0114-KDIP3-2.4011.576.2022.5.JM - PIT od przekazania kart lunchowych pracownikom

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 czerwca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 2 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika w związku z przyznaniem pracownikom kart lunchowych.

Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 17 sierpnia 2022 r. (data wpływu 18 sierpnia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(...) sp. z o.o. (dalej "Spółka" lub "Wnioskodawca") jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług z siedzibą na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Spółka świadczy m.in. usługi ochrony fizycznej, usługi monitoringu, usługi recepcyjne oraz szkolenia z zakresu ochrony na rzecz podmiotów gospodarczych z różnych branż.

Jednym z klientów Spółki jest spółka z branży paliwowej z siedzibą w Polsce (dalej: "Kontrahent"). Spółka wykonuje dla Kontrahenta usługi ochrony fizycznej, usługi recepcyjne oraz szkolenia z zakresu ochrony w miejscu siedziby Kontrahenta. W celu wykonania powyższych usług Spółka zatrudnia pracowników ochrony fizycznej. W celu poprawy warunków pracy oraz zapewnienia wyżywienia pracownikom, Kontrahent wyszedł z inicjatywą przyznania pracownikom Spółki kart lunchowych. Kontrahent zadeklarował pokrycie kosztów zapewnienia kart lunchowych pracownikom Spółki w wysokości 190 zł za kartę lunchową miesięcznie. Karta lunchowa będzie uprawniała do zakupu różnych posiłków i napojów w wybranych lokalizacjach obsługujących karty lunchowe. Miejsca, w których pracownicy będą mogli zakupić posiłek i napój zostaną przedstawione bezpośrednio pracownikom. W ramach miesięcznego doładowania (190 zł) pracownik Spółki będzie uprawniony do wyboru różnych opcji posiłkowych w lokalu gastronomicznym. Będzie mógł kupić sam napój, sam posiłek lub zestaw składający się z napoju i posiłku. Wola pracownika Spółki nie będzie ograniczona, będzie miał duży wybór co do zakupu żądanego towaru i opłacenia go kartą lunchową. Nabywane towary będą opodatkowane różną stawką VAT m.in. 23% (np. napoje gazowane) i 8% (np. większość posiłków). Decyzja co do zakupu odpowiednich produktów leży w gestii pracownika. Na dzień wydania karty lunchowej (lub jej ponownego doładowania) zarówno Spółka, jak i Kontrahent nie wiedzą jak pracownik ochrony fizycznej spożytkuje daną mu na karcie lunchowej kwotę.

Płatność kartą lunchową będzie oznaczała, że każdorazowo dana kwota wybranego posiłku lub napoju będzie obciążała kartę lunchową, co będzie się wiązało z ubywaniem środków na karcie. Przykładowo, gdy pracownik pierwszego dnia nowego miesiąca zakupi drugie danie z napojem i zapłaci za nie kartą lunchową 25 zł, na karcie pozostanie mu 165 zł do wykorzystania na kolejne dni danego miesiąca (190 zł - 25 zł = 165 zł). Kartą lunchową można będzie płacić aż do wyczerpania limitu na karcie.

Strony doszły do porozumienia odnośnie rozliczenia transakcji, która będzie przebiegała w następujący sposób. Kontrahent wskaże Spółce podmiot zapewniający karty lunchowe dla pracowników ochrony fizycznej. Spółka opłaci karty lunchowe dla swoich pracowników u podmiotu, który je wydaje, a następnie zrefakturuje koszty kart lunchowych na Kontrahenta. Finalnie zatem koszt zostanie poniesiony przez Kontrahenta, czyli zgodnie z pierwotnymi założeniami i deklaracjami stron. Refaktura kosztów kart lunchowych ujęta będzie w odrębnej fakturze od usług ochroniarskich świadczonych na rzecz Kontrahenta. Spółka nie będziecie doliczać jakichkolwiek opłat czy prowizji za refakturę kosztów kart lunchowych.

Koszt karty lunchowej finalnie poniesie Kontrahent. Firma zewnętrzna wydająca kartę lunchową przekaże ją Spółce, która rozdysponuje je wśród pracowników ochrony wykonujących czynności zawodowe w miejscu siedziby Kontrahenta.

Pytania

1) Czy w opisanym powyżej zdarzeniu przyszłym momentem powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT, zgodnie z art. 8b ust. 1 ustawy o VAT, będzie faktyczne przekazanie towarów lub faktyczne świadczenie usług gastronomicznych dokonane w zamian za kartę lunchową przyjmowaną przez dostawcę lub usługodawcę jako wynagrodzenie za towar/usługę?

2) Czy w opisanym powyżej zdarzeniu przyszłym refaktura kosztów karty lunchowej poniesionych przez Spółkę na rzecz Kontrahenta nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT?

W przypadku potwierdzenia stanowiska Spółki dot. pytania nr 2:

3) Czy w opisanym powyżej zdarzeniu przyszłym Spółka powinna oznaczać refakturę kosztów karty lunchowej poniesionych przez Spółkę na rzecz Kontrahenta w pliku JPK_V7 oznaczeniem B_MPV_PROWIZJA?

Pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych:

4) Czy w niniejszym zdarzeniu przyszłym Spółka będzie zobowiązana do obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od wartości otrzymywanych przez pracowników Spółki kart lunchowych?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie Nr 4 dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych. W pozostałym zakresie (tj. pytań nr 1-3) zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stanowisko Spółki w sprawie

W niniejszym zdarzeniu przyszłym Spółka nie będzie zobowiązana do obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od wartości otrzymywanych przez pracowników Spółki kart lunchowych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Spółka we wniosku jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści przywołanego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

Z przepisu art. 11 ust. 1 ww. ustawy wynika, że:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 11 ust. 2 ww. ustawy:

Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zawiera art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczy stosunek pracy.

Na podstawie art. 12 ust. 1 tej ustawy:

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Na mocy art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Analizując natomiast obowiązki płatnika należy wziąć pod uwagę zapis wynikający z art. 8 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.):

Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki, tj.:

3) wpłacenie - podatku, zaliczki.

Ustawodawca ustanowił obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych poprzez:

- określenie rodzaju podmiotu dokonującego wypłaty (realizacji) świadczeń na rzecz podatników, przy czym rodzaj podmiotu jest określany poprzez wskazanie jego formy organizacyjnej, jego statusu bądź roli, jaka podmiot ten pełni w relacji z podatnikiem oraz

- określenie kategorii przychodów (dochodów) w odniesieniu do których na ww. podmiotach ciążą obowiązki płatnika.

Podstawowym warunkiem dla rozważań o obowiązku płatnika jest jednak istnienie relacji: udzielający świadczenia (płatnik) - uzyskujący świadczenie (podatnik). Udzieleniem świadczenia jest przy tym zarówno sytuacja, gdy świadczenie jest przekazywane bezpośrednio przez płatnika, jak również sytuacja, gdy świadczenie jest realizowane przez podmiot trzeci, ale jest "zlecane", "organizowane" przez płatnika (czyli w istocie pochodzi od płatnika".

W szczególności, w odniesieniu do przywołanego art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nadającego status płatnika podatku "zakładom pracy" należy podkreślić, że przepis ten dotyczy:

- przychodów ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy uzyskiwanych od zakładów pracy oraz

- zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy.

O tym, czy świadczenie jest przychodem ze stosunku pracy, decyduje okoliczność, czy może je otrzymać wyłącznie pracownik, czy także inna osoba, niezwiązana z pracodawcą. Istotne jest także to, czy istnieje związek prawny lub faktyczny danego świadczenia z istniejącym stosunkiem pracy. Nie ma natomiast znaczenia, z jakiego źródła pracodawca pokrywa wypłatę danych świadczeń dla pracowników - czy pokrywa wypłatę tych świadczeń bezpośrednio ze środków własnych czy pośrednio poprzez zapewnienie wypłaty świadczeń ze źródeł bezpośrednio z pracodawcą niezwiązanych.

Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika (pracownika) powstaniem przysporzenia majątkowego, uzyskane bezpośrednio lub pośrednio od pracodawcy i mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Jak wynika z wniosku:

1) Spółka świadczy m.in. usługi ochrony fizycznej, usługi monitoringu, usługi recepcyjne oraz szkolenia z zakresu ochrony na rzecz podmiotów gospodarczych z różnych branż.

2) Jednym z klientów Spółki jest spółka z branży paliwowej z siedzibą w Polsce (dalej: "Kontrahent"). Spółka wykonuje dla Kontrahenta usługi ochrony fizycznej, usługi recepcyjne oraz szkolenia z zakresu ochrony w miejscu siedziby Kontrahenta. W celu wykonania powyższych usług Spółka zatrudnia pracowników ochrony fizycznej.

3) W celu poprawy warunków pracy oraz zapewnienia wyżywienia pracownikom, Kontrahent wyszedł z inicjatywą przyznania pracownikom Spółki kart lunchowych. Kontrahent zadeklarował pokrycie kosztów zapewnienia kart lunchowych pracownikom Spółki w wysokości 190 zł za kartę lunchową miesięcznie.

4) Rozliczenie transakcji będzie przebiegała w następujący sposób. Kontrahent wskaże Spółce podmiot zapewniający karty lunchowe dla pracowników ochrony fizycznej. Spółka opłaci karty lunchowe dla swoich pracowników u podmiotu, który je wydaje, a następnie zrefakturuje koszty kart lunchowych na Kontrahenta. Finalnie zatem koszt zostanie poniesiony przez Kontrahenta. Refaktura kosztów kart lunchowych ujęta będzie w odrębnej fakturze od usług ochroniarskich świadczonych na rzecz Kontrahenta.

5) Koszt karty lunchowej finalnie poniesie Kontrahent. Firma zewnętrzna wydająca karty lunchowe przekaże je Spółce, który rozdysponuje je wśród pracowników ochrony wykonujących czynności zawodowe w miejscu siedziby Kontrahenta.

W takiej sytuacji faktycznej można stwierdzić, że świadczenia w postaci kart lunchowych, pracownicy będą uzyskiwać od Spółki jako pracodawcy. To Spółka opłaci karty lunchowe dla swoich pracowników u podmiotu, który je wydaje. Firma zewnętrzna wydająca karty lunchowe przekaże je Spółce, która rozdysponuje je wśród swoich pracowników ochrony wykonujących czynności zawodowe w miejscu siedziby Kontrahenta.

Skoro Spółka jest podmiotem dokonującym opisanych we wniosku ww. świadczeń (kart lunchowych) na rzecz pracowników w swoim imieniu, to po stronie Spółki powstaną obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

Jednakże jak wynika z art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych przez pracownika od pracodawcy bonów, talonów, kuponów lub innych dowodów uprawniających do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych, w przypadku gdy pracodawca, mimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, nie ma możliwości wydania pracownikom posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych.

W tym miejscu należy pokreślić, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji. Wszelkie zwolnienia podatkowe są bowiem odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, a przepisy dotyczące zwolnień podatkowych powinny być interpretowane ściśle, zgodnie przede wszystkim z ich wykładnią językową. Wykluczone jest w tym wypadku stosowanie wykładni rozszerzającej jak i zawężającej.

Ustawodawca w art. 232 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1320 z późn. zm.) nakłada na pracodawcę obowiązek zapewnienia nieodpłatnie pracownikom zatrudnionym w szczególnie uciążliwych warunkach odpowiednich posiłków i napojów ze względów profilaktycznych. Zgodnie bowiem z tym przepisem:

Pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, nieodpłatnie, odpowiednie posiłki i napoje, jeżeli jest to niezbędne ze względów profilaktycznych. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje tych posiłków i napojów oraz wymagania, jakie powinny spełniać, a także przypadki i warunki ich wydawania.

Rodzaje tych posiłków i napojów oraz wymagania, które powinny spełnić, a także przypadki i warunki ich wydawania określają przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. z 1996 r. Nr 60, poz. 279 z późn. zm.).

Zgodnie z § 1 tego rozporządzenia:

Pracodawca zapewnia pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych nieodpłatnie:

W myśl § 2 ust. 2 ww. rozporządzenia - w brzmieniu obowiązującym od dnia 9 lipca 2019 r. w związku ze zmianą tego przepisu dokonaną przez § 1 rozporządzenia z dnia 12 czerwca 2019 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. z 2019 r. poz. 1160):

Pracodawca zapewnia pracownikowi możliwość spożycia posiłku w czasie pracy w inny sposób niż wydanie jednego dania gorącego, w szczególności przez przekazanie produktów umożliwiających przygotowanie posiłku we własnym zakresie lub bonów, talonów, kuponów oraz innych dowodów uprawniających do otrzymania na ich podstawie takich produktów lub posiłku, jeżeli ze względu na rodzaj wykonywanej przez pracownika pracy lub ze względów organizacyjnych nie ma możliwości wydawania pracownikowi posiłku w tej formie.

Z kolei § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia stanowi, że:

Pracodawca zapewnia posiłki pracownikom wykonującym prace:

Według § 4 ust. 1 tegoż rozporządzenia:

Pracodawca zapewnia napoje pracownikom zatrudnionym:

Stosownie do § 4 ust. 2 rozporządzenia:

Pracodawca zapewnia pracownikom napoje w ilości zaspokajającej potrzeby pracowników, odpowiednio zimne lub gorące w zależności od warunków wykonywania pracy, a w przypadku określonym w ust. 1 pkt 1 - napoje wzbogacone w sole mineralne i witaminy.

Zgodnie z § 5 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów:

Stanowiska pracy, na których zatrudnieni pracownicy powinni otrzymywać posiłki i napoje, oraz szczegółowe zasady ich wydawania, a także warunki uzasadniające zapewnienie posiłków w sposób, o którym mowa w § 2 ust. 2, ustala pracodawca w porozumieniu z zakładowymi organizacjami związkowymi, a jeżeli u danego pracodawcy nie działa zakładowa organizacja związkowa - pracodawca po uzyskaniu opinii przedstawicieli pracowników.

We wniosku wskazano, że:

1) Spółka zatrudnia pracowników ochrony fizycznej.

2) W celu poprawy warunków pracy oraz zapewnienia wyżywienia pracownikom, Kontrahent wyszedł z inicjatywą przyznania pracownikom Spółki kart lunchowych.

3) Karta lunchowa będzie uprawniała do zakupu różnych posiłków i napojów w wybranych lokalizacjach obsługujących karty lunchowe. Miejsca, w których pracownicy będą mogli zakupić posiłek i napój zostaną przedstawione bezpośrednio pracownikom. W ramach miesięcznego doładowania (190 zł) pracownik Spółki będzie uprawniony do wyboru różnych opcji posiłkowych w lokalu gastronomicznym. Będzie mógł kupić sam napój, sam posiłek lub zestaw składający się z napoju i posiłku. Wola pracownika Spółki nie będzie ograniczona, będzie miał duży wybór co do zakupu żądanego towaru i opłacenia go kartą lunchową.

4) Decyzja co do zakupu odpowiednich produktów leży w gestii pracownika. Na dzień wydania karty lunchowej (lub jej ponownego doładowania) zarówno Spółka, jak i Kontrahent nie wiedzą jak pracownik ochrony fizycznej spożytkuje daną mu na karcie lunchowej kwotę.

Zatem, stwierdzam, że w tej sprawie nie będzie miało zastosowanie zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Karty lunchowe, które będzie wydawać Spółka swoim pracownikom będą uprawniały bowiem do zakupu różnych opcji posiłkowych w lokalu gastronomicznym. Jak natomiast wynika z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy (Kodeks pracy i rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów), do których odsyła analizowany przepis art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mają to być posiłki profilaktyczne, a nie jakiekolwiek posiłki. Nie wszystkie artykuły spożywcze spełniają bowiem normy BHP. Kodeks pracy w art. 232 wskazuje na "odpowiednie posiłki i napoje" ze względów profilaktycznych, zaś z przepisów powołanego rozporządzenia wynika, że posiłki profilaktyczne wydawane są pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych i mają na celu regenerację sił pracownika. Muszą one zawierać - w odpowiednich proporcjach - określone składniki odżywcze oraz mieć odpowiednią wartość kaloryczną. Inaczej mówiąc posiłki profilaktyczne to posiłki, które z uwagi na skład oraz warunki środowiska pracy pracowników pełnią rolę regeneracyjną.

Ponadto, pracodawca jak i Kontrahent nie wiedzą jak pracownik ochrony fizycznej spożytkuje daną mu na karcie lunchowej kwotę. Pracodawca nie będzie miał zatem kontroli czy posiłki kupowane przez pracownika będą profilaktycznymi posiłkami i napojami określonymi w przepisach o bezpieczeństwie i higienie pracy (Kodeks pracy i rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów).

Tym samym, Spółka, jako płatnik zobowiązana będzie do obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy od wartości kart lunchowych wydawanych pracownikom.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Spółka przedstawiła i stanu prawnego, obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: sytuacja Spółki musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i musi się Spółka zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Spółka ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329, 655 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).