0114-KDIP3-2.4014.48.2017.1.MZ - Opodatkowanie podatkiem PCC umowy cesji wierzytelności zawartej przez spółkę zagraniczną.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 maja 2017 r. (data wpływu 2 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umów cesji wierzytelności - jest prawidłowe.

W dniu 2 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umów cesji wierzytelności.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (zwany dalej również jako: "Cesjonariusz") jest spółką prawa francuskiego nie posiadającą siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej).

Wnioskodawca planuje nabyć od spółki zagranicznej mającej siedzibę poza terytorium Polski (zwanej dalej jako: "Cedent") wierzytelności z tytułu umowy pożyczki (zwane dalej: "Wierzytelnościami"). Zarówno Cedent jak i Cesjonariusz nie są polskimi rezydentami podatkowymi.

Dłużnikiem z tytułu Wierzytelności jest podmiot mający siedzibę w Polsce (zwany dalej jako: "Dłużnik"). Wierzytelności mają charakter wierzytelności pieniężnych, tj. obejmują one należności o zapłatę przez Dłużnika na rzecz wierzyciela określonej kwoty pieniężnej tytułem zwrotu pożyczki wraz z odsetkami.

Cesja Wierzytelności nastąpi w drodze umowy sprzedaży i zostanie zawarta poza granicami Polski (zwana dalej jako: "Umowa cesji"). Zapłata wynagrodzenia z tytułu Umowy cesji Wierzytelności zostanie dokonana na zagraniczny rachunek bankowy Cedenta z zagranicznego rachunku bankowego Cesjonariusza.

W wyniku dokonania cesji Wierzytelności, Wnioskodawcy będą przysługiwać Wierzytelności wobec Dłużnika. Spłata Wierzytelności przez Dłużnika na rzecz Wnioskodawcy również będzie odbywać się na zagraniczny rachunek bankowy Wnioskodawcy.

Umowa cesji Wierzytelności, zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Cedentem, będzie przewidywać (w dniu jej zawarcia, jak również w okresie jej obowiązywania), że:

* Dłużnik ma obowiązek spłacać zobowiązanie pieniężne na rzecz wierzyciela - Wnioskodawcy - w formie bezgotówkowej;

* Dłużnik ma obowiązek spłacać zobowiązanie pieniężne na rzecz Wnioskodawcy bezpośrednio na rachunek bankowy Wnioskodawcy jako wierzyciela prowadzony w banku mającym siedzibę za granicą;

* Dłużnik nie będzie spłacał zobowiązania pieniężnego na rzecz wierzyciela bezpośrednio na rachunek bankowy wierzyciela - Wnioskodawcy, prowadzony w banku mającym siedzibę na terytorium Polski;

* Miejsce spełnienia świadczenia będzie oznaczone w Umowie cesji Wierzytelności jako siedziba banku wierzyciela - banku będącego spółką prawa obcego i mającego siedzibę i zarząd za granicą - innymi słowy miejsca spełnienia świadczenia będzie oznaczone jako miejsce znajdujące się poza terytorium Polski, co oznacza, iż prawa majątkowe, będące przedmiotem Umowy cesji, będą wykonywane za granicą, poza terytorium Polski.

Z powyższych względów, miejscem, gdzie wykonywane będą prawa majątkowe, będące przedmiotem Umowy cesji, nie będzie terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ale terytorium innego państwa.

Żadna ze stron z tytułu dokonania cesji Wierzytelności nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług ani też nie będzie z niego zwolniona.

Przewiduje się, iż w przyszłości będą zawierane kolejne umowy pożyczki pomiędzy Dłużnikiem a Cedentem, z tytułu których wierzytelności będą cedowane na Wnioskodawcę, na takich samych warunkach, jak wskazane w Umowie cesji Wierzytelności, opisanej powyżej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Cedentem Umowa cesji Wierzytelności, jak również przewidywane, kolejne umowy cesji wierzytelności z tytułu umów pożyczek zawieranych pomiędzy Dłużnikiem a Cedentem, zawierane na warunkach takich samych, jak wskazane w Umowie cesji Wierzytelności, będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Cedentem Umowa cesji Wierzytelności, jak również kolejne umowy cesji wierzytelności z tytułu umów pożyczek zawieranych pomiędzy Dłużnikiem a Cedentem, zawierane na takich samych warunkach, jak wskazane w Umowie cesji Wierzytelności, nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 1 ust. 4 w związku z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 223, z późn. zm., zwanej dalej: "ustawą o p.c.c."), umowa sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych może podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, jeżeli ich przedmiotem są:

W świetle powyższego przepisu, opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają czynności cywilnoprawne (w tym umowy cesji, które przyjęły formę umowy sprzedaży), których przedmiot w chwili zawarcia umowy znajduje się na terytorium Polski. W przypadku gdy przedmiotem czynności są rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, podlega ona opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych o ile, nabywca ma siedzibę na terytorium Polski i umowę zawarto na terytorium Polski. Konstrukcja tego przepisu wskazuje, że oba ww. warunki muszą być spełnione kumulatywnie. Nie wystąpienie jednego z nich powoduje, że czynność taka nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Jeżeli zatem Umowa cesji Wierzytelności zawarta zostanie poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nabywca - Wnioskodawca - ma siedzibę poza terytorium Polski, a zgodnie z treścią umowy, prawa majątkowe będące jej przedmiotem, podlegać będą wykonaniu również poza terytorium Polski, czynność taka nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W niniejszej sprawie, Umowa cesji, jak również kolejne umowy cesji, zostaną zawarte poza granicami Polski, jak również nabywca (a także zbywca) ma siedzibę poza terytorium Polski. Istotna pozostaje zatem kwestia, czy będące przedmiotem Umowy cesji prawa majątkowe podlegają wykonaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, czy też poza nim.

Odnosząc się zatem do art. 1 ust. 4 ustawy o p.c.c., należy zdefiniować pojęcie "miejsca wykonywania praw majątkowych". W tym celu konieczne jest odwołanie się do terminu "miejsce spełnienia świadczenia", zawartego w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, z późn. zm., dalej: "k.c."). Wobec powyższego wskazać należy, że stosownie do art. 454 § 1 k.c., jeżeli miejsce spełnienia świadczenia nie jest oznaczone, ani nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie powinno być spełnione w miejscu, gdzie w chwili powstania zobowiązania dłużnik miał zamieszkanie lub siedzibę.

Jednakże świadczenie pieniężne powinno być spełnione w miejscu zamieszkania lub w siedzibie wierzyciela w chwili spełnienia świadczenia. Jednakże pierwszorzędne znaczenie w kwestii ustalenia miejsca, w którym dłużnik powinien spełnić świadczenie, ustawa przyznaje oznaczeniu dokonanemu w zdarzeniu kreującym źródło obowiązku świadczenia dłużnika.

W przypadku gdy w treści stosunku prawnego zostało oznaczone miejsce spełnienia świadczenia wynikającego z wierzytelności pieniężnej lub miejsce to wynika z właściwości zobowiązania, miejsce to należy uznać za miejsce wykonywania praw majątkowych wynikających z wierzytelności, o którym mowa w art. 1 ust. 4 ustawy o p.c.c. Jeśli zaś miejsce spełnienia świadczenia wynikającego z wierzytelności pieniężnej nie zostało oznaczone lub nie wynika z właściwości zobowiązania, miejscem wykonywania praw majątkowych w rozumieniu art. 1 ust. 4 ustawy o p.c.c. będzie miejsce zamieszkania lub siedziba wierzyciela w chwili spełnienia świadczenia.

Powyższe konkluzje Wnioskodawcy znajdują potwierdzenie w wyrokach sądów administracyjnych dotyczących czynności cywilnoprawnych, których opodatkowanie podatkiem od czynności cywilnoprawnych uzależnione było od miejsca wykonywania prawa majątkowego. W wyrokach tych sądy administracyjne wskazały na art. 454 k.c. jako rozstrzygający o miejscu położenia prawa majątkowego w przypadku świadczeń pieniężnych.

Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 stycznia 2010 r., sygn. akt: III SA/Wa 1525/09, który został utrzymany w mocy przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 15 listopada 2011 r., sygn. akt II FSK 850/10: "W ocenie Sądu umowa pożyczki pieniędzy podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, jeżeli prawo majątkowe, które jest jej przedmiotem, wykonywane jest na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W takim przypadku dla oceny zaistnienia obowiązku podatkowego konieczne jest bowiem zastosowanie art. 1 ust. 4 punkt 1 in fine ustawy - przedmiotem umowy pożyczki pieniędzy jest prawo majątkowe. (...) Zgodnie z art. 454 § 1 zdanie 2 Kodeksu cywilnego, miejscem wykonania świadczenia pieniężnego, w braku innych postanowień umownych, jest miejsce zamieszkania (siedziby) wierzyciela. Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego wierzyciel ma siedzibę za granicą wobec czego umowy pożyczki nie będą podlegały obowiązkowi podatkowemu z art. 1 ust. 4 pkt 1 ustawy o p.c.c.".

W przedmiotowym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca, mający siedzibę poza terytorium Polski, w drodze Umowy cesji Wierzytelności, zawartej poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, nabędzie w drodze sprzedaży Wierzytelność, co do której, miejscem spełnienia świadczenia będzie zagraniczny rachunek bankowy Wnioskodawcy.

W świetle powyższego, jako że świadczenie pieniężne wynikające ze zbywanej Wierzytelności ma być spełnione przez Dłużnika na rzecz wierzyciela - Wnioskodawcy, mającego siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej, na rachunek bankowy prowadzony poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zdaniem Wnioskodawcy prawa majątkowe wynikające z tejże wierzytelności są prawami wykonywanymi poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Konsekwentnie więc należy uznać, że przedmiotem cesji Wierzytelności będą prawa majątkowe wykonywane za granicą.

Analogicznie będzie wyglądać sytuacja w przypadku kolejnych, zawieranych pomiędzy Wnioskodawcą a Cedentem, umów cesji wierzytelności z tytułu umów pożyczek zawieranych pomiędzy Dłużnikiem a Cedentem.

Przedstawione stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają liczne interpretacje organów podatkowych, w tym m.in. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 października 2016 r., nr 1462-IPPB2.4514.449.2016.2.JG1, jak również interpretacje;

* Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 10 grudnia 2013 r., nr IPTPB2/436-108/13-2/k.k.,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 października 2013 r. o sygn. IPPB2/436-395/13-5/AF,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 października 2013 r. o sygn. IPPB2/436-394/13-5/EL,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 października 2013 r. o sygn. IPPB2/436-393/13-5/EL,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 grudnia 2013 r. o sygn. IPTPB2/436-108/13-2/k.k.,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 6 marca 2014 r. o sygn. IPTPB2/436-4/14-2/MR,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 6 marca 2014 r. o sygn. IPTPB2/436-5/14-2/MR,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 marca 2014 r. o sygn. IPPB2/436-22/14-5/MZ,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 7 kwietnia 2014 r. o sygn. IPTPB2/436-3/14-2/k.k.,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 kwietnia 2014 r. o sygn. IPPB2/436-117/14-4/MZ,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 lipca 2014 r. o sygn. IPPB2/436-247/14-5/MZ.

Należy zatem ocenić, że w planowanym przez Wnioskodawcę zdarzeniu przyszłym nie znajdzie zastosowania przesłanka z art. 1 ust. 4 pkt 1 ustawy o p.c.c., gdyż miejsce wykonywania praw majątkowych, będących przedmiotem Umowy cesji Wierzytelności, jak i kolejnych, przewidywanych umów cesji wierzytelności, nie znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak również Umowa cesji Wierzytelności, jak i kolejne umowy cesji wierzytelności, zostaną zawarte poza terytorium Polski, i nabywca Wierzytelności - Wnioskodawca, ma siedzibę poza terytorium Polski.

W rezultacie, Umowa cesji Wierzytelności, jak i kolejne, przewidywane, zawierane pomiędzy Wnioskodawcą a Cedentem, umowy cesji wierzytelności z tytułu umów pożyczek zawieranych pomiędzy Cedentem a Dłużnikiem, nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych - nabywca Wierzytelności, tj. Wnioskodawca, ma siedzibę poza terytorium Polski, czynność cywilnoprawna, tj. Umowa cesji Wierzytelności, kolejne umowy cesji wierzytelności, dotyczące prawa majątkowego wykonywanego za granicą, będą dokonane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak również prawa majątkowe będą wykonywane poza terytorium Rzeczypospolitej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1150) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Umowa cesji wierzytelności uregulowana została w art. 509 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459). Zgodnie z treścią tego przepisu wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.

W myśl art. 510 § 1 Kodeksu cywilnego przelew wierzytelności może odbywać się na podstawie umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia wierzytelności, a zatem umowa taka może należeć do kategorii umów, które podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych. Na skutek cesji wierzytelności zmienia się podmiot po stronie wierzyciela, natomiast przedmiot zobowiązania pozostaje ten sam. Jeżeli więc umowa cesji przyjęłaby postać którejkolwiek z umów wskazanych w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych to spowoduje obowiązek zapłaty tego podatku.

Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, z zastrzeżeniem ust. 4a i 5, jeżeli ich przedmiotem są:

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że umowa sprzedaży podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, np. prawo majątkowe podlega wykonywaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostaje zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Umowa sprzedaży będzie również podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli prawo majątkowe będące przedmiotem sprzedaży w chwili jej zawarcia podlega wykonywaniu za granicą oraz nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca (zwany dalej również jako: "Cesjonariusz") jest spółką prawa francuskiego nie posiadającą siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej). Wnioskodawca planuje nabyć od spółki zagranicznej mającej siedzibę poza terytorium Polski (zwanej dalej jako: "Cedent") wierzytelności z tytułu umowy pożyczki (zwane dalej: "Wierzytelnościami"). Zarówno Cedent jak i Cesjonariusz nie są polskimi rezydentami podatkowymi. Dłużnikiem z tytułu Wierzytelności jest podmiot mający siedzibę w Polsce (zwany dalej jako: "Dłużnik"). Wierzytelności mają charakter wierzytelności pieniężnych, tj. obejmują one należności o zapłatę przez Dłużnika na rzecz wierzyciela określonej kwoty pieniężnej tytułem zwrotu pożyczki wraz z odsetkami. Cesja Wierzytelności nastąpi w drodze umowy sprzedaży i zostanie zawarta poza granicami Polski (zwana dalej jako: "Umowa cesji"). Zapłata wynagrodzenia z tytułu Umowy cesji Wierzytelności zostanie dokonana na zagraniczny rachunek bankowy Cedenta z zagranicznego rachunku bankowego Cesjonariusza. W wyniku dokonania cesji Wierzytelności, Wnioskodawcy będą przysługiwać Wierzytelności wobec Dłużnika. Spłata Wierzytelności przez Dłużnika na rzecz Wnioskodawcy również będzie odbywać się na zagraniczny rachunek bankowy Wnioskodawcy. Umowa cesji Wierzytelności, zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Cedentem, będzie przewidywać (w dniu jej zawarcia, jak również w okresie jej obowiązywania), że: Dłużnik ma obowiązek spłacać zobowiązanie pieniężne na rzecz wierzyciela - Wnioskodawcy - w formie bezgotówkowej; Dłużnik ma obowiązek spłacać zobowiązanie pieniężne na rzecz Wnioskodawcy bezpośrednio na rachunek bankowy Wnioskodawcy jako wierzyciela prowadzony w banku mającym siedzibę za granicą; Dłużnik nie będzie spłacał zobowiązania pieniężnego na rzecz wierzyciela bezpośrednio na rachunek bankowy wierzyciela - Wnioskodawcy, prowadzony w banku mającym siedzibę na terytorium Polski; Miejsce spełnienia świadczenia będzie oznaczone w Umowie cesji Wierzytelności jako siedziba banku wierzyciela - banku będącego spółką prawa obcego i mającego siedzibę i zarząd za granicą - innymi słowy miejsca spełnienia świadczenia będzie oznaczone jako miejsce znajdujące się poza terytorium Polski, co oznacza, iż prawa majątkowe, będące przedmiotem Umowy cesji, będą wykonywane za granicą, poza terytorium Polski. Z powyższych względów, miejscem, gdzie wykonywane będą prawa majątkowe, będące przedmiotem Umowy cesji, nie będzie terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ale terytorium innego państwa. Żadna ze stron z tytułu dokonania cesji Wierzytelności nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług ani też nie będzie z niego zwolniona. Przewiduje się, iż w przyszłości będą zawierane kolejne umowy pożyczki pomiędzy Dłużnikiem a Cedentem, z tytułu których wierzytelności będą cedowane na Wnioskodawcę, na takich samych warunkach, jak wskazane w Umowie cesji Wierzytelności, opisanej powyżej.

Zatem, przyjmując za Wnioskodawcą, że prawa majątkowe będące przedmiotem umowy/ umów cesji wierzytelności (umowy sprzedaży/ umów sprzedaży), będą wykonywane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz umowa zostanie zawarta/ umowy zostaną zawarte poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, należy stwierdzić, że powyższe czynności nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, wskazać należy, że rozstrzygnięcia te zapadły w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.