0114-KDIP2-2.4010.179.2022.1.AS - Prawo do jednorazowego rozliczenia nieodliczonych dotychczas kosztów usług niematerialnych za rok podatkowy 2021

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 października 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 20 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy będą mieli Państwo prawo do jednorazowego rozliczenia nieodliczonych dotychczas kosztów Usług niematerialnych za rok podatkowy 2021, bez uwzględnienia hipotetycznego limitu z uwagi na nieprzekroczenie wartości 3.000.000 zł dla nabytych Usług niematerialnych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Sp.o.o. (dalej: "Spółka", "Wnioskodawca") jest rezydentem podatkowym podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Polski. Przeważającym przedmiotem działalności Spółki jest działalność wytwórcza w zakresie kostki i płyt brukowych, płyt tarasowych, płyt elewacyjnych i dekoracyjnych, oraz elementów uzupełniających, jak stopnie, obrzeża czy palisady, systemy ogrodzeń oraz wszelkich akcesoriów niezbędnych do aranżacji otoczenia domu i ogrodu.

W związku z prowadzoną działalnością Spółka ponosiła i dalej ponosi wydatki na nabycie usług niematerialnych, mieszczących się w katalogu z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT według stanu prawnego obowiązującego w latach 2018-2021, tj. usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze ("Usługi niematerialne"). Spółka ponosi opłaty za Usługi niematerialne na rzecz podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.

W roku 2021 wydatki Spółki na nabycie Usług niematerialnych od podmiotów powiązanych przekroczyły limit, o którym mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT w powiązaniu z art. 15e ust. 12 ustawy o CIT (dalej "Limit"). W związku z tym, w roku 2021 wydatki na Usługi niematerialne nabywane od podmiotów powiązanych, przekroczyły Limit obliczony dla 2021 r., w konsekwencji Spółka potraktowała jako wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów w roku 2021 kwotę 1.942.691,42 zł ("Wydatki ponad Limit").

Od 2022 r. art. 15e ustawy o CIT został uchylony przez art. 2 pkt 30 ustawy z dnia 29 października 2021 r. (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105; dalej: "ustawa nowelizująca"). Zgodnie z art. 60 ust. 1 ustawy nowelizującej, podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych, którzy przed końcem roku podatkowego rozpoczętego przed dniem 1 stycznia 2022 r. nabyli prawo do odliczenia kosztów na podstawie art. 15e ust. 9 ustawy o CIT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r., zachowują prawo do tego odliczenia po dniu 31 grudnia 2021 r., w zakresie i na zasadach określonych w uchylonym art. 15e ustawy o CIT.

Spółka chce zaliczyć do kosztów podatkowych roku 2022 Wydatki ponad Limit w pełnej wysokości, tj. w kwocie 1.942.691,42 zł.

Pytanie

Czy w świetle art. 60 ust. 1 ustawy nowelizującej, biorąc pod uwagę, że Wydatki ponad limit w 2021 r. wyniosły 1,942.691,42 zł, a zatem nie przekraczają kwoty 3.000.000 zł o której mowa w art. 15e ust. 12 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r., Spółka nie musi liczyć hipotetycznego dodatkowego limitu o którym mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT i jest uprawniona zaliczyć całość Wydatków ponad limit z 2021 r. jako koszty podatkowe roku 2022?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Spółki w świetle art. 60 ust. 1 ustawy nowelizującej, biorąc pod uwagę, że Wydatki ponad limit w 2021 r. wyniosły 1,942.691,42 zł, a zatem nie przekraczają kwoty 3.000.000 zł o której mowa w art. 15e ust. 12 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r., Spółka nie musi liczyć hipotetycznego dodatkowego limitu o którym mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT i jest uprawniona zaliczyć całość Wydatków ponad limit z 2021 r. jako koszty podatkowe roku 2022.

Zgodnie z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.: "Podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty:

11a ust. 1 pkt 4 lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 11j ust. 2, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a- 16m, i odsetek (tzw. podatkowa EBITDA)".

Zgodnie z art. 15e ust. 12 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r. powyższy limit ma zastosowanie do kosztów wymienionych usług, opłat i należności, których suma przekracza w roku podatkowym kwotę 3.000.000 PLN.

Zatem, do 31 grudnia 2021 r. możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów Usług niematerialnych ponoszonych na rzecz powiązanych podmiotów w danym roku podatkowym podlegała ograniczeniu, którego wysokość determinowana była przez:

- limit kwotowy w wysokości 3.000.000 zł (tzw. "Bezpieczną przystań") oraz

- 5% EBITDA podatnika - w przypadku przekroczenia limitu kwotowego.

Zgodnie zaś z art. 15e ust. 9 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r., kwota kosztów, o których mowa w ust. 1, nieodliczona w danym roku podatkowym podlega odliczeniu w kolejnych 5 latach podatkowych, zgodnie z zasadami określonymi w ust. 1-8 i 10-16 oraz w ramach obowiązujących w danym roku limitów wynikających z tych przepisów.

Powyższy przepis daje podatnikowi możliwość odliczenia w następnych 5 latach podatkowych kosztów, które nie zostały odliczone wcześniej z uwagi na obowiązujący limit.

Zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy nowelizującej, w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadza się następujące zmiany: uchyla się art. 15e.

Zatem od 1 stycznia 2022 r., w ustawie o CIT nie ma art. 15e, który determinował możliwość zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków na Usługi niematerialnej w ramach określonych limitów rocznych. Jednocześnie, na podstawie art. 60 ust. 1 ustawy nowelizującej wprowadzono przepisy przejściowe, które umożliwiały zapewnienie zachowania praw nabytych podatników.

Zgodnie z przepisem przejściowym, podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych, którzy przed końcem roku podatkowego rozpoczętego przed dniem 1 stycznia 2022 r. nabyli prawo do odliczenia kosztów na podstawie art. 15e ust. 9 ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu dotychczasowym, zachowują prawo do tego odliczenia po dniu 31 grudnia 2021 r., w zakresie i na zasadach określonych w tym przepisie. Innymi słowy, ustawodawca w związku z uchyleniem art. 15e ustawy o CIT przyznał podatnikom możliwość ukończenia procesu odliczenia kosztów podlegających ograniczeniom z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r. na zasadach wynikających z uchylonego art. 15e ustawy o CIT.

Wydatki ponad limit w 2021 wyniosły 1,942.691,42 zł, w obliczu przepisu przejściowego, Spółka zachowała prawo do odliczenia po dniu 31 grudnia 2021 r., w zakresie i na zasadach określonych w tym przepisie kosztów poniesionych na usługi niematerialne - zgodnie z brzmieniem art. 60 ust. 1 ustawy nowelizującej.

W ocenie Spółki w powyższym zakresie, odpowiednie stosowanie znajdzie art. 15e ust. 12 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r., zgodnie z którym przepis ust. 1 stosuje się do nadwyżki wartości kosztów wskazanych w tym przepisie, z wyłączeniem kosztów, o których mowa w ust. 11, przekraczającej w roku podatkowym łącznie kwotę 3 000 000 zł. Zatem podstawowy limit odliczenia wynosił 3.000.000 zł - jeżeli koszty niematerialne o których mowa w art. 15e w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r. nie przekraczał tej kwoty, Spółka była uprawniona do zaliczania do kosztów podatkowych całości poniesionych w danym roku wydatków na Usługi niematerialne z art. 15e ustawy o CIT.

W związku zatem z faktem, iż Wydatki ponad limit w 2021 r. nie przekroczyły w Spółce wartości 3.000.000 zł tj. kwoty bezpiecznej przystani wprowadzonej przez Ustawodawcę w art. 15e ust. 12 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r., Spółka nie musi wyliczać dodatkowego "hipotetycznego" limitu na podstawie 5% podatkowej EBITDA. Całość Wydatków ponad limit w 2021 r. będzie mogła być w 2022 r. zaliczona do kosztów podatkowych zgodnie z treścią art. 60 ust. 1 ustawy nowelizującej.

Prawo Spółki do dokonania odliczenia Wydatków ponad limit z 2021 r. w roku 2022 potwierdza pośrednio interpretacja z 26 maja 2022 r. o sygn. 0111-KDIB2-1.4010.221.2022.1.BJ: "Podatnik, ustalając w latach 2022-2026 prawo do odliczenia kosztów uprzednio wyłączonych na podstawie art. 15e ustawy o CIT, ustala limit odliczenia, przypadający na dany rok, zgodnie z zasadami określonymi w tym przepisie. Innymi słowy, dla celów ustalenia limitu warunkującego prawo do odliczenia należy, zgodnie z art. 60 ust. 1 Ustawy Nowelizującej, przyjmować założenie, że art. 15e ustawy o CIT nadal jest stosowany. Dotyczy to jednakże wyłącznie zasad ustalania limitu odliczeń dla tych podatników, którzy przed końcem roku podatkowego rozpoczętego przed 1 stycznia 2022 r. nabyli prawo do odliczenia kosztów na podstawie art. 15e ust. 9 ustawy o CIT. W ramach tak ustalonego limitu Wnioskodawca może odliczyć kwoty kosztów limitowanych nieodliczonych w poprzednich latach podatkowych".

