0114-KDWP.4011.250.2021.2.IG - Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP Box)

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 12 sierpnia 2021 r. (data wpływu 17 sierpnia 2021 r.) uzupełnione pismem z 7 października 2021 r. (data wpływu 12 października 2021 r.), w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z 24 września 2021 r. Nr 0114-KDWP.4011.250.2021.1.IG (data nadania 24 września 2021 r., data doręczenia 30 września 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP Box) - jest prawidłowe.

W dniu 17 sierpnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP Box).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

(...) NIP (...) (dalej jako: "Wnioskodawca") prowadzi działalność gospodarczą pod firmą: (...) z zakresu objętego kodem PKD 62.01.Z. tj. działalność związana z oprogramowaniem. (...) rozpoczęła wykonywanie działalności gospodarczej 2 października 2018 r. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych oraz posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.

Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem oprogramowania w wybranych technologiach dla swojego obecnego kontrahenta będącego Spółką akcyjną zarejestrowaną w () (dalej jako: "Kontrahent" lub "Spółka").

W przyszłości Wnioskodawca nie wyklucza wykonywania usług dla innych kontrahentów, w tym również dla podmiotów zagranicznych.

Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne na podstawie zawartej z Kontrahentem umowy o współpracę (dalej jako: "Umowa"). W Umowie zostało określone, że wszelkie prawa autorskie do wytworzonych przez Wnioskodawcę programów komputerowych oraz ich części zostają za ustalonym wynagrodzeniem przeniesione na Kontrahenta. Wnioskodawca rozlicza się ze swoim Kontrahentem za wykonane usługi wystawiając co miesiąc fakturę VAT.

Wnioskodawca poza otrzymywaną comiesięczną zapłatą za przeniesienie wszelkich praw autorskich do wytworzonych programów otrzymał za ten sam przedmiot również dodatkowe wynagrodzenie (dalej jako: "Dodatkowe Wynagrodzenie"). W Umowie Dodatkowe Wynagrodzenie zostało określone jako uznaniowe, w tym również co do kwoty ustalanej przez Kontrahenta. Wnioskodawca w razie pozytywnego stanowiska Organu obejmie ulgą IP BOX proporcjonalną część dodatkowego wynagrodzenia przypadającą na wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich do wytworzonych programów, wyodrębnioną z całości dodatkowego wynagrodzenia na podstawie ewidencji IP Box.

Wnioskodawca na dzień składania wniosku dysponuje wyodrębnionymi z prowadzonej ewidencji księgowej działaniami podejmowanymi w celu tworzenia programu komputerowego, umożliwiającymi ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej na podstawie art. 30cb u.p.d.o.f. (zwane dalej: "ewidencja IP Box").

(...) od 1 stycznia 2019 r. tworzy szereg programów komputerowych (dalej jako: "Program 1", "Program 2", "Program 3", "Program 4", "Program 5" oraz łącznie jako: "Programy").

Program 1 opiera się na budowie systemu machine learning do predykcji wartości towarów po okresie leasingu w oparciu o platformę big data.

Program 2 umożliwia integrację danych z nowego źródła z wykorzystaniem platformy big data. Rozwiązanie stanowi część programu, który ma służyć instytucji finansowej do lepszego zarządzania ryzykiem i danymi klientów.

Program 3 służy do migracji rozwiązań on-prem do cloud. Rozwiązanie umożliwia zespołowi analityków łatwy dostęp do danych i dostarcza narzędzi do ich wykorzystania.

Program 4 analizuje możliwości projektowania systemu w oparciu o dostępne usługi jednego z dostawców rozwiązań typu data platform. Funkcja ta ma służyć do umożliwienia wielu organizacjom współpracy w zakresie dzielenia się danymi, budowania i korzystania z aplikacji na jednej platformie.

Zadaniem Programu 5 jest analiza obecnych rozwiązań, projekt i implementacja dla systemu do predykcji i alertowania o sytuacjach zagrożenia ogniem. Celem Programu jest przyspieszenie reakcji służb ratunkowych w przypadku zagrożenia ogniem w ()

() w przypadku potwierdzenia przez Organ wydający interpretację, że wskazane we wniosku stanowisko jest prawidłowe, zamierza skorzystać z ulgi podatkowej w podatku dochodowym dla osób fizycznych, (IP BOX) od 2019 r. do momentu zakończenia prowadzenia działalności opisanej we wniosku.

Wyżej wskazane Programy zostały wytworzone przez Wnioskodawcę tzn. został stworzony nowy kod źródłowy, a nie była to jedynie modyfikacja już istniejącego kodu źródłowego. Stworzone Programy są kombinacją komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego. Stanowią zestaw instrukcji (rozkazów) przeznaczonych do użycia bezpośrednio lub pośrednio na komputerze w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Komponentami wytworu Wnioskodawcy są m.in. sekwencje instrukcji wykonywanych komputerowo, specyfikacje cyfrowe, przetwarzanie obrazów, moduły, obiekty, procedury, funkcje, pliki z kodem źródłowym lub pliki wykonywalne. W wyniku tworzenia/rozwinięcia programów, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania.

W ramach tworzenia Programów Wnioskodawca wykonuje prace polegające na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, z zakresu narzędzi informatycznych lub oprogramowania. Wnioskodawca opracowuje nowe, modyfikuje oraz ulepsza produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w jego praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u niego funkcjonujących. Działalność, w wyniku której powstają Programy stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

Dane, na których oparty jest Program 1 są unikalne, co powoduje, że nie można wykorzystać ich do budowy modelu machine learningowego w żaden ustandaryzowany sposób. Każde ze źródeł danych pochodzi z innego systemu, a co za tym idzie każde źródło danych zawiera inny zestaw kolumn i wartości, każdorazowo wymagając ponownego przeliczania w innym interwale czasowym, a zestawienie tych danych wymagało zaprojektowania szeregu operacji łączenia i dopisywania. Sam proces implementacji modelu również był ściśle dostosowany do wymagań klienta Spółki. W związku ze specyfiką biznesową nie można było zastosować rozwiązań znanych z innych przedsiębiorstw, co spowodowało konieczność zaprojektowania systemu pod konkretny opisywany przypadek użycia. Projekt wymagał dużej ilości nieszablonowych rozwiązań, które podyktowane były kontekstem biznesowym.

Dane na których oparty był Program 2 są unikalne, co powoduje konieczność zaprojektowania i zoptymalizowania systemu przetwarzania danych dla tego konkretnego przypadku. W tym projekcie () prowadziła także działalność mającą na celu zebranie wiedzy na temat użycia danych dla dopasowywania rekordów, które reprezentują jedną encję, aby móc ocenić możliwości implantacji takiego systemu w kontekście klienta Spółki. () przeprowadziła także projekt i implementację testowego, pokazowego rozwiązania tego typu.

Do momentu stworzenia Programu 3 Kontrahent nie posiadał architektur w chmurze i nie używał systemów od dostawców chmurowych do pracy z danymi. Zadania () służą ewaluacji, proponowaniu, prototypowaniu, implementowaniu i ulepszaniu systemów działających w chmurze. Rozwiązanie było zupełnie nieznane klientowi Spółki. Jego dane nigdy nie były przetwarzane w rozwiązaniach chmurowych i w tym kontekście wszystkie używane systemy stanowią nowość. Częścią pracy () jest także prowadzenie warsztatów, dzięki którym klient Spółki nauczy się jak korzystać z zaproponowanych przez nią rozwiązań.

Program 4, nad którym pracuje () wraz ze współpracownikami będzie nowością na rynku klienta Spółki i stanowi duże wyzwanie w kontekście przetwarzania dużych zbiorów danych. Klient Spółki nie posiada wiedzy na temat najlepszej architektury, umożliwiającej osiągnięcie wszystkich założeń projektowych. Praca () polega na odkrywaniu możliwości implantacji poszczególnych komponentów Programu 4, opisywaniu ich, porównywaniu i testowaniu tak, żeby móc zdecydować które rozwiązanie najlepiej spełni wymagania klienta Spółki.

Istniejące rozwiązania problemu modelowania ognia są oparte o równania matematyczne, które wymagają trudnego procesu zbierania danych, budowania wielu modeli dla poszczególnych typów lądu i bardzo dużych nakładów mocy obliczeniowej. Praca Wnioskodawcy przy tworzeniu Programu 5 ma na celu zebranie danych i wytworzenie takiego modelu machine learningowego, który nie będzie napotykał ww. problemów. Zadania polegają na analizie danych związanych z tym protelem i użyciu ich w taki sposób, aby wytrenowany model posiadał umiejętność generalizowania w oparciu o te dane i przewidywania przyszłych zdarzeń dotyczących pożarów.

Wszystkie Programy wymagają zapisu za pomocą języka programowania (są to głównie języki (), ()), R), jak również znajomości architektur i platform big data.

Klient Spółki przed rozpoczęciem prac nad Programem 1 nie posiadał zbliżonego w działaniu produktu i () nie jest znany istniejący, gotowy produkt mogący spełnić wymagania projektowe tego klienta. Program 1 był innowacyjny w zakresie zastosowania w jednym rozwiązaniu wielu technologii. Także przetworzenie danych można było uznać za specyficzne dla tego klienta Spółki, stąd brak możliwości zastosowania istniejącego rozwiązania.

Istnieją standardy, którymi można się posłużyć przy realizacji zadań w typie Programu 2, jednak nie istnieje gotowy produkt, który można byłoby bez wysiłku zastosować w tej sytuacji. Natura danych, które były przetwarzane powoduje, że stworzony program musi być przemyślany w kontekście konkretnie wskazanych danych i według Weroniki Dranki nie ma możliwości zastąpienia tego istniejącym rozwiązaniem.

