0114-KDIP4-3.4012.34.2022.1.IG - Wyłączenie z VAT sprzedaży używanego samochodu pożarniczego

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 stycznia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych sprzedaży używanego samochodu pożarniczego.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Gmina (...) jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT). Od 1 stycznia 2017 r. Gmina rozlicza się z podatku VAT łącznie ze wszystkimi jednostkami budżetowymi.

Gmina realizuje zadania własne, nałożone odrębnymi przepisami, zadania wynikające z ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r. poz. 1372 z późn. zm.). Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 14 tej ustawy zadania własne Gminy obejmują w szczególności sprawy w zakresie porządku publicznego, bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego. Gmina realizuje te zadania m.in. poprzez jednostki Ochotniczej Straży Pożarnej, należące do (...). System ten opiera się na (...) Straży Pożarnej, w jego skład wchodzą również Ochotnicze Straże Pożarne, utrzymywane z budżetów jednostek samorządu terytorialnego i dotacji z budżetu państwa.

Na terenie Gminy funkcjonują dwie jednostki Ochotniczej Straży Pożarnej w (...) i w (...). Kwestie związane z ochroną przeciwpożarową zostały uregulowane w ustawie o ochronie przeciwpożarowej z 24 sierpnia 1991 r. (Dz. U. z 2021 r. poz. 869 z późn. zm.). Zgodnie z art. 32 ust. 2 ww. ustawy koszt wyposażenia, utrzymania, wyszkolenia i zapewnienia gotowości bojowej ochotniczej straży pożarnej ponosi gmina. Działalność prowadzona przez jednostki OSP nie jest opodatkowana - nie podlega ustawie o podatku od towarów i usług.

Gmina (...) jest właścicielem specjalistycznego samochodu gaśniczego (pożarniczego) marki Jelcz, rok produkcji 1998. Samochód ten Gmina otrzymała nieodpłatnie w 2011 r. od (...) Straży Pożarnej w (...) i przyjęła go na środki trwałe. Wcześniej od 2008 r. był użyczony Gminie do celów ppoż. Pojazd wykorzystywany był przez OSP (...) wyłącznie do wykonywania zadań własnych gminy, do celów ochrony przeciwpożarowej tj. czynności, które w ocenie Gminy nie stanowią działalności gospodarczej w rozumieniu Ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.). Samochód gaśniczy nie był wykorzystywany przez Gminę do jakichkolwiek czynności, które podlegałby opodatkowaniu VAT. Gmina w związku z wykorzystywaniem samochodu gaśniczego nie zawierała jakichkolwiek umów cywilnoprawnych z tego tytułu, tj. w szczególności nie udostępniała tego pojazdu za odpłatnością na rzecz innych podmiotów.

Otrzymany samochód pożarniczy nie wiązał się z zamiarem jego zbycia/odsprzedaży, gdyż celem jego nabycia, jak już wskazano powyżej, było wyposażenie OSP w sprzęt niezbędny do wykonywania zadań własnych Gminy w zakresie ochrony przeciwpożarowej.

W roku 2020, w akcji Ministerstwa (...)" (...)", Gmina (...) za najwyższą frekwencję w II turze wyborów na Prezydenta RP, otrzymała dofinansowanie na zakup nowego samochodu ratowniczo-gaśniczego.

W związku z powyższym dotychczas używany 23-letni samochód pożarniczy stał się zbędny, dlatego podjęto decyzję o jego sprzedaży. W tym celu Gmina, stosując przepisy Ustawy z 11 września 21019 r. prawo zamówień publicznych czterokrotnie ogłaszała przetarg nieograniczony, jednak nie doszło do jego sprzedaży z powodu braku zainteresowanych. Następnie, z zachowaniem przepisów ww. Ustawy, w trybie negocjacji sprzedano samochód dla innej Gminy, gdzie pojazd ten nadal będzie wykorzystywany wyłącznie w celach statutowych ochrony przeciwpożarowej.

Pytanie

Czy dokonana przez Gminę sprzedaż używanego samochodu specjalistycznego pożarniczego - gaśniczego wykorzystywanego wyłącznie na cele ochrony przeciwpożarowej, na rzecz innej Gminy do wykorzystywania również na cele ochrony przeciwpożarowej, jest czynnością wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, czyli niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, dokonana sprzedaż używanego samochodu specjalistycznego pożarniczego wykorzystywanego wyłącznie na cele ochrony przeciwpożarowej, na rzecz innej Gminy do wykorzystywania również na cele ochrony przeciwpożarowej, jest czynnością wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, czyli niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W art. 8 ust. 1 ustawy wskazano natomiast, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie do art. 15 ust. 2 ww. ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przy czym, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji, których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (art. 15 ust. 6 ustawy o VAT).

Powyższe oznacza zatem, iż jednostka samorządu terytorialnego (JST), będąca organem władzy publicznej, będzie uznana za podatnika VAT wówczas, gdy:

- wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jej zadań własnych lub

- wykonuje czynności mieszczące się w ramach jej zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

W świetle wskazanych regulacji, organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy są wyłączone z kręgu podatników VAT, wyłącznie w przypadku wykonywania czynności nałożonych przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywania wszelkich czynności, w tym również wykonywanych w ramach zadań własnych, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. W tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Odwołując się do przepisów ustawy o samorządzie gminnym należy wskazać, że w świetle art. 2 ust. 1 i 2 ww. ustawy, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Gmina posiada osobowość prawną. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W celu wykonywania zadań publicznych gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym). Jedocześnie gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie (art. 9 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym).

Z kolei, jak stanowi art. 9 ust. 3 przywołanej ustawy, formy prowadzenia gospodarki gminnej, w tym wykonywania przez gminę zadań o charakterze użyteczności publicznej, określa odrębna ustawa. Jak zostało wskazane w opisie sprawy, do zadań własnych gminy należy m.in. zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego (art. 7 ust. 1 pkt 14 ustawy o samorządzie gminnym).

Dodatkowo Gmina zaznacza, iż kwestie związane z ochroną przeciwpożarową zostały uregulowane w ustawie o ochronie przeciwpożarowej z 24 sierpnia 1991 r. (Dz. U. z 2021 r. poz. 869 z późn. zm.). Zgodnie z art. 32 ust. 2 ww. ustawy koszt wyposażenia, utrzymania, wyszkolenia i zapewnienia gotowości bojowej ochotniczej straży pożarnej ponosi gmina.

W odniesieniu do przytoczonych powyżej przepisów oraz przedstawionego stanu faktycznego Gmina wskazuje, iż:

- samochód pożarniczy był użytkowany przez OSP w celu realizacji zadań własnych Gminy, wynikających w szczególności z ustawy o samorządzie gminnym oraz ustawy o ochronie ppoż,

- samochód pożarniczy nie był wykorzystywany do jakichkolwiek czynności, które w ocenie Gminy stanowiłyby działalność gospodarczą i tym samym podlegałyby opodatkowaniu VAT;

- z tytułu wykorzystania samochodu pożarniczego Gmina nie zawierała umów o charakterze cywilnoprawnym,

- przy nabyciu samochodu pożarniczego, w związku z jego wykorzystaniem wyłącznie dla ww. celów w ocenie Gminy nie przysługiwało jej prawo do odliczenia VAT naliczonego.

Mając na uwadze powyższe, Gmina stoi na stanowisku, iż w zakresie dokonanej sprzedaży samochodu pożarniczego Gmina nie działa w charakterze podatnika VAT. Tym samym sprzedaż ta nie podlega opodatkowaniu VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.), dalej zwanej "ustawą",

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy,

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy,

ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy,

ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonana przez podatnika działającego w takim charakterze.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy,

podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy,

działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle art. 15 ust. 6 ustawy,

nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Unormowanie to pozostaje w zgodzie z art. 13 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r.s. 1 z późn. zm.), zgodnie z którym,

krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Aby to wyłączenie miało miejsce, muszą zostać spełnione dwa warunki:

- dotyczy wyłącznie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy,

- odnosi się tylko do tych czynności, które związane są z realizacją zadań nałożonych na te podmioty przepisami prawa i do realizacji których zostały one powołane.

Wyłączenie z grona podatników VAT organów władzy publicznej jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych np. w zakresie administracji, sądownictwa, obrony narodowej. Wówczas wyłączenie z opodatkowania nie prowadzi do naruszenia zasad konkurencji. Organy władzy publicznej są podatnikami VAT jedynie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powołany wyżej przepis art. 15 ust. 6 ustawy, jak i cytowany przepis Dyrektywy, wyłączają z opodatkowania organy podlegające prawu publicznemu, jeżeli prowadzą daną działalność jako organy publiczne, nawet wtedy, gdy pobierają z tytułu tej działalności wynagrodzenie. Czynności, w których organy te uczestniczą jako organy publiczne, to określone prawem czynności wykonywane w interesie publicznym. Zatem czynności, w stosunku do których organy publiczne nie są traktowane jako podatnicy, to czynności wykonywane przez nie w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych, a także czynności, do których wykonywania są uprawnione wyłącznie organy publiczne.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, należy stwierdzić, iż generalnie organy oraz urzędy publiczne są uznawane za podatników. Dotyczy to jednakże tylko tej sfery, w której faktycznie występuje konsumpcja oraz gdzie podmioty te mogą konkurować z podmiotami prawa prywatnego.

Kryterium decydującym o uznaniu organu władzy publicznej za podatnika podatku od towarów i usług jest zachowywanie się nie jak organ władzy, lecz jak podmiot gospodarczy (przedsiębiorca) w stosunku do określonych transakcji lub czynności. Szczególnie jest to uzasadnione w tych przypadkach, gdzie identyczne czynności lub bardzo zbliżone czynności bądź też transakcje mogą być wykonywane przez podmioty prywatne (np. przedsiębiorców).

Należy nadmienić, że pojęcie podatnika obejmuje swym zakresem podmioty, które dokonują czynności podlegającej opodatkowaniu. Ustawodawca określił wskazane pojęcie na tyle szeroko, by w każdym przypadku profesjonalnej aktywności zawodowej, dokonywania czynności opodatkowanych podmiot mógł zostać uznany za podatnika w zakresie tych czynności.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r. poz. 1372 z późn. zm.)

gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

W myśl art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym,

do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 14 ustawy o samorządzie gminnym,

zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego.

W świetle powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że zakres aktywności podejmowanej przez jednostkę samorządu terytorialnego należy interpretować w perspektywie ogólnej zasady, tj. że ich realizacja ma służyć zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców gminy. Obowiązywanie tej zasady powoduje, że w ocenie tut. organu, każde działanie podejmowane przez jednostki w imieniu własnym, na własną odpowiedzialność i finansowane z budżetu jednostek, a dotyczące mienia gminy należy uznać za działanie publiczne, służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej, które jest wykonywane przez jednostkę samorządu terytorialnego jako zadanie własne.

Zatem czynności wynikające z zadań własnych, nałożonych odrębnymi przepisami, realizowane w ramach reżimu publicznoprawnego, pozostają poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. Są one bowiem realizowane przez gminę poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a gmina realizując te czynności nie występuje w charakterze podatnika podatku VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na postanowienie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 20 marca 2014 r. w sprawie C-72/13 Gmina Wrocław przeciwko Ministrowi Finansów, w którym TSUE orzekł, że " (...) dyrektywę 2006/112 należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwia się ona opodatkowaniu podatkiem VAT transakcji takich jak te zamierzone przez Gminę Wrocław, o ile sąd odsyłający stwierdzi, iż transakcje te stanowią działalność gospodarczą w rozumieniu art. 9 ust. 1 tej dyrektywy oraz iż nie są wykonywane przez rzeczoną gminę w charakterze organu władzy publicznej w rozumieniu art. 13 ust. 1 akapit pierwszy owej dyrektywy. Jeśli jednak należałoby uznać te transakcje za wykonywane przez wspomnianą gminę działającą w charakterze organu władzy publicznej, przepisy dyrektywy 2006/112 nie sprzeciwiałyby się ich opodatkowaniu, gdyby sąd odsyłający stwierdził, że ich zwolnienie mogłoby prowadzić do znaczących zakłóceń konkurencji w rozumieniu art. 13 ust. 2 tej dyrektywy".

Mając na względzie powyższe postanowienie należy każdorazowo badać, czy sprzedaż majątku Gminy podlega wyłączeniu z VAT. Należy pamiętać, że w każdym przypadku konieczna jest ocena spełniania przesłanek art. 9 i 13 dyrektywy 2006/112/WE (odpowiednio art. 15 ust. 1 i 2 ustawy) w konkretnych okolicznościach faktycznych sprawy.

Z opisu sytuacji wynika, że są Państwo czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Od 1 stycznia 2017 r. rozliczają się Państwo z podatku VAT łącznie ze wszystkimi jednostkami budżetowymi.

Kwestie związane z ochroną przeciwpożarową zostały uregulowane w ustawie o ochronie przeciwpożarowej. Zgodnie z art. 32 ust. 2 ww. ustawy koszt wyposażenia, utrzymania, wyszkolenia i zapewnienia gotowości bojowej ochotniczej straży pożarnej ponosi gmina. Działalność prowadzona przez jednostki OSP nie jest opodatkowana - nie podlega ustawie o podatku od towarów i usług.

Byli Państwo właścicielem specjalistycznego samochodu gaśniczego (pożarniczego). Samochód ten otrzymali Państwo nieodpłatnie w 2011 r. od (...) Straży Pożarnej. Pojazd wykorzystywany był przez OSP wyłącznie do wykonywania Państwa zadań własnych, do celów ochrony przeciwpożarowej tj. czynności, które w Państwa ocenie nie stanowią działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT. Samochód gaśniczy nie był wykorzystywany przez Państwo do jakichkolwiek czynności, które podlegałby opodatkowaniu VAT. W związku z wykorzystywaniem samochodu gaśniczego nie zawierali Państwo jakichkolwiek umów cywilnoprawnych z tego tytułu, tj. w szczególności nie udostępniali tego pojazdu za odpłatnością na rzecz innych podmiotów.

Otrzymany samochód pożarniczy nie wiązał się z zamiarem jego zbycia/odsprzedaży, gdyż celem jego nabycia było wyposażenie OSP w sprzęt niezbędny do wykonywania Państwa zadań własnych w zakresie ochrony przeciwpożarowej.

W roku 2020, otrzymali Państwo dofinansowanie na zakup nowego samochodu ratowniczo-gaśniczego. W związku z powyższym dotychczas używany samochód pożarniczy stał się zbędny, dlatego podjęto decyzję o jego sprzedaży. W trybie negocjacji sprzedali Państwo samochód dla innej Gminy, gdzie pojazd ten nadal będzie wykorzystywany wyłącznie w celach statutowych ochrony przeciwpożarowej.

Państwa wątpliwości dotyczą tego czy dokonana sprzedaż używanego samochodu specjalistycznego pożarniczego - gaśniczego wykorzystywanego wyłącznie na cele ochrony przeciwpożarowej, na rzecz innej Gminy do wykorzystywania również na cele ochrony przeciwpożarowej, jest czynnością wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, czyli niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Przenosząc zatem powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy ustalić czy dokonując sprzedaży samochodu działali Państwo w charakterze podatnika VAT.

Przedstawione okoliczności sprawy na tle przywołanych przepisów pozwalają stwierdzić, że skoro będący przedmiotem sprzedaży samochód, wykorzystywany był od momentu nieodpłatnego otrzymania wyłącznie do Państwa zadań własnych wynikających z art. 7 ust. 1 pkt 14 ustawy o samorządzie gminnym, to sprzedając ww. samochód gaśniczy (pożarniczy) nie działali Państwo dla tej czynności w charakterze podatnika podatku VAT. Transakcja sprzedaży samochodu wykorzystywanego do działalności wynikającej z zadań własnych, nałożonych odrębnymi przepisami, realizowanych w ramach reżimu publicznoprawnego, pozostaje poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. Taka czynność zrealizowana przez Państwo była poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Oznacza to, że sprzedaż ww. samochodu nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).