0114-KDIP3-2.4011.562.2019.2.MZ - Określenie skutków podatkowych zwolnienia z długu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2019 r. (data wpływu 29 października 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 20 grudnia 2019 r. (data nadania 20 grudnia 2019 r., data wpływu 31 grudnia 2019 r.) na wezwanie z dnia 19 grudnia 2019 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.562.2019.1.MZ (data nadania 19 grudnia 2019 r., data doręczenia 19 grudnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwolnienia z długu - jest prawidłowe.

W dniu 29 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwolnienia z długu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest polskim rezydentem podatkowym i podlega opodatkowaniu w Polsce od całości osiąganych dochodów niezależnie od miejsca ich uzyskania.

W dniach 17 czerwca 2004 r., 23 czerwca 2004 r. i 19 kwietnia 2007 r. Wnioskodawczyni zawarła ze swoim małżonkiem umowy pożyczek, w ramach których jej małżonek przeniósł na własność Wnioskodawczyni określone kwoty pieniężne, zaś Wnioskodawczyni zobowiązała się do zwrotu tych samych kwot, bez powiększania ich o odsetki. Termin zwrotu pożyczek nie został określony w rzeczonych umowach. Wnioskodawczyni we właściwym terminie złożyła stosowne deklaracje i uregulowała podatki od czynności cywilnoprawnych związane z zawarciem umów pożyczek.

Środki pieniężne uzyskane w ramach powyższych umów pożyczek zostały następnie przeznaczone przez Wnioskodawczynię na zakup i rozbudowę nieruchomości w ramach prowadzonej przez siebie jednoosobowej działalności gospodarczej.

Obecnie Wnioskodawczyni planuje zawrzeć ze swoim małżonkiem umowę zwolnienia z długu w formie aktu notarialnego, na mocy której zgodnie z art. 508 Kodeksu cywilnego małżonek zwolni (nieodpłatnie) Wnioskodawczynię z długu, a Wnioskodawczyni to zwolnienie przyjmie.

Pomiędzy Wnioskodawczynią a jej małżonkiem nie istnieją żadne umowy dotyczące stosunku pracy, pracy nakładczej czy umowy cywilnoprawne które mogłyby być podstawą przychodów zaliczanych do źródła przychodów z działalności wykonywanej osobiście.

W przesłanym uzupełnieniu wskazano, że pomiędzy małżonkami panuje umowny ustrój rozdzielności majątkowej. Pomiędzy małżonkami nie panuje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej. Mając to na uwadze, środki pieniężne otrzymane przez Wnioskodawczynię od męża na podstawie umów pożyczek pochodziły z jego majątku osobistego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zwolnienie Wnioskodawczyni z długu przez małżonka spowoduje powstanie po jej stronie przychodu podlegającego zwolnieniu od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 Ustawy PIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, zwolnienie jej z długu przez małżonka spowoduje powstanie po jej stronie przychodu podlegającego zwolnieniu od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 Ustawy PIT.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy:

Jak stanowi Ustawa PIT:

* opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku (ort. 9 ust. 1 Ustawy PIT),

* do źródeł przychodów zalicza się m.in. działalność wykonywaną osobiście i inne źródła (art. 10 ust. 1 pkt 2 i art. 10 ust. 1 pkt 9 Ustawy PIT),

* wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania (art. 11 ust. 2 Ustawy PIT),

* za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12 -14 i art. 17 (art. 20 ust. 1 Ustawy PIT),

* wolna od podatku dochodowego jest m.in. wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust. 20 (art. 21 ust. 1 pkt 125 Ustawy PTT),

* zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 125 oraz 125a, nie mają zastosowania do świadczeń otrzymywanych na podstawie stosunku pracy, pracy nakładczej lub umów będących podstawą uzyskiwania przychodów zaliczonych do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 (art. 21 ust. 20 Ustawy PIT).

Zgodnie zaś z Ustawą PSiD:

* do I grupy podatkowej zalicza się: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów (art. 14 ust. 3 pkt 1 Ustawy PSiD),

* do II grupy podatkowej zalicza się: zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych (art. 14 ust. 3 pkt 2 Ustawy PSiD).

Powyżej wskazane normy prawne posługują się pojęciem nieodpłatnych świadczeń, które nie zostały zdefiniowane na gruncie Ustawy PIT. Mając jednak na względzie wykładnię językową należałoby przyjąć, że nieodpłatne świadczenia to takie, w których jeden podmiot świadczy na rzecz drugiego kosztem swojego majątku, podczas gdy drugi nie świadczy na rzecz pierwszego niczego w zamian.

