0114-KDIP2-1.4011.484.2022.2.MR - Opodatkowanie dochodów zagranicznych. Zastosowanie metody unikania podwójnego opodatkowania i ulgi abolicyjnej

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 czerwca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 1 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania dochodów zagranicznych, zastosowania metody unikania podwójnego opodatkowania i ulgi abolicyjnej. Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 1 września 2022 r. (data wpływu 1 września 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Na wstępie Wnioskodawca wskazał, iż jest osobą fizyczną posiadającą w Polsce swoje centrum interesów życiowych. Tym samym w myśl obowiązujących w Polsce przepisów podatkowych posiada ona swoją rezydencję podatkową w Polsce.

W 2020 r. Wnioskodawca pracował na statku podnoszącym banderę brytyjską, eksploatowanym na brytyjskim szelfie kontynentalnym (poza terytorium lądowym państw), zarządzanym przez podmiot z siedzibą i faktycznym zarządem w Wielkiej Brytanii.

Na terytorium Wielkiej Brytanii z wynagrodzenia Wnioskodawcy w 2020 r. został odprowadzony podatek w wysokości 15 043,20 zł.

Tym samym do dochodów Wnioskodawcy w 2020 r. zastosowanie znalazła Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisana w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840), zmodyfikowana przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisaną przez Polskę i Wielką Brytanię (dalej: "Konwencja MLI"), przewidująca metodę proporcjonalnego odliczenia.

Z uwagi na fakt zastosowania ww. metody, Wnioskodawca w roku 2020 złożył w Polskim Urzędzie Skarbowym zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) - PIT- 36.

W zeznaniu tym Wnioskodawca uwzględnił zapłacony w państwie źródła dochodu (tutaj w Wielkiej Brytanii) podatek. Wnioskodawca skorzystał z odliczenia podatku zapłaconego za granicą w wysokości 15 043,20 złotych, a następnie do pozostałej części podatku Wnioskodawca zastosował ulgę abolicyjną w wysokości 9 484,89 złotych.

W 2021 r. w związku z kontynuacją zatrudnienia Wnioskodawca również dokonał rozliczenia swojego dochodu z pracy na statku (dochód osiągany poza terytorium lądowym państw).

W zeznaniu podatkowym za 2021 r., Wnioskodawca uwzględnił zapłacony w państwie źródła dochodu (tutaj w Wielkiej Brytanii) podatek. Wnioskodawca skorzystał z odliczenia podatku zapłaconego za granicą w wysokości 9 747,02 złotych, a następnie do pozostałej części podatku Wnioskodawca zastosował ulgę abolicyjną w wysokości 7 357,05 złotych.

Ponadto, w zeznaniu podatkowym za 2021 r. uwzględnione zostały również zapłacone zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych w Polsce w łącznej wysokości 2 617 zł. Zaliczki uiszczone zostały odpowiednio za miesiąc styczeń oraz luty 2021 r.

W 2021 r. poza dochodem z pracy na statku, Wnioskodawca otrzymał zwrot podatku zapłaconego za granicą (w Wielkiej Brytanii) za 2020 r. Zwrot podatku nastąpił 16 sierpnia 2021 r. Wysokości zwrotu wynosiła 2 235,00 GBP, co w przeliczeniu na polskie złote po kursie NBP z dnia poprzedzającego wpływ zwrotu podatku na rachunek bankowy Wnioskodawcy tj. z dnia 13 sierpnia 2021 r., wynosiła 12 007,76 zł.

W tym miejscu podkreślić należy, iż rok podatkowy w Wielkiej Brytanii liczony jest inaczej niż w Polsce i obejmuje okres od kwietnia danego roku do kwietnia roku następującego po tym roku. Tym samym zwrot podatku uwzględniał okres od kwietnia 2020 r. do grudnia 2020 r. Zwrot podatku za miesiące styczeń, luty i marzec 2021 r. podatnik otrzymał w roku 2021, bowiem jak zostało zasygnalizowane powyżej rok podatkowy w Wielkiej Brytanii trwa od 6 kwietnia 2020 r. do 5 kwietnia 2021 r.

Z uwagi na powyższe Wnioskodawca w złożonym przez siebie zeznaniu podatkowym za 2021 rok uwzględnił zwrot podatku z Wielkiej Brytanii doliczając go do podatku w całości tj. w kwocie 12 007,76 zł.

Finalnie, po uwzględnieniu zapłaconych zaliczek na podatek, podatek do zapłaty wyniósł 7 140,00 zł.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wyjaśnia Pan, iż wykonywał do czerwca 2022 r. pracę na statku klasyfikowanym jako Multi-Role (...) (nr.....). Natomiast od lipca 2022 r. wykonuje i będzie wykonywał pracę na statku klasyfikowanym jako ERRV - Emergency Response and Rescue Vessel (nr....). Przy czym ich głównym zadaniem było jest i będzie zabezpieczenie ratownicze platformy wiertniczej. Są bowiem przeznaczone do ratowania ludzi wykonujących pracę na platformach wiertniczych w sytuacji wystąpienia pożaru lub wybuchu na platformie wiertniczej. Wykonują regularne rejsy do platform wiertniczych i pełnią asystę bezpieczeństwa dla pracowników tych platform.

Oba statki podnoszą/podnosiły i będą podnosić brytyjską banderę i są, były i będą eksploatowane przez podmiot z siedzibą w Wielkiej Brytanii. W ciągu roku statek zazwyczaj wpływa jednorazowo do portu położonego poza terytorium Wielkiej Brytanii (zazwyczaj w Norwegii), w celu wymiany załogi. Po dokonaniu takiej wymiany statek wpływa z powrotem na obszary morskie wchodzące w skład Zjednoczonego Królestwa. Poza wyżej wskazanym incydentalnym uprawianiem żeglugi morskiej poza terytorium Zjednoczonego Królestwa w celu wymiany załogi, statek wykonuje swoje zadania i jest eksploatowany wyłącznie w granicach Brytyjskiego Szelfu Kontynentalnego i brytyjskiej wyłącznej strefy ekonomicznej.

Wyjaśnia Pan, iż nie przebywał i nie będzie przebywał Pan w kolejnych latach w Wielkiej Brytanii przez okres lub okresy przekraczające łącznie 183 dni w okresie dwunastu miesięcy rozpoczynającym się lub kończącym w danym roku podatkowym.

Wyjaśnia Pan, że wynagrodzenia były i będą wypłacane przez pracodawcę, który ma siedzibę w Wielkiej Brytanii.

Postanowienia ww. Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania nie zawierają definicji "pracodawcy". Zgodnie z art. 3 ust. 2 ww. Konwencji: Przy stosowaniu niniejszej Konwencji w dowolnym czasie przez Umawiające się Państwo, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, każde określenie w niej niezdefiniowane będzie miało takie znaczenie, jakie ma ono w tym czasie w przepisach prawnych tego Państwa w zakresie podatków, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, przy czym znaczenie wynikające z ustawodawstwa podatkowego tego Państwa ma pierwszeństwo przed znaczeniem nadanym określeniu przez inne przepisy prawne tego Państwa. Podstawowa definicja "pracodawcy" znajduje się w art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 1320, z późn. zm.), zgodnie z którym: pracodawcą jest jednostka organizacyjna, choćby nie posiadała osobowości prawnej, a także osoba fizyczna, jeżeli zatrudniają one pracowników.

Jednakże oceniając czy zostały spełnione wszystkie przesłanki, o których mowa w ww. art. 14 ust. 2, należy odnieść się do wskazówek zawartych w Komentarzu do Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku OECD. Zawierane przez Polskę umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania są bowiem wzorowane na Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku OECD, zatem interpretacja ich postanowień powinna uwzględniać ustalenia przyjęte na szczeblu OECD, znajdujące wyraz w wypracowanym przez państwa członkowskie tej organizacji, w tym również Polskę, Komentarzu do Modelowej Konwencji (MK).

W przedstawionej we wniosku sytuacji właściwe są zatem wyjaśnienia dotyczące interpretacji pojęcia "ekonomicznego pracodawcy" na gruncie pkt 8-8.14 Komentarza do art. 15 MK. Jak stanowi przytoczony pkt 8 Komentarza do art. 15 ust. 2 MK, oceniając czy podmiot, na którego rzecz jest wykonywana praca spełnia wszystkie elementy pozwalające uznać go za "pracodawcę", należy poddać analizie szereg elementów stanu faktycznego. Jak wynika z Komentarza ważne jest ustalenie, czy usługi świadczone przez osobę fizyczną stanowią integralną część działalności przedsiębiorstwa, któremu te usługi są dostarczane. W tym celu najważniejszym czynnikiem będzie ustalenie, które przedsiębiorstwo ponosi odpowiedzialność lub ryzyko za osiągnięte wyniki pracy wykonanej przez osobę fizyczną. Dla ustalenia pracodawcy znaczenie mogą mieć również dodatkowe kryteria wymienione w pkt 8.14 Komentarza: komu przysługuje uprawnienie do instruowania pracownika odnośnie do sposobu, w jaki praca powinna być wykonywana; kto kontroluje i ponosi odpowiedzialności za miejsce, w którym praca jest wykonywana; czy wynagrodzenie osoby fizycznej jest bezpośrednio fakturowane przez formalnego pracodawcę przedsiębiorstwu, na rzecz którego usługi są wykonywane; kto udostępnia pracownikowi urządzenia i materiały konieczne do wykonywania pracy; kto ustala liczby i kwalifikacje pracowników wykonujących pracę; komu przysługuje prawo do wyboru osoby fizycznej, która będzie wykonywała pracę, oraz zakończenia stosunku umownego nawiązanego z tą osobą w celu wykonania danej pracy; komu przysługuje prawo do nakładania kar dyscyplinarnych związanych z pracą tej osoby fizycznej; kto ustala urlopy i godziny pracy tej osoby fizycznej.

Analiza powyższych przesłanek prowadzi do wniosku, iż faktycznym pracodawcą jest użytkownik siły roboczej (podmiot z siedzibą w Wielkiej Brytanii, który eksploatuje statek na którym podatnik wykonuje pracę). Świadczone przez podatnika w ramach wykonywanej pracy usługi, stanowiły i będą stanowić integralną część działalności podmiotu z siedzibą w Wielkiej Brytanii, jak również podmiot ten ponosi odpowiedzialność lub ryzyko za skutki pracy podatnika, a ponadto podmiot z siedzibą w Wielkiej Brytanii: kontroluje sposób wykonywania pracy przez podatnika, kontroluje statek na którym podatnik wykonuje pracę, jako podmiot generujący zyski ponosi ostatecznie koszty wynagrodzenia podatnika, dostarcza narzędzia i materiały niezbędne do wykonywania pracy podatnika, ma obowiązek instruowania podatnika w zakresie sposobu wykonywania przez niego pracy, zleca nałożenie ewentualnych kar dyscyplinarnych należy uznać, że to podmiot z siedzibą w Wielkiej Brytanii, który eksploatuje statek na którym podatnik wykonuje pracę jest pracodawcą ("ekonomicznym pracodawcą") w rozumieniu art. 14 ust. 2 lit. b) Konwencji. Jednocześnie podatnik wyjaśnia, iż w zawartej przez niego marynarskiej umowie o prace jako pracodawca jest wskazany podmiot z siedzibą w... Także na potwierdzeniach przelewu wynagrodzenia był wskazany i będzie wskazany w latach następnych podmiot z siedzibą w.. Nadto w umowie o pracę podatnika jest wskazane, że jest on zatrudniony do wykonywania pracy na statkach będących własnością, obsługiwanych lub zarządzanych przez podmiot z siedzibą w Wielkiej Brytanii. Podatnik wskazuje, że faktycznie wykonuje i będzie wykonywał pracę na statkach będących własnością, obsługiwanych lub zarządzanych przez podmiot z siedzibą w Wielkiej Brytanii.

Wyjaśnia Pan, że wynagrodzenie było i będzie ponoszone przez zakład, który pracodawca posiada w Wielkiej Brytanii. Przedsiębiorstwo faktycznie eksploatujące statek, na pokładzie którego podatnik świadczy pracę, posiada siedzibę zarządu w Wielkiej Brytanii. Zgodnie bowiem z art. 5 ust. 2 lit. a Konwencji określenie "zakład" obejmuje w szczególności siedzibę zarządu.

Pytania

1. Czy Wnioskodawca był zobowiązany wykazać w zeznaniu podatkowym za 2020 oraz 2021 rok podatek zapłacony w Wielkiej Brytanii?

2. Czy Wnioskodawca może złożyć korektę rozliczenia za 2020 oraz 2021 rok korzystając z ulgi abolicyjnej, o której mowa w art. 27g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych bez odliczenia od podatku wyliczonego w PIT-36 podatku zapłaconego w Wielkiej Brytanii stosownie do art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, by następnie nie wykazywać w zeznaniu podatkowym zwrotu podatku z zagranicy?

3. Czy Wnioskodawca był zobowiązany do wykazania w zeznaniu podatkowym za 2021 r. zwrotu podatku z Wielkiej Brytanii za rok 2020, który otrzymał w sierpniu 2021 r.?

4. Czy zwrot podatku dolicza się do dochodu czy do podatku?

5. Czy do zwrotu podatku z Wielkiej Brytanii za 2020 rok, otrzymanego w 2021 r. można zastosować ulgę abolicyjną?

6. Czy w zeznaniu podatkowym za 2022 rok Wnioskodawca będzie zobowiązany do uwzględniania podatku zapłaconego w Wielkiej Brytanii?

7. Czy w zeznaniu podatkowym za 2022 rok Wnioskodawca będzie zobowiązany do uwzględnienia ewentualnego zwrotu podatku z Wielkiej Brytanii za 2021 rok, otrzymanego w 2022 r.?

8. Czy ewentualny zwrot podatku z zagranicy, który Wnioskodawca otrzyma w 2022 r. będzie doliczany do dochodu czy do podatku?

9. Co w przypadku, gdy podatnik w tym samym roku zapłaci podatek za granicą i w tym samym roku otrzyma jego zwrot z zagranicy?

10. Co w przypadku, gdyby zwrot podatku z zagranicy był większy niż podatek odliczony w roku wcześniejszym? Czy wówczas zwrot podatku wskazuje się w limicie odliczenia a nadwyżka traktowana jest w sposób neutralny podatkowo?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy był on zobowiązany do wskazania w zeznaniu podatkowym za 2020 rok i 2021 rok podatku zapłaconego w Wielkiej Brytanii.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy nie może on złożyć korekty zeznania podatkowego za 2020 oraz 2021 rok nie wykazując podatku zapłaconego za granicą, by następnie nie wykazywać zwrotu podatku z zagranicy.

Ad. 3.

Zdaniem Wnioskodawcy był on zobowiązany do wskazania w zeznaniu podatkowym za 2021 rok zwrotu podatku z Wielkiej Brytanii za rok 2020, który otrzymał w sierpniu 2021 r.

Ad. 4.

Zdaniem Wnioskodawcy zwrot podatku zgodnie z obowiązującymi przepisami o podatku dochodowym od osób fizycznych należy doliczyć do podatku.

Ad. 5.

Z uwagi na fakt, iż zwrot podatku dolicza się do podatku, a nie do dochodu, Wnioskodawca uważa, że do zwrotu podatku nie stosuje się ulgi abolicyjnej.

Ad. 6.

Zdaniem Wnioskodawcy będzie on zobowiązany do wskazania w zeznaniu podatkowym za 2022 rok podatku zapłaconego w Wielkiej Brytanii.

Ad. 7.

Zdaniem Wnioskodawcy będzie on zobowiązany do wskazania w zeznaniu podatkowym za 2022 rok ewentualnego zwrotu podatku z Wielkiej Brytanii za rok 2021, który otrzymał w 2022 r.

Ad. 8.

Zdaniem Wnioskodawcy ewentualny zwrot podatku, która zostałby otrzymany w 2022 r., zgodnie z obowiązującymi przepisami o podatku dochodowym od osób fizycznych należałoby doliczyć do podatku.

Ad.9.

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli otrzyma on zwrot podatku w tym samym roku, w którym go zapłacił, nie będzie na nim ciążył obowiązek wykazania w zeznaniu podatkowym podatku zapłaconego zagranicą, a następnie podatku zwróconego. Podatek ten, zdaniem Wnioskodawcy, nie jest podatkiem faktycznie zapłaconym w państwie źródła, a w związku z tym nie podlega wykazaniu w zeznaniu podatkowym i odliczeniu od podatku polskiego.

Ad. 10.

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli otrzymany zwrot podatku z zagranicy byłby większy niż podatek odliczony w zeznaniu podatkowym składanym za rok poprzedni, będzie on zobowiązany do wykazania zwrot podatku, jednakże jedynie do wysokości odliczonego w roku poprzednim podatku zapłaconego za granicą. Nadwyżka zwrotu podatku w takim przypadku jest neutralna podatkowo i nie stanowi dochodu podatnika, bowiem różnica wynika z kursów walut podawanych przez Narodowy Bank Polski.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, dalej jako u.p.d.o.f., osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie natomiast z art. 3 ust. 1a ww. ustawy 1a. za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Powyższy przepis wskazuje, że podstawowym kryterium określającym miejsce (kraj), w którym osoba fizyczna podlega obowiązkowi podatkowemu jest miejsce zamieszkania podatnika. Norma ta dotyczy zarówno osób osiągających dochody na terenie Polski jak i osób, których źródła przychodu położone są za granicą, co potwierdza Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 5 stycznia 1999 r. w sprawie o sygn. akt III SA 2836/97.

Na gruncie prawa polskiego obowiązuje zasada, w myśl której każda osoba fizycznie ma jedno - i tylko jedno - miejsce zamieszkania.

Definicja "osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiający się Państwie" odnosi się zatem bezpośrednio do określenia "miejsca zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego (por. interpretacja indywidualna Ministra Finansów o sygn. ITPB2/415-215/10/IB). W związku z powyższym miejsce zamieszkania podatnika w niniejszej sprawie należy ustalić w oparciu o przytoczone powyżej przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z przepisami kodeksu cywilnego.

Powyższa zasada na gruncie podatkowym w niektórych wypadkach doznaje pewnego ograniczenia. Należy podkreślić, iż przytoczony powyżej "nieograniczony obowiązek podatkowy" jest korygowany w oparciu o art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w którym stwierdza się, iż przepis art. 3 ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z uwagi na powyższe Wnioskodawcę należy traktować jako polskiego rezydenta podatkowego, w stosunku do którego z uwagi na uzyskiwanie dochodów z pracy najemnej na statku morskim eksploatowanym przez brytyjskie przedsiębiorstwo stosować należy Konwencję między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisana w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840), zmodyfikowaną przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisaną przez Polskę i Wielką Brytanię (dalej: "Konwencja MLI").

W oparciu o treść normatywną art. 14 ust. 1 ww. Umowy "z zastrzeżeniem postanowień artykułów 15, 17, 18 i 19 niniejszej Konwencji, pensje, płace i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje za pracę najemną, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie."

Ww. artykuł należy rozpatrywać razem z art. 14 ust. 2, który stanowi, iż "bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu, wynagrodzenie, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje za pracę najemną, wykonywaną w drugim Umawiającym się Państwie, podlega opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie, jeżeli:

W tym miejscu, pragnę zwrócić uwagę na art. 5 ust. 1 i 2 Konwencji "W rozumieniu niniejszej Konwencji, określenie "zakład" oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa."

Zgodnie z ustępem 2 ww. Konwencji Określenie "zakład" obejmuje w szczególności (nie stanowi to wyczerpującego wskazania, co obejmuje określenie zakład, tym samym bez przeszkód można uznać również, iż statek, jednostka pływająca może być również postrzegana jako zakład przedsiębiorstwa - przyp. własny):

Wskazać także należy, iż za zakład przedsiębiorstwa zagranicznego jest także uznawany statek (pismo z dnia 3 kwietnia 2019 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDIT2-2.4011.6.2019 2.ENB).

Z przedstawionych na wstępie stanu faktycznego wynika, że przedsiębiorstwem zarządzającym statkiem jest podmiot z siedzibą w Wielkiej Brytanii, sam statek pełni zaś rolę zakładu. Jak zostało wskazane na wstępie pisma statek, stanowiący zakład przedsiębiorstwa eksploatowany jest przez brytyjski podmiot. Ponadto wskazać należy, iż od dochodu Wnioskodawcy odprowadzany jest w państwie źródła - tutaj w Wielkiej Brytanii - podatek.

Wobec powyższego, w niniejszej sprawie nie zachodzi wyjątek wskazany w art. 14 ust. 2 Konwencji, czyli pełne opodatkowanie dochodu w Polsce.

W stosunku do dochodu Wnioskodawcy zastosowanie znajduje zatem metoda proporcjonalnego odliczenia przewidziana przez art. 5 ust. 6 Konwencji MLI modyfikujący art. 22 ust. 2 lit. a Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy Polską a Wielką Brytanią.

Uzyskane dochody będą zatem podlegać opodatkowaniu w Polsce na zasadach określonych w art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 27 ust. 9 ustawy, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.

W świetle przywołanych powyżej przepisów należy stwierdzić, że podatnik uzyskujący dochody z pracy za granicą w państwie, z którym zawarta umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania przewiduje - w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania - tzw. metodę odliczenia proporcjonalnego, winien dokonać obliczenia rocznego podatku z uwzględnieniem postanowień art. 27 ust. 9 lub ust. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (a z uregulowań tego przepisu wynika, iż od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie). Następnie, od tak obliczonego podatku podatnik ma dopiero prawo odliczyć ulgę abolicyjną, o której mowa w cyt. powyżej art. 27g ww. ustawy. Zatem w pierwszej kolejności odlicza się kwotę podatku zapłaconego za granicą a dopiero w następnej kolejności przysługuje prawo skorzystania z uprawnienia do odliczenia ulgi abolicyjnej wprowadzonego do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ulga abolicyjna - jak wynika z uregulowania art. 27g cyt. ustawy - polega na odliczeniu od podatku, obliczonego zgodnie z art. 27 ustawy (a więc również przy uwzględnieniu zapisów zawartych w ust. 9 lub 9a tego przepisu), pomniejszonego o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b ustawy, kwoty stanowiącej różnicę między podatkiem obliczonym przy zastosowaniu metody odliczenia proporcjonalnego a kwotą podatku obliczonego przy zastosowaniu metody wyłączenia z progresją. Jak wynika jednoznacznie z dyspozycji art. 27g ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - dla potrzeb określenia wysokości ww. ulgi należy przyjmować podatek obliczony zgodnie z art. 27 ust. 9 albo 9a ww. ustawy, tj. według schematu: od łącznej sumy dochodów podlegających opodatkowaniu w Polsce (uzyskanych ze źródeł położonych w kraju i poza granicami kraju lub też uzyskanych tylko za granicą) oblicza się podatek według skali podatkowej i dokonuje stosownych odliczeń podatku dochodowego zapłaconego w obcym państwie.

W związku z tym, że ww. konwencja jako metodę uniknięcia podwójnego opodatkowania wskazuje metodę odliczenia proporcjonalnego, dochód osiągnięty za granicą i opodatkowany w Wielkiej Brytanii, musi być także zadeklarowany do opodatkowania w Polsce. Przepis art. 27 ust. 9 i ust. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przewidujący sposób rozliczenia podatnika osiągającego dochody w kraju, z którym obowiązuje metoda proporcjonalnego odliczenia - nie daje podatnikowi możliwości rezygnacji z odliczenia podatku zapłaconego za granicą. Odliczenie, w ramach proporcji, podatku zapłaconego w innym państwie jest obowiązkiem podatnika. Nie ma możliwości nieodliczenia podatku zapłaconego w innym państwie (nawet jeśli podatnik spodziewa się zwrotu tego podatku w latach następnych).

Z powyższego uregulowania wynika, że jeżeli wykazany w zeznaniu rocznym podatek będzie obliczony z pominięciem obowiązujących przepisów - organ podatkowy (lub organ kontroli skarbowej) wyda stosowną decyzję, w której określi prawidłową wysokość podatku. Mając na uwadze opisane we wniosku zdarzenie oraz powołane wyżej uregulowania prawne wskazać należy, iż Wnioskodawca nie może skorzystać z rozliczenia ulgi abolicyjnej, o której mowa w art. 27g ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z pominięciem odliczenia podatku zapłaconego za granicą.

Wnioskodawca tym samym prawidłowo dokonał odliczenia podatku zapłaconego za granicą w zeznaniu podatkowym za 2020 oraz 2021 rok, a dopiero później do pozostałego podatku z ulgi abolicyjnej. Taki sposób jaki zastosował Wnioskodawca, spowodował, iż podatek należny za ten rok podatkowy został obliczony bez pominięcia obowiązujących przepisów.

Analogicznie w przypadku kontynuacji przez Wnioskodawcę zatrudnienia w latach następnych będzie on zobowiązany do uwzględnienia w zeznaniu podatkowym ewentualnego podatku zapłaconego za granicą, a następnie do odliczenia ulgi abolicyjnej.

W kwestii zwrotu podatku z Wielkiej Brytanii, wskazać należy, iż w sytuacji, gdy polski podatnik uzyskał zwrot od brytyjskich organów podatkowych podatku zapłaconego w Wielkiej Brytanii, który został wcześniej odliczony od polskiego podatku w rocznym zeznaniu podatkowym, to zastosowanie znajdzie art. 45 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 45 ust. 3a ustawy, jeżeli podatnik, obliczając podatek należny, dokonał odliczeń od dochodu podstawy obliczenia podatku lub podatku, a następnie otrzymał zwrot odliczonych kwot (w całości lub w części), w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot, dolicza odpowiednio kwoty poprzednio odliczone.

Z powyższego przepisu wynika obowiązek dla polskiego podatnika, który otrzymał zwrot podatku zapłaconego zagranicą, który został wcześniej odliczony od polskiego podatku dochodowego, uwzględnienia tego zwrotu w zeznaniu podatkowym za rok, w którym otrzymał zwrot, poprzez doliczenie kwoty zwróconego podatku do podatku dochodowego w danym roku podatkowym.

Wyjątkiem od powyższego będzie sytuacja, gdy zwrot podatku nastąpi w tym samym roku, w którym został on pobrany. Wówczas - w skali danego roku podatkowego - podatek ten nie powinien być bowiem traktowany jako zapłacony w danym roku podatkowym, skoro w tym samym roku nastąpił jego zwrot.

Powyższe potwierdza również interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej dnia 25 sierpnia 2021 r., nr 0115-KDIT2.4011.387.2021.1.ENB.

W sytuacji, gdy zwrot podatku nastąpił w tym samym roku podatkowym (polskim roku podatkowym), w którym został on pobrany, wówczas w zeznaniu podatkowym nie należy go wykazywać jako podatek zapłacony w państwie źródła dochodu.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, w kwestii zwrotu podatku, Wnioskodawca twierdzi, iż nie będzie mógł dokonać korekty zeznania podatkowego za 2020 i 2021 r. wskazując, iż podatku nie zapłacił i nie korzystał z jego odliczenia.

Zwrot podatku winien wykazać w zeznaniu podatkowym za rok, w którym otrzymał zwrot tj. w zeznaniu podatkowym za 2021 rok.

Analogicznie, jeżeli Wnioskodawca w latach kolejnych będzie otrzymywać zwrot podatku z Wielkiej Brytanii będzie on równie zobowiązany do jego wykazania w zeznaniu podatkowym za rok, w którym zwrot podatku z zagranicy otrzymał.

W przypadku otrzymania przez wnioskodawcę zwrotu podatku w tym samym roku podatkowym, w którym był on opłacony, Wnioskodawcy, nie będzie zobowiązany do wykazywania w zeznaniu podatkowym podatku zapłaconego za granicą, który następnie został jemu zwrócony w tym samym (polskim) roku podatkowym.

Z uwagi na różnice trwające w okresie trwania roku podatkowego w Wielkiej Brytanii, Wnioskodawca prawidłowo uwzględnił zwrot podatku za miesiące od kwietnia do grudnia 2021 r., bowiem zwrot podatku otrzymany za miesiące od stycznia do marca 2021 r. został zwrócony w tym samym (polskim) roku podatkowym.

Jeśli pobrany w państwie źródła dochodu podatek zostanie zwrócony Wnioskodawcy dopiero w latach następnych lub Wnioskodawca takiego zwrotu w latach następnych się spodziewa, podatek ten powinien zostać wykazany i uwzględniony na potrzeby stosowania metody unikania podwójnego opodatkowania.

Ponadto, w sytuacji zwrotu w kolejnych latach podatku, który został uprzednio przez Wnioskodawcę odliczony zastosowanie znajdzie art. 45 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym jeżeli podatnik, obliczając podatek należny, dokonał odliczeń od dochodu, podstawy obliczenia podatku lub podatku, a następnie otrzymał zwrot odliczonych kwot (w całości lub w części), w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot, dolicza odpowiednio kwoty poprzednio odliczone do podatku.

Ponadto, zwrot podatku otrzymanego z zagranicy należy wykazać w zeznaniu podatkowym w części w jakiej podatek został uprzednio odliczony w Polsce, a nie w całości. Ewentualna nadwyżka zwrotu podatku nie stanowi dochodu podatnika, a jedynie neutralnie podatkowo nadwyżkę, wynikającą z różnic kursów walutowych ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski.

Do zwrotu podatku nie znajdzie zastosowanie ulga abolicyjna.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Na podstawie art. 4a ww. ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy, czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Miejsce opodatkowania dochodów z pracy, zgodnie z umowami o unikaniu podwójnego opodatkowania uzależnione jest nie tyle od podmiotu wypłacającego wynagrodzenie, co od miejsca wykonywania pracy. Zatem, zakres obowiązku podatkowego rezydentów podatkowych wykonujących pracę za granicą modyfikowany jest przez umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarte przez państwo rezydencji z państwem, w którym praca jest wykonywana. Zgodnie z zasadą wyrażoną również w polskich umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody osób fizycznych mających miejsce zamieszkania w jednym z umawiających się państw, uzyskiwane z tytułu pracy najemnej świadczonej na terytorium drugiego państwa, mogą być opodatkowane w tym państwie, w którym praca ta jest rzeczywiście wykonywana. Kluczowe znaczenie dla rozstrzygnięcia kwestii, gdzie uzyskiwane są wynagrodzenia w zamian za świadczoną pracę najemną, ma określenie miejsca jej wykonywania. Za miejsce wykonywania pracy należy uznać zawsze to miejsce, w którym osoba fizyczna przebywa, kiedy wykonuje pracę, za którą otrzymuje wynagrodzenie.

Z wniosku wynika, że:

Mając zatem na uwadze, że jest Pan polskim rezydentem podatkowym uznać należy, że w Polsce podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Ponadto, w związku z tym, że uzyskuje Pan przychód z tytułu pracy najemnej wykonywanej na statku eksploatowanym w granicach Brytyjskiego Szelfu Kontynentalnego, konieczne jest odniesienie się do przepisów Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840).

Przy czym wskazać należy, że zarówno Polska, jak i Wielka Brytania notyfikowały ww. Konwencję polsko-brytyjską do objęcia Konwencją wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzoną w Paryżu dnia 24 listopada 2016 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 1369). Dniem wejścia w życie postanowień Konwencji MLI dla Polski jest dzień 1 lipca 2018 r., natomiast dla Wielkiej Brytanii dzień 1 października 2018 r.

Przepisy Konwencji MLI stosowane są równolegle z przepisami umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (Konwencja MLI nie działa jak protokół zmieniający). W praktyce przepisy Konwencji MLI mają pierwszeństwo przed regulacjami umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (tzn. jeśli przepisy umowy będą sprzeczne z przepisami Konwencji MLI, to przepisy Konwencji MLI będą miały zastosowanie jako akt późniejszy).

Dla celów stosowania prawa, postanowienia Konwencji MLI muszą być interpretowane równolegle z Konwencją między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, z uwzględnieniem stanowisk Umawiających się Państw w zakresie przyjęcia Konwencji MLI. Stanowisko Polski zostało przedstawione w oświadczeniu rządowym z dnia 6 czerwca 2018 r. w sprawie mocy obowiązującej Konwencji wielostronnej implementującej środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzonej w Paryżu dnia 24 listopada 2016 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 1370), natomiast wspólne stanowisko Polski i Wielkiej Brytanii zostało przedstawione w oświadczeniu rządowym z dnia 11 października 2018 r. w sprawie mocy obowiązującej w relacjach między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej Konwencji wielostronnej implementującej środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzonej w Paryżu dnia 24 listopada 2016 r., oraz jej zastosowania w realizacji postanowień Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 2253).

Na podstawie art. 34 ust. 1 Konwencji MLI:

Konwencja niniejsza wejdzie w życie z pierwszym dniem miesiąca następującego po upływie terminu trzech miesięcy kalendarzowych, następujących po dacie zdeponowania piątego instrumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia.

W myśl art. 34 ust. 2 ww. Konwencji:

Dla każdego Sygnatariusza, który dokonuje ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia niniejszej Konwencji po zdeponowaniu piątego instrumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, niniejsza Konwencja wejdzie w życie z pierwszym dniem miesiąca następującego po upływie terminu trzech miesięcy kalendarzowych, rozpoczynającego bieg z datą zdeponowania przez tego Sygnatariusza jego instrumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia.

Z kolei, zasady stosowania jej postanowień w odniesieniu do danej Umowy Podatkowej wynikają z art. 35 ww. Konwencji.

Zgodnie z zasadami ogólnymi określonymi w art. 35 ust. 1 Konwencji MLI:

Przepisy niniejszej Konwencji będą stosowane przez każdą Umawiającą się Jurysdykcję w odniesieniu do Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja:

Postanowienia Konwencji MLI będą miały zastosowanie w odniesieniu do Umowy podatkowej począwszy od innych dat niż data wejścia w życie. Przy tym, poszczególne postanowienia Konwencji MLI mogą być stosowane w różnych datach, zależnie od rodzaju podatków (podatki pobierane u źródła lub inne podatki) oraz od wyborów dokonanych przez Umawiające się Państwa w ich stanowiskach w zakresie przyjęcia Konwencji MLI.

W konsekwencji, jeżeli również w ww. stanowiskach nie wskazano inaczej, to:

zgodnie z art. 35 ust. 1 Konwencji MLI, postanowienia art. 3 ust. 1, art. 4 ust. 1, art. 5 ust. 6, art. 6 ust. 1, art. 7 ust. 1 i art. 11 ust. 1 Konwencji MLI będą miały zastosowanie w zakresie stosowania Konwencji polsko-brytyjskiej przez Polskę:

- w odniesieniu do podatków pobieranych u źródła od kwot wypłacanych lub zaliczanych na rzecz osób niemających miejsca zamieszkania lub siedziby w Polsce, gdy zdarzenie dające prawo do pobrania takiego podatku wystąpi w dniu lub po dniu 1 stycznia 2019 r.; oraz

- w odniesieniu do pozostałych podatków nakładanych przez Polskę, do podatków nakładanych w okresach podatkowych rozpoczynających się w dniu lub po dniu 1 kwietnia 2019 r.

Należy w tym miejscu podkreślić, że art. 35 ust. 1 lit. a Konwencji MLI odnosi się jedynie do podatków pobieranych u źródła od nierezydentów podatkowych - w przepisie tym jest bowiem mowa o podatkach pobieranych u źródła od kwot wypłacanych lub zaliczanych na rzecz osób niemających miejsca zamieszkania lub siedziby na terytorium Umawiającej się Jurysdykcji.

W odniesieniu do pozostałych podatków nakładanych przez Polskę, termin rozpoczęcia stosowania Konwencji MLI należy określić na podstawie art. 35 ust. 1 lit. b Konwencji MLI.

Wskazać również należy, że okresem podatkowym dla osoby fizycznej jest rok podatkowy. Stosownie do art. 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że ustawa podatkowa stanowi inaczej.

Przepisy Konwencji MLI mają zatem zastosowanie do wskazanych we wniosku dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2020 r.

Na podstawie art. 3 ust. 1 pkt a) Konwencji polsko-brytyjskiej:

W rozumieniu niniejszej Konwencji, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej określenie "Zjednoczone Królestwo" oznacza Wielką Brytanię i Irlandię Północną, włącznie z jakimkolwiek obszarem poza wodami terytorialnymi Zjednoczonego Królestwa, na których na mocy jego prawa dotyczącego Szelfu Kontynentalnego i zgodnie z prawem międzynarodowym, Zjednoczone Królestwo może sprawować suwerenne prawa w odniesieniu do dna morskiego i podglebia oraz ich zasobów naturalnych.

W myśl art. 3 ust. 1 pkt g) Konwencji polsko-brytyjskiej:

Określenia "przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa" i "przedsiębiorstwo drugiego Umawiającego się Państwa" oznaczają odpowiednio przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie i przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie.

Zgodnie z treścią art. 14 ust. 1 ww. Konwencji polsko-brytyjskiej,

z zastrzeżeniem postanowień artykułów 15, 17, 18 i 19 niniejszej Konwencji, pensje, płace i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje za pracę najemną, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

W myśl natomiast art. 14 ust. 2 tej Konwencji:

Bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu, wynagrodzenie, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje za pracę najemną, wykonywaną w drugim Umawiającym się Państwie, podlega opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie, jeżeli:

Zatem, w świetle art. 14 ust. 1 ww. Konwencji, wynagrodzenia pracowników mających miejsce zamieszkania w Polsce podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce, chyba, że praca wykonywana jest na terytorium Wielkiej Brytanii. W sytuacji gdy praca jest wykonywana na terytorium Wielkiej Brytanii, wynagrodzenia podlegają opodatkowaniu zarówno w Polsce jak i w Wielkiej Brytanii.

Artykuł 14 ust. 2 Konwencji określa natomiast wyjątek od powyższej zasady, zgodnie z którym wynagrodzenia pracowników podlegają opodatkowaniu wyłącznie w państwie rezydencji, czyli w Polsce, o ile łącznie zostaną spełnione określone w tym artykule warunki. Niespełnienie któregokolwiek z tych warunków powoduje, iż wynagrodzenie pracowników podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 14 ust. 1 Konwencji, czyli w państwie miejsca zamieszkania podatnika (w Polsce) oraz w państwie, w którym praca jest wykonywana (w Wielkiej Brytanii). Jednocześnie w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu należy zastosować właściwą metodę unikania podwójnego opodatkowania.

Jak wynika z treści wniosku:

- nie przebywał Pan i nie będzie przebywał w kolejnych latach w Wielkiej Brytanii przez okres lub okresy przekraczające łącznie 183 dni w okresie dwunastu miesięcy rozpoczynającym się lub kończącym w danym roku podatkowym,

- wyjaśnił Pan, że wynagrodzenia były i będą wypłacane przez pracodawcę, który ma siedzibę w Wielkiej Brytanii,

- świadczone przez Pana w ramach wykonywanej pracy usługi, stanowiły i będą stanowić integralną działalność podmiotu z siedzibą w Wielkiej Brytanii, jak również podmiot ten ponosi odpowiedzialność lub ryzyko za skutki Pana pracy, w Wielkiej Brytanii.

Tym samym, wynagrodzenia były i będą Panu wypłacane przez pracodawcę, który ma siedzibę w Wielkiej Brytanii oraz wynagrodzenie to było i będzie ponoszone przez zakład, który pracodawca posiada w Wielkiej Brytanii. Równoznaczne jest to z niespełnieniem przesłanki określonej w art. 14 ust. 2 pkt a) ww. Konwencji. W konsekwencji Pana dochód uzyskany w latach 2020-2021 r. podlegał opodatkowaniu - stosownie do art. 14 ust. 1 ww. Konwencji - tj. zarówno w Polsce, jak i w Wielkiej Brytanii. Analogicznie dochód uzyskany z tytułu pracy wykonywanej na statkach ratowniczych eksploatowanych na terytorium Brytyjskiego Szelfu Kontynentalnego w 2022 r. oraz latach następnych będzie podlegał opodatkowaniu - stosownie do art. 14 ust. 1 ww. Konwencji - tj. zarówno w Polsce, jak i w Wielkiej Brytanii.

Jednocześnie, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w Polsce należy zastosować właściwą metodę zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 22 ust. 2 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej:

w przypadku Polski, podwójnego opodatkowania unika się w następujący sposób:

a) Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji podlega opodatkowaniu w Zjednoczonym Królestwie, Polska zwolni taki dochód z opodatkowania, z zastrzeżeniem postanowień punktu b) niniejszego ustępu;

b) Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub zyski majątkowe, które zgodnie z postanowieniami artykułów 10, 11, 12 lub 13 niniejszej Konwencji, mogą być opodatkowane w Zjednoczonym Królestwie, Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu lub zysków majątkowych tej osoby kwoty równej podatkowi zapłaconemu w Zjednoczonym Królestwie. Jednakże, takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na dochód lub zyski majątkowe uzyskane w Zjednoczonym Królestwie;

c) Jeżeli zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce jest zwolniony z opodatkowania w Polsce, Polska może, przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub zysków majątkowych takiej osoby, uwzględnić zwolniony dochód.

W kontekście powyższego wyjaśnić należy, że art. 22 ust. 2 pkt a) Konwencji polsko-brytyjskiej został zastąpiony przez art. 5 ust. 6 Konwencji MLI.

Zgodnie z art. 5 ust. 6 lit. a i b) Konwencji MLI:

W przypadku, gdy osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającej się Jurysdykcji uzyskuje dochód lub posiada majątek, które zgodnie z postanowieniami Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, mogą być opodatkowane przez drugą Umawiającą się Jurysdykcję (z wyłączeniem sytuacji, gdy te postanowienia zezwalają na opodatkowanie przez tę drugą Umawiającą się Jurysdykcję wyłącznie z powodu, że dany dochód jest także dochodem uzyskiwanym przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium tej drugiej Umawiającej się Jurysdykcji), pierwsza wymieniona Umawiająca się Jurysdykcja zezwoli na:

i) odliczenie od podatku od dochodu takiej osoby kwoty równej podatkowi od dochodu zapłaconemu w tej drugiej Umawiającej się Jurysdykcji;

ii) odliczenie od podatku od majątku takiej osoby kwoty równej podatkowi od majątku zapłaconemu w tej drugiej Umawiającej się Jurysdykcji.

Jednakże odliczenie takie nie może przekroczyć tej części podatku od dochodu lub od majątku, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na taki dochód lub majątek, które mogą być opodatkowane w tej drugiej Umawiającej się Jurysdykcji.

Jeżeli zgodnie z jakimkolwiek postanowieniem Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, dochód uzyskany lub majątek posiadany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającej się Jurysdykcji jest zwolniony z opodatkowania przez tę Umawiającą się Jurysdykcję, wówczas ta Umawiająca się Jurysdykcja może przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub majątku takiej osoby uwzględnić zwolniony dochód lub majątek.

Zatem w przypadku, gdy osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce uzyskuje dochód lub zyski majątkowe, które zgodnie z postanowieniami Konwencji mogą być opodatkowane w Zjednoczonym Królestwie (z wyłączeniem sytuacji, gdy te postanowienia zezwalają na opodatkowanie przez Zjednoczone Królestwo wyłącznie z powodu, że dany dochód lub zyski majątkowe są także dochodem lub zyskami majątkowymi uzyskiwanym przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Zjednoczonego Królestwa), Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu lub zysków majątkowych takiej osoby, kwoty równej podatkowi od dochodu lub zysków majątkowych zapłaconemu w Zjednoczonym Królestwie. Jednakże odliczenie takie nie może przekroczyć tej części podatku od dochodu, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na taki dochód, który może być opodatkowany w Zjednoczonym Królestwie.

Wobec powyższego do uzyskiwanych przez Pana dochodów zastosowanie ma metoda proporcjonalnego zaliczenia.

W myśl art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.

Stosownie do art. 27 ust. 9a ww. ustawy:

W przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, uzyskującego wyłącznie dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie są zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zasady określone w ust. 9 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z metodą odliczenia proporcjonalnego, podatnik, który osiąga dochody z pracy najemnej za granicą jest zobowiązany do wykazania łącznych dochodów (zarówno krajowych, jak i zagranicznych) w zeznaniu, a od podatku dochodowego obliczonego według skali podatkowej odlicza podatek zapłacony za granicą. Odliczenie to możliwe jest tylko do wysokości podatku przypadającego proporcjonalnie na dochód uzyskany w obcym państwie.

W związku z tym, że ww. Konwencja MLI jako metodę uniknięcia podwójnego opodatkowania wskazuje metodę odliczenia proporcjonalnego, dochód osiągnięty od 2020 r. i opodatkowany w Wielkiej Brytanii, musi być także zadeklarowany do opodatkowania w Polsce. Przepis art. 27 ust. 9 i ust. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przewidujący sposób rozliczenia podatnika osiągającego dochody w kraju, z którym obowiązuje metoda proporcjonalnego odliczenia - nie daje podatnikowi możliwości rezygnacji z odliczenia podatku zapłaconego za granicą. Odliczenie, w ramach proporcji, podatku zapłaconego w innym państwie jest obowiązkiem podatnika. Nie ma możliwości nieodliczenia podatku zapłaconego w innym państwie (nawet jeśli podatnik spodziewa się zwrotu tego podatku w latach następnych).

Tym samym, prawidłowe jest stanowisko, iż był Pan zobowiązany do wykazania w zeznaniu podatkowym za rok 2020 i 2021 podatku zapłaconego w Wielkiej Brytanii.

Wyjątkiem od powyższego będzie sytuacja gdy zwrot podatku nastąpi w tym samym roku, w którym został on pobrany. Wówczas - w skali danego roku podatkowego - podatek ten nie powinien być bowiem traktowany jako zapłacony w danym roku podatkowym, skoro w tym samym roku nastąpił jego zwrot.

Zatem, zwrot podatku w tym samym roku, w którym Pan go zapłacił powoduje, że nie będzie na Panu ciążył obowiązek wykazania w zeznaniu podatkowym podatku zapłaconego za granicą, a następnie podatku zwróconego. Podatek ten nie podlega wykazaniu w zeznaniu podatkowym i odliczeniu od podatku polskiego.

Jeśli natomiast pobrany w Wielkiej Brytanii podatek zostanie Panu zwrócony w latach następnych, lub takiego zwrotu w latach następnych się Pan spodziewa, wówczas podatek ten powinien zostać wykazany i uwzględniony na potrzeby stosowania metody unikania podwójnego opodatkowania.

Tym samym, ewentualny zwrot podatku z Wielkiej Brytanii za rok 2021, który otrzymał Pan w 2022 r. będzie Pan zobowiązany wykazać w zeznaniu podatkowym za rok 2022. Powyższe odnosi się także do zwrotu podatku za rok 2020, który otrzymał Pan w sierpniu 2021, tj. musi go Pan wykazać w zeznaniu podatkowym za rok 2021.

Ponadto w sytuacji zwrotu w kolejnych latach podatku, który został uprzednio przez Wnioskodawcę odliczony zastosowanie znajdzie art. 45 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym jeżeli podatnik, obliczając podatek należny, dokonał odliczeń od dochodu, podstawy obliczenia podatku lub podatku, a następnie otrzymał zwrot odliczonych kwot (w całości lub w części), w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot, dolicza odpowiednio kwoty poprzednio odliczone.

Z powyższego wynika zatem, że jeżeli otrzymał Pan zwrot podatku zapłaconego za granicą, który został wcześniej odliczony od polskiego podatku dochodowego, to jest Pan zobowiązany do uwzględnienia tego zwrotu w zeznaniu podatkowym za rok w którym otrzymał zwrot, poprzez doliczenie kwoty zwróconego podatku do podatku dochodowego w danym roku.

Odnosząc się natomiast do możliwości zastosowania przez Pana ulgi, o której mowa w art. 27g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyjaśnić należy, że zgodnie z art. 27g ust. 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Podatnik podlegający obowiązkowi podatkowemu określonemu w art. 3 ust. 1, rozliczający na zasadach określonych w art. 27 ust. 9 albo 9a uzyskane w roku podatkowym poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dochody:

1) ze źródeł, o których mowa w art. 12 ust. 1, art. 13, art. 14, lub

2) z praw majątkowych w zakresie praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, z wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, oświatowej i publicystycznej, z wyjątkiem dochodów (przychodów) uzyskanych z tytułu korzystania z tych praw lub rozporządzania nimi - ma prawo odliczyć od podatku dochodowego, obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2.

Stosownie do art. 27g ust. 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

Podatnik podlegający obowiązkowi podatkowemu określonemu w art. 3 ust. 1, rozliczający na zasadach określonych w art. 27 ust. 9 albo 9a uzyskane w roku podatkowym poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dochody:

1) ze źródeł, o których mowa w art. 12 ust. 1, art. 13, art. 14, lub

2) z praw majątkowych w zakresie praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, z wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, oświatowej i publicystycznej, z wyjątkiem dochodów (przychodów) uzyskanych z tytułu korzystania z tych praw lub rozporządzania nimi - ma prawo odliczyć od podatku dochodowego, obliczonego zgodnie z art. 27, kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2.

Stosownie do art. 27g ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2020 r., odliczeniu podlega kwota stanowiąca różnicę między podatkiem obliczonym zgodnie z art. 27 ust. 9 albo 9a a kwotą podatku obliczonego od dochodów ze źródeł, o których mowa w ust. 1, przy zastosowaniu do tych dochodów zasad określonych w art. 27 ust. 8.

Z dniem 1 stycznia 2021 r. art. 27g ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został znowelizowany poprzez dodanie drugiego zdania, zgodnie z którym odliczenie to nie może jednak przekroczyć wysokości kwoty zmniejszającej podatek, o której mowa w art. 27 ust. 1a pkt 1.

Natomiast z dniem 1 stycznia 2022 r. art. 27g ust. 2 ustawy otrzymał brzmienie:

Odliczeniu podlega kwota stanowiąca różnicę między podatkiem obliczonym zgodnie z art. 27 ust. 9 albo 9a a kwotą podatku obliczonego od dochodów ze źródeł, o których mowa w ust. 1, przy zastosowaniu do tych dochodów zasad określonych w art. 27 ust. 8. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć kwoty 1360 zł.

Natomiast w myśl art. 27g ust. 3 ustawy:

Odliczenia nie stosuje się, gdy dochody ze źródeł, o których mowa w ust. 1, uzyskane zostały w krajach i na terytoriach wymienionych w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 23v ust. 2.

Wielka Brytania nie została wymieniona w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2019 r. w sprawie określenia krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 599).

W myśl art. 27g ust. 4 ustawy:

Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do podatku obliczanego zgodnie z art. 30c.

Stosownie do art. 27g ust. 5 dodanego z dniem 1 stycznia 2021 r.:

Przepisu ust. 2 zdanie drugie nie stosuje się do dochodów osiąganych w roku podatkowym poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ze źródeł, o których mowa w art. 12 ust. 1 oraz art. 13 pkt 8 lit. a i pkt 9, jeżeli dochody te są osiągane z tytułu pracy lub usług wykonywanych poza terytorium lądowym państw.

Z zacytowanych przepisów wynika zatem, iż prawo do odliczenia na podstawie art. 27g ustawy przysługuje w sytuacji, kiedy do dochodów z pracy najemnej uzyskanych za granicą ma zastosowanie metoda odliczenia proporcjonalnego.

Na podstawie art. 45 ust. 1 ustawy:

Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.

W myśl art. 45 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli podatnik, obliczając podatek należny, dokonał odliczeń od dochodu, podstawy obliczenia podatku lub podatku, a następnie otrzymał zwrot odliczonych kwot (w całości lub w części), w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot, dolicza odpowiednio kwoty poprzednio odliczone.

Jak wynika z treści wniosku, uzyskał/uzyska Pan dochody, które zgodnie z Konwencją polsko-brytyjską podlegały/będą podlegały opodatkowaniu w Polsce i Wielkiej Brytanii, od których zapłacił Pan i nadal będzie płacił podatek w Wielkiej Brytanii. Zatem był i będzie Pan zobowiązany do złożenia w Polsce zeznań podatkowych za lata 2020-2021 i lata następne. W zeznaniach tych powinien Pan wykazać dochody osiągnięte odpowiednio w 2020 r., 2021 r. i w latach następnych z tytułu pracy wykonywanej na wskazanym we wniosku statku, do których to dochodów znajdują zastosowanie postanowienia art. 27 ust. 9 lub 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. metoda proporcjonalnego odliczenia.

Zgodnie z metodą odliczenia proporcjonalnego, podatnik, który osiąga dochody z pracy najemnej za granicą jest zobowiązany do wykazania łącznych dochodów (zarówno krajowych, jak i zagranicznych) w zeznaniu, a od podatku dochodowego obliczonego według skali podatkowej odlicza podatek zapłacony za granicą. Odliczenie to możliwe jest tylko do wysokości podatku przypadającego proporcjonalnie na dochód uzyskany w obcym państwie.

Wobec tego za 2020 r. i 2021 r. oraz za 2022 r. był i będzie Pan zobowiązany wykazać w zeznaniach podatkowych podatek zapłacony w Wielkiej Brytanii.

Należy zauważyć, że ulga abolicyjna, o której mowa w art. 27g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma zastosowanie wyłącznie do wymienionych w tym przepisie kategorii dochodów rozliczanych na zasadach określonych w art. 27 ust. 9 albo 9a tej ustawy. Oznacza to, że ulga abolicyjna nie może mieć zastosowania do zwrotu podatku dokonanego w następnych latach podatkowych, który zostaje doliczany do podatku na podstawie art. 45 ust. 3a ustawy. Zgodnie bowiem z tym przepisem w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym podatnik otrzymał zwrot, dolicza odpowiednio kwoty poprzednio odliczone. Wobec tego zwrot podatku należy doliczyć do podatku, a nie do dochodu. Oznacza to, że był Pan zobowiązany do wykazania w zeznaniu podatkowym za 2021 r. zwrotu podatku z Wielkiej Brytanii za 2020 r., który otrzymał w 2021 r. Konsekwentnie - w zeznaniu podatkowym za 2022 r. będzie Pan zobowiązany do uwzględnienia ewentualnego zwrotu podatku z Wielkiej Brytanii za 2021 r. Wobec tego złożenie korekt zeznań za 2020 r. i 2021 r. - w celu niewykazania podatku zapłaconego w Wielkiej Brytanii i niewykazywania zwrotu tego podatku w momencie jego otrzymania - jest nieuzasadnione. Stąd też był Pan zobowiązany do wykazania w zeznaniu podatkowym za 2021 r. zwrotu podatku z Wielkiej Brytanii za 2020 r., który otrzymał w 2021 r. Nie ma zatem możliwości złożenia korekty zeznania za lata 2020 - 2021, gdyż otrzymany zwrot w 2021 r. należało uwzględnić w zeznaniu składanym za ten sam rok.

Ponadto w zeznaniu podatkowym za 2021 r. należało wykazać zwrot podatku zapłaconego za granicą w 2020 r. do wysokości odliczonego w zeznaniu składanym za rok poprzedni. Ewentualna nadwyżka powstała pomiędzy zwrotem a wysokością odliczenia w roku poprzednim jest neutralna podatkowo.

Zgodzić również należy się z Pana stanowiskiem, że jeżeli otrzyma Pan zwrot podatku w tym samym roku, w którym go zapłacił, nie będzie na Panu ciążył obowiązek wykazania w zeznaniu podatkowym podatku zapłaconego zagranicą, a następnie podatku zwróconego. Takie działanie jest neutralne podatkowo.

Podsumowując, Pana stanowisko odnośnie pytań 1-10 jest prawidłowe.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie ma możliwości potwierdzenia prawidłowości kwot przedstawionych w przedmiotowym wniosku z uwagi na fakt, że przepis art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa nakłada na organ podatkowy obowiązek udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego. Z uwagi na powyższe, nie podlegają urzędowej interpretacji zasady rachunkowego określania (wyliczenia) opisanych we wniosku należności, gdyż wykraczałoby to poza zakres interpretacji przepisów prawa podatkowego. Ewentualne przeliczenia, jakich należałoby dokonać, nie należą do kompetencji tut. organu.

Dodatkowe informacje

Końcowo zastrzec należy, że tutejszy organ podatkowy wydając interpretację indywidualną oparł się na przedstawionym przez Pana opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, tj. przyjmując za element opisu, że w związku z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania Pana dochody podlegały/będą podlegały opodatkowaniu w Wielkiej Brytanii.

Odnosząc się do powołanych przez Pana interpretacji indywidualnych stwierdzić należy, że interpretacje dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonych stanach faktycznych czy zdarzeniach przyszłych i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe, pomimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

- stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, oraz

- zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w.. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).