0114-KDIP2-2.4010.228.2021.1.KW - Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP Box)

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 sierpnia 2021 r. (data wpływu 10 sierpnia 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na utrzymanie akwarium - jest prawidłowe.

W dniu 10 sierpnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na utrzymanie akwarium.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, będący podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, prowadzi działalność w zakresie świadczenia usług budowlanych. Kilka lat temu Spółka zmieniła miejsce prowadzenia działalności oraz poniosła wydatki na zakup akwarium wraz z rybami, roślinami wodnymi i wyposażeniem.

Akwarium zostało umieszczone na sali konferencyjnej, w której to przyjmowani są kontrahenci w celu negocjacji umów handlowych, a także przeprowadzane są szkolenia pracowników i narady produkcyjne z personelem spółki oraz posiedzenia zarządu spółki. W pomieszczeniu tym kontrahenci często oczekują na zbliżające się spotkanie, tak więc miejsce to pełni niejako funkcję poczekalni. Akwarium usytuowane jest w widocznym dla wszystkich przebywających w tym pomieszczeniu miejscu. W związku z zakupem i montażem akwarium, Wnioskodawca zleca profesjonalnemu podmiotowi zewnętrznemu dokonywanie okresowych prac konserwacyjnych, w tym czyszczenie, zakup pokarmu, wymianę filtrów oraz ewentualnie uzupełnianie roślin i organizmów żywych. Celem powyższych działań jest pielęgnacja i utrzymanie akwarium w niepogarszającym się stanie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wydatki na utrzymanie, w tym czyszczenie, konserwację, zakup pokarmu, roślin i uzupełnienie zasobów żywych akwarium, stanowi dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy wydatki na eksploatację i utrzymanie akwarium będą stanowić w świetle art. 15 ustawy o CIT koszt uzyskania przychodów.

Nie są one wymienione w katalogu zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, tj. katalogu wyłączającym z kosztów uzyskania przychodów ściśle określone wydatki.

Akwarium wraz z wyposażeniem, podobnie jak znajdujące się w tym samym pomieszczeniu liczne dyplomy i nagrody otrzymane przez spółkę, stanowią element wystroju, wpływający na przyjemną atmosferę w firmie. Nie jest to jednocześnie element aranżacji wnętrza o charakterze wyjątkowo wytwornym, czy ekskluzywnym.

Ustawa o podatku dochodowym nie definiuje pojęcia reprezentacji, zaś dla ustalenia jego zakresu, spółka posługuje się definicją słownikową, zgodnie z którą "reprezentacja" to okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem lub pozycją społeczną.

Akwarium zgodnie z tą definicją nie jest wydatkiem reprezentacyjnym mającym na celu podkreślenie okazałości czy wystawności pomieszczenia, a jedynie stanowi element wyposażenia i wystroju wnętrza biurowego, mającego na celu umilenie kontrahentom i pracownikom czasu oczekiwania na spotkanie. Dobra i pozytywna atmosfera spotkań wpływa jednocześnie pośrednio na przychody Spółki, gdyż zachęca do podjęcia współpracy i zaangażowania w pracę. Podobne stanowisko w zakresie pozytywnej oceny możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków na zakup akwarium, jego wyposażenie i późniejszą konserwację i utrzymanie zawarto w interpretacjach indywidualnych:

* Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 listopada 2012 r. znak: IPPB1/415-1060/12-2/JB;

* Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 16 maja 2013 r., znak: IBPBI/1/415/202/13/AP;

* Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 marca 2021 r., znak: 0111-KDIB2-1.4010.13.2021.1.AH.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące koszty uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik);

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona;

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą;

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów;

* został właściwie udokumentowany;

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Niespełnienie którejkolwiek z wyżej wskazanych przesłanek wyklucza możliwość zaliczenia wydatku w ciężar kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Katalog wydatków wyłączonych z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy, o którym mowa powyżej, ma charakter zamknięty. Należy wskazać, że wśród wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów ustawodawca wymienił m.in. - w pkt 28 tego przepisu - koszty reprezentacji.

Zgodnie bowiem z tym przepisem nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnej definicji terminu reprezentacja. Próbę zdefiniowania tego pojęcia podejmowały wielokrotnie sądy administracyjne, w tym Naczelny Sąd Administracyjny m.in. w wyroku z dnia 17 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 702/11. Sąd ten stwierdził, że celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami (klientami). Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny.

Ponadto, Naczelny Sąd Administracyjny uznał za zasadne odwołanie się do etymologii terminu reprezentacja. Wyraz "reprezentacja" pochodzi od łacińskiego "repraesentatio" oznaczającego wizerunek.

Upływ czasu nie zmienił jego znaczenia i formy. Oznacza to, że "reprezentacja" w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów.

W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie "reprezentacji" kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia.

Stanowisko zaprezentowane przez Sąd zostało potwierdzone w interpretacji ogólnej wydanej przez Ministra Finansów w dniu 25 listopada 2013 r. Nr DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521.

Dokonując oceny kwalifikacji wydatków w okolicznościach konkretnej sprawy należy posłużyć się również dynamiczną wykładnią funkcjonalną, spowodowaną zmieniającą się rzeczywistością gospodarczą. To co dawniej mogło zostać uznane za reprezentację do takiej kategorii nie zostanie

zaliczone obecnie ze względu na zmieniające się realia prowadzenia działalności gospodarczej, przyjęte w tym zakresie dobre praktyki i obyczaje. Dotyczy to akceptowanych i stosowanych powszechnie zachowań, bez których nie jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości uznania za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z utrzymaniem akwarium.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, prowadzi działalność w zakresie świadczenia usług budowlanych.

Kilka lat temu Spółka zmieniła miejsce prowadzenia działalności oraz poniosła wydatki na zakup akwarium wraz z rybami, roślinami wodnymi i wyposażeniem. Akwarium zostało umieszczone na sali konferencyjnej, w której to przyjmowani są kontrahenci w celu negocjacji umów handlowych, a także przeprowadzane są szkolenia pracowników i narady produkcyjne z personelem spółki oraz posiedzenia zarządu spółki. W pomieszczeniu tym kontrahenci często oczekują na zbliżające się spotkanie, tak więc miejsce to pełni niejako funkcję poczekalni.

W związku z zakupem i montażem akwarium, Wnioskodawca zleca profesjonalnemu podmiotowi zewnętrznemu dokonywanie okresowych prac konserwacyjnych, w tym czyszczenie, zakup pokarmu, wymianę filtrów oraz ewentualnie uzupełnianie roślin i organizmów żywych. Celem powyższych działań jest pielęgnacja i utrzymanie akwarium w niepogarszającym się stanie.

Jak zatem wynika z wniosku, akwarium wraz z wyposażeniem stanowi element wystroju siedziby Wnioskodawcy, wpływający na poprawę atmosfery spotkań i pracy w firmie.

Zakup akwarium nie jest wydatkiem reprezentacyjnym mającym na celu podkreślenie okazałości czy wystawności pomieszczenia, a tym samym kreowanie, czy też poprawę wizerunku Wnioskodawcy, a jedynie wydatkiem na wystrój wnętrza biurowego.

Dobra i pozytywna atmosfera pracy, wpływa jednocześnie pośrednio na przychody Wnioskodawcy, gdyż zachęca pracowników do większego zaangażowania w wykonywane obowiązki.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż w świetle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wydatki ponoszone na eksploatację akwarium mogą stanowić koszty uzyskania przychodu.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.