Idąc dalej, skoro nieodpłatne świadczenia nie zostały zdefiniowane w Ustawie PIT, to należy przyjąć że nie obejmują wyłącznie "świadczeń" w ujęciu cywilistycznym (tj. działań lub zaniechań na rzecz innego podmiotu), lecz także wszelkich innych zjawisk prawnych i gospodarczych, skutkiem których jest uzyskanie przez jeden podmiot korzyści, realnego przysporzenia majątkowego. Do takich świadczeń powinno się więc zaliczać również zwolnienie z długu, na skutek którego Wnioskodawczyni uzyska korzyść w postaci braku konieczności zwrotu pożyczek, podczas gdy małżonek Wnioskodawczyni zwalniając ją z długu będzie świadczył kosztem swojego własnego majątku, bowiem nie uzyska środków pieniężnych należnych mu z tytułu zwrotu pożyczek.

Mając na uwadze powyższe należy dojść do wniosku, że w wyniku zawarcia umowy zwolnienia z długu po stronie Wnioskodawczyni powstanie przychód z innych źródeł.

Zgodnie jednak z przytoczonym wyżej art. 21 ust. 1 pkt 125 Ustawy PIT, przychód ten może podlegać zwolnieniu od opodatkowania, o ile:

* świadczenie zostało otrzymane od osoby zaliczanej do I i II grupy podatkowej, czyli m.in. małżonka i,

* świadczenie nie jest otrzymywane na podstawie stosunku pracy, pracy nakładczej czy umów będących podstawą uzyskiwania przychodów z działalności wykonywanej osobiście.

Jak Wnioskodawczyni wskazała w opisie zdarzenia przyszłego, osobą zwalniającą ją z długu będzie jej małżonek. Co więcej, Wnioskodawczyni wskazała też, że pomiędzy nią a jej małżonkiem nie istnieje żaden stosunek pracy, stosunek pracy nakładczej ani inny stosunek cywilnoprawny będący podstawą uzyskiwania przychodów z działalności wykonywanej osobiście.

Mając to na uwadze, w ocenie Wnioskodawczyni, przychód uzyskany przez nią w wyniku zwolnienia od długu dokonanego przez jej małżonka będzie podlegał zwolnieniu od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 Ustawy PIT.

Wnioskodawczyni znajduje potwierdzenie prawidłowości swojego toku rozumowania w innych interpretacjach wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej takich, jak:

* interpretacja indywidualna z 23 maja 2019 r., sygn. 0114-KDIP3-2.4011.207.2019.1.LS: "Mając na uwadze powyższe stwierdzić więc należy, że umorzenie (zwolnienie z długu) na rzecz Wnioskodawcy pożyczek będzie skutkowało po stronie Wnioskodawcy powstaniem przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który należy zaliczyć do tzw. innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Z uwagi na to, że ww. przychód będzie świadczeniem otrzymanym od osoby zaliczonej do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn, przychód ten będzie korzystał ze zwolnienia z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto skoro strony umowy pożyczek ustaliły, że pożyczki udziela się nieodpłatnie, tj. umowa nie będzie przewidywała obowiązku naliczania oraz płatności odsetek, to pożyczka będzie miała charakter nieodpłatny. Zatem nieoprocentowane pożyczki, które Wnioskodawca zaciągnął u matki nie spowodują powstania po stronie Wnioskodawcy przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia, a tym samym zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będzie miało zastosowania" czy

* interpretacja indywidualna z 16 listopada 2017 r., sygn. 0111-KDIB2-3.4011.175.2017.l.k.k.: "Mając na uwadze powyższe stwierdzić więc należy, że jakkolwiek na skutek zwolnienia przez rodziców z długu wynikającego z umów pożyczki Wnioskodawca uzyska przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to jednak przychód ten korzystał będzie ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy, pod warunkiem że zwolnienie z długu nie nastąpiło na podstawie stosunku pracy, pracy nakładczej lub na podstawie umów będących podstawą uzyskiwania przychodów zaliczanych do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 (działalność wykonywana osobiście)".

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawczyni, zgodnie z którym zwolnienie jej z długu przez małżonka spowoduje powstanie po jej stronie przychodu podlegającego zwolnieniu od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 Ustawy PIT, powinno zostać uznane za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Powyższa definicja przychodów ma charakter ogólny i znajduje zastosowanie, o ile w przepisach szczególnych ustawodawca nie uregulował tej kwestii odmiennie. Zatem zgodnie z tą definicją, do przychodów zalicza się wszelkie przysporzenia o charakterze pieniężnym, jak i niepieniężnym, w tym wartość otrzymanych nieodpłatnych świadczeń.

O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji, gdy podatnik, czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów, uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.

Artykuł 10 ust. 1 ww. ustawy wymienia źródła przychodów, m.in. w pkt 9 inne źródła. Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, zgodnie z art. 20 ust. 1, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Należy podkreślić, że użyte w konstrukcji art. 20 ust. 1 ww. ustawy sformułowanie "w szczególności" świadczy o przykładowym katalogu przychodów z innych źródeł. Oznacza to, że przychodami z innych źródeł są także inne przychody, niewymienione wprost w tym przepisie. Tym samym uznaje się, że katalog ten nie jest katalogiem zamkniętym. W związku z tym, każde świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ww. ustawy, jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia "nieodpłatnego świadczenia". Dokonując zatem wykładni gramatycznej, za "nieodpłatne świadczenie" uznać należy świadczenia "nie wymagające opłaty, takie, za które się nie płaci, bezpłatne" (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN 2003 r.). Zatem należy przyjąć, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osobie kosztem majątku innej osoby, innego podmiotu. Nieodpłatne świadczenie w znaczeniu prawa podatkowego obejmuje nie tylko świadczenie w rozumieniu prawa cywilnego (działanie lub zaniechanie na rzecz innej strony), ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne oraz gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku mające konkretny wymiar finansowy.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w dniach 17 czerwca 2004 r., 23 czerwca 2004 r. i 19 kwietnia 2007 r. Wnioskodawczyni zawarła ze swoim małżonkiem umowy pożyczek, w ramach których jej małżonek przeniósł na jej własność określone kwoty pieniężne, zaś Wnioskodawczyni zobowiązała się do zwrotu tych samych kwot, bez powiększania ich o odsetki. Termin zwrotu pożyczek nie został określony w umowach. Środki pieniężne uzyskane w ramach powyższych umów pożyczek zostały przeznaczone przez Wnioskodawczynię na zakup i rozbudowę nieruchomości w ramach prowadzonej przez siebie jednoosobowej działalności gospodarczej. Obecnie Wnioskodawczyni planuje zawrzeć ze swoim małżonkiem umowę zwolnienia z długu w formie aktu notarialnego, na mocy której zgodnie z art. 508 Kodeksu cywilnego małżonek zwolni (nieodpłatnie) Wnioskodawczynię z długu, a Wnioskodawczyni to zwolnienie przyjmie. Pomiędzy Wnioskodawczynią a jej małżonkiem nie istnieją żadne umowy dotyczące stosunku pracy, pracy nakładczej czy umowy cywilnoprawne które mogłyby być podstawą przychodów zaliczanych do źródła przychodów z działalności wykonywanej osobiście.

Wnioskodawczyni wskazała, że pomiędzy małżonkami panuje umowny ustrój rozdzielności majątkowej. Pomiędzy małżonkami nie panuje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej. Środki pieniężne otrzymane przez Wnioskodawczynię od męża na podstawie umów pożyczek pochodziły z jego majątku osobistego.

W związku z tak przedstawionym opisem, wskazać należy, że samo otrzymanie pożyczki i jej spłata jest obojętna podatkowo, nie rodzi skutków podatkowych w postaci uzyskania przez pożyczkobiorcę nieodpłatnego świadczenia. Jak wynika z art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145 z późn. zm.) przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Jeżeli strony w umowie pożyczki zastrzegły brak odpłatności w postaci odsetek, to fakt ten nie rodzi skutków podatkowych w postaci uzyskania przez pożyczkobiorcę nieodpłatnego świadczenia. W konsekwencji, na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, otrzymanie nieoprocentowanej pożyczki jest obojętne podatkowo.

Przychód po stronie pożyczkobiorcy pojawia się natomiast w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia udzielonej pożyczki lub jej części oraz odsetek (jeżeli umowa przewidywała), które pożyczkobiorca byłby zobowiązany zapłacić. Wtedy bowiem pożyczkobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe o charakterze trwałym.

Niewątpliwie więc na skutek planowanego nieodpłatnego zwolnienia z długu - na podstawie art. 508 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje - Wnioskodawczyni osiągnie przysporzenie majątkowe mieszczące się w kategorii przychodu powodującego powstanie obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, w postaci nieodpłatnego świadczenia ze strony swojej matki - pożyczkodawcy.

Za nieodpłatne świadczenie uznać należy bowiem świadczenie nie wymagające opłaty, takie za które się nie płaci, bezpłatne, czyli takie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne - to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu - przysporzenie majątku danej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Wskazać jednak należy, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku jest wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust. 20.

Artykuł 21 ust. 20 stanowi, że zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 125 oraz 125a, nie mają zastosowania do świadczeń otrzymywanych na podstawie stosunku pracy, pracy nakładczej lub umów będących podstawą uzyskiwania przychodów zaliczonych do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2019 r. poz. 1813) do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:

Mając na uwadze powyższe stwierdzić więc należy, że umorzenie (zwolnienie z długu) na rzecz Wnioskodawczyni pożyczek będzie skutkowało po stronie Wnioskodawczyni powstaniem przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który należy zaliczyć do tzw. innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Z uwagi na to, że ww. przychód będzie świadczeniem otrzymanym od osoby zaliczonej do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn, przychód ten będzie korzystał ze zwolnienia z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.