Mechanizm ustalania limitu i dokonywanego odliczenia został również spójny z mechanizmem prezentowanym przez Wnioskodawcę został potwierdzony w interpretacji z 15 września 2022 r. o sygn. 0114-KDIP2-2.4010.44.2022.1.RK.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT"):

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów.

W myśl art. 15e ust. 1 ustawy o CIT (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.), podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty:

3) przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze - poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 11j ust. 2, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek.

Zgodnie z art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT - ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o podmiotach powiązanych - oznacza to:

Na podstawie art. 15e ust. 9 ustawy o CIT (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.):

kwota kosztów, o których mowa w ust. 1, nieodliczona w danym roku podatkowym podlega odliczeniu w kolejnych 5 latach podatkowych, zgodnie z zasadami określonymi w ust. 1-8 i 10-16 oraz w ramach obowiązujących w danym roku limitów wynikających z tych przepisów.

Stosownie do art. 15e ust. 12 zdanie pierwsze ustawy o CIT:

Przepis ust. 1 stosuje się do nadwyżki wartości kosztów wskazanych w tym przepisie, z wyłączeniem kosztów, o których mowa w ust. 11, przekraczającej w roku podatkowym łącznie kwotę 3 000 000 zł.

Z powyższego wynika, że podatnicy, którzy przed końcem roku podatkowego rozpoczętego przed dniem 1 stycznia 2022 r. nabyli prawo do odliczenia kosztów na podstawie art. 15e ust. 9, zachowują uprawnienie do odliczenia w zakresie i na zasadach określonych w tym przepisie (tj. w kolejnych 5 latach podatkowych w ramach obowiązujących w danym roku limitów). Podatnik, ustalając za rok 2022 i za lata następne prawo do odliczenia kosztów uprzednio wyłączonych na podstawie art. 15e ustawy o CIT, ustala limit odliczenia, przypadający na dany rok, zgodnie z zasadami określonymi w tym przepisie.

W ramach tak ustalonego limitu podatnik może odliczyć kwoty kosztów limitowanych nieodliczonych w poprzednich latach podatkowych.

Z opisu sprawy wynika, że w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą ponosili i dalej ponoszą Państwo wydatki na nabycie usług niematerialnych, mieszczących się w katalogu z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT według stanu prawnego obowiązującego w latach 2018-2021, tj. usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze ("Usługi niematerialne"). Z tego tytułu ponoszą Państwo opłaty za Usługi niematerialne na rzecz podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT. W roku 2021 Państwa wydatki na nabycie Usług niematerialnych od podmiotów powiązanych przekroczyły limit, o którym mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT w powiązaniu z art. 15e ust. 12 ustawy o CIT (dalej "Limit"), obliczony dla 2021 r. Na skutek przekroczenia limitu w roku podatkowym 2021, posiadają Państwo aktualnie częściowo nierozliczone w kosztach uzyskania przychodów Koszty usług niematerialnych. W konsekwencji potraktowali je Państwo jako wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów w roku 2021. Planują Państwo ująć nierozliczone dotychczas Koszty usług niematerialnych w pełnej wysokości, tj. w kwocie 1.942.691,42 zł, jako koszty uzyskania przychodów w rozliczeniu podatku CIT za 2022 r.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest m.in. ustalenie, czy będą mieli Państwo prawo do jednorazowego rozliczenia w 2022 r. nieodliczonych dotychczas kosztów Usług niematerialnych za rok podatkowy 2021 bez wyliczania hipotetycznego dodatkowego limitu z uwagi na nie przekroczenie wartości 3.000.000 zł dla nabytych Usług niematerialnych

Odnosząc się do Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności wskazać należy, że ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105, dalej: "ustawa nowelizująca"), zgodnie z art. 2 pkt 30 ww. ustawy z dniem 1 stycznia 2022 r. uchylony został przepis art. 15e.

Oznacza to, że art. 15e ustawy o CIT, limitujący wysokość kosztów uzyskania przychodów ponoszonych przez podatnika na nabycie określonych usług lub praw niematerialnych z 1 stycznia 2022 r. został uchylony, jednak przepisy definiujące to rozwiązanie zostają odpowiednio włączone do regulacji art. 24ca ust. 2 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 24ca ust. 2 ustawy o CIT, dla celów obliczenia straty oraz udziału dochodów w przychodach, o których mowa w ust. 1, nie uwzględnia się:

W myśl art. 60 ust. 1 ustawy nowelizującej,

podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych, którzy przed końcem roku podatkowego rozpoczętego przed dniem 1 stycznia 2022 r. nabyli prawo do odliczenia kosztów na podstawie art. 15e ust. 9 ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu dotychczasowym, zachowują prawo do tego odliczenia po dniu 31 grudnia 2021 r., w zakresie i na zasadach określonych w tym przepisie.

Z powyższego wynika, że podatnicy, którzy przed końcem roku podatkowego rozpoczętego przed dniem 1 stycznia 2022 r. nabyli prawo do odliczenia kosztów na podstawie art. 15e ust. 9, zachowują uprawnienie do odliczenia w zakresie i na zasadach określonych w tym przepisie (tj. w kolejnych 5 latach podatkowych w ramach obowiązujących w danym roku limitów).

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy i obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w art. 15e ust. 9 ustawy CIT ustawodawca sformułował uprawnienie do odliczenia w kolejnych 5 latach podatkowych, zgodnie z zasadami określonymi w ust. 1-8 i 10-16 oraz w ramach obowiązujących w danym roku limitów wynikających z tych przepisów dla kwoty kosztów, o których mowa w ust. 1, nieodliczonej w danym roku podatkowym.

Innymi słowy, dla celów ustalenia limitu warunkującego prawo do odliczenia należy, zgodnie z art. 60 ust. 1 Polskiego Ładu, przyjmować założenie, że art. 15e ustawy o CIT nadal jest stosowany.

Dlatego też w latach podatkowych rozpoczynających się po dniu 31 grudnia 2021 r., podatnicy są/będą uprawnieni do ujęcia w kosztach uzyskania przychodów kosztów nierozliczonych w latach poprzednich usług niematerialnych do wysokości odpowiadającej obliczonemu dla danego roku limitowi z art. 15e ust. 1 Ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2021 r., który to limit nie jest pomniejszany o koszty usług ponoszonych w danym roku.

Nadmienić należy, że wskutek uchylenia art. 15e ustawy o CIT, bieżące koszty, o których mowa w tym przepisie - nie podlegają limitowaniu.

W Państwa sytuacji, z uwagi na fakt, że planują Państwo ująć nierozliczone dotychczas Koszty usług niematerialnych w pełnej wysokości (tj. w kwocie 1.942.691,42 zł) jako koszty uzyskania przychodów w rozliczeniu podatku CIT za 2022 r., a wskazane przez Państwa koszty nie przekraczają wartości 3.000.000 zł dla nabytych Usług niematerialnych, stwierdzić należy, że mają Państwo prawo do jednorazowego rozliczenia w 2022 r. nieodliczonych dotychczas kosztów Usług niematerialnych za rok podatkowy 2021 bez wyliczania hipotetycznego dodatkowego limitu, o którym mowa w art. 15e ust. 12 ustawy o CIT. Limit byłby obliczany dla danego roku podatkowego, w którym dokonywaliby Państwo odliczeń w kolejnych 5 latach podatkowych kosztów usług niematerialnych nierozliczonych w latach poprzednich, począwszy od 2022 r.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy będą mieli Państwo prawo do jednorazowego rozliczenia nieodliczonych dotychczas kosztów Usług niematerialnych za rok podatkowy 2021, bez uwzględnienia hipotetycznego limitu z uwagi na nieprzekroczenie wartości 3.000.000 zł dla nabytych Usług niematerialnych, należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Z uwagi na specyfikę postępowania interpretacyjnego organ podatkowy w trybie interpretacyjnym nie dokonuje żadnych wyliczeń liczbowych. Podane przez Państwa kwoty mogą zostać zweryfikowane w postępowaniu podatkowym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo, odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że dotyczą one konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące, zatem nie mogą przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).