0114-KDIP2-2.4010.11.2020.1.PP - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wypłacanych wynagrodzeń na rzecz członków zarządu na inny rachunek rozliczeniowy niż wskazany na białej liście.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 18 marca 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP2-2.4010.11.2020.1.PP Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wypłacanych wynagrodzeń na rzecz członków zarządu na inny rachunek rozliczeniowy niż wskazany na białej liście.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 grudnia 2019 r. (data wpływu 9 stycznia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wypłacanych wynagrodzeń na rzecz Członków Zarządu na inny rachunek rozliczeniowy niż wskazany w art. 96b ust. 3 pkt 13 ustawy o podatku od towarów i usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wypłacanych wynagrodzeń na rzecz Członków Zarządu na inny rachunek rozliczeniowy niż wskazany w art. 96b ust. 3 pkt 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

(...) Sp. z o.o. (dalej: "Wnioskodawca" lub "Spółka") jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie.

Organem wykonawczym Spółki, którego zadaniem jest prowadzenie spraw Spółki i jej reprezentacja jest zarząd.

Na podstawie uchwały rady nadzorczej Spółki z każdym członkiem zarządu została zawarta umowa o świadczenie usług zarządzania (dalej: "Umowa"). Zgodnie z Umową, członek zarządu jest zobowiązany do wykonywania usług polegających na osobistym zarządzaniu powierzonymi obszarami działalności Spółki, przypisanymi do funkcji członka zarządu pełnionej w Spółce, zgodnie z obowiązującymi regulacjami wewnętrznymi.

Członek zarządu ponosi odpowiedzialność wobec Spółki oraz wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w czasie wykonywania przez niego przedmiotu Umowy, będące następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków Zarządzającego wynikających z Umowy lub z przepisów prawa.

Działając w oparciu o wytyczne płynące z interpretacji ogólnej Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 6 października 2017 r. (nr PT3.8101.11.2017) ws. zasad opodatkowania podatkiem VAT czynności (usług) wykonywanych przez członków zarządu, Członkowie zarządu Spółki są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT, a świadcząc usługi zarządcze na rzecz Spółki działają w kompetencji podatników VAT. Członkowie zarządu nie są natomiast zarejestrowani jako osoby prowadzące działalność gospodarczą dla celów CElDG.

Za świadczone usługi członkom zarządu przysługuje zryczałtowane wynagrodzenie miesięczne oraz wynagrodzenie uzupełniające, w razie zrealizowania przez członka zarządu w danym roku kalendarzowym określonych celów zarządczych. Wynagrodzenie to jest wypłacane na podstawie faktur VAT wystawianych przez członków zarządu.

Wskazane powyżej wynagrodzenie uzyskiwane przez członków zarządu od momentu zawarcia Umowy jest zaliczane przez członków zarządu do przychodów z działalności wykonywanej osobiście na podstawie art. 13 pkt 7 ustawy o PIT.

Przychody z działalności wykonywanej osobiście podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych przy zastosowaniu skali podatkowej ujętej w art. 27 ust. 1 ustawy o PIT. Mają powyższe na uwadze, Spółka pełniąc funkcję płatnika podatku dochodowego oblicza, pobiera oraz wpłaca zaliczki na podatek dochodowy w trakcie trwania roku podatkowego od dokonanych usług zarządzania z tytułu Umowy. Zaliczki przekazywane są, zgodnie z art. 42 ustawy o PIT, w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki na rachunek urzędu skarbowego właściwy ze względu na siedzibę płatnika.

Spółka jako płatnik składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne odprowadza również obowiązkowe składki społeczne i zdrowotne na rzecz członków zarządu.

Wynagrodzenie wypłacane danemu członkowi zarządu może przekraczać kwotę 15 000 zł miesięcznie. Płatności tytułem wynagrodzenia dokonywane są przez Spółkę przelewem na indywidualny rachunek bankowy członka zarządu, który nie jest rachunkiem związanym z prowadzoną działalnością gospodarczą (gdyż takich rachunków członkowie nie posiadają z uwagi na fakt, że nie są zarejestrowani w CEIDG).

W rezultacie, rachunki, na które Spółka dokonuje przelewu wynagrodzenia członkom zarządu, nie znajdują się w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o VAT (tzw. białej liście), który to wykaz od 1 września 2019 r. jest prowadzony przez szefa Krajowej Administracji Skarbowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy po 1 stycznia 2020 r. dokonanie zapłaty wynagrodzenia należnego członkowi zarządu na rachunek bankowy inny niż rachunek bankowy znajdujący się na tzw. białej liście będzie skutkowało możliwością rozpoznania kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu CIT w wysokości kwot zapłaconych na ten rachunek bankowy przez Spółkę, nawet gdy wartość należnej kwoty miesięcznego wynagrodzenia należnego członkowi zarządu przekroczy 15 000 zł?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Spółka stoi na stanowisku, że po 1 stycznia 2020 r. dokonanie zapłaty wynagrodzenia należnego członkowi zarządu na rachunek bankowy inny niż rachunek bankowy znajdujący się na tzw. białej liście będzie skutkowało możliwością rozpoznania kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu CIT w wysokości kwot zapłaconych na ten rachunek bankowy przez Spółkę, nawet gdy wartość należnej kwoty miesięcznego wynagrodzenia należnego członkowi zarządu przekroczy 15 000 zł.

Zgodnie z art. 15d ust. 1 pkt 1 ustawy CIT, który będzie stosowany od 1 stycznia 2020 r., podatnicy nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (tj. z 2019 r. poz. 1292 z późn. zm.), dalej jako: "Prawo Przedsiębiorców", została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego lub została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, potwierdzonych fakturą, dokonanych przez dostawcę towarów lub usługodawcę zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny.

W myśl cytowanego przepisu, podatnik nie ma możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów niewłaściwie opłaconych wydatków w przypadku, gdy łącznie zostaną spełnione następujące przesłanki:

1.

płatność dotyczy transakcji, o której mowa w art. 19 Prawa Przedsiębiorców,

2.

płatność została dokonana bez pośrednictwa rachunku bankowego lub na rachunek nie znajdujący się na tzw. Białej Liście,

3.

płatność dotyczy dostaw towarów lub świadczenia usług, potwierdzonych fakturą, dokonanych przez dostawcę towarów lub usługodawcę zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny.

Analizując pierwszą z wyżej wymienionych przestanek - płatność dotyczy transakcji, o której mowa w art. 19 Prawa Przedsiębiorców - należy wskazać, że zgodnie z art. 19 Prawa Przedsiębiorców, dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy:

1.

stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz

2.

jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.

W związku z powyższym, transakcja o której mowa w art. 19 Prawa Przedsiębiorców to wyłącznie transakcja, której:

1.

drugą stroną jest inny przedsiębiorca, w rozumieniu Prawa Przedsiębiorców oraz

2.

wartość przekracza 15 000 zł lub jej równowartość.

Tym samym, w sytuacji w której dana transakcja dotyczy rozliczenia z podmiotem innym niż przedsiębiorca, bez względu na to czy wartość transakcji przekracza bądź nie przekracza 15 000 zł, wówczas takie rozliczenie nie spełnia definicji transakcji w świetle Prawa Przedsiębiorców.

W konsekwencji, dokonanie płatności za dostawę towarów lub świadczenie usług podlegających opodatkowaniu VAT, potwierdzonych fakturą, na rzecz podmiotu niebędącego przedsiębiorcą w rozumieniu Prawa Przedsiębiorców, bez pośrednictwa rachunku płatniczego lub przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu na tzw. białej liście, nie ogranicza prawa nabywcy (odbiorcy towarów lub usług) do zaliczenia wskazanych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Jak zostało to wskazane powyżej, podatnik nie ma możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków w przypadku, gdy łącznie zostaną spełnione przesłanki z art. 15d ust. 1 pkt 1 ustawy CIT. W rezultacie, brak spełnienia choćby jednej z przesłanek, wyklucza zastosowanie art. 15d ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Biorąc powyższe pod uwagę, w ocenie Spółki, dokonanie zapłaty wynagrodzenia należnego członkowi zarządu na rachunek bankowy inny niż rachunek bankowy znajdujący się na tzw. białej liście będzie skutkowało możliwością rozpoznania przez Spółkę kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu CIT w wysokości kwot zapłaconych na ten rachunek bankowy przez Spółkę, nawet gdy wartość należnej kwoty miesięcznego wynagrodzenia należnego członkowi zarządu przekroczy 15 000 zł.

