0114-KDIP3-3.4011.522.2018.2.PP - Zwolnienie z PIT przychodu ze zbycia nieruchomości przeznaczonego na cele mieszkaniowe.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2018 r. (data wpływu 9 listopada 2018 r.) uzupełniony pismem z dnia 18 grudnia 2018 r. (data wpływu 18 grudnia 2018 r.) na wezwanie z dnia 6 grudnia 2018 r. (data nadania 6 grudnia 2018 r., data doręczenia 12 grudnia 2018 r.) Nr 0114-KDIP3-3.4011.522.2018.1.PP o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 9 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 6 grudnia 2018 r. (data nadania 6 grudnia 2018 r., data doręczenia 12 grudnia 2018 r.) Nr 0114-KDIP3-3.4011.522.2018.1.PP wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku.

Pismem z dnia 18 grudnia 2018 r. (data nadania 18 grudnia 2018 r., data wpływu 18 grudnia 2018 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Matka Wnioskodawczyni zmarła dnia 18 stycznia 2017 r. i spadek po niej na podstawie dziedziczenia ustawowego nabyły dzieci: (Wnioskodawczyni) oraz jej brat i siostra - w udziałach wynoszących po 1/3 (jednej trzeciej) części spadku każde z nich, co zostało stwierdzone aktem poświadczenia dziedziczenia sporządzonym dnia 17 lipca 2017 r.

Do masy spadkowej należała połowa nieruchomości, dalej: "Nieruchomość", którą rodzice Wnioskodawczyni w nabyli w czasie trwania ich związku małżeńskiego (później rozwiedzeni), do majątku objętego wspólnością ustawową. Przyjmując spadek, Wnioskodawczyni stała się współwłaścicielem Nieruchomości, a wielkość jej udziału wyniosła 1/6.

Dnia 19 czerwca 2018 r. Nieruchomość została sprzedana za łączną cenę 740.000 zł.

Ze względu na sprzedaż Nieruchomości przed upływem pięciu lat od dnia uzyskania własności, na Wnioskodawczyni ciąży obowiązek podatkowy od 1/6 udziału własności (czyli od 123.334 zł, stanowiących 1/6 kwoty przychodu ze sprzedaży, czyli 740.000 zł).

Wnioskodawczyni zamierza całość środków uzyskanych sprzedaży Nieruchomości przeznaczyć na własne cele mieszkaniowe, a dokładnie na spłatę kredytu zaciągniętego na zakup lokalu mieszkalnego w 2012 r.

Dnia 13 lipca 2012 r. nabyła wraz z mężem lokal mieszkalny (po 1/2 udziału). Zakup sfinansowany został kredytem hipotecznym zaciągniętym Banku. Wnioskodawczyni 25 sierpnia 2012 r. zawarła związek małżeński. Małżonkowie od dnia ślubu pozostają we wspólności majątkowej, natomiast kupiony przed zawarciem związku małżeńskiego lokal mieszkalny stanowi majątek odrębny małżonków w udziale po 1/2. W zakupionym lokalu mieszkalnym Wnioskodawczyni mieszka wraz z mężem i dziećmi. Zgodnie z umową kredytową z dnia 10 lipca 2012 r. rata jest stała i wynosi co miesiąc 4.227,42 zł.

W okresie od dnia 19 czerwca 2018 r., w którym nastąpiło zbycie nieruchomości do dnia 31 grudnia 2020 r., czyli upływu dwóch lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło zbycie Wnioskodawczyni zamierza spłacić ze środków uzyskanych ze sprzedaży Nieruchomości 30 rat, t.j. kwotę 126.822,6 zł (30*4227,42 zł). Łącznie do spłaty kredytu pozostało ok. 600.000 zł, czyli Wnioskodawczyni z uzyskanego ze sprzedaży udziału w Nieruchomości przychodu zamiesza spłacić ok. 1/4 pozostałego do spłaty kredytu zaciągniętego przez zbyciem udziału w Nieruchomości.

Kredyt na nabycie lokalu mieszkalnego przez Wnioskodawczynię i Jej partnera został zaciągnięty w banku mającym siedzibę w państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej. Sprzedaż nieruchomości nabytej przez Wnioskodawczynię w drodze spadku, z której przychód został wydatkowany na cele mieszkaniowe nie nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że w umowie kredytowej z dnia 10 lipca 2012 r. zapisano, że pierwszym kredytobiorcą jest Wnioskodawczyni, a drugim kredytobiorcą jest Jej mąż. W treści umowa posługuje się określeniem "kredytobiorca" bez rozróżniania, czy chodzi o "pierwszego" czy o "drugiego" kredytobiorcę. Umowa w części "Zabezpieczenie kredytu" wskazuje, że kredytobiorca zobowiązuje się poddać egzekucji roszczeń wynikających z umowy kredytu. Oznacza to, że kredytobiorcy ponoszą solidarną odpowiedzialność za zobowiązania wynikające z umowy kredytu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wydatkowanie kwoty uzyskanej ze zbycia udziału w Nieruchomości, stanowiącego majątek osobisty Wnioskodawczyni, na spłatę kredytu zaciągniętego razem z przyszłym mężem na zakup wspólnego lokalu mieszkalnego, spełnia wymóg poniesienia wydatku mieszkaniowego w rozumieniu art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2. Czy spłata kredytu dokonana przez Wnioskodawczynię z rachunku wspólnego (Jej i męża) będzie oznaczała poniesienie przez nią wydatków na własne cele mieszkaniowe?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 oraz art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prawidłowe jest zastosowanie zwolnienia podatkowego od podatku dochodowego przychodów ze sprzedaży lokalu mieszkalnego uzyskanego w drodze spadku (którego była współwłaścicielką) przeznaczonych na spłatę kredytu hipotecznego, zaciągniętego wraz z przyszłym mężem na zakup nowego, wspólnego mieszkania przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości.

Jednocześnie nie ma znaczenia, z którego rachunku będzie dokonywana spłata kredytu.

Sprzedaż udziału w nieruchomości - z uwagi na fakt, że nie minął pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych-stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw (art. 30e ust. 2 ustawy).

Natomiast w myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 cytowanej ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się: wydatki poniesione na:

Odnosząc zatem przedstawione powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że powołany powyżej przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym wiąże skutki prawne w postaci zwolnienia od opodatkowania z faktem wydatkowania - w warunkach określonych w ustawie - uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych dochodu wyłącznie na cele wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ww. ustawy.

Zatem podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy - jest fakt wydatkowania (nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycia) dochodu ze sprzedaży nieruchomości i praw - w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych - na wskazane w art. 21 ust. 25 ustawy cele mieszkaniowe.

Jak wskazano Wnioskodawczyni środki z opłatnego zbycia udziału w lokalu mieszkalnym nabytego w drodze spadku do jej majątku odrębnego, zamierza przeznaczyć na spłatę kredytu zaciągniętego przed zawarciem związku małżeńskiego wspólnie z przyszłym mężem na zakup lokalu mieszkalnego. Zawarcie umowy kredytowej i kupno lokalu miało miejsce przed sprzedażą udziału w lokalu mieszkalnym.

Wątpliwości Wnioskodawczyni budzi kwestia, czy spłata kredytu zaciągniętego wraz z przyszłym mężem, z którym obecnie pozostaje we wspólności majątkowej, na zakup lokalu mieszkalnego, ze środków uzyskanych ze zbycia otrzymanego w drodze spadku udziału w lokalu mieszkalnym, stanowiącego jej majątek odrębny, może korzystać ze zwolnienia z obowiązku zapłaty podatku dochodowego.

Zgodnie ze wskazanym przepisem art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a u.p.d.o.f., za wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe uważa się m in. wydatki poniesione na spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 u.p.d.o.f. jak wskazano w opisie stanu faktycznego zaciągnięty przez małżonków kredyt został przeznaczony na ich własne cele mieszkaniowe. W tym lokalu Wnioskodawczyni mieszka wraz z mężem i dzieckiem, bez wątpienia realizuje w nim swoje cele mieszkaniowe. Kredyt ten został przeznaczony przez małżonków, czyli także przez Wnioskodawczynię, która uzyskała przychód ze sprzedaży nieruchomości, tj. przez podatnika, o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a u.p.d.o.f. Poza tym wydatki poniesione na spłatę tego kredytu w całości pochodziły z przychodu uzyskanego przez Wnioskodawczynię ze sprzedaży nieruchomości. Zostały więc spełnione wszystkie warunki uprawniające do skorzystania ze zwolnienia od podatku.

Podsumowując: Wnioskodawczyni zbywając nieruchomość, uzyskała przychód ze zbycia majątku odrębnego. Jeśli przeznaczy go w całości na spłatę kredytu spełniającego wymóg z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a u.p.d.o.f., czyli spłata kredytu oraz odsetek od tego kredytu zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości na cele określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 u.p.d.o.f. - to w tym samym wyda środki w całości zgodnie z wymogami ulgi. Podobne stanowisko prezentuje m.in. Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 listopada 2012 r. IPPB2/415-760/12-6/MG.

Jednocześnie też nie powinno mieć znaczenia z jakiego konkretnie rachunku dokonywane będą spłaty rat kredytu. Z przytoczonych przepisów nie wynika, że warunkiem koniecznym do uzyskania zwolnienia od podatku dochodowego jest wydatkowanie przez podatnika wyłącznie przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości, a nie innych środków pieniężnych będących w jego posiadaniu, a jedynie cel tego wydatkowania i termin.

Na rachunkach bankowych Wnioskodawczyni i jej męża znajdują się bowiem środki pochodzące ze sprzedaży udziału Nieruchomości jak i np. środki pochodzące z wynagrodzenia za pracę Wnioskodawczyni i jej małżonka. Zarówno środki finansowe pochodzące ze zbycia lokalu, jak i środki z innych źródeł są w dyspozycji Wnioskodawczyni i zasadniczo od jej tylko decyzji zależy to, których konkretnie środków użyje do sfinansowania w ustawowym terminie spłat rat kredytu zaciągniętego na zakup lokalu mieszkalnego, czyli zrealizowania celu określonego w analizowanym przepisie.

Podobne stanowisko prezentuje m.in. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego sygn. II FSK 3011/14 z 25 listopada 2016 r.

Fakt, że z powodów "technicznych" spłata rat kredytu hipotecznego będzie następowała z rachunku wspólnego małżonków nie zmienia faktu, że spłata ta nastąpi z przychodu uzyskanego przez Wnioskodawczynię ze sprzedaży nieruchomości.

W tym miejscu wskazać należy, że stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r. poz. 682). Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy - z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Jak wynika z art. 33 pkt 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego - do majątku osobistego każdego z małżonków należą przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił.

Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością - art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Stosownie natomiast do art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego - oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Jak wskazano we wniosku o interpretację, przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym uzależnia skorzystanie z przedmiotowego zwolnienia od wydatkowania przez podatnika w ściśle określonym czasie środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) na realizację własnego celu mieszkaniowego. Przy czym cele, których realizacja uprawnia do zwolnienia określone zostały enumeratywnie w art. 21 ust. 25 ww. ustawy.

Do wydatków tych zalicza się m.in. określone w art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ww. ustawy, wydatki poniesione na spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1, czyli zgodnie z ww. art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na spłatę kredytu zaciągniętego na zakup budynku mieszkalnego.

Uwzględniając zatem powyższe stwierdzić należy, że wydatki na spłatę kredytu zaciągniętego przez Wnioskodawczynię i Jej małżonka, z którym obecnie pozostaje we wspólności majątkowej, na zakup lokalu mieszkalnego, w którym realizuje własne cele mieszkaniowe, mogą być uznane za wydatki na własny cel mieszkaniowy Wnioskodawczyni, o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, przeznaczone przez Wnioskodawczynię środki ze sprzedaży lokalu mieszkalnego nabytego w drodze spadku, stanowiącego jej majątek odrębny na spłatę zaciągniętego wspólnie z mężem kredytu na własne cele mieszkaniowe - tj. zakup budynku mieszkalnego stanowiącego przedmiot współwłasności małżeńskiej, w którym zaspokaja swoje potrzeby mieszkaniowe - korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powyższe stanowisko potwierdza również interpretacja indywidualna z dnia 21 lutego 2018 r. sygn. 0115-KDIT2-3.4011.33.2018.1.AD.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

c. prawa wieczystego użytkowania gruntów, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c)- przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powołany przepis formułuje generalną zasadę, stanowiącą, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli wspomniane zbycie nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie bądź wybudowanie, nie generuje ono przychodu ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie - kwota uzyskana z takiego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec wyżej powołanych regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zaistniałym stanie faktycznym, dla powstania obowiązku zapłaty podatku dochodowego z tytułu odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości istotne znaczenie ma data i forma ich nabycia.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni po matce zmarłej dnia 18 stycznia 2017 r. nabyła spadek. Do masy spadkowej należała połowa Nieruchomości, którą rodzice Wnioskodawczyni w nabyli w czasie trwania ich związku małżeńskiego (później rozwiedzeni), do majątku objętego wspólnością ustawową. Przyjmując spadek, Wnioskodawczyni stała się współwłaścicielem Nieruchomości, a wielkość jej udziału wyniosła 1/6. W dniu 19 czerwca 2018 r. Nieruchomość została sprzedana. Ze względu na sprzedaż Nieruchomości przed upływem pięciu lat od dnia uzyskania własności, na Wnioskodawczyni ciąży obowiązek podatkowy od 1/6 udziału własności.

Zgodnie z art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1025, z późn. zm.), prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób.

Stosownie do art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego - spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.

Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia, potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy, należy wskazać, że udział w przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawczyni nabyła w dniu śmierci spadkodawcy, tj. w dniu 18 stycznia 2017 r.

Zatem odpłatne zbycie udziału w Nieruchomości w 2018 r. stanowi dla Wnioskodawczyni źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu na podstawie przepisów ww. ustawy, gdyż odpłatne zbycie nastąpiło przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

W myśl art. 30e ust. 1 i art. 45 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu - od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy - podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie z zasadą wynikającą z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości). Pomiędzy tymi wydatkami, a dokonanym odpłatnym zbyciem, musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

Zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy - za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość ww. nakładów, o których mowa w ust. 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Stosownie do art. 22 ust. 6f ww. ustawy koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".

Stosownie do art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

Należny podatek, wynikający z tego zeznania jest płatny w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 4 pkt 4 w zw. z art. 45 ust. 1b ww. ustawy).

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Wątpliwość Wnioskodawczyni budzi kwestia, czy wydatkowanie kwoty uzyskanej ze zbycia udziału w Nieruchomości, stanowiącego majątek osobisty Wnioskodawczyni, na spłatę kredytu zaciągniętego razem z przyszłym mężem na zakup wspólnego lokalu mieszkalnego, spełnia wymóg poniesienia wydatku mieszkaniowego oraz czy spłata kredytu dokonana przez Wnioskodawczynię z rachunku wspólnego (Jej i męża) będzie oznaczała poniesienie przez nią wydatków na własne cele mieszkaniowe.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidział możliwość zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości, po spełnieniu określonych warunków, o których mowa w ustawie. Zgodnie z treścią tego przepisu - wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie

z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy - za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Zgodnie z art. 21 ust. 26 ww. ustawy - przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Stosownie do art. 21 ust. 29 ww. ustawy - w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c), stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c).

Należy wskazać, że przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30 ww. ustawy).

Ponadto należy zauważyć, że wszelkiego rodzaju ulgi czy zwolnienia są odstępstwem od konstytucyjnej zasady równości i powszechności opodatkowania, w sposób szczegółowy uregulowanymi w przepisach materialnego prawa podatkowego. Są one przywilejami, z których podatnik ma prawo, a nie obowiązek skorzystania. Zatem oceniając ciążące na nim obowiązki wynikające z zastosowania danej ulgi czy zwolnienia podatkowego należy dokonać ścisłej, literalnej wykładni przepisu regulującego daną ulgę czy zwolnienie. W związku z tym, tylko wydatkowanie środków uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych - w terminie i na cele wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 131, a szczegółowo określone w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwala na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

Ponadto treść ww. art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy wskazuje, że oprócz czasu, w którym przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości ma zostać wydatkowany, istotny jest również cel, na który został wydatkowany. Ustawodawca w art. 21 ust. 25 ww. ustawy zawarł katalog wydatków stanowiących "własne cele mieszkaniowe" podatnika, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy. Katalog tych wydatków ma charakter zamknięty - jest to wyliczenie enumeratywne. Ustawodawca formułując zwolnienie przedmiotowe w sposób jednoznaczny wskazał realizację celów mieszkaniowych, które pozwalają na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży.

Ze zwolnienia tego wypływa daleko idąca konsekwencja zawarta w stwierdzeniu "własne cele mieszkaniowe". Poprzedzenie wyrażenia "cele mieszkaniowe" przymiotnikiem "własne" świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania ww. zwolnienia i dopisując ten przymiotnik podkreślił, że celem nadrzędnym jest zwolnienie tylko takiego przychodu, który wydatkowany zostanie na zaspokojenie "własnych celów mieszkaniowych" rozumianych jako potrzeba zapewnienia sobie dachu nad głową. Tak więc uregulowane w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy zwolnienie od podatku dochodowego w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika, a nie lokata kapitału lub zdobywanie źródła zarobkowania bądź zapewnienie dachu nad głową innym osobom niż podatnik. Wyraz "mieszkaniowe" w wyrażeniu "własne cele mieszkaniowe" należy odnosić podmiotowo do zamiaru zamieszkiwania związanego z różnymi sposobami wydatkowania przychodu, a nie do wydatkowania przychodu w znaczeniu jedynie przedmiotowym. Zamiarem ustawodawcy tworzącego zwolnienie przedmiotowe w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych było zachęcanie podatników do nabywania w miejsce zbywanych praw majątkowych czy nieruchomości, innych nieruchomości lub praw przeznaczonych do zaspokajania ich indywidualnych potrzeb mieszkaniowych. U podstaw omawianego zwolnienia legło założenie, że nie powinny być opodatkowane środki wydane na realizację własnego celu mieszkaniowego. Powyższe wnioski wynikają wprost z brzmienia przepisu normującego powyższe zwolnienie.

Celem mieszkaniowym, który Wnioskodawczyni zamierza zrealizować jest spłata kredytu zaciągniętego przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia na cel określony w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a ww. ustawy, tj. na nabycie lokalu mieszkalnego, w którym Wnioskodawczyni mieszka wraz z mężem i dziećmi. Kredyt został zaciągnięty z obecnym mężem przed zawarciem związku małżeńskiego.

Należy w tym miejscu podkreślić, że istotną kwestią jest, aby kredyt, na spłatę którego mają zostać przeznaczone środki ze sprzedaży nieruchomości był kredytem zaciągniętym przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu ze sprzedaży i aby kredyt ten zaciągnięty był przez osobę, która uzyskuje przychód ze sprzedaży.

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawczyni wskazała, że wspólnie ze swoim przyszłym mężem zaciągnęła w dniu 13 lipca 2012 r. kredyt w banku na zakup lokalu mieszkalnego. Związek małżeński został zawarty w dniu 25 sierpnia 2012 r. Kredytobiorcami są Wnioskodawczyni oraz Jej mąż. Wnioskodawczyni wraz z mężem są stroną zawartej umowy kredytowej. Zakupiony lokal mieszkalny stanowi majątek odrębny małżonków. Wnioskodawczyni wskazała, że kredytobiorcy są solidarnie zobowiązani do spłaty kredytu.

W przedmiotowej sprawie rozstrzygnięcia wymaga okoliczność, czy Wnioskodawczyni może środki uzyskane ze sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym, który został nabyty w drodze dziedziczenia, w całości przeznaczyć na spłatę kredytu, zaciągniętego wspólnie z mężem, przed zawarciem związku małżeńskiego w 2012 r., w związku z zakupem lokalu mieszkalnego, w którym Wnioskodawczyni posiada udział w wysokości 1/2.

Przy rozstrzygnięciu sprawy należy mieć na uwadze fakt, że kredytobiorcy ponoszą solidarną odpowiedzialność za zobowiązania wynikające z umowy kredytowej, czyli zgodnie z umową kredytobiorcy odpowiadają solidarnie za kredyt.

Zgodnie z art. 195 § 1 ustawy - Kodeks cywilny własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

W myśl art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

Zatem w przypadku współwłasności wszyscy współwłaściciele są właścicielami całej rzeczy, ale żaden z nich nie jest właścicielem całości. Niepodzielność wspólnego prawa własności oznacza, że żaden ze współwłaścicieli nie ma fizycznie wydzielonej części rzeczy na swoją wyłączną własność. Zarówno rzeczy jako całość, jak i każda część rzeczy należy do wszystkich współwłaścicieli. Właściciele zatem mogą układać się między sobą co do sposobu korzystania i używania wspólnego prawa w granicach określonych niepodzielnością tego prawa. Mogą kształtować swobodnie sposób wykonywania uprawnień zeń wynikających nie naruszając przy tym istoty współwłasności.

Zgodnie z art. 366 § 1 ustawy - Kodeks cywilny kilku dłużników może być zobowiązanych w ten sposób, że wierzyciel może żądać całości lub części świadczenia od wszystkich dłużników łącznie, od kilku z nich lub od każdego z osobna, a zaspokojenie wierzyciela przez któregokolwiek z dłużników zwalnia pozostałych (solidarność dłużników).

Stosownie do art. 366 § 2 k.c., aż do zupełnego zaspokojenia wierzyciela wszyscy dłużnicy solidarni pozostają zobowiązani.

Tym samym Wnioskodawczyni jako kredytobiorca solidarny za zadłużenie wynikające z tej umowy również odpowiada solidarnie, a więc do pełnej wysokości.

Reasumując, mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny, zgodnie z którym współkredytobiorcy (Wnioskodawczyni wraz z mężem) ponoszą solidarną odpowiedzialność za zaciągnięty kredyt hipoteczny, stwierdzić należy, że kwota uzyskana ze sprzedaży udziału w Nieruchomości, nabytej w drodze spadku i przeznaczona na spłatę kredytu zaciągniętego przez Wnioskodawczynię wraz z mężem na zakup lokalu mieszkalnego, w całości może być potraktowana jako wydatek na własne cele mieszkaniowe, uprawniający do skorzystania ze zwolnienia, a nie jedynie w stosownej proporcji (np. w połowie). Spłata kredytu dokonana ze wspólnego konta małżonków stanowi wydatek poniesiony na własne cele mieszkaniowe, gdyż, jak wskazano w treści wniosku, spłata ta nastąpi ze środków uzyskanych ze sprzedaży udziału w Nieruchomości, nabytej przez Wnioskodawczynię w drodze spadku.

Biorąc pod uwagę powyższe stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.