0114-KDIP3-1.4011.106.2018.2.EC - Określenie źródła przychodu ze sprzedaży akcji.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2018 r. (data wpływu 2 marca 2018 r.) uzupełnione pismem z dnia 14 maja 2018 (data wpływu 16 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia źródła przychodu ze sprzedaży akcji - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia źródła przychodu ze sprzedaży akcji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą X. Główny zakres prowadzonej działalności to sprzedaż cementu i wapna, na rzecz podmiotów gospodarczych. W roku 2009 - X zawarł porozumienie z odbiorcą towaru na mocy którego - zapłatą za dostarczone towary będą akcje - podmiotu trzeciego - spółki akcyjnej.

X. dla celów rozliczeń podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzi księgi rachunkowe zgodnie z ustawą o rachunkowości.

W wyniku wzajemnych rozliczeń za sprzedany towar, X przejął 437 akcji o wartości nominalnej 4.800 zł każdej z nich, na kwotę 2.097.600 zł łącznie. Otrzymane akcje częściowo pokrywały zobowiązanie z tyt. dostaw towarów.

Akcje zostały ujęte w inwestycjach długoterminowych od pozostałych jednostek.

Następnie w grudniu 2015 r. X - przedmiotowe akcje sprzedał wraz z całością praw i obowiązków z nimi związanymi.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 24 kwietnia 2018 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.106.2018.1.EC Wnioskodawca wskazał, że od 1 listopada 1992 r. prowadzi działalność gospodarczą pod firmą X w zakresie sprzedaży materiałów budowlanych-wapno, cement - na rzecz innych podmiotów gospodarczych.

W kwietniu 2004 r. kontrahentem - stałym nabywcą towarów X - została D Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, dokonując obrotu na poziomie kilku milionów złotych rocznie.

W wyniku dokonywanych transakcji sprzedaży na dzień 31 grudnia 2008 r. w stosunku do X -powstało zadłużenie D Sp. z o.o. na łączną kwotę 2.677.431,71 zł.

W dniu 11 września 2009 r. X jako cedent zawarł umowę przelewu wierzytelności pieniężnej z N (Cyprus) Limited z siedzibą w Nikozji - spółką zarejestrowaną w Republice Cypru - cesjonariusz, na mocy której X przelał wierzytelności na kwotę 1.000.000 zł dłużnika D Sp. z o.o., a cesjonariusz zobowiązał się do zapłaty w terminie 90 dni kwoty 1.000.000 zł.

W dniu 19 października 2009 r. zawarto umowy pomiędzy:

1. N (Cyprus) Limited,

2. X oraz

3. D Sp. z o.o.

Zgodnie z przedmiotową umową N Limited - zbyła na rzecz X, 437 udziałów w spółce D Sp. z o.o., za całkowitą cenę nabycia 2.097.600 zł (słownie: dwa miliony dziewięćdziesiąt siedem tysięcy sześćset zł).

W dniu 10 listopada 2009 r. - Wnioskodawca jako cedent zawarł kolejną umowę przelewu wierzytelności pieniężnej z N (Cyprus) Limited - cesjonariusz, na mocy której X przelał wierzytelności na kwotę 1.097.973,51 zł dłużnika D Sp. z o.o., a cesjonariusz zobowiązał się do zapłaty w terminie 30 dni kwoty 1.097.973,51 zł.

W dniu 15 grudnia 2009 r. została zawarta pomiędzy: N (Cyprus) Limited, a X - umowa kompensaty, zgodnie z którą strony postanowiły dokonać potrącenia wzajemnych zobowiązań, przez co wzajemne wierzytelności uległy umorzeniu do kwoty 2.097.600 zł. Dodatkowo N Limited zobowiązała się do zapłaty na rzecz X kwoty 373,51 zł stanowiącej różnicę pomiędzy zobowiązaniem N Limited a zobowiązaniem X.

W dniu 4 października 2010 r. na podstawie art. 551 § 1 art. 562 i 577 § 1 k.s.h., D Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością została przekształcona w D Spółka Akcyjną i tym samym udziały zostały zamienione na akcje, i w posiadaniu Wnioskodawcy znalazło się 43.700 akcji imiennych serii A.

