0114-KDIP3-1.4011.1034.2023.4.EC

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 stycznia 2024 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP3-1.4011.1034.2023.4.EC

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 listopada 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 17 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy kosztów uzyskania przychodów jest:

* prawidłowe - w części dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup przyczepy oraz wydatków związanych z jej eksploatacją;

* nieprawidłowe - w części dotyczącej zastosowania ograniczenia wynikającego z art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uzupełnił go Pan - pismem z 4 stycznia 2024 r. (data wpływu 9 stycznia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą od 2 stycznia 2020 r. pod firmą A. Stałym miejscem wykonywania działalności jest ul. (...). Działalność Pana jest zarejestrowana w CEIDG pod numerem NIP: (...) oraz numerem REGON (...).

Ma Pan nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 z późn. zm., dalej zwana "ustawa o PIT). Wybraną formą opodatkowania jest podatek liniowy. Korzysta Pan również z ulgi podatkowej IP Box, o której mowa w art. 30ca ustawy o PIT.

Głównym przedmiotem Pana działalności jest wytwarzanie, rozwijanie oraz ulepszanie programów komputerowych. Charakterystyka działalności wymusza na Panu świadczenie usług również poza stałym miejscem wykonywania działalności gospodarczej, bowiem często realizuje Pan kontrakty dla firm spoza (...) (będącej stałym miejscem wykonywania działalności gospodarczej) i w tym celu odbywa wyjazdy do siedziby klienta. Taka forma realizacji kontraktów uzależniona jest od szczególnych oczekiwań kontrahentów.

W chwili obecnej nie posiada Pan odrębnego biura, z którego mógłby świadczyć usługi w ramach swojej działalności. Jeśli dany projekt nie wymaga udania się do siedziby kontrahenta, pracuje Pan ze swojego mieszkania. Jest to o tyle utrudnione, że posiada Pan trójkę małoletnich dzieci, których głośne zachowanie utrudnia skupienie się na pracy, co jest nieodzowne z uwagi na profil działalności prowadzonej przez Pana.

W związku z powyższym, planuje Pan zakup przyczepy kempingowej. Przyczepa zostanie wyposażona w udogodnienia niezbędne w prowadzonej przez Pana działalności. W szczególności zostanie ona wyposażona w stół i biurko, monitor zewnętrzny, antenę oraz modem zapewniające stały dostęp do internetu. Przyczepa nie będzie odpowiadała definicji samochodu osobowego zawartej w art. 5a pkt 19a ustawy o PIT. Przyczepa zostanie uwzględniona w ewidencji środków trwałych Pana działalności gospodarczej.

Przyczepa będzie w głównej mierze wykorzystywana w ramach Pana działalności gospodarczej. Planuje Pan z niej korzystać jako mobilnego biura, które będzie wykorzystywane w sytuacji konieczności wykonywania usług poza miejscem stałego prowadzenia działalności gospodarczej.

Ponadto będzie Pan korzystał z przyczepy również przy braku konieczności wyjazdu do kontrahenta, z uwagi na fakt, że w swoim mieszkaniu nie zawsze ma Pan zapewnione warunki umożliwiające osiągnięcie odpowiedniego stopnia skupienia. Tym samym, przyczepa będzie stanowiła dla Pana mobilne biuro, niezależnie od okoliczności.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej posiada Pan również samochód osobowy, o którego koszty użytkowania pomniejsza Pan uzyskany przychód, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o PIT, z uwagi na użytek mieszany samochodu, tj. wykorzystanie go również na cele niezwiązane z działalnością gospodarczą.

Samochód jest uwzględniony w ewidencji środków trwałych Pana działalności.

Za pomocą wspomnianego samochodu będzie Pan holował zakupioną przyczepę w miejsce aktualnego zapotrzebowania na Pana usługi. Wskazuje Pan również, że incydentalnie będą zdarzały się sytuacje, w których zakupiona przyczepa będzie wykorzystywana na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Planuje Pan zaliczyć koszty zakupu oraz stałej eksploatacji przyczepy do kosztów uzyskania przychodu, a także odliczyć 50% podatku VAT naliczonego przy zakupie przyczepy oraz przy wydatkach eksploatacyjnych związanych z jej użytkowaniem. Obie te kwestie są przedmiotem niniejszego wniosku o interpretację indywidualną.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Wskazuje Pan, że będzie ponosił następujące wydatki eksploatacyjne w związku z przyczepą kempingową: wydatki na ubezpieczenie przyczepy, wydatki na przeglądy i ewentualne naprawy, opłaty za parking.

Przyczepa kempingowa zostanie wyposażona we wszystkie niezbędne w prowadzonej przez Pana działalności przedmioty, z tym że niektóre przedmioty ruchome, takie jak np. laptop będzie Pan do niej zanosił, a nie przechowywał w niej na stałe.

Wydatki związane z zakupem oraz eksploatacją przyczepy umożliwią Panu z jednej strony zachowanie źródła przychodów (poprzez możliwość podejmowania dodatkowych zleceń w trakcie wykonywania zlecenia u kontrahenta) oraz pozytywnie wpłyną na wydajność Pana pracy (poprzez zapewnienie Panu wydzielonej przestrzeni do pracy, w której będzie Pan mógł osiągnąć odpowiedni stopień skupienia). Tym samym, niewątpliwie wspomniane kategorie wydatków są związane z prowadzoną przez Pana działalnością gospodarczą.

Będzie Pan wykorzystywał przyczepę również stacjonarnie w charakterze miejsca do wykonywanej pracy. Ten sposób wykorzystywania przyczepy nie będzie jednak jej wyłącznym sposobem eksploatacji, a w szczególności nie będzie on miał miejsca codziennie.

Nie przewiduje Pan przyjmowania klientów/kontrahentów w przyczepie kempingowej.

Będzie Pan wykorzystywał przyczepę również w sytuacjach wyjazdów do klientów/kontrahentów.

Wyjazdy poza miejsce zamieszkania związane z wykorzystaniem przyczepy będą kilkudniowe, z uwagi na brak uzasadnienia ekonomicznego dla wykorzystywania przyczepy w wyjazdach jednodniowych.

Będzie Pan holował przyczepę w miejsce aktualnego zapotrzebowania na jego usługi w celu umożliwienia pracy w odpowiednich warunkach dla różnych klientów/kontrahentów po odbyciu spotkania biznesowego poza swoim miejscem zamieszkania.

Nie planuje Pan holowania przyczepy poza miejsce zamieszkania w celu przyjmowania w niej klientów/kontrahentów. Wskazuje Pan, że będzie holował przyczepę wyłącznie w celu zapewnienia sobie odpowiednich warunków do pracy oraz noclegu.

Przyczepa kempingowa nie będzie holowana przy każdym wyjeździe do klienta/kontrahenta. Przykładowo nie będzie ona wykorzystywana przy wyjazdach jednodniowych, gdyż brak jest uzasadnienia ekonomicznego dla tego rodzaju wykorzystania przyczepy.

Wykonywanie pracy w przyczepie kempingowej w sezonie jesiennym i zimowym będzie możliwe z uwagi na fakt, że będzie ona wyposażona w odpowiednie ogrzewanie.

W sezonie jesiennym i zimowym również będzie Pan holował przyczepę kempingową w czasie wyjazdów do klientów.

Przyczepa parkingowa podczas pracy stacjonarnej będzie parkowana na parkingu strzeżonym. Natomiast w trakcie pracy wyjazdowej będzie ona parkowana na parkingu strzeżonym lub na polu kempingowym.

Wskazuje Pan, że w przypadku wyjazdów na spotkania biznesowe, musi mieć on zapewnioną możliwość wytwarzania oprogramowania w odpowiednich warunkach, tj. przy stałym dostępie do szerokopasmowego intemetu oraz w miejscu odpowiednio wyciszonym, w którym będzie on miał możliwość skupienia się na wykonywanych obowiązkach. W przeciwnym wypadku narażałby się on na brak możliwości stałego wykonywania zleceń programistycznych, co negatywnie przełożyłoby się na przychody uzyskiwane z działalności gospodarczej. Tego rodzaju warunki będzie Pan miał zapewnione w przyczepie, którą w razie potrzeby będzie holował w miejsce aktualnego zapotrzebowania na jego usługi.

Przyczepa kempingowa będzie przez Pana wykorzystywana również na cele prywatne w postaci wyjazdów wypoczynkowych z rodziną.

W chwili nabycia przyczepy nie będzie Pan w stanie jednoznacznie i obiektywnie określić w jakim zakresie zakupiona przyczepa kempingowa będzie wykorzystywana do celów opodatkowanej działalności gospodarczej, a w jakim zakresie do celów osobistych.

Niemniej wskazuje Pan, że wykorzystanie do celów osobistych będzie incydentalne, a w przeważającej części przyczepa będzie wykorzystywana do celów opodatkowanej działalności gospodarczej.

Pytania

1. Czy ma Pan prawo zaliczyć wartość zakupu przyczepy oraz przyszłe wydatki związane z jej eksploatacją do kosztów uzyskania przychodów?

2. Czy przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów będzie Pan miał obowiązek stosować ograniczenie przewidziane w art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o PIT?

3. Czy ma Pan prawo odliczyć 50% podatku VAT naliczonego przy zakupie przyczepy oraz przy wydatkach eksploatacyjnych związanych z jej użytkowaniem, na podstawie art. 86a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 1570)?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1 i 2 dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych. Na pytanie nr 3 dotyczące podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1.

Pana zdaniem, ma Pan prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zarówno wartości zakupu przyczepy kempingowej, jak i przyszłych wydatków eksploatacyjnych związanych z jej użytkowaniem.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 PIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, winien spełniać łącznie następujące warunki:

1.

został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztów uzyskania przychodów podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

2.

jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

3.

pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością,

4.

poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

5.

został właściwie udokumentowany,

6.

nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Przenosząc powyższe na grunt analizowanej sprawy, stwierdza Pan, że w jego opinii wszystkie powyższe warunki zostały spełnione, a tym samym wspomniane koszty, które zostaną poniesione na zakup oraz wydatki eksploatacyjne podczas użytkowania pojazdu stanowić mogą koszty uzyskania przychodu.

Powyższe wynika z faktu, że poniesione wydatki w sposób obiektywny przełożyć się mogą na uzyskiwanie przychodu/zabezpieczenie jego uzyskiwania przez Pana.

Argumentując powyższe, wskazuje Pan, że miały oraz będą miały miejsce w przyszłości sytuacje, kiedy w trakcie wykonywania usługi u kontrahenta pojawia się możliwość zrealizowania kolejnego zlecenia na rzecz innego kontrahenta, co oczywiście przełożyłoby się na uzyskanie przychodu przez Pana. Jednakże w chwili obecnej, nie może Pan podjąć się realizacji innego projektu po zakończeniu wykonywania stacjonarnych czynności w biurze kontrahenta, bowiem nie ma on w takiej sytuacji zapewnionych odpowiednich warunków do pracy. W szczególności problematyczny jest brak dostępu do sprawnie działającego internetu oraz wyciszonego miejsca, w którym mógłby się Pan zająć wykonywaniem zlecenia ubocznego, co oczywiście przełożyłoby się na uzyskanie przez niego przychodu (w tym jego wysokość).

Powyższe problemy zostałyby rozwiązane poprzez zakup przyczepy, w której miałby Pan do dyspozycji wszelkie udogodnienia niezbędne do prowadzenia działalności. Bowiem z uwagi na swoją mobilność, przyczepa byłaby każdorazowo zabierana przez Pana do miejsca, w którym będzie on realizował dany kontrakt. Tym samym, stwierdzić należy, że zakup przyczepy oraz wydatki poniesione na jej bieżące utrzymanie będą miały korzystny wpływ na wysokość przychodów uzyskiwanych przez Pana, co uzasadnia ich zakwalifikowanie jako koszty uzyskania przychodu.

Innym argumentem uzasadniającym gospodarczo zakup przedmiotowej przyczepy jest fakt, że nie posiada Pan w chwili obecnej wydzielonej przestrzeni, w której mógłby on skupić się w pełni na świadczeniu usług programistycznych. Odczuwa Pan potrzebę posiadania biura, która w jego ocenie jest poparta racjonalnymi argumentami. Bowiem w swoim mieszkaniu nie zawsze ma Pan zapewnione warunki sprzyjające skupieniu się na pracy.

Możliwość uzyskania odpowiedniego stopnia skupienia jest w sposób oczywisty kluczowa przy rodzaju działalności świadczonej przez Pana. Działalność programistyczna jest bowiem w znacznym stopniu oparta o zdolności intelektualne oraz wiedzę osoby ją wykonującą. Wymaga ona wymyślania nowych idei oraz rozwiązań, które następnie mogą być implementowane w tworzonych/ulepszanych programach komputerowych. Tym samym, sprawne wykonywanie usług programistycznych jest w znacznej mierze uzależnione od procesów myślowych zachodzących u wykonawcy.

Oczywistym jest fakt, że stopień zaawansowania tych procesów, a także szybkość ich zachodzenia uzależnione jest od stopnia skupienia, który osiągnie Wykonawca. Jak wcześniej wskazano, obecnie nie zawsze ma Pan możliwość pełnego skupienia się na pracy z uwagi na fakt, że znaczną jej część wykonuje w swoim mieszkaniu. Niejednokrotnie wykonywanie usług programistycznych przez Pana było zakłócane przez jego dzieci, które z uwagi na swój wiek zachowują się w sposób stosunkowo głośny.

Tego rodzaju zakłócenia w sposób oczywisty przekładają się na spadek efektywności Pana pracy, a tym samym mają niekorzystny wpływ na uzyskiwane przez niego przychody.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że zakup przyczepy, która zapewniałaby Panu odpowiednie warunki do pracy, w sposób bezpośredni przełożyłby się na wzrost jego produktywności. Tym samym miałoby to korzystny wpływ na uzyskiwane przez niego przychody, co w Pana ocenie uzasadnia zakwalifikowanie jako koszty uzyskania przychodów zarówno kosztów nabycia przyczepy, jak i następczych kosztów jej eksploatacji.

Ponadto wysoka efektywność Pana, której osiągnięcie ułatwi zakupiona przyczepa, w sposób oczywisty przełoży się na stopień satysfakcji jego kontrahentów z wyświadczonych na ich rzecz usług. Tym samym, prawdopodobnie będą oni skłonni do dalszego korzystania z Pana usług w przyszłości. Zakup przyczepy będzie więc podyktowany również chęcią zachowania (zabezpieczenia) źródła przychodów w przyszłości.

Innym aspektem uzasadniającym zakwalifikowanie wspomnianych kosztów jako kosztów uzyskania przychodu jest fakt, że kilka razy w roku udaje się Pan na wyjazdy w celach wypoczynkowych wraz ze swoją rodziną. Przez wzgląd na specyfikę swojej pracy niekiedy pojawiają się niespodziewane wcześniej zlecenia, których okres wykonania przypada na okres Pana wyjazdu.

W takiej sytuacji najczęściej zmuszony jest Pan odrzucić ofertę kontrahenta z uwagi na fakt, że nie dysponuje wówczas odpowiednimi warunkami do świadczenia usług programistycznych, co oczywiście ma negatywny wpływ na wysokość przychodów uzyskiwanych przez Pana.

Nabyta przyczepa będzie wykorzystywana przez Pana na tego rodzaju wyjazdy. Ze względu na wyszczególnione powyżej udogodnienia, będzie Pan miał możliwość realizowania zleceń nawet w trakcie wyjazdów. Oczywiście, będzie to miało pozytywny wpływ na wysokość uzyskiwanych przychodów.

Podsumowując, w Pana opinii koszty zakupu przyczepy oraz koszty związane z jej eksploatacją powinny zostać uwzględnione jako koszty uzyskania przychodu, gdyż zdają się pozostawać spełnione warunki ku temu by uznać, że wydatki te będą wpisywały się w definicję kosztów uzyskania przychodów, a tym samym koszty te:

1.

zostaną poniesione przez podatnika,

2.

będą definitywne,

3.

będą pozostawały w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością,

4.

zostaną poniesione w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub będą mogły mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

5.

zostaną właściwie udokumentowane,

6.

nie będą znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Przy czym koszty nabycia przyczepy, z uwagi na jej wprowadzenie do ewidencji środków trwałych, powinny być odliczane poprzez odpisy amortyzacyjne, o których mowa w art. 22f ustawy o PIT. 

Ad. 2

Pana zdaniem, przy ustalaniu wysokości kosztów uzyskania przychodów powinien Pan stosować ograniczenie przewidziane w art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 46a zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów nie podlega 25% poniesionych wydatków, z tytułu kosztów używania samochodu osobowego na potrzeby prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, jeżeli samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika.

Zgodnie z art. 5a pkt 19a ustawy o PIT przez pojęcie samochodu osobowego rozumie się pojazd samochodowy w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą, z wyjątkiem:

a)

pojazdu samochodowego mającego jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

* klasyfikowanego na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub

* z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków,

b)

pojazdu samochodowego, który posiada kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu,

c)

pojazdu specjalnego, jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym, i jeżeli spełnione są również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:

* agregat elektryczny/spawalniczy,

* do prac wiertniczych,

* koparka, koparko-spycharka,

* ładowarka,

* podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,

* żuraw samochodowy,

d)

pojazdu samochodowego określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 86a ust. 16 ustawy o podatku od towarów i usług.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej posiada Pan samochód osobowy, który jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z Pana działalnością gospodarczą.

Z tego powodu uznaje Pan za koszty uzyskania przychodu 75% wydatków pozostających w związku z użytkowaniem samochodu osobowego.

Zakupiona przyczepa będzie konstrukcyjnie przystosowana do holowania przez samochód osobowy. Bez użycia samochodu jej użytkowanie zgodnie z przeznaczeniem nie byłoby możliwe, gdyż przyczepa nie będzie miała możliwości samodzielnego przemieszczania. Nie posiada ona bowiem silnika, który zapewniałby napęd niezbędny do jej samodzielnego przemieszczania.

Tym samym wydatek poniesiony na zakup przyczepy należy uznać za funkcjonalnie powiązany z samochodem osobowym. Koszty powiązane ze wspomnianym samochodem podlegają zaliczeniu jako koszty uzyskania przychodów na zasadach określonych w art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o PIT, z uwagi na planowane wykorzystywanie przyczepy niewyłącznie na cele prowadzonej działalności gospodarczej.

Powyższe wynika z faktu, że przyczepa nie spełnia definicji samochodu osobowego w rozumieniu ustawy o PIT. Jednakże ze względu na jej funkcjonalne połączenie z samochodem osobowym, Pana zdaniem, będzie na gruncie podatkowym klasyfikowana na zasadach przewidzianych dla samochodu osobowego. Na takim stanowisku stanęła chociażby Izba Skarbowa w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 17 lutego 2015 r., sygn.: IBPP2/443-1101/14/IK, w której organ stwierdził, że przyczepa stanowi: "jeden z towarów związanych z używaniem pojazdów". Jest Pan świadomy, że przytoczona interpretacja została wydana w zakresie podatku VAT, jednakże jego zdaniem wskazane w niej stanowisko organu powinno znaleźć zastosowanie również w przedmiotowej sprawie, gdyż definicja samochodu na gruncie podatku PIT, jak i podatku VAT, jest analogiczna.

Tym samym, Pana zdaniem należy uznać, że koszt nabycia przyczepy, jak i koszty związane z jej użytkowaniem, również powinny podlegać zaliczeniu w koszty uzyskania przychodów na zasadach przewidzianych ww. przepisie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 z późn. zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Aby wydatek poniesiony przez Podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodów, muszą zostać spełnione następujące warunki, tzn. dany wydatek:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność Podatnika przez osoby inne niż Podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została Podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez Podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 wskazanej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Przy czym - związek przyczynowy między poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodów, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem ich źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Należy przy tym zauważyć, że konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, które nie są wymienione w art. 23 ust. 1 ustawy podatkowej. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów.

Wyrażenie "w celu osiągnięcia przychodu" zawarte we wskazanym przepisie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Zauważyć należy, że przez sformułowanie "w celu" należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot "celowości".

Jak z powyższego wynika, podatnik ma zatem prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich poniesionych przez siebie wydatków, które nie zostały wymienione w art. 23 ww. ustawy - pod warunkiem, że ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów).

Przedmiotem Pana wątpliwości jest czy może Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów zakupioną przyczepę oraz wydatki związane z jej eksploatacją.

Zgodnie z art. 22 ust. 8 ustawy:

Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23. W przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.

Natomiast w myśl art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1)

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2)

maszyny, urządzenia i środki transportu,

3)

inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z art. 22f ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 22h-22m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 10 000 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10 000 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22h-22 m albo jednorazowo - w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków z tytułu kosztów używania, stanowiącego własność podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, samochodu osobowego niebędącego składnikiem majątku, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, oraz składek na ubezpieczenie takiego samochodu; te wydatki i składki w wysokości 20% stanowią jednak koszty uzyskania przychodów pod warunkiem, że samochód ten jest wykorzystywany również do celów związanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika.

Jak stanowi art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów 25% poniesionych wydatków, z zastrzeżeniem pkt 36, z tytułu kosztów używania samochodu osobowego, innego niż określony w pkt 46, na potrzeby prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej - jeżeli samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, innego niż określony w pkt 46, w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150 000 zł pozostaje do wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia.

Z treści powyższych regulacji wynika, że ograniczenia dotyczące możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu eksploatacji samochodów oraz składek na ubezpieczenie samochodu dotyczą wyłącznie samochodów osobowych, nie dotyczą natomiast kosztów eksploatacji przyczepy, która nie spełnia definicji samochodu osobowego. W takim przypadku, tego typu wydatki podlegają rozliczeniu w kosztach bez ograniczenia, o ile spełniają ogólne warunki uznania ich za koszty podatkowe oraz są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Zatem kluczowym jest ustalenie, czy wykorzystywany w działalności pojazd jest samochodem osobowym.

Zgodnie z art. 5a pkt 19a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o samochodzie osobowym - oznacza to pojazd samochodowy w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą, z wyjątkiem:

a)

pojazdu samochodowego mającego jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

* klasyfikowanego na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub

* z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków,

b)

pojazdu samochodowego, który posiada kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu,

c)

pojazdu specjalnego, jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym, i jeżeli spełnione są również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:

* agregat elektryczny/spawalniczy,

* do prac wiertniczych,

* koparka, koparko-spycharka,

* ładowarka,

* podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,

* żuraw samochodowy,

d)

pojazdu samochodowego określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 86a ust. 16 ustawy o podatku od towarów i usług;

Zgodnie z art. 5d ustawy:

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w:

1)

art. 5a pkt 19a lit. a i b stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań;

2)

art. 5a pkt 19a lit. c stwierdza się na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej zamierza Pan dokonać zakupu przyczepy kempingowej. Przedmiotowy pojazd stanie się środkiem trwałym w działalności gospodarczej. Przedmiotowa przyczepa będzie wykorzystywana w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej jako Pana mobilne biuro. Będzie wykorzystywana całorocznie. Przedmiotowa przyczepa kempingowa także będzie wykorzystywana sporadycznie do celów prywatnych.

Wskazał Pan, że przyczepa kempingowa nie będzie odpowiadała definicji samochodu osobowego zawartej w art. 5a pkt 19a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Będzie Pan ponosił wydatki eksploatacyjne w związku z przyczepą kempingową: wydatki na ubezpieczenie przyczepy, wydatki na przeglądy i ewentualne naprawy, opłaty za parking.

W świetle przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego oraz analizy ww. przepisów pojazd, o którym mowa we wniosku, nie będzie uznany za samochód osobowy, zgodnie z wyżej przytoczoną definicją, zawartą art. 5a pkt 19a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi na powyższe stwierdzić należy, że skoro wskazana we wniosku przyczepa nie jest samochodem osobowym, to w takim przypadku przepisy art. 23 ust. 1 pkt 46, pkt 46a, pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odnoszące się wyłącznie do samochodów osobowych, nie będą miały zastosowania.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że w przypadku opisanym przez Pana zachodzi związek przyczynowo-skutkowy, dający podstawy do zaliczenia w koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków na nabycie przyczepy kempingowej (przez odpisy amortyzacyjne) oraz wydatków na jego eksploatację, tj. wydatki na ubezpieczenie przyczepy, wydatki na przeglądy i ewentualne naprawy oraz opłaty za parking. Jednocześnie wskazać należy, że art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będzie miał zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Wydatki stanowiące przedmiot złożonego wniosku nie zostały wymienione w katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów. Pana działania opisane we wniosku uznać należy za gospodarczo uzasadnione.

Zatem - poniesione wydatki na nabycie przyczepy kempingowej w postaci odpisów amortyzacyjnych oraz wydatki eksploatacyjne związane z jego użytkowaniem (tj. wydatki na ubezpieczenie przyczepy, wydatki na przeglądy i ewentualne naprawy) oraz opłaty za parking, pod warunkiem ich prawidłowego udokumentowania, może Pan zaliczyć w całości do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, pamiętać należy, że to na Panu, jako odnoszącemu korzyść z faktu zaliczenia wskazanych we wniosku wydatków do kosztów uzyskania przychodu, ciąży obowiązek wykazania w jakiej części wydatki te mają związek z prowadzoną przez Pana pozarolniczą działalnością gospodarczą oraz obowiązek ich właściwego udokumentowania.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)

z zastosowaniem art. 119a;

2)

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

* Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z późn. zm.).

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl