0114-KDIP3-2.4011.389.2018.3.KP - Skutki podatkowe sprzedaży działki.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 lipca 2018 r. (data wpływu 13 lipca 2018 r.), uzupełnione pismem z dnia 30 lipca 2018 r. (data wpływu 3 sierpnia 2018 r.) na wezwanie Nr 0114-KDIP3-2.4011.389.2018.1.k.p. z dnia 18 lipca 2018 (data nadania 18 lipca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości-jest prawidłowe.

W dniu 13 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W roku 2004 Wnioskodawca, na podstawie umowy darowizny udokumentowanej aktem notarialnym, nabył 1/2 udziałów w nieruchomości, działce nr 2695 o powierzchni 21 172 m² położonej w miejscowości W. Pozostałe 1/2 udziałów w ww. nieruchomości nabył brat Wnioskodawcy.

W roku 2009 Wnioskodawca na podstawie umowy darowizny oraz umowy o dział spadku udokumentowanej aktem notarialnym, nabył 1/2 udziałów w nieruchomości, działce nr 817/1 o powierzchni 18 548 m² położonej w miejscowości L. Pozostałe 1/2 udziałów w nieruchomości nabył brat Wnioskodawcy.

W roku 2015 nieruchomość działka 817/1 o powierzchni 18 548 m², położona w miejscowości L., (opisana w punkcie 2) została podzielona na 11 mniejszych działek w poniższy sposób:

Suma: 18 548 m².

Działki od nr 817/2 do nr 817/10 przeznaczono pod zabudowę mieszkaniową. Działkę nr 817/11 przeznaczono pod wewnętrzną drogę dojazdową. Działka nr 817/12 została przejęta na wyłączną własność przez gminę L. pod poszerzenie drogi gminnej.

W wyniku wyżej opisanego podziału nieruchomości, działki nr 817/1 Wnioskodawca posiadał 1/2 udziału w każdej z nowych działek od nr 817/2 do nr 817/11. Pozostałe 1/2 udziału należała do brata Wnioskodawcy.

W grudniu 2015 Wnioskodawca oraz jego brat na podstawie umowy zniesienia współwłasności udokumentowanej aktem notarialnym dokonali nieodpłatnego (bez żadnych spłat i dopłat) zniesienia współwłasności w ten sposób, że:

1. Wnioskodawca nabył na wyłączną własność działki o nr 817/3, 817/4, 817/6, 817/7, 817/10 położone w miejscowości L., o łącznej powierzchni 9568 m².

2. brat Wnioskodawcy nabył na wyłączną własność działki o nr: 817/2, 817/5, 817/8, 817/9 położone w miejscowości L., o łącznej powierzchni 7803 m² oraz działkę nr 2695 położoną w miejscowości W., o powierzchni 21 172 m².

W wyniku wyżej opisanego zniesienia współwłasności, Wnioskodawca zyskał dodatkowe 883 m² w nieruchomości położonej w miejscowości L., i tym samym powiększył swój udział w ww. nieruchomości o 1/20 w stosunku do pierwotnie nabytego udziału w roku 2009.

Równocześnie Wnioskodawca pozbył się na rzecz brata wszystkich udziałów w nieruchomości, działce nr 2695, położonej w miejscowości W. Przekazana przez Wnioskodawcę 1/2 udziałów w działce nr 2695 położonej w miejscowości W. miała zrekompensować bratu zmniejszenie udziałów w nieruchomości położonej w miejscowości L.

W roku 2018 Wnioskodawca na podstawie umowy sprzedaży udokumentowanej aktem notarialnym zbył odpłatnie całość udziałów w działce nr 817/10 o powierzchni 3 969 m² położonej w miejscowości L.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 18 lipca 2018 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.389.2018.1.k.p. (data nadania 18 lipca 2018 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Pismem z dnia 30 lipca 2018 r. (data wpływu 3 sierpnia 2018 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie. Wnioskodawca w uzupełnieniu poinformował, że spadkodawca nieruchomości 817/1 położonej w miejscowości L., zmarł 6 czerwca 2008 r. Ponadto Wnioskodawca nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej.

Pismem z dnia 30 sierpnia 2018 r. (data nadania 31 sierpnia 2018 r., data wpływu 4 września 2018 r.) Wnioskodawca nadesłał uzupełnienie opisu stanu faktycznego. Wskazał w nim, że w wyniku zniesienia współwłasności w roku 2015 nie nastąpiło wzbogacenie się Wnioskodawcy ponieważ zniesienie współwłasności było ekwiwalentne w naturze, nie towarzyszyły mu spłaty i dopłaty oraz wartość nabytych nieruchomości mieści się w udziale jaki przysługiwał Wnioskodawcy w majątku wspólnym.

