0114-KDIP3-2.4011.6.2020.2.MT - PIT w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 stycznia 2020 r. (data wpływu 3 stycznia 2020 r.) uzupełnione pismem z dnia 26 lutego 2020 r. (data nadania 26 lutego 2020 r., data wpływu 26 lutego 2020 r.), w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 19 lutego 2020 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.6.2020.1.MT (data doręczenia 20 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową - jest prawidłowe.

W dniu 3 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 19 lutego 2020 r. (data nadania 19 lutego 2020 r., data doręczenia 20 lutego 2020 r.) Nr 0114-KDIP3-2.4011.6.2020.1.MT, tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych.

Pismem z dnia 26 lutego 2020 r. (data nadania 26 lutego 2020 r., data wpływu 26 lutego 2020 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od 3 września 2015 r. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, w ramach której świadczy usługi związane z wytwarzaniem oprogramowania. Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Część generowanego przez działalność gospodarczą Wnioskodawcy przychodu stanowi umowa pomiędzy firmą Wnioskodawcy, a polską spółką zajmującą się sprzedażą oprogramowania na rynku ubezpieczeniowym (dalej: Spółka). W ramach tejże umowy Wnioskodawca zobowiązany jest m.in. do tworzenia i rozwoju oprogramowania za co otrzymuje wynagrodzenie. Oprogramowanie wytwarzane i rozwijane przez Wnioskodawcę w ramach umowy ze Spółką jest rezultatem własnej, twórczej działalności intelektualnej Wnioskodawcy. Umowa przewiduje przeniesienie całości autorskich praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania na Spółkę. Spółka zajmuje się sprzedażą oprogramowania do obsługi ubezpieczeń na międzynarodowych rynkach. Specyfika rynku ubezpieczeniowego stawia bardzo rygorystyczne wymagania jeśli chodzi o używane oprogramowanie. Z jednej strony musi to być oprogramowanie bardzo wydajne - system musi obsługiwać jednoczesną obsługę bez widocznych spowolnień przez wielu użytkowników, ale musi także to być oprogramowanie bardzo dokładnie przemyślane i przetestowane - każdy błąd może kosztować ubezpieczyciela krocie. Wystarczy wyobrazić sobie sytuację, w której w wyniku błędu programisty do każdej polisy OC na pojazd dołączane jest za darmo pokrycie AC. Część serwerowa tworzona jest w językach kompilowanych do kodu wykonywanego przez wirtualną maszynę... (...), a warstwa prezentacyjna widoczna na ekranach użytkowników tworzona jest w.... W ramach tej umowy Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich innych podmiotów. Pod względem czasowym tworzenie i rozwój oprogramowania stanowi główną część obowiązków Wnioskodawcy, ale są też inne, np.: koordynacja zadań innych programistów z zespołu, przeglądanie kodu innych programistów m.in. pod kątem użytych algorytmów czy też kontakt z kontrahentami Spółki w ramach podzlecanych projektów. W ramach rozliczeń ze Spółką prowadzona jest dokładna ewidencja czasu poświęcanego na konkretne zadania wraz z ich opisem, zatem bardzo łatwo wyłuskać czas Wnioskodawcy poświęcony na tworzenie oprogramowania. W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT). Wnioskodawca chciałby zastosować 5% stawkę do części dochodu osiągniętego z tytułu tworzenia i rozwoju oprogramowania. Jako przychód z tytułu kwalifikowanego IP Wnioskodawca chciałby użyć przychodu z tytułu wynagrodzenia wypłacanego przez Spółkę w części odpowiadającej poświęconemu czasowi na tworzenie i rozwój oprogramowania. Tzn. jeśli w danym miesiącu Wnioskodawca poświęci 75% całkowitego czasu na tworzenie i rozwój oprogramowania, to 75% wynagrodzenia uzyskanego od Spółki Wnioskodawca chciałby potraktować jako przychód z kwalifikowanego IP. Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że na potrzeby skorzystania z IP Box wnioskodawca będzie posiadał odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 19 lutego 2020 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.6.2020.1.MT Wnioskodawca doprecyzował stan faktyczny poprzez wskazanie, że:

1. Podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2. Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl tych przepisów: Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. W świetle powyższego Wnioskodawca uważa, że prowadzi działalność badawczo - rozwojową, a dokładniej prace rozwojowe. Działalność badawczo - rozwojową Wnioskodawca prowadzi od momentu założenia przez niego działalności gospodarczej, tj. od 3 września 2015 r., jednak z ulgi na działalność badawczo - rozwojową Wnioskodawca zamierza skorzystać przy rozliczeniu za rok 2019, od kiedy to zaczął prowadzić osobną ewidencję na jej potrzeby.

3. Wnioskodawca uważa, że prowadzona przez niego działalność spełnia te wymagania. Tworzenie oprogramowania dla Spółki nieodzownie łączy się z pisaniem nowego kodu w językach...,... oraz.... Podejmowane przez Wnioskodawcę prace programistyczne mają charakter zaplanowany, podlegają harmonogramowi oraz mają na celu osiągnięcie konkretnego celu. Implementacja zadań w postaci kodu źródłowego polega na wykorzystaniu dostępnej wiedzy z różnych dziedzin (programowanie, matematyka, finanse, ubezpieczenia) do rozwiązania postawionego przed Wnioskodawcą problemu. Naturalnym jest to, że taki proces wpływa na zwiększenie przez Wnioskodawcę posiadanej wiedzy i umożliwi rozwiązanie w przyszłości nowych problemów oraz usprawnienie istniejących procesów lub usług technologicznych.

4. W ramach wykonywania codziennych zadań Wnioskodawca zarówno opracowuje nowe produkty, procesy i usługi, jak i też je rozwija. Rozwiązania implementowane przez Wnioskodawcę nie występują w jego praktyce gospodarczej bądź są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się rozwiązań już funkcjonujących w jego praktyce.

5. Prawa do tworzonego przez Wnioskodawcę kodu i programu podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191 z późn. zm.)

6. Istniejący kod źródłowy jest udostępniany Wnioskodawcy przez Spółkę, z którą współpracuje na podstawie nieodpłatnej licencji.

7. W umowie pomiędzy Wnioskodawcą, a Spółką nie ma klauzuli zastrzegającej wyłączność korzystania przez Wnioskodawcę z tej licencji.

8. Rozwój oprogramowania następuje w wyniku pojawiających się wymagań biznesowych, technicznych oraz badawczych. Z oprogramowania Spółki do obsługi ubezpieczeń w tej chwili korzystają użytkownicy z kilku kontynentów i kilkunastu państw. Każdy z rynków ubezpieczeniowych jest specyficzny na swój sposób, a nawet działając już na jakimś rynku nie można zapominać, że klient w danym państwie będzie chciał przygotować do sprzedaży kilka produktów ubezpieczeniowych, np. ubezpieczenie na życie i ubezpieczenia OC/AC samochodu, tak więc nieustannie pojawiają się wymagania wymuszające implementację problemów, które do tej pory nie występowały w praktyce Wnioskodawcy. Tak jak Wnioskodawca wspomniał wyżej, rozwój aplikacji nie następuje wyłącznie w wyniku pojawiających się wciąż wymagań biznesowych, ale także w wyniku wymagań technicznych, przykładowo wraz z lawinowym rozrostem bazy danych klientów może pojawić się wymaganie: "czas wyszukania wszystkich polis klienta o danej nazwie ma zająć poniżej 1 sekundy" Jeśli chodzi o badawcze motywy rozwoju oprogramowania, to tutaj mogłoby pojawić się wymaganie "przeprojektowanie interfejsu użytkownika zgodnie z najnowszymi trendami...". Programistyczna implementacja takiego wymagania winna być poprzedzona badaniami UX nt. tego, jak taki interfejs powinien wyglądać, tak aby użytkownik systemu jak najszybciej się odnalazł w nowym środowisku. Jeśli chodzi o metodykę pracy nad projektami, to Wnioskodawca jest członkiem zespołu programistów. Tak jak Wnioskodawca wspomniał - nie ma licencji wyłącznej na korzystanie z oprogramowania, natomiast każdy z członków zespołu opracowuje jakąś wyodrębnioną część systemu. Przykładowo: jeśli kilka osób pracuje nad implementacją jakiegoś produktu ubezpieczeniowego, to jedna z nich może implementować algorytm obliczający składkę za polisę (który naturalnie różni się pomiędzy różnymi produktami ubezpieczeniowymi), inna moduł do raportowania szkód na potrzeby tego produktu, a trzecia webową aplikację pozwalającą użytkownikowi wypełnić formularze niezbędne do otrzymania polisy. W teorii każdy opracowuje swój własny moduł, niezależny od pozostałych, w praktyce po połączeniu tych modułów powstaje produkt ubezpieczeniowy. Można to porównać do zbiorowej pracy naukowej, w której każdy z badaczy prowadzi badania nad swoją wyizolowaną częścią, a następnie publikuje ich wyniki. Oczywiście w wyniku prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności programistycznej powstają nowe kody, nowe algorytmy i nowe prawo własności intelektualnej. Wnioskodawca pragnie podkreślić fakt, że umowa podpisana ze Spółką przez Wnioskodawcę przewiduje także zadania niezwiązane bezpośrednio z programowaniem (np. związane z administracją infrastruktury serwerów) i w związku z tym Wnioskodawca uzyskuje z tego tytułu przychód, jednakże prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja na potrzeby ulgi B+R uwzględnia przychody osiągnięte wyłącznie z prowadzenia działalności badawczo - rozwojowej. Wytwarzając oprogramowanie Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie, które są następnie zbywane, na podstawie umowy, na rzecz Spółki, z którą współpracuje.

9. Wszystkie działania programistyczne mają na celu poprawę użyteczności/funkcjonalności bądź dodanie nowych funkcjonalności i jest to codziennym elementem wykonywanych przez Wnioskodawcę zadań.

10. W związku z tworzeniem i rozwijaniem oprogramowania Wnioskodawca osiągnie dochód z tytułu należności lub opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a także dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

11. Wniosek dotyczy stanu faktycznego i odrębna ewidencja jest prowadzona od początku roku 2019.

12. Intencją Wnioskodawcy było uzyskanie interpretacji indywidualnej w zakresie stanu faktycznego - rozliczenia za rok 2019.

Ponadto pismem z dnia 3 marca 2020 r. (data wpływu 3 marca 2020 r.) Wnioskodawca doprecyzował stan faktyczny wskazując, że:

1. Odrębna ewidencja jest przez Wnioskodawcę prowadzona od samego początku 2019 r., tzn. od 1 stycznia 2019 r.

2. Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie zarówno do tworzonego oprogramowania, jak i fragmentów oprogramowania rozwijanych przez Wnioskodawcę. Prawa te podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Prawa te następnie są zbywane, na podstawie umowy, na rzecz Spółki, z która Wnioskodawca współpracuje.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym wyżej zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca będzie mógł użyć stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę?

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl tych przepisów: Badania naukowe są działalnością obejmującą:

W związku z powyższym, Wnioskodawca uważa że prowadzona przez niego działalność jest działalnością badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, a dokładniej - prace rozwojowe. Po pierwsze, prowadzone przez Wnioskodawcę prace polegające na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po mojej stronie. Ponadto Wnioskodawca tworzy i rozwija nowe moduły/biblioteki, aby zapewnić sprawne działanie systemu obciążonego ogromną liczbą użytkowników. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego współpracy ze Spółką stanowi więc oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują zdobywanie, poszerzanie oraz wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność ta przyczynia się do tworzenia, rozwoju i ulepszania innowacyjnego systemu dostarczania informacji, przy wykorzystaniu wiedzy Wnioskodawcy z zakresu szeroko pojętego wytwarzania oprogramowania oraz przy wykorzystaniu bibliotek stworzonych specjalnie na potrzeby tego systemu. Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają systematyczny charakter i są prowadzone w sposób zorganizowany, z nastawieniem na ciągły rozwój i ulepszanie w przyszłości. W 2019 r. Wnioskodawca przenosił i dalej przenosi na Spółkę całość majątkowych praw autorskich do wytwarzanego przez siebie oprogramowania i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem osiągał i osiąga dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a więc dochody, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca spełnia wszystkie kryteria określone w art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 30ca ust. 1, ust. 2 pkt 8 i ust. 7 ustawy o PIT, a tym samym w rozliczeniu rocznym za rok 2019 chciałby użyć stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej "kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej".

(...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

(...) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 cytowanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

Stosownie do art. 30ca ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ust. 1-13 stosuje się odpowiednio do dochodów z licencji do korzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez podatnika z tego prawa, pod warunkiem uprzedniego prowadzenia przez podatnika prac badawczo - rozwojowych, których efektem jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej, na które udzielono tej licencji.

Powyższy przepis stanowi, że jednym z warunków do skorzystania z preferencji IP BOX jest posiadanie licencji do skorzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez podatnika z tego prawa (tzw. licencja wyłączna).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ww. ustawy, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Według art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

W przypadku podatników, którzy nie prowadzą ksiąg rachunkowych wymóg zapewnienia wyodrębnionej ewidencji dla projektu dotyczącego kwalifikowanego IP może być spełniony poprzez sporządzanie techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie kumulatywne obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki podatku w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego.

Odnosząc powyżej przedstawiony stan faktyczny do zanalizowanych przepisów prawa stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego gwarantowane jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Mając powyższe na uwadze, dochód z odpłatnego zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym w sytuacji, gdy Wnioskodawca wytwarza oprogramowanie stanowiące utwór podlegający ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i przenosi na klienta całość autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez siebie programów komputerowych, za co otrzymuje wynagrodzenie, będzie uprawniony do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej według stawki 5%.

Natomiast w przypadku, gdy Wnioskodawca najpierw wytworzy oprogramowanie komputerowe, następnie sprzeda prawa autorskie na rzecz klienta, która w następnej kolejności udostępni to oprogramowanie komputerowe Wnioskodawcy w celu jego rozwinięcia lub ulepszenia lub Wnioskodawca będzie dokonywał ww. modyfikacji oprogramowania na zlecenie klienta (wytworzonego przez innego programistę), to dojdzie do ulepszenia "przedmiotu cudzej własności", ponieważ Wnioskodawca przed rozwinięciem wyzbywa się prawa własności do oprogramowania, które sam wytworzył lub dokona ww. modyfikacji oprogramowania, którego uprzednio nie wytworzył.

Należy w tym miejscu zauważyć, że podatnik musi przyczynić się twórczo do powstania kwalifikowanego IP, tj. przez wytworzenie, rozwinięcie, lub ulepszenie kwalifikowanego IP. To oznacza, że podatnik, który nabył np. autorskie prawo do programu komputerowego (lub inne kwalifikowane IP), ale nie rozwinął lub nie ulepszył nabytego kwalifikowanego IP, nie będzie mógł skorzystać z preferencyjnego 5% opodatkowania zgodnie z przepisami o IP Box.

Rozwinięcie lub ulepszenie przedmiotu ochrony oznacza w szczególności rozbudowanie, poszerzenie zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego kwalifikowanego IP, niezależnie od tego, czy podatnik uzyskał dodatkową ochronę na to rozwinięcie lub ulepszenie. Decydującym determinantem jest tutaj aspekt faktyczny rozumiany jako rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego kwalifikowanego IP w dowolnej postaci, o ile działania te prowadzą do poprawy użyteczności albo funkcjonalności już istniejącego kwalifikowanego IP.

Skoro podatnik ulepsza lub rozwija kwalifikowane IP, którego własności nie posiada, to nie może go zbyć. Zbywa on co najwyżej efekty swoich prac badawczo-rozwojowych związanych z ulepszeniem "cudzego" IP. Gdyby zbywał IP, to oznaczałoby, że wytworzył nowe IP, a nie ulepszył już istniejące. Innymi słowy, własność ulepszenia bez własności kwalifikowanego IP nie daje prawa do skorzystania z preferencji, ponieważ trudno przyjąć, że podatnik, który ulepszył na przykład autorskie prawa do IP może zbyć czy udzielić licencji na program komputerowy skoro nie jest właścicielem "całego IP" (programu komputerowego), tylko jest właścicielem efektów prac związanych z jego ulepszeniem.

Z informacji przedstawionych w stanie faktycznym i w nadesłanych uzupełnieniach wynika jednak, że w wyniku podjętych przez Wnioskodawcę czynności w ramach rozwoju oprogramowania powstaje odrębny utwór (tj. nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego) podlegający ochronie na podstawie art. 74 Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na klienta praw autorskich do wytwarzanego oraz rozwijanego oprogramowania kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca uprawniony jest do zastosowania 5% stawki podatku w zeznaniu rocznym za 2019 r. do osiągniętego dochodu ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.