0114-KDIP4-3.4012.185.2020.1.DS - Brak prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z projektem.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2020 r. (data wpływu 7 kwietnia 2020 r.), uzupełnionego w dniu 21 maja 2020 r. (data wpływu 21 maja 2020 r.) oraz w dniu 21 maja 2020 r. (data wpływu 27 maja 2020 r.), na wezwanie Organu z dnia 14 maja 2020 r. (doręczone w dniu 14 maja 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z projektem pn. " (...)"- jest prawidłowe.

W dniu 7 kwietnia 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z projektem pn. " (...)".

Wniosek uzupełniono w dniu 21 maja 2020 r. (data wpływu 21 maja 2020 r.) oraz w dniu 21 maja 2020 r. (data wpływu 27 maja 2020 r.) na wezwanie Organu z dnia 14 maja 2020 r. (doręczone w dniu 14 maja 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny, sprecyzowany następnie w nadesłanym uzupełnieniu:

Gmina (...) (dalej: "Gmina") jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: "VAT").

W latach 2009-2014 Gmina w ramach partnerstwa z Województwem (...) oraz innymi jednostkami samorządu terytorialnego zrealizowała projekt pn. " (...)" (dalej: "Projekt"). Województwo (...) pełniło w ramach realizacji Projektu funkcję Lidera, z kolei jednostki samorządu terytorialnego (w tym Gmina) pełniły funkcję Partnerów Projektu.

Realizacja Projektu była finansowana zarówno ze środków własnych uczestników (w tym Gminy) jak i z uzyskanego dofinansowania ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego (...) na lata 2007-2013.

Celem realizowanego projektu było stworzenie nowoczesnych centrów informacji turystycznej w województwie (...) (w tym na terenie Gminy), których działalność zwiększy dostępność zasobów turystycznych dla osób odwiedzających teren województwa (...), w tym turystów niepełnosprawnych oraz zachęci inne osoby do zwiedzania terenu województwa.

W ramach Projektu zostały wykonane, w szczególności:

* roboty remontowo-budowlane;

* zakup wyposażenia na potrzeby centrum informacji turystycznej (m.in. zakup mebli oraz sprzętu informatycznego);

* wykonanie tablic drogowych, kasetonu podświetlonego oraz tablicy zewnętrznej;

* opracowanie systemu do indywidualnego zwiedzania;

* działania promocyjne;

* przeprowadzanie audytu zewnętrznego;

W zakresie w jakim wydatki na ww. prace ponosiła Gmina, wydatki te były dokumentowane przez usługodawców/dostawców wystawianymi na rzecz Gminy fakturami VAT, z podaniem numeru NIP Gminy.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 506 z późn. zm.) do zadań własnych Gminy należą w szczególności sprawy dotyczące kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych. Biorąc pod uwagę wyznaczony przepisami zakres zadań Gminy oraz zakres przedmiotowy Projektu (tj. stworzenie infrastruktury turystycznej), należy w konsekwencji wskazać, iż realizacja Projektu stanowiła realizację zadań własnych Gminy.

Powstała w ramach projektu infrastruktura jest ogólnodostępna, w związku z czym może z niej skorzystać każda osoba zainteresowana bez konieczności uiszczania odpłatności z tego tytułu.

Jednocześnie infrastruktura ta nie stanowi przedmiotu umowy najmu lub innej umowy cywilnoprawnej o podobnym charakterze, w związku z zawarciem której Gmina osiągałaby dochody. W związku z powyższym przedmiotowa infrastruktura w całości służy osobom odwiedzającym Gminę oraz jej mieszkańcom w celach turystycznych.

W związku z powyższym w opinii Gminy infrastruktura ta jest wykorzystywana wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu, które nie stanowią działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Mając na uwadze powyższe, zdaniem Gminy infrastruktura powstała w ramach Projektu nie jest wykorzystywana do czynności opodatkowanych VAT.

Gmina wskazuje przy tym, iż opisany powyżej stan faktyczny, stanowił w przeszłości przedmiot interpretacji indywidualnej prawa podatkowego wydanej przez działającego w imieniu Ministra Finansów Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 12 marca 2014 r., znak: ITPP1/443-84/14/BK, jednakże ze względu na wymóg stawiany przez instytucję dofinansowującą, Gmina ponownie wnosi o potwierdzenie jej stanowiska w ww. zakresie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację Projektu?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W opinii Gminy, nie ma ona prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od wydatków poniesionych na realizację Projektu.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z powyżej przytoczonych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych tj. czynności, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych tj. stanowią przedmiot czynności zwolnionych od podatku VAT albo niepodlegających temu podatkowi.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego centrum informacji turystycznej powstałe w ramach Projektu jest wykorzystywane do realizacji zadań własnych Gminy w zakresie turystyki, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż przedmiotowa infrastruktura ma ogólnodostępny (publiczny) charakter. W związku z powyższym, Gmina nie uzyskuje żadnych dochodów z wybudowanej infrastruktury turystycznej, a także nie wykorzystuje jej do wykonywania czynności realizowanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (np. dzierżawa czy też najem).

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy zdaniem Gminy nie przysługuje jej prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizacji Projektu z tego względu, iż wydatki poniesione w tym zakresie nie są związane z występującymi po stronie Gminy czynnościami podlegającymi opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do treści art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego, nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7 ustawy.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Aby dany podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, musi spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Ponieważ tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 10 zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy: kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

W przedstawionym opisie stanu faktycznego Wnioskodawca wskazuje, że Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W latach 2009-2014 w ramach partnerstwa z Województwem (...) oraz innymi jednostkami samorządu terytorialnego, Gmina zrealizowała projekt pn. " (...)". Województwo (...) pełniło w ramach realizacji ww. Projektu funkcję Lidera, z kolei jednostki samorządu terytorialnego (w tym Gmina) pełniły funkcję Partnerów Projektu.

Realizacja Projektu była finansowana zarówno ze środków własnych uczestników jak i z uzyskanego dofinansowania ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego (...) na lata 2007-2013.

Celem realizowanego projektu było stworzenie nowoczesnych centrów informacji turystycznej w województwie (...), których działalność zwiększy dostępność zasobów turystycznych dla osób odwiedzających teren województwa (...), w tym turystów niepełnosprawnych oraz zachęci inne osoby do zwiedzania terenu województwa.

Powstała w ramach projektu infrastruktura jest ogólnodostępna, w związku z czym może z niej skorzystać każda osoba zainteresowana bez konieczności uiszczania odpłatności z tego tytułu. Jednocześnie infrastruktura ta nie stanowi przedmiotu umowy najmu lub innej umowy cywilnoprawnej o podobnym charakterze, w związku z zawarciem której Gmina osiągałaby dochody.

Wnioskodawca wskazał, że przedmiotowa infrastruktura w całości służy osobom odwiedzającym gminę oraz jej mieszkańcom w celach turystycznych. W związku z powyższym jest wykorzystywana jedynie do czynności niepodlegających opodatkowaniu, które nie stanowią działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Infrastruktura powstała w ramach Projektu nie jest wykorzystywana do czynności opodatkowanych VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych na realizację Projektu.

Uwzględniając powołane wyżej regulacje prawne, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie został spełniony, ponieważ - jak wynika z okoliczności sprawy - infrastruktura powstała w ramach Projektu służy jedynie do czynności niepodlegających opodatkowaniu.

Podsumowując, w związku z realizowanym projektem pn. " (...)", Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.