0114-KDIP2-2.4011.466.2022.2.RK - Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (tzw. IP Box)

stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe

Szanowny Panie,

- dotyczące pytania nr 4 sformułowanego we wniosku w części w jakiej dotyczy:

- braku możliwości ujęcia we wskaźniku nexus wydatków ponoszonych na usługi księgowe (dział V pkt 1b) - jest nieprawidłowe;

- w pozostałym zakresie - jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 maja 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 31 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (tzw. IP Box).

Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 21 lipca 2022 r. (data wpływu 21 lipca 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

I. Podstawowe dane przedsiębiorcy

Wnioskodawca od 3 stycznia 2022 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą prowadzoną pod adresem (...), zarejestrowaną w CEIDG pod numerem NIP (...) pod kodem PKD (...). Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm., dalej ustawa o PIT).

Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2021 r. poz. 706). Wnioskodawca w związku z prowadzeniem jednoosobowej działalności gospodarczej prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Jako formę opodatkowania Wnioskodawca wybrał opodatkowanie liniowe stawką 19%.

Na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.) Wnioskodawca wnosi o wydanie indywidualnej interpretacja przepisów prawa podatkowego. Zgodnie z art. 14b paragraf 3 Ordynacji podatkowej poniżej zostaną wyczerpująco przedstawione zaistniałe stany faktyczne w zakresie opisu działalności Wnioskodawcy i prowadzenia przez niego ewidencji dochodów oraz stany przyszłe dotyczące możliwości zastosowania preferencyjnej stawki do niektórych rodzajów dochodów. Wnioskodawca zaprezentuje również własne stanowisko w sprawie oceny prawnej stanów faktycznych i przyszłych.

II. Profil działalności gospodarczej

Wnioskodawca w okresie styczeń 2022 do dnia dzisiejszego współpracował z Firmą (dalej we Wniosku: Firma G/Kontrahent G/Zleceniodawca G) - spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą przy (...), świadczenie usług programistycznych od 3 stycznia 2022 r. do dnia dzisiejszego.

Wnioskodawca świadczy usługi tworzenia oprogramowania w projektach informatycznych realizowanych przez wymieniony podmiot w modelu outsourcingu, w którym końcowymi odbiorcami usług świadczonych przez Wnioskodawcę są Klienci Firmy G. Wskutek współpracy z zespołami programistycznymi Wnioskodawca współtworzy Produkty Klientów, które stanowią rozbudowane systemy informatyczne użytkowane przez odbiorców tych Produktów (użytkowników końcowych). Współpracując ze Zleceniodawcą G

Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne obejmujące w szczególności:

Realizując usługi dla Kontrahenta G Wnioskodawca może wykonywać je w dowolnym miejscu oraz dowolnym czasie, przy uwzględnieniu zadań, które ze względu na bezpieczeństwo danych muszą zostać zrealizowane w miejscu określonym przez Usługobiorcę bądź jego klientów. Czas świadczenia takich usług jest ściśle określony poprzez umowę i nie może przekroczyć pięciu dni w kwartale kalendarzowym. Pozostałe ramy czasowe są w pełni elastyczne, Wnioskodawca nie jest związany ze sztywnymi godzinami pracy i może wykonywać ją według samodzielnie ustalonego planu.

Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich (Klientów Zleceniodawcy G) za rezultaty swojej pracy - w przypadku szkód wyrządzonych umyślnie lub będących następstwem rażącego niedbalstwa Firma G obarcza odpowiedzialnością za wyrządzone szkody Wnioskodawcę, który jest zobowiązany do wypłaty odszkodowania oszacowanego stosownie do spowodowanej szkody, nieprzekraczającego określonej w umowie kwoty. Wnioskodawca ponosi również odpowiedzialność wobec osób trzecich za skutki swoich działań lub zaniechań przy wykonywaniu usług wynikających z umowy. Wnioskodawca ponosi pełne ryzyko gospodarcze, ponieważ prowadząc działalność jest uzależniony od zmienności otoczenia bliższego i dalszego, szczególnie rozwiązań technologicznych wykazujących się dużą zmiennością i mających realny wpływ na zapotrzebowanie na rynku. Można więc jednoznacznie stwierdzić, że w okresie od 3 stycznia 2022 r. do dnia dzisiejszego przez Wnioskodawcę była i jest prowadzona działalność gospodarcza w rozumieniu art. 3 Prawa przedsiębiorców (Dz. U. z 2021 r. poz. 162 z późn. zm.) bez naruszeń warunków zawartych w art. 5b ustawy PIT.

Obowiązki Wnioskodawcy wobec Kontrahenta, które nie skutkują wytworzeniem przez Niego Oprogramowania rozwijającego Produkty Klientów lub ich części albo nie wykazują twórczego charakteru nie są przedmiotem niniejszego wniosku o interpretację. Z wymienionych wcześniej obowiązków wobec Zleceniodawców będą to obowiązki z punktów 4-11, czyli: 4) sporządzanie opinii technicznych, 5) sporządzanie dokumentacji projektowej, 6) informowanie o postępie prac programistycznych, 7) udział we wdrożeniu wytworzonego oprogramowania u podmiotów wskazanych przez Usługobiorcę, 8) analiza, walidacja i sporządzanie dokumentacji technicznej, 9) serwisowanie urządzeń i oprogramowania, 10) testowanie systemu komputerowego, 11) przeprowadzanie konsultacji i szkoleń użytkowników systemu.

Pozostałe obowiązki (wymienione uprzednio w punkcie 1-3) skutkują wytworzeniem innowacyjnego Oprogramowania przez Wnioskodawcę, którego jest On jedynym twórcą i właścicielem. Przedmiotem niniejszego wniosku jest działalność Wnioskodawcy w zakresie tworzenia Oprogramowania rozwijającego Produkty Klientów o nową funkcjonalność.

III. Charakterystyka prac programistycznych

Wnioskodawca za pośrednictwem Firmy G współpracuje z zagranicznym bankiem, dla którego tworzy Oprogramowanie poprawiające wydajność obliczeń matematycznych oraz analitycznych, a także usprawnia proces oceny ryzyka inwestycyjnego. Wytworzone Oprogramowania łączy się z serwisem i nadaje mu nowe funkcjonalności dla celów analizy zdolności inwestycyjnych klientów. Program stworzony był przy użyciu technologii NET Core 3.1 Web Api oraz SQL Server 2019. Serwis na podstawie wypełnionej ankiety o danych klienta tworzy raport z informacjami na temat ryzyka inwestycyjnego oraz wylicza możliwą stratę/zysk. Serwis zapewnia dane w formacie XML oraz może dostarczyć raport PDF. Raport zawiera wykresy ilustrujące dane oraz informacje na temat ryzyka inwestycyjnego.

Oprogramowanie stworzone przez Wnioskodawcę składa się z kodu źródłowego w formie tekstowej oraz algorytmów stworzonych za pomocą określonego języka Oprogramowania. Pisząc kod do Programu (Serwisu Klienta) Wnioskodawca modyfikuje ten program w celu dodania do niego nowych funkcjonalności. Kod stworzony przez Wnioskodawcę współpracuje z kodem napisanym wcześniej, zawartym w poprzednich wersjach Programu i stworzonym nie tylko przez Wnioskodawcę, ale i przez pozostałych członków zespołu programistycznego. Jednak kody źródłowe napisane przez Wnioskodawcę są osobnymi Programami, są odpowiednio ustalone, wywołują określone wyniki w systemie Klienta co prowadzi do wzbogacenia go o nowe funkcjonalności i podlegają one ochronie autorskiej na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062., dalej ustawa o PAIPP).

Proces tworzenia Oprogramowania przez Wnioskodawcę oparty jest na współpracy członków zespołu i rozpoczyna się od planowania listy potrzebnych technologii oraz bibliotek na podstawie wymagań biznesowych otrzymanych od analityka. Następnie Wnioskodawca projektuje proces danej funkcjonalności. Ostatnim krokiem jest implementacja procesu gdzie szczególną uwagę poświęca się na wydajność oraz bezpieczeństwo. Aplikacje tworzone są na podstawie specyficznych wymagań Klienta, więc nie mogą być tworzone przy użyciu gotowych rozwiązań, a sam proces planowania i tworzenia każdorazowo się od siebie różni. Biorąc pod uwagę specyfikę tworzenia Oprogramowania rozwijającego Produkty Klientów przez Wnioskodawcę należy stwierdzić, że bez wątpienia w ramach współpracy z Kontrahentem i Klientami opracowuje on nowe koncepcje, narzędzia oraz rozwiązania. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę jest wynikiem określonych procesów myślowych, wymagających od twórcy kreatywności i nie jest skutkiem mechanicznych działań. Wskutek prac Wnioskodawcy powstaje Oprogramowanie rozwijające Systemy Klienta, które stanowi nowy wytwór intelektu i jest innowacyjne na skalę jego przedsiębiorstwa. Dzięki oprogramowaniu tworzonemu przez Wnioskodawcę Klient może wdrażać nowe funkcjonalności do swoich Systemów, które zezwalają na optymalizację zysków i niwelują ryzyko wystąpienia strat z tytułu błędnie oszacowanych inwestycji. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę jest tworem ustalonym, przechowywanym w repozytorium GIT Wnioskodawcy oraz zespołów, z którymi współpracuje.

Prace programistyczne dla Klienta Kontrahenta G są wykonywane w zespołach projektowych, w których oprócz Wnioskodawcy pracują inni uczestnicy projektu. Członkowie zespołu podzieleni są ze względu na wykonywane zadania i w tej kategorii można wyróżnić analityka biznesowego, testerów, menadżera zespołu oraz programistów, do których należy Wnioskodawca. Rolą Wnioskodawcy na dzień dzisiejszy jest projektowanie aplikacji Kontrahenta G od strony technicznej za pomocą wymaganych technologii, implementacja zaprojektowanych rozwiązań oraz zgłaszanie uwag lub możliwych usprawnień odnośnie wymagań biznesowych. W szczególności zajmuje się on modułami do generowania raportów (...) oraz tworzeniem plików CSV dla wyznaczonego systemu. Dane do raportu pobierane są z kilku systemów oraz baz danych. Oprogramowanie stworzone przez Wnioskodawcę wylicza szereg wskaźników wykorzystywanych przez maklerów giełdowych, w tym samym czasie generując kilka raportów. Wszystkie funkcje wprowadzane przez Wnioskodawcę znacznie przyśpieszają procesy wewnętrzne przeprowadzane w wyniku analiz. Zespół projektowy, którego członkiem jest Wnioskodawca odbywa się w metodologii Agile, co wymaga od Wnioskodawcy odpowiedniej organizacji pracy i bieżącej reakcji na problemy, które pojawiają się podczas rozwijania Systemu. Współpraca z zespołami deweloperów oraz specyfika tworzenia programu komputerowego wymaga od Wnioskodawcy odpowiedniej organizacji pracy pozwalającej na dostosowywanie swoich działań do działań osób biorących udział w projekcie, a także zastosowania działań uporządkowanych oraz metodycznych.

Ponadto Wnioskodawca aby stworzyć część Programu Klienta, która stanowi osobny program komputerowy, planuje całokształt swoich prac programistycznych zarówno pod względem optymalizacji poświęconego czasu jak i stworzonych rozwiązań. Do tego celu planuje i analizuje wykonywane czynności by zminimalizować wszelkie błędy i pomyłki, musi więc działać systematycznie nie tylko w obrębie działań zespołu, ale również i pracy samodzielnej. Oprogramowanie tworzone jest ściśle z wymaganiami Klienta, więc nie może być stworzone przy użyciu gotowych rozwiązań. Wnioskodawca jest zmuszony do nieustannego nabywania wiedzy oraz łączenia jej ze zdobytym już doświadczeniem w celu osiągnięcia optymalnego rozwiązania problemu Klienta. Dziedzina w której Wnioskodawca prowadzi działalność jest dynamiczna i ulega stałemu postępowi, przez co nie ma jednego sposobu na rozwiązania problemów natury programistycznej. Z tego powodu Wnioskodawca podczas realizacji zlecenia nawet jeżeli korzysta z gotowych bibliotek, to jest zmuszony łączyć je i modyfikować za pomocą własnej nabytej wiedzy oraz doświadczenia. W ten sposób tworzy Program o nowych funkcjonalnościach, rozwiązaniach nieistniejących do tej pory w systemie Kontrahenta, zaś łączenie tych bibliotek nie jest pracą odtwórczą - wymaga to od Wnioskodawcy uruchomienia procesów myślowych i nie może być wykonywane mechanicznie.

Wytworzone Programy są rezultatem działań Wnioskodawcy mających charakter kreacyjny, indywidualny oraz oryginalny i są innowacyjne w praktyce gospodarczej Kontrahenta. W celu ulepszania Systemu Klienta (poprzez tworzenie odrębnego, nowego Oprogramowania) Wnioskodawcy jest udostępniany cały kod źródłowy Systemu, który Wnioskodawca współtworzy z zespołami programistycznymi. Wnioskodawca nie nabywa praw do Oprogramowania, które ulepsza oraz nie jest jego użytkownikiem na podstawie licencji wyłącznej lub niewyłącznej, ponieważ nie może korzystać z praw autorskich do programu na określonych polach eksploatacji oraz udzielać do niego licencji ani odnosić żadnych innych korzyści z udostępnionego mu kodu źródłowego programu. System Klienta jest Wnioskodawcy udostępniany jedynie w celu jego rozbudowy przez Wnioskodawcę. Wskutek współpracy Wnioskodawcy z Kontrahentem On oraz jego Klient odnotowują realne, wymierne i wysokie zyski finansowe oraz wizerunkowe z tytułu funkcjonalności i rozwiązań wdrożonych przez Wnioskodawcę. Klient osiąga zysk dzięki optymalizacji procesów analitycznych, które niwelują ryzyko związane z błędnym oszacowaniem, a także dzięki dodanym funkcjonalnościom zezwalającym na lepsze dysponowanie funduszami inwestycyjnymi.

Bez wątpienia można stwierdzić, że wytworzone przez Wnioskodawcę Oprogramowanie stanowi wytwór intelektu na tyle innowacyjny, że nie występowały wcześniej w praktyce gospodarczej Firm oraz ich Klientów i tworzą dla nich wartość dodaną.

IV. Autorskie prawo do programu komputerowego

W skutek czynności opisanych w dziale II punkcie 1-3 niniejszego Wniosku (tworzenie Oprogramowania zgodnie z wytycznymi Usługobiorcy lub podmiotów wskazanych przez Usługobiorcę, projektowanie systemów zgodnie z wytycznymi Usługobiorcy lub podmiotów wskazanych przez Usługobiorcę, projektowanie i tworzenie algorytmów) powstają programy źródłowe (kod źródłowy) stanowiące przejaw działalności twórczej Wnioskodawcy o indywidualnym charakterze, które zostają odpowiednio ustalone w środowisku programistycznym. Programy źródłowe są dziełami odrębnymi, których wyodrębnienie jest możliwe poprzez system kontroli wersji (GIT) i spełniają definicję techniczną programów komputerowych. Program komputerowy jest zbiorem instrukcji (rozkazów, poleceń) adresowanych do komputera, których wykonanie przez komputer prowadzi do uzyskania określonych wyników (Z. Okoń (w:) "Prawo autorskie i prawa pokrewne..., red. D. Flisak, s. 949-950). Program komputerowy jest zestawem instrukcji komend kierowanych do komputera, który ma doprowadzić po odpowiednim przetworzeniu tych instrukcji przez komputer do wywołania określonych funkcji (określonego działania) komputera, przy czym instrukcje te mogą być wyrażane w jakiejkolwiek formie lub postaci, a także mogą stanowić materiały projektowe, pod warunkiem jednak, że wyłącznie na ich podstawie możliwe jest stworzenie programu komputerowego (A. Wachowska, "Problematyczny status gier komputerowych (...)" (w:) "Ochrona gry komputerowej. Aktualne wyzwania prawne", red. E. Traple, Warszawa 2015, s. 32-33).

Program źródłowy tworzony przez Wnioskodawcę, spełniający definicję programu komputerowego, podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP. Pisemna umowa z Kontrahentem G szczegółowo określa przeniesienie praw autorskich do programów komputerowych, jeżeli takowe powstaną podczas świadczenia usług w ramach tejże umowy. Przeniesienie majątkowych praw autorskich do utworów oraz ich elementów następuje z chwilą przekazania utworu Zleceniodawcy G. Umowa określa również pola eksploatacji, na których zostaną przenoszone autorskie prawa majątkowe.

Wynagrodzenie, które otrzymuje Wnioskodawca za całokształt świadczenia usług programistycznych, w całości zaspokaja wszelkie roszczenia Wnioskodawcy z tytułu świadczenia usług dla Kontrahenta G, w tym przeniesienia majątkowych praw autorskich do programów komputerowych. Po przekazaniu praw autorskich do Programów komputerowych prawa te nie przysługują Wnioskodawcy. Wynagrodzenie należne Wnioskodawcy za świadczenie usług programistycznych (w tym przeniesienie praw autorskich do programów komputerowych) jest ustalane jako iloczyn stawek godzinowych określonych w kontrakcie oraz czasu pracy w każdym miesiącu wraz z ewentualnym zwrotem kosztów. Wynagrodzenie jest wypłacane co miesiąc na podstawie faktur wystawianych przez Wnioskodawcę. Kwota wynagrodzenia obejmuje przychód ze sprzedaży praw autorskich do Oprogramowania wytworzonego przez Wnioskodawcę wliczony w cenę usług programistycznych. Umowa jasno określa wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich do Oprogramowania komputerowego przez Wnioskodawcę i wynosi ono 80% łącznego wynagrodzenia należnego w danym miesiącu (z wyłączeniem części wynagrodzenia należnego za pozostawanie w gotowości do świadczenia usług).

Wnioskodawca tworząc Oprogramowanie rozwija i ulepsza System Kontrahenta G, jednak to ulepszanie i rozwijanie ma charakter tworzenia nowych funkcjonalności i rozwiązań poprzez samodzielne tworzenie nowych programów źródłowych przez Wnioskodawcę. W wyniku ulepszania i rozwijania Systemu staje się on wzbogacony o elementy niewystępujące do tej pory. Ulepszenie Systemu nie ma charakteru rutynowego i nie jest powiązane z dokonywaniem niezbędnych poprawek w oprogramowaniu. Wnioskodawca ma dostęp do kodu źródłowego programu tworzonego wspólnie z poszczególnymi zespołami, z tym że w celu ulepszenia lub rozwinięcia programu Wnioskodawca nie nabywał praw autorskich do części programu, do których musiał mieć dostęp w celu jego ulepszenia.

Udzielanie dostępu do Programu nie odbywało się również na zasadzie udzielania licencji przez Kontrahenta G dla Wnioskodawcy - Wnioskodawca nie był jego użytkownikiem na podstawie licencji niewyłącznej lub wyłącznej, ponieważ nie mógł korzystać z praw autorskich do programu na określonych polach eksploatacji oraz udzielać licencji do tego Oprogramowania ani odnosić żadnych innych korzyści z udostępnionego mu kodu źródłowego programu. Wnioskodawca ma dostęp do wspólnego repozytorium kodu Oprogramowania, jednak ulepszanie go odbywa się poprzez wytwarzanie nowych programów wzbogacających funkcjonalność Systemu, które stanowią osobne Oprogramowanie. Wnioskodawca jest samodzielnym twórcą i jedynym właścicielem tego Oprogramowania do czasu przeniesienia do niego praw na Kontrahenta lub Klientów.

Wnioskodawca przewiduje w przyszłości podpisanie kontraktu z nowymi Kontrahentami, jednak zasady współpracy i charakter świadczonych usług pozostanie niezmieniony i będzie polegać na wytwarzaniu programów komputerowych dla kontrahentów, do których prawa autorskie będą przenoszone na Kontrahentów za ustalonym wynagrodzeniem. Wnioskodawca nie wyklucza jednak sytuacji, w której w umowie z Kontrahentem nie będzie wydzielona część wynagrodzenia należnego za sprzedaż praw autorskich. W takiej sytuacji wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich będzie samodzielnie ustalane przez Wnioskodawcę na podstawie arkusza kalkulacyjnego, w którym Wnioskodawca wyodrębni czas pracy poświęcony wyłącznie na wytworzenie Oprogramowania, do którego będą przenoszone prawa. Za pomocą tak przygotowanej ewidencji obliczy proporcjonalnie część wynagrodzenia należnego za przeniesienie na Kontrahenta praw autorskich do wytworzonych utworów oraz część wynagrodzenia należnego za świadczenie pozostałych usług, niezwiązanych z wytwarzaniem programów komputerowych.