Również przy tworzeniu Programu 3 znane są wytyczne, w jaki sposób należy przeprowadzić migrację do chmury, jednak każdy klient ma unikalny zestaw potrzeb, procesów i danych, które wykorzystuje, więc architektura, którą projektuje i wdraża () jest rzeczą nową i ściśle spersonalizowaną. Wnioskodawca nie znalazł dostępnych na rynku konkurencyjnych rozwiązań obejmujących wszystkie serwisy używane przez klienta Spółki. Tworzone rozwiązania są innowacyjne dla klienta Spółki i jego zespołu do tego stopnia, że istnieje potrzeba organizacji warsztatów mających na celu zapoznanie przyszłych użytkowników z powstającymi sposobami działania Programu 3.

Według stanu wiedzy Wnioskodawcy nie istnieje rozwiązanie w typie Programu 4. Praca przy tym przedsięwzięciu polega na wyznaczeniu ścieżki dla nowego projektu, odkryciu i przetestowaniu narzędzi, przy pomocy których da się osiągnąć pożądane funkcjonalności.

Istnieją rozwiązania oparte na równaniach matematycznych (tak jak Program 5), lecz nie wykorzystują one sztucznej inteligencji. Wczesne próby wykorzystania sztucznej inteligencji są znane, ale wyniki nie są satysfakcjonujące. Tworzenie Programu 5 opiera się na odkrywaniu danych i testowaniu, w jaki sposób dane te - użyte przez model machine learningowy - mogą przyczynić się do poprawy obecnych możliwości przewidywania pożarów.

W ramach swojej działalności gospodarczej Wnioskodawca tworzy od podstaw nowe programy komputerowe oraz ulepsza i rozwija już istniejące programy, których właścicielem jest Kontrahent. W takiej sytuacji Wnioskodawca tworzy program, który umożliwi rozszerzenie zakresu funkcjonowania lub użyteczności programu pierwotnego. Wytworzony w wyniku takich prac program posiada odrębny od programu pierwotnego kod źródłowy, a więc będzie on stanowił odrębny program komputerowy. W takim wypadku Wnioskodawca posiada prawa majątkowe prawa własności intelektualnej do tak wytworzonego programu, aż do momentu przeniesienia ich na Kontrahenta. Wnioskodawca nie jest właścicielem programu pierwotnego, współwłaścicielem, czy użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania na podstawie umowy licencyjnej. Prawo autorskie do wytworzonego nowego programu jest przenoszone za wynagrodzeniem na Kontrahenta.

Praca nad Programem 1 odbywała się w systemie agile w sposób systematyczny i uporządkowany w dwutygodniowych oknach czasowych. Harmonogram dotyczył osiągnięcia zasadniczych celów w projekcie, jednak konkretne działania mające zbliżyć zespół do ich osiągnięcia planowano co dwa tygodnie.

Tworzenie Programu 2 na początkowym etapie polegało przede wszystkim na analizie problemu w celu wypracowania najbardziej korzystnego, nowego rozwiązania - odpowiedniego programu. Na podstawie jego wstępnej analizy planowano określone działania. Praca miała więc charakter uporządkowany.

Proces konstrukcji Programu 3 oparty jest na kwartalnych harmonogramach, zatem należy uznać, że praca była zaplanowana i spełnia wymóg systematyczności, stawiany dla działalności badawczo-rozwojowej.

Program 4 był rozplanowany wg harmonogramu projektowego o długoterminowym charakterze, a działania podejmowane zgodnie z założeniami projektowymi.

Działania w celu stworzenia Programu 5 są podejmowane w ściśle określonych z góry celach, jednak planowanie konkretnych zadań odbywa się w oknach dwutygodniowych. Praca z danymi powoduje, że wiele badanych ścieżek okazuje się bezowocnych (dane nie pozwalają na precyzyjne przewidywanie) i z tego powodu konieczna jest częsta redefinicja zadań i tworzonego kodu źródłowego.

Program 1 jest wykonywany przez Wnioskodawcę we współpracy z zespołem klienta Spółki.

Programy 2 i 4 powstały we współpracy () z zespołami klienta Spółki i Kontrahenta.

Programy 3 i 5 zostały stworzone razem z pracownikami Kontrahenta.

Wnioskodawca przekazuje Kontrahentowi ewidencję wskazującą liczbę godzin pracy spędzonych nad Programami.

Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję zawierającą elementy wskazane w art. 30cb u.p.d.o.f. Ewidencja zapewnia wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Wnioskodawca jako podmiot dysponujący wyłącznie jednym prawem kwalifikowanym uwzględnia w ewidencji przychody, koszty uzyskania przychodów, dochód (stratę) uznawaną za uzyskaną z tego prawa (zgodnie z regułami wskazanymi powyżej).

W związku z powyższym koszty, na potrzeby kalkulacji wskaźnika Nexus, są określane dla jednego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca w związku z prowadzoną działalnością, którą planuje objąć ulgą IP Box ponosi szereg kosztów związanych z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Jako przykładowe koszty ponoszone przez Wnioskodawcę wskazuje się:

* sprzęt komputerowy (laptop, słuchawki);

* szkolenia branżowe;

* literatura fachowa;

* paliwo i eksploatacja samochodu używanego do dojazdów na spotkania z Kontrahentem.

W odpowiedzi na wezwanie z 24 września 2021 r. Nr 0114-KDWP.4011.250.2021.1.IG Wnioskodawca uzupełnił przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

1. Czy oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, zostało/zostanie wytworzone, rozwinięte oraz ulepszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności twórczej obejmującej badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań?

Oprogramowanie wskazane we wniosku zostało wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności twórczej obejmującej prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca wskazuje, że w jego działalności poza opisanym we wniosku już wytworzonym oprogramowaniem będzie nadal wytwarzane nowe oprogramowanie, które w przyszłości również będzie stanowiło podstawę do korzystania z ulgi IP-Box.

2. Czy w efekcie wszystkich podejmowanych przez Wnioskodawcę przedsięwzięć, o których mowa we wniosku powstają programy komputerowe podlegające ochronie określonej art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 123 z późn. zm.)?

Wszystkie wskazane we wniosku programy 1, 2, 3, 4, 5 są programami komputerowymi podlegającymi ochronie określonej w art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 123 z późn. zm.).

3. Czy, w związku z tworzeniem oraz ewentualnym rozwijaniem/ulepszaniem oprogramowania, o którym mowa we wniosku, Wnioskodawca osiągnie dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej:

Wnioskodawca osiągnął dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do wytworzonych i opisanych we wniosku programów.

4. Proszę wskazać, które konkretnie koszty są przedmiotem zapytania Wnioskodawcy? We własnym stanowisku Wnioskodawca wymienił więcej kosztów niż w stanie faktycznym.

Koszty stanowiące przedmiot pytania trzeciego są następujące:

* sprzęt komputerowy (laptop, słuchawki),

* szkolenia branżowe,

* literatura fachowa,

* paliwo i eksploatacja samochodu,

* usługi księgowe, prowadzenie kompleksowej księgowości, uwzględniającej ewidencję IP-Box,

* usługi doradztwa prawnego w zakresie IP-Box, dotyczące sporządzenia opinii wskazującej, czy wnioskodawca kwalifikuje się do skorzystania z ulgi IP-Box w świetle przepisów obowiązującego prawa oraz sporządzenia niniejszego wniosku.

5. Czy wszystkie wymienione przez Wnioskodawcę w stanie faktycznym "Koszty" są faktycznie poniesione tylko na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?

Wszystkie wskazane w powyższej odpowiedzi koszty są poniesione przez Wnioskodawcę na działalność rozwojową w proporcji ustalonej pomiędzy działalnością rozwojową oraz działalnością pozostałą, sporządzoną na podstawie odrębnej ewidencji IP Box (ok. 60% stanowi działalność rozwojowa).

6. Jakie przesłanki świadczą o bezpośrednim powiązaniu poniesionych wydatków/kosztów

z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, a w konsekwencji z wytworzeniem ulepszeniem czy rozwojem oprogramowania?

Koszty wskazane przez Wnioskodawcę są bezpośrednio związane z działalnością badawczo-rozwojową, gdyż bez ponoszenia wskazanych kosztów Wnioskodawca nie byłby wstanie skutecznie wykonywać działalności badawczo-rozwojowej, której skutkiem jest powstanie nowych praw własności intelektualnej (programów).

7. Czy odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie przez Wnioskodawcę opisanych we wniosku czynności ponosi Spółka (zleceniodawca)?

Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za stworzone oprogramowanie jedynie względem Zleceniodawcy, jeżeli chodzi o rezultat oraz wykonanie programów. Pomiędzy Wnioskodawcą, a zleceniodawcą nie została uregulowana kwestia odpowiedzialności Wnioskodawcy wobec osób trzecich.

8. Czy czynności zlecone Wnioskodawcy w ramach świadczenia usług na rzecz Spółki są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecających te czynności?

Czynności nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecających.

9. Czy Wnioskodawca, jako wykonujący te czynności, ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością?

Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z wykonywaniem prowadzonej działalności gospodarczej.

10. Proszę wskazać, czy odrębna ewidencja jest prowadzona na bieżąco, od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP? Proszę o wskazanie daty.

Dane do sporządzenia odpowiedniej ewidencji były gromadzone od 1 stycznia 2019 r. natomiast w późniejszym terminie została sporządzana ewidencja w określonej formie.

11. Jaki okres podatkowy jest przedmiotem zapytania? Jeśli przedmiotem wniosku są dochody uzyskiwane w 2019 i 2020 r. oraz złożenie zeznania podatkowego za 2019 i 2020 r., to wniosek dotyczy stanu faktycznego. Natomiast jeśli przedmiotem wniosku są także dochody uzyskiwane w latach kolejnych i złożenie zeznania podatkowego za lata przyszłe, to przedmiotowy wniosek dotyczy także zdarzenia przyszłego.

Przedmiotem wniosku są dochody uzyskiwane od 2019 r. do 2021 r. oraz dochody uzyskiwane w latach kolejnych. Wniosek dotyczy zatem stanu faktycznego oraz zdarzeń przyszłych.

12. Czy w latach następnych, działalność gospodarcza będzie prowadzona na dotychczasowych zasadach?

Działalność gospodarcza w następnych latach będzie prowadzona na dotychczasowych zasadach.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w związku z opisanym stanem faktycznym Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową w myśl art. 5a pkt 38, pkt 40 u.p.d.o.f. oraz spełnia pozostałe przesłanki z art. 30ca u.p.d.o.f. pozwalające skorzystać z opodatkowania dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w wysokości 5% podstawy opodatkowania?

2. Czy przychód uzyskany z tytułu Dodatkowego Wynagrodzenia za przeniesienie wszelkich praw autorskich do wytworzonych Programów można zakwalifikować w myśl art. 30ca ust. 7 pkt 2 u.p.d.o.f. jako przychód ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej ?

3. Czy wymienione przez Wnioskodawcę koszty ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 u.p.d.o.f., przy zachowaniu odpowiedniej metodologii alokacji, można uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 u.p.d.o.f., na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad 1

Działalność Wnioskodawcy należy zakwalifikować jako działalność badawczo-rozwojową na podstawie art. 5a pkt 38, pkt 40 u.p.d.o.f. W ramach tworzenia Programów są prowadzone prace rozwojowe polegające na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, z zakresu narzędzi informatycznych oraz oprogramowania.

W ramach działalności gospodarczej opracowuje się nowe, modyfikuje oraz ulepsza produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u niego funkcjonujących.

Prawa, które zgodnie z art. 30ca. ust. 2 u.p.d.o.f. mogą stanowić kwalifikowane prawo własności intelektualnej to:

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Dodatkowym elementem, który muszą spełnić kwalifikowane prawa własności intelektualnej, jest objęcie ich ochroną prawną.

Prawo autorskie do programu komputerowego nie podlega i nie wymaga formalnej rejestracji. Minister Finansów wskazał w Objaśnieniach (dalej jako: "Objaśnienia"), że nie jest możliwe wyczerpujące zdefiniowanie pojęcia prawa autorskiego do programu komputerowego. Programy komputerowe, podlegają jednak ochronie z mocy samego prawa (stosownie do przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawach autorskich i prawach pokrewnych).

Ponadto kwalifikowane IP musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej. W Objaśnieniach odstąpiono od zdefiniowania wyżej wskazanego prawa i ograniczono się jedynie do uwag kierunkowych-stanowiących swoisty wyznacznik dla stosowania ulgi IP BOX.

Wymagane prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej w celu skorzystania z ulgi IP Box, w kontekście programów komputerowych, w praktyce ogranicza się do działalności rozwojowej.

Działalność rozwojową, zgodnie z prawem, należy rozumieć jako działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług - z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Przyjmuje się, że działalność badawczo-rozwojowa musi spełniać trzy kryteria, czyli być:

* twórcza - posiadać element nowości;

* systematyczna - prowadzona w ramach z góry przyjętych założeń (np. harmonogramu);

* innowacyjna - tj. zwiększać zasoby wiedzy albo wykorzystywać zasoby wiedzy, do tworzenia nowych rozwiązań.

Dodatkowo, program komputerowy jako wynik prac badawczo-rozwojowych, musi spełniać wymogi przewidziane dla utworu w rozumieniu prawa autorskiego, czyli być:

* twórczy/oryginalny (utwór jako rezultat twórczej działalności; aspekt nowości);

* indywidualny (odróżnienie od innych utworów; brak mechanicznego odtworzenia procesów);

* ustalony (ustalony w jakiejkolwiek postaci pozwalającej na jego percepcję przez osoby trzecie).

W Objaśnieniach podkreślono, że program komputerowy jest przejawem działalności twórczej

o indywidualnym charakterze jeżeli zawiera twórcze, nowatorskie elementy, identyfikowalnego autora oraz jeżeli został on utrwalony.

Natomiast przyjmuje się, że ocena czy praca danego autora nad programem będzie miała charakter twórczy będzie przeprowadzana ze względu na rzeczywisty wymiar tej pracy, a nie jedynie postanowienia umowne.

Chroniony prawem autorskim jest w szczególności kod źródłowy oraz kod wynikowy programu komputerowego. Mianem programu komputerowego można określić w szczególności "zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu", przy czym jako komputer należy rozumieć wszystkie urządzenia, które działają w oparciu o program komputerowy.

Elementy programu komputerowego jakie są chronione prawem autorskim to:

* forma programu komputerowego (przedstawienie kodu źródłowego i instrukcji) oraz

* interface jeżeli jest on "rzeczywiście źródłem funkcjonalnego wzajemnego połączenia i wzajemnego oddziaływania na siebie różnych elementów programu komputerowego".

Pojęcia "program komputerowy" oraz "oprogramowanie" są to pojęcia tożsame, co jednoznacznie wynika z interpretacji polskich oraz europejskich aktów prawnych.

Podsumowując w Objaśnieniach uznano za program komputerowy stanowi: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interface.

Wskazywane Objaśnienia pozwalają stosować szerokie oraz elastyczne rozumienie programu komputerowego. Przez program komputerowy rozumie się przede wszystkim oprogramowanie (w tym interfejs, jeśli stanowi jego nierozerwalną część, umożliwiając interoperacyjność poszczególnych elementów) wykraczające znacznie poza sam tylko kod źródłowy, czy wynikowy.

Podsumowując, należy uznać że program komputerowy jest kombinacją komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego. Program jest również zestawem instrukcji (rozkazów) przeznaczonych do użycia bezpośrednio lub pośrednio na komputerze (w tym tablecie/telefonie/innym urządzeniu) w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Komponentami wytworu są między innymi sekwencje instrukcji wykonywanych komputerowo, specyfikacje, cyfrowe przetwarzanie obrazów, moduły, obiekty, procedury, funkcje, pliki z kodem źródłowym lub pliki wykonywalne. W wyniku tworzenia programu, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania.

Kluczowym elementem wskazanym w Objaśnieniach jest zastrzeżenie, że pełną ochronę przed ryzykiem dyskwalifikacji danego elementu jako programu komputerowego kwalifikowanego do objęcia ulgą IP Box zapewnia podatnikowi wyłącznie indywidualna interpretacja podatkowa. Dokonanie samodzielnej wykładni z zastosowaniem przepisów oraz objaśnień nie stanowi wystarczającej ochrony prawidłowego stosowania ulgi IP BOX.

Działalność Wnioskodawcy spełnia wszystkie powyższe założenia. Tworzone przez Wnioskodawcę Programy są rezultatem jego twórczej działalności oraz posiadają aspekt nowości. Programy odróżniają się od rozwiązań dostępnych na rynku. Zostały stworzone pod indywidualne wymagania Kontrahenta. Wnioskodawca tworzy Programy za pomocą wybranych języków programowania oraz narzędzi programistycznych. Wskazuje to na ustalony charakter utworu jako programu komputerowego, gdyż osoby trzecie mogą zapoznać się z kodem na podstawie którego powstały Programy.

Spełnione przez Wnioskodawcę pozostaje również kryterium systematyczności.

Praca nad Programem 1 odbywała się w systemie agile w sposób systematyczny i uporządkowany w dwutygodniowych oknach czasowych. Harmonogram dotyczył osiągnięcia zasadniczych celów w projekcie, jednak konkretne działania mające zbliżyć zespół do ich osiągnięcia planowano co dwa tygodnie.

Tworzenie Programu 2 na początkowym etapie polegało przede wszystkim na analizie problemu w celu wypracowania najbardziej korzystnego nowego rozwiązania - odpowiedniego programu. Na podstawie jego wstępnej analizy planowano określone działania. Praca miała więc charakter systematyczny.

Proces konstrukcji Programu 3 oparty jest na kwartalnych harmonogramach, zatem należy uznać, że praca była zaplanowana i spełnia wymóg systematyczności, stawiany dla działalności badawczo-rozwojowej.

Program 4 był rozplanowany wg harmonogramu projektowego o długoterminowym charakterze, a działania podejmowane zgodnie z założeniami projektowymi.

Działania w celu stworzenia Programu 5 są podejmowane w ściśle określonych z góry celach, jednak planowanie konkretnych zadań odbywa się w oknach dwutygodniowych. Praca z danymi powoduje, że wiele badanych ścieżek okazuje się bezowocnych (dane nie pozwalają na precyzyjne przewidywanie) i z tego powodu konieczna jest częsta redefinicja zadań i tworzonego kodu źródłowego.

Ad 2

Tworzone przez Wnioskodawcę Programy mają bez wątpienia charakter innowacyjny. Wnioskodawca wykorzystując dostępne zasoby wiedzy z zakresu IT (języków programowania, narzędzi programistycznych) tworzy nowe rozwiązania (Programy) przyczynia się zatem do zwiększania zasobów wiedzy.

Wnioskodawca wytworzył kwalifikowane prawo własności intelektualnej do programu komputerowego w myśl art. 30ca ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f. tworząc Programy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wskazywany przepis wskazuje następujące kryteria jakie muszą zostać spełnione aby zostało wytworzone kwalifikowane prawo własności intelektualnej:

* prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska,

* przedmiot ochrony jest wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności B+R.

Programy są bezpośrednio wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oraz stanowią rezultat własnej, indywidualnej i twórczej działalności intelektualnej. Konsekwencją wyżej wskazanych cech Programów jest ich kwalifikacja jako utwory podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 z późn. zm.). Zgodnie z ww. przepisem ochrona programów komputerowych obejmuje wszystkie formy jego wyrażania.

Oprogramowanie (program komputerowy) jest definiowane przez doktrynę jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów. Oprogramowanie podlega ochronie jako utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca osiągnął dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w związku z odpłatnym przeniesieniem prawa autorskiego do Programów na Kontrahenta na podstawie zawartej umowy o współpracę.

Na podstawie art. 30ca ust. 7 u.p.d.o.f. dochodem z kwalifikowanego IP jest osiągnięty przez podatnika w ciągu roku podatkowego dochód:

Założeniem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest przeniesienie praw autorskich do wytworzonych Programów za ustalonym wynagrodzeniem. Powyższe wynika z umów zawartych z Kontrahentem wskazujących, że przenoszone są wszelkie prawa autorskie do wytworzonych Programów w zamian za wynagrodzenie. Otrzymywane przez Wnioskodawcę od Kontrahenta należności stanowią przychód z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego. Prawidłowe jest zatem zakwalifikowanie ich do kategorii sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej w myśl art. 30ca ust. 7 pkt 2 u.p.d.o.f.

Otrzymane przez Wnioskodawcę Dodatkowe Wynagrodzenie poza comiesięczną zapłatą z tytułu m.in. przeniesienia wszelkich praw autorskich, ustalonego w Umowie jako uznaniowe z góry ustalone przez Kontrahenta należy również zakwalifikować do kategorii przychodu ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej w myśl art. 30ca ust. 7 pkt 2 u.p.d.o.f., w zakresie w jakim dotyczy ono sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Dodatkowe Wynagrodzenie Wnioskodawcy wynikało z umowy zawartej z kontrahentem, a zostało przyznane m.in. za przeniesienie wszelkich praw autorskich do tworzonych Programów.

Wnioskodawca uważa, że fakt iż kwota Wynagrodzenia Dodatkowego nie była ustalona w Umowie oraz, że zostało ono określone jako wynagrodzenie uznaniowe, nie stanowi przeszkody do zakwalifikowania osiągniętego z tego tytułu przychodu jako przychód ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej w myśl art. 30ca ust. 7 pkt 2 u.p.d.o.f.

Powyższe dotyczy proporcji, w jakiej pozostaje wynagrodzenie Wnioskodawcy ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej do pozostałych czynności, które Wnioskodawca wykonywał na podstawie Umowy. Wnioskodawca planuje skorzystać z ulgi IP BOX odnośnie Wynagrodzenia Dodatkowego, tylko w takiej jego części, która będzie dotyczyć kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Wydatki ponoszone na wytworzenie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (Programu) należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i ust. 5 u.p.d.o.f. wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3

a + b + c + d

Poszczególne litery wzoru oznaczają:

Przepisy u.p.d.o.f. nie wskazują katalogu kosztów kwalifikowanych, odnosząc się jedynie

w art. 30ca ust. 5 u.p.d.o.f. do wyłączenia od kosztów kwalifikowanych kosztów niezwiązanych bezpośrednio z wytworzeniem kwalifikowanego IP.

Ad 3

Przykładowe koszty jakie ponosi oraz w przyszłości będzie ponosił Wnioskodawca:

* sprzęt komputerowy (laptop, słuchawki);

* szkolenia branżowe;

* literatura fachowa;

* paliwo i eksploatacja samochodu, używanego do dojazdów na spotkania z Kontrahentem, na specjalistyczne szkolenia programistyczne;

* usługi księgowe, prowadzenie kompleksowej księgowości działalności gospodarczej Wnioskodawcy wraz z ewidencją szczegółową IP Box;

* usługi doradztwa prawnego w zakresie IP Box, dotyczące usługi w postaci opinii wskazującej, czy Wnioskodawca może skorzystać z ulgi IP Box w świetle obowiązującego prawa oraz złożenia wniosku o interpretację indywidualną ww. zakresie.

Koszty wskazane przez Wnioskodawcę są bezpośrednio związane z wytworzeniem programu komputerowego, gdyż stanowią bezpośrednie koszty prowadzonej działalności gospodarczej. Bez ponoszenia ww. kosztów Wnioskodawca nie jest w stanie skutecznie wykonywać pracy, której skutkiem jest powstanie nowych praw własności intelektualnej.

Wskazywane koszty jako bezpośrednio związane z Programami należy zakwalifikować jako koszty używane do obliczenia wskaźnika Nexus zgodnie z art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 u.p.d.o.f.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.): opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą: przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85): badania naukowe są działalnością obejmującą:

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy: prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazane w art. 5a pkt 38-40 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że "ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia". Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności

w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo "systematyczny" występuje w sformułowaniu "podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny", a więc odnosi się do "działalności", czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium "systematyczności" danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji - głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Tymczasem z opisu sprawy przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji i jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i zajmuje się tworzeniem oprogramowania. Oprogramowanie wskazane we wniosku zostało wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności twórczej obejmującej prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W ramach tworzenia Programów Wnioskodawca wykonuje prace polegające na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, z zakresu narzędzi informatycznych lub oprogramowania. Wnioskodawca opracowuje nowe, modyfikuje oraz ulepsza produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w jego praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u niego funkcjonujących. Działalność, w wyniku której powstają Programy stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku i jego uzupełnieniu opis sprawy oraz cytowane przepisy, należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku działania Wnioskodawcy spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Reasumując - podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części (Oprogramowanie) stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy: kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie

z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy: wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b)x 1,3

a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego

w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy: dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata)

z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

Na podstawie art. 30ca ust. 11 ww. ustawy, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ww. ustawy: podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 omawianej ustawy: w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację "Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju", "Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki" oraz "Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju" w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste "zamknięcie" łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane "kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej".

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

1. Wnioskodawca w ramach indywidualnej działalności gospodarczej tworzy i rozwija programy komputerowe;

2. Wnioskodawca wykonuje powyższe czynności w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

3. W wyniku prowadzonych przez Wnioskodawcę prac związanych z tworzeniem i rozwijaniem oprogramowania komputerowego powstaje nowe, odrębne oprogramowanie lub jego część podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

4. Wnioskodawca przenosi za wynagrodzeniem całość praw autorskich do oprogramowania lub jego części;

5. Wnioskodawca od 1 stycznia 2019 r. prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółową ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Należy także wskazać, że oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee

i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Reasumując powyższe - autorskie prawo do oprogramowania komputerowego wytwarzane i rozwijane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 2 osiąga dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględniony w cenie świadczonych usług.

Dochód ze zbycia tego prawa lub jego części stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym Wnioskodawca może zastosować stawkę 5% do dochodów (strat) uzyskanych ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa we wniosku.

Zgodnie z art. 30ca ust. 11 ustawy PIT, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę). Podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Tym samym Wnioskodawca prowadzący "na bieżąco" i "od początku" realizacji działalności badawczo - rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, będzie mógł skorzystać w zeznaniu rocznym z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu za rok 2019 i rok 2020 oraz za lata kolejne (przy założeniu, że jego sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się w istotnym zakresie) według 5% stawki podatku dochodowego.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia kosztów prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

* wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

* kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

* dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą "a" we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus " (...) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)".

Wobec powyższego należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

* dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

* wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

* dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

* wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień wynika bowiem, że "Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP".

Tym samym kosztami - w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - będą wydatki ponoszone na:

* sprzęt komputerowy (laptop, słuchawki),

* szkolenia branżowe,

* literatura fachowa,

* paliwo i eksploatacja samochodu,

* usługi księgowe, prowadzenie kompleksowej księgowości, uwzględniającej ewidencję IP Box,

* usługi doradztwa prawnego w zakresie IP Box, dotyczące sporządzenia opinii wskazującej, czy wnioskodawca kwalifikuje się do skorzystania z ulgi IP Box w świetle przepisów obowiązującego prawa oraz sporządzenia niniejszego wniosku

- o ile są to wydatki poniesione w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa IP, czyli istnieje związek tych wydatków z kwalifikowanym prawem IP oraz z uzyskanym dochodem z tego prawa.

Należy również podkreślić, że przy określaniu tych kosztów ważne jest też zastosowanie właściwej proporcji, jeżeli w ramach działalności badawczo-rozwojowej wytwarzanych jest więcej kwalifikowanych praw IP oraz oprócz dochodów kwalifikowanych Wnioskodawca uzyskuje także inne dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, które nie mogą zostać opodatkowane w ramach ulgi IP Box.

Zatem wydatki te ponoszone przez Wnioskodawcę, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Reasumując - wymienione w opisanym wyżej zdarzeniu wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na:

* sprzęt komputerowy (laptop, słuchawki),

* szkolenia branżowe,

* literatura fachowa,

* paliwo i eksploatacja samochodu,

* usługi księgowe, prowadzenie kompleksowej księgowości, uwzględniającej ewidencję IP Box,

* usługi doradztwa prawnego w zakresie IP Box, dotyczące sporządzenia opinii wskazującej, czy wnioskodawca kwalifikuje się do skorzystania z ulgi IP Box w świetle przepisów obowiązującego prawa oraz sporządzenia niniejszego wniosku

- stanowią koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w () za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).