0114-KDIP3-1.4011.122.2019.2.MT - Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatków na eksploatację samochodów ciężarowych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2019 r. (data wpływu 18 lutego 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26 marca 2019 r. (data wpływu 28 marca 2019 r.) na wezwanie z dnia 22 marca 2019 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.122.2019.1.MT o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów całości wydatków na eksploatację samochodów ciężarowych - jest prawidłowe.

W dniu 18 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów całości wydatków na eksploatację samochodów ciężarowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej, prowadzącej działalność gospodarczą w zakresie handlu artkułami przemysłowymi. Spółka jest zobowiązana w roku 2019 do prowadzenia podatkowej księgi przychodów rozchodów. Wspólnikami spółki jawnej są dwie osoby fizyczne. Od uzyskanego udziału dochodzie spółki jawnej w roku podatkowym 2019 Wnioskodawca będzie opłacać podatek dochodowy od osób fizycznych wg stawki podatkowej w wysokości 19%. Zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych Wnioskodawca będzie opłacał kwartalnie. Przy prowadzeniu działalności gospodarczej Spółka użytkuje dwa samochody ciężarowe własne (2 sztuki) o dopuszczalnej masie całkowitej poniżej 3,5 tony, zwane dalej samochodami ciężarowymi o masie całkowitej poniżej 3,5 tony lub samochodami ciężarowymi.

Przyjmując ww. samochody ciężarowe Spółka nie złożyła w Urzędzie Skarbowym informacji na druku (VAT-26), o której to informacji mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 21 marca 2014 r. w sprawie wzoru informacji o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej (Dz. U. z 2012 r. poz. 371) oraz nie zamierza ww. informacji złożyć w przyszłości. Spółka nie prowadzi dla ww. samochodów ciężarowych ewidencji przebiegu pojazdu, o której to ewidencji mowa w art. 86a ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2014 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174), dalej ustawa o podatku od towarów i usług i nie zamierza prowadzić ww. ewidencji w przyszłości. Spółka postanowiła, iż od podatku należnego za dany kwartał rozliczeniowy będzie odliczała 100% podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wszelkie wydatki związane z użytkowaniem opisanych powyżej samochodów ciężarowych tj. wydatki na paliwo, wydatki na remonty i naprawy, itp. zwane dalej wydatkami związanymi z eksploatacją samochodów ciężarowych. Opisane powyżej samochody ciężarowe posiadają zaświadczenia o których mowa w art. 86a ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług o przeprowadzeniu dodatkowego badania technicznego przez okręgową stację kontroli pojazdów o spełnieniu wymagań dla pojazdów samochodowych określonych art. 86a ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług, zwanymi dalej w skrócie zaświadczeniami VAT. Wnioskodawca wydatki związane z eksploatacją ww. samochodów ciężarowych dokumentuje fakturami, które są wystawiane przez podatników VAT czynnych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że opisane we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej samochody ciężarowe są użytkowane przez spółkę jawną, której to Spółki Wnioskodawca jest wspólnikiem wyłącznie do celów związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Opisane we wniosku samochody ciężarowe są środkami trwałymi wykorzystywanymi przy działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę i zostały przez Wnioskodawcę wpisane do ewidencji środków trwałych prowadzonej przez Spółkę.

W stosunku do wskazanych przez Wnioskodawcę samochodów ciężarowych zostało przeprowadzone dodatkowe badanie techniczne przez okręgową stację kontroli pojazdów, które to badanie zostało potwierdzone zaświadczeniem wydanym przez tę stację, a w wydanych ww. zaświadczeniach jest zapis że opisane we wniosku o wydanie interpretacji pojazdy są samochodami ciężarowymi. W dowodach rejestracyjnych ww. samochodów ciężarowych użytkowanych przez Spółkę przy prowadzeniu działalności gospodarczej, są adnotacje o treści: VAT -1

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy od dnia 1 stycznia 2019 r. przysługuje prawo zaliczania do kosztów uzyskania przychodu w 100% wartości netto wyszczególnionej w fakturach dokumentujących wydatki związane z eksploatacją opisanych powyżej dwóch samochodów ciężarowych użytkowanych przez Spółkę przy prowadzeniu działalności gospodarczej?

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonana przez ustawodawcę nowelizacja w dniu 23 października 2018 r. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mająca między innymi na celu ograniczenie na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do kosztów uzyskania przychodu, zaliczania wydatków związanych z eksploatacją opisanych powyżej samochodów ciężarowych, nie wprowadza definicji samochodu ciężarowego, skutkiem czego celem określenia który pojazd samochodowy jest samochodem ciężarowym, w przedmiotowej sprawie należy przywołać przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, co stanowić może podstawę do uznania że użytkowane przez Spółkę przy prowadzeniu działalności gospodarczej opisane powyżej dwa samochody ciężarowe posiadające tzw. zaświadczenia VAT można uznać za samochody ciężarowe, co też stanowi, że wszelkie wydatki związane z ich eksploatacją mogą być w 100% wartości netto zaliczane do kosztów uzyskania przychodu.

Dlatego też reasumując powyższe należy uznać, iż w przedmiotowej sprawie nie znajduje zastosowanie ograniczenie o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co skutkuje, że Wnioskodawcy od dnia 1 stycznia 2019 r. przysługuje prawo do zaliczania do kosztów uzyskania przychodu 100% wartości netto wyszczególnionej w fakturach dokumentujących wydatki związane z eksploatacją opisanych powyżej samochodów ciężarowych użytkowanych przez spółkę jawną przy prowadzeniu działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.): kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem określony wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

* musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów,

* musi być należycie udokumentowany.

Należy przy tym podkreślić, że obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego między poniesionym wydatkiem a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu - każdorazowo spoczywa na podatniku.

Ustawa z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2159; dalej: ustawa zmieniająca) wprowadziła z 1 stycznia 2019 r. zmiany dotyczące m.in. zasad ujmowania w kosztach uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków eksploatacyjnych związanych z samochodem osobowym, wykorzystywanym także do celów prywatnych.

Do art. 23 ust. 1 dodany został pkt 46a, zgodnie z którym: nie uważa się za koszty uzyskania przychodów 25% poniesionych wydatków, z zastrzeżeniem pkt 36, z tytułu kosztów używania samochodu osobowego, innego niż określony w pkt 46, na potrzeby prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej - jeżeli samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika.

Z uzasadnienia do ustawy zmieniającej wynika, że wszelkie wydatki związane z korzystaniem z samochodu osobowego służącego podatnikowi także do innych celów niż działalność gospodarcza podlegać będą zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w wysokości 75% tych wydatków. Możliwość zaliczenia do kosztów 100% takich wydatków dotyczyć będzie tylko wykorzystywania samochodu osobowego wyłącznie w prowadzonej działalności gospodarczej, przy czym podatnik będzie musiał prowadzić ewidencję potwierdzającą wykorzystywanie samochodu osobowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika (wykorzystana będzie w tym zakresie ewidencja stosowana dla celów VAT).

Na podstawie art. 23 ust. 5f ww. ustawy, w przypadku nieprowadzenia przez podatnika ewidencji, o której mowa w art. 86a ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, uznaje się, że samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika.

Stosownie natomiast do art. 23 ust. 5g ww. ustawy, przepisu ust. 5f nie stosuje się, jeżeli podatnik na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie jest obowiązany do prowadzenia takiej ewidencji, z wyjątkiem przypadku, gdy brak tego obowiązku wynika z art. 86a ust. 5 pkt 2 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.

Z treści powyższych regulacji wynika, że ograniczenia dotyczące możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu eksploatacji samochodów dotyczą wyłącznie samochodów osobowych, nie dotyczą natomiast kosztów eksploatacji samochodów ciężarowych. W takim przypadku, tego typu wydatki podlegają rozliczeniu w kosztach bez ograniczenia, o ile spełniają ogólne warunki uznania ich za koszty podatkowe. Zatem kluczowym jest ustalenie, czy wykorzystywany w działalności pojazd jest samochodem osobowym, czy też innym niż osobowy.

W myśl art. 5a pkt 19a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o samochodzie osobowym - oznacza to pojazd samochodowy w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą, z wyjątkiem:

Zgodnie z art. 5d ww. ustawy, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w:

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazują, że spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych innych niż osobowe, stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Na podstawie zawartej w uzupełnieniu wniosku informacji, że wskazane przez Wnioskodawcę samochody zostały poddane dodatkowemu badaniu technicznemu w okręgowej stacji kontroli pojazdów, co zostało potwierdzone wydanym przez tę stację zaświadczeniem, w którym jest zapis, że pojazdy są samochodami ciężarowymi, stwierdzić należy, że pojazdy użytkowane przez spółkę jawną spełniają wymogi dla uznania za samochody ciężarowe wynikające z ww. definicji zawartej w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wskazano powyżej, kosztami uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów.

Z wniosku wynika, że samochody ciężarowe są użytkowane przez spółkę jawną wyłącznie do celów związanych z prowadzoną przez spółkę działalnością gospodarczą. Zatem wydatki związane z wykorzystaniem samochodów ciężarowych do celów związanych z działalnością gospodarczą spółki jawnej mogą być w całości zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

W myśl art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy: zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Mając na uwadze fakt, że Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej, wydatki związane z używaniem w działalności gospodarczej przedmiotowych samochodów Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów przy zastosowaniu proporcji do posiadanego przez niego udziału w zysku.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.