0115-KDIT1-1.4012.516.2017.1.KM

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 10 lipca 2017 r. (data wpływu 20 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy otrzymywanych przez Powiat dochodów w postaci zwrotu wydatków otrzymanych z innych powiatów na podstawie zawartych porozumień, dotyczących wydatków związanych z umieszczeniem oraz pobytem dziecka w pieczy zastępczej, zwrotu wydatków otrzymanych od obowiązanych gmin, dotyczących wydatków na opiekę i wychowanie dziecka w pieczy zastępczej, odpłatności za pobyt dziecka w pieczy zastępczej oraz sposobu dokumentowania ww. czynności - jest prawidłowe.

W dniu 20 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy otrzymywanych przez Powiat dochodów w postaci zwrotu wydatków otrzymanych z innych powiatów na podstawie zawartych porozumień, dotyczących wydatków związanych z umieszczeniem oraz pobytem dziecka w pieczy zastępczej, zwrotu wydatków otrzymanych od obowiązanych gmin, dotyczących wydatków na opiekę i wychowanie dziecka w pieczy zastępczej, odpłatności za pobyt dziecka w pieczy zastępczej oraz sposobu dokumentowania ww. czynności.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Powiat S. posiada status czynnego podatnika podatku VAT. Na mocy art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego, z dniem 1 stycznia 2017 r. Powiat S. rozpoczął rozliczanie scentralizowane wraz ze swoimi jednostkami budżetowymi m.in. Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie w S. (PCPR).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.) powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 3 i 3a ww. powiat wykonuje ustawowe zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie m.in. pomocy społecznej oraz wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej.

Zadania własne powiatu sprecyzowane są w art. 19 ustawy o pomocy społecznej. Art. 19 ust. 19 nakłada na powiat obowiązek utworzenia i utrzymania PCPR. PCPR jest jednostką budżetową finansowaną z budżetu powiatu.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jednostkami budżetowymi są jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych nieposiadające osobowości prawnej, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo jednostki samorządu terytorialnego. Jednostka budżetowa działa na podstawie statutu określającego w szczególności jej nazwę, siedzibę i przedmiot działalności (ust. 2). Podstawą gospodarki finansowej jednostki budżetowej jest plan dochodów i wydatków, zwany dalej "planem finansowym jednostki finansowej" (ust. 3).

Przedmiotem działalności PCPR jest realizacja zadań powiatu z zakresu pomocy społecznej, jak również zadań określonych w ustawie o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej z dnia 9 czerwca 2011 r. (zm. Dz. U. z 2016 r. poz. 1860).

Stosownie do postanowień art. 2 ust. 2 ww. ustawy, system pieczy zastępczej to zespół osób, instytucji i działań mających na celu zapewnienie czasowej opieki i wychowania dzieciom w przypadkach niemożności sprawowania opieki i wychowania przez rodziców. Z treści art. 2 ust. 3, wynika, że jednostkami organizacyjnymi wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej są jednostki organizacyjne jednostek samorządu terytorialnego wykonujące zadania w zakresie wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej, placówki wsparcia dziennego, organizatorzy rodzinnej pieczy zastępczej, placówki opiekuńczo-wychowawcze, regionalne placówki opiekuńczo-terapeutyczne, interwencyjne ośrodki preadopcyjne, ośrodki adopcyjne oraz podmioty, którym zlecono realizację zadań z zakresu wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej. Ustawodawca w art. 3 ust. 1-3 wskazuje również, że obowiązek wspierania rodziny przeżywającej trudności w wypełnianiu funkcji opiekuńczo-wychowawczych oraz organizacji pieczy zastępczej, w zakresie ustalonym ustawą, spoczywa na jednostkach samorządu terytorialnego oraz na organach administracji rządowej. Obowiązek ten jednostki samorządu terytorialnego oraz organy administracji rządowej realizują w szczególności we współpracy ze środowiskiem lokalnym, sądami i ich organami pomocniczymi, Policją, instytucjami oświatowymi, podmiotami leczniczymi, a także kościołami i związkami wyznaniowymi oraz organizacjami społecznymi.

Piecza zastępcza sprawowana jest w przypadku niemożności zapewnienia dziecku opieki i wychowania przez rodziców.

W myśl art. 32 ustawy, powiat organizuje pieczę zastępczą. Z art. 180 ustawy wynika, że do zadań własnych powiatu należy m in.:

Powiat realizując nałożone ustawą zadanie prowadzi na swoim terenie placówki opiekuńczo-wychowawcze za pośrednictwem których sprawuje opiekę nad wychowankami ze swojego terenu, jak i z terenów innych powiatów.

Stosownie do treści art. 191 ust. 1-5, powiat właściwy ze względu na miejsce zamieszkania dziecka przed umieszczeniem go po raz pierwszy w pieczy zastępczej ponosi:

Powiat, na terenie którego funkcjonują mogące przyjąć dziecko rodzina zastępcza, rodzinny dom dziecka lub placówka opiekuńczo-wychowawcza zawiera z powiatem, o którym mowa w ust. 1-4, porozumienie w sprawie przyjęcia dziecka oraz warunków jego pobytu i wysokości wydatków, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 3.

Zgodnie z art. 192 do wydatków na opiekę i wychowanie dziecka zalicza się:

5a) środki finansowe na pokrycie nieprzewidzianych kosztów związanych z opieką i wychowaniem dziecka w rodzinnym domu dziecka lub funkcjonowaniem rodzinnego domu dziecka;

Artykuł 191 ust. 13a zobowiązuje powiat, na terenie którego umieszczono dziecko w pieczy zastępczej do poinformowania o umieszczeniu dziecka w pieczy zastępczej gminy oraz powiatu obowiązanych do ponoszenia na to dziecko wydatków. Natomiast art. 193 stanowi, że koszty pobytu dziecka w pieczy zastępczej ponoszą rodzice.

Zgodnie z art. 182 ustawy zadania powiatu w zakresie pieczy zastępczej wykonuje starosta za pośrednictwem PCPR oraz organizatorów pieczy zastępczej. PCPR dokonuje wypłat świadczeń m.in. dla rodzin zastępczych. PCPR będąc jednostką organizacyjną jednostki samorządu terytorialnego, działającą w imieniu powiatu i realizującą zadania publiczne w zakresie ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej pobiera dochody uzyskane z tytułu:

Wymienione środki finansowe przekazywane są przelewem na rachunek bankowy PCPR. Stroną zawieranych porozumień, o których mowa w art. 191 ust. 5 ustawy jest Powiat S. Natomiast zgodnie z art. 182 ust. 1-2, PCPR jest jednostką wyznaczoną przez starostę do prowadzenia wszystkich spraw z zakresu pieczy zastępczej niezastrzeżonych na rzecz innych podmiotów, która m.in. otrzymuje na rachunek bankowy środki z innych powiatów na podstawie uzgodnień zawartych w porozumieniu dotyczącym zwrotu wydatków poniesionych przez powiat oraz zwrotu wydatków od innych gmin. Uzyskane wpływy PCPR odprowadza na rachunek budżetu Powiatu S.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy do dochodów uzyskiwanych przez PCPR w imieniu powiatu z tytułu:

poniesionych przez Powiat S., ma zastosowanie art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług? Jakimi dowodami księgowymi należy dokumentować ww. dochody ?

Zdaniem Wnioskodawcy, PCPR jest jednostką budżetową realizującą zadania Powiatu wynikające z przepisów prawa m.in. ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej oraz ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej.

Utworzenie i utrzymanie Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie należy do zadań ustawowych Powiatu S. PCPR realizuje zadania własne oraz zlecone przez administrację rządową w zakresie wspierania rodziny i systemie pieczy zastępczej. Podstawowym celem działalności PCPR jest udzielanie pomocy społecznej o zasięgu ponadgminnym: dzieciom, rodzinom, osobom w podeszłym wieku, chorym i niepełnosprawnym.

Umieszczenie dziecka w pieczy zastępczej następuje na podstawie orzeczenia sądu, natomiast opłata za pobyt dziecka w pieczy zastępczej wynika z decyzji administracyjnej, przy czym wysokość tej opłaty ustalana jest w sposób określony w art. 196 ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej.

Zasady finansowania wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej określa art. 191 ustawy. Art. 192 ustawy określa wydatki na opiekę i wychowanie dziecka. Natomiast art. 193 ww. ustawy stwierdza, że koszty pobytu dziecka w pieczy zastępczej ponoszą rodzice.

Zadania powiatu w zakresie pieczy zastępczej starosta wykonuje, zgodnie z art. 182 ustawy, za pośrednictwem PCPR oraz organizatorów pieczy zastępczej. PCPR jest jednostką realizującą m.in. wypłatę świadczeń dla rodzin zastępczych. Świadczenie to realizowane jest w następujący sposób:

Natomiast czynności świadczone w zakresie porozumień zawartych z innymi powiatami na podstawie których Powiat S. otrzymuje środki finansowe obejmują:

Powiat S. jako jednostka samorządu terytorialnego realizująca zadania publiczne w zakresie ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, za pośrednictwem PCPR pobiera środki finansowe dotyczące zwrotu wydatków poniesionych na opiekę i wychowanie dziecka umieszczonego w pieczy zastępczej. Uzyskane wpływy PCPR odprowadza na rachunek bankowy budżetu powiatu.

Obecnie PCPR rozlicza się z gminami i powiatami na podstawie not księgowych.

PCPR będąc jednostką organizacyjną powiatu wykonuje zadania publiczne, nałożone przepisami prawa, na podstawie stosownych upoważnień starosty.

Wymóg i zasady pobierania ww. środków zostały nałożone przez przepisy ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej o czym stanowi art. 191. Wydatki na opiekę i wychowanie dziecka skonkretyzowane są w art. 192 ustawy.

Zapewnienie dzieciom pieczy zastępczej w rodzinach zastępczych, rodzinnych domach dziecka oraz placówkach opiekuńczo-wychowawczych należy do zadań własnych powiatu (art. 182 pkt 2 ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej). Stanowi zatem przejaw działań powiatu, w zakresie których wykonuje on swoje zadania w charakterze organu władzy publicznej.

Opisane odpłatności są dochodami własnymi budżetu powiatu, co oznacza, że należą do środków publicznych i jednocześnie są przeznaczone na realizację celów publicznych.

Otrzymując wskazane dochody z tytułu sprawowania pieczy zastępczej, powiat nie działa w charakterze podatnika, zatem czynności dotyczące sprawowania pieczy zastępczej w ramach zadań własnych powiatu powinny pozostać poza zakresem VAT. Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Właściwym dowodem księgowym do dokumentowania ww. dochodów jest nota księgowa.

Powiat S. spełnia dwa warunki wyłączające go jako organ publiczny z opodatkowania VAT, tj. wykonywanie czynności przez organ podlegający prawu publicznemu oraz wykonywanie danej czynności przez podmiot działający w charakterze organu publicznego w odniesieniu do tej czynności.

Realizowane zadania ustawowo określone w zakresie wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej oraz środki pobierane przez PCPR w imieniu powiatu są formą sprawowania władztwa publicznego i winny być wyłączone z opodatkowania na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowe, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.