W dniu 29 grudnia 2015 r. X zawarł z Panem J, zam. w W, umowę sprzedaży akcji imiennych serii A w kapitale zakładowym D Spółki Akcyjnej w upadłości likwidacyjnej w ilości 43.700 o wartości nominalnej 5 zł, za cenę 300.000 zł. Wraz z Akcjami, sprzedający przeniósł na kupującego całość praw i obowiązków związanych z akcjami.

Uzupełniając tym samym wniosek o wydanie interpretacji z dnia 27 lutego 2018 r. Wnioskodawca wyjaśnia co następuje:

* zapłatą za towar była kompensata wzajemnych wierzytelności pomiędzy X (dostawca towaru) i D Sp. z o.o. - (nabywcą).

* między świadczeniami stron zachodził stosunek ekwiwalentności - 1/1 - wartość zobowiązania z tytułu dostawy towarów do wartości udziałów (akcji).

* sprzedaż akcji nastąpiła jako czynność jednorazowa.

* sprzedaż akcji była zrealizowana w imieniu X jako czynność jednorazowa, nie planowana.

Uzyskując udziały (akcje) spółki - jako zapłatę za sprzedany towar Wnioskodawca nie planował dokonać ich zbycia o czym świadczy okres ich nabycia i sprzedaży.

Biorąc powyższe pod uwagę w naszej ocenie opisana transakcja - po stronie przychodu - stanowi przychód na działalności gospodarczej, natomiast wartość nabycia - w dacie sprzedaży będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu.

Równocześnie w załączeniu Wnioskodawca przesłał pełnomocnictwo szczególne PPS-1 uzupełnione o zakres udzielonego pełnomocnictwa oraz o adres elektroniczny pełnomocnika dostępny w systemie teleinformatycznym ePUAP.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż akcji przez Wnioskodawcę stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej zgodnie z art. 14 ust. 1 Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, i analogicznie - wartość nabycia przedmiotowych akcji - stanowi ich koszt uzyskania sprzedaży zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy jw.?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód z odpłatnego zbycia akcji zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. (Dz. U. z 2018.0.200 t.j.) stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, natomiast wartość uzyskanych akcji zgodnie z art. 22 ust. 1 będzie stanowiła koszty uzyskania przychodu na działalności gospodarczej.

Uzyskane akcje podmiotu trzeciego - stanowiły formę zapłaty za towar - rozliczenia zapłaty za sprzedany w ramach prowadzonej działalności towar, i wyczerpywały wszelkie znamiona wymiany barterowej. W ocenie Wnioskodawcy tak winny być traktowane.

Barter jest rodzajem umowy zamiany, polegającej na równoważącej się wartościowo wymianie towaru na towar, lub usługi na usługę, ewentualnie usługi na towar lub towaru na usługę, gdzie nie wchodzą w grę dodatkowe rozliczenia pieniężne między kontrahentami.

Wyrok NSA z 9 grudnia 1994 r. sygn. akt SA/Lu 173/94

Przedmiotem opodatkowania przy barterze jest uzyskany przez klienta dochód, czyli różnica między ustalonym przychodem, a kosztami nabycia towarów (usług), pomniejszona o koszty sprzedaży. Umowa barterowa jest bowiem umową wzajemną, a do istoty wzajemności należy, że między świadczeniami stron zachodzi stosunek ekwiwalentności tj. równowartości.

Przy transakcjach barterowych opodatkowaniu nie podlega różnica świadczeń wzajemnych wynikających z umowy zawartej między kontrahentami, ale dochód uzyskany w cenie towaru lub usługi. Wyjaśnienie Naczelnika US w Sopocie z 20 czerwca 2006 r. Nr p.d.o.p./423/06.

W przypadku umów barteru przychodem jest wartość należnych świadczeń wzajemnych (wartość świadczonych usług lub przekazanych towarów) określona w umowie. Wynika to z art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Datą powstania przychodu w umowie barteru jest dzień wydania rzeczy lub wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności.

Rozliczenia barterowe w żaden sposób nie naruszają przepisów prawa podatkowego. Każda transakcja barterowa powinna być rejestrowana w systemie ksiąg rachunkowych, tak samo jak transakcje gotówkowe i powodować identyczne skutki podatkowe.

Nabyte akcje / udziały w innych jednostkach traktuje się w świetle ustawy o rachunkowości jako instrumenty finansowe, które zalicza się do inwestycji.

Przez instrumenty finansowe rozumie się określony w art. 3 ust. 1 pkt 23 ustawy o rachunkowości kontrakt, który powoduje powstanie aktywów finansowych u jednej ze stron i zobowiązania finansowego albo instrumentu kapitałowego u drugiej ze stron pod warunkiem, że z kontraktu zawartego miedzy dwiema lub więcej stronami jednoznacznie wynikają skutki gospodarcze, bez względu na to czy wykonanie praw lub zobowiązań wynikających z kontraktu ma charakter bezwarunkowy albo warunkowy.

Zgodnie z ustawą o rachunkowości akcje / udziały zalicza się również do aktywów finansowych i zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 24 mogą one stanowić

* inwestycje długoterminowe - gdy jednostka planuje ich zbycie po upływie jednego roku.

* inwestycje krótkoterminowe - gdy planowane zbycie ma nastąpić w okresie nie przekraczającym 12 miesięcy.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - za przychód z działalności uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane. Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku (pkt 2) będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Tym samym sprzedaż akcji uzyskanych w wyniku wymiany barterowej akcji za zobowiązania wynikające z dostawy towarów - winna być opodatkowana jako przychód na działalności gospodarczej.

Analogicznie do ww. skoro przychód stanowi przychód na działalności gospodarczej. wartość uzyskanych akcji w momencie ich zbycia będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu na tej transakcji, gdyż zgodnie a art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - kosztami uzyskania przychodu, są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu.

Biorąc powyższe pod uwagę przedmiotowa transakcja stanowi przychód na działalności gospodarczej o wartość nabycia akcji w momencie ich sprzedaży będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 200 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

W myśl art. 10 ust. 1 ww. ustawy źródłem przychodów jest m.in.:

* pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3) oraz

* kapitały pieniężne i prawa majątkowe (pkt 7).

Podział ten ma istotny wpływ nie tylko na sposób prowadzenia dokumentacji finansowej, ustalanie podstawy opodatkowania, ale także na sposób opodatkowania i jego wysokość.

Jak wynika z treści art. 5a pkt 6 przywołanej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W myśl natomiast art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki, stanowi w rozumieniu przepisów ww. ustawy pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego, czy podatnik dokonał jej rejestracji.

Zgodnie zaś art. 14 ust. 1 przytoczonej ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont, przy czym u podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Wskazać należy, że treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 ww. ustawy daje podstawę by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków: po pierwsze, dana działalność musi być działalnością zarobkową, po drugie, działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz, po trzecie, w sposób ciągły.

Tak więc, działalność gospodarcza to taka działalność, która:

* jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu,

* wykonywana jest w sposób ciągły. Jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu np. powtarzalna sprzedaż przedmiotów własności posiadających tożsamy charakter. Przy czym o ciągłości nie przesądza kupno np. papieru wartościowego i jego sprzedaż za kilka lat, lecz powtarzalność podejmowanych działań,

* prowadzona jest w sposób zorganizowany, co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.

W związku z powyższym, aby określoną działalność uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, musi ona mieć charakter zarobkowy. Działalność jest zarobkowa wtedy, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby działalność gospodarcza wykonywana była w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Na pojęcie "zorganizowanie" w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy składa się zespół celowych, uporządkowanych czynności o charakterze profesjonalnym, realizowanych w ramach mniej lub bardziej wyodrębnionej struktury, mieszczących się zarówno w tzw. fazie przygotowawczej, związanej z uruchomieniem określonych działalności, jak i w fazie realizacji.

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki, stanowi w rozumieniu przepisów ww. ustawy pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego czy podatnik dokonał jej rejestracji.

Wskazać jednocześnie należy, iż wyłączenie zawarte w art. 5a pkt 6 ww. ustawy obejmuje m.in. kapitały pieniężne, zdefiniowane jako odrębne źródło przychodów, wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, których poszczególne kategorie wymieniono w art. 17 tej ustawy.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ww. ustawy za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.

Wyjaśnienie co pod pojęciem "papierów wartościowych" rozumie ustawodawca zawarto w art. 5a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl tego przepisu ilekroć w ustawie jest mowa o papierach wartościowych oznacza to papiery wartościowe, o których mowa w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 1636 i 1948), tj.:

* akcje, prawa poboru w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 z późn. zm.), prawa do akcji, warranty subskrypcyjne, kwity depozytowe, obligacje, listy zastawne, certyfikaty inwestycyjne i inne zbywalne papiery wartościowe, w tym inkorporujące prawa majątkowe odpowiadające prawom wynikającym z akcji lub z zaciągnięcia długu, wyemitowane na podstawie właściwych przepisów prawa polskiego lub obcego,

* inne zbywalne prawa majątkowe, które powstają w wyniku emisji, inkorporujące uprawnienie do nabycia lub objęcia papierów wartościowych określonych w lit. A, lub wykonywane poprzez dokonanie rozliczenia pieniężnego (prawa pochodne).

Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Stosownie do art. 30b ust. 2 pkt 1 ww. ustawy dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub ust. 1g, lub art. 23 ust. 1 pkt 38, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14.

Dochodów, o których mowa w ust. 1 nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 oraz art. 30c (art. 30b ust. 5 ustawy).

Natomiast z brzmienia art. 30b ust. 4 ww. ustawy wynika, że przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli odpłatne zbycie udziałów (akcji), papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacja praw z nich wynikających następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej.

W sytuacji, gdy przedmiotem działalności gospodarczej będzie nabywanie i zbywanie akcji i podatnik dokonuje takiej transakcji, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to uzyskany dochód z tego tytułu należy traktować jako dochód z wykonywanej pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Tak uzyskany dochód podlega łącznemu opodatkowaniu z pozostałymi dochodami w ramach wykonywanej działalności gospodarczej.

Naturalnie, aby działalność ta mogła być traktowana jako działalność gospodarcza, musi spełniać przesłanki wskazane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że musi być wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. Ponadto wskazać należy, iż skutkiem powołanego wcześniej przepisu art. 30b ust. 4 jest konieczność wyłączenia ze źródła przychodów określonego jako kapitały pieniężne, przedmiotu związanego z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży cementu i wapna na rzecz podmiotów gospodarczych. Wnioskodawca posiadał wierzytelność w stosunku do spółki D Sp. z o.o. W dniu 11 września 2009 r. Wnioskodawca zawarł umowę przelewu wierzytelności pieniężnej z N (Cyprus) Limited na kwotę 1 000 000 zł. Następnie w dniu 19 października 2009 r. zawarto umowę, w wyniku której N Limited zbyła na rzecz Wnioskodawcy 437 udziałów w spółce D Sp. z o.o. za cenę nabycia 2 097 600 zł. W dniu 10 listopada 2009 r. Wnioskodawca jako cedent zawarł kolejną umowę przelewu wierzytelności pieniężnej z N (Cyprus) Limited na kwotę 1 097 973,51 zł. W dniu 15 grudnia 2009 r. została zawarta pomiędzy N (Cyprus) Limited, a Wnioskodawcą umowa kompensaty, zgodnie z którą strony postanowiły dokonać potrącenia wzajemnych zobowiązań, przez co wzajemne wierzytelności uległy umorzeniu do kwoty 2 097 600 zł.

W dniu 4 października 2010 r. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością została przekształcona w D Spółka Akcyjną i tym samym udziały zostały zamienione na akcje, i w posiadaniu Wnioskodawcy znalazło się 43.700 akcji imiennych serii A.

W dniu 29 grudnia 2015 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży akcji.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że z przedstawionego stanu faktycznego nie wynika, aby Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą w zakresie obrotu akcjami. Udziały Spółki D Sp. z o.o., które zostały zakupione w 2009 r. w wyniku przekształcenia tej spółki w spółkę akcyjną zostały zamienione na akcje. Natomiast w 2015 r. przedmiotowe akcje zostały sprzedane jednorazowo. Zatem przychód z tytułu sprzedaży akcji będzie stanowił przychód ze źródła jakim są kapitały pieniężne, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Skoro przychód ze zbycia akcji należy przypisać do źródła kapitały pieniężne, to koszty uzyskania przychodów również należy odnieść do tego źródła. W myśl art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy PIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e.

Użyte przez ustawodawcę określenie "wydatków na nabycie" oznacza wydatki bezpośrednio warunkujące nabycie m.in. akcji, tj. takie, bez których poniesienia skuteczne nabycie akcji nie byłoby możliwe. Takie wydatki zalicza się do kosztów uzyskania przychodów, ale dopiero z chwilą odpłatnego zbycia akcji.

Z powyższego przepisu wynika, że dopiero z chwilą odpłatnego zbycia akcji, ustala się koszty, które warunkują ich nabycie. W praktyce istotną przesłanką zaliczenia poniesionego przez podatnika wydatku do kosztów uzyskania przychodu jest istnienie związku przyczynowo-skutkowego między tym wydatkiem, a osiągniętym przychodem. Zatem kosztem uzyskania przychodu z tytułu zbycia akcji będą wydatki faktycznie poniesione na ich nabycie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nabył udziały Spółki D Sp. z o.o. (które następnie w wyniku przekształcenia spółki zostały zamienione na akcje). Zapłata za te udziały nastąpiła w formie kompensaty wzajemnych wierzytelności.

Przepis art. 498 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, z późn. zm.), stanowi, że gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącać swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym. Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się wzajemnie do wysokości wierzytelności niższej.

Zauważyć należy, że istotą umownego potrącenia jest ograniczenie obrotu środkami pieniężnymi, co następuje w drodze umorzenia wzajemnych wierzytelności przez zaliczenie, w wyniku czego osoby mające wobec siebie nawzajem wierzytelności z tych samych lub różnych stosunków zobowiązaniowych nie otrzymują efektywnie należnych im świadczeń, lecz na skutek potrącenia każda z nich zostaje zwolniona ze swego zobowiązania albo całkowicie, albo też do wysokości należności niższej (art. 498 § 2 Kodeksu cywilnego).

Potrącenie jest więc formą wykonania zobowiązania, do którego, w myśl art. 503 Kodeksu cywilnego, stosuje się przepisy o zaliczeniu zapłaty.

Organ podatkowy zauważa, że w postępowaniu dotyczącym wydawania interpretacji indywidualnych nie jest zobowiązany do oceny tej czynności prawnej z uwzględnieniem jej celu i zamiarów, tak by ustalać w postępowaniu podatkowym charakter nabytych akcji. Wnioskodawca we wniosku wskazał, że udziały (które w wyniku przekształcenia spółki zostały zamienione na akcje) zostały objęte w wyniku zapłacenia ceny w postaci umownego potrącenia wierzytelności (zobowiązań), tym samym organ przyjął, że zawarcie umowy kompensaty było alternatywą zapłaty powyższego w formie pieniężnej.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, że mimo że faktycznie pomiędzy stronami nie dojdzie do przepływu środków pieniężnych, to Wnioskodawca nabył akcje za środki pochodzące z należności z tytułu umowy przelewu wierzytelności. Bowiem nabycie przez Wnioskodawcę akcji nastąpiło w ramach rozliczenia transakcji sprzedaży ww. akcji poprzez potrącenie wzajemnych wierzytelności, tj. kompensaty świadczeń pieniężnych istniejących pomiędzy stronami, która będzie polegać na potrąceniu wierzytelności Wnioskodawcy z tytułu umowy przelewu wierzytelności i zapłacie ceny nabycia Udziałów (akcji) przez Wnioskodawcę.

Koszty uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia udziałów lub akcji ustala się w zależności od sposobu w jaki nabyto te udziały i akcje.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca w rzeczywistości poniósł koszt na nabycie akcji w wysokości ceny nabycia udziałów (które zostały w wyniku przekształcenia spółki z o.o. w spółkę akcyjną zamienione na akcje). Kwota ta została potrącona ze środków pieniężnych, które Spółka N Limited winna zapłacić Wnioskodawcy w związku z zawartą umową przelewu wierzytelności. Zatem uznać należy, że ponosząc wydatek na nabycie opisanej we wniosku kompensaty zobowiązań pieniężnych pomiędzy Wnioskodawcą a zbywcą akcji, Wnioskodawca poniósł faktyczny koszt zakupu akcji.

Reasumując, stwierdzić należy, iż wydatek poniesiony na nabycie akcji poprzez potrącenie wzajemnych wierzytelności stanowić będzie dla Wnioskodawcy na moment zbycia tych akcji koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę pisma oraz wyroku sądowego co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.