0114-KDIP4-2.4012.403.2020.1.SKJ - Brak prawa do odliczenia VAT od wydatków na realizację projektu przebudowy placu zabaw przy szkole.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 sierpnia 2020 r. (data wpływu 25 sierpnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją inwestycji dotyczącej przebudowy placu zabaw przy Szkole Podstawowej - jest prawidłowe.

W dniu 25 sierpnia 2020 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją inwestycji dotyczącej przebudowy placu zabaw przy Szkole Podstawowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Faktury dokumentujące poniesione wydatki w związku z realizowaną inwestycją są wystawione na Gminę. Nabyte podczas realizacji inwestycji towary i usługi służą do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Gmina jako Jednostka Samorządu Terytorialnego złożyła wniosek o przyznanie pomocy ze środków Unii Europejskiej w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, Poddziałanie 19.2 Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność. Wniosek Gminy obejmuje przebudowę placu zabaw przy Szkole Podstawowej usytuowanej na działkach wchodzących w gminny zasób nieruchomości. Celem opisywanej, zrealizowanej w 2020 r. inwestycji jest rozwój ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury rekreacyjnej służącej zaspokojeniu potrzeb społeczności lokalnej poprzez przebudowę placu zabaw przy Szkole Podstawowej stanowiącej część obszaru ewidencyjnego miejscowości.

Inwestycja obejmuje w swoim zakresie:

1. Przebudowę istniejącego placu zabaw, w tym:

* demontaż istniejącej nawierzchni gumowej w złym stanie technicznym,

* relokację istniejącego urządzenia zabawowego (karuzela) w nowe miejsce,

* budowę nowej nawierzchni bezpiecznej poliuretanowej,

-

* budowę dojścia z kostki betonowej na plac zabaw,

* konserwację wskazanych urządzeń zabawowych,

* montaż nowych certyfikowanych urządzeń zabawowych,

2. Zakładanie nowych trawników, rekultywacja zniszczonych.

3. Uprzątnięcie terenu po robotach ziemnych i montażowych.

Plac zabawy przy Szkole Podstawowej to miejsce otwarte i dostępne dla wszystkich. Jako element lokalnej przestrzeni zielonej służy bezpośrednim kontaktom między ludźmi, ponieważ zapewnia różne formy aktywności, wypoczynku i rekreacji. Głównymi użytkownikami szkolnego terenu rekreacyjno - sportowego są dzieci i młodzież ucząca się w szkole. Gmina oraz szkoła, na której terenie znajduje się plac zabaw nigdy nie pobierały, nie pobierają i nie zamierzają pobierać opłat za korzystanie z omawianej przestrzeni rekreacyjno-sportowej.

Realizując projekt Gmina podejmuje zadanie własne nałożone na Jednostki Samorządu Terytorialnego zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 713), a tym samym nie będzie prowadziła sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT od towarów i usług związanych z realizowaną inwestycją. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), "w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (...)".

Tym samym Gmina nie będzie mogła odzyskać w całości ani w części podatku VAT poniesionego na zrealizowaną inwestycję.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w odniesieniu do wydatków ponoszonych na inwestycję dot. przebudowy placu zabaw przy Szkole Podstawowej Gmina będzie miała możliwość odzyskania naliczonego podatku VAT w całości lub części, zarówno w trakcie realizacji inwestycji, jak i po jej zakończeniu?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 tejże ustawy.

Realizując projekt Gmina podejmuje zadanie własne nałożone na Jednostki Samorządu Terytorialnego zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r.r. poz. 713), a tym samym nie będzie prowadziła sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT od towarów i usług związanych z realizowaną inwestycją.

Plac zabaw znajduje się przy Szkole Podstawowej i będzie służył w pierwszej kolejności działalności oświatowej (dzieci i młodzieży uczęszczających do szkoły) oraz społeczności lokalnej. Plac zabaw będzie dostępny bezpłatnie i nie będzie generował dochodów. Gmina w odniesieniu do wydatków ponoszonych na inwestycję dot. przebudowy placu zabaw przy Szkole Podstawowej, Gmina nie będzie miała możliwości odzyskania naliczonego podatku VAT w całości lub części, zarówno w trakcie realizacji inwestycji, jak i po jej zakończeniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jak stanowi art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Stosownie do art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy).

Z przedstawionych przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie takich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

W niniejszej sprawie, Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Faktury dokumentujące poniesione wydatki w związku z realizowaną inwestycją są wystawione na Gminę. Nabyte podczas realizacji inwestycji towary i usługi służą do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Gmina jako Jednostka Samorządu Terytorialnego złożyła wniosek o przyznanie pomocy ze środków Unii Europejskiej w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, Poddziałanie 19.2 Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność. Wniosek Gminy obejmuje przebudowę placu zabaw przy Szkole Podstawowej usytuowanej na działkach wchodzących w gminny zasób nieruchomości. Celem opisywanej, zrealizowanej w 2020 r. inwestycji jest rozwój ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury rekreacyjne służącej zaspokojeniu potrzeb społeczności lokalnej poprzez przebudowę placu zabaw przy Szkole Podstawowej stanowiącej część obszaru ewidencyjnego miejscowości "..."

Inwestycja obejmuje w swoim zakresie:

1. Przebudowę istniejącego placu zabaw, w tym:

* demontaż istniejącej nawierzchni gumowej w złym stanie technicznym,

* relokację istniejącego urządzenia zabawowego (karuzela) w nowe miejsce,

* budowę nowej nawierzchni bezpiecznej poliuretanowej,

* budowę dojścia z kostki betonowej na plac zabaw,

* konserwację wskazanych urządzeń zabawowych,

* montaż nowych certyfikowanych urządzeń zabawowych,

2. Zakładanie nowych trawników, rekultywacja zniszczonych.

3. Uprzątnięcie terenu po robotach ziemnych i montażowych.

Plac zabawy przy Szkole Podstawowej to miejsce otwarte i dostępne dla wszystkich. Jako element lokalnej przestrzeni zielonej służy bezpośrednim kontaktom między ludźmi, ponieważ zapewnia różne formy aktywności, wypoczynku i rekreacji. Głównymi użytkownikami szkolnego terenu rekreacyjno - sportowego są dzieci i młodzież ucząca się w szkole. Gmina oraz szkoła, na której terenie znajduje się plac zabaw nigdy nie pobierały, nie pobierają i nie zamierzają pobierać opłat za korzystanie z omawianej przestrzeni rekreacyjno-sportowej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją opisanej inwestycji.

Zgodnie z przytoczonymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem. W niniejszej sprawie związek taki nie wystąpi. Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego wykonuje opisaną inwestycję w ramach zadań własnych, nałożonych na nią ustawą o samorządzie gminnym, działając w tym zakresie w ramach reżimu publicznoprawnego. W tym przypadku Gmina nie ponosi wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym nabywając towary i usługi nie działa w charakterze podatnika VAT. Jednocześnie, jak wskazano we wniosku, efekty zrealizowanej inwestycji nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W świetle powołanych przepisów prawa należy zatem stwierdzić, że w przedstawionej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, nie są spełnione. Gmina realizując inwestycję nie działa jako podatnik VAT, a wydatki związane z wykonaniem tego zadania nie służą czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT. Oznacza to, że Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją inwestycji dotyczącej przebudowy placu zabaw przy Szkole Podstawowej.

W konsekwencji Gmina nie ma także prawa do zwrotu podatku VAT z tego tytułu na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.