0114-KDWP.4011.3.2020.2.LZ - Ustalenie możliwości skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej w odniesieniu do wydatków poniesionych w 2018 r.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2020 r. (data wpływu 13 marca 2020 r.) uzupełnione pismem z dnia 1 czerwca 2020 r. (data nadania 3 czerwca 2020 r., data wpływu 3 czerwca 2020 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 21 maja 2020 r. Nr 0114-KDWP.4011.3.2020.1.LZ (data nadania 21 maja 2020 r., data doręczenia 26 maja 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* możliwości skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej w odniesieniu do wydatków poniesionych w 2018 r. - jest nieprawidłowe,

* w pozostałym zakresie - jest prawidłowe.

W dniu 13 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie w zakresie ulgi termomodernizacyjnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 27 lutego 2018 r. Wnioskodawca został Właścicielem (wspólnie z żoną) budynku jednorodzinnego wolnostojącego. Z uwagi na istniejące w budynku przestarzałe energochłonne rozwiązania techniczne, głównie w zakresie centralnego ogrzewania, ciepłej wody, okien, stropodachu Wnioskodawca zdecydował się o ich modernizacji. Istniejący kocioł na paliwo stałe Wnioskodawca wymienił na kocioł opalany gazem z sieci miejskiej - kocioł kondensacyjny dwufunkcyjny. Wykonano również nową instalację C.O i C.C. wraz z urządzeniami. Stropodach niewentylowany ocieplony żużlem wymieniono na ocieplony styropianem według nowej technologii "megastyro". Okna zewnętrzne dwuszybowe wymieniono na okna trzyszybowe. Bramę garażową wymieniono na bramę ocieplaną. Ten zakres robót był realizowany w okresie od lipca do listopada 2018 r. Natomiast pozostałe roboty remontowe były prowadzone do 31 sierpnia 2019 r. w zakresie umożliwiającym zamieszkanie w dniu 31 października 2019 r.

Zakres robót kwalifikujący się do obliczenia:

Razem - 63.898,46 zł.

Przedstawiony zakres robót w poz. 2, 3, 7 i 10 obejmuje koszty materiałów wraz z usługą montażu. Pozostałem obejmują jedynie koszty zakupu materiałów i urządzeń. Faktyczne uruchomienie instalacji C.O i CCW nastąpiło po wykonaniu prób montażowych w marcu 2019 r.

Termomodernizacja stropodachu w zakresie umożliwiającym zamieszkanie nastąpiło 31 sierpnia 2019 r. do wykonania pozostałych robót w zakresie zagospodarowania.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w ramach ulgi termomodernizacyjnej Wnioskodawca może odliczyć wydatki poniesione na przedsięwzięcie termomodernizacyjne realizowane w latach 2018 - 2019?

Zdaniem Wnioskodawcy, nabyty w 2018 r. budynek mieszkalny jednorodzinny wyposażony w kotłownie węglową i niedocieplony Wnioskodawca poddał remontowi w oparciu o projekt uwzgledniający pełny zakres termomodernizacji. Większość robót została wykonana w 2018 r. przed wejściem w życie rozporządzenia ministra inwestycji i rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. Wykonanie zakresu rzeczowego umożliwiającego zamieszkanie nastąpiło w dniu 31 grudnia 2019 r. Ustalając projektowany zakres termomodernizacji budynku Wnioskodawca nie zakładał możliwości skorzystania z jakichkolwiek ulg, Wnioskodawca kierował się jedynie potrzebą ograniczenia zużycia energii i komfortem pobytu. Kiedy w grudniu 2018 r. pojawiła się prawna możliwość odliczenia (ulgi) budynek Wnioskodawcy był w 80% wykonany, ale nie nadawał się jeszcze do zamieszkania. Ponieważ wyszczególnione we wniosku i zrealizowane zakresy robót są tożsame z tymi, które obejmuje załącznik do rozporządzenia, a końcowy efekt w postaci gotowego do zamieszkania budynku został osiągnięty w końcu 2019 r. Wnioskodawca uważa, że istnieją podstawy prawne do skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej. Zatem faktyczny stan prawny w przypadku Wnioskodawcy jest taki, że poniósł wydatki na zakresy rzeczowe wyszczególnione w załączniku do rozporządzenia upoważniające do odliczenia (ulgi) przed datą jego obowiązywania, a efekt końcowy Wnioskodawca osiągnął w roku 2019. Oczywistym dla Wnioskodawcy jest, że gdyby przesuną te roboty na 2019 r. (ich realizację) to cała sprawa pod względem prawnym byłaby jednoznaczna.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

* możliwości skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej w odniesieniu do wydatków poniesionych w 2018 r. - jest nieprawidłowe,

* w pozostałym zakresie - jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 26h ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 10, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

W myśl ww. przepisu adresatami ulgi termomodernizacyjnej są podatnicy podatku dochodowego opłacający podatek według skali podatkowej, 19% stawki podatku oraz opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, będący właścicielami lub współwłaścicielami jednorodzinnych budynków mieszkalnych, ponoszący wydatki na realizację przedsięwzięć termomodernizacyjnych. Ponadto, odliczenie przysługuje pod warunkiem zakończenia przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w okresie do 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Zgodnie z art. 5a pkt 18b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, budynek mieszkalny jednorodzinny, o którym mowa w ww. art. 26h ust. 1 to budynek mieszkalny jednorodzinny w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2018 r. poz. 1202, 1276, 1496, 1669 i 2245).

Zgodnie z art. 3 pkt 2a ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym jednorodzinnym - należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.

Z kolei art. 5a pkt 18c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definiuje przedsięwzięcie termomodernizacyjne jako przedsięwzięcie termomodernizacyjne w rozumieniu ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 22).

W myśl art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów użyte w ustawie określenia oznaczają przedsięwzięcia termomodernizacyjne - przedsięwzięcia, których przedmiotem jest:

Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2489). Wśród nich wymienia się m.in. wydatki na nabycie ogniwa fotowoltaicznego wraz z osprzętem, a także montaż instalacji fotowoltaicznej.

Odliczeniu podlegają wydatki na materiały budowlane i urządzenia:

Odliczeniem objęte są również wydatki na następujące usługi:

W myśl art. 26h ust. 2 kwota odliczenia nie może przekroczyć 53.000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem.

Stosownie do art. 26h ust. 3 ww. ustawy, wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Jeżeli poniesione wydatki były opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę wydatku uważa się wydatek wraz z podatkiem od towarów i usług, o ile podatek ten nie został odliczony na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług (art. 26h ust. 4 ww. ustawy).

Natomiast, zgodnie z art. 26h ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały:

Powyższa regulacja wskazuje na brak możliwości odliczenia wydatków, których podatnik nie poniósł, gdyż zostały mu zrefinansowane (zwrócone). Odliczeniu podlegają te wydatki, których ciężar ekonomiczny ponosi podatnik (uszczuplają jego majątek). Nie ma także możliwości odliczenia wydatków, które w jakiejkolwiek formie pomniejszyły już zobowiązanie podatkowe podatnika.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki (art. 26h ust. 6 ww. ustawy).

W myśl art. 26h ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota odliczenia nieznajdująca pokrycia w rocznym dochodzie podatnika podlega odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez 6 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Zgodnie z art. 26h ust. 8 ww. ustawy, podatnik, który po roku, w którym dokonał odliczeń, otrzymał zwrot odliczonych wydatków na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, jest obowiązany doliczyć odpowiednio kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot. W przypadku niezrealizowania przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w terminie, o którym mowa w ust. 1, podatnik dolicza kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym upłynął ten termin (art. 26h ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Odliczenie z tytułu ulgi termomodernizacyjnej stosuje się również do przedsięwzięcia termomodernizacyjnego rozpoczętego przed dniem 1 stycznia 2019 r., które zostanie zakończone po dniu 31 grudnia 2018 r., jednak nie później niż w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek. W takim przypadku odliczeniu podlegają wydatki poniesione na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia, w którym upływa okres 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Mając powyższe na uwadze, należy wskazać, że w ramach ulgi termomodernizacyjnej odliczeniu podlegają wyłącznie wydatki na przedsięwzięcie w budynku mieszkalnym poniesione po 1 stycznia 2019 r.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w dniu 27 lutego 2018 r. Wnioskodawca został Właścicielem (wspólnie z żoną) budynku jednorodzinnego wolnostojącego służącego zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiącego konstrukcyjną samodzielną całość.

Z uwagi na istniejące w budynku przestarzałe energochłonne rozwiązania techniczne, głównie w zakresie centralnego ogrzewania, ciepłej wody, okien, stropodachu Wnioskodawca zdecydował się o ich modernizacji. Istniejący kocioł na paliwo stałe Wnioskodawca wymienił na kocioł opalany gazem z sieci miejskiej - kocioł kondensacyjny dwufunkcyjny. Wykonano również nową instalację C.O i C.C. wraz z urządzeniami. Stropodach niewentylowany ocieplony żużlem wymieniono na ocieplony styropianem. Okna zewnętrzne dwuszybowe wymieniono na okna trzyszybowe. Bramę garażową wymieniono na bramę ocieplaną. Ten zakres robót był realizowany w okresie od lipca do listopada 2018 r. Natomiast pozostałe roboty remontowe były prowadzone do 31 sierpnia 2019 r.

Wydatki wskazane we wniosku zostały poniesione w związku z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. polegającego na ulepszeniu, w wyniku którego następuje zmniejszenie zużycia energii na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej w budynku mieszkalnym. Całe przedsięwzięcie zostanie zakończone w 2020 r. Powyższe wydatki zostały udokumentowane na podstawie faktur wystawionych na Wnioskodawcę przez podatników podatku VAT nie korzystających ze zwolnień.

Wydatki nie były współfinansowane z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej i innych, jak również nie były odliczane od przychodu na podstawie ustawy i innych ulg podatkowych, całość wydatków została poniesiona z własnych środków Wnioskodawcy.

Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy w związku z poniesieniem przez Niego wydatków na przedsięwzięcie termomodernizacyjne realizowane w latach 2018 - 2019 może skorzystać z ulgi termomodernizacyjnej.

Wskazać należy, że odliczenie z tytułu ulgi termomodernizacyjnej stosuje się również do przedsięwzięcia termomodernizacyjnego rozpoczętego przed dniem 1 stycznia 2019 r., które zostanie zakończone po dniu 31 grudnia 2018 r., jednak nie później niż w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek. W takim przypadku odliczeniu podlegają wydatki poniesione na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia, w którym upływa okres 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu składanym za rok, w którym poniesiono wydatki. Zatem z punktu widzenia zastosowania ulgi termomodenizacyjnej istotna jest data poniesienia wydatku.

Mając powyższe na uwadze, należy wskazać, że w ramach ulgi termomodernizacyjnej odliczeniu podlegają wyłącznie wydatki na przedsięwzięcie w budynku mieszkalnym poniesione po 1 stycznia 2019 r

Reasumując, poniesione przez Wnioskodawcę wydatki w 2018 r. (faktury wystawione w 2018 r.) na przedsięwzięcie termomodernizacyjne, w budynku mieszkalnym, którego jest współwłaścicielem nie będą uprawniły go do odliczenia, w ramach ulgi termomodernizacyjnej, wskazanej w art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zeznaniu podatkowym składanym za 2019 r. Zgodnie z powołanymi przepisami, odliczeniu podlegają udokumentowane fakturami VAT wydatki poniesione od dnia 1 stycznia 2019 r.

W powyższym zakresie stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Natomiast przyjmując za Wnioskodawcą, że wydatki poniesione przez Niego w 2019 r. na ogrzewanie podłogowe i drzwi piwniczne zostały poniesione w związku z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów, to Wnioskodawcy przysługuje możliwość odliczenia tych wydatków w rozliczeniu rocznym za 2019 rok w ramach ulgi termomodernizacyjnej wskazanej w art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W powyższym zakresie stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą.