0114-KDIP3-1.4011.251.2022.2.PZ - Przekazanie próbki wyrobu medycznego jako niestanowiące przychodu

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 4 maja 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP3-1.4011.251.2022.2.PZ Przekazanie próbki wyrobu medycznego jako niestanowiące przychodu

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo, stwierdzam, że stanowisko Spółki w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 stycznia 2022 r. wpłynął wniosek Spółki o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu po stronie obdarowanej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

a) Przedmiot działalności Spółki i model działalności marketingowej

A sp. z o.o. prowadzi w Polsce działalność gospodarczą polegającą na dystrybucji wyrobów medycznych stosowanych m.in. w monitorowaniu poziomu glukozy we krwi. W tym zakresie Spółka jest dystrybutorem m.in. wyrobu medycznego - systemu monitorowania glikemii (...).

W ramach prowadzonej działalności Spółka podejmuje różnego rodzaju aktywności marketingowe w celu zwiększenia sprzedaży oferowanych produktów. W tym zakresie Spółka dokonuje m.in. nieodpłatnych wydań próbek dystrybuowanych wyrobów w celu zapoznania potencjalnego odbiorcy z ich właściwościami oraz z zasadami ich obsługi. Zasadniczo, Spółka przekazuje próbki nieodpłatnie pacjentom za pośrednictwem lekarzy, pielęgniarek, farmaceutów. Spółka planuje rozszerzenie zakresu nieodpłatnych wydań próbek poprzez przekazywanie ich bezpośrednio pacjentom (w przeszłości Spółka sporadycznie również dokonywała takich wydań bezpośrednio na rzecz pacjentów). Ten drugi rodzaj działalności marketingowej polegający na wydaniach bezpośrednich jest przedmiotem niniejszego wniosku.

Z uwagi na postęp technologiczny i zmiany w sposobie leczenia cukrzycy, produkt (...) jest coraz częściej wybierany przez pacjentów dotkniętych tą chorobą. W związku z tym, Spółka zamierza w większym stopniu promować (...) jako produkt bardziej nowoczesny, innowacyjny i jednocześnie bardziej dochodowy niż dotychczas stosowane produkty, w tym zwłaszcza klasyczne glukometry. Spółka planuje zatem w najbliższym czasie stopniowo zwiększać liczbę nieodpłatnych wydań (...) zarówno w modelu dystrybucji pośredniej (poprzez lekarzy, pielęgniarki lub farmaceutów) jak i bezpośredniej.

b) Sposób działania (...)

Swoją funkcjonalność wyrób (...) zawdzięcza współdziałaniu dwóch elementów. Pierwszym z nich jest sensor (czujnik). Jest to wyrób medyczny przyklejany do ciała, który poprzez płyn śródtkankowy za pomocą niewielkiego, miękkiego włókna mierzy poziom glukozy w tkankach. Sensor (czujnik) działa wyłącznie 14 dni, po tym okresie jest bezużyteczny, nie ma możliwości wykorzystania go do innych celów. Osoba fizyczna może zatem efektywnie wykorzystać próbkę wyłącznie przez 14 dni, po czym musi ją wyrzucić.

Próbka wyrobu medycznego będącego przedmiotem zapytania tj. czujnika (...) stanowi w świetle przepisów ustawy o wyrobach medycznych "pełnoprawny" wyrób medyczny. Koszt takiego "pełnoprawnego" wyrobu medycznego - jednego czujnika wynosi 255,00 PLN brutto.

Drugą składową systemu (...) jest czytnik pozwalający na odczytanie wskazania czujnika. Początkowo Spółka oferowała i szeroko dystrybuowała czytniki w formie fizycznych urządzeń. Obecnie są one stopniowo zastępowane darmową aplikacją na smartfony, która zachowuje wszystkie funkcjonalności fizycznego czytnika.

Ze względu na przyjęte przez Spółkę zobowiązanie związane z objęciem czujnika (...) refundacją na podstawie Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 26 września 2019 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykazu wyrobów medycznych wydawanych na zlecenie, czytniki będą jednak w ograniczonym zakresie udostępniane nieodpłatnie, tylko dla osób objętych refundacją, które zgłoszą zapotrzebowanie na czytnik za pomocą specjalnej strony internetowej. Ten rodzaj nieodpłatnych wydań czytników odbywa się poza akcjami marketingowymi i nie jest przedmiotem niniejszego wniosku.

c) Wydania promocyjne bezpośrednie

Jak zostało wspomniane wyżej, oprócz przekazywania nieodpłatnych próbek poprzez personel medyczny, który zobowiązuje się do dostarczenia wyrobów medycznych pacjentom cierpiącym na cukrzycę, Spółka zamierza na szerszą skalę przekazywać sensor (...) bezpośrednio pacjentom. Takie przekazania mogą mieć miejsce np. podczas targów branżowych, szkoleń, prezentacji produktów czy wydarzeń o podobnym charakterze. Osoby fizyczne, które bezpośrednio (bez pośrednictwa lekarza) otrzymały od (...) próbki wyrobu medycznego - czujnika (...) są osobami chorymi przewlekle na cukrzycę, które wymagają stałej i nieprzerwanej kontroli poziomu glukozy we krwi.

Osoby fizyczne, przewlekle chore na cukrzycę, które mogą otrzymać próbkę wyrobu medycznego - czujnika (...), dokonują standardowo kontroli pomiaru poziomu glukozy za pomocą innych wyrobów medycznych, co oznacza, że ponoszą stałe koszty ich nabycia. Kontrola przebiegu cukrzycy jest procedurą stałą i konieczną do codziennego wykonywania, ponieważ cukrzyca jest chorobą przewlekłą i nieuleczalną. Osoba fizyczna wymagająca monitorowania poziomu glukozy ponosi zatem stałe wydatki na wyroby medyczne umożliwiające jej kontrolę choroby. Jeśli zatem nie otrzyma próbki wyrobu medycznego (...), to w tym okresie i tak ponosić będzie nakłady na zakup innych wyrobów monitorujących poziom glukozy we krwi. Osoba taka, nawet jeśli otrzyma próbkę wyrobu medycznego (...), to próbka ta i tak nie zaspokoi jej potrzeb w zakresie profilaktyki medycznej, a jedynie umożliwi okresowe wykorzystanie innego produktu.

Przekazanie osobie fizycznej próbek wyrobu medycznego (...) wykonywane jest przez przekazanie minimalnej ilości próbek na rzecz jednej osoby - jedna osoba fizyczna otrzymuje jeden czujnik jako próbkę wyrobu medycznego (...). Jeden egzemplarz czujnika jest wystarczający do poznania jego właściwości i funkcjonalności przez osobę chorującą na cukrzycę, co umożliwi takiej osobie decyzję o skorzystaniu z tego wyrobu medycznego w przyszłości.

Przekazywanie próbek wyrobów medycznych pacjentom stanowi zwyczaj w obrocie wyrobami medycznymi, który bezpośrednio regulowany jest przepisami ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych, rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/745 z dnia 5 kwietnia 2017 r. w sprawie wyrobów medycznych, zmiany dyrektywy 2001/83/WE, rozporządzenia (WE) nr 178/2002 i rozporządzenia (WE) nr 1223/2009 oraz uchylenia dyrektyw Rady 90/385/EWG i 93/42/EWG, ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz. U. z 2021 r. poz. 275). Przekazywane pacjentom egzemplarze wyrobu medycznego (...) oznaczone są jako próbki. Jednocześnie wskazuje się, że nie są one przeznaczone do dalszej odsprzedaży.

Celem przekazania pacjentowi próbki wyrobu medycznego (...) jest cel reklamowy, służący zachęceniu pacjenta do zmiany dotychczas stosowanego wyrobu medycznego na czujnik (...). Jest to o tyle istotne, że opisane wyżej objęcie publicznym finansowaniem (refundacją) dotyczy ograniczonego zakresu pacjentów, tj. pacjentów od 4 do ukończenia 18 roku życia z cukrzycą typu 1 z bardzo dobrze monitorowaną glikemią (czyli przy co najmniej 8 krotnych pomiarach glikemii na dobę, co wyklucza pacjentów zaopatrzonych w system Ciągłego Monitorowania Glikemii w czasie rzeczywistym). Przekazywanie osobom chorym na cukrzycę czujnika (...) jest związane zatem bezpośrednio z celami gospodarczymi Spółki polegającymi na zwiększeniu sprzedaży tego wyrobu medycznego wśród osób, które nie są objęte systemem refundacji.

Ponadto, zgodnie z zasadami wewnętrznymi (...), próbki wyrobu medycznego - czujnika (...) będą możliwe do przekazania nieokreślonemu a priori gronu osób fizycznych chorujących na cukrzycę, czyli będą w dostępności powszechnej, bez określania konkretnej listy osób fizycznych jedynie uprawnionych do otrzymania czujnika. Spółka nie będzie zbierać danych osobowych osób, którym takie próbki będą przekazywane, często pozyskanie takich danych nie będzie nawet możliwe z uwagi na otwarty charakter spotkań promocyjnych. Spółka nie będzie dokonywała selekcji pacjentów, którym będzie przekazywać nieodpłatnie próbki, nie będzie wskazywała kryteriów według których dane próbki mają być przekazane. Będą one mogły zostać otrzymane przez każdego zainteresowanego pacjenta.

Obdarowani nie będą zasadniczo pozostawać z Wnioskodawcą w żadnym stosunku prawnym (jak stosunek pracy czy stosunek zlecenia).

Pytania

Czy Wnioskodawca przekazując bezpośrednio osobom fizycznym (pacjentom) próbki reklamowe wyrobu medycznego - czujnika do systemu monitorowania stężenia glukozy (...) jest obowiązany, na podstawie art. 42a ustawy o PIT, sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania z uwagi na powstanie po stronie obdarowanej przychodu podlegającego opodatkowaniu?

Stanowisko Spółki w sprawie

Wnioskodawca, przekazując bezpośrednio osobom fizycznym (pacjentom) próbki reklamowe wyrobu medycznego - czujnika do systemu monitorowania stężenia glukozy (...) nie jest obowiązany na podstawie art. 42a ustawy o PIT do sporządzenia informacji według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłania jej podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania z uwagi na brak wystąpienia po stronie obdarowanej przychodu podlegającego opodatkowaniu.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy:

a) Obowiązki informacyjne na gruncie ustawy o PIT

Stosownie do art. 42a ust. 1 ustawy o PIT osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Zgodnie zaś z art. 20 ust. 1 ustawy o PIT, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Na podstawie przedstawionych przepisów na osobach prawnych wypłacających należności lub świadczenia, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o PIT, spoczywa obowiązek informacyjny w postaci sporządzenia i przesłania podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu informacji o wysokości przychodów (informacja PIT-11).

A zatem weryfikacja, czy na Spółce spoczywa obowiązek sporządzenia i przesłania informacji PIT-11, o której mowa w art. 42a ust. 1 ustawy o PIT, wymaga rozstrzygnięcia charakteru prawnego przekazywanej przez nią próbki, w szczególności zaś tego, czy należy rozumieć ją jako przychód w rozumieniu tej ustawy.

W ocenie Spółki, w przedmiotowej sprawie nie będzie miało zastosowania potencjalnie żadne inne źródło przychodów, gdyż obdarowani nie będą zasadniczo pozostawać z Wnioskodawcą w żadnym stosunku prawnym.

b) Zakres rozumienia pojęcia przychód na gruncie ustawy o PIT

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przychodem jest zatem każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną. Potwierdzenie tego stanowiska znajduje się w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 22 kwietnia 2021 r., sygn. akt I SA/Po 859/20, w którym sąd wskazał: "Przychód jest bowiem w istocie określonym przyrostem majątkowym, a zatem jego otrzymanie musi mieć charakter definitywny". Oznacza to, że otrzymany przychód powinien być trwale "obecny" w majątku podatnika, aby stać się podstawą opodatkowania.

Jeśli chodzi o świadczenia nieodpłatne, o których mowa w art. 11 ust. 1 ww. ustawy należy zwrócić uwagę, że ustawa o PIT nie zawiera ich definicji. Rozumienie tego pojęcia zostało jednak wypracowane w judykaturze.

W orzecznictwie sądów administracyjnych z ostatnich lat ukształtował się pogląd, zgodnie z którym pojęcie nieodpłatnych świadczeń ma na gruncie omawianego przepisu szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne skutkujące uzyskaniem korzyści na koszt innego podmiotu, a także wszystkie te zdarzenia, które skutkują nieodpłatnym, tj. niezwiązanym z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, wniesieniem wkładu do majątku tej osoby, o wyraźnej wartości finansowej.

c) Warunki uznania nieodpłatnego świadczenia za przychód w świetle wyroku Trybunału Konstytucyjnego

Wykładnia pojęcia "otrzymanie nieodpłatnego świadczenia" była przedmiotem licznych orzeczeń, z czego szczególną uwagę należy poświęcić wyrokowi Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 r., sygn. K 7/13. Wyrok ten ma charakter wyroku interpretacyjnego i wskazuje w jaki sposób należy rozumieć dany przepis i stosować go w określonych stanach faktycznych, aby pozostawał on zgodny z normami konstytucyjnymi. W tym znaczeniu wyrok ten ma w całości charakter ostateczny i moc powszechnie obowiązującą, zapewniając jednolitą, zgodną z Konstytucją interpretację danej normy prawnej (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 października 2014 r., sygn. II FPS 7/14).

W wyroku tym Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że chcąc określić cechy istotne kategorii "innych nieodpłatnych świadczeń" jako przychodu w rozumieniu art. 12 ust. 1 i art. 11 ust. 1 ustawy o PIT należy przyjąć, że za przychód pracownika mogą być uznane świadczenia, które:

1.

po pierwsze, zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),

2.

po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,

3.

po trzecie, korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

Jeżeli wszystkie trzy powyższe kryteria są spełnione, nieodpłatne świadczenie powinno podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Co warte podkreślenia, choć wyrok Trybunału Konstytucyjnego zapadł na kanwie sprawy, w której powstała wątpliwość co do opodatkowania jako nieodpłatnych świadczeń, które pracownik może potencjalnie otrzymać w związku z pozostawaniem w stosunku pracy, tezy tego wyroku odnosić należy również do innych rodzajów nieodpłatnych świadczeń.

d) Nieodpłatne świadczenia a wydanie próbki sensora (...)

Przechodząc do analizy przedstawionego zdarzenia przyszłego, należy zauważyć, że o ile niewątpliwie przekazanie sensora (...) następuje za zgodą obdarowanego, a zatem spełniona będzie pierwsza przesłanka, o której mowa w wyroku Trybunału Konstytucyjnego, to zdaniem Spółki uzasadnione wątpliwości budzi to, czy można za spełnione uznać dwie pozostałe przesłanki, a w konsekwencji czy nieodpłatne świadczenia będące przedmiotem niniejszego wniosku stanowić mogą przychód w rozumieniu art. 20 ust. 1 w zw. z art. 11 ust. 1 ustawy o PIT. W odniesieniu do drugiej przesłanki, należy zwrócić uwagę, iż w praktyce składają się na nią dwie cechy. Po pierwsze, stwierdza ona, że beneficjentem nieodpłatnego świadczenia ma być obdarowany, a nie obdarowujący, a poza tym takie świadczenie musi zwiększać aktywa obdarowanego, lub też pozwolić na uniknięcie wydatku, który w innym razie obdarowany musiałby ponieść.

W tej kwestii, zdaniem Spółki, poważną wątpliwość budzi kwestia rzeczywistego beneficjenta świadczenia polegającego na przekazaniu nieodpłatnie próbki produktu (...) osobom ze zdiagnozowaną cukrzycą.

Należy bowiem zauważyć, że cukrzyca jest chorobą przewlekłą, wymagającą regularnego kontrolowania poziomu cukru u pacjenta przez cały okres jego życia. Oznacza to, że każdy z pacjentów musi zaopatrzyć się we właściwe środki kontroli poziomu cukru, a także poznać sposoby ich użycia. Należy przy tym zauważyć, że rynek wyrobów medycznych skierowanych do osób cierpiących na cukrzycę jest bardzo szeroki, a produkty te nie są kompatybilne, to znaczy, że produkty jednego producenta na ogół nie są przystosowane do jednoczesnego użycia z produktami innego producenta. W praktyce, pacjenci spośród dostępnych na rynku produktów wybierają ten, który najbardziej dostosowany jest do ich potrzeb. Wybór ten na ogół ma długotrwały charakter, to znaczy, że pacjenci nie zmieniają zbyt często stosowanych przez siebie urządzeń, może to bowiem utrudnić kontrolę nad poziomem cukru, a przez to również nad przebiegiem choroby.

W konsekwencji, osoby otrzymujące wyroby medyczne (...) w momencie obdarowania są już na ogół posiadaczami i użytkownikami innych systemów monitorowania poziomu cukru (mogą to być proste glukometry, również produkowane przez Wnioskodawcę, ale też inne, bardziej skomplikowane urządzenia dostępne na rynku), dlatego nie można powiedzieć, aby wręczając im wyrób (...), Wnioskodawca w jakikolwiek sposób zaspokajał potrzebę pacjenta. Wręcz przeciwnie, na ogół takie osoby nie potrzebują dodatkowego urządzenia, a wyrób oferowany przez Spółkę przyjmują z ciekawości, z zamiarem wypróbowania go. W praktyce niewykluczone, że (...) nie użyją w ogóle, lub po jednorazowym użyciu zrezygnują z tego wyrobu, wracając do używanych wcześniej urządzeń. W takiej sytuacji trudno zdaniem Spółki mówić o jakimkolwiek przysporzeniu na rzecz takiego pacjenta. W przypadku jednak zainteresowania produktem Spółki skutkującym decyzją o stałym korzystaniu z (...), każdy dodatkowy sensor będzie musiał zostać zakupiony przez daną osobę.

Zdaniem Spółki faktycznym beneficjentem wydania próbki w takiej sytuacji jest Wnioskodawca. Ze względu na wspomniane wcześniej zwyczaje konsumenckie pacjentów, pozyskanie nowego klienta na rynku jest bardzo utrudnione. Pacjent na ogół nie jest zainteresowany jakimikolwiek towarami innymi niż te, których używa na co dzień i do których używania się przyzwyczaił. Możliwość zaprezentowania produktu jest zatem szansą dla Spółki, która w tej sytuacji może potencjalnie pozyskać nowego klienta. Jak z kolei wspomniano wcześniej, pacjenci korzystający z przyrządów do mierzenia poziomu cukru cechują się znacznym poziomem lojalności, co oznacza, że pomimo wysokiego kosztu pozyskania takiego klienta, strumień generowanych przez niego przychodów jest bardzo wysoki.

Wreszcie, ze względu na to, że jednorazowe otrzymanie próbki od Spółki nie ma wpływu na zaspokojenie potrzeb pacjenta w zakresie monitorowania glukozy (niezależnie od otrzymanej próbki będzie on ponosił wydatki na nabycie przyrządów do mierzenia poziomu cukru we krwi) nie można powiedzieć, aby stanowiło ono przysporzenie po stronie pacjenta lub też pozwoliło mu na uniknięcie wydatku, który musiałby ponieść.

W zakresie trzeciej przesłanki istotne jest to, czy można w sposób niebudzący wątpliwości ustalić wartość świadczenia przypadającego na poszczególnego pacjenta. Opisaną w zdarzeniu faktycznym sytuację należy również rozważyć pod kątem indywidualizacji otrzymania czujnika. W przypadku urządzeń wydawanych przez Spółkę bez pośrednictwa lekarzy, pielęgniarek, farmaceutów proces ten odbywa się podczas targów lub innych podobnych otwartych wydarzeń. Oczywistym jest, że dostęp do udziału w tego typu wydarzeniach jest powszechny, a Spółka zgodnie z przyjętą praktyką wydaje towary wszystkim osobom wyrażającym taką wolę. Zatem korzyść w postaci otrzymania czujnika jest ogólnie dostępna dla niemożliwej do zdefiniowania z personaliów grupy pacjentów (przekazanie próbki będzie skierowane do generalno-abstrakcyjnej grupy pacjentów). Brak jest możliwości indywidualizacji każdej osoby fizycznej, która wymaga kontroli poziomu glukozy we krwi i potencjalnie może otrzymać próbkę czujnika (...). W przypadku tak powszechnego sposobu dystrybucji jak targi brak jest wstępnej selekcji osób, w przypadku których jedynym kryterium zdobycia czujnika jest wyrażenie takiej woli. Biorąc pod uwagę sposób bezpośredniej dystrybucji oraz okoliczności decydujące o przekazaniu produktu podczas ogólnodostępnych wydarzeń, Spółka w żaden sposób nie uczestniczy w doborze pacjentów, którym wydawane są urządzenia. Zatem fakt wydania produktu (...) bezpośrednio pacjentom jest nieistotny, gdyż korzyść ta jest w praktyce powszechnie dostępna dla każdego zainteresowanego. Wobec powyższego w przedmiotowej sprawie nie można mówić o spełnieniu trzeciej z przesłanek, wskazanej przez Trybunał Konstytucyjny, wskazującej że aby doszło do powstania przychodu ze świadczenia nieodpłatnego, świadczenie to nie może być dostępne w sposób ogólny dla wszystkich.

Na okoliczność skierowania danego świadczenia do nieokreślonego kręgu odbiorców jako na czynnik przesądzający o niepowstaniu przychodu wskazuje chociażby interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 sierpnia 2021 r., 0112-KDIL2-1.4011.493.2021.1.AMN.

Wreszcie, odnosząc się do definicji przychodu, można wyrazić wątpliwość czy przekazanie próbki czujnika (...) ma rzeczywiście charakter trwałego przysporzenia po stronie pacjenta. Zdaniem Spółki przekazanie czujnika nie ma w świetle przywołanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych charakteru definitywnego, gdyż po 14 dniach czujnik nie może być już stosowany ani do pomiaru glukozy ani wykorzystany do innych celów. Wartość zużytego sensora wynosi zero. Po zakończeniu okresu 14 dni pomiaru czujnik powinien zostać zutylizowany.

Nie dochodzi zatem do trwałego i rzeczywistego powiększenia aktywów osoby fizycznej, która otrzymała próbkę reklamową, gdyż czujnik nie ma żadnego innego zastosowania poza 14 dniowym mierzeniem poziomu glukozy we krwi.

Osoby fizyczne, które uzyskają od (...) próbkę reklamową wyrobu medycznego (...) nie uzyskują w wyniku otrzymania próbki rzeczywistego i trwałego przysporzenia swojego majątku, a tylko przysporzenie o takim charakterze stanowi podstawę do opodatkowania.

Osoba fizyczna nie odnosi wymiernej korzyści, gdyż cierpiąc na cukrzycę posiada inne wyroby medyczne, które służą do monitorowania poziomu glukozy we krwi, w związku z tym otrzymanie próbki reklamowej w postaci czujnika wyrobu medycznego jest dla tych osób czymś "dodatkowym", służącym jedynie wywołaniu u nich zainteresowania produktem i rozważenia w przyszłości zamiany wyrobu medycznego służącego do kontroli poziomu glukozy stosowanego dotychczas na czujnik (...). Jak wspomniano, przekazanie wyrobu nie pozwala jednocześnie na uniknięcie innego wydatku, który musiałby być poniesiony.

Pacjent ponosi już obecnie koszt wyrobów medycznych przeznaczonych do kontroli poziomu glukozy, jeśli zatem po zapoznaniu się z czujnikiem (...), otrzymanym jako próbka reklamowa, będzie chciał dokonywać kontroli poziomu glukozy za pomocą czujnika (...) w przyszłości, po upływie 14 dni ważności czujnika, to przestanie ponosić wydatki na wyroby stosowane dotychczas. Jeden koszt wyrobu używanego dotychczas zostanie zastąpiony kosztem czujnika (...).

W związku z tym przekazanie próbki wyrobu (...) pacjentowi nie łączy się z rzeczywistym przysporzeniem w jego majątku.

Przekazywanie próbek wyrobów medycznych osobom fizycznym stanowi zwyczaj usankcjonowany w obrocie wyrobami medycznymi. Czynność ta jest ponadto regulowana przepisami ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych, rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/745 z dnia 5 kwietnia 2017 r. w sprawie wyrobów medycznych, zmiany dyrektywy 2001/83/WE, rozporządzenia (WE) nr 178/2002 i rozporządzenia (WE) nr 1223/2009 oraz uchylenia dyrektyw Rady 90/385/EWG i 93/42/EWG, ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz. U. z 2021 r. poz. 275). Przedstawione zasady bezpośrednich przekazań wyrobów są zgodne z powyższymi regulacjami.

W konsekwencji należy stwierdzić, że sam cel działania reklamowego leży po stronie (...), a nie pacjenta (osoby fizycznej). W związku z tym pacjent nie powinien być obciążany dodatkowymi obowiązkami podatkowymi związanymi z przemijającą, bo tylko 14 dniową możliwością zapoznania się z próbką wyrobu medycznego.

W związku z tym, że w ocenie Wnioskodawcy przekazanie próbki wyrobu medycznego (...) nie stanowi po stronie osoby fizycznej przychodu podlegającego opodatkowaniu, (...) nie jest zobowiązana do wystawiania osobom fizycznym, które otrzymały reklamową bezpłatną próbkę wyrobu medycznego (...) informacji PIT-11 o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy, o której mowa w art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a także przekazywania tej informacji do właściwego urzędu skarbowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa zaniechano poboru podatku.

Z treści tego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie natomiast do art. 11 ust. 2 ww. ustawy:

Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Na podstawie ust. 2a tego artykułu:

Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1.

jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;

2.

jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;

3.

jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;

4.

w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Jak i na podstawie ust. 2b tego artykułu:

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika (art. 11 ust. 2b ww. ustawy).

Rodzaje źródeł przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie m.in. w pkt 9 wymieniono "inne źródła".

Natomiast w myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9:

Za przychody z innych źródeł, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Zauważyć należy, że powołany wyżej przepis wymienia określone rodzaje przychodów stanowiące pewien katalog o charakterze otwartym, a tym samym nie rozstrzyga w sposób ostateczny, co jest przychodem z "innych źródeł". Użycie przez ustawodawcę zwrotu "w szczególności" przesądza, że przedmiotowy katalog nie ma charakteru zamkniętego, wyczerpującego. Innymi słowy, przychody niemieszczące się w źródłach przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8a ww. ustawy i niewymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych przewidzianych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowią przychody z innych źródeł. Zatem o przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 ww. ustawy. Rozumienie tego pojęcia zostało jednak wypracowane w judykaturze.

W uchwałach z 18 listopada 2002 r. sygn. akt FPS 9/02 oraz z 16 października 2006 r. sygn. akt FPS 1/06 Naczelny Sąd Administracyjny ustalił znaczenie tego terminu w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż na gruncie tej ustawy, termin "nieodpłatne świadczenie" ma "szerszy zakres niż w prawie cywilnym, obejmuje bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy". W uchwale z 24 maja 2010 r. sygn. Akt II FPS 1/10, NSA potwierdził powyższe stanowisko uznając, że ma ono również zastosowanie do podatku dochodowego od osób fizycznych, w stosunku do sytuacji wynikających z art. 11 ust. 1 w związku z art. 12 ust. 1 i 3 ustawy PIT.

Kwestia rozumienia pojęcia "innych nieodpłatnych świadczeń" - w kontekście świadczeń pracowniczych - była również przedmiotem analizy Trybunału Konstytucyjnego, który w wyroku z 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13, stwierdził, że "zdaniem Trybunału, przeprowadzona powyżej analiza pozwala na określenie cech istotnych kategorii "innych nieodpłatnych świadczeń" jako przychodu w rozumieniu art. 12 ust. 1 i art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f.

Należy przyjąć, że za przychód pracownika mogą być uznane świadczenia, które:

1.

po pierwsze, zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),

2.

po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,

3.

po trzecie, korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów)."

W tym miejscu należy zauważyć, że ww. wyrok Trybunału Konstytucyjnego odnosi się do pracowników. Jednakże zawarte w nim wskazania mogą stanowić wskazówkę przy ustalaniu ewentualnego przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń dla osób niebędących pracownikami.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą na dystrybucji wyrobów medycznych stosowanych m.in. w monitorowaniu poziomu glukozy we krwi. W ramach prowadzonej działalności Spółka podejmuje różnego rodzaju aktywności marketingowe w celu zwiększenia sprzedaży oferowanych produktów. W tym zakresie Spółka dokonuje mi.in. nieodpłatnych wydań próbek dystrybuowanych wyrobów w celu zapoznania potencjalnego odbiorcy z ich właściwościami oraz z zasadami ich obsługi. Zasadniczo, Spółka przekazuje próbki nieodpłatnie pacjentom za pośrednictwem lekarzy, pielęgniarek, farmaceutów. Spółka planuje rozszerzenie zakresu nieodpłatnych wydań próbek poprzez przekazywanie ich bezpośrednio pacjentom. Próbka wyrobu medycznego będącego przedmiotem zapytania tj. czujnika (...) stanowi w świetle przepisów ustawy o wyrobach medycznych "pełnoprawny" wyrób medyczny. Koszt takiego "pełnoprawnego" wyrobu medycznego - jednego czujnika wynosi 255,00 PLN brutto. Oprócz przekazywania nieodpłatnych próbek poprzez personel medyczny, który zobowiązuje się do dostarczenia wyrobów medycznych pacjentom cierpiącym na cukrzycę, Spółka zamierza na szerszą skalę przekazywać sensor (...) bezpośrednio pacjentom. Takie przekazania mogą mieć miejsce np. podczas targów branżowych, szkoleń, prezentacji produktów czy wydarzeń o podobnym charakterze. Osoby fizyczne, które bezpośrednio (bez pośrednictwa lekarza) otrzymały od (...) próbki wyrobu medycznego - czujnika (...) są osobami chorymi przewlekle na cukrzycę, które wymagają stałej i nieprzerwanej kontroli poziomu glukozy we krwi. Przekazanie osobie fizycznej próbek wyrobu medycznego (...) wykonywane jest przez przekazanie minimalnej ilości próbek na rzecz jednej osoby - jedna osoba fizyczna otrzymuje jeden czujnik jako próbkę wyrobu medycznego (...). Jeden egzemplarz czujnika jest wystraczający do poznania jego właściwości i funkcjonalności przez osobę chorującą na cukrzycę, co umożliwi takiej osobie decyzję o skorzystaniu z tego wyrobu medycznego w przyszłości. Celem przekazania pacjentowi próbki wyrobu medycznego (...) jest cel reklamowy, służący zachęceniu pacjenta do zmiany dotychczas stosowanego wyrobu medycznego na czujnik (...).

Ponadto, zgodnie z zasadami wewnętrznymi (...), próbki wyrobu medycznego - czujnika (...) będą możliwe do przekazania nieokreślonemu a priori gronu osób fizycznych chorujących na cukrzycę, czyli będą w dostępności powszechnej, bez określania konkretnej listy osób fizycznych jedynie uprawnionych do otrzymania czujnika. Spółka nie będzie zbierać danych osobowych osób, którym takie próbki będą przekazywane, często pozyskanie takich danych nie będzie nawet możliwe z uwagi na otwarty charakter spotkań promocyjnych. Spółka nie będzie dokonywała selekcji pacjentów, którym będzie przekazywać nieodpłatnie próbki, nie będzie wskazywała kryteriów według których dane próbki mają być przekazane. Będą one mogły zostać otrzymane przez każdego zainteresowanego pacjenta. Obdarowani nie będą zasadniczo pozostawać ze Spółką w żadnym stosunku prawnym (jak stosunek pracy czy stosunek zlecenia).

W niniejszej sprawie bezsporne jest, że pierwsza przesłanka jest spełniona, ponieważ przekazanie sensora (...) następuje za zgodą obdarowanego.

Co do drugiej przesłanki, trudno jest uznać, że została spełniona. Osoby chore, które otrzymują próbki są już posiadaczami innego urządzenia monitorującego poziom glukozy.

Dlatego nie można powiedzieć, aby wręczając wyrób (...), Spółka w jakikolwiek sposób zaspokajała potrzebę pacjenta. Ponadto jednorazowe otrzymanie próbki od Spółki nie ma wpływu na zaspokojenie potrzeb pacjenta w zakresie monitorowania glukozy (niezależnie od otrzymanej próbki będzie on ponosił wydatki na nabycie przyrządów do mierzenia poziomu cukru we krwi). Zatem nie można powiedzieć, aby stanowiło ono przysporzenie po stronie pacjenta lub też pozwoliło mu na uniknięcie wydatku, który musiałby ponieść.

W zakresie trzeciej przesłanki istotne jest to, czy można w sposób niebudzący wątpliwości ustalić wartość świadczenia przypadającego na poszczególną osobę fizyczną.

W przedmiotowej sprawie Spółka wskazała, że nie otrzyma jakichkolwiek danych osób fizycznych, które skorzystają z możliwości przetestowania czujnika wydanego przez Spółkę. Brak jest możliwości indywidualizacji każdej osoby fizycznej, która wymaga kontroli poziomu glukozy we krwi i potencjalne może otrzymać próbkę czujnika.

Wobec powyższego w przedmiotowej sprawie nie można, mówić o spełnieniu trzeciej przesłanki, wskazanej przez Trybunał Konstytucyjny, wskazującej aby doszło do powstania przychodu ze świadczenia nieodpłatnego, świadczenie to nie może być dostępne w sposób ogólny dla wszystkich.

Jednak, należy zauważyć, że krąg odbiorców darmowej próbki jest potencjalnie nieograniczony. Jeśli zatem grono beneficjentów-osób fizycznych korzystających z próbek nie będzie ograniczone, a więc dotyczyć będzie szerokiego grona odbiorców, to przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych u osób korzystających z próbek nie powstanie.

W przypadku bowiem wydawania próbki szerokiemu gronu beneficjentów gdzie skorzystanie z próbki nie będzie ograniczone wyłącznie do określonego grona beneficjentów, przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie powstanie.

Tym samym, w związku z przekazaniem przez Spółkę próbki wyrobu medycznego nie powstaje po stronie osoby fizycznej przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Takie działanie nie stanowi bowiem dla tych osób przysporzenia majątkowego. Zatem na Spółce nie ciążą obowiązki płatnika ani obowiązki informacyjne, związane ze sporządzeniem informacji PIT-11 tj. informacji o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy, o której mowa w art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a także przekazywania tej informacji do właściwego urzędu skarbowego.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organu podatkowego oraz wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego - wskazać należy, że orzeczenie to dotyczy tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, jak również powołany wyrok dotyczy konkretnej sprawy podatnika osądzonej w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)

z zastosowaniem art. 119a;

2)

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl