0114-KDIP3-1.4011.168.2018.2.ES - Wyliczenie limitu małego podatnika.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 21 czerwca 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP3-1.4011.168.2018.2.ES Wyliczenie limitu małego podatnika.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 800) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2018 r. (data wpływu 26 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wyliczenia limitu małego podatnika - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wyliczenia limitu małego podatnika.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - czynny podatnik VAT na podatku liniowym (PKPiR) w roku ubiegłym 2017 uzyskał przychód netto 4.389.129 złotych (bez VAT). Sprzedaż z VAT-em wyniosła 2.155.588 złotych, plus sprzedaż bez VAT-u t.j. sprzedaż "z odwrotnym obciążeniem" wyniosła 2.595.749 zł. Ogółem sprzedaż z VAT-em i "odwrotnym obciążeniem" t.j. bez VAT-u została faktycznie zafakturowana na 4.751.337 złotych. Wnioskodawca jest podwykonawcą robót drogowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jak poprawnie wyliczyć limit małego podatnika VAT i PIT? Czy do tego limitu trzeba dodać "statystycznie" VAT do sprzedaży zafakturowanej jako "odwrotne obciążenia" a więc faktycznie bez VAT-u?

Odpowiedź w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stanowi przedmiot niniejszej interpretacji. Odpowiedź w zakresie podatku od towarów i usług została udzielona odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy, małym podatnikiem w rozumieniu VAT są, co do zasady, podatnicy podatku od towarów i usług, u których wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro (zob. art. 2 pkt 25 lit. a ustawy o VAT). Podobnie na gruncie ustawy PIT (zob. art. 5a pkt 20 ustawy o PIT).

Obowiązująca w 2018 r. równowartość 1.200.000. euro to 5.176.000 zł. A więc małym podatnikiem jest ten, u którego wartość przychodu ze sprzedaży wraz z podatnikiem VAT nie przekroczyła w 2017 r. 5.176.000 zł.

Zdaniem Wnioskodawcy do wyliczenia limitu małego podatnika, powinien przyjąć faktyczne wartości z faktur sprzedaży "z odwrotnym obciążeniem", a więc bez VAT, który w tym przypadku nie występuje.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.) ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ww. ustawy opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Definicję małego podatnika zawiera art. 5a pkt 20 ww. ustawy. Ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku - oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł;

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest podwykonawcą robót drogowych. Wnioskodawca wskazał, że sprzedaż z VAT-em wyniosła 2.155.588 złotych, plus sprzedaż bez VAT-u tj. sprzedaż "z odwrotnym obciążeniem" wyniosła 2.595.749 zł. Ogółem sprzedaż z VAT-em i "odwrotnym obciążeniem" t.j. bez VAT-u została faktycznie zafakturowana na 4.751.337 złotych.

W związku z tak przedstawionym opisem sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości jak poprawnie wyliczyć limit małego podatnika tj. czy do tego limitu trzeba dodać "statystycznie" VAT do sprzedaży zafakturowanej jako "odwrotne obciążenia" a więc faktycznie bez VAT-u.

Należy zauważyć, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.) wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku od towarów i usług na podatnika (usługobiorcę), na rzecz którego świadczone są usługi wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy. Zatem w sytuacji gdy znajduje zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, obowiązek rozliczenia podatku zostaje przeniesiony na podatnika na rzecz którego są świadczone usługi. Natomiast stosownie do art. 17 ust. 2 ustawy usługodawca nie rozlicza podatku należnego.

Jednocześnie art. 2 ust. 25 lit. a ustawy wskazuje, że aby podatnik podatku od towarów i usług spełniał definicję małego podatnika wartość dokonanej przez niego sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie może przekroczyć, w poprzednim (do badanego okresu) roku podatkowym, wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro.

Zatem pomimo tego, że w danym przypadku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku od towarów i usług znajduje zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia zasadnym jest aby ustalając limit, o którym mowa w art. 5a pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych doliczać wartość kwoty podatku właściwej w przypadku danej transakcji.

Wskazać bowiem należy, że zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy oznacza jedynie przesunięcie obowiązku rozliczenia podatku od towarów i usług na usługobiorcę. Zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia nie oznacza natomiast, że w przypadku danej transakcji podatek nie wystąpi. Mechanizm odwrotnego obciążenia przenosi jedynie obowiązek rozliczenia tego podatku na usługobiorcę, tj. podatnika na rzecz którego są świadczone usługi.

W konsekwencji, Wnioskodawca ustalając na potrzeby art. 5a ust. 20 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wartość dokonanej sprzedaży powinien w przypadku transakcji, które na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług podlegają opodatkowaniu na zasadzie odwrotnego obciążenia "statystycznie" dodawać wartości podatku VAT, który zobowiązany jest rozliczyć nabywca.

Reasumując przy ustaleniu statusu małego podatnika należy uwzględnić kwoty podatku należnego, które w przypadku transakcji objętych mechanizmem odwrotnego obciążenia są naliczane przez usługobiorców. Podatek naliczany od takich transakcji przez usługobiorców jest bowiem podatkiem należnym i dotyczy sprzedaży dokonanej przez usługodawcę.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl