0114-KDIP3-2.4011.625.2021.1.JK2

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r. ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z 23 lipca 2021 r. (data wpływu 27 lipca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia z tytułu umowy o zarządzanie i obowiązków płatnika z tego tytułu-jest prawidłowe.

W dniu 27 lipca 2021 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia z tytułu umowy o zarządzanie i obowiązków płatnika z tego tytułu.

We wniosku złożonym przez: - Zainteresowanego będącego stroną postępowania:

A.

- Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

B.

- Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

C.

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest wykonywanie działalności prawniczej obejmującej udzielanie porad i konsultacji prawnych, sporządzanie opinii prawnych, opracowywanie projektów umów i innych aktów prawnych oraz występowanie przed urzędami i sądami w imieniu klientów.

W celu prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie doradztwa prawnego na rzecz podmiotów krajowych i zagranicznych, Spółka nabywa profesjonalne usługi prawne od prawników, w tym adwokatów i radców prawnych, z którymi zawiera umowy cywilnoprawne o świadczenie usług na rzecz Spółki, w tym między innymi od Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania (dalej "Zainteresowany").

Zainteresowany jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą ujawnioną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, w ramach której wykonuje zawód radcy prawnego i świadczy wyłącznie usługi prawne (kod PKD 69.10.Z).

Zainteresowany jest polskim rezydentem podatkowym, podlega w Polsce tzw. nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. podlega w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Zainteresowany od lat stale współpracuje ze Spółką na podstawie umowy o świadczenie przez Zainteresowanego usług prawnych na rzecz Spółki oraz jej klientów w charakterze podwykonawcy. Umowa o świadczenie tych usług jest zawarta na czas nieokreślony.

Zainteresowany nie jest wspólnikiem w Spółce.

Od wielu lat jedynym komplementariuszem Spółki jest adwokat (zwany dalej "Obecnym Komplementariuszem") pełniący w Spółce funkcję "partnera zarządzającego", a do jego obowiązków jako komplementariusza należy m.in. reprezentowanie Spółki w stosunkach zewnętrznych, jak również prowadzenie spraw wewnętrznych Spółki.

W związku z tym, że Obecny Komplementariusz zdecydował się opuścić Spółkę i formalnie z niej wystąpić, zaistniała konieczność wstąpienia do Spółki następcy. Zdecydowano się przy tym na poszerzenie składu osób, które będą po wystąpieniu ze Spółki Obecnego Komplementariusza zarządzać Spółką. Jako że Spółka prowadzi działalność w ramach określonych przez przepisy o adwokatach i przepisy o radcach prawnych, które nakładają warunki podmiotowe na osoby będące komplementariuszami spółek komandytowych, dla zabezpieczenia niezakłóconego funkcjonowania Spółki w przypadku niekontrolowanego zaprzestania bycia wspólnikiem jedynego komplementariusza, zdecydowano się na przystąpienie dwóch nowych komplementariuszy (zwanych dalej "Nowymi Komplementariuszami"). Wyżej opisane zmiany w Spółce, tj. przystąpienie Nowych Komplementariuszy i wystąpienie Obecnego Komplementariusza zostaną dokonane do końca 2021 r.

W związku z późn. zm. w strukturze organizacji i zarządzania Spółką, do końca 2021 r. Spółka ma zamiar zawrzeć z Zainteresowanym oraz innym współpracownikiem (innymi współpracownikami) Spółki umowę o świadczenie usług zarządzania (zwaną dalej "Umową o zarządzanie"). Przedmiotem Umowy o zarządzanie będzie świadczenie przez Zainteresowanego na rzecz Spółki usług polegających na osobistym zarządzaniu powierzonymi mu przez Nowych Komplementariuszy, umownie określonymi, obszarami działalności Spółki.

Na podstawie Umowy o zarządzanie, Zarządzający zobowiąże się do:

4..samodzielnego zarządzania lub współzarządzania powierzonymi obszarami przedsiębiorstwa Spółki; 5. dbania o materialne i niematerialne interesy Spółki, jej wspólników, a tym samym kreowanie i podtrzymywanie dobrego wizerunku Spółki.

Zgodnie z postanowieniami Umowy o zarządzanie, w celu należytego wykonywania swoich obowiązków umownych, Zainteresowany będzie zobowiązany do przestrzegania regulacji wewnętrznych obowiązujących w Spółce. Usługi zarządzania będą wykonywane przez Zainteresowanego w czasie i miejscu określonym w Umowie o zarządzanie, w wymiarze niezbędnym do należytego ich wykonania.

Zainteresowany przy wykonywaniu powierzonych mu czynności będzie korzystał wyłącznie lub w głównej mierze z organizacji oraz infrastruktury Spółki.

W tym zakresie Zainteresowany będzie korzystał z infrastruktury, pomieszczeń biurowych, urządzeń technicznych oraz całego zaplecza techniczno-biurowego, którym dysponuje Spółka.

Z tytułu wykonywania Umowy zarządzania, Zainteresowanemu będzie przysługiwało stałe wynagrodzenie.

Wynagrodzenie określone kwotowo będzie płatne w stałych odstępach czasowych (miesięcznie), niezależnie od sposobu i stopnia staranności wykonywania obowiązków wynikających z Umowy o zarządzanie.

Wszelkie ryzyka ekonomiczne i gospodarcze związane z wykonywaniem przez Zainteresowanego Umowy o zarządzanie, będzie ponosić Spółka. Umowa o zarządzanie będzie zawierać postanowienia, zgodnie z którymi Zainteresowany nie będzie ponosił odpowiedzialności względem osób trzecich za szkody wyrządzone niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem zawartej Umowy.

Niezależnie od zawarcia Umowy o zarządzanie i jej wykonywania na rzecz Spółki, Zarządzający w dalszym ciągu będzie świadczył usługi doradztwa prawnego na rzecz Spółki i obsługiwał jej klientów na dotychczasowych zasadach.

Usługi zarządzania stanowić będą dodatkowe zadania Zarządzającego, nieobjęte zakresem umowy o świadczenie usług doradczych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w przedstawionych okolicznościach zdarzenia przyszłego wynagrodzenie otrzymywane przez Zainteresowanego od Spółki z tytułu realizowanej Umowy o zarządzanie będzie przychodem, o którym mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o PIT?

2. Czy w przedstawionych okolicznościach zdarzenia przyszłego, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o PIT Spółka będzie obowiązania jako płatnik pobierać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wynagrodzenia wypłacanego Zainteresowanemu na podstawie Umowy o zarządzanie?

Zdaniem Zainteresowanych

Ad.1

W przedstawionych okolicznościach zdarzenia przyszłego wynagrodzenie otrzymywane przez Zainteresowanego od Spółki z tytułu realizowanej Umowy o zarządzanie będzie przychodem, o którym mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o PIT.

Ad.2

W przedstawionych okolicznościach zdarzenia przyszłego, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o PIT Spółka będzie obowiązania jako płatnik pobierać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wynagrodzenia wypłacanego Zainteresowanemu na podstawie Umowy o zarządzanie.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o PIT przez działalność gospodarczą albo pozarolniczą działalność gospodarczą należy rozumieć działalność zarobkową:

c. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych; - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Jeżeli więc działalność zarobkowa nie jest zaliczana do innego źródła przychodów (wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy o PIT), to należy ją identyfikować jako pozarolniczą działalność gospodarczą.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Artykuł 13 pkt 9 ustawy o PIT wskazuje, że przychodami tymi są również przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Istotą tego typu umowy jest powierzenie zarządu nad przedsiębiorstwem osobie fizycznej, bez cech podległości służbowej zarządcy i bez kierownictwa zlecającego czynności zarządcze. Kontrakt menedżerski nie jest, zatem osobistym świadczeniem pracy ani na podstawie stosunku pracy, ani też stosunku służbowego.

Jednocześnie ustawodawca wyraźnie zalicza przychody z kontraktów menedżerskich (umów o zarządzanie) do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, nawet jeśli podatnik działa w ramach swojej działalności gospodarczej.

W konsekwencji przychody uzyskane na podstawie umów o świadczenie usług zarządzania dla celów podatku dochodowego należy zawsze kwalifikować jako przychody z działalności wykonywanej osobiście.

Opisany powyżej sposób kwalifikacji przychodów z umów o zarządzanie jako przychodów z działalności wykonywanej osobiście znajduje bezpośrednie potwierdzenie w orzecznictwie sądowym (por. np. uchwała SN z 17 czerwca 2015 r., III UZP 2/15, OSNP 2015, Nr 12, poz. 163, czy wyrok WSA w Gliwicach z 11 lutego 2014 r., I SA/GI 600/13, LEX nr 1476941.

W związku z powyższym, na podmiotach dokonujących świadczeń z powyższego źródła ciążą obowiązki płatnika wynikające z art. 41 ust. 1 ustawy o PIT. Zgodnie z tym przepisem, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18 ustawy o PIT, osobom określonym w art. 3 ust. 1 tej ustawy, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 ustawy o PIT oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy o PIT, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 tej ustawy.

Regulacja zawarta w art. 41 ust. 1 ustawy o PIT wskazuje zatem, iż obowiązek poboru zaliczek przez płatnika uzależniony jest od tego czy wypłacane wynagrodzenie stanowi dla otrzymującego m.in. przychód z działalności wykonywanej osobiście, o którym mowa w art. 13 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, jak i przeprowadzoną analizę prawną, której konsekwencją jest uznanie przychodów uzyskiwanych na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem oraz kontraktów menadżerskich, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, zdaniem Wnioskodawcy Spółka będzie pełnić rolę płatnika, o którym mowa w art. 41 ust. 1 ustawy o PIT, w związku z czym, z tytułu wypłaty przedmiotowych świadczeń, wynikających z Umowy o zarządzanie, będzie spoczywał na niej obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są:

* działalność wykonywana osobiście (art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy),

* pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy).

Treść art. 10 ust. 1 zawiera katalog źródeł przychodów, z których dochody podlegają opodatkowaniu według zasad określonych dla danego źródła przychodów. Działalność wykonywana osobiście oraz działalność gospodarcza stanowią odrębne źródła przychodów, a dochody uzyskiwane przez podatników z tych źródeł podlegają odmiennym zasadom opodatkowania.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową:

* wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

* polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

* polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4 - 9.

Przy czym, w myśl art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Natomiast w myśl art. 13 pkt 9 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 7 ustawy PIT.

Wyodrębnienie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście, przychodów z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze - przy jednoczesnym zdefiniowaniu na użytek tej ustawy pojęcia pozarolniczej działalności gospodarczej - nie pozostawia wątpliwości, że źródłem tych przychodów nie jest pozarolnicza działalność gospodarcza, lecz zawsze działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy. Tym samym, przychody uzyskane z tytułu tego rodzaju umów stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, nawet jeżeli umowy te zawierane są w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jednocześnie, z uwagi na fakt, że w przypadku zawarcia umowy powierzającej zarząd przedsiębiorstwem występuje duża dowolność nazewnictwa, przepis art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy nie tylko przychodów uzyskanych na podstawie umów o zarządzanie, kontraktu menedżerskiego, lecz wszelkich umów o podobnym charakterze, z których wynika, że podatnikowi, w drodze umowy cywilnoprawnej, zostało zlecone sprawowanie zarządu przedsiębiorstwem, spółką, czy instytucją. Natomiast wyjątek, o którym mowa w powołanym przepisie dotyczy sytuacji, gdy podatnik powołany został, np. do składu zarządu, rady nadzorczej, komisji lub innych organów stanowiących osoby prawnej, w takiej sytuacji uzyskane przez niego przychody będą przychodami w rozumieniu art. 13 pkt 7, a nie art. 13 pkt 9 ww. ustawy. Powołanie bowiem podatnika, np. do składu zarządu, bez względu na sposób jego powołania, stanowi okoliczność, która powoduje tylko zmianę kwalifikacji przychodu, jednakże w ramach działalności wykonywanej osobiście.

Istotą kontraktu menedżerskiego, czy umów o zarządzanie przedsiębiorstwem lub umów o podobnym charakterze, zawieranych między przedsiębiorcą zlecającym zarząd a samodzielnym podmiotem - zarządcą jest zarządzanie przez ten ostatni podmiot tymże (cudzym) przedsiębiorstwem, na rzecz i w interesie przedsiębiorcy, na jego rachunek i ryzyko.

W świetle powyższego, z uwagi na bezspornie osobisty charakter usług zarządzania lub umów o podobnym charakterze, ustawodawca zawarł w treści art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych regulację szczególną, stanowiącą, że przychody z tego tytułu są przychodami z osobiście wykonywanej działalności, nawet gdy umowy te zawierane są przez autonomiczne podmioty gospodarcze, tj. osobę fizyczną prowadzącą działalność, spółkę cywilną, czy spółkę komandytową.

Z tych powodów usługi i działalność dotycząca zarządzania, czy kontraktów menedżerskich - nawet wówczas, kiedy umowy zawierane są z osobami fizycznymi występującymi jako autonomiczne podmioty gospodarcze, czyli przedsiębiorcami prowadzącymi zarejestrowaną działalność gospodarczą na własny rachunek w oparciu o wpis do ewidencji działalności gospodarczej nie tracą osobistego charakteru.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest wykonywanie działalności prawniczej obejmującej udzielanie porad i konsultacji prawnych, sporządzanie opinii prawnych, opracowywanie projektów umów i innych aktów prawnych oraz występowanie przed urzędami i sądami w imieniu klientów. W celu prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie doradztwa prawnego na rzecz podmiotów krajowych i zagranicznych, Spółka nabywa profesjonalne usługi prawne od prawników, w tym adwokatów i radców prawnych, z którymi zawiera umowy cywilnoprawne o świadczenie usług na rzecz Spółki, w tym między innymi od Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania. Zainteresowany jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą ujawnioną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, w ramach której wykonuje zawód radcy prawnego i świadczy wyłącznie usługi prawne (kod PKD 69.10.Z). Zainteresowany jest polskim rezydentem podatkowym, podlega w Polsce tzw. nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. podlega w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Zainteresowany od lat stale współpracuje ze Spółką na podstawie umowy o świadczenie przez Zainteresowanego usług prawnych na rzecz Spółki oraz jej klientów w charakterze podwykonawcy. Umowa o świadczenie tych usług jest zawarta na czas nieokreślony. Zainteresowany nie jest wspólnikiem w Spółce. W związku z późn. zm. w strukturze organizacji i zarządzania Spółką, do końca 2021 r. Spółka ma zamiar zawrzeć z Zainteresowanym oraz innym współpracownikiem (innymi współpracownikami) Spółki umowę o świadczenie usług zarządzania. Przedmiotem Umowy o zarządzanie będzie świadczenie przez Zainteresowanego na rzecz Spółki usług polegających na osobistym zarządzaniu powierzonymi mu przez Nowych Komplementariuszy, umownie określonymi, obszarami działalności Spółki.

Na podstawie Umowy o zarządzanie, Zarządzający zobowiąże się do:

Zgodnie z postanowieniami Umowy o zarządzanie, w celu należytego wykonywania swoich obowiązków umownych, Zainteresowany będzie zobowiązany do przestrzegania regulacji wewnętrznych obowiązujących w Spółce. Usługi zarządzania będą wykonywane przez Zainteresowanego w czasie i miejscu określonym w Umowie o zarządzanie, w wymiarze niezbędnym do należytego ich wykonania. Zainteresowany przy wykonywaniu powierzonych mu czynności będzie korzystał wyłącznie lub w głównej mierze z organizacji oraz infrastruktury Spółki. W tym zakresie Zainteresowany będzie korzystał z infrastruktury, pomieszczeń biurowych, urządzeń technicznych oraz całego zaplecza techniczno-biurowego, którym dysponuje Spółka. Z tytułu wykonywania Umowy zarządzania, Zainteresowanemu będzie przysługiwało stałe wynagrodzenie. Wynagrodzenie określone kwotowo będzie płatane w stałych odstępach czasowych (miesięcznie), niezależnie od sposobu i stopnia staranności wykonywania obowiązków wynikających z Umowy o zarządzanie. Wszelkie ryzyka ekonomiczne i gospodarcze związane z wykonywaniem przez Zainteresowanego Umowy o zarządzanie, będzie ponosić Spółka. Umowa o zarządzanie będzie zawierać postanowienia, zgodnie z którymi Zainteresowany nie będzie ponosił odpowiedzialności względem osób trzecich za szkody wyrządzone niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem zawartej Umowy. Niezależnie od zawarcia Umowy o zarządzanie i jej wykonywania na rzecz Spółki, Zarządzający w dalszym ciągu będzie świadczył usługi doradztwa prawnego na rzecz Spółki i obsługiwał jej klientów na dotychczasowych zasadach. Usługi zarządzania stanowić będą dodatkowe zadania Zarządzającego, nieobjęte zakresem umowy o świadczenie usług doradczych.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz treść powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że przychód uzyskany z tytułu świadczenia przez Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania usług zarządzania wynikających z zawartej umowy o zarządzanie, będzie dla Niego przychodem z działalności wykonywanej osobiście, o którym mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającym opodatkowaniu na zasadach ogólnych przy zastosowaniu skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ww. ustawy.

Konsekwencją traktowania przychodów z tytułu świadczenia usług zarządzania, jako przychodów z działalności wykonywanej osobiście, jest opodatkowanie za pośrednictwem płatnika, na zasadach określonych w art. 41 i art. 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Stosownie zaś do treści art. 42 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Według art. 42 ust. 1a ww. ustawy, W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

Przepis art. 42 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy stanowi, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym przy pomocy których naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika wykonują swoje zadania - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru.

Zgodnie z art. 42g ust. 1 ww. ustawy, płatnicy oraz podmioty, o których mowa w art. 42a, przesyłają roczne obliczenie podatku, o którym mowa w art. 34 ust. 7, oraz informacje, o których mowa w art. 34 ust. 8, art. 35 ust. 10, art. 39 ust. 1 i 3, art. 42 ust. 2 pkt 1, art. 42a ust. 1 oraz art. 42e ust. 6:

Reasumując, należy stwierdzić, że wynagrodzenie wypłacane Zainteresowanemu niebędącemu stroną postępowania na podstawie umowy o zarządzanie będzie przychodem z działalności wykonywanej osobiście, o którym mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, Zainteresowany będący stroną postępowania jest zobowiązany, jako płatnik, do pobierania od ww. wynagrodzenia zaliczek na podatek dochodowy na zasadach określonych w art. 41 i art. 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Zainteresowanych jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r. § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.