Z uwagi na wątpliwości powstałe po wpływie powyższych pism tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku pismem Nr 0114-KDIP3-2.4011.389.2018.4.k.p. z dnia 6 września 2018 r. (data nadania 7 września 2018 r.). Pismem z dnia 17 września 2018 r. (data wpływu 24 września 2018 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie. Wnioskodawca w piśmie poinformował, że:

i. Andrzej M. - brat spadkodawcy - wuj Wnioskodawcy,

ii. Klara G. - siostra spadkodawcy-matka Wnioskodawcy,

którzy nabyli po 1/2 udziału w całym spadku.

3. Wnioskodawca nabył 1/2 udziałów w działce nr 817/1 w wyniku darowizny od ww. spadkobierców. Ww. spadkobiercy darowali na współwłasność Wnioskodawcy i jego bratu (Mariusz G.) całość swoich udziałów w działce 817/1.

4. działu spadku dokonali między sobą ww. spadkobiercy (oprócz działki 817/1 w skład spadku wchodziły też inne nieruchomości). Dział spadku odbył się bez spłat i dopłat.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w związku z odpłatnym zbyciem działki nr 817/10 położonej w miejscowości L., Wnioskodawca musi zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych?

2. Czy w związku z odpłatnym zbyciem działki nr 817/10 położonej w miejscowości L. Wnioskodawca musi składać deklarację PIT-39 za rok 2018?

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pierwszego pytania nie musi On płacić podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z odpłatnym zbyciem działki nr 817/10 położonej w miejscowości L., ponieważ odpłatne zbycie ww. nieruchomości nastąpiło po pięciu latach od daty nabycia ww. nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy nabycie udziałów w ww. nieruchomości nastąpiło w roku 2009 na podstawie umowy darowizny oraz umowy o dział spadku. Zdaniem Wnioskodawcy w wyniku zniesienia współwłasności w roku 2015 nie nastąpiło wzbogacenie się Wnioskodawcy ponieważ zniesienie współwłasności w roku 2015 było ekwiwalentne w naturze, nie towarzyszyły mu spłaty i dopłaty oraz wartość nabytych nieruchomości mieści się w udziale jaki przysługiwał Wnioskodawcy w majątku wspólnym.

Natomiast w odniesieniu do drugiego pytania Wnioskodawca nie musi składać deklaracji PIT-39 za rok 2018 w związku z odpłatnym zbyciem działki nr 8174/10 położonej w miejscowości L. ponieważ Wnioskodawca nie musi płacić podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z odpłatnym zbyciem nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c)- przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca w 2004 r. stał się współwłaścicielem w udziale 1/2 nieruchomości stanowiącej działkę gruntową o numerze 2695 położonej w miejscowości W., zaś w roku 2009 współwłaścicielem w udziale 1/2 w nieruchomości stanowiącej działkę o numerze 817/1 położonej w miejscowości L. Współwłaścicielem pozostałego udziału 1/2 w obu działkach był brat Wnioskodawcy. W 2015 r. dokonano podziału działki o numerze 817/1 położonej w miejscowości L. na 11 mniejszych działek o numerach od 817/2 do 817/12. W tym samym roku Wnioskodawca wraz z bratem dokonali zniesienia współwłasności w ten sposób, że część działek wydzielonych z działki o numerze 817/1 położonej w L. stała się wyłączną własnością Wnioskodawcy, a pozostała część wydzielonych działek stała się wyłączną własnością brata Wnioskodawcy. W wyniku zniesienia współwłasności w nieruchomości położonej w L. Wnioskodawca stał się właścicielem gruntu o większej powierzchni niż brat, skutkiem czego jego udział w nieruchomości wzrósł o 1/20. Żeby zrekompensować bratu zmniejszenie jego udziału w gruncie położonym w miejscowości L., całość działki o numerze 2695 położonej w miejscowości W. przeszła na własność brata Wnioskodawcy.

W 2018 r. Wnioskodawca dokonał odpłatnego zbycia działki o numerze 817/10 stanowiącej działkę powstałą w wyniku podziału działki o numerze 817/1 położonej w L. Wnioskodawca nie prowadzi i nie prowadził działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu Wnioskodawca poinformował, że w wyniku zniesienia współwłasności w roku 2015 nie nastąpiło jego wzbogacenie się, ponieważ zniesienie współwłasności było ekwiwalentne w naturze, nie towarzyszyły mu spłaty i dopłaty oraz wartość nabytych nieruchomości mieści się w udziale jaki przysługiwał Wnioskodawcy w majątku wspólnym.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że w skład masy spadkowej po zmarłym w dniu 6 czerwca 2008 r. spadkodawcy wchodziła cała działka nr 817/1, która w roku 2015 została w całości podzielona na 11 mniejszych działek o numeracji od 817/2 do 817/12, więc należy przyjąć, że działka nr 817/10 w całości wchodziła w skład masy spadkowej. Było dwóch spadkobierców działki nr 817/1: Andrzej M. - brat spadkodawcy - wuj Wnioskodawcy oraz Klara G. - siostra spadkodawcy-matka Wnioskodawcy, którzy nabyli po 1/2 udziału w całym spadku. Wnioskodawca nabył 1/2 udziałów w działce nr 817/1 w wyniku darowizny od ww. spadkobierców. Ww. spadkobiercy darowali na współwłasność Wnioskodawcy i jego bratu (Mariusz G.) całość swoich udziałów w działce 817/1. Działu spadku dokonali między sobą ww. spadkobiercy (oprócz działki 817/1 w skład spadku wchodziły też inne nieruchomości). Dział spadku odbył się bez spłat i dopłat.

Przez pojęcie darowizny rozumieć należy typ umowy nazwanej, opisany w ustawie - Kodeks cywilny. Zgodnie z art. 888 § 1 tej ustawy, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy - Kodeks cywilny jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności. I tak, zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego, współwłasność istnieje wówczas, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Istota współwłasności polega na tym, że współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, a nie o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu, bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności, a nie jedynie do jej części określonej wielkością jego udziału. Każdy ze współwłaścicieli ma jednakowe prawo do całej rzeczy, ograniczone jedynie takim samym prawem pozostałych współwłaścicieli, a mianowicie każdy jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli (art. 206 Kodeksu cywilnego). W momencie nabycia udziału w prawie własności, każdy ze współwłaścicieli staje się współwłaścicielem całej nieruchomości będącej przedmiotem współwłasności, a więc każdego metra kwadratowego tej nieruchomości. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności.

Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnej między współwłaścicielami. W rezultacie, w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej (podzielonej) rzeczy wspólnej. Wartość przyznanych rzeczy powinna odpowiadać wielkości (wartości) udziału we współwłasności.

W myśl art. 211 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać, ażeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo, że pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości.

Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbyło się bez spłat i dopłat. Za datę nabycia nieruchomości lub prawa - w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności, należy zatem przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz zniesienie współwłasności zostało dokonane bez spłat i dopłat. Gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu, mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego. Zatem, dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych bieg terminu pięcioletniego dla części udziału w nieruchomości, ponad udział we współwłasności należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie w drodze zniesienia współwłasności. Jeżeli natomiast w wyniku zniesienia współwłasności udział się nie zwiększa, wówczas datą nabycia nieruchomości (udziału w nieruchomości) jest data pierwotnego nabycia udziału w nieruchomości, a nie data zniesienia współwłasności.

Ponadto, należy wyjaśnić, że o tym, czy w wyniku zniesienia współwłasności doszło do nowego nabycia ponad wcześniej posiadany udział, decyduje porównanie wartości tych nieruchomości, a nie ich powierzchni. Może się zdarzyć, że większą wartość będzie miała nieruchomość o mniejszej powierzchni.

Tak więc, co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia współwłasności podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że zniesienie współwłasności dokonane w 2015 r. było ekwiwalentne, nie towarzyszyły mu spłaty lub dopłaty oraz wartość nabytych przez Wnioskodawcę nieruchomości mieści się w udziale jaki mu przysługiwał w majątku wspólnym.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że znajdującą się w miejscowości L. działkę o numerze 817/10 powstałą poprzez podział działki o numerze 817/1 będącą przedmiotem odpłatnego zbycia w 2018 r., Wnioskodawca nabył w 2009 r., a więc pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych upłynął z dniem 31 grudnia 2014 r.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego, stwierdzić należy, że odpłatne zbycie działki nr 817/10 nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym, gdyż zostało dokonane po upływie pięcioletniego okresu wskazanego w tym przepisie. W konsekwencji, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży tej działki. W związku z powyższym Wnioskodawca nie jest zobowiązany do złożenia deklaracji PIT-39, ponieważ sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nie będzie dla Wnioskodawcy generować przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.