Nowość 0114-KDIP2-2.4010.311.2024.3.AP - Skutki podatkowe niespłaconych pożyczek i odsetek w podatku dochodowym od osób prawnych na dzień zakończenia likwidacji spółki

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 29 sierpnia 2024 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP2-2.4010.311.2024.3.AP Skutki podatkowe niespłaconych pożyczek i odsetek w podatku dochodowym od osób prawnych na dzień zakończenia likwidacji spółki

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 czerwca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 18 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania czy wartość niespłaconych zobowiązań w postaci pożyczek (zarówno w zakresie kwoty kapitału pożyczek jak i naliczonych odsetek), istniejących w Spółce na dzień zakończenia likwidacji i wykreślenia Spółki z rejestru przedsiębiorców, będzie stanowić dla niej przychód podatkowy powodujący powstanie obowiązku w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 26 sierpnia 2024 r. (wpływ 26 sierpnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1. Zainteresowany będący stroną postępowania

A. Sp. z o.o.

2. Zainteresowany niebędący stroną postępowania

B. "B.V."

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością podlegającą opodatkowaniu od całości swoich dochodów w Polsce (dalej: Spółka). Wspólnikami spółki są osoby fizyczne niebędące polskimi rezydentami podatkowymi (dalej: Udziałowcy). Prezesem Zarządu Spółki jest B. "B.V." (Zainteresowany niebędący stroną postępowania).

Obecnie planowane jest zakończenie działalności Spółki i postawienie jej w proces likwidacji zgodnie z przepisami ustawy - Kodeks spółek handlowych. Spółka posiada niespłacone, nieprzedawnione zobowiązania w postaci oprocentowanych pożyczek wobec kontrahentów z Węgier (dalej: Kontrahenci). Kontrahenci są podmiotami niepowiązanymi ze Spółką. Zobowiązania obejmują kwotę kapitału pożyczek wraz z odsetkami. Spółka dysponuje środkami pozwalającymi wyłącznie na częściową spłatę pożyczek. Spłata taka zostanie dokonana jeszcze przed rozpoczęciem procesu likwidacji.

Po rozpoczęciu procesu likwidacji Wnioskodawca zakłada, że środki zgromadzone przez likwidatora w ramach prowadzonego postępowania likwidacyjnego nie wystarczą na pokrycie zobowiązań Spółki z tytułu zaciągniętych pożyczek (ani w zakresie kwoty kapitału jak i naliczonych odsetek). Tym samym, na koniec likwidacji w Spółce pozostaną niespłacone zobowiązania (przy czym nie będą to zobowiązania przedawnione). Spółka i Kontrahenci nie będą podpisywać żadnych porozumień co do umorzenia zobowiązań czy zwolnienia Spółki z długu.

Wobec powyższego w wyniku przeprowadzenia planowanej likwidacji Spółka nadal będzie posiadała niespłacone zobowiązania w postaci pożyczek i odsetek wobec Kontrahentów. Zatem Spółka zostanie wykreślona z rejestru KRS wraz z niespłaconymi zobowiązaniami.

W uzupełnieniu wniosku z 26 sierpnia 2024 r. (data wpływu 26 sierpnia 2024 r.) wskazali Państwo dane identyfikujące kontrahentów z Węgier - niezbędne w zakresie realizacji wymiany informacji podatkowych z innymi Państwami tj.

Pełna nazwa zagranicznego podmiotu: C. Kft.

Numer identyfikacyjny zagranicznego podmiotu, wydany przez jego kraj jurysdykcji podatkowej: (...).

Nazwa kraju, który wydał ten numer: Węgry.

Dodatkowo wskazali Państwo, że pomiędzy złożeniem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej a dniem dzisiejszym Spółka pozyskała informację, że część wierzytelności, które uprzednio przysługiwały podmiotowi z Węgier została zbyta na rzecz:

Pełna nazwa zagranicznego podmiotu: D.

Numer indentyfikacyjny zagranicznego podmiotu, wydany przez jego kraj jurysdykcji podatkowej - (...).

Nazwa kraju, który wydał ten numer - Estonia.

Pytania

1) Czy w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego wartość niespłaconych zobowiązań w postaci pożyczek (zarówno w zakresie kwoty kapitału pożyczek jak i naliczonych od tych kwot odsetek), istniejących w Spółce na dzień zakończenia likwidacji i wykreślenia Spółki z rejestru przedsiębiorców, będzie stanowić dla niej przychód podatkowy powodujący powstanie obowiązku w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych?

