0114-KDIP4.4012.527.2018.4.IT - Ustalenie prawa do odliczenia 100% podatku VAT od zakupu i pozostałych wydatków dotyczących samochodów będących towarem handlowym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 sierpnia 2018 r., przesłanego do tut. Organu zgodnie z właściwością przez Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie pismem z dnia 14 sierpnia 2018 r. (data wpływu 22 sierpnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 września 2018 r. (data wpływu 19 września 2018 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 7 września 2018 r. (skutecznie doręczone w dniu 11 września 2018 r.), pismem z dnia 5 października 2018 r. (data wpływu 17 listopada 2018 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 24 października 2018 r. (skutecznie doręczone w dniu 29 października 2018 r.) oraz pismem z dnia 20 października 2018 r. (data wpływu 23 listopada 2018 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 13 listopada 2018 r. (skutecznie doręczone w dniu 15 listopada 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* prawa do odliczenia 100% podatku VAT od zakupu i pozostałych wydatków dotyczących samochodów będących towarem handlowym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - jest prawidłowe;

* prawa do odliczenia 100% podatku VAT od zakupu i pozostałych wydatków dotyczących samochodów będących towarem handlowym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ale podlegającym rejestracji - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 100% podatku VAT od zakupu i pozostałych wydatków dotyczących samochodów. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 17 września 2018 r., złożonym w dniu 17 września 2018 r. (data wpływu 19 września 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 7 września 2018 r., pismem z dnia 5 października 2018 r., złożonym w dniu 5 listopada 2018 r. (data wpływu 7 listopada 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 24 października 2018 r. oraz pismem z dnia 20 października 2018 r., złożonym w dniu 21 listopada 2018 r. (data wpływu 23 listopada 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 13 listopada 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o Oddział w Polsce jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem VAT. Prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest m.in. sprzedaż hurtowa i detaliczna pojazdów samochodowych. Firma kupuje używane samochody w celu ich dalszej odsprzedaży.

Wnioskodawca zajmuje się sprzedażą aut. Wnioskodawca, przed transakcją, dokonuje potrzebnych napraw, czyszczeniem, konserwacją i innych potrzebnych czynności związanych z przygotowaniem przedmiotu do sprzedaży. Wnioskodawca w związku z przeprowadzoną transakcją odprowadza podatek od towarów i usług w wysokości 100%.

W piśmie uzupełniającym, które wpłynęło do tut. Organu dnia 7 listopada 2018 r. Wnioskodawca wyjaśnia, że zajmuje się sprzedażą pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony jak i również przekraczającą powyższą masę. Wnioskodawca zajmuje się sprzedażą różnych pojazdów - niektóre z nich na życzenie klienta są rejestrowane, a niektóre nie są.

Sprzedawane auta stanowią towar handlowy podatnika - są przeznaczone do sprzedaży.

Sprzedawane auta nie służą prywatnym lub służbowym celom podatnika lub pracownika, w związku z czym nie jest prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu.

Sprzedawane samochody nie są wykorzystywane jako samochody demonstracyjne lub zastępcze.

Sprzedawane auta nie są wypożyczane klientom w celu ich przetestowania.

Wnioskodawca rejestruje sprzedawane samochody na wyraźne życzenie klienta.

Przed sprzedażą wszystkie auta handlowe są myte, sprzątane, prane, naprawiane, wymieniane zepsute oraz zniszczone części, i od tego rodzaju usług i czynności Wnioskodawca chce odliczać pełny VAT.

W piśmie uzupełniającym, które wpłynęło do tut. Organu dnia 23 listopada 2018 r. Wnioskodawca wyjaśnia, że samochody są rejestrowane na rzecz Wnioskodawcy. Potencjalny nabywca woli zakupić pojazd już zarejestrowany - wynika to z zawiłości procedury rejestracji samochodu sprowadzonego z zagranicy. Dodatkowo Wnioskodawca udziela wszelkich wskazówek oraz pomocy w celu przerejestrowania auta po jego nabyciu.

Pracodawca nie ma specjalnej procedury, aby samochody nie były używane w celach prywatnych - nikt tego nie robi. Auta czekają na potencjalnych nabywców, nikt z nich nie korzysta.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego przy zakupie tych pojazdów jak i wskazanych innych kosztów związanych z tymi pojazdami, tj. bez zastosowania 50% ograniczenia w odniesieniu do kwoty podatku, o którym mowa w art. 86a ust. 1 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółce przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie tych pojazdów jak i wskazanych innych kosztów związanych z tymi pojazdami, tj. bez zastosowania 50% ograniczenia w odniesieniu do kwoty podatku, o którym mowa w art. 86a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z przywołaną normą prawną - w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

4 4. wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

Stosownie do zasady przedstawionej w art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Niemniej jednak, w odniesieniu do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi (w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym, o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony, co wynika z definicji zawartej w art. 2 pkt 34 ustawy o VAT), art. 86a ust. 1 ustawy o VAT wprowadza ogólną zasadę, zgodnie z którą dla takich wydatków, kwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty podatku wynikającego z zakupu.

Mając również na względzie art. 86a ust. 2 ustawy o VAT, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zalicza się wydatki związane z nabyciem, importem lub wytworzeniem tych pojazdów, części składowych do nich, używaniem tych pojazdów w ramach najmu, dzierżawy, leasingu oraz innych umów o podobnym charakterze związane z tą umową (czynsz, raty lub inne płatności wynikające z takiej umowy), jak również związane z ich eksploatacją i użytkowaniem, w tym nabycie paliw do ich napędu, serwisowaniem, naprawą i konserwacją oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją i użytkowaniem tych pojazdów.

Pełnego odliczenia VAT od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi podatnik może dokonać jedynie w przypadkach i na zasadach określonych w art. 86a ust. 3 i 4 ustawy o VAT, tj. w szczególności, gdy pojazdy są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, co z uwagi na okoliczności przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, nie ma zastosowania w sprawie objętej niniejszym wnioskiem.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, że Wnioskodawca spełnia przesłanki warunkujące możliwość odliczenia 100% podatku VAT z faktur dokumentujących wszelkie wydatki związane z przygotowaniem samochodu do sprzedaży. Wszelkie naprawy, czyszczenie czy inne zabiegi konserwujące przedmiotowych pojazdów są dokonywane w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą i są niezbędne do utrzymania przedmiotowych pojazdów w stanie technicznym nadającym się do dalszej odsprzedaży. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe i uzasadnione prawnie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe w części dotyczącej prawa do odliczenia 100% podatku VAT od zakupu i pozostałych wydatków dotyczących samochodów będących towarem handlowym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oraz nieprawidłowe w części dotyczącej prawa do odliczenia 100% podatku VAT od zakupu i pozostałych wydatków dotyczących samochodów będących towarem handlowym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ale podlegającym rejestracji.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174), zwanej dalej ustawą lub ustawa o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym, czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz jedynie w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy zasada wyłącza więc możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Zasady odliczania i rozliczania na gruncie podatku od towarów i usług wydatków dotyczących pojazdów samochodowych zostały uregulowane przepisami art. 86a ustawy.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

Przez pojazdy samochodowe - stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy - rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

W myśl art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

Stosownie do art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

Według art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

Na mocy art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

a. kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub b. podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Użycie wyrazu "wyłącznie" w art. 86a ust. 5 ustawy wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane - choćby przejściowo - do innych celów (np. użytek służbowy podatnika itp.). Zatem w odniesieniu do pojazdu, który np. jest przeznaczony do odprzedaży, ale przed jego dokonaniem jest wykorzystywany przez podatnika jako np. pojazd demonstracyjny, nie może być zastosowane zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji. Ewidencja dla tego rodzaju pojazdów (jeśli jest to pojazd obiektywnie wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej) musi być prowadzona i powinna zawierać powyżej wskazane elementy. Podkreślenia wymaga również, że samo prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu, w przypadku gdy pojazdy są wykorzystywane do innych celów niż wynajem lub odprzedaż nie uprawnia podatnika do pełnego odliczenia podatku naliczonego związanego z tymi pojazdami, bowiem istotnym w tej sytuacji jest czy istnieją okoliczności obiektywnie potwierdzające brak wykorzystania tych pojazdów do użytku prywatnego. Wówczas fakt wykorzystania samochodów wyłącznie do działalności gospodarczej musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych poprzez określenie reguł wykluczających użytek prywatny samochodu.

Ww. przepisy wprowadzają ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków dotyczących pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczonych do "użytku mieszanego", tj. wykorzystywanych zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i do celów użytku prywatnego.

Wyłączenia z ograniczenia w odliczeniu podatku zawiera art. 86a ust. 3 ustawy. Według tego przepisu, skorzystanie z prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi umożliwia spełnienie warunku:

* wykorzystywania samochodów przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (pkt 1 lit. a),

* pojazdy samochodowe są konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie (pkt 1 lit. b);

* przeznaczenia towarów montowanych w pojazdach samochodowych i związanych z nimi usług montażu, napraw i konserwacji, wskazującego obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika (pkt 2).

Przepis art. 86a ust. 4 ustawy stanowi doprecyzowanie ust. 3 pkt 1 lit. a ww. artykułu i określa warunki, jakie muszą być spełnione, aby pojazdy były uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Pierwszy z tych warunków (pkt 1) należy odnieść do pojazdów, których konstrukcja umożliwia ich wykorzystywanie zarówno do użytku prywatnego, jak i w działalności gospodarczej (np. samochody osobowe). W związku z tym, że nie można obiektywnie stwierdzić (poza pewnymi zupełnie wyjątkowymi sytuacjami), że taki samochód wykorzystywany jest przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej, ustawodawca określił dodatkowe wymogi, których spełnienie umożliwi podatnikowi udowodnienie, że samochód nie jest wykorzystywany na cele prywatne. Takim wymogiem jest m.in. prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu (ust. 4 pkt 1). Ustawodawca przewidział przy tym przypadki, w których nie ma konieczności prowadzenia ww. ewidencji (ust. 5). Obowiązek prowadzenia ewidencji został wyłączony m.in. w przypadku wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do jednej z następujących czynności stanowiących przedmiot działalności gospodarczej podatnika: odprzedaży pojazdu, oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu, itp.

Drugi z warunków należy z kolei odnieść do pojazdów samochodowych, których konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne. Te pojazdy zostały wprost wymienione przez ustawodawcę w art. 86a ust. 9 ustawy.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem VAT. Prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest m.in. sprzedaż hurtowa i detaliczna pojazdów samochodowych. Firma kupuje używane samochody w celu ich dalszej odsprzedaży. Wnioskodawca zajmuje się sprzedażą aut. Wnioskodawca, przed transakcją, dokonuje potrzebnych napraw, czyszczeniem, konserwacją i innych potrzebnych czynności związanych z przygotowaniem przedmiotu do sprzedaży (przed sprzedażą wszystkie auta handlowe są myte, sprzątane, prane, naprawiane, wymieniane zepsute oraz zniszczone części).

Wnioskodawca zajmuje się sprzedażą pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony jak i również przekraczającą powyższą masę. Wnioskodawca zajmuje się sprzedażą różnych pojazdów - niektóre z nich na życzenie klienta są rejestrowane, a niektóre nie są. Sprzedawane auta stanowią towar handlowy podatnika - są przeznaczone do sprzedaży. Sprzedawane auta nie służą prywatnym lub służbowym celom podatnika lub pracownika, w związku z czym nie jest prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu. Sprzedawane samochody nie są wykorzystywane jako samochody demonstracyjne lub zastępcze. Sprzedawane auta nie są wypożyczane klientom w celu ich przetestowania.

Niektóre samochody są rejestrowane na rzecz Wnioskodawcy (potencjalny nabywca woli zakupić pojazd już zarejestrowany - wynika to z zawiłości procedury rejestracji samochodu sprowadzonego z zagranicy).

Wnioskodawca nie ma specjalnej procedury, aby samochody nie były używane w celach prywatnych - nikt tego nie robi. Auta czekają na potencjalnych nabywców, nikt z nich nie korzysta.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy przysługuje mu pełne prawo do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego przy zakupie pojazdów jak i wskazanych innych kosztów związanych z tymi pojazdami, tj. bez zastosowania 50% ograniczenia w odniesieniu do kwoty podatku, o którym mowa w art. 86a ust. 1 ustawy o VAT.

W odniesieniu do przedstawionego opisu sprawy należy rozpatrzyć osobno kwestię sprzedaży samochodów nierejestrowanych oraz samochodów rejestrowanych na rzecz Wnioskodawcy, gdyż powodują one odmienne konsekwencje podatkowe.

Zatem, w przedmiotowej sprawie, w stosunku do sprzedaży samochodów używanych - nierejestrowanych przez Wnioskodawce na własna rzecz - zastosowanie znajdzie przepis art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z treści tych regulacji wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem pojazdów samochodowych oraz wydatków związanych z ich eksploatacją w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Do celów pełnego odliczenia podatku, fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. Dla dokonania pełnego odliczenia musi zostać spełniony warunek dotyczący sposobu wykorzystania tych pojazdów przez podatnika wyłącznie do celów działalności gospodarczej. Sposób wykorzystania musi wykluczać ich użycie do celów prywatnych w przypadku podatnika prowadzącego przedsiębiorstwo zajmujące się handlem używanymi samochodami. Podatnik ten powinien zapewnić, aby sprzedawane pojazdy nie mogły być wykorzystywane na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika. Drugim warunkiem jest obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Jednakże w art. 86a ust. 5 ustawy zostały wymienione ściśle określone sytuacje, w których wyłączony zostaje obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Zgodnie z tym przepisem, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych m.in. przeznaczonych wyłącznie do odprzedaży. Ponadto, przepis art. 86a ust. 5 pkt 1 ustawy ma zastosowanie, jeżeli odprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że skoro pojazdy samochodowe (niepodlegające rejestracji), których dotyczy wniosek, są przeznaczone wyłącznie do dalszej odprzedaży, zaś przedmiotem działalności jest m.in. sprzedaż hurtowa i detaliczna samochodów, to zastosowanie znajdzie przepis art. 86a ust. 4 pkt 1 w zw. z art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy. Jak wyjaśnia Wnioskodawca, sprzedawane auta nie służą prywatnym lub służbowym celom podatnika lub pracownika, w związku z czym nie jest prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu.

Zatem Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z zakupem pojazdów niepodlegających rejestracji oraz wydatkami poniesionymi na potrzebne naprawy, czyszczenie, konserwację i inne czynności związanych z przygotowaniem przedmiotu do sprzedaży, o ile nie zaistnieją wyłączenia wynikające z art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług, bez obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu oraz zgłoszenia tych pojazdów na formularzu VAT-26.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w kwestii uznania, że dla pojazdów samochodowych, które stanowią towar handlowy podatnika oraz niepodlegają rejestracji (a które nie są wykorzystywane dla tzw. celów służbowych podatnika), Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie tych pojazdów jak i wskazanych innych kosztów związanych z tymi pojazdami - jest prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do prawa do odliczenia wydatków związanych z samochodami, które Wnioskodawca rejestruje na własną rzecz, należy wyjaśnić, że skoro samochody, które zostaną zarejestrowane zgodnie z przepisami ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2018 r. poz. 1990 z późn. zm.), to Wnioskodawca zobowiązany jest wprowadzić zasady wykluczające użycie samochodów do celów prywatnych oraz ma obowiązek prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu. W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca wskazuje, że nie jest prowadzona ewidencja przebiegu pojazdów oraz nie ma specjalnej procedury, aby samochody nie były używane w celach prywatnych, gdyż auta czekają na potencjalnych nabywców i nikt z nich nie korzysta.

Tym samym należy wskazać, że pojazdy zarejestrowane na Wnioskodawcę (na jego rzecz) nie są już przeznaczone wyłącznie do odsprzedaży, gdyż mogą zostać wykorzystane do celów działalności gospodarczej innej niż odsprzedaż.

W okolicznościach wskazanych we wniosku, nie zostały tym samym spełnione warunki wynikające z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy, bowiem Wnioskodawca w odniesieniu do pojazdów zarejestrowanych nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdów.

W konsekwencji, Wnioskodawcy w stosunku do pojazdów samochodowych, które będą podlegały rejestracji zgodnie z przepisami ustawy prawo o ruchu drogowym przysługuje prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z nabyciem i używaniem pojazdu (samochodu), na podstawie art. 86a ust. 1 pkt 1 i 2 w związku z art. 86a ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z tym stanowisko, w kwestii prawa do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z zakupem pojazdów oraz wydatkami poniesionymi na potrzebne naprawy, czyszczenie, konserwację i inne czynności związanych z przygotowaniem przedmiotu do sprzedaży, tj. wydatkami związanych z samochodami będącymi towarem handlowym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, ale podlegającymi rejestracji, jest nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.