V. Koszty uzyskania przychodów

Wnioskodawca w ramach swojej działalności programistycznej ponosi lub będzie ponosił następujące koszty:

1) Usługi księgowe z podziałem na:

2) Dzierżawa sprzętu komputerowego - wydatek ten jest niezbędny dla Wnioskodawcy w celu realizowania usług programistycznych. Komputer jest podstawowym narzędziem przy tworzeniu kodu źródłowego i bez jego udziału niemożliwym jest wytworzenie Oprogramowania lub jego części. Równie ważnymi elementami w procesie tworzenia Oprogramowania jak i do prawidłowego działania sprzętu są pozostałe akcesoria komputerowe: kable USB, kable zasilające, monitory, myszki komputerowe, klawiatury, nośniki pamięci. Koszt ten dotyczy całej działalności opisanej w dziale II niniejszego wniosku.

3) Zakup i serwis sprzętu komputerowego - Wnioskodawca w celu uzyskania własnego zaplecza technicznego nabywa własny sprzęt komputerowy. Jest to koszt niezbędny dla rozszerzania swojej działalności w postaci świadczenia usług programistycznych. Dodatkowy sprzęt pozwala mu na większe możliwości podczas tworzenia Oprogramowania dla Kontrahenta. W celu sprawnego i bezawaryjnego wytwarzania Oprogramowania spełniającego wszelkie oczekiwania Klientów niezbędne są stała wymiana oraz serwisowanie sprzętu do najnowszych wymagań i standardów rynkowych. Z tego względu zarówno zakup jak i serwis sprzętu komputerowego mają bezpośredni wpływ na wytwarzanie Oprogramowania przez Wnioskodawcę. Pod pojęciem zakup i serwis sprzętu komputerowego Wnioskodawca mówi o zakupie szczególnie: komputera i jego części składowych, monitorów, klawiatur, myszek komputerowych, kabli zasilających, kabli USB, nośników pamięci. Koszt ten dotyczy całej działalności opisanej w dziale II niniejszego wniosku.

4) Usługi telekomunikacyjne (w tymi Internet) - koszt ten pozwala na utrzymywanie kanałów kontaktowych niezbędnych do świadczenia usług dla Kontrahenta na odległość. Brak tego kosztu całkowicie uniemożliwiłby jakąkolwiek współpracę z zespołem programistów w którym znajduje się Wnioskodawca. Internet służy również programiście jako narzędzie do pozyskiwania wiedzy niezbędnej podczas programowania. W dzisiejszych realiach przy szybko zmieniającej się technologii niemożliwym jest czerpanie aktualnej wiedzy z zakresu programowania wyłącznie z książek. Internet pozwala na dostęp do wciąż aktualizowanej bazy danych, z której Wnioskodawca może korzystać na bieżąco w celu spełnienia oczekiwań i wymagań projektowych w jak najlepszym stopniu. Koszt ten dotyczy całej działalności opisanej w dziale II niniejszego wniosku.

Powyżej wymienione koszty są w całości ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów i są one niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej, ale nie mogą być przypisane określonemu rodzajowi przychodów. Wnioskodawca określa je jako koszty pośrednie lub koszty bezpośrednie ogólne działalności, ponieważ ich ponoszenie jest niezbędne w działalności gospodarczej, jednak nie da się ich jednoznacznie powiązać z jedną kategorią przychodów z powodu ich powiązania z ogółem usług świadczonych przez Wnioskodawcę. Bez ponoszenia kosztów bezpośrednich ogólnych byłoby niemożliwe wytworzenie programów źródłowych, jednak wykazują one związek również z pozostałą działalnością Wnioskodawcy.

Kosztami pośrednimi działalności są:

1. Usługi księgowe z pkt a.

Kosztami bezpośrednimi ogólnymi działalności są lub będą:

1. Usługi księgowe z pkt b.

2. Dzierżawa sprzętu komputerowego,

3. Zakup i serwis sprzętu komputerowego,

4. Usługi telekomunikacyjne (w tymi Internet).

Jako, że Wnioskodawca współpracując z Kontrahentem oprócz osiąganych przychodów za przeniesienie praw autorskich osiąga również przychody za pozostałe usługi informatyczne, wyżej wymienione koszty dotyczą wytworzenia Oprogramowania w określonej proporcji, stanowiącej udział miesięcznego przychodu ze sprzedaży Oprogramowania do wszystkich przychodów osiągniętych przez Wnioskodawcę w danym miesiącu.

Mówiąc ściślej - Wnioskodawca, aby ustalić część kosztów przypadających na wytworzenie danego Oprogramowania stosuje przychodowy klucz podziału kosztów pośrednich, który unormowany jest w art. 22 ust. 3 i 3a ustawy o PIT do poszczególnych rodzajów przychodów - do przychodów dotyczących wytworzenia programów źródłowych oraz do przychodów pozostałych powiązanych z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy.

Wysokość kosztów dotyczących konkretnego utworu oblicza się wzorem: przychód ze sprzedaży programu źródłowego/przychód z działalności gospodarczej x koszty pośrednie lub koszty bezpośrednie ogólne działalności. Wysokość przychodu z tytułu przeniesienia praw autorskich do programu źródłowego jest uregulowana umową zawartą pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem G. W przypadku podpisania kontraktu, w którym wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich nie będzie jasno wydzielone z wynagrodzenia za świadczenie usług programistycznych Wnioskodawca przychód ustali na podstawie ilości godzin poświęconych w miesiącu na wytworzenie danego utworu (co zostało opisane w dziale IV niniejszego wniosku).

VI. Koszty będące elementami wskaźnika nexus

We wskaźniku nexus Wnioskodawca umieszcza koszty stanowiące koszty bezpośrednie ogólne w wartości obliczonej tak, jak opisano w dziale V niniejszego wniosku, oraz koszty bezpośrednie w całości. Są to:

1) Dzierżawa sprzętu komputerowego,

2) Zakup i serwis sprzętu komputerowego,

3) Usługi telekomunikacyjne (w tymi Internet).

Sprzęt komputerowy jest podstawowym narzędziem w zawodzie programisty i to na nim Wnioskodawca wytwarza kod źródłowy. Dzierżawienie takiego sprzętu zezwala na świadczenie usług programistycznych oraz wytwarzanie Oprogramowania. Jednocześnie Wnioskodawca w celu budowy własnego zaplecza technicznego nabywa i będzie nabywał sprzęt komputerowy dla poszerzenia działalności polegającej na świadczeniu usług programistycznych. Aktualnie branża technologiczna rozwija się stosunkowo szybko, przez co Wnioskodawca zmuszony jest do stałego ulepszania swojego sprzętu aby móc bezproblemowo i skutecznie realizować założenia projektu. Aby móc wytwarzać niewadliwe Oprogramowanie Wnioskodawca potrzebuje zarówno komputer, jak i pozostałe akcesoria komputerowe takie jak: myszki komputerowe, monitory, klawiatury, kable zasilające, kable USB, nośniki pamięci, części składowe komputera. Dodatkowo zakup własnego sprzętu komputerowego zezwala Wnioskodawcy na nowe możliwości w realizacji projektu, w wyniku którego wytwarzane jest Oprogramowanie. Dlatego wydatki poniesione zarówno na dzierżawę sprzętu komputerowego oraz jego zakup i serwis mają bezpośredni wpływ na wytwarzanie Oprogramowania i są ujmowane we wskaźniku nexus jako koszt bezpośredni ogólny w literze a) według proporcji opisanej we wniosku. Koszty te nie mogą zostać w całości przypisane do danego Oprogramowania, ponieważ zarówno dzierżawiony jak i zakupiony sprzęt jest wykorzystywany w pozostałej działalności Wnioskodawcy.

Wydatki poniesione na usługi telekomunikacyjne zezwalają na utrzymanie kanałów kontaktowych niezbędnych do współpracy z zespołem programistów. Internet pozwala również na ustalanie z klientem istotnych kwestii dotyczących końcowego charakteru wytwarzanego programu źródłowego, a także służy do pozyskiwania nowej wiedzy. Wiedza ta jest stale wykorzystywana do tworzenia, rozwijania oraz ulepszania Oprogramowania. Internet więc ma bezpośredni związek z wytworzeniem Oprogramowania i jest nierozłącznym elementem w procesie jego tworzenia. Zatem w części, w której koszt ten dotyczy danego programu źródłowego, jest kosztem bezpośrednim ogólnym, który w odpowiedniej proporcji powinien zostać umieszczony w literze a) przy obliczeniu wskaźnika nexus. Koszty te nie mogą zostać w całości przypisane do danego Oprogramowania, ponieważ Wnioskodawca wykorzystuje usługi telekomunikacyjne zarówno podczas realizacji projektów programistycznych jak i w pozostałej działalności Wnioskodawcy.

Wnioskodawca we wskaźniku nexus nie ujmuje kosztów pośrednich opisanych w dziale V niniejszego wniosku (usługi księgowe), ponieważ koszty te wykazują jedynie pośredni związek z wytwarzaniem programów źródłowych. Wnioskodawca dotychczas nie nabył wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z programami komputerowymi od podmiotów powiązanych bądź niepowiązanych oraz kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Również w przyszłości prawdopodobnie nie wystąpią tego typu koszty.

VII. Prowadzenie ewidencji dla celów IP Box

Na podstawie ewidencji czasu pracy prowadzonych przez Wnioskodawcę w arkuszu kalkulacyjnym jest możliwe wyodrębnienie czasu pracy przeznaczonego na prace twórcze oraz na czas spędzony na wytworzenie poszczególnych programów komputerowych, do których prawa z kolei są przenoszone z chwilą przekazania utworu. Jako, że kontrakt z Kontrahentem G jasno określa sposób wyznaczania wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich, Wnioskodawca w odrębnej ewidencji ustala część tego wynagrodzenia przypadającego na każde prawo do programu komputerowego.

Wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich jest pomniejszane o koszty uzyskania przychodu z programu komputerowego, obliczone w sposób opisany w punkcie V (według klucza podziału kosztów pośrednich). Obliczony w przedstawiony sposób dochód ze sprzedaży prawa do programu jest mnożony przez wskaźnik nexus obliczony dla każdego prawa autorskiego, zaś po przemnożeniu suma tych dochodów stanowi podstawę opodatkowania stawką 5%. Wnioskodawca dokonuje powyższych obliczeń w ewidencjach w formie arkuszy kalkulacyjnych, które pozwalają na wyodrębnienie poszczególnych praw majątkowych do wytworzonych programów komputerowych, ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu bądź straty przypadających na każde prawo autorskie do programu komputerowego oraz na wyodrębnienie kosztów dla każdego prawa, o których mowa w ustawie o PIT w art. 30 ca ust. 4. Wszystkie ewidencje są prowadzone na bieżąco od 3 stycznia 2022 r.

VIII. Podsumowanie

Wnioskodawca rozważa coroczne korzystanie z preferencyjnego opodatkowania 5% stawką podatkową wobec dochodów uzyskiwanych z wytwarzania Oprogramowania na podstawie przepisów o IP BOX, poczynając od zeznania rocznego składanego za rok podatkowy 2022 i w następnych latach. Wnioskodawca planuje kontynuować współpracę z dotychczasowym Kontrahentem G na opisanych warunkach w kolejnych latach oraz nie wyklucza podjęcia współpracy z nowymi Kontrahentami bądź Klientami. Projekty, które Wnioskodawca planuje realizować w przyszłości, dotyczyć mogą firm z różnych branż, a tematyka i funkcjonalności tworzonych programów komputerowych mogą być zróżnicowane, ale opisany we wniosku charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę przedmiotowej działalności pozostanie niezmieniony.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Odp. na pyt. 1) Wnioskodawca zwraca uwagę, iż pytanie numer 1 nie zawierało pojęcia "produkty źródłowe", zawierało jednak pojęcie "programy źródłowe". Wnioskodawca pod pojęciem "podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu programów źródłowych" rozumie tworzenie programów komputerowych dla Kontrahenta oraz jego klientów w ramach prowadzonej przez siebie jednoosobowej działalności gospodarczej. Programy komputerowe (produkty źródłowe) rozumie jako programy komputerowe będące zakodowaną sekwencją instrukcji wykonywanych bezpośrednio lub pośrednio przez komputer albo inne urządzenie zdolne do przetwarzania informacji w celu uzyskania określonego rezultatu. Wnioskodawca stosując powyższe pojęcie określa wyodrębnione zadania realizowane przez Niego w ramach umowy z Kontrahentem G i są nimi:

W tym miejscu Wnioskodawca pragnie sprostować podział czynności wykonywanych dla Kontrahenta G.

We wniosku czynności (dział II pkt 5 i 8) z powyższych punktów d i e zostały opisane jako czynności nieskutkujące wytworzeniem oprogramowania. Prawidłowa lista wszystkich czynności z umowy podpisanej z Kontrahentem G, które skutkują wytworzeniem oprogramowania znajduje się powyżej w odpowiedzi na pytanie nr 1 do wezwania z dnia 14 lipca 2022 r. Wszystkie pozostałe czynności wymienione we Wniosku pozostają czynnościami nieskutkującymi wytworzeniem programów komputerowych.

Odp. na pyt. 2a) Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej nie prowadził oraz nie prowadzi badań naukowych, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Odp. na pyt. 2b) Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej bez wątpienia prowadzi prace obejmujące nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Wnioskodawca stale prowadzi wyżej opisane prace od 3 stycznia 2022 r. do dnia dzisiejszego. Wyżej opisane prace prowadzone przez Wnioskodawcę dotyczą nabywania, łączenia, kształtowania i wykorzystywania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z branży kontrahenta oraz w szczególności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania. Celem tychże prac podejmowanych przez Wnioskodawcę jest każdorazowo projektowanie i tworzenie nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług poprzez tworzenie odrębnych programów komputerowych. Wyżej opisane prace Wnioskodawcy każdorazowo zostają zakończone pozytywnym wynikiem. Tym wynikiem jest odrębny program komputerowy, jasno ustalony w środowisku programistycznym, spełniający określone funkcje.

Wnioskodawca wykorzystuje tak uzyskane programy komputerowe podczas świadczenia oferowanych przez siebie usług w celu zmodyfikowania, ulepszenia lub rozwinięcia produktów, systemów, procesów lub usług Kontrahenta. W wyniku podejmowanych przez Wnioskodawcę wyżej opisanych prac jest w stanie świadczyć nowe, zmienione lub ulepszone usługi z zakresu programowania komputerowego, a także oferuje nowe, zmienione lub ulepszone produkty w postaci programów komputerowych, które następnie są wykorzystywane podczas współpracy Wnioskodawcy z Kontrahentem i są przedmiotem oferowanych przez Wnioskodawcę świadczonych usług. Wnioskodawca w wyniku podejmowania wyżej opisanych prac za każdym razem tworzy programy komputerowe charakteryzujące się nowym, bardziej innowacyjnym oraz ulepszonych charakterem, które nie wynika z działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych programów komputerowych.

Odp. na pyt. 2c) Wnioskodawca realizując usługi wynikające z umowy dla kontrahenta G wykonuje czynności o charakterze innym niż opisany w odpowiedzi na pytanie 2b do wezwania z dnia 14.07.2022. Czynności te są wykonywane od 3 stycznia 2022 r. i są to:

Wnioskodawca jednocześnie zaznacza, że wyżej wymienione czynności niedotyczące wytwarzania programów komputerowych nie są przedmiotem wniosku.

Odp. na pyt. 3) Pod pojęciem oprogramowania Wnioskodawca rozumie programy komputerowe będące zakodowaną sekwencją instrukcji wykonywanych bezpośrednio lub pośrednio przez komputer albo inne urządzenie zdolne do przetwarzania informacji w celu uzyskania określonego rezultatu. Wnioskodawca stosując to pojęcie określa wytwarzane przez Niego programy komputerowe dla Kontrahenta G oraz jego klientów.

Odp. na pyt. 4) Wnioskodawca stosując pojęcia "oprogramowanie", "program komputerowy", "kody źródłowe" rozumie oprogramowanie opisane w odpowiedzi na pytanie numer 3 do wezwania z dnia 14 lipca 2022 r. Wnioskodawca stosuje te pojęcia zamiennie, gdyż wszystkie określają te same efekty Jego prac. Wnioskodawca stosując pojęcia "produkty Klientów" rozumie jego produkty, programy czy też systemy, które Wnioskodawca następnie ulepsza, rozwija i modyfikuje za pomocą wytworzonych przez siebie programów komputerowych. Pojęcie to nie jest jednoznaczne z pojęciami "oprogramowanie", "programy komputerowe", "kody źródłowe" używanych przez Wnioskodawcę, ponieważ "produkty Klientów" są modyfikowane, rozwijane i ulepszane nie tylko za pomocą oprogramowania Wnioskodawcy, ale także przy użyciu oprogramowania pozostałych członków zespołu programistów, w którym pracuje Wnioskodawca. Wnioskodawca stosując pojęcie "nowe koncepcje, metody" rozumie opracowywane i projektowane przez niego oryginalne i indywidualne funkcjonalności, mające ulepszyć, zmodyfikować lub rozwinąć Produkty klientów, które następnie są realizowane i tworzone przez Wnioskodawcę w postaci programów komputerowych. W tej postaci zostają implementowane do "produktów Klientów" nadając im nowe funkcjonalności lub modyfikując ich aktualny stan, formę czy działanie. Wnioskodawca we Wniosku nie użył pojęcia "produkty źródłowe". We wniosku Wnioskodawca użył natomiast pojęcia "programy źródłowe", co jest jednoznaczne z "oprogramowaniem", "programem komputerowym" oraz "kodami źródłowymi" i jest stosowane przez Wnioskodawcę zamiennie.

Wnioskodawca w ramach realizacji usług tworzenia oprogramowania wynikających z umowy z Kontrahentem G wytworzył dla tego Kontrahenta oraz jego klientów następujące programy komputerowe:

- Projekt koncepcyjny AppService w chmurze Azure - Stworzenie koncepcyjnej aplikacji API hostowanej w chmurze Azure z wykorzystaniem technologii AppService do potwierdzania tożsamości użytkownika;

- Projekt koncepcyjny badający możliwości AzureFunctions - Stworzenie koncepcyjnej aplikacji z wykorzystaniem AzureFunctions do składowania plików w BlobStorage w chmurze Azure;

- Projekt infrastruktury z wykorzystaniem Terraform (infrastructure as a code) - Stworzenie koncepcji automatyzacji tworzenia infrastruktury aplikacji z wykorzystaniem Terraform i Azure;

- Projekt techniczny wymiany danych między systemami banku - Szczegółowy projekt wymiany danych, określenie protokołów oraz technologii do ich przesłania;

- Stworzenie architektury aplikacji tworzącej raporty ryzyka inwestycyjnego - Projekt funkcjonalności oraz architektury aplikacji, określenie wykorzystanych technologii. Implementacja aplikacji tworzącej raporty ryzyka inwestycyjnego - Implementacja aplikacji tworzącej raporty ryzyka inwestycyjnego, która w przyszłości ma być rozwijana poprzez dodawania kolejnych rodzajów raportów;

- Implementacja modułu do tworzenia skonfigurowanych raportów - Implementacja serwisu dostarczającego dane do raportów, Implementacja silnika aplikacji generującego dane do raportów.

Odp. na pyt. 5) Wszystkie efekty pracy Wnioskodawcy (nazywane w niniejszym wniosku "oprogramowaniem") są zawsze utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych i zawsze są wynikiem twórczej działalności Wnioskodawcy, odznaczają się oryginalnym i twórczym charakterem, a także w żadnym wypadku nie są efektem czynności powtarzalnych. Wynika to z faktu, iż tworząc programy komputerowe Wnioskodawca nie może korzystać z gotowych rozwiązań, każdorazowo musi podejść indywidualnie do projektów wyznaczanych przez Kontrahenta G, jego klientów oraz ich wymagań. Na przykład tworząc program dla klienta Kontrahenta G Wnioskodawca musi zapoznać się branżą oraz rynkiem jego działalności. Wymaga to od Wnioskodawcy nabywania nowej wiedzy zarówno z branży Kontrahenta jak i z dziedziny programowania, aby w połączeniu z dotychczasową wiedzą mógł zoptymalizować działania wytwarzanego przez Niego oprogramowania, które będzie zapewniało dodatkowe funkcje przyśpieszające wewnętrzne procesy zachodzące w firmie klienta Kontrahenta G oraz procesy zachodzące między klientem Kontrahenta G a ostatecznymi odbiorcami świadczonych przez niego (klienta Kontrahenta G) usług lub oferowanych produktów.

Do zadań Wnioskodawcy należy samodzielne określenie planu działania, dobór odpowiednich metod i narzędzi oraz stworzenie nowych algorytmów rozwijających oprogramowanie oraz spełniających wymagania Kontrahenta G oraz jego klientów. W żadnym wypadku Wnioskodawca nie może zastosować istniejących już rozwiązań i wzorców, gdyż w przypadku tak skomplikowanego programu komputerowego nie zadziałają. W związku z tym Wnioskodawca musi samodzielnie zaprojektować wszelkie wprowadzane funkcjonalności oraz zapewnić ich optymalizację.

Odp. na pyt. 6) Wytwarzane przez Wnioskodawcę programy komputerowe nazwane "oprogramowaniem" zawsze są odrębnymi programami komputerowymi i podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim. Wnioskodawcy przysługują pełne osobiste i majątkowe prawa autorskie do "oprogramowania" do ściśle określonego w umowie momentu przeniesienia majątkowych prawa autorskich na kontrahenta za określonym wynagrodzeniem. Po tym przeniesieniu Wnioskodawcy przysługują jedynie autorskie prawa osobiste, autorskie prawa majątkowe nie przysługują dłużej Wnioskodawcy.

Odp. na pyt. 7) Wnioskodawca każdorazowo tworzy oprogramowanie w ramach samodzielnie podejmowanych przez niego działań opisanych w odpowiedzi na pytanie 2b do wezwania z dnia 14 czerwca 2022 r. i każdorazowo podejmuje je odrębnie dla celów wytworzenia każdego poszczególnego "oprogramowania".

Odp. na pyt. 8) Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie zawsze jest efektem podejmowanej przez niego działalności opisanej w odpowiedzi na pytanie 2b do wezwania z dnia 14 czerwca 2022 r.

Odp. na pyt. 9) Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność za skutki Jego działań bądź zaniechań wobec osób trzecich (tj. klienci Kontrahenta G, końcowi odbiorcy usług). Umowa podpisana z Kontrahentem G zawiera zapisy mówiące o odpowiedzialności Wnioskodawcy za wyrządzone umyślnie lub też będące następstwem rażącego niedbalstwa szkody pozostające w związku z wykonywaniem tejże umowy.

Odp. na pyt. 10) Umowa podpisana z Kontrahentem G za świadczenie określonych w niej usług ustala wynagrodzenie zarówno z tytułu przeniesienia na Kontrahenta prawa do oprogramowania jak i z tytułu innych czynności w łącznej kwocie. Umowa ściśle określa jednak część wynagrodzenia przysługującą jedynie za przeniesienie autorskich praw majątkowych na kontrahenta do wytworzonego oprogramowania. Według zapisów umowy wynagrodzenie za przeniesienie tych praw będzie stanowić 80% miesięcznego wynagrodzenia (liczonego na podstawie ilości przepracowanych godzin), jednak z wyłączeniem wynagrodzenia należnego za pozostawanie w gotowości do świadczenia usług. W odniesieniu do pytania nr 3, w przypadku nawiązania współpracy z nowym kontrahentem Wnioskodawca nie wyklucza sytuacji, w której wysokość wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich nie będzie uwzględniona w umowie, lecz będzie składową wynagrodzenia za ogół świadczonych prac programistycznych określonych w umowie. W takim przypadku Wnioskodawca będzie obliczał wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych na podstawie prowadzonych przez Niego ewidencji czasu pracy, w której wyodrębni czas poświęcony na pracę twórczą, związaną z wytwarzaniem programów komputerowych oraz czas poświęcony na pracę pozostałą. Proporcja czasu pracy twórczej do czasu pracy ogółem (suma czasu pracy twórczej oraz pracy pozostałej) będzie stanowić wskaźnik podziału wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw majątkowych do wytworzonych programów komputerowych.

Odp. na pyt. 11) W przypadku współpracy z Kontrahentem G umowa określa stałe miesięczne okresy rozliczeniowe. W odniesieniu do pytania nr 3, nawiązując współpracę z nowymi Kontrahentami Wnioskodawca przewiduje dwa rodzaje okresów rozliczeniowych:

Odp. na pyt. 12) Wnioskodawca w ramach umowy z Kontrahentem G przenosi na niego autorskie prawa majątkowe wraz z momentem przekazania utworu na fizycznym nośniku lub w formie elektronicznej. Rozliczenie z Kontrahentem następuje na koniec miesiąca, po przekazaniu przez Wnioskodawcę informacji o ilości czasu spędzonego na wytworzenie poszczególnych programów komputerowych oraz świadczonych usług. Na podstawie stawki godzinowej ustalane jest wynagrodzenie za całokształt świadczonych usług, a następnie Wnioskodawca wyodrębnia część przypadającą za przeniesienie autorskich praw majątkowych do programów wytworzonych w danym miesiącu zgodnie z ustaleniami wynikającymi z umowy. Na koniec Wnioskodawca wystawia fakturę Kontrahentowi G, na której widnieje kwota za całokształt świadczonych usług w danym miesiącu z wyodrębnieniem kwoty przypadającej za przeniesienie autorskich praw majątkowych. Termin płatności jest indywidualnie ustalany z kontrahentem. Cykl ten powtarza się w każdym okresie rozliczeniowym. Dla kontrahentów, z którymi współpracę Wnioskodawca może zawrzeć w przyszłości relacja pomiędzy przeniesieniem przez Wnioskodawcę na Kontrahenta praw do konkretnego programu komputerowego, upływem okresu rozliczeniowego a momentem wypłaty wynagrodzenia oraz jego wartością będzie wyglądać niemal identycznie. Różnić się może moment przeniesienia praw autorskich (np. albo w momencie powstania lub ustalenia utworu albo w momencie wystawienia faktury albo w momencie zapłaty za fakturę).

Niezależnie od sposobu Wnioskodawca za każdym razem będzie właścicielem autorskich praw majątkowych do wytworzonego utworu oraz za każdym razem będzie przenosił te prawa na kontrahenta za określonym wynagrodzeniem. Sama faktura będzie wystawiana każdorazowo na koniec okresu rozliczeniowego po przekazaniu i akceptacji przez Kontrahenta wytworzonych w tym czasie programów komputerowych. Sam okres rozliczeniowy może się różnić, co zostało opisane w odpowiedzi na pytanie 11 do wezwania z dnia 14 lipca 2022 r. Wartość wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw majątkowych może również ulec zmianie, co zostało opisane w odpowiedzi na pytanie 10 do wezwania z dnia 14.07.2022. Naliczanie samego wynagrodzenie za całokształt usług również może odbywać się inną drogą, Wnioskodawca przewiduje trzy możliwości:

Wnioskodawca nie wyklucza innych możliwości naliczania wysokości wynagrodzenia za całokształt pełnionych usług, jednak w każdym z przypadków, w których część za przeniesienia autorskich praw majątkowych nie będzie wyodrębniona na umowie, Wnioskodawca ustali ją za pomocą szczegółowo prowadzonej ewidencji czasu pracy.

Odp. na pyt. 13) Faktury wystawiane przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta G wyodrębniają wynagrodzenie z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich. Na fakturze wyodrębnione jest łączne wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do wszystkich programów komputerowych wytworzonych i przekazanych w danym okresie rozliczeniowym (tj. w danym miesiącu). W odniesieniu do pytania nr 3, Wnioskodawca przewiduje sytuację, w której wynagrodzenie to może nie zostać wyodrębnione na fakturze, wtedy Wnioskodawca w odrębnej ewidencji (opisanej szczegółowo w odpowiedzi na pytanie 14 do wezwania z dnia 14.07.2022) będzie każdorazowo obliczał część wynagrodzenia przypadającą za przeniesienie praw autorskich do wytworzonych programów komputerowych.

Odp. na pyt. 14) Umowa wiążąca Wnioskodawcę z Kontrahentem G określa moment przeniesienia praw autorskich do wytworzonych programów komputerowych jako moment przekazania utworu Kontrahentowi przez Wnioskodawcę. Przekazanie utworu może odbyć się zarówno w postaci fizycznego przekazania nośnika jak i poprzez elektroniczne przekazanie utworu. Wnioskodawca przekazuje wytworzone w danym miesiącu utwory dopiero na koniec miesiąca. Potwierdzeniem przeniesienia autorskich praw majątkowych przez Wnioskodawcę na Kontrahenta G są:

- przekazanie fizycznego nośnika z zapisanym utworem (programem komputerowym),

- przekazanie utworu drogą elektroniczną,

- elektroniczne lub udokumentowane fizycznie potwierdzenie odbioru utworu,

- wystawienie faktury przez Wnioskodawcę,

- zapłata za tę fakturę przez Kontrahenta.

Wszystkie wytworzone w ramach współpracy z Kontrahentem G programy komputerowe Wnioskodawca wyodrębnia w szczegółowo prowadzonej ewidencji czasu pracy, gdzie do każdego wytworzonego oprogramowania Wnioskodawca dokumentuje czas pracy twórczej, poświęcony na wytworzenie danego oprogramowania. W tej samej ewidencji Wnioskodawca dokumentuje czas pracy pozostałej (tj. czas poświęcony na pozostałe czynności wykonywane dla Kontrahenta G, inne niż tworzenie oprogramowania). Wnioskodawca w tej ewidencji wydziela również kwotę miesięcznego wynagrodzenia przypadającego za przeniesienie praw autorskich do wytworzonych w danym miesiącu programów komputerowych według ustaleń w umowie (tj. wynagrodzenie to stanowi 80% łącznego wynagrodzenia za dany miesiąc, z wyłączeniem części wynagrodzenia przypadającego za pozostawanie w gotowości do świadczenia usług). Za pomocą tak wyodrębnionego czasu pracy Wnioskodawca oblicza wskaźnik odrębny dla każdego wytworzonego oprogramowania, który po przemnożeniu przez łączne wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych w danym miesiącu wyznaczy część wynagrodzenia przypadającą na poszczególne oprogramowania. Wskaźnik ten będzie stanowił proporcje czasu pracy twórczej poświęconego na tworzenie konkretnego oprogramowania w stosunku do sumy czasu pracy twórczej poświęconego na tworzenie każdego oprogramowania w danym miesiącu. Ewidencja oprócz nazwy oprogramowania, ilości czasu poświęconego na jego wytworzenie oraz na czynności pozostałe, wysokości łącznego wynagrodzenia za dany miesiąc oraz wynagrodzenia przysługującego za przeniesienie autorskich praw majątkowych posiada zestawienie wszystkich faktur dotyczących sprzedaży oprogramowania dla Kontrahenta G.

W odniesieniu do pytania nr 3, w przyszłości umowy wiążące Wnioskodawcę z przyszłymi kontrahentami mogą określać moment przeniesienia autorskich praw majątkowych jako:

Wnioskodawca nie wyklucza innych możliwości określenia momentu przeniesienia autorskich praw majątkowych na Kontrahentów do wytworzonych przez siebie programów komputerowych. Jednak każdorazowo będzie on właścicielem tych praw oraz każdorazowo będzie je przenosił na Kontrahenta za wynagrodzeniem. W przypadku przeniesienia autorskich praw majątkowych według pkt a), b) sposobem przeniesienia praw autorskich będzie ukończenie przez Wnioskodawcę określonego etapu tworzenia programu komputerowego. W przypadku przeniesienia autorskich praw majątkowych według pkt c) sposobem przeniesienia autorskich praw majątkowych będzie fizyczne lub elektroniczne przekazanie kodu źródłowego (stworzonego przez Wnioskodawcę programu komputerowego). W przypadku przeniesienia autorskich praw majątkowych według pkt d), e) sposobem przeniesienia praw autorskich będzie wystawienie lub zapłata za fakturę wystawioną przez Wnioskodawcę. W przypadku przeniesienia autorskich praw majątkowych według pkt f) sposób przeniesienia praw autorskich będzie indywidualnie ustalony przez obie strony. Wnioskodawca przewiduje tutaj w szczególności np. podpisanie protokołu przekazania utworu Kontrahentowi przez Wnioskodawcę, podpisanie zlecenia na wytworzenie danego programu komputerowego (lub programów komputerowych).

Potwierdzeniem przeniesienia autorskich praw majątkowych przez Wnioskodawcę na potencjalnych przyszłych Kontrahentów będą (lub mogą być):

- wszystkie metody potwierdzenia wymienione przy Kontrahencie G,

- dodatkowo protokół odebrania wykonanych prac,

- podpisane zlecenie na wykonanie poszczególnych programów komputerowych,

- potwierdzenie odbioru przesyłki od firmy kurierskiej (przy wysyłce utworu na fizycznym nośników przy pomocy zewnętrznej firmy kurierskiej).

Wyodrębnienie wytworzonych dla przyszłych Kontrahentów programów komputerowych będzie odbywać się w identyczny sposób, za pomocą tej samej ewidencji jak w przypadku programów komputerowych wytwarzanych dla Kontrahenta G. Jeżeli jednak te umowy z przyszłymi Kontrahentami nie będą posiadać jasno ustalonej wysokości wynagrodzenia za samo przeniesienie autorskich praw majątkowych, Wnioskodawca będzie je ustalał za pomocą czasu pracy i opisanego wcześniej wskaźnika. Wskaźnik ten w takim przypadku będzie stanowił proporcję czasu pracy twórczej, poświęconego na wytworzenie konkretnego oprogramowania w danym miesiącu, w stosunku do czasu pracy ogółem w danym miesiącu dla konkretnego Kontrahenta. Czas pracy ogółem, będzie stanowił sumę czasu pracy twórczej w danym miesiącu oraz czasu pracy pozostałej w danym miesiącu. Wnioskodawca będzie liczył i dokumentował wszystkie wyżej opisane elementy ewidencji z podziałem na każdego Kontrahenta.

Pytania (pytanie nr 1 i 3 ostatecznie doprecyzowane w piśmie z 21 lipca 2022 r.)

1) Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność, polegająca na tworzeniu programów źródłowych (we wniosku opisanych jako: "oprogramowanie", "program komputerowy", "kody źródłowe") rozwijających produkty Kontrahenta (opisana w punktach 1-3, 5 oraz 8 w dziale II niniejszego wniosku) stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 zw. z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT?

2) Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym do dochodów ze sprzedaży Oprogramowania rozwijającego programy Klientów (obliczanych na podstawie ustalonej w umowie stawki wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich w wysokości 80% łącznego wynagrodzenia) możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5%?

3) Czy w przedstawionym powyżej stanie przyszłym, w sytuacji nawiązania współpracy z innymi kontrahentami, gdzie przedmiot współpracy nie ulegnie zmianie, jednak zasady współpracy mogą się różnić w sposób opisany we Wniosku, w przypadku gdy przychód za przeniesienie praw autorskich nie jest jasno ustalony w umowie i zostanie samodzielnie wyliczony przez Wnioskodawcę na podstawie ewidencji czasu pracy, do dochodów ze sprzedaży tego Oprogramowania rozwijającego programy Klientów również możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5%?

4) Które z wymienionych poniżej kosztów:

1. Usługi księgowe:

2. Dzierżawa sprzętu komputerowego,

3. Zakup i serwis sprzętu komputerowego,

4. Usługi telekomunikacyjne (w tym Internet) - po uwzględnieniu odpowiedniej proporcji są kosztami faktycznie poniesionymi przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1

Działalność badawczo-rozwojowa jest zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. Według ustawy, działalność badawczo-rozwojowa jest działalnością twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Badania naukowe są to:

Prace rozwojowe w kontekście art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub Oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych Produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Należy zauważyć, że ustawa o PIT nie wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa polega na wykonywaniu badań naukowych i prac rozwojowych jednocześnie; w świetle ustawy, w której w definicji działalności badawczo-rozwojowej między wyrażeniami "badania naukowe" i "prace rozwojowe" użycie spójnik "lub" wskazuje, że podatnik nie musi prowadzić jednocześnie badań naukowych i prac rozwojowych. Aby podatnik mógł określić swoją działalność jako badawczo-rozwojową wystarczy, że będzie prowadził albo prace naukowe albo prace rozwojowe. Analizując powyższe definicje należy stwierdzić, że aby określić działalność jako badawczo-rozwojową, działalność ta powinna być: twórcza, systematyczna, zwiększać zasoby wiedzy oraz wykorzystywać te zasoby do tworzenia nowych zastosowań.

Objaśnienia z 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej IP BOX (dalej: Objaśnienia IP BOX) opierając się na orzecznictwie wskazują, że przez działalność twórczą należy rozumieć działalność, której rezultat powinien:

Zdaniem Wnioskodawcy jego działalność w zakresie tworzenia programów źródłowych rozwijających systemy Klienta spełnia definicję twórczej. Rezultat działań Wnioskodawcy jest odpowiednio ustalony - Wnioskodawca tworząc kod źródłowy przenosi go do edytora kodu i repozytorium, przez co kod ten ulega uzewnętrznieniu co umożliwia zapoznanie się z nim osobie trzeciej. Kod ten ma charakter indywidualny, ponieważ jest wynikiem procesów myślowych Wnioskodawcy, jego dotychczas nabytej wiedzy i doświadczenia. Twór ten ma charakter oryginalny - wnosi on nową wartość dla Kontrahentów, którzy w dalszej kolejności mogą go wykorzystać do ulepszania swoich Produktów, z których czerpią dochody. Odwołując się do definicji systematyczności w słowniku języka polskiego PWN (przywołanym w Objaśnieniach IP BOX) są to działania prowadzone w sposób uporządkowany, według pewnego systemu, zaś efekty tych działań są planowe i metodyczne. W Objaśnieniach IP BOX jest podkreślone, że działalność, aby była prowadzona w sposób systematyczny, nie musi być prowadzona w sposób ciągły; wystarczy, że podatnik zaplanuje i przeprowadzi jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele, harmonogram i zasoby. W projektach, w których Wnioskodawca bierze udział są określone cele, które są realizowane poprzez tworzenie nowych funkcjonalności programu. Wnioskodawca współpracuje z zespołem działającym według określonego planu, a to wymaga od niego odpowiedniej organizacji i uporządkowania swojej pracy. Każdy projekt polegający na stworzeniu programu komputerowego musi być odpowiednio zaplanowany, ponieważ brak harmonogramu, celów oraz planu według którego pracują programiści oraz inni członkowie zespołu uniemożliwiłyby powstanie programów źródłowych Wnioskodawcy, jak i Produktów na dalszych etapach prac. Wnioskodawca tworząc Oprogramowanie zwiększa zasoby wiedzy Kontrahenta w zakresie technologii informatycznych używanych w analizie finansowej z zakresu ryzyka inwestycyjnego. Korzyści ze zwiększania zasobów wiedzy są obopólne: Wnioskodawca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w bieżących lub przyszłych projektach, zaś Kontrahent ma możliwość wdrożenia nowych rozwiązań do swoich systemów oraz produktów.

Zdaniem Wnioskodawcy wytwarzanie, ulepszanie czy rozwijanie Oprogramowania charakteryzuje się cechami prac rozwojowych, nie zaś badań naukowych. Wnioskodawca wykorzystuje już nabytą wiedzę do prowadzenia dalszych działań innowacyjnych, a nie przyczynia się do powstania takiej wiedzy. Biorąc powyższe pod uwagę Wnioskodawca stwierdza, że jego zdaniem część działalności, w której skupia się na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu Oprogramowania spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Ad. 2

Według art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Wnioskodawca wytwarza programy komputerowe będące kombinacją komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego. Mimo, że Wnioskodawca tworzy jedynie części składowe Serwisu, to części te zdaniem Wnioskodawcy spełniają definicję programu komputerowego. Odwołując się do definicji zawartych w literaturze fachowej, program komputerowy można definiować jako "zakodowana sekwencja instrukcji wykonywanych bezpośrednio lub pośrednio przez komputer albo inne urządzenie zdolne do przetwarzania informacji w celu uzyskania określonego rezultatu (realizacji określonych funkcji lub zadań) (J. Sobczak, Prawo autorskie i prawa pokrewne, Warszawa-Poznań 2000, s. 168). Jako, że implementacja kodu tworzonego przez Wnioskodawcę wywołuje określone wyniki w systemie Klienta, co prowadzi do wzbogacenia systemu o nowe funkcjonalności można stwierdzić, że definicja ta została spełniona.

Zdaniem Wnioskodawcy programy źródłowe wzbogacające Produkty o nowe funkcjonalności tworzone przez Niego korzystają z ochrony prawno-autorskiej na podstawie art. 1 oraz 74 ustawy o PAIPP. Według art. 1 ust. 1 ustawy o PAIPP przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Artykuł 1 ust. 3 tejże ustawy wskazuje, że twór podlega ochronie już w momencie ustalenia - nawet jeżeli miałby postać nieukończoną. Art. 74 ustawy o PAIPP dodatkowo kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony z momentem ich ustalenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych.

Zdaniem Wnioskodawcy tworzone przez niego Oprogramowanie oraz jego części posiadają wszystkie wymienione cechy zawarte w art. 1 ust. 1 ustawy o PAIPP (co zostało uargumentowane w stanowisku wobec Pytania nr 1) i dodatkowo spełnia definicje podstawie art. 74 ustawy o PAIPP. Wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie programów komputerowych następuje wskutek prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej - co również zostało poparte w stanowisku wobec Pytania nr 1. Wnioskodawca tworząc programy spełniające definicję programów komputerowych będącymi utworami w rozumieniu ustawy o PAIPP otrzymuje comiesięczne wynagrodzenie za usługi programistyczne, które obejmuje wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich do Oprogramowania na określonych polach eksploatacji na Kontrahenta, które przenosi w momencie określonym w umowie.

Mając na uwadze powyższe zdaniem Wnioskodawcy prawa autorskie do programów komputerowych wytwarzanych samodzielnie przez Niego są kwalifikowanym prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ust. 8 ustawy o PIT.

Według art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

W ramach swojej działalności Wnioskodawca wytwarza, rozwija oraz ulepsza Oprogramowanie, do którego prawa przeniósł z momentami określonymi w umowie z Kontrahentem, na określonych w umowie polach eksploatacji, zaś wynagrodzenie za przeniesienie praw do tych utworów otrzymuje po ustaleniu tych utworów i po wystawieniu faktury za całość usługi programistycznej w danym miesiącu. Wnioskodawca za każdy miesiąc wystawia fakturę dla Kontrahenta za całokształt świadczonych przez niego usług programistycznych. Faktura dla Kontrahenta zawiera jedną pozycję, której wysokość uzależniona jest od stawki dziennej i ilości przepracowanych dni lub godzin w miesiącu, zaś zasady ustalania wynagrodzenia są zawarte w umowach z Kontrahentem. Część wynagrodzenia dotyczy przeniesienia praw autorskich do programu komputerowego. Autorskie prawa do programów źródłowych wytwarzanych przez Wnioskodawcę są według niego kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, co zostało wcześniej odpowiednio uargumentowane. Wynagrodzenie za przeniesienie tych praw jest jasno określone zapisami w umowie i stanowi 80% łącznego wynagrodzenia za świadczenie usług na rzecz Kontrahenta.

Aby ustalić dochód ze sprzedaży utworów, Wnioskodawca prowadzi ewidencję kosztów i przychodów przypadających na każde autorskie prawo do programu komputerowego, w której ustala różnicę między przychodami i kosztami osiągniętymi i poniesionymi w związku ze sprzedażą konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, zaś różnica ta stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Dochód ten jest mnożony przez indywidualnie ustalony dla danego prawa własności intelektualnej wskaźnik nexus. Ewidencja jest prowadzona w sposób umożliwiający określenie dochodu ze sprzedaży każdego programu źródłowego w roku podatkowym.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca uważa, że dochód ze sprzedaży praw do programów źródłowych wytwarzanych samodzielnie przez Niego stanowi kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 i jest to dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie usługi, jaką jest usługa programistyczna.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Analizując artykuł 30ca ustawy o PIT należy zauważyć, że dla zastosowania 5% stawki podatku dochodowego konieczne jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

Spełnienie powyższych przesłanek powoduje, że po zakończeniu roku podatkowego podatnik ma prawo do skorzystania z 5% stawki podatku dochodowego w stosunku do dochodów związanych ze sprzedażą kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W opisanym przypadku Wnioskodawca:

Ewidencje prowadzone przez Wnioskodawcę:

W ocenie Wnioskodawcy zostały spełnione wszystkie przesłanki, które uprawniają do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego.

Ad. 3

Wnioskodawca przewiduje nawiązanie współpracy z Kontrahentami, dla których będzie wytwarzał programy komputerowe oraz ich części o identycznym charakterze jak te opisane w stanowisku na Pytanie nr 2.

Zdaniem Wnioskodawcy tak tworzone przez niego Oprogramowanie oraz jego części posiadają wszystkie wymienione cechy zawarte w art. 1 ust. 1 ustawy o PAIPP (co zostało uargumentowane w stanowisku wobec Pytania nr 1) i dodatkowo spełnia definicje techniczne Oprogramowania komputerowego - więc podlega ono ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP. Wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie programów komputerowych następuje wskutek prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej - co również zostało poparte w stanowisku wobec Pytania nr 1. Wnioskodawca tworząc programy spełniające definicję programów komputerowych będącymi utworami w rozumieniu ustawy o PAIPP będzie otrzymywał wynagrodzenie za usługi programistyczne, które będzie obejmować wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich do Oprogramowania na określonych polach eksploatacji na Kontrahenta, które zostaną przeniesione w momencie określonym w umowie.

Mając na uwadze powyższe zdaniem Wnioskodawcy prawa autorskie do programów komputerowych wytwarzanych samodzielnie przez Niego są kwalifikowanym prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ust. 8 ustawy o PIT.

Według art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

W ramach swojej działalności Wnioskodawca będzie wytwarzał, rozwijał oraz ulepszał Oprogramowanie, do którego prawa przeniesie z momentami określonymi w umowach z Kontrahentami, na określonych w umowach polach eksploatacji, zaś wynagrodzenie za przeniesienie praw do tych utworów otrzyma po wystawieniu faktury za całość usługi programistycznej w danym miesiącu. Wnioskodawca za każdy miesiąc będzie wystawiać fakturę dla Kontrahenta za całokształt świadczonych przez niego usług programistycznych, zaś zasady ustalania wynagrodzenia będą zawarte w umowach z Kontrahentami. Część wynagrodzenia będzie dotyczyć przeniesienia praw autorskich do programu komputerowego.

Autorskie prawa do programów źródłowych wytwarzanych przez Wnioskodawcę są według niego kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, co zostało wcześniej odpowiednio uargumentowane. Wynagrodzenie za przeniesienie tych praw będzie każdorazowo ustalane samodzielnie przez Wnioskodawcę za pomocą ewidencji czasu pracy. Wynagrodzenie za przeniesienie praw będzie pozostawało w tej samej proporcji wobec łącznego wynagrodzenia w danym miesiącu, w jakiej pozostaje czas poświęcony na wytworzenie programu komputerowego w stosunku do łącznego czasu poświęconego na realizację usług wynikających z umowy. Aby ustalić dochód ze sprzedaży utworów, Wnioskodawca będzie prowadził ewidencję kosztów i przychodów przypadających na każde autorskie prawo do programu komputerowego, w której będzie ustalać różnicę między przychodami i kosztami osiągniętymi i poniesionymi w związku ze sprzedażą konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, zaś różnica ta będzie stanowić dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Aby ustalić kwalifikowany dochód z kwalifikowanego IP, dochód ten będzie mnożony przez indywidualnie ustalony dla danego prawa własności intelektualnej wskaźnik nexus. Ewidencja będzie prowadzona w sposób umożliwiający określenie dochodu ze sprzedaży każdego programu źródłowego w roku podatkowym.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca uważa, że dochód ze sprzedaży praw do programów źródłowych wytwarzanych samodzielnie przez Niego będzie stanowić kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 i będzie to dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie usługi, jaką jest usługa programistyczna.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Analizując artykuł 30ca ustawy o PIT należy zauważyć, że dla zastosowania 5% stawki podatku dochodowego konieczne jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

Spełnienie powyższych przesłanek powoduje, że po zakończeniu roku podatkowego podatnik ma prawo do skorzystania z 5% stawki podatku dochodowego w stosunku do dochodów związanych ze sprzedażą kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W opisanym przypadku Wnioskodawca:

Ewidencje prowadzone przez Wnioskodawcę:

W ocenie Wnioskodawcy będą spełnione wszystkie przesłanki, które uprawniają do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego.

Ad. 4

Według art. 30ca ust. 4 oraz 5 wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[ (a + b) x 1,3]/ (a + b + c + d), w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

Mając na uwadze przytoczone przepisy Wnioskodawca stwierdza, że kosztami faktycznie poniesionymi przez podatnika w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT po uwzględnieniu odpowiedniej proporcji będą:

1) Dzierżawa sprzętu komputerowego,

2) Zakup i serwis sprzętu komputerowego,

3) Usługi telekomunikacyjne (w tym Internet)

Powyższe koszty stanowią koszty poniesione przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność w zakresie tworzenia programów źródłowych rozwijających Produkty Klientów i przy zachowaniu odpowiedniej metodologii alokacji zostaną elementem wskaźnika nexus.

Zdaniem Wnioskodawcy, wymienione koszty powinno się w odpowiedniej wysokości podstawić do litery a wskaźnika, ponieważ część tych kosztów jest ponoszona na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową i w określonej wysokości są związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Pozostałe koszty są kosztami pośrednimi, które są niezbędne w działalności gospodarczej Wnioskodawcy, jednak nie są niezbędne do wytworzenia programu źródłowego, w związku z tym nie mogą znaleźć się we wskaźniku nexus.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego:

- dotyczące pytania nr 4 sformułowanego we wniosku w zakresie w jakim dotyczy:

- braku możliwości ujęcia we wskaźniku nexus wydatków ponoszonych na usługi księgowe (dział V pkt 1b) - jest nieprawidłowe;

- w pozostałym zakresie - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Powziął Pan wątpliwość, czy prowadzona przez Pana działalność gospodarcza polegająca na tworzeniu i ulepszaniu oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.)

opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Definicja działalności badawczo-rozwojowej została wyjaśniona w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

Przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 z późn. zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

W celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 u.p.d.o.f.).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć-powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że "ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia". Twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo "systematyczny" występuje w sformułowaniu "podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny", a więc odnosi się do "działalności", czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej.

Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium "systematyczności" danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji - głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Najważniejsze jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Przedstawił Pan informacje, z których wynika, że:

1) Prowadzi Pan działalność gospodarczą od 3 stycznia 2022 r., w ramach której świadczy usługi tworzenia, rozwijania i ulepszania programów komputerowych (oprogramowania) na rzecz klientów kontrahenta G oraz na rzecz przyszłych kontrahentów;

2) Ewidencja prowadzona jest/będzie na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a wybrana przez Pana forma opodatkowania to podatek liniowy;

3) Pana działalność jest/będzie działalnością twórczą obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń;

4) W ramach wykonywanych prac jest/będzie Pan zmuszony do nieustannego nabywania wiedzy oraz łączenia jej ze zdobytym już doświadczeniem w celu osiągnięcia optymalnego rozwiązania problemu Klienta. Dziedzina, w której Pan prowadzi działalność jest dynamiczna i ulega stałemu postępowi, przez co nie ma jednego sposobu na rozwiązania problemów natury programistycznej. Z tego powodu podczas realizacji zlecenia nawet jeżeli korzysta Pan z gotowych bibliotek, to jest zmuszony łączyć je i modyfikować za pomocą własnej nabytej wiedzy oraz doświadczenia;

5) Wytworzone Programy są/będą rezultatem Pana działań mających charakter kreacyjny, indywidualny oraz oryginalny i są innowacyjne w praktyce gospodarczej kontrahenta;

6) Współpraca z zespołami deweloperów oraz specyfika tworzenia programu komputerowego wymaga od Pana odpowiedniej organizacji pracy, a także zastosowania działań uporządkowanych oraz metodycznych. W tym celu Pana działania muszą być systematycznie nie tylko w obrębie działań zespołu, ale również i pracy samodzielnej;

7) Wytwarzane przez Pana programy komputerowe zawsze są odrębnymi programami komputerowymi i podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim. Przysługują Panu pełne osobiste i majątkowe prawa autorskie do oprogramowania do ściśle określonego w umowie momentu przeniesienia majątkowych prawa autorskich na kontrahenta za określonym wynagrodzeniem.

Wobec powyższego, Pana działalność polegająca na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu programu komputerowego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedstawione we wniosku Pana działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, gdyż:

W konsekwencji, podejmowana przez Pana działalność, polegająca na tworzeniu programów źródłowych (we wniosku opisanych jako: "oprogramowanie", "program komputerowy", "kody źródłowe") rozwijająca produkty kontrahenta (opisana w punktach 1-3, 5 oraz 8 w dziale II niniejszego wniosku) stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 zw. z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

W sprawie możliwość skorzystania przez Pana z tzw. ulgi Innovation Box, wyjaśniam:

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, z późn. zm.):

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Pojęcie "kwalifikowane prawo własności intelektualnej" zostało wyjaśnione w art. 30ca ust. 2 ustawy. W myśl tego przepisu:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Kolejno art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 tej ustawy:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b)x 1,3

a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit.d. od podmiotu niepowiązanego.

c nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego,

d nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Natomiast art. 30ca ust. 5 ww. ustawy stanowi:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3; 5) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Stosownie do art. 30cb ust. 3 cytowanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box.

W ramach tych rozwiązań podatnik może opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową swoje dochody z praw własności intelektualnej. Warunkiem jest, aby:

- podatnik był właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem tych praw lub posiadał prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i

- prawa te były chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego.

Prawa takie są zwane "kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej".

Podatnik może również skorzystać z ulgi Innovation Box jeśli zakupi kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa powyżej, a następnie poniesie koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Do ulgi Innovation Box kwalifikuje się:

- dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

- dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również,

- dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej,

- dochód z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażowym.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania jest wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy.

Stosowanie ulgi jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Z korzystaniem z ulgi wiążą się jednak, szczególne obowiązki po stronie podatników - w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji, która pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnicy nie prowadzący ksiąg rachunkowych mogą spełnić wymóg dotyczący takiej ewidencji przez sporządzanie kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP. Zestawienie to powinno obejmować wydatki od początku działalności badawczo-rozwojowej prowadzącej do wytworzenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to powinno być sporządzane przez narastające ujęcie wydatków dotyczących poszczególnych zadań. Należy je sporządzać na podstawie zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki.

Oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Z informacji, które przedstawił Pan we wniosku oraz jego uzupełnieniu wynika, że:

1) tworzy, rozwija i ulepsza Pan programy komputerowe (oprogramowanie) w ramach indywidualnej działalności gospodarczej;

2) Pana działalność jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe;

Autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, którego przedmiot ochrony został przez Pana wytworzony i rozwinięty w ramach prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT.

Dochód (strata), jaki uzyskuje Pan w związku z odpłatnym przeniesieniem autorskiego prawa do programu komputerowego na rzecz kontrahenta G oraz przyszłych kontrahentów w ramach zawartych umów, jest dochodem (stratą) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tym samym, do dochodów ze sprzedaży oprogramowania rozwijającego programy klientów (obliczanych na podstawie ustalonej w umowie stawki wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich w wysokości 80% łącznego wynagrodzenia) możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5%.

Również do dochodów ze sprzedaży oprogramowania osiąganych przez Pana w przyszłości możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5%, w sytuacji nawiązania współpracy z innymi kontrahentami, gdzie przedmiot współpracy nie ulegnie zmianie, jednak zasady współpracy mogą się różnić w sposób opisany we wniosku, w przypadku gdy przychód za przeniesienie praw autorskich nie jest jasno ustalony w umowie i zostanie samodzielnie wyliczony przez Pana na podstawie ewidencji czasu pracy.

Może Pan zastosować stawkę 5% od dochodów z powyższych tytułów, osiągniętych w ramach prowadzonej działalności opisanej we wniosku. Z ulgi tej może Pan skorzystać w zeznaniu rocznym za 2022 rok oraz w latach następnych.

Odnosząc się do wskazanego w stanowisku do pytania nr 2 i 3 rodzaju dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnych uzyskanego przez Pana, organ zwraca uwagę, że w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie określajacym zasady preferencyjnego opodatkowania dochodów, przyjęto że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania. Do stosowania preferencji IP Box niezbędne będzie więc wyliczenie, jaka część dochodów z kwalifikowanego IP ma związek z pracami badawczo-rozwojowymi.

Jednocześnie należy wyjaśnić, że - jak to uprzednio wskazano - zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata):

W powołanym przepisie ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich ustawodawca wymienił uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy). Przepis ten dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako "przypisane" do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Prawidłowość takiej interpretacji art. 30ca ust. 7 potwierdził WSA w Gdańsku w wyroku, I SA/Gd 493/21.

Wobec tego, że jednoznacznie stwierdził Pan, że dokonał/będzie dokonywał sprzedaży/przeniesienia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód uzyskany z tego tytułu jest dochodem ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. We wniosku zaprezentował Pan stanowisko, że uzyskuje Pan dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten nie dotyczy jednak Pana sytuacji. Obejmuje on swoim zakresem zastosowania sytuację, gdy podatnik - jak to już wyjaśniono - wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Natomiast Pan - jak wynika z wniosku - dokonuje przeniesienia wytworzonych kwalifikowanych IP.

Z uwagi na to, że Pana stanowisko nie dotyczyło potwierdzenia rodzaju uzyskiwanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnych uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi nie miało to wpływu na wydane rozstrzygnięcie w zakresie pytania nr 2 i 3.

Wobec powyższego, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 i 3 jest prawidłowe.

Wątpliwości Pana budzi również kwestia, które ze wskazanych we wniosku wydatków można uznać za koszty do obliczenia wskaźnika nexus.

Jak wskazuje Pan, w ramach prowadzonej działalności ponosi Pan następujące koszty:

1. Usługi księgowe:

2. Dzierżawa sprzętu komputerowego,

3. Zakup i serwis sprzętu komputerowego,

4. Usługi telekomunikacyjne (w tym Internet)

Istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Przyjęto bowiem, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania. Do stosowania preferencji IP Box niezbędne będzie więc wyliczenie, jaka część dochodów z kwalifikowanego IP ma związek z pracami badawczo-rozwojowymi.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

- wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

- kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

- dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Objaśnienia podatkowe wskazują na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

W celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dlatego też - w przeciwieństwie do Pana stanowiska - wskazane we wniosku koszty usług księgowych w zakresie w jakim dotyczą prowadzenia ewidencji dochodów ze sprzedaży programów komputerowych (dział V pkt 1b wniosku) należy uwzględnić we wskaźniku nexus jako koszty bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, związaną z tworzeniem, rozwijaniem i ulepszaniem praw własności intelektualnej.

Jak wskazał Pan bowiem we wniosku, prowadzona ewidencja pozwala na wyliczenie dochodów ze sprzedaży wytwarzanych programów komputerowych z podziałem na każdy z nich. Koszt ten dotyczy jedynie działalności dotyczącej tworzenia programów komputerowych opisanej w dziale II niniejszego wniosku.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą "a" we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Przyjąć więc trzeba, że jeżeli podatnik poniósł/poniesie rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskaźnik nexus " (...) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat.

Wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustali Pan jako iloczyn:

- dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

- wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% zobowiązany jest Pan do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

- dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

- wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Przy określaniu tych kosztów ważne jest też zastosowanie właściwej proporcji, jeżeli w ramach działalności badawczo-rozwojowej wytwarzanych jest więcej kwalifikowanych praw IP oraz oprócz dochodów kwalifikowanych Pani uzyskuje także inne dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, które nie mogą zostać opodatkowane w ramach ulgi IP Box.

Może Pan poniesione wydatki na:

1) Usługi księgowe - prowadzenie ewidencji dochodów ze sprzedaży programów komputerowych (dział V pkt 1b wniosku);

2) Dzierżawa sprzętu komputerowego,

3) Zakup i serwis sprzętu komputerowego,

4) Usługi telekomunikacyjne (w tym Internet) - po uwzględnieniu odpowiedniej proporcji ująć we wskaźniku nexus (art. 30ca ust. 4 lit. a ustawy), jako koszty bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, związaną z tworzeniem, rozwijaniem i ulepszaniem praw własności intelektualnej.

Do wskaźnika nexus nie zostaną natomiast zaliczone usługi księgowe dotyczące prowadzenia ksiąg i ewidencji podatkowej (dział V pkt 1a). Jak wynika z wniosku, koszty te dotyczą bowiem ogólnej działalności gospodarczej, opisanej w działe II wniosku i nie są bezpośrednio związane z tworzeniem programów komputerowych.

Zatem, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 4 w części w jakiej dotyczy:

- braku możliwości ujęcia we wskaźniku nexus wydatków ponoszonych na usługi księgowe (dział V pkt 1b wniosku) - jest nieprawidłowe;

- w pozostałym zakresie - jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

- stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

- zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Dodać należy, że okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).