2) Czy w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego wartość niespłaconych przez Spółkę zobowiązań w postaci pożyczek (zarówno w zakresie kwot kapitału pożyczek jak i naliczonych od tych kwot odsetek), pozostających w Spółce na dzień zakończenia likwidacji i wykreślenia Spółki z rejestru przedsiębiorców, będzie stanowić dla Prezesa Zarządu Spółki przychód podatkowy powodujący powstanie obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1 dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych. Na pytanie nr 2 dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stanowisko zainteresowanych w sprawie

Ad 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość niespłaconych zobowiązań w postaci pożyczek (zarówno w zakresie kwot kapitału pożyczek jak i naliczonych od tych kwot odsetek), pozostających w Spółce na dzień zakończenia likwidacji i wykreślenia Spółki z rejestru przedsiębiorców nie będzie stanowić dla niej przychodu podatkowego powodującego powstanie obowiązku w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

UZASADNIENIE

Ad 1.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 z późn. zm., dalej: ustawa o CIT), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód. W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o CIT, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe i instytucje gospodarki budżetowej w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Z kolei zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 8 ustawy o CIT do przychodów nie zalicza się kwot stanowiących równowartość umorzonych zobowiązań, w tym także z tytułu pożyczek (kredytów), jeżeli umorzenie zobowiązań jest związane z:

a)

bankowym postępowaniem ugodowym w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków lub

b)

postępowaniem restrukturyzacyjnym, postępowaniem upadłościowym lub

c)

realizacją programu restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw lub

d)

przymusową restrukturyzacją w rozumieniu ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji.

Z powyższych przepisów wynika, że aby powstał przychód podatkowy konieczne jest przede wszystkim aby po stronie podatnika doszło do faktycznego i realnego przysporzenia majątkowego, mającego konkretny wymiar finansowy. Do przysporzenia tego może dojść wskutek otrzymania czegoś nieodpłatnie (częściowo odpłatnie) od innego podmiotu, bądź na skutek umorzenia istniejącego już zobowiązania.

Jednak w niniejszej sprawie nie można przyjąć, że Spółka otrzymuje w związku z zakończeniem likwidacji i wykreśleniem jej z rejestru przedsiębiorców jakiekolwiek nieodpłatne lub częściowo odpłatne świadczenie (realne przysporzenie). Otrzymane przez Spółkę pożyczki były oprocentowane. Także w związku z likwidacją i wykreśleniem Spółki z rejestru KRS nie otrzyma ona żadnego dodatkowego świadczenia. Wobec tego nie można w niniejszej sprawie mówić o powstaniu przychodu na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Równocześnie nie mamy do czynienia z umorzeniem zobowiązania spłaty pożyczek. Zgodnie z definicją słownikową pojęcie "umorzenie" oznacza zrezygnowanie całkowicie lub częściowo ze ściągania jakichś należności pieniężnych (https://sjp.pwn.pl/szukaj/umorzenie.html). Z kolei zgodnie z ustawą z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 z późn. zm., dalej: k.c.), z wygaśnięciem wierzytelności lub zobowiązań mamy do czynienia przez potrącenie (art. 498 k.c.), odnowienie (art. 506 k.c.) lub zwolnienie z długu (art. 508 k.c.).

Kolejno zasadne jest przeanalizowanie czy w analizowanym zdarzeniu przyszłym wystąpi któraś ze wskazanych instytucji wygaśnięcia wierzytelności lub zobowiązań w myśl k.c, a więc czy wystąpi umorzenie zobowiązania.

Zgodnie z art. 498 § 1 k.c., gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym. Zatem potrącenie polega na umorzeniu wzajemnych wierzytelności dłużnika i wierzyciela (przy spełnieniu określonych przesłanek). Potrącenia dokonuje się przez oświadczenie złożone drugiej stronie. W analizowanym zdarzeniu przyszłym instytucja ta nie będzie mogła znaleźć zastosowania, tym bardziej nie dojdzie do złożenia żadnych oświadczeń o potrąceniu.

Z kolei odnowienie jest umową między dłużnikiem i wierzycielem, na podstawie której dłużnik w celu umorzenia zobowiązania zobowiązuje się za zgodą wierzyciela spełnić inne świadczenie albo nawet to samo świadczenie, lecz z innej podstawy prawnej (art. 506 § 1 k.c.). W rezultacie, dotychczasowe zobowiązanie zostaje umorzone, a na jego miejsce pojawia się nowe. W niniejszej sprawie instytucja ta nie znajdzie zastosowania, ponieważ nie będzie zawierana żadna tego typu umowa, ani tym bardziej nie pojawi się żadne nowe zobowiązanie.

W myśl art. 508 Kodeksu cywilnego zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje. Umorzenie zobowiązania może mieć miejsce przez zwolnienie z długu pod tytułem darmym albo odpłatnie. Zatem do skutecznego zwolnienia z długu konieczne jest zawarcie odpowiedniej umowy, w której dłużnik zwolnienie przyjmie, tj. wyrazi na nie zgodę. Jednocześnie przychodem w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT jest jedynie umorzenie długu bez wynagrodzenia (P. Małecki, M. Mazurkiewicz, art. 12 (w:) P. Małecki, M. Mazurkiewicz, CIT. Komentarz. Podatki i rachunkowość, wyd. XIV, Warszawa 2023, LEX/el.). Zatem przychód podatkowy powstanie, jeżeli do umorzenia dojdzie w drodze nieodpłatnego zwolnienia z długu, na które dłużnik wyrazi zgodę w formie formalnie zawartego porozumienia. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie jest jednak planowane zawarcie takiego porozumienia, wobec czego ta instytucja również nie znajdzie zastosowania w sprawie.

Wobec powyższego, w analizowanym zdarzeniu przyszłym nie mamy do czynienia z umorzeniem zobowiązania, które mogłoby powodować po stronie Spółki powstanie przychodu do opodatkowania w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT. Jak już wskazano wcześniej, żadne przysporzenie po stronie Spółki nie wystąpi, wobec czego nie będzie można przypisać jej przychodu na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT. Dodatkowo, Spółka w momencie wykreślenia z KRS przestanie istnieć, zatem tym bardziej niemożliwe będzie przypisanie jej jakiegokolwiek przysporzenia.

Reasumując, wartość niespłaconego zobowiązania Spółki, istniejącego na dzień zakończenia likwidacji i wykreślenia jej z rejestru przedsiębiorców KRS, nie będzie stanowiła dla niej przychodu podatkowego.

Powyższe znajduje potwierdzenie w następujących interpretacjach podatkowych:

* Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS nr 0114-KDIP2-2.4010.532.2023.2.PK/AP z dnia 24 listopada 2023 r.,

* Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS nr 0111-KDIB1-1.4010.168.2020.1.DK z dnia 1 czerwca 2020 r.,

* Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS nr 0114-KDIP2-2.4010.361.2019.1.AM, z dnia 18 listopada 2019 r.,

* Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS nr 0111-KDIB1-1.4010.99.2019.1.ŚS z dnia 9 maja 2019 r.,

* Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS nr 0111-KDIB1-1.4010.44.2019.1.ŚS z dnia 5 kwietnia 2019 r.,

* Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS nr 0111-KDIB2-3.4010.118.2019.1.AD z dnia 29 maja 2019 r.,

* Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS nr 0111-KDIB1-2.4010.466,2020.2.BG) z dnia 7 stycznia 2021 r.,

* Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS nr 0111-KDIB1-1.4010.785.2022.1.RH z dnia 18 stycznia 2023 r.,

* Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS nr 0114-KDIP2-3.4010.223.2017.1.PS z dnia 12 września 2017 r.,

* Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS nr 0111-KDIB2-1.4010.415.2019.2.AT z dnia 22 listopada 2019 r.,

* Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS nr 0114-KDIP2-2.4010.62.2020.1.AG z dnia 8 kwietnia 2020 r.,

* Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS nr 0114-KDIP2-2.4010.62.2020.1.AG z dnia 8 kwietnia 2020 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Ustawa z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT"), nie zawiera definicji pojęcia "przychód podatkowy". Wskazuje jednak w art. 12 ust. 1 otwarty katalog przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT:

Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Natomiast według art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT:

Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy.

Jako wyjątek od tej zasady, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 8 ustawy o CIT:

Do przychodów nie zalicza się kwot stanowiących równowartość umorzonych zobowiązań, w tym także z tytułu pożyczek (kredytów), jeżeli umorzenie zobowiązań jest związane z:

a)

bankowym postępowaniem ugodowym w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków lub

b)

postępowaniem restrukturyzacyjnym, postępowaniem upadłościowym lub

c)

realizacją programu restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw lub

d)

przymusową restrukturyzacją w rozumieniu ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji.

Powyższe przepisy wskazują m.in. na to, że aby powstał przychód podatkowy, konieczne jest przede wszystkim, aby po stronie podatnika doszło do faktycznego przysporzenia majątkowego, mającego konkretny wymiar finansowy - bądź to wskutek otrzymania czegoś nieodpłatnie (częściowo odpłatnie), bądź na skutek umorzenia istniejącego już zobowiązania.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego obecnie planowane jest zakończenie działalności Spółki i postawienie jej w proces likwidacji zgodnie z przepisami ustawy - Kodeks spółek handlowych. Spółka posiada niespłacone, nieprzedawnione zobowiązania w postaci oprocentowanych pożyczek wobec kontrahentów. Na koniec likwidacji w Spółce pozostaną niespłacone zobowiązania.

Państwa wątpliwości budzi kwestia czy wartość niespłaconych zobowiązań w postaci pożyczek (zarówno w zakresie kwoty kapitału pożyczek jak i naliczonych odsetek), istniejących w Spółce na dzień zakończenia likwidacji i wykreślenia Spółki z rejestru przedsiębiorców, będzie stanowić dla niej przychód podatkowy powodujący powstanie obowiązku w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

W niniejszej sprawie nie można uznać, że Spółka ma otrzymać w związku z zakończeniem likwidacji i wykreśleniem z rejestru przedsiębiorców jakiekolwiek nieodpłatne (lub częściowo odpłatne) świadczenie (realne przysporzenie). Tym samym, nie można mówić o przychodzie na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Przepisy ustawy o CIT nie wskazują, co należy rozumieć pod pojęciem "umorzenie" zobowiązania. Według definicji zawartej w Słowniku Języka Polskiego PWN, pojęcie "umorzenie" oznacza zrezygnowanie całkowicie lub częściowo ze ściągania jakichś należności pieniężnych.

Przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 z późn. zm.) wskazują, że z wygaśnięciem wierzytelności lub zobowiązań mamy do czynienia przez potrącenie (art. 498 Kodeksu cywilnego), odnowienie (art. 506 Kodeksu cywilnego) lub zwolnienie z długu (art. 508 Kodeksu cywilnego).

Rozważyć należy, czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym dojdzie do zastosowania któregokolwiek z wyżej wymienionych instrumentów.

"Potrącenie" polega na umorzeniu wzajemnych wierzytelności dłużnika i wierzyciela (po zaistnieniu określonych przesłanek). W rezultacie dochodzi do częściowej lub całkowitej kompensaty wzajemnych wierzytelności. Potrącenia dokonuje się przez oświadczenie złożone drugiej stronie. W opisanym zdarzeniu przyszłym nie dojdzie do opisanego wyżej potrącenia.

"Odnowienie" jest natomiast umową między dłużnikiem a wierzycielem, na podstawie której dłużnik, w celu umorzenia dotychczasowego zobowiązania, zobowiązuje się wobec wierzyciela i za jego zgodą spełnić inne świadczenie albo to samo świadczenie, lecz z innej podstawy prawnej. W efekcie odnowienia dotychczasowe zobowiązanie zostaje umorzone, jednakże na jego miejsce pojawia się nowe. Z opisanego zdarzenia przyszłego nie wynika, aby w niniejszej sprawie miało dojść do odnowienia.

Do zwolnienia z długu dochodzi natomiast na podstawie umowy zawartej pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem, w której wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik takie zwolnienie przyjmuje, w efekcie czego zobowiązanie wygasa. Wynika z tego, że do skutecznego zwolnienia z długu (wygaśnięcia zobowiązania) konieczne jest zawarcie odpowiedniej umowy, w której dłużnik zwolnienie przyjmie, tzn. wyrazi na nie zgodę. Brak zgody dłużnika przekreśla możliwość umorzenia. Zwolnienie z długu może być odpłatne lub nieodpłatne. Brak odpłatności oznacza powstanie przychodu podatkowego po stronie dłużnika w wysokości wartości umorzonego zobowiązania. W konsekwencji, przychód podatkowy powstanie, jeżeli do umorzenia dojdzie w drodze nieodpłatnego zwolnienia z długu, na które dłużnik wyrazi zgodę. W opisanym zdarzeniu przyszłym nie dojdzie do zwolnienia z długu.

Mając na uwadze powyższe, w niniejszej sprawie jak wynika z opisu sprawy nie dojdzie do umorzenia zobowiązań, które mogłoby powodować po Państwa stronie powstanie przychodu do opodatkowania w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT, tj. w wysokości wartości umorzonych zobowiązań (do umorzenia bowiem nie dojdzie).

Jednocześnie podkreślić należy, że podstawę do rozpoznania przychodu podatkowego zawsze powinno stanowić wystąpienie realnego przysporzenia majątkowego po stronie podatnika. Takie przysporzenie natomiast po stronie Spółki nie wystąpi.

W momencie wykreślenia Państwa z rejestru przedsiębiorców KRS, Spółka przestanie istnieć. Niemożliwe będzie zatem przypisanie Spółce - jako podmiotowi już nieistniejącemu - jakiegokolwiek przysporzenia, a tym samym przychodu z tego tytułu.

Podsumowując, wartość niespłaconego i nieprzedawnionego zobowiązania, które pozostanie w Spółce na dzień zakończenia jej likwidacji i wykreślenia z rejestru przedsiębiorców KRS, nie będzie stanowić dla Państwa przychodu podatkowego, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Tym samym Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)

z zastosowaniem art. 119a;

2)

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

* Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Sp. z o.o. (Zainteresowany będący stroną postępowania - art. 14r. § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako "PPSA").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14r. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl