0115-KDIT1-1.4012.884.2018.1.AJ - Ustalenie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego w związku z budową sieci kanalizacji sanitarnej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2018 r. (data wpływu 10 grudnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego w związku z budową sieci kanalizacji sanitarnej - jest prawidłowe.

W dniu 10 grudnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego w związku z budową sieci kanalizacji sanitarnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

W ramach struktury organizacyjnej Gminy funkcjonuje samorządowy zakład budżetowy prowadzący na terenie Gminy działalność obejmująca m.in. świadczenie usług odprowadzania ścieków na rzecz mieszkańców, przedsiębiorstw i innych instytucji z terenu Gminy. Są to wyłącznie odbiorcy zewnętrzni. Zakład budżetowy nie świadczy usług odprowadzania ścieków na rzecz jednostek organizacyjnych Gminy (Urzędu Gminy, jednostek budżetowych, zakładu budżetowego). Z dniem 1 stycznia 2017 r. Gmina dokonała centralizacji rozliczeń VAT ze wszystkimi swoimi jednostkami organizacyjnymi, w tym z zakładem budżetowym.

Od momentu centralizacji, zakład budżetowy nie działa w charakterze odrębnego podatnika VAT. Gmina przystąpiła do budowy nowego odcinka podziemnej sieci kanalizacji sanitarnej w miejscowościach K..., A..., C..., B....

Prace wykonywane są etapami. Inwestorem przedsięwzięcia jest Gmina, która w ramach realizowanej inwestycji poniosła i będzie ponosić w przyszłości wydatki dokumentowane wystawionymi na Gminę przez Wykonawców fakturami VAT (po zakończeniu każdego etapu). Wybudowana sieć kanalizacyjna (zakończone etapy) wykorzystywana jest przez zakład budżetowy do realizacji zadań odprowadzania ścieków. Również kolejne etapy, po ich zakończeniu, będą wykorzystywane przez zakład budżetowy do realizacji zadań odprowadzania ścieków. Świadczenie usług odprowadzania ścieków jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT w całości, gdyż usługi odprowadzania ścieków świadczone są wyłącznie na rzecz podmiotów zewnętrznych na podstawie umów cywilnoprawnych, a nie dla jednostek organizacyjnych Gminy. Tak też będzie w odniesieniu do dalszych etapów budowy kanalizacji sanitarnej, o której mowa w niniejszym wniosku. Gmina jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Gmina ma prawo do pełnego odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione w związku z budową sieci kanalizacji sanitarnej w trybie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina jako zarejestrowany czynny podatnik VAT pobiera poprzez zakład budżetowy, objęty scentralizowanym rozliczeniem podatku VAT, opłaty za odprowadzanie ścieków od użytkowników kanalizacji, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT i z tego tytułu odprowadza należny podatek VAT, a także będzie pobierać opłaty za wywóz ścieków i odprowadzać należny podatek VAT po zakończeniu kolejnych etapów inwestycji.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Na budowę sieci kanalizacji sanitarnej Gmina poniosła już i dalej będzie ponosić wydatki, które mają związek wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi jakimi jest usługa odprowadzania ścieków dla podmiotów zewnętrznych w oparciu o umowy cywilnoprawne. W związku z powyższym Gminie przysługuje prawo do pełnego obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur zakupu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak stanowi art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej "sposobem określenia proporcji". Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

Zgodnie z art. 86 ust. 2c ustawy, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

W myśl art. 86 ust. 2d ustawy, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

Na mocy art. 86 ust. 2e ustawy, podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu.

Zgodnie z art. 86 ust. 2f ustawy, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Na podstawie art. 86 ust. 2g ustawy, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji - art. 86 ust. 2h ustawy.

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie delegacji zawartej w przepisie art. 86 ust. 22 ustawy, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r. poz. 2193).

Na gruncie przedstawionego opisu sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy od wydatków poniesionych na realizowaną inwestycję ma prawo do pełnego obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Odnosząc się do powyższego należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie nie znajdą zastosowania powołane przepisy art. 86 ust. 2a i dalsze oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników.

Jak bowiem wskazał Wnioskodawca, wbudowana sieć kanalizacyjna (zakończone etapy) wykorzystywana jest przez zakład budżetowy do realizacji zadań odprowadzania ścieków. Również kolejne etapy, po ich zakończeniu, będą wykorzystywane przez zakład budżetowy do realizacji zadań odprowadzania ścieków wyłącznie na rzecz podmiotów zewnętrznych na podstawie umów cywilnoprawnych, a nie dla jednostek organizacyjnych Wnioskodawcy.

Okoliczności sprawy nie wskazują, że w ramach działalności gospodarczej ww. infrastruktura będzie służyła czynnościom zwolnionym z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W świetle powyższego należy zatem zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawcy, że - o ile nie wystąpią ograniczenia, o których mowa w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług - w związku z wykorzystywaniem nabywanych towarów i usług dotyczących przedmiotowej sieci kanalizacyjnej do działalności gospodarczej (opodatkowanej), przysługuje mu prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na realizację przedmiotowej inwestycji.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia a w odniesieniu do zdarzenia przyszłego w dniu datowania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17,43-300 Bielsko-Biała.