0114-KDIP2-1.4011.556.2022.2.MW - Zwolnienie z PIT świadczenia wypłaconego z Wielkiej Brytanii

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 21 września 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP2-1.4011.556.2022.2.MW Zwolnienie z PIT świadczenia wypłaconego z Wielkiej Brytanii

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 lipca 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 28 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, w zakresie zwolnienia z opodatkowania świadczenia wypłaconego z Wielkiej Brytanii. Uzupełniła go Pani - w odpowiedzi na wezwanie - pismem, które wpłynęło do tut. organu 5 września 2022 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W 2014 r. założyła Pani jednoosobową działalność gospodarczą (pracuje Pani jako opiekunka osób starszych z zakwaterowaniem w domu klienta). W 2021 r. nie mogła Pani wyjechać i podjąć pracy ze względu na pandemię COVID-19 i problemów zdrowotnych. W związku z tą sytuacją aplikowała Pani o dotację i otrzymała Pani od rządu Wielkiej Brytanii wparcie finansowe - HM RAVENUE & CUSTOMS SEISS GRANT (pakiet antykryzysowy). Z przyznanej kwoty pieniężnej złożyła Pani deklarację podatkową PIT-36, PIT-ZG i zapłaciła Pani należny podatek. W Polsce w 2021 r. nie miała Pani żadnych dochodów. Jest Pani w związku małżeńskim, Pani stałym adresem zameldowania jest Polska, jak również rezydencją podatkową art. 3 ust. 1 u.p.d.o.f. Z kwoty finansowej, którą Pani otrzymała w ramach dotacji ma Pani obowiązek rozliczenia się w Wielkiej Brytanii w roku podatkowym 2021/2022.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

Doprecyzowanie opisu stanu faktycznego wynikające z uzupełnienia wniosku (data wpływu 5 września 2022 r.) na wezwanie organu z 19 sierpnia 2022 r.:

 pytanie nr 1 ww. wezwania:

Czy zgodnie z art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.), ma Pani nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce?

Odpowiedź:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma Pani niegraniczony obowiązek podatkowy w Polsce ponieważ Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie od 1.01.2021 do 31.12.2021 było na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej (ośrodek interesów życiowych w Polsce), ponieważ przebywała Pani w Polsce dłużej niż 183 dni w danym roku kalendarzowym.

 pytanie nr 2 ww. wezwania:

Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie będącym przedmiotem zapytania?

Odpowiedź:

Polska.

 pytanie nr 3 ww. wezwania:

Z jakiej instytucji wypłacone jest Pani świadczenie/zapomoga?

Odpowiedź:

Świadczenie, o którym mowa we wniosku zostało Pani wypłacone przez agencję rządową HM Revenue & Customs (państwowy organ podatkowy) na podstawie The Coronavirus Act 2020 Functions of Her Majest/s Revenue and Customs (Self-Employment Income Support Scheme) Direction section 71 and 76.

 pytanie nr 4 ww. wezwania:

Czy świadczenie/zapomoga finansowa o której mowa we wniosku, stanowi rodzaj świadczenia rodzinnego otrzymanego przez Panią na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w Wielkiej Brytanii?

Odpowiedź:

Świadczenie Self-Employment Income Support Scheme - Program wsparcia dochodu dla samo zatrudnienia, stanowi program wsparcia Rządu Wielkiej Brytanii dla osób samo zatrudnionych na terenie Wielkiej Brytanii związany z pomocą, zapobieganiem, przeciwdziałaniem skutków pandemii COVID-19. Nie jest to świadczenie rodzinne.

 pytanie nr 5 ww. wezwania:

Jeżeli nie, to czy ww. świadczenie/zapomoga została Pani wypłacona z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, z funduszy związków zawodowych lub zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra?

Odpowiedź:

Nie dotyczy.

 pytanie nr 6 ww. wezwania:

W sytuacji, gdy ww. świadczenie/zapomogę otrzymała Pani z innych niż ww. źródeł, należy wskazać jej wysokość. Prosimy o podanie wysokości kwoty zapomogi w polskich złotych.

Odpowiedź:

Wysokość świadczenia wyniosła 24 818,08 polskich złotych.

 pytanie nr 7 ww. wezwania:

Wskazała Pani, że świadczenie/zapomoga została Pani przyznana jako pomoc z uwagi na skutki pandemii COVID w Wielkiej Brytanii, czy otrzymała Pani ww. świadczenie/zapomogę ze względu na indywidualne zdarzenie losowe, klęskę żywiołową, długotrwałą chorobę lub śmierć?

Odpowiedź:

Świadczenie zostało przyznane jako pomoc na indywidualne zdarzenie losowe. W związku z pandemią COVD-19 nie mogła Pani podjąć pracy poprzez pogorszenie stanu zdrowia (ciężko przechorowała Pani COVID-19 oraz przeszła Pani operację laryngologiczną), w związku z tym, Pani sytuacja finansowa ulegała pogorszeniu, nie miała Pani dochodu z zatrudnienia. Mogła Pani się ubiegać o świadczenie w związku z prowadzoną działalnością dla osób samo zatrudnionych na terenie Wielkiej Brytanii na pokrycie kosztów związanych z prowadzeniem działalności - przykładowo: ubezpieczenie, składki zdrowotne, emerytalne, na zaspokojenie postawnych potrzeb życiowych.

 pytanie nr 8 ww. wezwania:

Czy wypłaty dokonano ze względu na pogorszenie się sytuacji materialnej Pani czy wszystkich obywateli?

Odpowiedź:

Świadczenie zostało wypłacone z programu rządowego, każdy obywatel mający samo zatrudnienie mógł o nie wnioskować. Złożyła Pani wniosek indywidualnie w związku z pogorszeniem się Pani sytuacji życiowej.

 pytanie nr 9 ww. wezwania:

Czy świadczenie/zapomoga finansowa o której mowa we wniosku, jest zwolniona z opodatkowania w Wielkiej Brytanii, jeśli tak to na mocy jakich przepisów?

Odpowiedź:

Świadczenie o którym mowa we wniosku, nie jest zwolnione z opodatkowania ale jest to kwota wolna od podatku w Wielkiej Brytanii. Jest to jedyny Pani dochód uzyskany w 2021 r. w Wielkiej Brytanii.

Pytanie

Czy w związku z przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, oraz Ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID -19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych art. 15 zzc, oraz Konwencji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. między Polską a Wielką Brytanią, Pani dochód za rok 2021, w postaci świadczenia Świadczenie Self-Employment Income Support Scheme - Program wsparcia dochodu dla samo zatrudnienia otrzymanego w Wielkiej Brytanii w związku z prowadzona tam działalnością - wykonywaniem pracy podlega opodatkowaniu w Polsce?

Pani stanowisko w sprawie

Pani stanowisko w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego na powyższe pytanie wynika z faktu iż, środki uzyskane w ramach Ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID -19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych art. 15 zzc, w Polsce nie podlegają opodatkowaniu.

Dlatego, analogicznie skoro wsparcie w Polsce w ramach COVID-19 jest zwolnione z opodatkowania to Pani zdaniem środki uzyskane w Wielkiej Brytanii z programu wsparcia w ramach działań antykryzysowych związanych z COVID-19 również powinny być zwolnione z opodatkowania ponieważ Pani ośrodek interesów życiowych jest w Polsce zgodnie z art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest to Pani dochód z wykonywania pracy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku w zakresie ostatecznie sformułowanego pytania jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)

przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem "lub", co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a więc - podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika "lub" w sformułowaniu "centrum interesów osobistych lub gospodarczych" dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Przez "centrum interesów osobistych" należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczną, polityczną, kulturalną, obywatelską, przynależność do organizacji/klubów, uprawiane hobby itp. Z kolei "centrum interesów gospodarczych" to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunek ten stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium Polski centrum interesów życiowych.

W myśl art. 4a ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przestawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu opisu stanu faktycznego wynika, że:

1.

w 2021 r. została Pani przyznana pomoc, wsparcie Rządu Wielkiej Brytanii na indywidualne zdarzenie losowe z uwagi na skutki pandemii COVID w wysokości 24 818,08 PLN;

2.

ww. świadczenie jest zwolnione z opodatkowania w Wielkiej Brytanii;

3.

świadczenie z tytułu COVID było wypłacone przez agencję rządową HM Revenue & Customs (państwowy organ podatkowy) na podstawie The Coronavirus Act 2020 Functions of Her Majest/s Revenue and Customs (Self-Employment Income Support Scheme) Direction section 71 and 76.

Świadczenie Self-Employment Income Support Scheme - Program wsparcia dochodu dla samo zatrudnienia, stanowi program wsparcia Rządu Wielkiej Brytanii dla osób samo zatrudnionych na terenie Wielkiej Brytanii związany z pomocą, zapobieganiem, przeciwdziałaniem skutków pandemii COVID-19. Nie jest to świadczenie rodzinne.

4. Świadczenie zostało Pani wypłacone na Pani indywidualny wniosek, gdyż w związku z pogorszeniem się Pani sytuacji materialnej i zdrowotnej ze względu na pandemię COVID, mogła Pani, jak i każdy obywatel mający samo zatrudnienie w Wielkiej Brytanii o nie wnioskować;

5. w Polsce w 2021 r. nie miała Pani żadnych dochodów;

6. Pani stałym adresem zameldowania jest Polska, jak również rezydencja podatkowa;

7. Pani miejscem zamieszkania dla celów podatkowych w okresie będącym przedmiotem zapytania była Polska; 8. ma Pani niegraniczony obowiązek podatkowy w Polsce ponieważ Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie od 1.01.2021 do 31.12.2021 było na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej (ośrodek interesów życiowych w Polsce), ponieważ przebywała Pani w Polsce dłużej niż 183 dni w danym roku kalendarzowym.

Zatem w rozpatrywanej sprawie zastosowanie mają przepisy Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieganiu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisana w Londynie 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840, dalej: "Konwencji polsko-brytyjskiej"), zmodyfikowane przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisaną przez Polskę oraz przez Zjednoczone Królestwo dnia 7 czerwca 2017 r. (dalej: "Konwencja MLI"). Przepisy Konwencji MLI stosowane są równolegle z przepisami umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (Konwencja MLI nie działa jak protokół zmieniający). W praktyce przepisy Konwencji MLI mają pierwszeństwo przed regulacjami umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (tzn. jeśli przepisy umowy będą sprzeczne z przepisami Konwencji MLI, to przepisy Konwencji MLI będą miały zastosowanie jako akt późniejszy).

Na mocy art. 4 ust. 1 ww. Konwencji polsko-brytyjskiej:

Określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która według ustawodawstwa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu ze względu na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz każdą jednostkę jego podziału terytorialnego lub organ władzy lokalnej. Jednakże, określenie to nie obejmuje żadnej osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski majątkowe ze źródeł w nim położonych.

Z kolei art. 4 ust. 2 ww. Konwencji stanowi:

Jeżeli, stosownie do postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu, osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas jej status określa się zgodnie z następującymi zasadami:

a)

uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Państwach, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste oraz gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);

b)

jeżeli nie jest możliwe ustalenie, w którym Państwie osoba posiada ośrodek interesów życiowych albo nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, w którym stale przebywa;

c)

jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, którego jest obywatelem;

d)

jeżeli osoba jest obywatelem obydwu Państw lub nie jest obywatelem żadnego z tych Państw, właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną sprawę w drodze wzajemnego porozumienia.

Definicja "osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie" odnosi się bezpośrednio do określenia "miejsca zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Dla potrzeb dokonania interpretacji ww. przepisu, należy sięgnąć do Komentarza Modelowej Konwencji OECD. Według tego Komentarza posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, że osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania, w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas. Istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały. Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu Umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze. Przez takie powiązania, Komentarz nakazuje rozumieć ośrodek interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby.

Tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej zostały wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy, czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast, jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Biorąc pod uwagę opisany stan faktyczny, iż w okresie od 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. Pani miejscem zamieszkania dla celów podatkowych była Polska (ośrodek interesów życiowych był w Polsce), oznacza to, że w Polsce w okresie od 1.01.2021 do 31.12.2021 podlegała Pani nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu określonemu w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów, z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 ww. Konwencji:

części dochodu, inne niż dochód wypłacany przez trust lub z majątku spadkowego w wyniku zarządzania tym majątkiem, bez względu na to gdzie powstają, osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, które nie zostały objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej Konwencji, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

W związku z powyższym uznać należy, że otrzymywane przez Panią świadczenie wypłacone z Wielkiej Brytanii, podlega opodatkowaniu tylko w Polsce według przepisów polskiego prawa podatkowego obowiązujących w danym roku podatkowym, tj. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zawiera art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy:

Źródłami przychodów są inne źródła.

W myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Sformułowanie "w szczególności" zawarte w tym przepisie wskazuje, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy.

Jednocześnie z art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:

Wolne od podatku dochodowego są zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci:

a)

z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, z funduszy związków zawodowych lub zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra - niezależnie od ich wysokości,

b)

z innych źródeł - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 6.000 zł.

Natomiast zgodnie z art. 52I pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Limit zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 26 lit. b - w okresie od 2020 r. do końca roku podatkowego, w którym odwołano stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19, wynosi 10.000 zł.

To czy dana zapomoga podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od przyczyny będącej podstawą jej wypłaty, od kwoty zapomogi oraz źródła jej finansowania.

Ustawa o podatku dochodowym nie definiuje pojęcia "zapomoga", "zdarzenie losowe" czy "indywidualne zdarzenie losowe".

W orzecznictwie podatkowym zasadą jest, że w sytuacji, gdy w prawie podatkowym termin użyty w przepisach nie jest bliżej określony, to wykładnia takiego pojęcia winna odbywać się przy zastosowaniu wykładni językowej lub zgodnie ze znaczeniem jakie ma ono w języku potocznym.

Powołując się na językowe znaczenie wyrazów, przez "zapomogę" należy rozumieć jednorazowe świadczenie pieniężne mające na celu wsparcie finansowe osoby, która z ważnych przyczyn znalazła się w trudnej sytuacji życiowej. Pod pojęciem "indywidualnego zdarzenia losowego" można rozumieć wszelkie nagłe, niespodziewane, pojedyncze zdarzenia wywołane przyczynami zewnętrznymi, których nie można przewidzieć, a które są niezależne od człowieka, nawet przy zachowaniu należytej staranności. Zdarzenie losowe jest więc wydarzeniem, na które człowiek nie ma wpływu, które pojawia się nagle, nieoczekiwanie i pociąga za sobą przemijające, usuwalne skutki lub następstwa nieodwracalne.

Ze zwolnienia od podatku korzystają tylko zapomogi wypłacane w związku z zaistnieniem sytuacji określonych powyżej. A zatem tylko zapomogi pieniężne wypłacane w przypadku zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci (pod warunkiem udokumentowania przez osobę starającą się o świadczenie) podlegają zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych. Należy przy tym zauważyć, że zapomoga charakteryzuje się tym, że jest to świadczenie jednorazowe mające na celu wsparcie finansowe osoby, która z różnych przyczyn znalazła się w trudnej sytuacji życiowej, a podstawą do zastosowania zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych jest stwierdzenie faktu, wystąpienia określonego zdarzenia.

Niewątpliwie pandemia jest nagłym, niespodziewanym zdarzeniem, które jest wywołane przyczynami zewnętrznymi, których nie można przewidzieć, a które są niezależne od człowieka - nawet przy zachowaniu należytej staranności.

Aby zapomoga otrzymana w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci mogła korzystać ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. niezależnie od jej wysokości, to musi zostać wypłacona z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, z funduszy związków zawodowych lub zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra. Natomiast, gdy zapomoga pochodzi z innych źródeł, niż wskazane w lit. a omawianego przepisu - to zwolnieniu podlega na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 26 lit. b ww. ustawy, tj. do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 6.000 zł, a w okresie od 2020 r. do końca roku podatkowego, w którym odwołano stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19 - kwota ta wynosi 10.000 zł.

Wobec powyższego, z uwagi na to, że otrzymana przez Panią zapomoga - w związku z pandemią Covid - została wypłacona z innego źródła niż z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, z funduszy związków zawodowych lub zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra - to korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do wysokości 10.000 zł. Natomiast nadwyżka ponad tę kwotę podlega opodatkowaniu w Polsce i należy ją wykazać w rocznym zeznaniu podatkowym składanym w Polsce.

Odnosząc się do możliwości zastosowania przywołanego przez Panią w uzupełnieniu wniosku art. 15 zzc ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacjami kryzysowymi, wskazać należy, iż zgodnie z tym przepisem:

1. Starosta może, na podstawie zawartej umowy, przyznać przedsiębiorcy będącemu osobą fizyczną niezatrudniającemu pracowników, dofinansowanie części kosztów prowadzenia działalności gospodarczej w przypadku spadku obrotów gospodarczych w następstwie wystąpienia COVID-19.

2. Przez spadek obrotów gospodarczych rozumie się zmniejszenie sprzedaży towarów lub usług w ujęciu ilościowym lub wartościowym obliczone jako stosunek łącznych obrotów w ciągu dowolnie wskazanych 2 kolejnych miesięcy kalendarzowych, przypadających w okresie po dniu 31 grudnia 2019 r. do dnia poprzedzającego dzień złożenia wniosku o przyznanie dofinansowania, w porównaniu do łącznych obrotów z analogicznych 2 kolejnych miesięcy kalendarzowych roku poprzedniego; za miesiąc uważa się także 30 kolejno po sobie następujących dni kalendarzowych, w przypadku gdy dwumiesięczny okres porównawczy rozpoczyna się w trakcie miesiąca kalendarzowego, to jest w dniu innym niż pierwszy dzień danego miesiąca kalendarzowego.

3. Dofinansowanie, o którym mowa w ust. 1, w przypadku spadku obrotów o:

1)

co najmniej 30% - może być przyznane w wysokości 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia miesięcznie,

2)

co najmniej 50% - może być przyznane w wysokości 70% kwoty minimalnego wynagrodzenia miesięcznie,

3)

co najmniej 80% - może być przyznane w wysokości 90% kwoty minimalnego wynagrodzenia miesięcznie

- na okres nie dłuższy niż 3 miesiące, przypadające od miesiąca złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 8.

4. Rada Ministrów może, w celu przeciwdziałania COVID-19, w drodze rozporządzenia, przedłużyć okres, o którym mowa w ust. 3, mając na względzie okres obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii oraz skutki nimi wywołane.

5. Dofinansowanie, o którym mowa w ust. 3, jest wypłacane w okresach miesięcznych.

6. Przedsiębiorca jest obowiązany do prowadzenia działalności gospodarczej przez okres, na który przyznane zostało dofinansowanie.

7. W przypadku nieprowadzenia działalności gospodarczej przez okres, o którym mowa w ust. 6, przedsiębiorca jest obowiązany do zwrotu otrzymanego dofinansowania bez odsetek, proporcjonalnie do okresu nieprowadzenia działalności gospodarczej, w terminie 30 dni od dnia doręczenia wezwania starosty.

7a. W przypadku śmierci przedsiębiorcy w okresie, na który zostało przyznane dofinansowanie, spadkobiercy przedsiębiorcy nie są obowiązani do zwrotu otrzymanego dofinansowania z tytułu nieprowadzenia działalności gospodarczej przez okres, o którym mowa w ust. 6.

8. Wniosek o dofinansowanie przedsiębiorca składa do powiatowego urzędu pracy właściwego ze względu na swoją siedzibę, po ogłoszeniu naboru przez dyrektora powiatowego urzędu pracy. We wniosku o przyznanie dofinansowania przedsiębiorca oświadcza o:

1)

wystąpieniu u przedsiębiorcy spadku obrotów gospodarczych w wysokości, o której mowa w ust. 3, w związku z zaistnieniem okoliczności, o których mowa w ust. 1;

2)

braku przesłanek do ogłoszenia upadłości przedsiębiorcy, o których mowa w art. 11 lub art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe;

3)

niezaleganiu w regulowaniu zobowiązań podatkowych, składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy lub Fundusz Solidarnościowy do końca trzeciego kwartału 2019 r.;

4)

przeznaczeniu dofinansowania na koszty prowadzenia działalności gospodarczej;

5)

numerze rachunku bankowego albo numerze rachunku prowadzonego w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej właściwego dla prowadzonej działalności gospodarczej.

9. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 8, przedsiębiorca składa pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: "Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.". Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

10. Przedsiębiorca nie może otrzymać dofinansowania w części, w której te same koszty prowadzenia działalności gospodarczej zostały albo zostaną sfinansowane z innych środków publicznych.

11. Dofinansowanie, o którym mowa w ust. 1, nie podlega egzekucji sądowej ani administracyjnej. Środki te, w razie ich przekazania na rachunek płatniczy, są wolne od zajęcia na podstawie sądowego lub administracyjnego tytułu wykonawczego.

12. W przypadku wykorzystania dofinansowania niezgodnie z przeznaczeniem, pobrania dofinansowania nienależnie lub w nadmiernej wysokości przedsiębiorca zwraca dofinansowanie w całości lub w tej części, która została wykorzystana niezgodnie z przeznaczeniem, pobrana nienależnie lub w nadmiernej wysokości.

13. W przypadku stwierdzenia okoliczności, o których mowa w ust. 12, starosta wzywa przedsiębiorcę do zwrotu dofinansowania w terminie 30 dni od dnia doręczenia wezwania.

14. W przypadku gdy przedsiębiorca nie dokona zwrotu w terminie, o którym mowa w ust. 13, nalicza się odsetki ustawowe.

15. W przypadkach, o których mowa w ust. 7 lub 13, starosta z urzędu albo na wniosek przedsiębiorcy może:

1)

umorzyć w całości albo w części należności z tytułu zwrotu części dofinansowania;

2)

odroczyć terminy spłaty należności z tytułu zwrotu części dofinansowania;

3)

rozłożyć na raty spłatę należności z tytułu zwrotu części dofinansowania.

16. W przypadku gdy wysokość kwoty dofinansowania wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem, pobranej nienależnie lub w nadmiernej wysokości jest równa lub wyższa niż 1500 zł, starosta wydaje decyzję, o której mowa w ust. 15, po uzyskaniu pozytywnej opinii właściwego wojewody. Przepisu art. 106 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego nie stosuje się.

17. Do spraw, o których mowa w ust. 15, stosuje się odpowiednio przepisy art. 64 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

18. Starosta może upoważnić dyrektora powiatowego urzędu pracy do dokonywania czynności, o których mowa w ust. 15.

19. W sprawach, o których mowa w ust. 15, organem wyższego stopnia jest samorządowe kolegium odwoławcze.

20. Zwrotu dofinansowania nie dochodzi się, jeżeli kwota należna do zwrotu nie przekracza, określonych na dzień dokonania rozliczenia, najniższych kosztów doręczenia w obrocie krajowym przesyłki poleconej za potwierdzeniem odbioru przez operatora wyznaczonego w rozumieniu art. 3 pkt 13 ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe. Kwota ta jest zaliczana w koszty Funduszu Pracy.

Ww. przepis nie znajdzie zastosowania w przedmiotowej sprawie, gdyż nie wnioskowała Pani i nie korzysta Pani ze wsparcia w Polsce na podstawie tego przepisu tj. wsparcia w postaci dofinansowania części kosztów prowadzenia działalności gospodarczej w przypadku spadku obrotów gospodarczych w następstwie wystąpienia COVID-19, a jak wynika z opisu stanu faktycznego korzysta Pani z programu wsparcia Rządu Wielkiej Brytanii dla osób samo zatrudnionych na terenie Wielkiej Brytanii związanego z pomocą, zapobieganiem, przeciwdziałaniem skutków pandemii COVID-19.

Powyższe okoliczności stanowią, że świadczenie, które Pani otrzymała jako wsparcie Rządu Wielkiej Brytanii dla osób samo zatrudnionych na terenie Wielkiej Brytanii związane z pomocą, zapobieganiem, przeciwdziałaniem skutków pandemii COVID-19, nie podlega przepisom art. 15 zzc ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacjami kryzysowymi.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony stan prawny należy zatem stwierdzić, że zgodnie z art. 21 ust. 1 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, w zw. z art. 3 ust. 1, art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, świadczenie z Wielkiej Brytanii, które Pani otrzymała jako wsparcie Rządu Wielkiej Brytanii dla osób samo zatrudnionych na terenie Wielkiej Brytanii związane z pomocą, zapobieganiem, przeciwdziałaniem skutków pandemii COVID-19, stanowi Pani przychód z innych źródeł w myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu na zasadach ogólnych według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ww. ustawy. W tym miejscu wskazać należy, iż z uwagi na to, że otrzymana przez Panią z Wielkiej Brytanii zapomoga - w związku z pandemią Covid - została wypłacona z innego źródła niż z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, z funduszy związków zawodowych lub zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra - to korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do wysokości 10.000 zł. Natomiast nadwyżka ponad tę kwotę podlega opodatkowaniu w Polsce i należy ją wykazać w rocznym zeznaniu podatkowym składanym w Polsce.

Wobec powyższego Pani stanowisko w zakresie ostatecznie sformułowanego pytania jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi się Pan zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)

z zastosowaniem art. 119a;

2)

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...), ul. (...).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl