0115-KDIT1-2.4012.171.2019.1.RS - Miejsce opodatkowania podatkiem VAT usługi dropshippingu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 29 maja 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDIT1-2.4012.171.2019.1.RS Miejsce opodatkowania podatkiem VAT usługi dropshippingu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2019 r. (data wpływu 1 kwietnia 2019 r.), uzupełnionym w dniach 7 i 24 maja 2019 r. (daty wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia i opodatkowania usługi polegającej na dropshippingu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek przesłany zgodnie z właściwością przez Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w..., uzupełniony w dniach 7 i 24 maja 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia i opodatkowania usługi polegającej na dropshippingu.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Rozpoczął Pan działalność z dniem 7 marca 2019 r. Jest Pan w trakcie rejestracji do VAT oraz do VAT-UE. Głównym celem prowadzonej działalności będzie sprzedaż produktów fizycznych, a także w późniejszym czasie sprzedaż produktów cyfrowych (projektów graficznych do własnego wydruku) za pośrednictwem tej samej platformy co produkty fizyczne. Całość sprzedaży prowadzona będzie przy wykorzystaniu modelu logistycznego zwanego dropshippingiem za pośrednictwem platformy..., gdzie działając jako pośrednik, będzie Pan zbierał zamówienia na towary i przekazywał je do zagranicznego dostawcy (firmy... z siedzibą w...C...., NC.., a także na Litwie).

Jednocześnie nie będzie kupować Pan na własną rzecz danego towaru, a jedynie pośredniczyć w zawarciu transakcji sprzedaży pomiędzy dostawcą a ostatecznym nabywcą. Towar będący przedmiotem sprzedaży, będzie docierał bezpośrednio od zagranicznego dostawcy do klienta. Tym samym, nie będzie występował Pan jako importer, bowiem nie będzie sprowadzał towaru na własny użytek ani rachunek. Rola Pana ograniczy się jedynie do pośrednictwa w płatności i zamówieniach. W rezultacie, to kupujący będzie zobligowany do uiszczenia wszelkich opłat importowych. Potwierdzeniem Pana roli jako pośrednika, w analizowanym przypadku, będzie zawarta między stronami umowa o świadczenie usług pośrednictwa na rzecz zagranicznego kontrahenta (dalej jako: "Umowa"). Odbywa się to poprzez założenie konta dostępnego na stronie www kontrahenta i akceptację regulaminu. Docelową grupą będą klienci mieszkający poza terytorium Polski, nieprowadzący działalności gospodarczej i nabywający towar na własny użytek. Dostawcą towaru, na którym będzie spoczywał obowiązek zorganizowania (wysyłki) dostawy, będzie podmiot mający siedzibę poza terytorium Unii Europejskiej (dalej jako: "UE"), w kraju trzecim, a najbardziej prawdopodobnym miejscem docelowym transportu będzie terytorium Stanów Zjednoczonych lub Kanady. Zatem w opisanym stanie faktycznym wysyłany do kraju trzeciego towar, jak i nabywany w kraju trzecim, w żadnym momencie nie będzie znajdował się na terytorium kraju. Pana rola może również zostać poszerzona o ewentualne wsparcie kupującego w postępowaniu reklamacyjnym poprzez kontakt z dostawcą.

Podsumowując powyższe, procedura wyglądałaby następująco:

1. Nawiązuje Pan kontakt z zagranicznym kontrahentem, który jest podatnikiem zgodnie z regulacjami państwa swojej siedziby, którą jest kraj trzeci, spoza UE. Kontrahent ten udostępnia Panu własną aplikację, z pomocą której może Pan tworzyć wizualizację gotowego produktu zawierającego Pana projekt graficzny oraz wybór nośnika (ubrania, obrazu, naklejki, dekoracji itp.), na którym ma zostać nadrukowany projekt. Opcjonalnie możliwy będzie zakup samego projektu wydruku. Tak przygotowany produkt jest gotowy do sprzedaży za pośrednictwem platformy.

2. Realizacja zamówienia (nadruk projektu na koszulkę T-Shirt oraz jej wysyłka) następować będzie w wyniku złożenia odpowiedniego zlecenia - po uprzednim otrzymaniu zamówienia od użytkownika (klienta) oraz opłaceniu go za pośrednictwem ww. platformy.

3. Realizacja zamówienia produktu cyfrowego następować będzie w wyniku wyboru pliku graficznego, dokonania płatności za zamówienie na platformie. Wtedy zostanie umożliwione pobranie produktu w postaci cyfrowej.

4. Zamówienie realizowane będzie przez firmę amerykańską, z którą podejmie Pan współpracę.

5. Firma amerykańska będzie odpowiadać zarówno za wytworzenie produktu, np. koszulki T-Shirt, dokonanie na niej nadruku projektu graficznego, jak również za wysyłkę produktu do użytkownika (klienta), zgodnie z wybranym przez niego sposobem wysyłki.

6. Rozpoczęcie wysyłki następować będzie z terytorium Stanów Zjednoczonych. Produkt zostanie dostarczony bezpośrednio do użytkownika (klienta), a najbardziej prawdopodobnym miejscem docelowym transportu będzie terytorium Stanów Zjednoczonych lub Kanady. Na żadnym etapie wysyłki produkt nie będzie znajdował się na terytorium Polski.

7. Fakturowanie następować będzie w momencie złożenia zlecenia wykonania nadruku do firmy...- po uprzednim otrzymaniu zamówienia od użytkownika (klienta) oraz opłaceniu go za pomocą platformy.

8. Faktura od firmy amerykańskiej dotycząca wyprodukowania oraz dostawy produktów z nadrukiem uwzględniać będzie cenę produktu (wraz z kosztami transportu) pomniejszoną o Pana marżę. Marża zawarta będzie z kolei w cenie produktu i nie będzie swoim zakresem obejmować kosztów wysyłki.

Pana firma będzie potwierdzała zakup produktu firmy.... Charakter transakcji pomiędzy użytkownikami (klientami), Panem oraz firmą dostarczającą produkt scharakteryzować można jako dropshipping, a więc taki model logistycznej sprzedaży przez Internet, który polega na przeniesieniu procesu wysyłki towaru na dostawcę. Pana firma pełni w takim modelu logistycznym rolę podmiotu odpowiedzialnego za zebranie zamówień i przekazanie ich do dostawcy celem realizacji wykonania produktu i jego wysyłki.

Użytkownik (klient) dokonuje wyboru właściwego produktu np. T-Shirt oraz projektu graficznego na portalu sprzedażowym, na którym Pan reklamuje produkty.

Użytkownik (klient) wybiera jeden ze sposobów płatności na platformie i finalizuje zamówienie w obrębie platformy. Po dokonaniu płatności, zamówienie wraz z adresem dostawy jest przekazywane do firmy produkującej koszulki oraz opłacane przez Pana. Zamówienie jest realizowane i produkt jest wysyłany do użytkownika (klienta) bezpośrednio z firmy produkującej.

Wobec tak przedstawionego zdarzenia przyszłego, ma Pan wątpliwości, co do ujęcia w świetle przepisów ustawy o VAT usługi pośrednictwa, w oparciu o model logistyczny zwany dropshippingiem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy usługa pośrednictwa, świadczona w oparciu o model logistyczny zwany dropshippingiem, na rzecz podmiotu spoza UE podlega opodatkowaniu VAT w Polsce?

Zdaniem Wnioskodawcy, usługa pośrednictwa, świadczona w oparciu o model logistyczny zwany dropshippingiem, na rzecz podmiotu spoza UE, nie podlega opodatkowaniu VAT w Polsce, bowiem w myśl przepisów ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej. Tym samym, miejscem opodatkowania VAT przedmiotowej usługi będzie kraj spoza UE, w którym siedzibę ma zagraniczny kontrahent Wnioskodawcy.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej Ustawa o VAT), opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

* odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

* eksport towarów;

* import towarów na terytorium kraju;

* wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

* wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Powyższy artykuł wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem podlega m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju oraz eksport towarów. Samo pojęcie dostawy towarów zdefiniowane zostało z kolei w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym za dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Przez towar natomiast, jak wynika z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z powołanych przepisów wynika, że co do zasady, świadczeniem usługi jest wszystko co nie stanowi dostawy towarów. Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy zwrócić uwagę na to, że usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść. Tym samym, czynnikiem wyróżniającym określoną czynność jako usługę jest przede wszystkim dążenie do bezpośredniego zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego.

Należy jednak zaznaczyć, że nie każde działanie może zostać uznane za usługę, w rozumieniu przepisów ustawy o VAT. Tym samym, aby tak się stało, winny zostać spełnione łącznie następujące warunki:

* w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, jedna ze stron (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia;

* świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne (wynagrodzenie).

Podsumowując, aby daną czynność uznać za świadczenie usługi, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia. Wobec powyższego czynność przedstawioną w opisie zdarzenia przyszłego należy uznać za świadczenie usług. Na potwierdzenie tego faktu wskazał Pan, że zamierza zawrzeć umowę o świadczenie usług pośrednictwa, której bezpośrednim beneficjentem będzie zagraniczny kontrahent. Przedmiotowe świadczenie przyczyni się bowiem do zawarcia transakcji sprzedaży asortymentu (towarów) przez niego oferowanych. Jednocześnie, podkreślenia wymaga kwestia, że nie będzie kupować Pan na własną rzecz danego towaru, a jedynie pośredniczyć w zawarciu transakcji sprzedaży pomiędzy dostawcą a ostatecznym nabywcą. Z tytułu świadczonej usługi będzie Panu przysługiwało wynagrodzenie stanowiące prowizję (marża) określaną jako różnica pomiędzy kwotą przelaną na Pana konto bankowe od klienta, a kwotą przekazaną do dostawcy (właściciel towaru) tytułem poszczególnych transakcji. Podkreślić również należy, że prowizja będzie wypłacana jedynie w przypadku sprzedaży danego produktu.

Definicja dropshippingu.

Jak wskazał Pan w opisie stanu faktycznego, zamierza rozpocząć działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług pośrednictwa, w oparciu o model logistyczny zwany dropshippingiem na rzecz zagranicznego kontrahenta. Działalność ta będzie polegać na przeniesieniu procesu wysyłki towaru na dostawcę i będzie prowadzona w formie pośrednictwa handlowego poprzez aukcje internetowe (PKD 47.91). Model będący przedmiotem wniosku, polega na przeniesieniu na dostawcę procedur wiążących się z wysyłką towaru do odbiorcy. W warunkach takiej transakcji, rolą pośrednika jest zebranie zamówień, a następnie przekazanie ich do dostawcy. Dostawca natomiast, przyjmuje na siebie wysyłkę zamówionego towaru do ostatecznego odbiorcy (...). Tym samym, rola pośrednika sprowadza się jedynie do pośrednictwa w dostawie towarów. Jednocześnie, pośrednik nie staje się właścicielem tych towarów ani nie dysponuje nimi w żaden inny sposób.

Fakty wynikające z powyższego, mają odniesienie do Pana przyszłej działalności. Opisując planowane czynności, zamierza Pan wykorzystywać platformę internetową, gdzie w atrakcyjny sposób prezentując towary, będzie zbierał Pan zamówienia i przekazywał je do zagranicznego dostawcy. Jednocześnie, przedstawi Pan klientowi ofertę towarów, przy czym to klient zdecyduje o tym, czy zamierza dokonać zakupu. Ponadto, w myśl regulaminu widniejącego na prowadzonym przez Pana profilu znajdującym się na platformie internetowej, dokonując zakupu klient będzie miał świadomość Pana roli w całym procesie zakupu jak i kwestii dostawcy towaru przez niego nabytego (zagraniczny kontrahent). Podkreślił Pan również, że towar będący przedmiotem sprzedaży, będzie docierał bezpośrednio od zagranicznego dostawcy do ostatecznego klienta. Tym samym, Pana rola ograniczy się jedynie do pośrednictwa w płatności i zamówieniach w oparciu o przedstawiony model logistyczny zwany dropshippingiem.

Pana stanowisko znajduje potwierdzenie w stanowiskach prezentowanych przez organy podatkowe, przykładowo:

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 czerwca 2015 r., sygn. ILPP1/4512-1-186/15-4/TK

* interpretacji indywidualnej DKIS z dnia 16 października 2017 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.333.2017.1 KM.

Podsumowując, będzie świadczył Pan usługę pośrednictwa na rzecz podatnika mającego siedzibę poza granicami Polski.

Miejsce świadczenia usługi.

W przypadku świadczenia usług, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług ważne jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Kwestia określenia miejsca świadczenia przy świadczeniu usług została uregulowana przez polskiego ustawodawcę w Rozdziale 3 Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług Dział V ustawy o VAT.

Na potrzeby stosowania przepisów ustawy o VAT dot. miejsca świadczenia, zgodnie z art. 28a ustawy o VAT,

* ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

* podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

* osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

* podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Artykuł 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy o podatku od towarów i usług. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług.

Podatnikiem, według tej regulacji, jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich. Pana zagraniczny kontrahent spełnia definicję podatnika, o której mowa w art. 28a ustawy o VAT.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Przy czym w myśl art. 28b ust. 2 ustawy, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Natomiast w przypadku, gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu (art. 28b ust. 3 ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług, do których nie znajduje zastosowania art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1 a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy na rzecz podatnika działającego w takim charakterze jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. W przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą ma stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

W sytuacji będącej przedmiotem wniosku, świadczy Pan usługi pośrednictwa handlowego dla kontrahentów zagranicznych, którzy są podatnikami, zgodnie z regulacjami państwa swojej siedziby, którą jest kraj trzeci, spoza Unii Europejskiej. Ponadto z wniosku nie wynika, aby kontrahent zagraniczny posiadał stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terenie kraju, dla którego świadczona byłaby przedmiotowa usługa.

Tym samym, szereg zastrzeżeń, jakie ustawodawca przewidział dla powołanej w art. 28b ust. 1 ustawy zasady ogólnej, w przedmiotowej sprawie nie będą mieć zastosowania.

Mając na uwadze treść powołanych przepisów prawa w powiązaniu z przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym, należy stwierdzić, że skoro w okolicznościach przedmiotowej sprawy, działając jako podmiot świadczący usługę pośrednictwa w internetowej sprzedaży towaru, w ramach przyjętego modelu dropshippingu, będzie Pan wykonywał na rzecz podmiotu z siedzibą w kraju trzecim (spoza Unii Europejskiej), to w konsekwencji, w oparciu o normę art. 28b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu w kraju siedziby tego usługobiorcy. Wobec tego, świadczona usługa na rzecz podatników spoza UE nie podlega opodatkowaniu VAT w Polsce.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, wskazana we wniosku usługa pośrednictwa świadczona w oparciu o model zwany dropshippingiem, na rzecz kontrahentów zagranicznych z siedzibą poza Unią Europejską, pozostaje poza zakresem opodatkowania VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy wskazać, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, to interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzone postępowanie są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl