0114-KDWP.4011.11.2020.3.PP - Ustalenie możliwości skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 marca 2020 r. (data wpływu 13 marca 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 9 czerwca 2020 r. (data nadania 10 czerwca 2020 r., data wpływu 15 czerwca 2020 r.) na wezwanie z dnia 1 czerwca 2020 r. (data nadania 2 czerwca 2020 r., data odbioru 5 czerwca 2020 r.) Nr 0114-KDWP.4011.11.2020.1.PP oraz pismem z dnia 24 czerwca 2020 r. (data nadania 25 czerwca 2020 r., data wpływu 29 czerwca 2020 r.) na wezwanie z dnia 19 czerwca 2020 r. (data nadania 19 czerwca 2020 r., data odbioru 22 czerwca 2020 r.) Nr 0114-KDWP.4011.11.2020.2.PP o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej - jest prawidłowe.

W dniu 13 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 1 czerwca 2020 r. (data nadania 2 czerwca 2020 r., data odbioru 5 czerwca 2020 r.) Nr 0114-KDWP.4011.11.2020.1.PP oraz pismem z dnia 19 czerwca 2020 r. (data nadania 19 czerwca 2020 r., data odbioru 22 czerwca 2020 r.) Nr 0114-KDWP.4011.11.2020.2.PP wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku.

Pismem z dnia 9 czerwca 2020 r. (data nadania 10 czerwca 2020 r., data wpływu 15 czerwca 2020 r.) oraz pismem z dnia 24 czerwca 2020 r. (data nadania 25 czerwca 2020 r., data wpływu 29 czerwca 2020 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest podatnikiem rozliczającym się wspólnie z żoną. Żona nie osiąga dochodów opodatkowanych według skali podatkowej. Żona Wnioskodawcy w 2017 r. w ramach darowizny od rodziców otrzymała budynek mieszkalny jednorodzinny wolnostojący i budynek gospodarczy. Darowizna udokumentowana jest aktem notarialnym. Końcem kwietnia 2019 r. wraz z żoną Wnioskodawca poniósł koszty związane z termomodernizacją budynku mieszkalnego jednorodzinnego, wolnostojącego. Były to koszty poniesione na wykonania elewacji. Koszty zostały poniesione ze wspólnego budżetu. Wydatki były poniesione na usługę budowlaną w budynku mieszkalnym. Było to wykonanie elewacji w kwocie 28.365,99 zł.

Swoje dochody Wnioskodawca opodatkowuje według skali podatkowej. Wnioskodawca rozlicza się zeznaniem podatkowym PIT-37 i pracuje na umowę o pracę.

Przedsięwzięcie termomodernizacyjne w tym budynku zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat od końca roku podatkowego 2019, w którym poniesiono pierwszy wydatek. Powyższe wydatki zostały udokumentowane na podstawie faktur wystawionych przez podatnika od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Faktura została wystawiona na imię i nazwisko Wnioskodawcy. Wyżej wymienione wydatki nie były sfinansowane ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz ze środków gminy, lecz były w całości sfinansowane przez Wnioskodawcę.

Wyżej wymienione wydatki nie były zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, lecz były uwzględnione w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej.

W momencie dokonywania odliczenia w zeznaniu podatkowym rocznym składanym za rok 2019 Wnioskodawca był współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego, wolnostojącego, gdyż w marcu 2020 r. w akcie notarialnym został dopisany jako współwłaściciel budynku mieszkalnego.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że z ulgi termomodernizacyjnej skorzystał składając zeznanie podatkowe PIT-37 za rok 2019. Wnioskodawca nie korzystał z ulgi termomodernizacyjnej w ramach ulgi mieszkaniowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy jako podatnik składający zeznanie PIT-37 za rok 2019 rozliczając się wspólnie z małżonkiem Wnioskodawca mógł odliczyć ulgę termomodernizacyjną, gdyż na czas wykonania usługi budowlanej udokumentowanej na podstawie faktury, nie był pełnoprawnym współwłaścicielem budynku mieszkalnego?

Zdaniem Wnioskodawcy, może On skorzystać z ulgi termomodernizacyjnej, gdyż w momencie składania zeznania podatkowego PIT-37 Wnioskodawca był współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego, wolnostojącego.

Zgodnie z art. 26h (ulga termomodernizacyjna), podatnik będący właścicielem bądź współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2 wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowalne, urządzenia i usługi związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 10, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 26h ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 10, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

W myśl ww. przepisu adresatami ulgi termomodernizacyjnej są podatnicy podatku dochodowego opłacający podatek według skali podatkowej, 19% stawki podatku oraz opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, będący właścicielami lub współwłaścicielami jednorodzinnych budynków mieszkalnych, ponoszący wydatki na realizację przedsięwzięć termomodernizacyjnych. Ponadto, odliczenie przysługuje pod warunkiem zakończenia przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w okresie do 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Stosownie do art. 5a pkt 18b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, budynek mieszkalny jednorodzinny, o którym mowa w ww. art. 26h ust. 1 to budynek mieszkalny jednorodzinny w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 3 pkt 2a ustawy - Prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym jednorodzinnym - należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.

Z kolei art. 5a pkt 18c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definiuje przedsięwzięcie termomodernizacyjne jako przedsięwzięcie termomodernizacyjne w rozumieniu ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2020 r. poz. 22).

W myśl art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów użyte w ustawie określenia oznaczają przedsięwzięcia termomodernizacyjne - przedsięwzięcia, których przedmiotem jest:

Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2489).

Odliczeniu podlegają wydatki na materiały budowlane i urządzenia:

Odliczeniem objęte są również wydatki na następujące usługi:

W myśl art. 26h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota odliczenia nie może przekroczyć 53.000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem.

Stosownie do art. 26h ust. 3 ww. ustawy, wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Jeżeli poniesione wydatki były opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę wydatku uważa się wydatek wraz z podatkiem od towarów i usług, o ile podatek ten nie został odliczony na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług (art. 26h ust. 4 ww. ustawy).

Natomiast, zgodnie z art. 26h ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały:

Powyższa regulacja wskazuje na brak możliwości odliczenia wydatków, których podatnik nie poniósł, gdyż zostały mu zrefinansowane (zwrócone). Odliczeniu podlegają te wydatki, których ciężar ekonomiczny ponosi podatnik (uszczuplają jego majątek). Nie ma także możliwości odliczenia wydatków, które w jakiejkolwiek formie pomniejszyły już zobowiązanie podatkowe podatnika.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki (art. 22h ust. 6 ww. ustawy).

W myśl art. 22h ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota odliczenia nieznajdująca pokrycia w rocznym dochodzie podatnika podlega odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez 6 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Zgodnie z art. 22h ust. 8 ww. ustawy, podatnik, który po roku, w którym dokonał odliczeń, otrzymał zwrot odliczonych wydatków na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, jest obowiązany doliczyć odpowiednio kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot. W przypadku niezrealizowania przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w terminie, o którym mowa w ust. 1, podatnik dolicza kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym upłynął ten termin (art. 22h ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem rozliczającym się wspólnie z żoną. Żona nie opodatkowuje swoich dochodów według skali podatkowej. Żona Wnioskodawcy w 2017 r. w ramach darowizny od rodziców otrzymała budynek mieszkalny jednorodzinny wolnostojący i budynek gospodarczy. Darowizna udokumentowana jest aktem notarialnym. Końcem kwietnia 2019 r. wraz z żoną Wnioskodawca poniósł koszty związane z termomodernizacją budynku mieszkalnego jednorodzinnego, wolnostojącego. Były to koszty poniesione na wykonania elewacji. Koszty zostały poniesione ze wspólnego budżetu. Wydatki były poniesione na usługę budowlaną w budynku mieszkalnym. Było to wykonanie elewacji w kwocie 28.365,99 zł.

Swoje dochody Wnioskodawca opodatkowuje według skali podatkowej. Wnioskodawca rozlicza się zeznaniem podatkowym PIT-37 i pracuje na umowę o pracę.

Przedsięwzięcie termomodernizacyjne w tym budynku zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat od końca roku podatkowego 2019, w którym poniesiono pierwszy wydatek. Powyższe wydatki zostały udokumentowane na podstawie faktur wystawionych przez podatnika od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Faktura została wystawiona na imię i nazwisko Wnioskodawcy. Wyżej wymienione wydatki nie były sfinansowane ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz ze środków gminy, lecz były w całości sfinansowane przez Wnioskodawcę. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że z ulgi termomodernizacyjnej skorzystał składając zeznanie PIT-37 za rok 2019. Wnioskodawca nie korzystał z ulgi termomodernizacyjnej w ramach ulgi mieszkaniowej. W momencie składania zeznania za 2019 r. Wnioskodawca był współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego (w marcu 2020 r. Wnioskodawca został jego współwłaścicielem).

W rozpatrywanej sprawie wątpliwość Wnioskodawcy budzi kwestia, czy w ramach ulgi termomodernizacyjnej może odliczyć od dochodu wydatki poniesione na wykonanie elewacji w budynku mieszkalnym jednorodzinnym, wolnostojącym, którego współwłaścicielem został w marcu 2020 r.

W tym miejscu wskazać należy, że ulga termomodernizacyjna przysługuje właścicielowi lub współwłaścicielowi istniejącego już budynku mieszkalnego jednorodzinnego w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy - Prawo budowlane. Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych i w zakresie tych wydatków, podatnikowi przysługuje ulga termomodernizacyjna. Podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem takiego budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek. Kwota odliczenia nie może przekroczyć 53.000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem. Wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Źródło finansowania tych wydatków (kredyt, pożyczka) nie ma znaczenia dla możliwości skorzystania z ulgi, jeżeli to podatnik ostatecznie ponosi wydatek (czy to bezpośrednio ze swoich dochodów czy też zaciągając kredyt, który następnie spłaca). Zatem, jeżeli wydatki są sfinansowane kredytem/pożyczką, których spłata obciąża podatnika, wówczas są traktowane jako sfinansowane przez podatnika i podlegają odliczeniu.

Tak więc z ulgi termomodernizacyjnej może skorzystać podatnik, będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego, który poniósł wydatki na przedsięwzięcie termomodernizacyjne oraz posiada fakturę, potwierdzającą ich poniesienie. Ponadto z ulgi termomodernizacyjnej może skorzystać podatnik, jeżeli najpóźniej na dzień dokonania odliczenia, jest już właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego.

Zatem w niniejszej sprawie, skoro Wnioskodawca poniósł wydatki na wykonanie elewacji w budynku mieszkalnym jednorodzinnym, którego na moment dokonywania odliczenia w zeznaniu rocznym był współwłaścicielem, faktura dokumentująca poniesione wydatki została wystawiona na Wnioskodawcę i przyjmując za Wnioskodawcą że ww. wydatki zostały poniesione w związku z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów to Wnioskodawcy przysługiwała możliwość odliczenia w rozliczeniu rocznym PIT-37 za 2019 rok wskazanych wydatków w ramach ulgi termomodernizacyjnej określonej w art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę powyższe stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że załącznik do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju nie zawiera szczegółowego wykazu konkretnych materiałów budowlanych, a jedynie wskazuje, ogólnie na materiały budowlane wykorzystane do ściśle określonego w rozporządzeniu celu. Tym celem jest modernizacja istniejącego budynku polegająca na wykonaniu docieplenia i modernizacji systemu grzewczego. Na to wskazują wymienione w rozporządzeniu materiały i urządzenia oraz usługi wchodzące w zakres omawianej ulgi. Natomiast interpretacja indywidualna wydawana jest jedynie w oparciu o przedstawiony we wniosku tan faktyczny. Organ wydający interpretację przepisów prawa podatkowego nie prowadzi postępowania ani nie podejmuje rozstrzygnięć zastrzeżonych dla innego typu orzekania, w tym kontroli podatkowej czy postępowania podatkowego prowadzonego w oparciu o konkretną dokumentację i zebrane dowody. Ewentualną weryfikację czy zakres przeprowadzonych prac i użytych materiałów budowlanych odpowiadał zakresowi wskazanemu w przepisach będą przeprowadzały inne organy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.