0114-KDIP3-2.4011.42.2020.2.JK2 - Ulga termomodernizacyjna w podatku PIT.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) w zw. z art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych

(Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza,

że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2020 r. (data wpływu 20 stycznia 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 marca 2020 r. (data nadania 23 marca 2020 r., data wpływu 23 marca 2020 r.), w odpowiedzi na wezwanie z dnia 17 marca 2020 r., Nr 0114-KDIP3-2.4011.42.2020.1.JK2 (data nadania 2020 r., data doręczenia 19 marca 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi termomodernizacyjnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi termomodernizacyjnej.

Z uwagi na braki formalne, pismem 17 marca 2020 r., Nr 0114-KDIP3-2.4011.42.2020.1.JK2 (data nadania 2020 r., data doręczenia 19 marca 2020 r.) tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych.

Pismem z dnia 23 marca 2020 r. (data nadania 23 marca 2020 r., data wpływu 23 marca 2020 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 22 listopada 2019 r. została zamontowana instalacja fotowoltaiczna. Właścicielem domu jednorodzinnego jest żona Wnioskodawcy. Żona Wnioskodawcy nie pracuje i nie posiada dochodu. Na zakup instalacji został udzielony kredyt na Wnioskodawcę, ponieważ pracuje i posiada dochód. Wnioskodawca wraz z żoną pozostaje w związku małżeńskim od 1992 r., nie posiadają rozdzielności majątkowej, od wielu lat dokonują wspólnego rozliczenia rocznego PIT. Wnioskodawca wraz z małżonką chcieliby w tym roku skorzystać z ulgi termomodernizacyjnej.

W uzupełnieniu z dnia 23 marca 2020 r. Wnioskodawca wskazał, że dom należy do majątku odrębnego żony, która otrzymała go w spadku po rodzicach w trakcie trwania związku małżeńskiego z Wnioskodawcą. Wnioskodawca nie będzie właścicielem/współwłaścicielem budynku, na którym zainstalowana została instalacja fotowoltaiczna na dzień dokonania odliczenia. Wnioskodawca posiada fakturę na zakup i montaż instalacji fotowoltaicznej wystawioną na Wnioskodawcę i na żonę w dniu 26 listopada 2019 r. Na fakturze podana jest data montażu instalacji, tj. 22 listopada 2019 r. Wystawca faktury jest podatnikiem podatku od towaru i usług nie korzystającym ze zwolnienia od tego podatku. Wnioskodawca jest podatnikiem opłacającym podatek według skali podatkowej. Instalacja została zgłoszona do programu "Mój Prąd" w styczniu i jest w trakcie weryfikacji. Przewidywana odpowiedź to połowa kwietnia. Poza tym nie była finansowana z innych źródeł. Wydatki poniesione na instalację zostaną zaliczone tylko do ulgi termomodernizacyjnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może odliczyć całość wydatków poniesionych na zakup i montaż instalacji fotowoltaicznej wynikających z faktury pomniejszonych o ewentualną dopłatę z programu "Mój Prąd" od dochodu za rok 2019 wykazanym w PIT-37 złożonym wspólnie z żoną?

Zdaniem Wnioskodawcy, pozostając w związku małżeńskim od 1992 r., nie mając rozdzielczości majątkowej z żoną, finansując inwestycję z kredytu zaciągniętego imiennie na Wnioskodawcę, przy braku dochodów ze strony żony, powinienem mieć prawo do odliczenia całości faktury pomniejszonej o ewentualną wartość dopłaty do programu "Mój Prąd".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na podstawie art. 1 pkt 4 oraz art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 9 listopada 2018 r.r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2018 r. poz. 2246) w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 26h, a w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne zmieniono brzmienie art. 11 ust. 1 i 2. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne korzystne rozwiązanie podatkowe dla podatników tzw. ulgę termomodernizacyjną.

Zgodnie z art. 26h ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.) podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 10, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Wobec powyższego adresatami ulgi termomodernizacyjnej są podatnicy podatku dochodowego opłacający podatek według skali podatkowej, 19% stawki podatku oraz opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, będący właścicielami lub współwłaścicielami jednorodzinnych budynków mieszkalnych, ponoszący wydatki na realizację przedsięwzięć termomodernizacyjnych. Ponadto, odliczenie przysługuje pod warunkiem zakończenia przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w okresie do 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Zgodnie zaś z art. 5a pkt 18b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym jednorodzinnym - oznacza to budynek mieszkalny jednorodzinny w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186).

Stosownie natomiast do art. 3 pkt 2a ustawy - Prawo budowlane ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym jednorodzinnym - należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.

Z kolei art. 5a pkt 18c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definiuje przedsięwzięcie termomodernizacyjne jako przedsięwzięcie termomodernizacyjne w rozumieniu ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2018 r. poz. 966, z późn. zm.).

W myśl art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów użyte w ustawie określenia oznaczają przedsięwzięcia termomodernizacyjne - przedsięwzięcia, których przedmiotem jest:

Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2489).

W myśl art. 26h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem.

Wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku (art. 26h ust. 3 ww. ustawy).

Stosownie do art. 26h ust. 4 ww. ustawy, jeżeli poniesione wydatki były opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę wydatku uważa się wydatek wraz z podatkiem od towarów i usług, o ile podatek ten nie został odliczony na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług.

Odliczeniu nie podlegają - zgodnie z art. 26h ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatki w części, w jakiej zostały:

Zgodnie zaś z art. 26h ust. 6 ww. ustawy odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki.

Kwota odliczenia nieznajdująca pokrycia w rocznym dochodzie podatnika podlega odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez 6 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek (art. 26h ust. 7 komentowanej ustawy).

Stosownie natomiast do art. 26h ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik, który po roku, w którym dokonał odliczeń, otrzymał zwrot odliczonych wydatków na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, jest obowiązany doliczyć odpowiednio kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot.

W przypadku niezrealizowania przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w terminie, o którym mowa w ust. 1, podatnik dolicza kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym upłynął ten termin (art. 26h ust. 9 ww. ustawy).

Innymi słowy, podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek. Kwota odliczenia nie może przekroczyć 53.000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem. Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych i wyłącznie w zakresie tych wydatków, podatnikowi przysługuje ulga termomodernizacyjna. Analiza powyższych przepisów oraz załącznika do wskazanego wyżej rozporządzenia zawierającego wykaz rodzajów materiałów, urządzeń i usług, na które przysługuje ulga prowadzi do wniosku, że wskazana ulga dotyczy wydatków ściśle związanych z termomodernizacją istniejącego budynku, poniesionych na jego docieplenie i modernizację systemu grzewczego. W ramach ulgi termomodernizacyjnej odliczeniu podlegają wydatki m.in. na zakup instalacji fotowoltaicznej wraz z montażem.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu 22 listopada 2019 r. została zamontowana instalacja fotowoltaiczna. Właścicielem domu jednorodzinnego jest żona Wnioskodawcy, która otrzymała go w spadku po rodzicach w trakcie trwania związku małżeńskiego z Wnioskodawcą. Dom należy do majątku odrębnego żony. Żona Wnioskodawcy nie pracuje i nie posiada dochodu. Na zakup instalacji został udzielony kredyt na Wnioskodawcę, ponieważ pracuje i posiada dochód. Wnioskodawca wraz z żoną pozostaje w związku małżeńskim od 1992 r., nie posiadają rozdzielności majątkowej, od wielu lat dokonują wspólnego rozliczenia rocznego PIT. Wnioskodawca nie będzie właścicielem/współwłaścicielem budynku, na którym zainstalowana została instalacja fotowoltaiczna na dzień dokonania odliczenia. Wnioskodawca posiada fakturę na zakup i montaż instalacji fotowoltaicznej wystawioną na Wnioskodawcę i na żonę w dniu 26 listopada 2019 r. Na fakturze podana jest data montażu instalacji, tj. 22 listopada 2019 r. Wystawca faktury jest podatnikiem podatku od towaru i usług nie korzystającym ze zwolnienia od tego podatku. Wnioskodawca jest podatnikiem opłacającym podatek według skali podatkowej. Instalacja została zgłoszona do programu "Mój Prąd" w styczniu i jest w trakcie weryfikacji. Przewidywana odpowiedź to połowa kwietnia. Poza tym nie była finansowana z innych źródeł. Wydatki poniesione na instalację zostaną zaliczone tylko do ulgi termomodernizacyjnej.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca powziął wątpliwość czy może odliczyć w ramach ulgi termomodernizacyjnej całość wydatków poniesionych na zakup i montaż instalacji fotowoltaicznej wynikających z faktury pomniejszonych o ewentualną dopłatę z programu "Mój Prąd" od dochodu za rok 2019 wykazanym w PIT-37 złożonym wspólnie z żoną.

Podkreślić należy, że z ulgi termomodernizacyjnej może skorzystać podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego, który poniósł wydatki na przedsięwzięcie termomodernizacyjne oraz posiada dokument (fakturę) potwierdzający ich poniesienie.

Mając na uwadze powyższe oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, stwierdzić należy, że w sytuacji gdy Wnioskodawca poniósł w 2019 r. wydatki na przedsięwzięcie termomodernizacyjne w postaci zakupu instalacji fotowoltaicznej wraz z montażem w budynku mieszkalnym jednorodzinnym w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy - Prawo budowlane, którego właścicielem lub współwłaścicielem wówczas nie był oraz na dzień dokonania odliczenia (złożenia zeznania lub jego korekty) też nim nie będzie nie może skorzystać z ulgi termomodernizacyjnej.

Stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID - 19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 374, z późn. zm.) dodany przez art. 1 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 568)).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.