0114-KDIP3-2.4011.135.2020.2.AK - Określenie skutków podatkowych sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do garażu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2020 r. (data wpływu 7 lutego 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 11 maja 2020 r. (data nadania 11 maja 2020 r., data wpływu 13 maja 2020 r.) na wezwanie Nr 0114-KDIP3-2.4011.135.2020.1.AK z dnia 29 kwietnia 2020 r. (data wysłania 29 kwietnia 2020 r., data doręczenia 4 maja 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do garażu - jest prawidłowe.

W dniu 7 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do garażu.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 29 kwietnia 2020 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.135.2020.1.AK (data nadania 29 kwietnia 2020 r., data doręczenia 4 maja 2020 r.), tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku.

Pismem z dnia 11 maja 2020 r. (data nadania 11 maja 2020 r., data wpływu 13 maja 2020 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Na podstawie aktu poświadczenie dziedziczenia z dnia 2 września 2019 r. Wnioskodawczyni nabyła w spadku po zmarłym ojcu w dniu 28 czerwca 2019 r. spółdzielcze własnościowe prawo do garażu. Zgodnie z zaświadczeniem wydanym przez Spółdzielnię Mieszkaniową, zmarłemu ojcu Wnioskodawczyni przysługiwało spółdzielcze własnościowe prawo do garażu nabyte na podstawie przydziału z dnia 19 stycznia 1999 r. W dniu 14 listopada 2019 r. Wnioskodawczyni sprzedała spółdzielcze własnościowe prawo do garażu. W akcie notarialnym sprzedaży spółdzielcze prawo do garażu zostało wymiennie nazywane "lokalem niemieszkalnym".

Zgodnie z brzmieniem znowelizowanych do 2019 r. przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpłatne zbycie nabytego w drodze spadku "spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego" jest zwolnione z opodatkowania po upływie pięciu lat od nabycia, z tym że upływ pięciu lat liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę. Zatem w opisanym stanie faktycznym wymóg upływu ponad pięciu lat od nabycia prawa majątkowego przez zmarłego ojca został spełniony.

Wątpliwość interpretacyjna zgłoszona podczas informacji ustnej udzielonej w Urzędzie Skarbowym dotyczyła potwierdzenia, że spółdzielcze własnościowe prawo do garażu wypełnia przesłanki uznania za wymienione literalnie w przepisie spółdzielcze własnościowe prawo do "lokalu użytkowego" zwolnione z opodatkowania w powodu upływu pięciu lat od nabycia przez zmarłego ojca.

W uzupełnieniu Wnioskodawczyni doprecyzowała, że miejscem zamieszkania Wnioskodawczyni do celów podatkowych jest Wielka Brytania. Wnioskodawczyni ma obywatelstwo polskie, jest rezydentką Wielkiej Brytanii i posiada status "osiedlony". Większość czasu w roku podatkowym (dłużej niż 183 dni) Wnioskodawczyni pracuje i przebywa pod adresem zamieszkania wskazanym we wniosku, tj. Wielkiej Brytanii. Wnioskodawczyni rozlicza dochody z tytułu wykonywanej pracy na terenie Wielkiej Brytanii, gdzie jest zdefiniowany jej tzn. ośrodek interesów życiowych. W 2019 r. na dzień nabycia spadku oraz sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do garażu Wnioskodawczyni miała miejsce zamieszkania do celów podatkowych w Wielkiej Brytanii. Poświadczenie dziedziczenia oraz zbycie nieruchomości miało miejsce w Polsce. Miejscem położenia sprzedawanej nieruchomości jest obszar województwa mazowieckiego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy odpłatne zbycie w 2019 r. spółdzielczego własnościowego prawa do garażu nabytego w spadku w 2019 r. w sytuacji, gdy spadkobierca (nierezydent) nabył przedmiotowe prawo do garażu w 1999 r. jest zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych i nie ma obowiązku złożenia zeznania podatkowego PIT-39 za 2019?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, kwota uzyskana z tego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W tym miejscu należy wskazać, że w dniu 1 stycznia 2019 r., w związku z opublikowaniem ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2159) - w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, wprowadzono art. 10 ust. 5, zgodnie z którym w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Stosownie do art. 16 ww. ustawy zmieniającej, przepisy art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu nadanym ustawą zmieniającą, stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

W opisanym stanie faktycznym na dzień śmierci spadkodawcy przysługiwało spółdzielcze własnościowe prawo do garażu. Garaż został nabyty na podstawie tytułu prawnego w postaci przydziału garażu z dnia 19 stycznia 1999 r. zgodnie z zaświadczeniem ze Spółdzielni Mieszkaniowej.

Wnioskodawczyni sprzedała w dniu 14 listopada 2019 r. spółdzielcze własnościowe prawo do garażu nazwane w akcie notarialnym lokalem niemieszkalnym. Spółdzielcze własnościowe prawo do garażu spełnia przesłanki uznania za lokal użytkowy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Od nabycia garażu przez spadkodawcę upłynęło ponad 5 lat (od 1999 r.). Wobec powyższego sprzedaż w 2019 r. spółdzielczego prawa do garażu podlega zwolnieniu z opodatkowania i Wnioskodawczyni jako spadkobierca nie ma obowiązku składania zeznania podatkowego PIT-39 z tytułu odpłatnego zbycia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W świetle art. 3 ust. 1a cytowanej ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Jak wynika z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Wskazać należy, że za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, stosownie do art. 3 ust. 2b pkt 4 ww. ustawy, uważa się w szczególności dochody (przychody) z położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczypospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że miejscem zamieszkania Wnioskodawczyni do celów podatkowych jest Wielka Brytania. Wnioskodawczyni ma obywatelstwo polskie, jest rezydentką Wielkiej Brytanii i posiada status "osiedlony". Większość czasu w roku podatkowym (dłużej niż 183 dni) Wnioskodawczyni pracuje i przebywa pod adresem zamieszkania wskazanym we wniosku, tj. Wielkiej Brytanii. W 2019 r. na dzień nabycia spadku oraz sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do garażu Wnioskodawczyni miała miejsce zamieszkania do celów podatkowych w Wielkiej Brytanii.

Zatem w niniejszej sprawie zastosowanie mają przepisy konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840).

Stosownie do art. 6 ust. 1 ww. Konwencji, dochód, osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochód z gospodarstwa rolnego lub leśnego), położonego w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

Określenie "majątek nieruchomy" ma takie znaczenie, jakie nadaje mu prawo tego Umawiającego się Państwa, na terytorium którego dany majątek jest położony. Określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie przynależne do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których zastosowanie mają przepisy prawa powszechnego dotyczące własności ziemi, prawa użytkowania majątku nieruchomego, jak również prawa do stałych lub zmiennych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa do eksploatacji złóż mineralnych, źródeł i innych zasobów naturalnych; statki morskie, statki żeglugi śródlądowej i statki powietrzne nie stanowią majątku nieruchomego (art. 6 ust. 2 ww. umowy).

Zgodnie z art. 13 ust. 1 konwencji polsko-angielskiej, zyski osiągane przez osobę mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, z przeniesienia własności majątku nieruchomego w rozumieniu artykułu 6 niniejszej Konwencji i położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Użycie w umowie sformułowania "może być opodatkowany" oznacza, że dochód z majątku nieruchomego jest opodatkowany w Polsce, o ile polskie ustawy podatkowe przewidują ich opodatkowanie. Wobec tego należy stwierdzić, że w świetle powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz polsko-angielskiej konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania przychody ze sprzedaży nieruchomości położonej w Polsce przez osobę zamieszkałą w Wielkiej Brytanii podlegają opodatkowaniu w Polsce, według zasad wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Według art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 powyższej ustawy źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

d. innych rzeczy, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy, a przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, co do zasady decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia.

W związku z tym, że sprzedaż spółdzielczego własnościowego prawa do garażu nabytego przez Wnioskodawczynię w spadku po ojcu nastąpiła w 2019 r., w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 2019 r.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ww. ustawy - w brzmieniu nadanym art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2159), a mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r. - w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Dodany przepis art. 10 ust. 5 powyższej ustawy stanowi, że w przypadku zbycia nieruchomości nabytych w drodze spadku, pięcioletni okres liczony będzie od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub praw majątkowych przez spadkodawcę.

Do wyliczenia pięcioletniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę, który dokonuje sprzedaży, ale także okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkodawcę. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat - to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu.

Aby zatem ustalić, czy w przedmiotowej sprawie sprzedaż spółdzielczego własnościowego prawa do garażu przez Wnioskodawczynię podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, istotne jest ustalenie, czy odpłatne zbycie tego prawa nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tego prawa przez ojca Wnioskodawczyni.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego, na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia z dnia 2 września 2019 r. Wnioskodawczyni (spadkobierczyni) nabyła w spadku po zmarłym ojcu (spadkodawcy) w dniu 28 czerwca 2019 r. spółdzielcze własnościowe prawo do garażu. Zgodnie z zaświadczeniem wydanym przez Spółdzielnię Mieszkaniową, zmarłemu ojcu przysługiwało spółdzielcze własnościowe prawo do garażu nabyte na podstawie przydziału z dnia 19 stycznia 1999 r. W dniu 14 listopada 2019 r. Wnioskodawczyni sprzedała spółdzielcze własnościowe prawo do garażu.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 145, z późn. zm.), spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów niniejszej ustawy. W myśl art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego).

W przedmiotowej sprawie datą nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do garażu przez spadkodawcę, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest dzień 19 stycznia 1999 r. Wobec powyższego wskazać należy, że 5-letni okres od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przez spadkodawcę przewidziany w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, upłynął z dniem 31 grudnia 2004 r.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego, stwierdzić należy, że na gruncie art. 10 ust. 1 pkt 8 oraz art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, sprzedaż przez Wnioskodawczynię (spadkobierczynię) w 2019 r. spółdzielczego własnościowego prawa do garażu odziedziczonego po zmarłym ojcu (spadkodawcy), nie powoduje powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż sprzedaż ta miała miejsce po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do garażu przez spadkodawcę. Termin 5- letni, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b ww. ustawy w tym bowiem przypadku liczony jest od końca roku 1999, tj. roku, w którym nastąpiło nabycie ww. prawa przez spadkodawcę - ojca Wnioskodawczyni.

W związku z powyższym po stronie Wnioskodawczyni nie wystąpił obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych i złożenia zeznania PIT-39 z tytułu odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do garażu nabytego w spadku.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.

Końcowo - odnosząc się do zadanego pytania, należy wskazać, że jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego spółdzielcze własnościowe prawo do garażu zostało nabyte w 1999 r. przez ojca Wnioskodawczyni, tj. spadkodawcę, a nie jak wskazano w pytaniu: przez spadkobiercę. W przedmiotowej sprawie spadkobiercą jest Wnioskodawczyni, która nabyła spółdzielcze własnościowe prawo do garażu w 2019 r. (w dacie śmierci ojca). Mając na uwadze ciąg przedstawionych okoliczności, należy uznać, że osobą która nabyła przedmiotowe prawo do garażu w 1999 r. jest spadkodawca. Powyższe tutejszy organ uznał za pomyłkę pisarską, co nie wpłynęło na rozstrzygnięcie merytoryczne sprawy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto wyjaśnić należy, że w toku postępowania w sprawie wydania interpretacji upoważniony organ nie przeprowadza jakiegokolwiek postępowania dowodowego, a informacje niezbędne do wydania interpretacji czerpie wyłącznie z przedstawionego przez stronę opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Należy też zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...) w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.