Powyższe wynika z faktu, że w opinii Spółki członkowie zarządu nie są przedsiębiorcami w rozumieniu Prawa Przedsiębiorców, a tym samym, dokonywanie płatności na ich rzecz za nabyte usługi zarządzania nie spełnia definicji transakcji, o której mowa w art. 19 Prawa Przedsiębiorców.

W tym kontekście należy wskazać, że zgodnie z art. 4 Prawa Przedsiębiorców przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, wykonująca działalność gospodarczą.

Działalność gospodarcza została zdefiniowana w art. 3 Prawa Przedsiębiorców jako zorganizowana działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły.

Tym samym, aby dana działalność spełniała definicję działalności gospodarczej w rozumieniu Prawa Przedsiębiorców, działalność ta musi się charakteryzować łącznie następującymi cechami:

* musi być ona zorganizowana i zarobkowa,

* wykonywana we własnym imieniu

* wykonywana w sposób ciągły.

Brak spełnienia którejkolwiek z cech wyklucza uznanie danej działalności za działalność gospodarczą w rozumieniu Prawa Przedsiębiorców. W tym kontekście należy zwrócić uwagę na uzasadnienie do projektu ustawy - Prawo Przedsiębiorców. Jak wprost wskazano w uzasadnieniu "O działalności "we własnym imieniu" jest mowa, gdy podmiot organizujący tę działalność czyni to na swoją rzecz i jednocześnie ponosi odpowiedzialność za zaciągnięte w związku z tym zobowiązania. Nie stanowi zatem działalności gospodarczej działalność (...) członków organów osoby prawnej".

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, działalność członka zarządu świadczącego usługi zarządzania w związku z pełnioną funkcją nie spełnia wymienionej wyżej definicji działalności gospodarczej, a tym samym nie spełnia definicji przedsiębiorcy.

W konsekwencji, brak spełnienia definicji przedsiębiorcy w rozumieniu Prawa Przedsiębiorców przez członków zarządu wyklucza uznanie danej transakcji, za transakcję w rozumieniu art. 19 Prawa Przedsiębiorców.

W rezultacie, w sytuacji w której płatność nie dotyczy transakcji o której mowa w art. 19 Prawa Przedsiębiorców, sposób dokonania płatności (czy to w formie gotówkowej czy za pośrednictwem rachunku bankowego, w tym rachunku bankowego innego niż wskazanego na białej liście), nie powinien wpływać na możliwość zaliczenia przez Spółkę wydatków związanych z wypłatą wynagrodzenia na rzecz członków zarządu do kosztów uzyskania przychodów.

Podobne stanowisko zostało wyrażone przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 28 lutego 2017 r., sygn. 1462-IPPB6.4510.619.2016.1.AG, zgodnie z którą " art. 22 ustawy o swobodzie dotyczy wyłącznie transakcji między przedsiębiorcami, a więc nie dotyczy transakcji z pracownikami oraz transakcji wynikających ze stosunku powołania w trybie Kodeksu spółek handlowych. W konsekwencji, transakcje z pracownikami oraz wynikające ze stosunku powołania w trybie Kodeksu spółek handlowych (i płatności realizowane na rzecz pracowników oraz z tytułu stosunku powołania) nie będą objęte hipotezą art. 15d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jako że nie będą stanowiły transakcji określonej w art. 22 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej". Wnioskodawca wskazuje przy tym, że w jego ocenie powyższe stanowisko pozostaje aktualne pomimo uchylenia powoływanej w nim ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, gdyż zastępująca ją ustawa - Prawo Przedsiębiorców zawiera analogiczne uregulowanie w zakresie ocenianym przez wskazany organ.

Na marginesie Wnioskodawca pragnie wskazać, że brak uznania członków zarządu za przedsiębiorców w rozumieniu Prawa Przedsiębiorców, nie wyklucza uznania członków zarządu na podatników VAT. Ustawa o VAT ma własne definicje i kreuje odrębny reżim prawny.

Mając na uwadze całą powyższą argumentację, w oparciu o analizę przepisów Prawa Przedsiębiorców dokonaną przez Wnioskodawcę, do których referuje ustawa o CIT, zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie miała możliwość rozpoznania kosztów uzyskania przychodów tytułem kwoty wynagrodzenia wypłacanego członkom zarządu na rachunek bankowy nie znajdujący się na tzw. białej liście, nawet wówczas gdy kwota wypłaty przekroczy 15000 zł, gdyż płatność wynagrodzenia dokonywana na rzecz członka zarządu nie dotyczy transakcji, o której mowa w art. 19 Prawa Przedsiębiorców, a tym samym art. 15d ust. 1 pkt 1 ustawy CIT nie będzie miał zastosowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca zawarł umowę oświadczenie usług zarządzania z członkami zarządu. Zgodnie z Umową, członek zarządu jest zobowiązany do wykonywania usług polegających na osobistym zarządzaniu powierzonymi obszarami działalności Spółki, przypisanymi do funkcji członka zarządu pełnionej w spółce.

Wnioskodawca wskazał, że członkowie zarządu Spółki są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT, natomiast nie są zarejestrowani jako osoby prowadzące działalność gospodarczą. Za świadczone usługi członkom zarządu przysługuje zryczałtowane wynagrodzenie miesięczne oraz wynagrodzenie uzupełniające, w razie zrealizowania przez członka zarządu w danym roku określonych celów. Wynagrodzenie to jest wypłacane na podstawie faktur VAT wypłacanych przez członków zarządu. Wynagrodzenie może przekraczać kwotę 15 000 zł miesięcznie. Płatności dokonywane są przez Spółkę przelewem na indywidualny rachunek bankowy członka zarządu, który nie jest rachunkiem związanym z prowadzoną działalnością gospodarczą. W rezultacie, rachunki, na które Spółka dokonuje przelewu wynagrodzenia członkom zarządu, nie znajdują się w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106) (tzw. "białej liście").

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości rozpoznania kosztów uzyskania przychodów w wysokości wypłacanych członkom zarządu wynagrodzeń, przekraczających 15 000 zł, w sytuacji, gdy członkowie zarządu nie prowadzą działalności gospodarczej, a więc ich rachunki nie widnieją na "białej liście".

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonanie po 1 stycznia 2020 r. zapłaty wynagrodzenia należnego członkom zarządu na rachunek bankowy nieznajdujący się na "białej liście", będzie skutkowało możliwością rozpoznania kosztów uzyskania przychodów w wysokości kwot zapłaconych na te rachunki bankowe przez Wnioskodawcę.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 oraz 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p.").

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów.

Zgodnie z obowiązującym od 1 stycznia 2017 r. art. 15d ust. 1 u.p.d.o.p. - wprowadzonym art. 2 ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2016 r. poz. 780), podatnicy nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. poz. 646) została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego.

W art. 15d ust. 2 u.p.d.o.p. wskazano, że w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego, podatnicy:

1. zmniejszają koszty uzyskania przychodów albo

2. w przypadku braku możliwości zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów - zwiększają przychody - w miesiącu, w którym została dokonana płatność bez pośrednictwa rachunku płatniczego.

W myśl art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo Przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292, z późn. zm.), dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy:

1.

stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz

2.

jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.

Powyżej wskazane przepisy art. 15d ust. 1 i ust. 2 zostały znowelizowane na mocy art. 3 ustawy z dnia 12 kwietnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r. poz. 1018, dalej jako: "ustawa nowelizująca") i zgodnie z art. 14 ust. 2 ustawy nowelizującej weszły w życie z dniem 1 stycznia 2020 r.

I tak art. 15d ust. 1 u.p.d.o.p. otrzymuje brzmienie:

Podatnicy nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców:

1.

została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego lub

2.

została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, potwierdzonych fakturą, dokonanych przez dostawcę towarów lub usługodawcę zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny,

3.

pomimo zawarcia na fakturze wyrazów "mechanizm podzielonej płatności" zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy o podatku od towarów i usług, została dokonana z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności określonego w art. 108a ust. 1a tej ustawy.

Z kolei znowelizowany art. 15d ust. 2 u.p.d.o.p. stanowi, że w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców została dokonana z naruszeniem ust. 1, podatnicy w tej części:

1. zmniejszają koszty uzyskania przychodów albo

2. w przypadku braku możliwości zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów - zwiększają przychody - w miesiącu, w którym odpowiednio została dokonana płatność bez pośrednictwa rachunku płatniczego albo został zlecony przelew.

Jak wynika z uzasadnienia do projektu ustawy nowelizującej (Druk nr 3301) celem projektowanej ustawy jest dalsze uszczelnienie systemu podatku od towarów i usług oraz zminimalizowanie ryzyka nieświadomego udziału podatników w karuzelach VAT.

W ostatnich latach zarówno w Polsce, jak i w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej obserwuje się niepokojące zjawisko wykorzystywania mechanizmów konstrukcji podatku VAT do uzyskiwania niezgodnych z prawem korzyści. Dotyczy to przede wszystkim uszczuplania należności budżetu państwa przez wyłudzanie nienależnego zwrotu tego podatku lub nieodprowadzanie należności podatkowych z tytułu VAT. (...). Z art. 19 ustawy - Prawo przedsiębiorców wynika obowiązek korzystania przez przedsiębiorcę z rachunku płatniczego, w każdym przypadku gdy stroną transakcji jest inny przedsiębiorca oraz jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty. W art. 12 ust. 4j pkt 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadza się przepisy, które wyłączają skutki w postaci konieczności rozpoznania u podatnika przychodu, w sytuacji gdy płatność będzie wynikała z transakcji innej niż określona w art. 19 ustawy - Prawo przedsiębiorców lub zostanie dokonana na inny rachunek niż zawarty w wykazie, pod warunkiem że podatnik złoży w terminie trzech dni od dnia zlecenia przelewu zawiadomienie o tym rachunku do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla wystawcy faktury.

W art. 3 projektowanej ustawy wprowadzono zmiany w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którymi podatnicy nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części (lub zmniejszają wysokość kosztów), w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego lub została dokonana na rachunek inny niż zawarty w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o VAT - w przypadku transakcji z podatnikiem zarejestrowanym na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny.

Zgodnie z art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - w brzmieniu obowiązującym od 1 września 2019 r. - Szef Krajowej Administracji Skarbowej prowadzi w postaci elektronicznej wykaz podmiotów:

1.

w odniesieniu do których naczelnik urzędu skarbowego nie dokonał rejestracji albo które wykreślił z rejestru jako podatników VAT;

2.

zarejestrowanych jako podatnicy VAT, w tym podmiotów, których rejestracja jako podatników VAT została przywrócona.

Zgodnie z art. 368 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 505 z późn. zm., dalej: "k.s.h."):

§ 1. Zarząd prowadzi sprawy spółki i reprezentuje spółkę.

§ 2. Zarząd składa się z jednego albo większej liczby członków.

§ 3. Do zarządu mogą być powołane osoby spośród akcjonariuszy lub spoza ich grona.

§ 4. Członków zarządu powołuje i odwołuje rada nadzorcza, chyba że statut spółki stanowi inaczej. Członek zarządu może być odwołany lub zawieszony w czynnościach także przez walne zgromadzenie.

§ 5. Uchwała walnego zgromadzenia lub statut spółki może określać wymagania, jakie powinni spełniać kandydaci na stanowisko członka zarządu.

Należy, zatem zgodzić się z Wnioskodawcą, że osoby fizyczne powołane do pełnienia funkcji Członków Zarządu nie spełniają przesłanek do uznania ich za przedsiębiorców w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo Przedsiębiorców.

Zgodnie bowiem z art. 3 ww. ustawy działalnością gospodarczą jest zorganizowana działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły.

Natomiast na podstawie art. 4 powyższej ustawy przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, wykonująca działalność gospodarczą.

Ponadto, w opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że Członkowie Zarządu nie mają zarejestrowanej działalności gospodarczej - natomiast jednym z warunków, które muszą zostać spełnione, aby transakcja nie została objęta sankcją zawartą w art. 15d ust. 1 u.p.d.o.p., jest dokonanie

płatności za pośrednictwem rachunku płatniczego. Zaś zgodnie z już wcześniej wskazanym art. 19 ustawy - Prawo Przedsiębiorców obowiązek dokonania płatności w ww. formie nastąpi, gdy stroną transakcji jest inny przedsiębiorca.

Zatem, w przedstawionym opisie sprawy, gdy Członkowie Zarządu nie posiadają zarejestrowanej działalności gospodarczej i nie spełniają warunków, aby uznać ich za przedsiębiorców w rozumieniu ustawy - Prawo Przedsiębiorców - to należy stwierdzić, iż wypłacane przez Spółkę wynagrodzenia na ich rzecz nie będą objęte nakazem zawartym w art. 19 ustawy - Prawo Przedsiębiorców, a zatem takiej transakcji nie obejmie sankcja z art. 15d ust. 1 u.p.d.o.p.

Stanowisko Wnioskodawcy należy więc uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl