0114-KDIP3-2.4011.585.2019.2.JM - Ustalenie możliwości zwolnienia z opodatkowania należności zagranicznej otrzymywanej w związku z pełnieniem służby poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 listopada 2019 r. (data wpływu 14 listopada 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 stycznia 2020 r. (data wpływu 6 stycznia 2020 r.) oraz pismem z dnia 7 stycznia 2020 r. (data wpływu 7 stycznia 2020 r.) na wezwanie z dnia 3 stycznia 2020 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.585.2019.1.JM (data nadania 3 stycznia 2020 r., data doręczenia 6 stycznia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania należności zagranicznej otrzymywanej w związku z pełnieniem służby poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej (E.) - jest prawidłowe.

W dniu 14 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania należności zagranicznej otrzymywanej w związku z pełnieniem służby poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej (E.).

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 3 stycznia 2020 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.585. 2019.1.JM (data nadania 3 stycznia 2020 r., data doręczenia 6 stycznia 2020 r.) wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego.

Pismem z dnia 6 stycznia 2020 r. (data wpływu 6 stycznia 2020 r.) oraz pismem z dnia 7 stycznia 2020 r. (data wpływu 7 stycznia 2020 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest żołnierzem zawodowym, posiada miejsce zamieszkania do celów podatkowych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej i podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Decyzją Ministra Obrony Narodowej Nr X z dnia 24 maja 2012 r. Wnioskodawca został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa na okres od dnia 1 sierpnia 2012 r. do dnia 31 lipca 2015 r. w Dowództwie E., mającym siedzibę w A. we Francji.

Zgodnie z art. 102 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2018 r. poz. 173, z późn. zm.), jako żołnierzowi zawodowemu wyznaczonemu do pełnienia służby wojskowej poza granicami państwa, Wnioskodawcy przysługiwało uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia określonej dla stanowiska służbowego, na jakie został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa. Ponadto, z tytułu służby poza granicami kraju, Wnioskodawca otrzymywał należność zagraniczną na podstawie art. 102 ust. 3 ww. ustawy w zw. z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 marca 2010 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 1578) - na pokrycie zwiększonych kosztów związanych z pełnieniem obowiązków i funkcji poza granicami państwa, ustaloną odpowiednio do zakresu ich pełnienia oraz kosztów utrzymania poza granicami państwa.

Wysokość należności zagranicznej określona jest przy zastosowaniu mnożnika 5,0 stawki dodatku zagranicznego bazowego ustalonego dla państwa, w którym żołnierz pełni służbę, na podstawie przepisów w sprawie dodatku zagranicznego i świadczeń przysługujących członkom służby zagranicznej wykonującym obowiązki służbowe w placówce zagranicznej, wydanych na podstawie art. 30 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej (Dz. U. Nr 128, poz. 1403, z późn. zm.). Należność zagraniczna była Wnioskodawcy wypłacana przez Departament Administracyjny Ministerstwa Obrony Narodowej w Euro i była ona opodatkowana. Uposażenie zasadnicze w PLN wypłaca w czasie pełnienia przez żołnierza służby poza granicami państwa, Departament Administracyjny Ministerstwa Obrony Narodowej.

Wnioskodawca nie był członkiem służby zagranicznej i nie przebywał w trzyletniej podróży służbowej zagranicznej. Wnioskodawca pełnił służbę w E., który jest jednostką wojskową wielonarodową szczebla korpusu, utworzoną Traktatem S. z dnia 22 listopada 2004 r. (wszedł w życie dnia 26 lutego 2009 r.) na podstawie art. 42 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej (dawny art. 17) - jako jednostka sił wielonarodowych na potrzeby wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony UE.

Jednostka jednocześnie pozostaje w łańcuchu dowodzenia NATO jako korpus szybkiego reagowania NATO. Z charakteru jednostki wynika, że celem jej jest stałe wspieranie i wzmacnianie sił tworzących ją państw, sił sojuszniczych w różnych formach, zarówno w czasie pokoju, jak i kryzysu i konfliktu zbrojnego. Jednostka jednocześnie wykonuje zadania, które są zbieżne z celami preferowanymi podatkowo określonymi w art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 200, z późn. zm.), tj. bierze udział w operacjach i misjach pokojowych NATO i UE, wzmacnia siły sojusznicze NATO i UE w wykonywaniu obowiązków w czasie pokoju, kryzysu i konfliktu zbrojnego (w ramach funkcjonowania grup bojowych Unii Europejskiej i sił szybkiego reagowania NATO - NrF).

E., na poziomie operacyjnym jest wykorzystywany jako Dowództwo Sił (FHQ) dla grup bojowych UE. W latach 2012 - 2013 personel E. tworzył trzon dowództwa sił Z w K., a w latach 2015-2017 wydzielał personel do Dowództwa Misji UE w Mali i Republice Środkowoafrykańskiej. Jednocześnie w związku z wprowadzeniem na terytorium Francji stanu wyjątkowego (na skutek zagrożenia terrorystycznego), personel E. wzmacniał francuską operację antyterrorystyczną (w latach 2015-2018). Siły sojusznicze są również wspierane przez E. w formie wspólnego planowania operacyjnego i wspólnych ćwiczeń, czyli dokładnie w ten sam sposób w jaki działają Polskie Kontyngenty Wojskowe.

Dodatkowo w uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że otrzymał zaświadczenie z dnia 9 grudnia 2019 r. w którym potwierdzono się, że pełnił służbę w składzie jednostki wojskowej E. na stanowisku służbowym w Polskim Narodowym Elemencie Wsparcia w okresie od dnia 1 sierpnia 2012 r. do dnia 31 lipca 2015 r. Wypełniając swoje obowiązki, Wnioskodawca wypełniał misje i cele E., przyczyniając się tym samym do ogólnego wzmocnienia zdolności wojskowych Unii Europejskiej i Sojuszu Organizacji Traktatu północnoatlantyckiego oraz ich państw członkowskich.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym, w związku z pełnieniem służby poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej (E.) utworzonej i mającej na celu stałe wzmacnianie sił państwa i sił sojuszniczych, za jaką należy uznać E., należność zagraniczna podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 200, z późn. zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 200, z późn. zm.) obejmuje swoim zakresem należność zagraniczną żołnierzy wykonujących zadania poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej użytej w celach wskazanych w przepisie, a więc w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobiegania aktom terroryzmu lub ich skutkom, niezależnie od tego czy jest to jednostka wojskowa polska, czy sojusznicza.

Dotychczasowe zwolnienie podatkowe było stosowane wyłącznie do żołnierzy pełniących służbę poza granicami państwa w ramach polskich kontyngentów wojskowych, na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu sił zbrojnych poza granicami państwa. Tymczasem ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wcale nie odsyła do ustawy o zasadach użycia lub pobytu sił zbrojnych poza granicami państwa. Wydany dnia 29 listopada 2017 r. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego sygn. II FSK 3279/15 potwierdza powyższe rozumowanie, stwierdzając, że: "w świetle art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powstanie uprawnienia strony do zwolnienia od podatku świadczeń przyznanych na podstawie odrębnych ustaw (przepisów wykonawczych do ustaw), uzależnione jest od łącznego spełnienia następujących przesłanek:

Biorąc pod uwagę interpretację powyższego przepisu dokonaną przez NSA, jak również samo brzmienie przepisu, które nie odwołuje się do żadnego innego aktu prawnego w kwestii interpretacji zarówno pojęcia "jednostki wojskowej", jak i sposobu ustalania celu użycia jednostki, w ocenie Wnioskodawcy, otrzymywana przez niego należność zagraniczna powinna podlegać zwolnieniu od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych określają przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), a przebieg służby wojskowej żołnierzy zawodowych ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 330, z późn. zm.) oraz akty wykonawcze wydane na jej podstawie.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 24 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, żołnierz zawodowy może być wyznaczony lub skierowany do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa.

W myśl ust. 2 ww. przepisu, do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa wyznacza:

1. Minister Obrony Narodowej - żołnierzy zawodowych na stanowiska służbowe o stopniach etatowych od stopnia pułkownika (komandora) do stopnia generała (admirała) oraz na które wyznacza na podstawie przepisów odrębnych ustaw; 2. dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr - pozostałych żołnierzy zawodowych.

Do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa kieruje Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego (art. 24 ust. 3 cyt. ustawy).

Sytuacje, w których następuje wyznaczenie lub skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, szczegółowy tryb postępowania przy wyznaczaniu lub kierowaniu, a także odwoływania do kraju z tej służby, jak również warunki przyznawania świadczeń żołnierzom zawodowym, reguluje rozporządzenie Rady Ministrów wydane na podstawie art. 24 ust. 8 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.

W okresie od dnia 19 października 2010 r. do dnia 6 grudnia 2014 r. było to rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 września 2010 r. w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz. U. Nr 184, poz. 1237, z późn. zm.). Stosownie do § 3 ust. 1 pkt 2 i 4 tego rozporządzenia, wyznaczenie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej służby na stanowiskach służbowych bezpośrednio w strukturach organizacji międzynarodowych i międzynarodowych strukturach wojskowych, a także przy siłach zbrojnych albo przy innych strukturach obronnych państw obcych.

Z kolei jak stanowi § 4 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej służby:

Natomiast od dnia 4 kwietnia 2015 r. jest to rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 marca 2015 r. w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz. U. z 2015 r. poz. 479).

Stosownie do § 2 ust. 1 tego rozporządzenia, wyznaczenie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej służby na stanowiskach służbowych:

Z kolei jak stanowi § 3 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej służby:

Zgodnie z art. 2 pkt 1 lit. a-c) ww. ustawy o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa, użycie Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa oznacza obecność jednostek wojskowych poza granicami państwa w celu udziału w:

Stosownie do postanowień art. 102 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, żołnierzowi zawodowemu wyznaczonemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa przysługuje uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia określonej dla stanowiska służbowego, na jakie został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa.

Z kolei żołnierzowi zawodowemu skierowanemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa przysługuje uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia według stanowiska służbowego zajmowanego przed skierowaniem (art. 102 ust. 2 cyt. ustawy).

