0114-KDIP2-1.4011.403.2022.2.MR - Ustalenie rezydencji podatkowej

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 kwietnia 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 27 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązku podatkowego.

Uzupełniła go Pani - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 2 lipca 2022 r. (data wpływu 5 lipca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Od lipca 2017 r. wraz z mężem Wnioskodawczyni wyjechała do Wielkiej Brytanii, gdzie nieprzerwalnie mieszkała i pracowała do końca października 2021 r. W tym okresie Wnioskodawczyni osiągnęła dochody jedynie w Wielkiej Brytanii i tam płaciła podatek od uzyskanych dochodów.

W Anglii Wnioskodawczyni otrzymała National Insurance Number (NIN), czyli numer ubezpieczenia społecznego.

W związku z procesem wyjścia Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej i zmieniających się przepisów - w sierpniu 2019 r. Wnioskodawczyni złożyła wniosek o przyznanie statutu osiedlonej. Wniosek ten został pozytywnie rozpatrzony i od sierpnia 2019 r. na okres 5 lat Wnioskodawczyni posiada Pre Settled Status (Wnioskodawczyni kopię załączyła do wniosku).

Wnioskodawczyni w Polsce przebywała jedynie podczas przysługującego jej urlopu. W roku 2021 na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Wnioskodawczyni przebywała nie więcej niż 79 dni.

Wnioskodawczyni zaznaczyła również, że w 2020 r. na terytorium Polski nie spędziła ani jednego dnia.

W 2021 r. Wnioskodawczyni nie uzyskała żadnych przychodów na terytorium Polski i nie posiadała żadnej nieruchomości.

Uzupełnienie stanu faktycznego

1. W roku 2021 miejscem zamieszkania Wnioskodawczyni dla celów podatku dochodowego była Wielka Brytania.

2. Wnioskodawczyni wskazała, że:

a) Stałe ognisko domowe w okresie będącym przedmiotem zapytania Wnioskodawczyni posiadała w Wielkiej Brytanii.

b) W okresie będącym przedmiotem zapytania aktywność społeczna, polityczna, kulturalna Wnioskodawczyni nie była umiejscowiona w Polsce ponieważ zamieszkiwała ona w Wielkiej Brytanii. Ze względu na pandemię covid19 Wnioskodawczynie nie prowadziła aktywności w Wielkiej Brytanii.

c) Nie posiadała żadnych inwestycji ani na terenie Wielkiej Brytanii ani w Polsce.

d) Nie posiadała i nie posiada żadnych kredytów na terenie Wielkiej Brytanii ani w Polsce.

e) Posiadała konta bankowe zarówno na terenie Wielkiej Brytanii jak i w Polsce.

f) Posiadała wraz z mężem samochód osobowy w Wielkiej Brytanii.

g) W żadnym kraju w 2021 r. nie posiadała majątku nieruchomego stanowiącego jej własność lub współwłasność.

h) W Wielkiej Brytanii była dopisana do polisy ubezpieczeniowej na samochód.

i) Brytyjski podmiot wypłacał jej wynagrodzenie w okresie będącym przedmiotem zapytania.

3. Wnioskodawczyni wskazała, że Wielka Brytania w okresie będącym przedmiotem zapytania traktowała ją jako rezydenta podatkowego. Według brytyjskiego prawa Wnioskodawczyni podlegała opodatkowaniu z uwagi na miejsce zamieszkania, dlatego też od jej wynagrodzenia (wszystkich tygodniówek) był pobierany podatek dochodowy i składka ubezpieczenia zdrowotnego.

4. Wyjeżdżając do Wielkiej Brytanii Wnioskodawczyni nie wykluczała przesiedlenia się tam na stałe. Obecnie Wnioskodawczyni jest w Polsce, ale z uwagi na brak pracy i życia z oszczędności rozważa ona powrót do Wielkiej Brytanii.

5. W tej chwili Wnioskodawczyni nie posiada umowy na czas nieokreślony, ani na terenie Wielkiej Brytanii ani na terenie Polski, ale Wnioskodawczyni posiadała taką formę umowy w Wielkiej Brytanii w okresie będącym przedmiotem zapytania.

6. Wnioskodawczyni wskazała, że posiada brytyjski certyfikat rezydencji.

Pytanie

Czy w tej sytuacji Wnioskodawczyni w Polsce za rok 2021 posiada ograniczony obowiązek podatkowy i tym samym nie podlega w Polsce opodatkowaniu od całości uzyskanych przychodów z pracy w Wielkiej Brytanii?

Pani stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ustawy PIT, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP (czyli mająca polską rezydencję podatkową) uważa się osobę fizyczną, która:

Zdaniem Wnioskodawczyni jej miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w 2021 r. było w Wielkiej Brytanii.

Wnioskodawczyni większość roku spędziła w Wielkiej Brytanii, gdzie pracowała do końca października. Listopad i grudzień Wnioskodawczyni spędziła w Polsce.

Wnioskodawczyni mieszkała w Anglii z mężem, czyli dla niej najbliższą rodziną (Wnioskodawczyni nie ma dzieci).

Zdaniem Wnioskodawczyni jej centrum interesów było skupione w Wielkiej Brytanii.

Wnioskodawczyni uważa, że nie spełniła ani jednego kryterium z art. 3 ust. 1a ustawy PIT, a tym samym ma ona ograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.

Zgodnie z powyższym, zdaniem Wnioskodawczyni, nie ma ona obowiązku rozliczania się w Polsce z dochodów uzyskanych w Wielkiej Brytanii. Wnioskodawczyni nie musi również składać zeznania podatkowego, gdyż nie uzyskała żadnych przychodów w Polsce w roku 2021.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Z kolei w myśl art. 3 ust. 2b ww. ustawy:

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

6a) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;

7. tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne

nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia

umowy i wykonania świadczenia; 8. niezrealizowanych zysków, o których mowa w art. 30da.

Na podstawie art. 4a omawianej ustawy:

Powyższe przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem "lub", co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie - podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Definicja "osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie" odnosi się bezpośrednio do określenia "miejsca zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika "lub" w sformułowaniu "centrum interesów osobistych lub gospodarczych" dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP.

Przez "centrum interesów osobistych" należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczna, polityczna, kulturalna, obywatelska, przynależność do organizacji/klubów, uprawiane hobby itp. Z kolei "centrum interesów gospodarczych" to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunek ten stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Uznanie osoby fizycznej za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy, nie przesądza o uznaniu tej osoby, za osobę podlegającą w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a, 2b ustawy stosuje się bowiem z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Ocena, czy podatnik podlega w Rzeczypospolitej Polskiej ograniczonemu czy nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu powinna być dokonana w każdym przypadku indywidualnie z uwzględnieniem postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Jak wskazała Pani we wniosku, w roku 2021 r. mieszkała Pani i pracowała w Wielkiej Brytanii, a zatem w przedmiotowej sprawie mają zastosowanie przepisy Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840) zmodyfikowane Konwencją wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzoną w Paryżu 24 listopada 2016 r., podpisaną w Paryżu 7 czerwca 2017 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 1369).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 tej Konwencji:

W rozumieniu niniejszej Konwencji, określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże, określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski majątkowe ze źródeł w nim położonych.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ww. Konwencji:

Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas jej status określa się zgodnie z następującymi zasadami:

Dla potrzeb dokonania interpretacji ww. przepisu, należy sięgnąć do Komentarza Modelowej Konwencji OECD. Głównym celem Modelowej Konwencji OECD jest umożliwienie rozwiązywania w sposób jednolity najczęściej występujących problemów w zakresie międzynarodowego prawnego podwójnego opodatkowania. Zgodnie z zaleceniami Rady OECD, państwa członkowskie przy zawieraniu lub rewizji dwustronnych konwencji powinny stosować się do Modelowej Konwencji i do interpretacji zawartej w Komentarzu do tej Konwencji. Postanowienia Konwencji zyskały powszechne (światowe) uznanie wyrażające się włączaniem ich do większości dwustronnych umów. Wiele umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, które zawarła Polska z innymi krajami zostało sporządzone w zgodzie z postanowieniami Modelowej Konwencji OECD, w tym Konwencja zawarta między Polską i Wielką Brytanią.

Według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, że osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania, w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas. Zgodnie z Komentarzem, istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały. Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu Umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze. Przez takie powiązania, Komentarz nakazuje rozumieć ośrodek interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby. Jeśli miejsca zamieszkania nie można ustalić na podstawie tego kryterium, należy ustalić je biorąc pod uwagę przede wszystkim miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, a następnie obywatelstwo danej osoby.

Tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej zostały wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast, jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Z przedstawionych przez Panią informacji wynika, że:

6. Pani centrum interesów życiowych w 2021 r. znajdowało się w Wielkiej Brytanii - mieszkała tam Pani z mężem;

Powzięła Pani w wątpliwość, czy za 2021 rok posiadała Pani ograniczony obowiązek podatkowy, a tym samym czy powinna się Pani rozliczyć w Polsce z dochodów uzyskiwanych na terytorium Wielkiej Brytanii.

Z analizy przedstawionych przez Panią informacji wynika, że w 2021 r. przebywała Pani w Polsce jedynie podczas przysługującego Pani urlopu. Stałe ognisko domowe w okresie będącym przedmiotem zapytania posiadała Pani w Wielkiej Brytanii. Posiada Pani ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze z Wielką Brytanią - w Wielkiej Brytanii mieszka bowiem Pani mąż, nie ma Pani dzieci. W Wielkiej Brytanii korzystała Pani z samochodu, była dopisana do jego polisy ubezpieczeniowej, posiadała Pani konto bankowe i miała Pani również pracę, która była Pani źródłem utrzymania. W 2021 r. nie uzyskała Pani żadnych przychodów na terytorium Polski. Od sierpnia 2019 r. posiada Pani na 5 lat status osoby osiedlonej w Wielkiej Brytanii. Posiada Pani brytyjski certyfikat rezydencji.

Zatem należy uznać że w 2021 r., podlegała Pani w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. tylko od dochodów (przychodów) osiągniętych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W konsekwencji dochód osiągnięty w 2021 r. (do końca października 2021 r.) w Wielkiej Brytanii nie podlega opodatkowaniu w Polsce.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi się Pan zastosować do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).