0114-KDIP3-3.4011.535.2017.1.JK2 - Obowiązki płatnika w związku z przekazywaniem nierezydentowi informacji IFT-1R w formie elektronicznej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 18 stycznia 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP3-3.4011.535.2017.1.JK2 Obowiązki płatnika w związku z przekazywaniem nierezydentowi informacji IFT-1R w formie elektronicznej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 grudnia 2017 r. (data wpływu 6 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z przekazywaniem nierezydentowi informacji IFT-1R w formie elektronicznej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z przekazywaniem nierezydentowi informacji IFT-1R w formie elektronicznej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Bank jest spółką akcyjną z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Bank prowadzi działalność w Oddziałach zlokalizowanych na terenie całej Polski, gdzie obsługuje również Klientów nierezydentów - co oznacza, że za 2017 rok Bank będzie zobowiązany do wystawienia około 5 tys. informacji IFT-1R.

Wnioskodawca zgodnie z przepisem art. 42 ust. 2 pkt 2 Ustawy PIT ma obowiązek sporządzać i przesyłać podatnikom informacje o wysokości przychodu (dochodu) uzyskanego przez osoby fizyczne niemające w Polsce miejsca zamieszkania na formularzu IFT-1R. Do tej pory, w sytuacji, gdy wystawienie informacji 1FT-1R było konieczne, Spółka informacje takie drukowała i wysyłała podatnikom w formie papierowej. Spółka rozważa obecnie koncepcję sporządzania formularzy IFT-1R w formie elektronicznej (bez wydruku), podpisanej kwalifikowanym podpisem elektronicznym i przekazywanie ich podatnikom za pośrednictwem systemu bankowości elektronicznej. O umieszczeniu IFT-1R w systemie bankowości elektronicznej podatnik zostanie powiadomiony e-mailem. W zamyśle wprowadzanej zmiany chodzi o oszczędność czasu i kosztów z tym związanych. Zatem, w przypadku istnienia możliwości elektronicznego przekazywania ww. informacji, kontynuowanie tradycyjnego (papierowego) doręczania informacji IFT-1R podatnikom stoi w sprzeczności z zasadami racjonalnego gospodarowania oraz z zasadami poszanowania środowiska naturalnego (proces wytwarzania papieru pochłania nie tylko znaczne obszary lasów, ale także duże ilości energii).

Mając powyższe na względzie Wnioskodawca planuje przekazywać informacje podatnikom poprzez umieszczenie ich w bankowości elektronicznej.

W celu otrzymywania od Wnioskodawcy informacji IFT-1R w bankowości elektronicznej każdy z podatników będzie zobowiązany do uprzedniego złożenia Wnioskodawcy oświadczenia, w którym wyraża zgodę na otrzymywanie informacji IFT-1R w systemie bankowości elektronicznej. Ponadto poza oświadczeniem podatnik zostanie dokładnie poinstruowany jak pobrać i zapisać plik z systemu bankowości elektronicznej oraz zostanie poinformowany, że o dostępności informacji IFT-1R w systemie bankowości elektronicznej zostanie powiadomiony na prywatny e-mail. Podatnik zobowiąże się do informowania Spółki o ewentualnych zmianach adresu poczty elektronicznej, na który chciałby otrzymywać informacje o dostępności IFT-1R. Przesłane pliki będą mieć formę nieedytowalną w formacie pdf oraz opatrzone zostaną kwalifikowanym podpisem elektronicznym. Powszechność formatu pdf oraz dostępność bezpłatnego oprogramowania umożliwiającego odczyt plików w tym formacie powoduje, że podatnicy nie będą mieć kłopotów z zapoznaniem się z otrzymanymi informacjami IFT-1R. Informacje zostaną przygotowane według obowiązujących wzorów (określonych w rozporządzeniach Ministra Finansów) i w takim kształcie przekazane podatnikom.

Przekazując informacje IFT-1R podatnikom, Wnioskodawca zarejestruje fakt logowania i ściągnięcia przez podatnika informacji IFT-1R z bankowości elektronicznej.

W przypadku informacji o braku pobrania przez podatnika z bankowości internetowej Wnioskodawca podejmie działania zmierzające do skutecznego przekazania informacji (np. poprzez kontakt z podatnikiem i weryfikację problemu). W przypadku nieuzyskania zgody od podatnika na umieszczenie IFT-1R w bankowości elektronicznej, jak też w przypadku cofnięcia zgody, Wnioskodawca dostarczy podatnikowi informację podatkową w wersji papierowej. Wnioskodawca zapewni, że dane dotyczące przekazania podatnikom informacji 1FT-1R w postaci elektronicznej będą przechowywane przez okres nie krótszy niż okres przedawnienia zobowiązań podatkowych za ten rok, za który zostały wystawione informacje przekazane w tej właśnie formie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przekazanie informacji IFT-1R w sposób opisany powyżej stanowi wykonanie przez Spółkę obowiązku przesłania podatnikom imiennych informacji w rozumieniu art. 42 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2032, z późn. zm.- dalej Ustawa PIT)?

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie informacji IFT-1R w sposób opisany powyżej stanowi wykonanie przez Wnioskodawcę obowiązku przesłania podatnikom imiennych informacji w rozumieniu art. 42 ust. 2 pkt 2 Ustawy PIT.

Zgodnie z art. 42 ust. 2 pkt 2 Ustawy PIT, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 2a, oraz urzędom skarbowym, przy pomocy których naczelnicy urzędów skarbowych właściwi w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonują swoje zadania - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, również gdy płatnik w roku podatkowym sporządzał i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w ust. 4.

Przepisy art. 3a oraz art. 3b ustawy - Ordynacja podatkowa, przewidują możliwość składania do właściwych urzędów skarbowych deklaracji, o których mowa w art. 3 pkt 5 ustawy - Ordynacja podatkowa za pomocą środków komunikacji elektronicznej.

Ponadto zgodnie z przepisem art. 45ba ust. 2 ustawy PIT, Bank ma obowiązek składać urzędowi skarbowemu informacje IFT-1R za pomocą środków komunikacji elektronicznej zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej.

Deklaracje te powinny zawierać dane w ustalonym formacie elektronicznym zawarte we wzorze deklaracji określonym w odrębnych przepisach oraz jeden kwalifikowany podpis elektroniczny.

Przywołane wyżej regulacje nie określają jednak zasad odnoszących się do przekazania podatnikom rocznych informacji o wysokości przychodu (dochodu) uzyskanego przez osoby fizyczne niemające w Polsce miejsca zamieszkania na formularzach IFT-1R. Ogólna dyspozycja wyrażona w art. 42 ust. 2 pkt 2 Ustawy PIT nakazuje jedynie przesłanie informacji w terminie do ostatniego dnia lutego roku następującego po roku podatkowym, nie precyzując dodatkowych warunków, od których uzależniona byłaby prawna skuteczność "przesłania".

Takich regulacji nie zawierają także przepisy Ordynacji podatkowej oraz przepisy wydane na jej podstawie rozporządzeń wykonawczych.

Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN SA, czasownik "przesyła" oznacza "posłać, wysłać coś dokądś". Tym samym, aby spełnić obowiązek określony w art. 42 ust. 2 pkt 2 Ustawy PIT, wystarczy by płatnik przekazał informację IFT-1R na adres podatnika w określonym terminie. Nie ma przy tym przesłanek, by twierdzić, że wysłanie może nastąpić jedynie na adres "fizyczny" rozumiany jako miejsce pobytu czy zamieszkania podatnika.

Z tych względów należy uznać, że przesłanie podatnikom informacji IFT-1R przez płatników może nastąpić nie tylko przez bezpośrednie ich doręczenie w sposób zwyczajowo przyjęty (osobiście w przedsiębiorstwie płatnika, czy też poprzez operatora pocztowego), ale również za pomocą środków komunikacji elektronicznej.

Pomimo braku odpowiednich regulacji dotyczących wysyłania podatnikom informacji IFT-1R w postaci elektronicznej, zasadnym wydaje się założenie, że płatnik powinien uzgodnić przesłanie informacji w tej postaci z podatnikiem i uzyskać jego zgodę na umieszczenie informacji podatkowych w bankowości elektronicznej. Ponadto, dla zapewnienia, że informacja sporządzona w postaci elektronicznej jest ekwiwalentna z postacią drukowaną i opatrzoną odręcznym podpisem, płatnik powinien zadbać o to, by informacja taka sporządzona była według ustalonego wzoru oraz opatrzona kwalifikowanym podpisem elektronicznym odpowiednio upoważnionej osoby.

Zgodnie bowiem z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. z 2014 r. poz. 1662, z późn. zm.), kwalifikowany podpis elektroniczny weryfikowany przy pomocy ważnego kwalifikowanego certyfikatu stanowi dowód tego, że został on złożony przez osobę określoną w tym certyfikacie jako składająca podpis elektroniczny. Zatem, opatrzenie wiadomości kwalifikowanym podpisem elektronicznym pozwoli zweryfikować, czy została sporządzona przez upoważnioną osobę.

Jak wynika z opisu stanu przyszłego przedstawionego we wniosku, Wnioskodawca zapewni, że wymienione powyżej warunki zostaną spełnione w przypadku przekazania przezeń podatnikom informacji IFT-1R w formie elektronicznej. Wobec tego, w ocenie Wnioskodawcy, umieszczenie informacji IFT-1R w bankowości elektronicznej do końca lutego następującego po roku podatkowym stanowić będzie wykonanie przez Wnioskodawcę obowiązku przesłania podatnikom imiennych informacji w rozumieniu art. 42 ust. 2 pkt 2 Ustawy PIT.

Wnioskodawca zauważa, że prawidłowość Jego stanowiska została potwierdzona wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 22 października 2010 r. (sygn. akt I SA/Po 486/10). W wyroku tym Sąd stwierdził, że: "W ocenie Sądu w przepisach prawa nie można doszukać się też przeszkód w uznaniu, że przekazanie deklaracji podatnikowi przez płatnika może nastąpić za pomocą środków komunikacji elektronicznej, w sytuacji gdy wiadomość jest przesyłana w formie wiadomości elektronicznej z podpisem elektronicznym na adres podatnika (...) pod warunkiem, że zachowano wzór deklaracji" oraz interpretacjami podatkowymi wydanymi w podobnych sprawach np. indywidualna interpretacja podatkowa IPTPB3/4511-226/15-5/KJ wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 7 stycznia 2016 r., indywidualna interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 12 stycznia 2016 r., Nr IPTPB3/4511-227/15-6/RR, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, w interpretacji z dnia 7 maja 2014 r., sygn. akt IPTPB1/415-163/13-8/14-S/KSU, Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 11 lutego 2015 r., sygn. akt IBPBII/1/415-951/14/MK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej wskazać należy, że co do zasady interpretacje są wydawane w indywidualnych sprawach zatem nie mogą przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl