0114-KDIP3-2.4011.399.2020.2.MJ - PIT w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 3 września 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP3-2.4011.399.2020.2.MJ PIT w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 maja 2020 r. (data wpływu 25 maja 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26 sierpnia 2020 r. (data wpływu 26 sierpnia 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 13 sierpnia 2020 r. Nr 0114-KDIP3-2.399.2020.1.MJ o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 13 sierpnia 2020 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.399.2020.1.MJ wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku.

Pismem z dnia 26 sierpnia 2020 r. (data wpływu 26 sierpnia 2020 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wskazał, że wszystkie, niżej opisane okoliczności mają charakter ciągły, tj. istnieją od początku 2019 r., trwają obecnie i będą trwały jeszcze przez długi czas. Dla uproszczenia, Wnioskodawca opisuje je w czasie teraźniejszym, ale podkreśla, że przedmiotem niniejszego wniosku są zdarzenia objęte rokiem podatkowym 2020 i następnymi.

Wnioskodawca jest informatykiem, podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu art. 3 ust. 1 uPIT i prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie usług programistycznych.

Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, systematycznie działa jako podwykonawca Firmy X z siedzibą w Polsce, która to Firma X jest z kolei generalnym wykonawcą usług informatycznych świadczonych podmiotom trzecim.

W ramach tej współpracy Wnioskodawca pracuje nad tworzeniem i rozwijaniem modułów oprogramowania typu tzw. " (...)", będących istotnym elementem systemów zarządzania dla firm z sektora bankowego.

Moduł o nazwie X jest oprogramowaniem pozwalającym na zmniejszenie ryzyka związanego z udzielaniem pożyczek i kredytów. Praca nad nim polega na opracowaniu algorytmów predykcyjnych, które pomogą w wyszukiwaniu klientów (i żyrantów tychże klientów), mogących w przyszłości mieć problemy ze spłatą zaciągniętych zobowiązań (lub wypełnienia gwarancji w przypadku żyrantów).

Moduł o nazwie X to scentralizowany rejestr kredytów i kredytobiorców, którego celem jest ukrócenie nadużyć związanych m.in. z zaciąganiem zobowiązań kredytowych przekraczających zdolność kredytową kredytobiorców. Rejestr ma za zadanie gromadzenie danych, w szczególności informacji o kredytobiorcach, produktach bankowych oraz zabezpieczeniach, znajdujących się w rozproszonych systemach bankowych. Tak zgromadzone informacje będą udostępniane zainteresowanym podmiotom w formie usługi internetowej (elektronicznie). Tworzenie modułu polega na wykonywaniu prac analitycznych i programistycznych mających na celu znalezienie optymalnych algorytmów przesyłania, przetwarzania i analizy wielkiej ilości danych do/w centralnym rejestrze.

Moduł o nazwie Y. ma służyć wczesnemu wykrywaniu i zapobieganiu wykorzystywania systemu bankowego do prania brudnych pieniędzy oraz wykonywania nielegalnych transferów finansowych. Stworzenie modułu wymaga opracowania metody ładowania do tworzonego systemu ogromnej ilości danych o bardzo złożonych strukturach, a także stworzenia algorytmów analizujących dane w czasie rzeczywistym, wykrywających podejrzane operacje finansowe.

Wnioskodawca projektuje więc algorytmy (modele) a następnie tworzy program komputerowy mający na celu ich realizowanie. Są to odpowiednio wyżej opisane algorytmy (programy) predykcyjne, dotyczące danych rejestru kredytowego oraz danych finansowych związanych z przeciwdziałaniem praniu brudnych pieniędzy. Do wykonywania tych zadań używa narzędzi informatycznych dostarczanych przez Firmę X lub jej zleceniodawców, takich jak: i) (...)- oprogramowanie do projektowania procesów pozyskiwania hurtowych danych dla baz danych), ii) (...) - oprogramowanie do projektowania procesów poboru odpowiednich danych, tj. takich, które potrzebne są do wykonania zadanych operacji iii) (...) - oprogramowanie do tworzenia programów skryptowych, których zadaniem jest automatyzowanie wybranych zdań systemowych.

Nad tymi samymi projektami pracuje wiele innych firm i osób, a każda z nich, tak jak i Wnioskodawca, odpowiada jedynie za pewną jego część, którą projektuje (tworzy algorytmy) i oprogramowuje (tworzy program komputerowy wykonujący algorytm). Efektem pracy Wnioskodawcy są więc modele (algorytmy) oraz stworzone do nich oprogramowanie.

Działalność Wnioskodawcy polega zatem jednocześnie zarówno na wytwarzaniu oprogramowania, jak i na ulepszaniu oprogramowania.

Tworzone przez niego algorytmy i kody ("małe programy") są bowiem - jego zdaniem - samodzielnymi programami, ale jednocześnie wchodzą w skład większej całości ("duży program"), nad którą pracuje wielu innych programistów. Wnioskodawca nie jest właścicielem programu będącego tą większą całością, ani też użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z niego na podstawie umowy licencyjnej - jest natomiast właścicielem efektów swojej pracy ("małych programów"), aż do momentu przeniesienia na Firmę X. praw majątkowych do nich.

Zakres i sposób współpracy Wnioskodawcy z Firmą X. reguluje zawarta między nimi umowa ramowa. Przeniesienie praw autorskich na Firmę X. następuje na podstawie następujących zapisów tej umowy: "Partner (Wnioskodawca) przenosi na Zleceniodawcę (Firmę X.) autorskie prawa majątkowe do wszelkich utworów lub ich części w rozumieniu prawa autorskiego powstałe w wykonaniu obowiązków Partnera zakreślonych niniejszą umową (...). Partner przenosi na Zleceniodawcę całość autorskich praw majątkowych, bez ograniczeń terytorialnych i czasowych, do utworów stanowiących programy komputerowe, wskazane powyżej, na wszystkich znanych polach eksploatacji opisanych w art. 74 ust. 4 ustawy dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. (...)." Wynagrodzenie Wnioskodawcy obliczane jest na bazie raportu godzin przepracowanych w danym miesiącu na tworzeniem poszczególnych programów. Wynagrodzenie z tytułu przeniesienia praw autorskich nie jest odrębnie ustalane.

Preferencyjną, 5% stawką opodatkowania, o której mowa w art. 30ca ust. 1 uPIT, Wnioskodawca zamierza objąć wyłącznie dochody, które jego zdaniem (uzasadnionym w części H wniosku) uzyskiwane są ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego. Przedmiotem wniosku o interpretację są jedynie te dochody.

Działalność Wnioskodawcy ma charakter twórczy i indywidualny (własna twórczość intelektualna), podejmowana jest w sposób systematyczny (tj. metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), a jej celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę są związane z nabywaniem, łączeniem, kształtowaniem i wykorzystywaniem aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych procesów i nie stanowią rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych oraz innych operacji w toku.

Zdaniem Wnioskodawcy (uzasadnionym w części H wniosku) prowadzi on działalność badawczo-rozwojową spełniającą definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 39 i 40 uPIT.

Tworzone przez Wnioskodawcę modele (algorytmy) oraz stworzone do nich oprogramowanie są jego zdaniem (uzasadnionym w części F wniosku) programami komputerowymi, objętych ochroną prawną na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231).

Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów wraz ze stosowną ewidencją prowadzoną w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programu komputerowego oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z takich praw.

Ewidencja ta prowadzona jest na bieżąco od początku działalności uważanej przez Wnioskodawcę za działalność badawczo - rozwojową.

Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie przez Wnioskodawcę opisanych we wniosku czynności ponosi Wnioskodawca. Czynności zlecone Wnioskodawcy przez kontrahenta nie są wykonywane pod kierownictwem oraz, co do zasady, w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności. Wnioskodawca jako wykonujący te czynności ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

Ponadto, w uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że Jego działalność polega zarówno na wytwarzaniu oprogramowania, jak również na modyfikacji oraz ulepszaniu oprogramowania. Aby ulepszyć oprogramowanie, Wnioskodawca tworzy odrębne programy, które następnie stają się integralną częścią oprogramowania ulepszanego (modyfikowanego). Stąd praca Wnioskodawcy jest jednocześnie i tworzeniem nowego programu i modyfikowaniem już istniejącego.

Wnioskodawca działa w szczegółowo opisanych we wniosku o interpretację okolicznościach. Zdaniem Wnioskodawcy, jego działalność ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej.

Działania Wnioskodawcy polegające na modyfikacji/ulepszeniu/rozwijaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania.

Rozwijanie lub ulepszanie przez Wnioskodawcę oprogramowania stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej).

W odniesieniu do modyfikowanego/rozwijanego oprogramowania, Wnioskodawca nie jest właścicielem, współwłaścicielem, ani użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z niego na podstawie umowy licencyjnej. Wnioskodawca jest natomiast właścicielem oprogramowania (do momentu zbycia praw autorskich do niego), które sam wytwarza, a które następnie staje się częścią modyfikowanego oprogramowania (por. lit. a)).

Własność kwalifikowanego IP (programy tworzone przez Wnioskodawcę) przysługuje mu od momentu jego wytworzenia, do momentu zbycia praw autorskich. Natomiast inkorporacja tego IP do modyfikowanego programu (nie będącego własnością, współwłasnością, ani nie udostępnionego Wnioskodawcy na podstawie licencji) odbywa się na podstawie zlecenia wykonywania prac ulepszeniowych, a zleceniodawca zapewnia po prostu faktyczny dostęp do przedmiotu zlecenia (programu).

Jak już wyższej wskazano, w wyniku tworzenia/rozwinięcia oprogramowania, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej, do którego prawo własności, podlegające ochronie zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przysługuje Wnioskodawcy (do czasu jego zbycia).

W związku z ulepszeniem/rozwinięciem ww. oprogramowania, Wnioskodawca osiąga dochód ze sprzedaży praw autorskich do tworzonego przez siebie oprogramowania (które ulepsza ww. oprogramowanie), będącego - wg Wnioskodawcy - kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Wnioskodawca prowadzi opisaną we wniosku o interpretację działalność, która zdaniem Wnioskodawcy jest działalnością badawczo rozwojową, i uzyskuje z tego tytułu dochody od początku 2019 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy do dochodów objętych zakresem niniejszego wniosku, Wnioskodawca może stosować preferencyjną stawkę podatku w wysokości 5%, o której mowa w art. 30ca ust. 1 uPIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, do dochodów objętych niniejszym wnioskiem Wnioskodawca może stosować preferencyjną stawkę podatku w wysokości 5%, o której mowa w art. 30ca ust. 1 uPIT.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 oraz art. 30ca ust. 2 pkt 8 uPIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania, a kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw, a sam przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W niniejszej sprawie mamy zatem do zinterpretowania dwie kwestie kluczowe:

1. Czy Wnioskodawca wytwarza, rozwija lub ulepsza program komputerowy?

2. Czy Wnioskodawca czyni to w ramach działalności badawczo rozwojowej?

Ad. 1.

Dnia 15 lipca 2019 r., Minister Finansów wydał objaśnienia podatkowe w rozumieniu art. 14a § 1 pkt 2 i nast. Ordynacji Podatkowej, dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX, który to dokument został opublikowany m.in. na stronie internetowej Ministerstwa Finansów pod adresem: https://www.gov.pl/web/finanse/objasnienia-podatkowe-dot-preferencyjnegoopodatkowania-dochodow-wytwarzanych-przez-prawa-wlasnosci-intelektualnej-ip-box-dalej: "Objaśnienia". Punkty od 73 do 89 Objaśnień poświęcone zostały omówieniu autorskich praw do programu komputerowego. Na wstępie stwierdzono, że jej źródłem jest art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.: dalej uPAPP), ale samo pojęcie "autorskiego prawo do programu komputerowego" nie zostało w żadnym akcie prawnym zdefiniowane. Dlatego też Objaśnienia wprost stwierdzają, że "podatnik chcący skorzystać z preferencji IP Box wobec dochodów z autorskiego prawa do programu komputerowego i otrzymać w tym zakresie stosowną ochronę prawnopodatkową powinien złożyć wniosek o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Niemniej jednak, w Objaśnieniach zaznaczono, że: i) Podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów), ustalony w jakiejkolwiek postaci, ii) Decydujące jest to, czy działania podejmowane przez podatnika w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności badawczo rozwojowej skutkują wytworzeniem, ulepszeniem lub rozwinięciem programu komputerowego, iii) Programem komputerowym jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego, tj. zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. iv) Interfejs może stanowić część nierozerwalnie związaną z programem komputerowym (zwany także "oprogramowaniem"), funkcjonalnie łączącym go z pozostałym oprogramowaniem i sprzętem komputerowym. Tym samym, interfejs podlega tożsamej ochronie jak program komputerowy i może stanowić kwalifikowaną własność intelektualną. v) Oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. vi) Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. Mając powyższe na względnie, Wnioskodawca jest zdania, że wykonywane przezeń prace to tworzenie programów komputerowych w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 uPIT, do których przysługują mu prawa autorskie.

Ad. 2.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 uPIT) działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Praca Wnioskodawcy ma niewątpliwie twórczy charakter. Samodzielnie opracowuje bowiem rozwiązania postawionych przed nim zagadnień i samodzielnie tworzy oprogramowanie mające je w praktyce realizować. Nie ulega też wątpliwości, że Wnioskodawca działa systematycznie, co zresztą stanowi element stanu faktycznego sprawy. Zdanie Wnioskodawcy, wykonywane przezeń prace są pracami rozwojowymi. Zgodnie z art. 5a pkt 40 uPIT chodzi o prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, tj. o działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług - z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Wnioskodawca wykorzystuje dostępną wiedzę i umiejętności, w szczególności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia nowych rozwiązań procesowych i usługowych, które znacząco usprawnią system finansowy (por. opis modułów w części wniosku dot. stanu faktycznego sprawy). Tym samym, Wnioskodawca wykonuje prace rozwojowe. Jeśli natomiast chodzi o ostatni warunek, tj. prowadzenia prac w celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, to należy przytoczyć pkt 43-45 Objaśnień, zgodnie z którymi "zwiększenie zasobów wiedzy" odnosi się przede wszystkim do prowadzenia badań naukowych, natomiast "wykorzystanie już istniejącej lub zwiększonej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań" dotyczy przede wszystkim prac rozwojowych. Definicja działalności badawczo-rozwojowej wymaga, aby działania jakie podejmuje podatnik poprzez badania naukowe zwiększały zasoby wiedzy, natomiast w efekcie prac rozwojowych wystarczy, by podatnik zdobył i wykorzystał aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności w celu planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych, zmienionych czy usprawnionych produktów, procesów lub usług. Zresztą, w zakresie "zwiększenie zasobów wiedzy" wystarczy, aby czyjkolwiek zasób wiedzy został zwiększony, nawet jeśli chodzi tylko o zasób wiedzy przedsiębiorstwa prowadzącego prace rozwojowe. Uznać więc należy, że i ten ostatni warunek został przez Wnioskodawcę spełniony. Wnioskodawca niewątpliwie działa w celu wykorzystania wiedzy (głównie informatycznej) do tworzenia nowych, nie istniejących jeszcze rozwiązań (oprogramowania dla sektora finansowego). Wnioskodawca działa także w celu zwiększenia zasobu wiedzy własnej, innych podwykonawców Firmy X, i podmiotów sektora bankowego. Współtworzone przez niego oprogramowania u wszystkich tych podmiotów pogłębi rozumienie funkcjonowania rynków finansowych, związanych z nimi problemów, sposobów radzenia sobie z nimi, a dzięki pogrupowaniu i analizie ogromnej ilości danych - pozwolą uzyskać dostęp do informacji obecnie niedostępnych.

Mając powyższe na uwadze uznać należy, że Wnioskodawca spełnia wszystkie warunki konieczne do korzystania z preferencyjnego opodatkowania swoich dochodów (uzyskiwanych w sposób opisany w stanie faktycznym), tj. stosowania do nich stawki podatku w wysokości 5% zgodnie z art. 30ca ust. 1 uPIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. poz. 1426), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a.

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b.

polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1.

odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2.

są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3.

wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Ustawodawca wprowadził także definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

a.

badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668, z późn. zm.),

b.

badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1.

patent,

2.

prawo ochronne na wzór użytkowy,

3.

prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4.

prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5.

dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6.

prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7.

wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ww. ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a +b+ c+ d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1.

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2.

ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3.

z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4.

z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30ca ust. 11 ww. ustawy, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ww. ustawy, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1.

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2.

prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3.

wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4.

dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5.

dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

W myśl art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Przywołane powyżej przepisy prawa wprowadzające korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box, wpisują się w realizację "Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju", "Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki" oraz "Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju" w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste "zamknięcie" łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy wskazać, że regulacje te polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane "kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej". Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Należy przy tym podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja - zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - ma na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek opodatkowania dochodu podatkiem dochodowym wg skali bądź podatkiem liniowym. Powyższe ma zapewnić możliwość ustalenia łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Należy także wskazać, że oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn. zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

1.

zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

2.

należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

3.

podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczypospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Mając powyższe na uwadze, dochód z odpłatnego zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym w sytuacji, gdy podatnik wytworzy oprogramowanie komputerowe, następnie sprzeda prawa autorskie na rzecz zamawiającego, który w następnej kolejności udostępni to oprogramowanie podatnikowi w celu jego rozwinięcia lub ulepszenia lub podatnik będzie dokonywał ww. modyfikacji tego oprogramowania na zlecenie zamawiającego (wytworzonego przez innego programistę), to dojdzie do ulepszenia "przedmiotu cudzej własności", ponieważ podatnik przed rozwinięciem wyzbywa się prawa własności do oprogramowania, które sam wytworzył lub dokona ww. modyfikacji oprogramowania, którego uprzednio nie wytworzył.

Należy w tym miejscu zauważyć, że podatnik musi przyczynić się twórczo do powstania kwalifikowanego IP, tj. przez wytworzenie, rozwinięcie, lub ulepszenie kwalifikowanego IP. To oznacza, że podatnik, który nabył np. autorskie prawo do programu komputerowego (lub inne kwalifikowane IP), ale nie rozwinął lub nie ulepszył nabytego kwalifikowanego IP, nie będzie mógł skorzystać z preferencyjnego 5% opodatkowania zgodnie z przepisami o IP Box. Rozwinięcie lub ulepszenie przedmiotu ochrony oznacza w szczególności rozbudowanie, poszerzenie zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego kwalifikowanego IP, niezależnie od tego, czy podatnik uzyskał dodatkową ochronę na to rozwinięcie lub ulepszenie. Decydującym determinantem jest tutaj aspekt faktyczny rozumiany jako rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego kwalifikowanego IP w dowolnej postaci, o ile działania te prowadzą do poprawy użyteczności albo funkcjonalności już istniejącego kwalifikowanego IP. Skoro podatnik ulepsza lub rozwija kwalifikowane IP, którego własności nie posiada, to nie może go zbyć. Zbywa on co najwyżej efekty swoich prac badawczo-rozwojowych związanych z ulepszeniem "cudzego" IP. Gdyby zbywał IP, to oznaczałoby, że wytworzył nowe IP, a nie ulepszył już istniejące. Innymi słowy, własność ulepszenia bez własności kwalifikowanego IP nie daje prawa do skorzystania z preferencji, ponieważ trudno przyjąć, że podatnik, który ulepszył na przykład autorskie prawa do IP może zbyć czy udzielić licencji na program komputerowy skoro nie jest właścicielem "całego IP" (programu komputerowego), tylko jest właścicielem efektów prac związanych z jego ulepszeniem.

Z informacji przedstawionych we wniosku i jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca tworzy oraz modyfikuje i ulepsza w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej oprogramowanie. Wnioskodawca jest właścicielem oprogramowania, które sam tworzy (do momentu przeniesienia na nabywcę autorskich praw majątkowych). W przypadku gdy Wnioskodawca modyfikuje oraz rozwija oprogramowanie komputerowe, w wyniku podjętych przez Wnioskodawcę czynności powstaje nowe prawo własności intelektualnej podlegające ochronie zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę są związane z nabywaniem, łączeniem, kształtowaniem i wykorzystywaniem aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych procesów i nie stanowią rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych oraz innych operacji w toku. Działania Wnioskodawcy polegające na modyfikowaniu i rozwijaniu oprogramowania zmierzają zdecydowanie do poprawy użyteczności albo funkcjonalności oprogramowania. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów wraz ze stosowną ewidencją prowadzoną w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programu komputerowego oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z takich praw. Ewidencja ta prowadzona jest na bieżąco od początku działalności uważanej przez Wnioskodawcę za działalność badawczo - rozwojową.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że w związku ze spełnieniem przez Wnioskodawcę wymogów określonych w art. 30ca i art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w tym prowadzenia od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej. odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, Wnioskodawca uprawniony jest do zastosowania 5% stawki podatku do osiągniętego dochodu w zeznaniu rocznym za rok 2020 oraz lata kolejne (o ile zmianie nie ulegnie stan faktyczny i prawny).

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl