0114-KDIP4-2.4012.377.2022.1.MC - VAT od premii na rzecz leasingobiorcy

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 14 września 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP4-2.4012.377.2022.1.MC VAT od premii na rzecz leasingobiorcy

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 sierpnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy Premia pieniężna wypłacana na rzecz Leasingobiorcy będzie stanowić wynagrodzenie za usługę świadczoną przez Leasingobiorcę na Państwa rzecz oraz ustalenia, czy będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z wystawionej przez Leasingobiorcę faktury dokumentującej Premię pieniężną.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT). Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi leasingu operacyjnego i finansowego oraz najmu długoterminowego na rzecz przedsiębiorców (podmiotów prowadzących działalność gospodarczą), jak i konsumentów (podmiotów nieprowadzących działalności gospodarczej).

Niniejszy wniosek Spółki o wydanie indywidualnej interpretacji odnosi się wyłącznie do rozliczeń Wnioskodawcy z leasingobiorcami/najemcami pojazdów prowadzącymi działalność gospodarczą (dalej: Leasingobiorcy), będących zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT.

Umowy zawierane z Leasingobiorcami wraz z ogólnymi warunkami umowy leasingu (stanowiącymi ich integralną część) określają zasady świadczenia usług, obowiązki i uprawnienia Wnioskodawcy, jak i Leasingobiorcy. Na podstawie zawieranych umów leasingu Spółka zobowiązuje się między innymi do wydania przedmiotu leasingu/najmu (pojazdu) w określonym terminie, a Leasingobiorca - do zapłaty wynagrodzenia w określonej formie, tj. rat leasingowych, ale również innych dodatkowych opłat (np. opłaty wstępnej).

W zawieranych z Leasingobiorcami umowach zawarte zostały również zapisy, w świetle których Leasingobiorca, po zakończeniu podstawowego okresu leasingu/najmu, uprawniony jest do wykupu przedmiotu leasingu/najmu, tj. pojazdu. Przy czym, cena pojazdu w momencie wykupu jest niższa od jego wartości rynkowej.

Aby skorzystać z prawa wykupu pojazdu zagwarantowanego umową, Leasingobiorca jest zobowiązany w określonym czasie przed zakończeniem umowy leasingu/najmu (np. na 30 dni przed zakończeniem umowy) zgłosić chęć takiego wykupu do Spółki. Jeżeli Leasingobiorca nie dokona takiego zgłoszenia w ustalonym terminie, własność pojazdu zachowuje Spółka, a Leasingobiorca nie jest zobowiązany do zapłaty ceny wykupu.

Ze względów biznesowych Wnioskodawca zamierza podjąć działania w celu zwiększenia ilości pojazdów, które po zakończeniu umowy pozostają własnością Spółki. Pojazdy te będą następnie wykorzystywane przez Spółkę do czynności opodatkowanych VAT, np. staną się przedmiotem kolejnych umów leasingu/najmu.

W tym celu, Wnioskodawca planuje wprowadzić specjalną gratyfikację dla Leasingobiorców, która ma ich zachęcić do rezygnacji z wykupu pojazdu będącego przedmiotem umowy leasingu/najmu (dalej: Premia pieniężna).

Premia pieniężna będzie proponowana wyłącznie tym Leasingobiorcom, którzy wyjściowo zgłoszą chęć, w przewidzianym umową terminie, do wykupu pojazdu będącego przedmiotem leasingu/najmu. Leasingobiorcy, którzy nie poinformują Spółki o zamiarze wykupu pojazdu, nie będą uprawnieni do uzyskania Premii pieniężnej.

