0114-KDIP4.4012.301.2017.2.IGO - Brak prawa do odliczania VAT w związku z realizacją przez fundację projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 9 września 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP4.4012.301.2017.2.IGO Brak prawa do odliczania VAT w związku z realizacją przez fundację projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2017 r. (data wpływu 7 lipca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 września 2017 r. (data wpływu 5 września 2017 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 17 sierpnia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT dla wydatków ponoszonych w ramach realizacji operacji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT dla wydatków ponoszonych w ramach realizacji operacji. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 5 września 2017 r. (data wpływu 5 września 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 17 sierpnia 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Fundacja nie prowadzi działalności gospodarczej, zgodnie ze statutem Fundacji jest organizacją non-profit. Fundacja od momentu jej utworzenia tj. lipiec 2013 r. do chwili obecnej nie jest zarejestrowana w Urzędzie Skarbowym jako podatnik VAT. Organizacja nie prowadzi działalności gospodarczej, komercyjnej, w KRS jest wpisana jako podmiot nie będący przedsiębiorcą.

Obecnie Fundacja złożyła w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa wniosek o dofinansowanie w ramach działania 10.3 ubiegając się o otrzymanie dofinansowania na realizację projektu związanego z digitalizacją zbiorów kulturowych i ich bezpłatnym udostępnieniem. Zgodnie z katalogiem kosztów kwalifikowalnych podatek VAT w ramach konkursu zalicza się do wydatków kwalifikowalnych i jest finansowany w przypadku, gdy Wnioskodawca nie może tego podatku odzyskać z instytucji skarbowej.

Przedmiotowy projekt ubiegający się o dofinansowanie nie generuje przychodów, jest projektem niekomercyjnym. Wszystkie rezultaty projektu będą udostępnianie nieodpłatnie. Nie będą pobierane jakiekolwiek opłaty za korzystanie z przedmiotowego projektu. Z udostępnionych cyfrowych wizerunków zbiorów Muzealnych i wdrożonych e-usług będą korzystać mieszkańcy, przedsiębiorcy, inne podmioty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Fundacja ma możliwości odliczenia podatku VAT dla wydatków ponoszonych w ramach realizacji operacji?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionej sytuacji brak jest związku nabywanych towarów i usług ze sprzedażą opodatkowaną, zatem nie zachodzi przesłanka wymieniona w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Fundacja nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT, nie prowadzi działalności gospodarczej, w związku z czym nie ma prawnej możliwości odzyskania podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.

nabycia towarów i usług,

b.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Fundacja nie prowadzi działalności gospodarczej, zgodnie ze statutem Fundacji jest organizacją non-profit. Fundacja nie jest zarejestrowana jako podatnik VAT.

Obecnie Fundacja złożyła w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa wniosek o dofinansowanie w ramach działania 10.3 ubiegając się o otrzymanie dofinansowania na realizację projektu związanego z digitalizacją zbiorów kulturowych i ich bezpłatnym udostępnieniem. Przedmiotowy projekt nie generuje przychodów, jest projektem niekomercyjnym. Wszystkie rezultaty projektu będą udostępnianie nieodpłatnie. Nie będą pobierane jakiekolwiek opłaty za korzystanie z przedmiotowego projektu. Z udostępnionych cyfrowych wizerunków zbiorów Muzealnych i wdrożonych e-usług będą korzystać mieszkańcy, przedsiębiorcy, inne podmioty.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy Fundacja ma możliwości odliczenia podatku VAT dla wydatków ponoszonych w ramach realizacji operacji.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie zostały spełnione, gdyż Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, a nabyte towary i usługi nie mają związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych tym podatkiem.

W konsekwencji, skoro w niniejszych okolicznościach efekty przedmiotowego zadania nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych Wnioskodawcy, to w omawianej sprawie Fundacji nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa. Tym samym, Strona nie ma prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu przedmiotowego zadania na zasadach określonych przepisami ustawy o podatku od towarów i usług (w drodze odliczenia lub zwrotu).

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl