0114-KDIP2-3.4019.1.2018.2.MS - Wartość księgowa i wartość rynkowa inwestycji w nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 stycznia 2018 r. (data wpływu 6 lutego 2018 r.) uzupełnionym na wezwanie z dnia 8 lutego 2018 r. Nr (...) pismem z dnia 19 lutego 2018 r. (data nadania 19 lutego 2018 r., data wpływu do KIS 23 lutego 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej wpłat z zysku w zakresie stwierdzenia czy skutki księgowe przeszacowania wartości inwestycji w nieruchomości tj. odniesienie różnicy wartości na rachunek wyników w przychody lub koszty operacyjne powinny być przyjęte do ustalenia podstawy naliczenia wpłat z zysku w pozycji "zysk brutto narastająco od początku roku" w deklaracji o wysokości zysku (straty) osiągniętego przez jednoosobową spółkę Skarbu Państwa i o wpłatach z zysku - jest nieprawidłowe.

W dniu 6 lutego 2018 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej wpłat z zysku w zakresie stwierdzenia czy skutki księgowe przeszacowania wartości inwestycji w nieruchomości tj. odniesienie różnicy wartości na rachunek wyników w przychody lub koszty operacyjne powinny być przyjęte do ustalenia podstawy naliczenia wpłat z zysku w pozycji "zysk brutto narastająco od początku roku" w deklaracji o wysokości zysku (straty) osiągniętego przez jednoosobową spółkę Skarbu Państwa i o wpłatach z zysku.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jednoosobowa spółka Skarbu Państwa posiada nieruchomości, które w znacznej części przeznacza na wynajem. W 2009 r. na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 17 ustawy o rachunkowości - definicja inwestycji - część nieruchomości przekwalifikowano ze środków trwałych do inwestycji. Inwestycje w nieruchomości aktualnie są wyceniane według zasad stosowanych do środków trwałych (określonych w art. 28 ust. 1 pkt 1 oraz w art. 31, art. 32 ust. 1-5 i art. 33 ust. 1 ustawy o rachunkowości). Wartość księgowa inwestycji w nieruchomości jest znacząco niższa od wartości rynkowej. Spółka planuje dokonanie odpowiednich zmian w zakresie metod wyceny w polityce rachunkowości (wycena inwestycji w nieruchomości według ceny rynkowej bądź inaczej określonej wartości godziwej - art. 28 ust. 1 pkt 1a ustawy o rachunkowości) i zamierza przeszacować wartość inwestycji w nieruchomości według cen rynkowych. Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r. art. 35 ust. 4 ustawy o rachunkowości bezpośrednim skutkiem przeszacowania inwestycji w nieruchomości jest odniesienie różnicy wartości na rachunek wyników jednostki w przychody lub koszty operacyjne. W przypadku Spółki po przeszacowaniu przedmiotowych nieruchomości zysk brutto byłby wyższy o kilkadziesiąt milionów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy skutki księgowe przeszacowania wartości inwestycji w nieruchomości tj. odniesienie różnicy wartości na rachunek wyników w przychody lub koszty operacyjne powinny być przyjęte do ustalenia podstawy naliczenia wpłat z zysku w pozycji "zysk brutto narastająco od początku roku" w deklaracji o wysokości zysku (straty) osiągniętego przez jednoosobową spółkę Skarbu Państwa i o wpłatach z zysku ?

Zdaniem Wnioskodawcy skutki księgowe przeszacowania wartości inwestycji w nieruchomości, mimo że odnoszone są na rachunek wyników jednostki w przychody lub koszty operacyjne nie powinny rodzić konsekwencji podatkowych w zakresie ustalenia wysokości zysku po opodatkowaniu podatkiem dochodowym wynikającego z przepisów art. 2 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 1 grudnia 1995 r. o wpłatach z zysku przez jednoosobowe Spółki Skarbu Państwa. Zysk z tytułu aktualizacji wyceny nieruchomości w ujęciu rachunkowym nie powinien być zdaniem Spółki uznany za tożsamy z zyskiem, o którym mowa w przepisie art. 2 ust. 5 ustawy z dnia 1 grudnia 1995 r. o wpłatach z zysku przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa, bowiem nie stanowi przysporzenia majątkowego. Analogicznie, w ocenie Spółki, przysporzenia majątkowego nie stanowi również ujmowanie na bieżąco przeszacowania wartości nieruchomości z tytułu aktualizacji wyceny w pozycji przychód operacyjnych w wyniku finansowym. Uwzględnienie zmian przeszacowanej wartości nieruchomości inwestycyjnych w zysku księgowym za bieżący okres jest jedynie konsekwencją wprowadzonej nowelizacji ustawy o rachunkowości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 1 grudnia 1995 r. o wpłatach z zysku przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa (Dz. U. Nr 154, poz. 792 z późn. zm.), jej przepisy z zastrzeżeniem art. 7, stosuje się do:

Stosownie do art. 2 ust. 1 Spółki, o których mowa w art. 1, są obowiązane do dokonywania wpłat z zysku po opodatkowaniu podatkiem dochodowym, zwanych dalej "wpłatami z zysku", na rzecz budżetu państwa. Wpłaty z zysku dokonywane są zaliczkowo w okresach miesięcznych lub kwartalnych. Podstawą ustalenia wysokości zaliczki jest zysk po opodatkowaniu podatkiem dochodowym osiągnięty w danym okresie, liczony w rachunku narastającym (ust. 5). Ostateczne rozliczenie następuje po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego (ust. 2).

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest rozstrzygnięcie czy skutki księgowe przeszacowania wartości inwestycji w nieruchomości tj. odniesienie różnicy wartości na rachunek wyników w przychody lub koszty operacyjne powinny być przyjęte do ustalenia podstawy naliczenia wpłat z zysku w pozycji "zysk brutto narastająco od początku roku" w deklaracji o wysokości zysku (straty) osiągniętego przez jednoosobową spółkę Skarbu Państwa i o wpłatach z zysku.

Przepisy wyżej powołanej ustawy o wpłatach z zysku przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa nie definiują pojęcia "zysku po opodatkowaniu podatkiem dochodowym" w sposób szczególny dla potrzeb naliczania wpłat do budżetu.

Określenie "zysk", będące terminem, którym posługuje się ustawa o rachunkowości, oznacza dodatni wynik finansowy, osiągnięty przez jednostkę za dany okres rozliczeniowy. Zatem prawidłowość ustalenia podstawy wymiaru wpłat z zysku sprowadza się do prawidłowego ustalenia wyniku finansowego (zgodnie z ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości - tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 395 z późn. zm.) i podatku dochodowego (zgodnie z ustawą z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 2343 z późn. zm.; dalej - u.p.d.o.p.). Sposób ustalenia wyniku finansowego prezentuje rachunek zysków i strat. Rachunek zysków i strat podsumowuje przychody i koszty przedsiębiorstwa i ukazuje jego zdolność do generowania zysków i samofinansowania. I tak: po odjęciu od przychodów ze sprzedaży netto kosztów wytworzenia sprzedanych wyrobów otrzymuje się wynik na sprzedaży brutto. Otrzymany wynik na sprzedaży brutto następnie korygowany jest o koszty, które nie są bezpośrednio związane z główną działalnością jednostki, ale są niezbędne do jej prowadzenia. Czyli koszty ogólnego zarządu (administracyjne) i koszty sprzedaż. Otrzymuje się w ten sposób wynik na sprzedaży netto, czyli faktyczny zysk/stratę z podstawowej działalności jednostki. Po dodaniu przychodów i odjęciu kosztów ̶ niezwiązanych z główną działalnością np. kary, grzywny lub dotacje i przedawnione zobowiązania - od wyniku ze sprzedaży netto otrzymujemy zysk/stratę na działalności operacyjnej. Po uwzględnieniu w rachunku zysków i strat przychodów i kosztów z działalności finansowej jednostki otrzymuje się zysk/stratę na działalności gospodarczej. Tak ustalony wynik finansowy koryguje się o zdarzenia, których nie można było przewidzieć, a miały one wpływ na działalność jednostki (straty finansowe, zyski nadzwyczajne). W efekcie przeprowadzonych działań otrzymujemy wynik finansowy brutto/zysk brutto.

Jeśli zatem, skutki przeszacowania wartości inwestycji na podstawie art. 28 ust. 1 pkt 1a ustawy o rachunkowości są ujmowane w rachunku zysków i strat jednostki to jednocześnie wpływają one na podstawę opodatkowania wpłatami z zysku i powinny być uwzględnione w pozycji "zysk brutto narastająco od początku roku" w deklaracji o wysokości zysku (straty) osiągniętego przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa i o wpłatach z zysku.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę z złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoja aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa. Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.