Premia pieniężna zostanie wypłacona na rzecz Leasingobiorcy jednorazowo po terminowym zwrocie Spółce pojazdu w dobrym stanie (zgodnie z zapisami umowy leasingu/najmu długoterminowego) oraz po wypełnieniu obowiązków Leasingobiorcy przewidzianych umową leasingu/najmu. Warunkiem wypłaty Premii pieniężnej będzie m.in. zapłata wszystkich rat z tytułu leasingu/najmu pojazdu, usunięcie na własny koszt braków formalnych związanych ze zwracanym pojazdem (np. rozliczenie szkód komunikacyjnych), czy też wykonanie zaległych napraw i przeglądów, o ile takie sytuacje zaistnieją.

Wypłata Premii pieniężnej będzie miała formę pieniężną, Spółka nie przewiduje możliwości kompensaty wzajemnych zobowiązań Spółki i danego Leasingobiorcy, np. z tytułu niezapłaconych rat leasingowych. Premia pieniężna będzie bowiem przysługiwała dopiero, gdy wszystkie raty i inne opłaty wynikające z umowy leasingu/najmu zostaną zapłacone przez Leasingobiorcę (w tym zakresie będzie zawierane odpowiednie porozumienie).

Kwota Premii pieniężnej będzie ustalona jako procent różnicy pomiędzy niespłaconym kapitałem, a wartością rynkową przedmiotu leasingu opartą na rzeczywistej wartości używanego pojazdu z uwzględnieniem jego atrakcyjności rynkowej.

Pytanie

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Premia pieniężna otrzymana przez Leasingobiorcę będzie stanowić wynagrodzenie za usługę świadczoną przez Leasingobiorcę na rzecz Wnioskodawcy i w efekcie Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktury dokumentującej Premię pieniężną wystawionej przez Leasingobiorcę?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy:

w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Premia pieniężna otrzymana przez Leasingobiorcę będzie stanowić wynagrodzenie za usługę świadczoną przez Leasingobiorcę na rzecz Wnioskodawcy i w efekcie Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktury dokumentującej Premię pieniężną wystawionej przez Leasingobiorcę.

UZASADNIENIE

Rezygnacja z prawa wykupu pojazdu jako usługa VAT

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 8 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (tj. przeniesienia prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel), w tym również:

1)

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z powyższego przepisu wynika, iż pojęcie "świadczenia usług" na gruncie VAT jest pojęciem szerokim, mogącym obejmować zarówno działanie podatnika, jak i jego zaniechania w postaci powstrzymania się od dokonania czynności, czy też tolerowania czynności lub sytuacji, które jednocześnie nie stanowią dostawy towarów (tj. przeniesienia prawa do rozporządzenia towarem jak właściciel).

Jak wynika z ugruntowanego orzecznictwa, w tym Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE), opodatkowaniu VAT jako świadczenie usług podlegają czynności, co do których łącznie spełnione są następujące warunki:

1)

czynność dokonywana jest przez podatnika VAT działającego w takim charakterze, w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej;

2)

istnieje odbiorca usługi odnoszący z niej choćby potencjalną korzyść, inny niż podmiot wykonujący usługę;

3)

czynność dokonana jest w oparciu o więź prawną łączącą świadczącego usługę z jej odbiorcą;

4)

czynność dokonana jest na skutek zgodnej woli usługodawcy i usługobiorcy;

5)

czynność dokonana jest, co do zasady, za odpłatnością, przy tym pomiędzy wynagrodzeniem a świadczoną usługą zachodzi bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy oraz występuje ekwiwalentność świadczeń.

(zob. np. wyroki TSUE: z 3 marca 1994 r. C-16/93 w sprawie R. J. Tolsma; z 29 lutego 1996 r. C- 215/94 w sprawie Jurgen Mohr, czy z 18 grudnia 1997 r. C-384/95 w sprawie Landboden- Agrardienste GmbH & Co.KG).

W ocenie Spółki, wszystkie ww. przesłanki występują w opisanym zdarzeniu przyszłym w odniesieniu do rozliczeń z tytułu Premii pieniężnej pomiędzy Wnioskodawcą a Leasingobiorcą.

W pierwszej kolejności należy zauważyć, iż Leasingobiorcy, o których mowa w opisie zdarzenia przyszłego są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT. Umowy leasingu/najmu zostały zawarte przez nich z Wnioskodawcą w ramach prowadzonej przez Leasingobiorców działalności gospodarczej.

Z tytułu udzielonej Premii pieniężnej możliwe będzie wskazanie odbiorcy (beneficjenta) świadczenia, którym będzie Spółka oraz korzyści, jakie Wnioskodawca uzyska w związku z realizacją czynności przez Leasingobiorców. Spółka, ze względu na fakt rezygnacji z prawa wykupu pojazdów przez Leasingobiorców pozostanie ich właścicielem. W rezultacie pozwoli to Spółce wykorzystywać pojazdy do czynności opodatkowanych VAT, np. do zawarcia kolejnych umów leasingu/najmu tych pojazdów.

Co istotne, pomiędzy Spółkę i Leasingobiorcami istnieje stosunek prawny wynikający z umowy leasingu/najmu, który jest podstawą do zawarcia dodatkowego porozumienia, gdzie określone będą obowiązki i prawa każdej ze stron, tj. rezygnacja z prawa wykupu z terminowym zwrotem pojazdu przez Leasingobiorcę (w tym wykonanie wszelkich napraw/zaległych przeglądów, jeżeli będzie taka potrzeba) oraz prawo do otrzymania Premii pieniężnej, natomiast z perspektywy Spółki zachowanie własności pojazdu i obowiązek wypłaty Premii pieniężnej.

Działania Leasingobiorców będą efektem zawieranych porozumień między Wnioskodawcą a Leasingobiorcami. Zgodnie z art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 z późn. zm.), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Spółka będzie proponować Leasingobiorcom zawarcie porozumień, które będą nakładać na Leasingobiorców określone zobowiązania (rezygnacja z prawa wykupu pojazdu, /terminowy zwrot pojazdu i), jak również przyznawać należne im wynagrodzenie (w formie Premii pieniężnej) z tytułu ich wypełnienia.

W odniesieniu do przesłanki "odpłatności", to rozumienie tego pojęcia wielokrotnie było przedmiotem rozstrzygnięć TSUE. Dla przykładu, w wyroku z 8 marca 1988 r. C-102/86 w sprawie Apple and Pear Development Council, TSUE wskazał, iż:

"Czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem".

W ocenie Wnioskodawcy, między zachowaniem Leasingobiorców a należną im Premią pieniężną będzie możliwe zidentyfikowanie bezpośredniego związku przyczynowo-skutkowego. Leasingobiorca będzie uprawniony do otrzymania Premii pieniężnej wyłącznie w przypadku rezygnacji z prawa wykupu pojazdu będącego przedmiotem leasingu/najmu oraz po wypełnieniu wszelkich obowiązków wynikających z umowy leasingu/najmu. Ponadto, Leasingobiorca w celu otrzymania Premii pieniężnej będzie zobowiązany m.in. do terminowego zwrotu pojazdu w dobrym stanie, zapłaty wszystkich rat z tytułu leasingu/najmu pojazdu, usunięcia na własny koszt braków formalnych związanych ze zwracanym pojazdem (np. rozliczenie szkód komunikacyjnych), czy też wykonania zaległych napraw i przeglądów, o ile takie sytuacje zaistnieją. Jednocześnie, udzielona przez Spółkę Premia pieniężna i rezygnacja przez Leasingobiorcę z prawa wykupu pojazdu są świadczeniami ekwiwalentnymi.

Uwzględniając powyższe, wszystkie kryteria właściwe dla wystąpienia świadczenia usług na gruncie VAT zostaną spełnione - zatem Leasingobiorca w związku z rezygnacją z wykupu pojazdu będzie traktowany jako usługodawca, natomiast Spółka jak usługobiorca.

Dodatkowo należy podkreślić, iż Premia pieniężna będzie wypłacona na rzecz Leasingobiorcy, niezależne od wynagrodzenia, jakie przysługuje Spółce z tytułu usługi leasingu/najmu. Kwota Premii pieniężnej będzie ustalona jako procent różnicy pomiędzy niespłaconym kapitałem, a wartością rynkową przedmiotu leasingu opartą na rzeczywistej wartości używanego pojazdu z uwzględnieniem jego atrakcyjności rynkowej.

Wynagrodzenie z tytułu świadczonej przez Wnioskodawcę usługi leasingu/najmu pozostanie z kolei takie samo bez względu na to, czy (i) Leasingobiorca od początku nie zgłosi chęci wykupu pojazdu, (ii) Leasingobiorca zgłosi chęć wykupu pojazdu, ale odstąpi od tego zamiaru ze względu na porozumienie zawarte z Wnioskodawcą, (iii) Leasingobiorca wykupi pojazd poleasingowy.

Zapłata Premii pieniężnej nie może być postrzegana jako udzielenie upustu/rabatu danemu Leasingobiorcy - nie ma bowiem związku między wynagrodzeniem należnym z tytułu umowy leasingu/najmu, a kwotą Premii pieniężnej.

Zgodnie ze słownikowym brzmieniem "rabat" oznacza zniżkę, opust od sumy należnej za towar przyznawany, np. przy kupnie dużej ilości towarów. Zatem, rabat polega na pomniejszeniu ustalonej wcześniej ceny towaru lub usługi. Zdaniem Spółki, takie obniżenie ceny nie wystąpi w przypadku wypłaty Premii pieniężnej.

W pierwszej kolejności Wnioskodawca pragnie wskazać, iż odmiennie niż w przypadku rabatów, np. z tytułu osiągnięcia określonej wielkości sprzedaży lub terminowości regulowania należności, uprawnienie do uzyskania Premii pieniężnej nie wynika z umowy wyjściowo zawieranej między stronami, tj. w umowie leasingu/najmu nie są zawarte zapisy, na podstawie których można określić, jakie warunki musi spełnić Leasingobiorca, aby uzyskać Premię pieniężną.

W interpretacji ogólnej Ministra Finansów z 27 listopada 2012 r. (sygn. PT3/033/10/423/AEW/12/PT-618) stwierdzono m.in., iż:

"Warunkiem sine qua non uznania, iż premia pieniężna stanowi w istocie rabat, jest wykazanie ścisłego związku pomiędzy premią pieniężną a zrealizowanymi dostawami. W przypadku premii pieniężnych z tytułu osiągnięcia określonego poziomu obrotów (określonej wartości sprzedaży lub ilości sprzedanych towarów) taki związek jest identyfikowalny, bowiem dopiero zrealizowanie wszystkich dostaw (nie tylko jednej z nich) zapewnia osiągnięcie zakładanego poziomu obrotów uprawniającego do uzyskania premii pieniężnej".

Uwzględniając powyższe stanowisko Ministra Finansów, w sytuacji Spółki natomiast nie można mówić o ścisłym związku między świadczonymi usługami leasingu a otrzymaniem Premii pieniężnej. Premia pieniężna jest wypłacana z innego tytułu, tj. w związku z zawarciem dodatkowego porozumienia i jest zależna jedynie od określonego zachowania Leasingobiorcy, tj. rezygnacji z wykupu pojazdu.

W przytoczonej interpretacji ogólnej wskazano również, że rabat nie występuje w przypadku gdyby "pomiędzy dostawcę i nabywcę istniał stosunek prawny, w oparciu o który nabywca dokonując zakupów u dostawcy uzyskał premię przede wszystkim za realizację przez nabywcę określonych czynności na rzecz dostawcy, np. stosowania szczególnych, czy też określonych przez dostawcę zasad eksponowania jego towarów klientom a nie za satysfakcjonujące dostawcę wartość dokonanych zakupów lub terminowość regulowania należności z tytułu dokonanej sprzedaży. Podobnie nie można przedstawionych wyjaśnień odnosić do wypłacania premii pieniężnej nabywcom za niedokonywanie przez nich nabyć podobnych towarów u innych podatników. W takich przypadkach mielibyśmy do czynienia ze świadczeniem usługi przez nabywcę na rzecz dostawcy, wynagradzanej przez niego stosowną premię, które powinno zostać opodatkowane i udokumentowane fakturę".

W ocenie Wnioskodawcy, w zdarzeniu przyszłym będącym przedmiotem niniejszego wniosku wystąpi właśnie sytuacja, w której Leasingobiorca wykonuje świadczenie na rzecz Wnioskodawcy, tj. rezygnuje z prawa wykupu pojazdu, co będzie przedmiotem odrębnego stosunku prawnego łączącego strony.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, należy stwierdzić, iż rezygnacja z wykupu pojazdu przez Leasingobiorcę stanowi świadczenie usług podlegające VAT, bowiem:

1)

czynność ta jest dokonywana przez Leasingobiorcę będącego czynnym podatnikiem VAT, działającym w takim charakterze, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej;

2)

istnieje odbiorca usługi, tj. Wnioskodawca odnoszący faktyczną korzyść z tego tytułu, tj. możliwość wykorzystywania pojazdów do wykonywania czynności opodatkowanych VAT;

3)

istnieje więź prawna łącząca Leasingobiorcę oraz Wnioskodawcę - strony zawrą stosowne porozumienie w tym zakresie;

4)

czynność będzie dokonana na skutek zgodnej woli Leasingobiorcy i Spółki;

5)

za rezygnację z prawa wykupu pojazdu, Leasingobiorcy będzie przysługiwać wynagrodzenie w postaci Premii pieniężnej.

Obowiązek wystawienia faktury przez Leasingobiorcę

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą m.in. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2 ustawy o VAT, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Z kolei przez sprzedaż w myśl art. 2 pkt 22 ustawy o VAT rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Mając na uwadze powyższe, skoro rezygnacja z prawa wykupu pojazdu przez Leasingobiorcę stanowi odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju oraz zarówno Wnioskodawca, jak i Leasingobiorca są czynnymi podatnikami VAT, to czynność ta powinna być udokumentowana fakturą.

Prawo Spółki do odliczenia VAT z faktury wystawionej przez Leasingobiorcę

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi co do zasady przysługuje prawo do odliczenia VAT. Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi m.in. suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Wskazane przepisy określają przesłanki, jakie muszą zaistnieć, aby przysługiwało prawo do odliczenia tj.

1)

odliczenia podatku naliczonego dokonuje podatnik VAT;

2)

w przypadku nabycia towarów i usług kwota VAT do odliczenia musi wynikać z otrzymanej przez nabywcę faktury;

3)

nie wystąpi jakakolwiek negatywna przesłanka odliczenia, wymieniona w art. 88 ustawy o VAT;

4)

powstał obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży;

5)

towary lub usługi, z tytułu nabycia których podatek został naliczony, będą wykorzystywane przez tego podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych.

Przenosząc powyższe rozważania na sytuację Spółki wskazać należy, że w opisanym zdarzeniu przyszłym w stosunku do faktury dokumentującej Premię pieniężną spełnione zostały wszystkie warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego po stronie Wnioskodawcy, gdyż:

1) Spółka jest (i będzie w momencie zawarcia porozumienia z Leasingobiorcami) zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT;

2) Wnioskodawca otrzyma od Leasingobiorców faktury, na których wskazana zostanie kwota podatku naliczonego - Premia pieniężna będzie podlegała VAT;

3)

nie zaktualizuje się żadna z negatywnych przesłanek odliczenia, wymieniona w art. 88 ustawy o VAT - w szczególności faktury otrzymane od Leasingobiorców nie będą dokumentować transakcji niepodlegających opodatkowaniu VAT lub zwolnionych z VAT;

4)

z tytułu sprzedaży usług przez Leasingobiorców w zakresie rezygnacji z wykupu pojazdu powstanie obowiązek podatkowy;

5)

usługa będzie wykazywać związek z czynnościami opodatkowanymi przez Wnioskodawcę.

W odniesieniu do ostatniej przesłanki, tj. związku pomiędzy dokonywanymi zakupami, a wykonywanymi przez nabywcę czynnościami opodatkowanymi, należy wskazać, iż przepisy ustawy o VAT nie precyzują, jakiego rodzaju musi być to związek, aby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia VAT. W praktyce przyjmuje się, iż związek ten może być bezpośredni (np. wydatek na nabycie towaru, który następnie zostanie przez podatnika odsprzedany) lub pośredni (np. tzw. koszty ogólne).

Jednocześnie, ocena czy istnieje lub będzie istniał związek (bezpośredni lub pośredni) danego zakupu z wykonywaniem czynności opodatkowanych, należy dokonać w momencie realizowania zakupów, zgodnie z zasadą niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W ocenie Spółki, nabyta usługa od Leasingobiorców polegająca na rezygnacji z wykupu pojazdu będzie wykazywać bezpośredni związek z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Pojazdy, które pozostaną własnością Spółki będą wykorzystywane w związku działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, przykładowo w celu zawarcia kolejnej umowy leasingu/najmu, czy też zostaną sprzedane.

W rezultacie, Spółka stoi na stanowisku, iż w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Premia pieniężna otrzymana przez Leasingobiorcę będzie stanowić wynagrodzenie za usługę świadczoną przez Leasingobiorcę na rzecz Wnioskodawcy i Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktury dokumentującej Premię pieniężną wystawionej przez Leasingobiorcę.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą":

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Należy wyjaśnić, że pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy.

Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatnika w jego działalności gospodarczej.

Zauważyć należy, że przy określeniu czy miała miejsce czynność podlegająca opodatkowaniu istotne jest określenie, czy wykonywano świadczenie i czy wynagrodzenie z tytułu wykonywania tego świadczenia miało być wypłacone. Istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy usługą i otrzymaną zapłatą. Kolejnym czynnikiem decydującym o tym, czy mamy do czynienia z wynagrodzeniem jest ustalenie, czy wynagrodzenie takie było należne z tytułu danego świadczenia. Czynność opodatkowana powstaje w związku z zaistnieniem stosunku prawnego określonego umową między stronami. Zatem wystąpić musi bezpośredni związek pomiędzy wykonywanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia, oparty o relacje cywilnoprawne pomiędzy podmiotami.

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. Kwestia ta ma szczególnie istotne znaczenie przy takich świadczeniach, których istotą jest zaniechanie, powstrzymywanie się od określonych czynności.

W związku z powyższym, jeżeli zaniechanie pewnych czynności za odstępnym przynosiłoby wymierną korzyść konkretnemu podmiotowi, to wówczas powinno być ono na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług uznane za usługę.

Ponadto podkreślić należy, że w rozumieniu ustawy zobowiązanie się do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji należy uznać za świadczenie usług wówczas, gdy odbywa się w ramach stosunków obligacyjnych.

Czynność podlega opodatkowaniu wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności.

Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Należy jednak zaznaczyć, że nie każde powstrzymanie się od działania czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie z powołanego art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia. Dana usługa podlega opodatkowaniu VAT wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych.

Warto w tym miejscu wskazać, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. I tak, przykładowo w wyroku z 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise, TSUE uznał, że określoną czynność można uznać za wykonaną odpłatnie, jeśli istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto gdy odpłatność za otrzymane świadczenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miała być opodatkowana VAT.

Na uwagę zasługuje także orzeczenie z 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93 R. J. Tolsma przeciwko Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, gdzie podkreślono, że usługi świadczone są za wynagrodzeniem, wyłącznie jeżeli istnieje stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, na mocy którego występuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez świadczącego usługę stanowi wartość przekazywaną w istocie w zamian za usługę wyświadczoną jej odbiorcy.

W konsekwencji należy stwierdzić, że aby uznać dane świadczenie za świadczenie odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a beneficjentem, i w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Tym samym, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść.

Przy określeniu, czy miała miejsce czynność podlegająca opodatkowaniu istotne jest określenie, czy wykonywano świadczenie i czy wynagrodzenie z tytułu wykonywania tego świadczenia miało być wypłacone.

Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

- w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

- świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Wątpliwości dotyczą między innymi ustalenia, czy w analizowanym przypadku Premia pieniężna wypłacana na rzecz Leasingobiorcy będzie stanowić wynagrodzenie za usługę świadczoną przez Leasingobiorcę na Państwa rzecz.

We wniosku wskazano, że ze względów biznesowych zamierzają Państwo podjąć działania w celu zwiększenia ilości pojazdów, które po zakończeniu umowy pozostają Państwa własnością. W tym celu, planują Państwo wprowadzić specjalną gratyfikację dla Leasingobiorców, która ma ich zachęcić do rezygnacji z wykupu pojazdu będącego przedmiotem umowy leasingu/najmu, tj. Premię pieniężną. Premia pieniężna będzie proponowana wyłącznie tym Leasingobiorcom, którzy wyjściowo zgłoszą chęć, w przewidzianym umową terminie, do wykupu pojazdu będącego przedmiotem leasingu/najmu. Premia pieniężna zostanie wypłacona na rzecz Leasingobiorcy jednorazowo po terminowym zwrocie Spółce pojazdu w dobrym stanie (zgodnie z zapisami umowy leasingu/najmu długoterminowego) oraz po wypełnieniu obowiązków Leasingobiorcy przewidzianych umową leasingu/najmu. Warunkiem wypłaty Premii pieniężnej będzie m.in. zapłata wszystkich rat z tytułu leasingu/najmu pojazdu, usunięcie na własny koszt braków formalnych związanych ze zwracanym pojazdem (np. rozliczenie szkód komunikacyjnych), czy też wykonanie zaległych napraw i przeglądów, o ile takie sytuacje zaistnieją. Wypłata Premii pieniężnej będzie miała formę pieniężną. Premia pieniężna będzie przysługiwała dopiero, gdy wszystkie raty i inne opłaty wynikające z umowy leasingu/najmu zostaną zapłacone przez Leasingobiorcę (w tym zakresie będzie zawierane odpowiednie porozumienie).

Mając zatem na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy stwierdzić należy, że Premia pieniężna wypłacana Leasingobiorcy będzie stanowić wynagrodzenie za usługę świadczoną przez Leasingobiorcę na Państwa rzecz. W rozpatrywanej sprawie istnieje bowiem związek między wypłatą Premii pieniężnej a otrzymaniem świadczenia wzajemnego. W analizowanym przypadku mamy do czynienia z transakcją ekwiwalentną - świadczeniem w zamian za wynagrodzenie.

W rozpatrywanej sprawie nastąpi świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, gdyż określone świadczenie pieniężne (Premia pieniężna) zostanie wypłacone w zamian za świadczenie polegające na rezygnacji z wykupu pojazdu będącego przedmiotem umowy leasingu/najmu a więc stworzeniu możliwości dalszego wykorzystywania przez Państwa pojazdów w działalności gospodarczej. Otrzymane przez Leasingobiorcę świadczenie pieniężne (Premia pieniężna) stanowić będzie zapłatę za konkretne świadczenie możliwe do zidentyfikowania i będzie wynikać wprost z łączącego Państwa oraz Leasingobiorcę stosunku zobowiązaniowego wynikającego z zawartego porozumienia. Świadczenie pieniężne należne z tytułu rezygnacji z wykupu pojazdu będącego przedmiotem umowy leasingu/najmu będzie stanowić płatność wynikającą z łączącej strony umowy (porozumienia).

Spełniona zatem zostanie przesłanka istnienia związku pomiędzy wypłatą należności (Premii pieniężnej), a otrzymaniem świadczenia wzajemnego, co jest warunkiem koniecznym do uznania, że wypłata tej kwoty podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji uznać należy, że świadczenie pieniężne (Premia pieniężna) z tytułu rezygnacji z wykupu pojazdu będącego przedmiotem umowy leasingu/najmu stanowić będzie w analizowanym przypadku wynagrodzenie za świadczenie usługi. Rezygnację z wykupu pojazdu będącego przedmiotem umowy leasingu/najmu (zaniechanie wykupu przedmiotu leasingu/najmu) należy traktować jako odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy. Zatem świadczenie polegające na rezygnacji z wykupu pojazdu będącego przedmiotem umowy leasingu/najmu, w zamian za które Leasingobiorca otrzyma od Państwa określoną kwotę pieniężną (Premię pieniężną), będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w związku z art. 8 ust. 1 ustawy, jako odpłatne świadczenie usług.

Jednocześnie wskazać należy, że w ustawie o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeniach wykonawczych do tej ustawy nie przewidziano zwolnienia od podatku dla świadczenia polegającego na rezygnacji z wykupu pojazdu będącego przedmiotem umowy leasingu/najmu. Zatem realizowane przez Leasingobiorcę na Państwa rzecz świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem właściwej stawki podatku.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy Premia pieniężna wypłacana na rzecz Leasingobiorcy będzie stanowić wynagrodzenie za usługę świadczoną przez Leasingobiorcę na Państwa rzecz należało uznać za prawidłowe.

Ponadto wątpliwości dotyczą ustalenia, czy będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z wystawionej przez Leasingobiorcę faktury dokumentującej Premię pieniężną.

W odniesieniu do przedstawionych wątpliwości wskazać należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy:

obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia - jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas, po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Biorąc pod uwagę, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa - mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu. Najczęściej do wydatków mających pośredni wpływ na wykonywanie czynności opodatkowanych zalicza się koszty reprezentacji i reklamy, wydatki związane z udziałem w targach, konferencjach, koszty doradztwa podatkowego itp.

Podkreślić należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Mając zatem na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że w analizowanym przypadku będzie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z wystawionej przez Leasingobiorcę faktury dokumentującej Premię pieniężną.

W rozpatrywanej sprawie są Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczą Państwo usługi leasingu operacyjnego i finansowego oraz najmu długoterminowego. Ze względów biznesowych zamierzają Państwo podjąć działania w celu zwiększenia ilości pojazdów, które po zakończeniu umowy pozostają Państwa własnością. W tym celu, planują Państwo wprowadzić Premię pieniężną (specjalną gratyfikację dla Leasingobiorców, która ma ich zachęcić do rezygnacji z wykupu pojazdu będącego przedmiotem umowy leasingu/najmu). Jak ustalono powyżej, świadczenie polegające na rezygnacji z wykupu pojazdu będącego przedmiotem umowy leasingu/najmu, w zamian za które Leasingobiorca otrzyma od Państwa Premię pieniężną będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy oraz nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku. Jednocześnie, jak wynika z wniosku pojazdy, które po zakończeniu umowy pozostaną Państwa własnością w związku z rezygnacją z wykupu przez Leasingobiorcę przedmiotu umowy leasingu/najmu będą następnie wykorzystywane przez Państwa do czynności opodatkowanych VAT (np. staną się przedmiotem kolejnych umów leasingu/najmu).

W konsekwencji, będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z wystawionej przez Leasingobiorcę faktury dokumentującej Premię pieniężną, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, o ile nie zaistnieją przesłanki negatywne określone w art. 88 ustawy.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z wystawionej przez Leasingobiorcę faktury dokumentującej Premię pieniężną należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)

z zastosowaniem art. 119a;

2)

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl