0114-KDIP4-2.4012.52.2019.3.MC - Opodatkowanie podatkiem VAT przekazania na cele prywatne samochodu osobowego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2019 r. (data wpływu 5 grudnia 2019 r.), uzupełnionym w dniu 30 stycznia 2020 r. poprzez wniesienie dodatkowej opłaty, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przekazania na cele prywatne samochodu osobowego w momencie jego wykupu z leasingu (pytanie nr 1), obowiązku korekty podatku naliczonego (pytanie nr 2) oraz opodatkowania sprzedaży samochodu osobowego z majątku prywatnego (pytanie nr 3) - jest prawidłowe.

W dniu 5 grudnia 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przekazania na cele prywatne samochodu osobowego w momencie jego wykupu z leasingu, obowiązku korekty podatku naliczonego oraz opodatkowania sprzedaży samochodu osobowego z majątku prywatnego.

Wniosek uzupełniony został w dniu 30 stycznia 2020 r. poprzez wniesienie dodatkowej opłaty, w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 28 stycznia 2020 r., skutecznie doręczone w dniu 28 stycznia 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie tworzenia oprogramowania pod nazwą (...). Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzi księgę przychodów i rozchodów i płaci podatek liniowy. Obecnie Wnioskodawca wykorzystuje w prowadzonej działalności gospodarczej samochód osobowy marki (...) zgodnie z umową leasingu operacyjnego.

Umowa została zawarta na okres 35 miesięcy i przewiduje możliwość wykupu samochodu po zakończeniu okresu umowy w zależności od woli leasingobiorcy. Umowa leasingu spełnia warunki określone w art. 23b ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Comiesięczne raty leasingowe ujmowane są w kosztach działalności na podstawie otrzymywanych faktur w kwocie netto powiększonej o kwotę VAT niepodlegającej odliczeniu w wysokości 50%. Zgodnie z warunkami umowy leasingu po jej zakończeniu Wnioskodawcy przysługuje prawo wykupu pojazdu. Możliwość nabycia wynika z umowy, ale jest odrębną czynnością. Faktura dokumentująca wykup będzie wystawiona na leasingobiorcę, osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą (...). Zgodnie z umową kwota wykupu została określona na 739,84 zł netto. Wnioskodawca planuje wykupić przedmiot leasingu (samochód) po zakończeniu umowy leasingu, ale po wykupie Wnioskodawca nie będzie wykorzystywać go w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i przeznaczy w momencie wykupu na cele osobiste, niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W związku z tym, że Wnioskodawca nie będzie wykorzystywać wykupionego samochodu z leasingu do celów prowadzonej działalności gospodarczej, nie będzie też ujmował faktury dotyczącej wykupu w kosztach podatkowych ani ewidencji środków trwałych i nie będzie odliczał podatku naliczonego z niej wynikającego. Od dnia wykupu samochodu z leasingu, Wnioskodawca nie będzie ujmował też innych wydatków eksploatacyjnych od tego samochodu w PKPiR oraz ewidencji VAT. Wnioskodawca rozważa możliwość sprzedaży ww. samochodu, jednak nie wcześniej niż przed upływem co najmniej sześciu miesięcy licząc od zakończenia miesiąca, w którym nastąpił moment wykupu. Poniesiona tytułem nabycia kwota nie zostanie zaliczona do podatkowych kosztów uzyskania przychodów, ani nie zostanie odliczony podatek naliczony.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (w zakresie podatku od towarów i usług):

1. Czy przeznaczenie samochodu na cele prywatne w momencie jego wykupu z leasingu nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

2. Czy wykup samochodu po zakończeniu umowy leasingu i przeznaczenie tego samochodu na cele prywatne nie powoduje konieczności skorygowania podatku naliczonego odliczanego wcześniej od faktur z rat/opłat leasingowych oraz faktur za wydatki eksploatacyjne?

3. Czy sprzedaż samochodu z majątku prywatnego po upływie pół roku licząc od końca miesiąca, w którym został wykupiony od leasingodawcy nie będzie podlegać podatkowi od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa podlega opodatkowaniu VAT, a w szczególności:

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie (w tym także darowizna) tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania, bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy zasada wyłącza możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Podstawowy warunek uprawniający do odliczenia nie zostanie spełniony, gdyż po wykupieniu samochodu w związku z upływem okresu, na który zawarta została umowa leasingu operacyjnego - Wnioskodawca nie będzie dalej wykorzystywać go do celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, opodatkowaną podatkiem od towarów i usług lecz Wnioskodawca przeznaczy na cele prywatne.

