0114-KDIP4-1.4012.217.2020.1.DP - Brak prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących zakupu towarów i usług służących do przeprowadzenia projektu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 1 czerwca 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP4-1.4012.217.2020.1.DP Brak prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących zakupu towarów i usług służących do przeprowadzenia projektu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 maja 2020 r. (data wpływu 13 maja 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących zakupu towarów i usług służących do przeprowadzenia projektu " (...)" - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących zakupu towarów i usług służących do przeprowadzenia projektu " (...)".

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Miasto na prawach powiatu jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Na podstawie ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713 t.j.) oraz w związku z art. 91 i art. 92 ustawy o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 511 t.j.) Miasto jako jednostka samorządu terytorialnego wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, posiada osobowość prawną i samodzielność, realizuje zadania określone w ustawie o samorządzie gminnym oraz wykonuje, określone ustawami, zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie jej przypisanym. Zakres jej działania to wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują m.in. sprawy z zakresu gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, lokalnego transportu zbiorowego, wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz. Ponadto Miasto wykonuje zadania publiczne o charakterze ponadgminnym, do których należy między innymi transport zbiorowy i drogi publiczne.

W celu wykonywania zadań własnych Miasto może tworzyć jednostki organizacyjne. Jednostki organizacyjne Miasta tworzy, przekształca i likwiduje oraz wyposaża w majątek Rada Miejska. Statut jednostki organizacyjnej określa m.in. zakres jej działania oraz zakres uprawnień dotyczący rozporządzania powierzonym majątkiem.

Z dniem 1 stycznia 2017 r. Miasto dokonało centralizacji rozliczeń podatku od towarów i usług i od tego dnia prowadzi wspólnie rozliczenia podatku VAT wraz ze wszystkimi swymi jednostkami organizacyjnymi. Wszystkie wydatki ponoszone przez Gminę Miasto i jej jednostki organizacyjne są dokumentowane fakturami wystawionymi na Miasto ze wskazaniem właściwej jednostki organizacyjnej, jako odbiorcy danej usługi/towaru.

Miasto realizuje zadanie inwestycyjne pn. " (...)" w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2014-2020, dofinansowanego ze środków Unii Europejskiej.

Celem realizowanego projektu jest zwiększenie dostępności transportowej Miasta i regionu w ruchu drogowym.

Przedmiotem projektu jest poprawa układu komunikacyjnego miasta poprzez zmianę przebiegu DW Nr (...) na terenie Miasta. Zakres projektu obejmuje dwa zadania. Zadanie 1 obejmuje przebudowę ulicy_1 usytuowanej w ciągu drogi wojewódzkiej na odcinku o długości ok. 1922 m. Zadanie 2 obejmuje budowę nowej drogi klasy G na odcinku od ulicy_1 do ulicy_2 (dł. 1512,72 m) wraz z budową tunelu pod linią kolejową (...) i mostu na rzece (...), rozbudowę ulicy_2 na odcinku od ulicy_3 do ulicy_4. W ramach obu zadań wykonana zostanie sieć kanalizacji deszczowej, odcinek kanalizacji sanitarnej wraz z tłocznią ścieków przy rondzie na ulicy_2, przebudowa sieci wodociągowej, linie kablowe oświetleniowe i zasilanie przepompowni wód deszczowych, budowa i rozbudowa sieci elektroenergetycznej w zakresie wykonania kompletnej sieci dla nowego oświetlenia ulicy na całym odcinku drogi, wymiana i montaż słupów napowietrznej sieci elektroenergetycznej, budowa kanału technologicznego niezbędnego do realizacji funkcji drogi, w tym m.in. poprowadzenie okablowania dla sygnalizacji świetlnej, systemu zarządzania oświetleniem ulicznym i monitoringu miejskiego, budowa niekolizyjnych odcinków linii elektroenergetycznych (wymiana i montaż słupów sieci elektroenergetycznej), przebudowa istniejącej infrastruktury teletechnicznej, chodniki i ciągi pieszo-jezdne, nawierzchnia wiążąca i ścieralna jezdni oraz pozostałych nawierzchni w pasie drogi w tym m.in. ciągów pieszych i zatok autobusowych, oznakowanie poziome i pionowe ulicy, montaż urządzeń zabezpieczający członków ruchu drogowego, zieleń i inne roboty wykończeniowe oraz budowa mostu i tunelu pod linią kolejową będące częścią planowanej drogi.

Powyższe zadanie będzie realizowane jako zadanie własne Miasta na prawach powiatu na podstawie przepisów wynikających z:

1.

art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, który stanowi: "Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne gminy obejmują sprawy z zakresu gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego";

2.

art. 4 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym, dalej zwaną ustawą u.s.p., który stanowi: "Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie między innymi transportu zbiorowego i dróg publicznych";

3.

art. 92 ust. 1 u.s.p., który stanowi: "Funkcje organów powiatu w miastach na prawach powiatu sprawuje rada miasta i prezydent miasta";

4.

art. 92 ust. 2 u.s.p., który stanowi: "Miasto na prawach powiatu jest gminą wykonującą zadania powiatu na zasadach określonych w tej ustawie";

5.

art. 19 ust. 5 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, dalej zwaną u.d.p, który stanowi: "W granicach miast na prawach powiatu zarządcą wszystkich dróg publicznych, z wyjątkiem autostrad i dróg ekspresowych, jest prezydent miasta";

6.

art. 2a ust. 2 u.d.p., który stanowi: "Drogi wojewódzkie, powiatowe i gminne stanowią własność właściwego samorządu województwa, powiatu lub gminy";

7.

art. 19 ust. 1 u.d.p., który stanowi: "Organ administracji rządowej lub jednostki samorządu terytorialnego, do którego właściwości należą sprawy z zakresu planowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg, jest zarządca drogi";

8.

art. 20 u.d.p., który wyznacza katalog zadań zarządcy drogi w tym "pełnienie funkcji inwestora";

9.

art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2005 r. o finansowaniu infrastruktury transportu lądowego, który stanowi: "W granicach miast na prawach powiatu zadania w zakresie finansowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania, ochrony i zarzadzania drogami publicznymi, z wyjątkiem autostrad i dróg ekspresowych, finansowane są z budżetów tych miast".

Dnia (...) 2017 r. Miasto wystąpiło do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w przedmiotowej sprawie. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia (...) 2017 r. W dniu (...) 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretację indywidualną znak sprawy: (...) w której zgodził się ze stanowiskiem Miasta w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. " (...)".

W zawiązku ze zmianą stanu faktycznego Miasto ponownie zwraca się z wnioskiem o interpretację prawa podatkowego w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od przedmiotowego zadania inwestycyjnego.

Jak wyżej wspomniano projekt został podzielony na dwa zadania inwestycyjne. Zadanie I zostało w pełni zrealizowane. Natomiast Zadanie II jest w trakcie realizacji.

Umowny termin zakończenia robót Zadania II przypada na (...) 2020 r.

Po zakończeniu realizacji Zadania I przebudowane i rozbudowane drogi wraz z infrastrukturą towarzyszącą m.in. chodniki, ścieżki rowerowe, zatoki autobusowe (w tym wiaty przystankowe), kanały technologiczne, oświetlenie, zieleń zostały przekazane Zarządowi Dróg (...) - jednostce budżetowej Miasta, czyli zarządcy wszystkich dróg publicznych usytuowanych w granicach administracyjnych miasta. Do jej obowiązków należy m.in. bieżąca kontrola stanu i koordynacja utrzymania dróg, mostów oraz inżynieryjnych urządzeń drogowych na terenie Miasta. Po zakończeniu realizacji Zadania II wybudowana nowa droga wraz z tunelem i mostem oraz przebudowana i rozbudowana istniejąca droga (cześć odcinka ulicy_2) wraz z infrastrukturą drogową zostaną również przekazane Zarządowi Dróg (...), czyli jednostce budżetowej Miasta. Koszty eksploatacji i utrzymania dróg i infrastruktury drogowej po zakończeniu projektu będą finansowane z budżetu Miasta.

Powstałe w ramach Zadania I odcinki sieci wodociągowej, kanalizacji sanitarnej oraz kanalizacji deszczowej pozostały na stanie Miasta i zgodnie z zawartą umową z dnia (...) 2019 r. oraz Aneksem do umowy z (...) 2020 r., od dnia (...) 2019 r. tj. od dnia przystąpienia do użytkowania (zgodnie z zawiadomieniem o zakończeniu budowy i przystąpieniu do użytkowania obiektu budowlanego) są nieodpłatnie użytkowane przez (...) Sp. z o.o., realizującą zadania publiczne - zaopatrzenie ludności w wodę, gromadzenie, przesyłanie, oczyszczanie i odprowadzanie ścieków i wód opadowych.

Umowa ze Spółką z o.o. została zawarta na czas nieoznaczony.

Spółka z o.o. jest spółką miejską powołaną do utrzymania miejskich urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych, dostarczania uzdatnionej wody oraz odbioru i oczyszczania ścieków, w której 100% udziałów posiada Miasto.

Powstałe w ramach Zadania II odcinki sieci wodociągowej, kanalizacji sanitarnej oraz kanalizacji deszczowej również pozostaną na stanie Miasta i będą nieodpłatnie udostępnione Spółce z o.o., z którą Miasto zawrze stosowną umowę.

Ponadto nie wcześniej niż po upływie 10 lat od daty przekazania do użytkowania wybudowane bądź zmodernizowane w ramach projektu odcinki sieci wodociągowej, kanalizacji sanitarnej oraz kanalizacji deszczowej zostaną przez Miasto przekazane na majątek Spółki z o.o.

Zgodnie z zapisami wniosku o dofinansowanie realizacji projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2014-2020 Miasto zapewni trwałość projektu przez wymagany okres od daty zakończenia inwestycji.

Po zakończeniu projektu Zarząd Dróg (...), jako zarządca drogi planuje:

1.

na podstawie ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 470 tj.):

* udostępniać pas drogowy i pobierać za jego zajęcie opłaty,

* udostępniać kanał technologiczny,

2.

na podstawie ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 247 tj.)

* pobierać opłaty za korzystanie przez operatora i przewoźnika z przystanków.

Zgodnie z art. 39 ust. 3 ustawy o drogach publicznych "w szczególnie uzasadnionych przypadkach lokalizowanie w pasie drogowym obiektów i urządzeń budowlanych lub urządzeń niezwiązanych z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego oraz reklam, może nastąpić wyłącznie za zezwoleniem właściwego zarządcy drogi, wydanym w drodze decyzji administracyjnej - zezwolenie nie jest wymagane w przypadku zawarcia umowy, o której mowa w ust. 7 lub w art. 22 ust. 2, 2a lub 2c". W decyzji określa się w szczególności rodzaj inwestycji, sposób, miejsce i warunki jej umieszczenia w pasie drogowym (pkt 3a).

Artykuł 40 ust. 3 ustawy o drogach publicznych stanowi, że "za zajęcie pasa drogowego pobiera się opłatę." Na podstawie art. 40 ust. 8 ustawy o drogach publicznych wysokość stawek opłaty za zajęcie 1 m2 pasa drogowego, ustala organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego, w drodze uchwały, dla dróg, których zarządcą jest jednostka samorządu terytorialnego. W myśl ust. 11 art. 40 "opłatę, o której mowa w ust. 3, ustala, w drodze decyzji administracyjnej, właściwy zarządca drogi przy udzielaniu zezwolenia na zajęcie pasa drogowego."

Zgodnie z art. 39 ust. 6 ustawy o drogach "zarządca drogi w trakcie budowy lub przebudowy drogi jest obowiązany zlokalizować kanał technologiczny w pasie drogowym. Na podstawie ust. 7 art. 39 "Zarządca drogi udostępnia kanał technologiczny na pisemny wniosek podmiotu, który zgłosił zainteresowanie jego udostępnieniem, w drodze decyzji, w której określa warunki udostępniania kanału."

Wobec powyższego opłata za zajęcie pasa drogowego oraz opłata za udostępnienie kanału technologicznego, których podstawą do zapłaty jest decyzja administracyjna, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ czynności o charakterze publicznoprawnym na mocy art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 t.j.) nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W zamian za możliwość zatrzymywania się na przystankach Zarząd Dróg (...) będzie pobierał opłaty od przewoźników. Warunki i zasady korzystania z przystanków komunikacyjnych oraz wysokość stawki opłaty za jedno zatrzymanie środka transportu przewoźnika na przystanku komunikacyjnym zostały określone uchwałą Rady Miejskiej z dnia (...) 2013 r. w sprawie określenia przystanków komunikacyjnych w Mieście, których właścicielem albo zarządcą jest Gmina Miasto, warunków i zasad korzystania z nich oraz ustalenia stawki opłat za korzystanie z tych przystanków. Stawka opłat została ustalona z uwzględnieniem niedyskryminujących zasad dla wszystkich operatorów, przewoźników wykonujących transport zbiorowy na terenie Miasta. Stosownie do art. 16 ust. 7 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym w związku z art. 18 tej ustawy opłaty te stanowią dochód Miasta z wyłącznym przeznaczeniem na utrzymanie przystanków komunikacyjnych, wiat przystankowych lub innych budynków służących pasażerom, posadowionych na miejscu przeznaczonym do wsiadania i wysiadania pasażerów lub przylegających do tego miejsca, usytuowanych w pasie drogowym dróg publicznych bez względu na kategorię tych dróg.

Zarząd Dróg (...), w którego zarządzie będą przedmiotowe wiaty przystankowe, nie przewiduje zawierania umów cywilnoprawnych w celu pobierania opłat za korzystanie z przystanków komunikacyjnych. Opłaty są naliczane kwartalnie. Wysokość opłaty kwartalnej stanowić będzie iloczyn ilości zatrzymań w danym kwartale zgodnie z oświadczeniem przewoźnika o ilości zatrzymań na przystankach komunikacyjnych, których właścicielem lub zarządzającym jest Gmina Miasto oraz stawki jednostkowej za zatrzymanie się na przystanku. Każda zmiana związana z ilością zatrzymań środków transportowych na przystankach będzie wymagała powiadomienia celem aktualizacji wysokości opłaty kwartalnej. Opłaty są pobierane z góry na podstawie not księgowych.

W związku z aplikowaniem o przyznanie dofinansowania w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2014-2020 na realizację projektu " (...)" Miasto złożyło oświadczenie o kwalifikowalności podatku VAT, w którym oświadczyło, że realizując powyższy projekt nie może odzyskać w żaden sposób poniesionego kosztu podatku VAT.

Jednocześnie Miasto zaznacza, że nabywane towary i usługi w związku z realizacją ww. projektu nie będą wykorzystywane przez Miasto do dokonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Rozbudowana droga będzie ogólnodostępna, publiczna i nieodpłatnie udostępniona użytkownikom. Ponadto Miasto nie będzie pobierało opłat za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania, ponieważ na tym odcinku drogi Miasto nie wyznaczyło i nie posiada wyznaczonej strefy płatnego parkowania oraz nie będą pobierane opłaty za przejazd przez obiekt mostowy i tunel zlokalizowany w ciągu nowo wybudowanego odcinka drogi. Opłaty pobierane za zajęcie pasa drogowego, udostępnienie kanału technologicznego, czy też za korzystanie z przystanków komunikacyjnych nie podlegają podatkowi od towarów i usług, ponieważ należą do katalogu czynności publicznoprawnych. Wybudowana bądź zmodernizowana sieć kanalizacji deszczowej, sanitarnej i wodociągowej pozostanie na stanie Miasta i będzie bezpłatnie użytkowana zgodnie z ich przeznaczeniem przez Spółkę z o.o., spółkę miejską w której 100% udziałów posiada Miasto i która została powołaną do realizacji zadania własnego Miasta w zakresie zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Miastu, w związku z realizacją projektu pn. " (...)" będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących zakupu towarów i usług służących do przeprowadzenia ww. projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Miasta w związku z realizacją projektu pn. " (...)" Miastu nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących zakupu towarów i usług służących do przeprowadzenia przebudowy ulicy_1 od granic administracyjnych miasta do torów wraz z budową odcinka od ulicy_1 do ulicy_2 z mostem i tunelem pod torami, ponieważ nie zostanie spełniony warunek umożliwiający podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jakim jest bezpośredni związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Celem przebudowy ulicy_1 jest poprawa układu komunikacyjnego miasta poprzez zmianę przebiegu dróg wojewódzkich nr (...) w granicach administracyjnych miasta oraz zwiększenie dostępności komunikacyjnej i rozbudowa układu komunikacyjnego. Ponadto realizacja projektu poprawi spójność transportową w wymiarze wewnątrzregionalnym i międzyregionalnym oraz zintegruje infrastrukturę transportową obsługującą miasto i region. Nowe ciągi drogowe umożliwią lepsze zintegrowanie miejskiego układu komunikacyjnego z siecią krajową, poprawią stan techniczny infrastruktury transportowej Miasta, wpłyną na usprawnienie połączeń komunikacyjnych w mieście i regionie. Realizacja powyższego zadania przyczyni się do podniesienia atrakcyjności inwestycyjnej Miasta, poprawy jakości powietrza poprzez przeniesienie części ruchu z najbardziej zurbanizowanych części miasta na zewnętrzne połączenia obwodowe, co spowoduje upłynnienie ruchu drogowego, skrócenie czasu przejazdu przez miasto, a tym samym zmniejszy emisje szkodliwych substancji. Przewidziane w projekcie rozwiązania techniczne zwiększają bezpieczeństwo ruchu drogowego poprzez m.in. dostosowanie dróg do przenoszenia ciężkiego ruchu drogowego, poprawę organizacji ruchu, przebudowę skrzyżowań, budowę zatok autobusowych, chodników i ścieżek rowerowych, budowę mostu nad rzeką (...), barier energochłonnych na dojazdach do mostu i na moście, budowę tunelu z elementów prefabrykowanych pod linią kolejową (...).

Zgodnie z art. 7 ustawy o samorządzie gminnym zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy, a niewątpliwie sprawy z zakresu gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, lokalnego transportu zbiorowego, ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomości, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej do zadań takich należą.

Należy podkreślić, że opłaty pobierane za zajęcie pasa drogowego na drodze publicznej oraz udostępnianie kanału technologicznego w oparciu o art. 39 i 40 ustawy o drogach publicznych, mają charakter daniny publicznej, wobec czego nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Sama czynność poboru opłat za zajęcie pasa drogowego, czy udostępniania kanału technologicznego nie została wymieniona jako przedmiot opodatkowania w art. 5 ustawy o VAT. Jednostka działa w tym zakresie jako organ administracyjny. Podstawą do zapłaty jest decyzja administracyjna. Wysokość zaś opłat nie podlega negocjacjom, ale wynika, w przypadku kanału technologicznego z Rozporządzenia Ministra Cyfryzacji z dnia 29 czerwca 2016 r. w sprawie udostępniania kanału technologicznego przez zarządców dróg publicznych oraz wysokości stawek za udostępnianie 1 mb kanału technologicznego oraz z uchwały Rady Miejskiej - zajęcie pasa drogowego. Działania zarządców dróg mieszczą się zatem w zakresie czynności o charakterze publicznoprawnym i wynikają z wykonywania władztwa publicznoprawnego.

Artykuł 40 ust. 11 ustawy o drogach publicznych stanowi, iż opłatę, o której mowa w ust. 3, ustala w drodze decyzji administracyjnej właściwy zarządca drogi przy udzielaniu zezwolenia za zajęcie pasa drogowego. Zatem ustawowy status zarządcy drogi publicznej określonej kategorii, wiąże się z wykonywaniem zadań publicznych, czy to własnych czy zleconych. W związku z powyższym Prezydent Miasta na prawach powiatu będącego w istocie gminą, jako organ uprawniony do jej reprezentowania na zewnątrz w zakresie zarządu drogami, realizuje zadania publiczne nałożone odrębnymi przepisami prawa. Wobec powyższego publicznoprawny charakter mają wszelkie czynności dokonywane przez zarządcę drogi, w tym również udzielanie zezwoleń na zajęcie pasa drogowego. Czynności te nie są wykonywane na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, a Prezydent Miasta (Zarząd Dróg (...) powołany do zarządzania wszystkimi drogami publicznymi usytuowanymi w granicach administracyjnych Miasta) działa jako strona stosunku administracyjno-prawnego o władczych uprawnieniach w stosunku do podmiotu, któremu udziela zezwolenia na zajęcie pasa drogowego, ustalając jednocześnie opłatę za zajęcie pasa drogowego.

Tożsame odnosi się do udostępniania kanału technologicznego na podstawie art. 39 ust. 7, 7ab, 7g i h ustawy o drogach publicznych.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym organizatorem publicznego transportu zbiorowego właściwym ze względu na obszar działania lub zasięg przewozów jest gmina. W myśl art. 8 ww. ustawy do zadań organizatora należy planowanie, rozwój, organizowanie i zarządzanie publicznym transportem zbiorowym. Na podstawie art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym - w transporcie drogowym za korzystanie przez operatora i przewoźnika z przystanków komunikacyjnych mogą być pobierane stosowne opłaty. W myśl art. 16 ust. 7 ustawy, opłaty o których mowa stanowią dochód właściwej jednostki samorządu terytorialnego z przeznaczeniem na utrzymanie przystanków komunikacyjnych, realizację zadań określonych w art. 18 tejże ustawy, tj. "Do zadań własnych gminy w zakresie publicznego transportu zbiorowego należą budowa, przebudowa i remont:

a.

przystanków komunikacyjnych oraz dworców, których właścicielem lub zarządcą jest gmina;

b.

wiat przystankowych lub innych budynków służących pasażerom posadowionych na miejscu przeznaczonym do wsiadania i wysiadania pasażerów lub przylegających do tego miejsca, usytuowanych w pasie drogowym dróg publicznych bez względu na kategorię tych dróg."

Gmina nie ma więc swobody wydatkowania dochodów uzyskanych z opłat za korzystanie z przystanków komunikacyjnych, których jest właścicielem lub zarządcą. Należy więc uznać, że pobierane opłaty (daniny publiczne) za korzystanie z przystanków komunikacyjnych są wykonywaniem władztwa publicznego. Podmiot sprawujący zarząd i organizowanie lokalnego transportu zbiorowego, a takim jest Miasto, przy wykonywaniu tych czynności działa na ustawowo uregulowanych zasadach, a zatem nie jest w stanie dokonywać modyfikacji, dopuszczalnych w stosunkach cywilnoprawnych w ramach swobody zawierania umów. Tak więc opłaty pobierane za korzystanie z przystanków komunikacyjnych mają charakter daniny publicznej, zaś dochody uzyskane z jej poboru służą celom publicznym.

Wobec powyższego w świetle art. 15 ust. 6 ustawy o VAT opłaty pobierane od przewoźników za korzystanie z przystanków nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Powyższe potwierdza wyrok NSA z dnia 26 marca 2015 r. sygn. akt I FSK 472/14. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego "regulowanie zasad korzystania z przystanków komunikacyjnych lub dworców należy do sfery władztwa publicznego (imperium), w które wyposażono gminę w celu zaspokajania potrzeb wspólnoty. Stronami tego stosunku są bowiem: gmina, która działa w charakterze organu władzy publicznej oraz podmiot, któremu przepisy prawa umożliwiają korzystanie z mienia komunalnego w ramach zasad określonych w przepisach regulujących organizację publicznego transportu zbiorowego. Ponadto tryb ustalania wysokości opłaty wskazuje, że mamy tu do czynienia z opłatą zbliżoną do daniny publicznej, a nie z ceną ustalaną w realiach rynkowych."

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego "stosunek prawny łączący gminę oraz podmioty korzystające z jej mienia komunalnego powstaje w dominującym stopniu w oparciu o administracyjnoprawną metodę regulacji, która na plan dalszy spycha cywilnoprawny charakter zawieranych umów. Strony tego stosunku nie mają bowiem pełnej swobody co do ustalania jego treści, albowiem ograniczają je przepisy powszechnie obowiązującego prawa administracyjnego." Ponadto NSA zaznaczył, że "Uchwała ma status aktu prawa miejscowego, zatem czynności prawne objęte tą uchwałą należą do imperium uprawnionego organu zarządzającego daną drogą publiczną oraz organizującego publiczny transport zbiorowy. Wynika to z ustawowego powołania jednostki samorządu terytorialnego do realizacji wymienionych zdań publicznych."

Należy zauważyć że ustawa o podatku od towarów i usług reguluje czynności, które podlegają reżimowi cywilnoprawnemu. Czynności o charakterze publicznoprawnym na mocy art. 15 ust. 6 tej ustawy, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeżeli są wykonywane przez organ władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, do realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Wybudowana już i zmodernizowana z Zadania I sieć kanalizacji deszczowej, sanitarnej i wodociągowej pozostała na stanie Miasta i jest na podstawie zawartej umowy bezpłatnie użytkowana, zgodnie z jej przeznaczeniem, przez Spółkę z o.o., spółkę miejską powołaną do utrzymania miejskich urządzeń wodno-kanalizacyjnych, dostarczania uzdatnianej wody oraz odbioru i oczyszczania ścieków, w której 100% udziałów posiada Miasto. Miasto z tego tytułu nie czerpie żadnych dochodów. Po zrealizowaniu Zadania II sieć kanalizacji deszczowej, sanitarnej i wodociągowej również pozostanie na stanie miasta i zostanie bezpłatnie udostępniona Spółce z o.o., z którą Miasto zawrze stosowną umowę.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie można uznać za podatnika podatku VAT organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie czynności wykonywanych przez niego zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami prawa.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia może dokonać zarejestrowany czynny podatnik VAT oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do obniżenia podatku naliczonego, jest więc związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przywołany przepis art. 86 ustawy wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a niewątpliwie zezwolenie na zajęcie pasa drogowego wydane w drodze decyzji administracyjnej nie stanowi podstawy do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. W oparciu o art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy do których należą sprawy z zakresu gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, zaopatrzenia w energię elektryczną, jak również lokalnego transportu zbiorowego.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Powyższa zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zadanie inwestycyjne w zakresie przebudowy drogi będzie wykonywane przez organ władzy publicznej w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których został on powołany - czyli ustawą o samorządzie gminnym.

Reasumując Miasto nie będzie miało prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. " (...)" w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2014-2020.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl