0114-KDIP3-1.4011.45.2019.2.AC - PIT w zakresie możliwości wspólnego opodatkowania się małżonków w sytuacji zawarcia między nimi umowy o ograniczeniu wspólności majątkowej małżeńskiej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2019 r. (data wpływu 21 stycznia 2019 r.) uzupełnione pismem z dnia 20 lutego 2019 r. (data nadania 20 lutego 2019 r., data wpływu 21 lutego 2019 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 19 lutego 2019 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.45.2019.1.AC (data nadania 19 lutego 2019 r., data odbioru 20 lutego 2019 r.) oraz pismem z dnia 20 lutego 2019 r. (data nadania 11 marca 2019 r., data wpływu 11 marca 2019 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 7 marca 2019 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.45.2019.3.AC (data nadania 7 marca 2019 r. data odbioru 9 marca2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości wspólnego opodatkowania się małżonków w sytuacji zawarcia między nimi umowy o ograniczeniu wspólności majątkowej małżeńskiej - jest prawidłowe.

W dniu 21 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości wspólnego opodatkowania się małżonków w sytuacji zawarcia między nimi umowy o ograniczeniu wspólności majątkowej małżeńskiej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dnia 20 czerwca 2017 r. Wnioskodawca zawarł z obecną żoną notarialną umowę majątkową małżeńską. W umowie postanowili, że w ich "małżeństwie od dnia ślubu obowiązywać będzie umowna wspólność majątkowa ograniczająca ustawową wspólność majątkową w ten sposób że:

* pobrane wynagrodzenie za pracę i dochody z innej działalności zarobkowej każdego z małżonków oraz dochody z majątków osobistych każdego z małżonków (np. czynsz, dochody z tytułu praw autorskich i pokrewnych itp.) wejdą w skład majątku wspólnego w 50% (pięćdziesięciu procentach),

* w skład majątku osobistego tego małżonka, który dochód uzyskał w 37,5% (trzydziestu siedmiu i pięćdziesięciu setnych procenta),

* a w skład majątku osobistego drugiego małżonka w 12,5% (dwunastu i pięćdziesięciu setnych procenta)."

Dnia 21 czerwca 2017 r. Wnioskodawca zawarł ze swoja obecną żoną związek małżeński. Nie rozwiedli się. Nie są, ani nie byli, w separacji. Umowa majątkowa małżeńska nie została w żadnej części wypowiedziana, uchylona, bądź zmieniona. Nie ulega tym samym wątpliwości, że przez cały rok podatkowy 2018 Wnioskodawca pozostawał z żoną w związku małżeńskim, a także przez cały rok podatkowy istniała pomiędzy nimi umowna wspólność majątkowa.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 19 lutego 2019 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.45.2019.1.AC Wnioskodawca uzupełnił braki formalne wniosku tj. przeformułował pytanie oraz przedstawił własne stanowisko.

Ponadto w odpowiedzi na wezwanie z dnia 7 marca 2019 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.45.2019.3.AC Wnioskodawca wskazał, że:

Ani On, ani jego żona nie prowadzili w roku 2018 działalności gospodarczej, ani nie byli osobami duchownymi. W związku z tym w roku 2018 nie miały do nich zastosowania wymienione w wezwaniu przepisy:

* art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 z późn. zm.), tj. 19% podatek liniowy,

* ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 43),

* ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub

* ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie

Czy za rok podatkowy 2018 mogę być opodatkowany łącznie z żoną na wspólny wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym (w sposób określony w art. 6 ust. 2 ustawy)?

Zdaniem Wnioskodawcy za rok podatkowy 2018 może być opodatkowany łącznie z żoną na wspólny wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym. Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje terminu "wspólność majątkowa" - zatem należy go interpretować w rozumieniu ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy, która wyróżnia dwa rodzaje "wspólności majątkowej": "ustawową" i "ustanowioną umową". Nie ulega wątpliwości, że opisana umowna wspólność majątkowa ograniczająca ustawową wspólność majątkową jest formą wspólności majątkowej w rozumieniu Kodeksu. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje rodzaju "wspólności majątkowej" - zatem należy uznać, że opisana umowna wspólność majątkowa ograniczająca ustawową wspólność majątkową wyczerpuje ustawowe kryterium istnienia "wspólności majątkowej" przez cały rok podatkowy 2018, będące warunkiem koniecznym dla łącznego opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, późn. zm.) małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów.

Stosownie do art. 6 ust. 2 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r., małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, mogą być, z zastrzeżeniem ust. 8, na wspólny wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26 i art. 26e; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków.

W myśl art. 6 ust. 3 ww. ustawy, zasada wyrażona w ust. 2 ma zastosowanie również, jeżeli jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany zgodnie z art. 27, lub osiągnął dochody w wysokości niepowodującej obowiązku uiszczenia podatku.

Jak stanowi ust. 8 art. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zasada preferencyjnego rozliczenia nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 1 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2195) w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadza się następujące zmiany: w art. 6 uchyla się ust. 10. Ponadto, na mocy art. 16 tej ustawy zmieniającej przepisy ustaw zmienianych w art. 1-3, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r., z wyjątkiem art. 6 i art. 6a ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, oraz art. 7b ust. 2 ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, które stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2018 r. Oznacza to, że wyłącznie (przychody) dochody małżonków uzyskane od 1 stycznia 2018 r. podlegają tym regulacjom.

Zatem w świetle ww. przepisów ustawy, z wnioskiem o wspólne opodatkowanie dochodów mogą wystąpić małżonkowie, jeżeli spełnią łącznie, określone w art. 6 ust. 2 i 8 ustawy, następujące warunki:

* oboje podlegają nieograniczonemu obowiązku podatkowemu,

* przez cały rok podatkowy pozostają w związku małżeńskim,

* przez cały rok podatkowy istnieje między nimi wspólność majątkowa małżeńska,

* żaden z małżonków nie prowadzi działalności gospodarczej opodatkowanej zryczałtowanym podatkiem dochodowym lub podatkiem liniowym

* nie mają do nich zastosowania przepisy ustawy o podatku tonażowym oraz ustawy o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Wskazać należy, że ustawodawca wprowadzając uprawnienie polegające na możliwości wspólnego rozliczenia się małżonków, wyraźnie określił warunki jakie należy spełnić by móc z niego skorzystać. Spełnienie ww. warunków powoduje możliwość skorzystania z prawa do łącznego opodatkowania dochodów małżonków.

Stosownie zaś do art. 45 ust. 1 ww. ustawy podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca przed ślubem tj. 20 czerwca 2017 r. zawarł z obecną żoną notarialną umowę majątkową małżeńską. W umowie postanowiono, że w ich "małżeństwie od dnia ślubu obowiązywać będzie umowna wspólność majątkowa ograniczająca ustawową wspólność majątkową w ten sposób że:

* pobrane wynagrodzenie za pracę i dochody z innej działalności zarobkowej każdego z małżonków oraz dochody z majątków osobistych każdego z małżonków (np. czynsz, dochody z tytułu praw autorskich i pokrewnych itp.) wejdą w skład majątku wspólnego w 50% (pięćdziesięciu procentach),

* w skład majątku osobistego tego małżonka, który dochód uzyskał w 37,5% (trzydziestu siedmiu i pięćdziesięciu setnych procenta),

* a w skład majątku osobistego drugiego małżonka w 12,5% (dwunastu i pięćdziesięciu setnych procenta)."

Dnia 21 czerwca 2017 r. Wnioskodawca zawarł związek małżeński. Nie rozwiedli się. Nie są, ani nie byli, w separacji. Umowa majątkowa małżeńska nie została w żadnej części wypowiedziana, uchylona, bądź zmieniona. Wnioskodawca pozostawał z żoną w związku małżeńskim, a także przez cały rok podatkowy istniała pomiędzy nimi umowna wspólność majątkowa.

Wskazać należy, że stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r. poz. 682, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. Kodeksu, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Wskazać należy, że nie jest istotny zakres przyjętej przez małżonków wspólności - małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków, zgodnie z art. 47 § 1 ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy.

Ograniczenie wspólności ustawowej polega na wyłączeniu niektórych składników z majątku wspólnego małżonków. Ustawa nie wskazuje granic, do jakich można ograniczyć wspólność majątkową, co oznacza, że jedynie wyłączenie z majątku wspólnego wszystkich składników majątkowych nie oznacza ograniczenia wspólności ustawowej, ale należy to interpretować jako ustanowienie rozdzielności majątkowej.

Ograniczenie albo rozszerzenie wspólności majątkowej nie ma wpływu na możliwość wspólnego opodatkowania się małżonków. Przepis stanowi o istnieniu wspólności majątkowej pomiędzy małżonkami. Należy przyjąć, że do wspólnego opodatkowania uprawnieni są małżonkowie, między którymi istnieje wspólność majątkowa w kształcie ustawowym, jak i ci małżonkowie, którzy zmodyfikowali zakres wspólności przez jej ograniczenie lub rozszerzenie.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że pomimo zawarcia umowy ograniczającej wspólność majątkową Wnioskodawca będzie miał możliwość za 2018 rok łącznego rozliczenia swoich dochodów z dochodami małżonki na podstawie wniosku wyrażonego we wspólnym zeznaniu rocznym.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.