Do swobodnej decyzji Wnioskodawcy należy, czy pojazd wykupiony z leasingu będzie wykorzystywał do prowadzenia działalności gospodarczej, czy też do użytku prywatnego. Skoro Wnioskodawca postanowił o przeznaczeniu samochodu na cele prywatne to wydatek nie ma związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

Faktura dokumentująca wydatek niepozostający w związku z prowadzoną działalnością nie daje podstaw do odliczenia podatku naliczonego, nawet jeśli zawiera nazwę firmy i numer NIP wykorzystywane w działalności.

Zatem Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem samochodu.

Ponieważ przy wykupie samochodu Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, to w kontekście art. 7 ust. 2 i art. 5 ust. 1 pkt 1 przeznaczenie na cele prywatne ww. samochodu nie będzie stanowić dostawy towarów i nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. Jednocześnie, Wnioskodawca wskazuje, że analogiczne stanowisko wyraził:

* Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej 0112-KDIL1-1.4012.609.2018.4.MW z dnia 23 października 2018 r.,

* Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej 0111-KDIB3-1.4012.442.2018.1.KO z dnia 31 lipca 2018 r.,

* Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej ILPP1-3/4512-1-27/16-4/PR z dnia 19 stycznia 2017 r.,

* Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej 0461-ITPP2.4512.680.2016.1.AJ z dnia 22 listopada 2016 r.

Ad 2

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług leasing operacyjny jest usługą, zdefiniowaną w art. 8 ustawy.

Otrzymując faktury jako leasingobiorca dokumentujące czynność leasingu operacyjnego, Wnioskodawca nabywa prawo do korzystania z tego samochodu (usługę) a nie towar.

Zatem wydatki związane z używaniem pojazdu na podstawie umowy najmu, dzierżawy leasingu (operacyjnego) lub innej umowy o podobnym charakterze nie podlegają korekcie. Odliczenie tych wydatków odbywa się bowiem na bieżąco (a nie jak przy nabyciu "na własność" - jednorazowo, "z góry"), zatem istnieje możliwość weryfikowania tego odliczania na bieżąco.

W momencie zakończenia umowy leasingu brak będzie konieczności korygowania dokonanych odliczeń kwot podatku naliczonego od opłat leasingowych za okresy rozliczeniowe, kiedy samochód służył prowadzonej działalności gospodarczej.

Dodatkowo zgodnie z umową leasingu Wnioskodawca jest zobowiązany do ponoszenia wszelkich kosztów używania przedmiotu leasingu, w tym wydatków eksploatacyjnych serwisowych, napraw i paliwa. Natomiast wykup samochodu, tj. przedmiotu leasingu po zakończeniu umowy leasingu będzie odrębną czynnością - dostawą towaru - niezwiązaną z samą umową leasingu.

Opcja wykupu samochodu będącego przedmiotem umowy leasingu jest uprawnieniem, z którego leasingobiorca może skorzystać, ale nie musi.

Zdaniem Wnioskodawcy wykup samochodu osobowego na cele prywatne po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego nie powoduje konieczności skorygowania podatku VAT z działalności gospodarczej w związku z uwzględnianiem VAT z faktur dotyczących rat leasingowych oraz kosztów używania przedmiotu leasingu w trakcie trwania umowy leasingu i odliczanych w wysokości 50% wartości fakturowej VAT, bez względu na to na jakie cele samochód zostanie przeznaczony po jego wykupie.

Odliczenia te dokonywane zgodnie z art. 86 ust. 7 i 10 ustawy o podatku od towarów i usług dokonywane są kiedy samochód ten jest wykorzystywany w działalności gospodarczej w ramach umowy leasingu operacyjnego na firmę. Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że analogiczne stanowisko wyraził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej 0113-KDIPT1-3.4012.379.2018.4.JSO z dnia 27 czerwca 2018 r.

Ad 3

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż ww. samochodu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powołanych wcześniej przepisów wynika, że dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy jest dokonywana przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Osoba fizyczna w kontekście ww. przepisów nie jest podatnikiem VAT w przypadku, gdy dokonuje sprzedaży towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Do sprzedaży samochodu wykupionego z leasingu na cele prywatne nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Sprzedaż samochodu stanowić będzie zwykłe wykonywanie prawa własności.

Tym samym Wnioskodawca będzie zbywał samochód stanowiący majątek prywatny, korzystając z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Jednocześnie, Wnioskodawca wskazuje, że analogiczne stanowisko wyraził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 31 lipca 2018 r. sygnatura 0111-KDIB3-1 4012 442.2018.1 KO.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Należy zauważyć, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra.

Jednocześnie, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2. wszelkie inne darowizny - jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane.

Podkreślić jednak należy, że dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy jest dokonywana przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tej czynności.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Przy czym, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z okoliczności przedmiotowej sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie tworzenia oprogramowania. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Obecnie Wnioskodawca wykorzystuje w prowadzonej działalności gospodarczej samochód osobowy zgodnie z umową leasingu operacyjnego. Umowa została zawarta na okres 35 miesięcy i przewiduje możliwość wykupu samochodu po zakończeniu okresu umowy w zależności od woli leasingobiorcy. Zgodnie z warunkami umowy leasingu po jej zakończeniu Wnioskodawcy przysługuje prawo wykupu pojazdu. Możliwość nabycia wynika z umowy, ale jest odrębną czynnością. Faktura dokumentująca wykup będzie wystawiona na leasingobiorcę, osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą (...). Wnioskodawca planuje wykupić przedmiot leasingu (samochód) po zakończeniu umowy leasingu, ale po wykupie Wnioskodawca nie będzie wykorzystywać go w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i przeznaczy w momencie wykupu na cele osobiste, niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą. W związku z tym, że Wnioskodawca nie będzie wykorzystywać wykupionego samochodu z leasingu do celów prowadzonej działalności gospodarczej, nie będzie też ujmował faktury dotyczącej wykupu w kosztach podatkowych ani ewidencji środków trwałych i nie będzie odliczał podatku naliczonego z niej wynikającego. Od dnia wykupu samochodu z leasingu, Wnioskodawca nie będzie ujmował też innych wydatków eksploatacyjnych od tego samochodu w PKPiR oraz ewidencji VAT. Wnioskodawca rozważa możliwość sprzedaży samochodu, jednak nie wcześniej niż przed upływem co najmniej sześciu miesięcy licząc od zakończenia miesiąca, w którym nastąpił moment wykupu. Poniesiona tytułem nabycia kwota nie zostanie zaliczona do podatkowych kosztów uzyskania przychodów, ani nie zostanie odliczony podatek naliczony.

Wątpliwości dotyczą między innymi ustalenia, czy czynność przekazania samochodu osobowego na cele prywatne w momencie jego wykupu z leasingu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (pytanie oznaczone nr 1).

Odnosząc się do niniejszych wątpliwości należy wskazać, że zgodnie z art. 709¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145 z późn. zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym, przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.

Ponadto, w myśl art. 709¹⁶ Kodeksu cywilnego, jeżeli finansujący zobowiązał się, bez dodatkowego świadczenia, przenieść na korzystającego własność rzeczy po upływie oznaczonego w umowie czasu trwania leasingu, korzystający może żądać przeniesienia własności rzeczy w terminie miesiąca od upływu tego czasu, chyba że strony uzgodniły inny termin.

Leasing operacyjny jest umową, na podstawie której leasingobiorca nabywa jedynie prawo do korzystania z przedmiotu leasingu, a formą wynagrodzenia za powyższą usługę jest czynsz. W świetle ustawy o podatku od towarów i usług leasing operacyjny jest usługą. Po zakończeniu podstawowego okresu trwania umowy leasingu operacyjnego - jednym z wariantów jest sprzedaż przedmiotu umowy leasingobiorcy. Opcja wykupu samochodu będącego przedmiotem umowy leasingu operacyjnego jest uprawnieniem, z którego leasingobiorca może skorzystać, ale nie musi. Zatem należy przyjąć, że wykup przedmiotu leasingu jest odrębną czynnością - dostawą towaru -

niezwiązaną z samą umową leasingu.

Jednocześnie wskazać należy, że nieodpłatne przekazanie towarów uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem, importem lub wytworzeniem, w tym części składowych. Przy czym w przypadku części składowych istotne jest, czy ich wymiana spowodowała trwały wzrost wartości samochodu.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane.

Ponadto zauważyć należy, że z powołanych wcześniej przepisów wynika, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca, po zakończeniu umowy leasingu, planuje wykupić przedmiot leasingu (samochód osobowy). Przy czym, po wykupie Wnioskodawca nie będzie wykorzystywać tego samochodu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w związku z tym jego nabycie nie będzie związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych. W momencie wykupu z leasingu przedmiotowy samochód Wnioskodawca przeznaczy na cele osobiste, niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zatem mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że czynność przekazania przez Wnioskodawcę samochodu osobowego na cele prywatne, w momencie jego wykupu z leasingu, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wskazać bowiem należy, że w przedmiotowej sprawie, przy nabyciu (wykupie) samochodu osobowego Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Tym samym w analizowanym przypadku art. 7 ust. 2 ustawy nie będzie miał zastosowania z uwagi na niespełnienie przez Wnioskodawcę wskazanych w nim warunków. W konsekwencji, czynność przekazania samochodu osobowego na cele prywatne w momencie jego wykupu z leasingu, będzie stanowić działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania. Tym samym z tytułu wykupu samochodu osobowego z leasingu oraz przeznaczenia na cele prywatne Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do rozliczenia podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ponadto, przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest ustalenie, czy wykup samochodu osobowego po zakończeniu leasingu i przeznaczenie tego samochodu na cele prywatne spowoduje konieczność dokonania korekty odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących raty/opłaty leasingowe oraz wydatki eksploatacyjne (pytanie oznaczone nr 2).

W odniesieniu do niniejszych wątpliwości wskazać należy, że w myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak wynika z ww. przepisu warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Jednocześnie wskazać należy, że umowa leasingu sprowadza się do używania rzeczy i pobierania pożytków, nie rodzi natomiast powstania prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. W rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług leasing operacyjny jest usługą zdefiniowaną w art. 8 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Po zakończeniu podstawowego okresu trwania umowy leasingu - jednym z wariantów jest sprzedaż przedmiotu umowy leasingobiorcy. Opcja wykupu samochodu będącego przedmiotem umowy leasingu jest uprawnieniem, z którego leasingobiorca może, ale nie musi skorzystać. Zatem należy przyjąć, że wykup przedmiotu leasingu jest odrębną czynnością - dostawą towaru - niezwiązaną z samą umową leasingu. Leasingobiorca otrzymując faktury dokumentujące czynność leasingu operacyjnego, nabywa prawo do korzystania z samochodu (usługę), a nie prawo własności (towar). Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie przewidują konieczności korygowania podatku naliczonego odliczonego w związku z leasingiem operacyjnym. Odliczenie tych wydatków odbywa się bowiem na bieżąco (a nie - jak przy nabyciu "na własność" - jednorazowo "z góry"), zatem istnieje możliwość weryfikowania tego odliczania na bieżąco. W momencie zakończenia umowy leasingu brak jest konieczności korygowania dokonanych odliczeń kwot podatku od opłat/czynszów leasingowych za okresy rozliczeniowe kiedy samochód służył prowadzonej działalności gospodarczej. Natomiast wykup samochodu, tj. przedmiotu leasingu po zakończeniu umowy leasingu jest odrębną czynnością - dostawą towaru - niezwiązaną z samą umową leasingu.

Zatem stwierdzić należy, że w analizowanej sprawie w przypadku gdy Wnioskodawca, po wykupie samochodu osobowego używanego na podstawie umowy leasingu operacyjnego, przekaże go na cele prywatne, to zmiana użytkowania przedmiotowego samochodu osobowego nie spowoduje konieczności dokonania korekty odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących raty/opłaty leasingowe oraz wydatki eksploatacyjne, za okresy rozliczeniowe przed zakończeniem umowy leasingu, kiedy samochód osobowy służył prowadzonej działalności gospodarczej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą także ustalenia, czy sprzedaż samochodu osobowego wykupionego po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego na cele prywatne, niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (pytanie oznaczone nr 3).

Odnosząc się do przedmiotowych wątpliwości wskazać należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotne do określenia, czy w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zasadne zatem jest wyłączenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych ustaleń należy stwierdzić, że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając towar (np. samochód) działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem natomiast takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu ruchomościami (np. samochodami), która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży samochodu, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług handlu samochodami. Przy czym, na tego

rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem biorąc pod uwagę okoliczności przedmiotowej sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku Wnioskodawca dokonując sprzedaży samochodu osobowego wykupionego uprzednio z leasingu nie będzie działał w charakterze podatnika, a przedmiotowa czynność nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Jak wynika z okoliczności sprawy, samochód osobowy po zakończeniu umowy leasingu zostanie wykupiony przez Wnioskodawcę na cele prywatne (Wnioskodawca nie będzie odliczał podatku naliczonego z faktury dokumentującej wykup samochodu) i nie będzie wykorzystywany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Sprzedaż przez Wnioskodawcę przedmiotowego samochodu osobowego stanowić zatem będzie zwykłe wykonywanie prawa własności. Tym samym Wnioskodawca dokona sprzedaży samochodu, stanowiącego jego majątek prywatny, korzystając z przysługującego mu prawa do rozporządzenia własnym majątkiem. W konsekwencji, planowana sprzedaż samochodu osobowego nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca w związku ze sprzedażą samochodu osobowego nie będzie działał w charakterze podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a sprzedaż przedmiotowego samochodu osobowego nie będzie dokonywana w ramach działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy, lecz w ramach zarządu majątkiem osobistym.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3 należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług, natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.