Zgodnie zaś z art. 102 ust. 3 powyższej ustawy, żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w ust. 1, w czasie zajmowania stanowiska służbowego poza granicami państwa przysługują, wypłacane w walucie polskiej lub obcej:

Wysokość i szczegółowe warunki przyznawania i wypłaty należności zagranicznej oraz innych świadczeń pieniężnych przysługujących żołnierzom zawodowym wyznaczonym albo skierowanym do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, określa, wydane na podstawie art. 102 ust. 10 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 marca 2010 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa (Dz. U. z 2015 r. poz. 1578).

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są świadczenia przyznane na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw żołnierzom oraz pracownikom wojska wykonującym zadania poza granicami państwa:

a. w składzie jednostki wojskowej użytej w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom,

b. jako obserwator wojskowy lub osoba posiadająca status obserwatora wojskowego w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych - z wyjątkiem wynagrodzenia za pracę oraz uposażeń i innych należności pieniężnych przysługujących z tytułu pełnienia służby.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest żołnierzem zawodowym. Decyzją Ministra Obrony Narodowej z dnia 24 maja 2012 r. Wnioskodawca został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa na okres od dnia 1 sierpnia 2012 r. do dnia 31 lipca 2015 r. w Dowództwie E., mającym siedzibę w S. we Francji.

Zgodnie z art. 102 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, jako żołnierzowi zawodowemu wyznaczonemu do pełnienia służby wojskowej poza granicami państwa, Wnioskodawcy przysługiwało uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia określonej dla stanowiska służbowego, na jakie Wnioskodawca został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa. Ponadto, z tytułu służby poza granicami kraju, Wnioskodawca otrzymywał należność zagraniczną na podstawie art. 102 ust. 3 ww. ustawy w zw. z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 marca 2010 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa) - na pokrycie zwiększonych kosztów związanych z pełnieniem obowiązków i funkcji poza granicami państwa, ustalona odpowiednio do zakresu ich pełnienia oraz kosztów utrzymania poza granicami państwa.

Ze stanu faktycznego zatem wynika, że Wnioskodawca w okresie od dnia 1 sierpnia 2012 r. do dnia 31 lipca 2015 r. wykonywał obowiązki w jednostce wojskowej E., mającym siedzibę w S. we Francji, co potwierdza Decyzja Ministra Obrony Narodowej Nr X z dnia 24 maja 2012 r., a więc pełnił służbę w składzie jednostki wojskowej użytej w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom. E. jest jednostką wojskową wielonarodową szczebla korpusu, utworzoną Traktatem S. z dnia 22 listopada 2004 r. na podstawie art. 42 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej - jako jednostka sił wielonarodowych na potrzeby wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony UE. Jednostka jednocześnie pozostaje w łańcuchu dowodzenia NATO jako korpus szybkiego reagowania NATO. Z charakteru jednostki wynika, że celem jej jest stałe wspieranie i wzmacnianie sił tworzących ją państw, sił sojuszniczych w różnych formach, zarówno w czasie pokoju, jak i kryzysu i konfliktu zbrojnego. Jednostka jednocześnie wykonuje zadania, które są zbieżne z celami preferowanymi podatkowo określonymi w art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. bierze udział w operacjach i misjach pokojowych NATO i UE, wzmacnia siły sojusznicze NATO i UE w wykonywaniu obowiązków w czasie pokoju, kryzysu i konfliktu zbrojnego (w ramach funkcjonowania grup bojowych Unii Europejskiej i sił szybkiego reagowania NATO - NrF). Wypełniając swoje obowiązki, Wnioskodawca wypełniał misje i cele E., przyczyniając się tym samym do ogólnego wzmocnienia zdolności wojskowych Unii Europejskiej i Sojuszu Organizacji Traktatu północnoatlantyckiego oraz ich państw członkowskich.

E., na poziomie operacyjnym jest wykorzystywany jako Dowództwo Sił (FHQ) dla grup bojowych UE. W latach 2012 - 2013 personel E. tworzył trzon dowództwa sił Z w K., a w latach 2015-2017 wydzielał personel do Dowództwa Misji UE w Mali i Republice Środkowoafrykańskiej. Jednocześnie w związku z wprowadzeniem na terytorium Francji stanu wyjątkowego (na skutek zagrożenia terrorystycznego), personel E. wzmacniał francuską operację antyterrorystyczną (w latach 2015-2018). Siły sojusznicze są również wspierane przez E. w formie wspólnego planowania operacyjnego i wspólnych ćwiczeń, czyli dokładnie w ten sam sposób w jaki działają Polskie Kontyngenty Wojskowe.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że należność zagraniczna wypłacana Wnioskodawcy jako żołnierzowi zawodowemu, w związku z pełnieniem służby poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej (E.) podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę powyższe, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Końcowo należy podkreślić, że zakres interpretacji indywidualnej, zdeterminowany jest przede wszystkim przedstawionym przez Wnioskodawcę stanem faktycznym jak i własnym stanowiskiem Wnioskodawcy. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Należy też zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Odnośnie dokumentów stanowiących załączniki do wniosku, tutejszy Organ wyjaśnia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny przesłanych załączników.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzeń w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych nnych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.