0114-KDIP2-1.4011.182.2022.2.JF - Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych - najem

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 luty 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 10 lutego 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości rozliczenia dochodu uzyskiwanego z tytułu najmu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Uzupełniła go Pani - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 28 kwietnia 2022 r. (wpływ 4 maja 2022 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawczymi posiada wraz z mężem na współwłasność dwa lokale mieszkalne w (...). Lokale usytuowane są w budynku wielomieszkaniowym, a ich przeznaczeniem są cele mieszkaniowe. Mąż Wnioskodawczym prowadzi na własny rachunek działalność gospodarczą niezwiązaną z wynajmem i podnajmem nieruchomości.

Sytuacja dotycząca wskazanych lokali mieszkalnych przedstawia się następująco:

Wnioskodawczyni zawarła umowę najmu z najemcą, której przedmiotem jest oddanie najemcy wskazanych lokali do używania, w celu prowadzenie działalności gospodarczej, polegającej na krótkoterminowym wynajmie tych lokali, bez udziału Wnioskodawczyni. Umowa została zawarta poza działalnością gospodarczą męża Wnioskodawczyni i nie ma żadnego powiązania z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

W okresie obowiązywania umowy Najemca upoważniony jest do całościowej obsługi wynajmu lokali na krótkoterminowy pobyt, w tym rezerwacji oraz udostępniania lokali wedle swojego uznania oraz do pobierania opłat za pobyt. Najemca zawiera umowy z "gośćmi" w imieniu własnym, a opłaty za pobyt wpłacane są na jego rachunek bankowy lub do kasy. Opłaty eksploatacyjne, w tym opłaty za wywóz śmieci, energię, gaz, wodę, ogrzewanie, kanalizację, fundusz remontowy, fundusz bieżący oraz pozostałe koszty wynikające z utrzymania lokali ponosi Wnioskodawczyni wraz z mężem (jako współwłaściciele).

Wynagrodzenie należne Wnioskodawczyni wypłacane jest przez najemcę na podstawie miesięcznych rozliczeń w formie procentowego udziału od uzyskanych przez najemcę wpływów netto (pomniejszonych np. o prowizje z tytułu ogłoszenia lokali w portalach typu (...). Rozliczeniami z najemcą zajmuje się Wnioskodawczyni na własny rachunek, bez udziału męża, na co mąż Wnioskodawczyni wyraził zgodę. Mąż Wnioskodawczyni złożył bowiem oświadczenie do naczelnika właściwego urzędu skarbowego, iż w zakresie rozliczania podatkowego właściwego dla przedmiotowych lokali właściwa jest Wnioskodawczyni, a on nie sprzeciwia się temu, aby Wnioskodawczyni pobierała przychód z najmu tych lokali i rozliczała się z niego podatkowo we własnym zakresie. Wynagrodzenie wypłacane jest na podstawie faktur VAT wystawionych przez Wnioskodawczynię, która na tę okoliczność zarejestrowała się jako czynny podatnik VAT. Wnioskodawczyni traktuje wyżej opisany najem jako tzw. najem prywatny i z tytułu uzyskanego od najemcy wynagrodzenia odprowadza do Urzędu Skarbowego podatek dochodowy w formie ryczałtu ewidencjonowanego za całość uzyskanego wynagrodzenia z umowy (8,5% do 100.000 zł i 12,5% powyżej 100.000 zł).

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego.

Wnioskodawczyni ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.

Wnioskodawczyni chce rozliczyć przychody za okres bieżący, tj. od (...) 2022 r.

Wnioskodawczyni nie prowadzi dodatkowo żadnej działalności gospodarczej.

Lokale, o których mowa we wniosku nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych.

Najem nie jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej.

Tylko Wnioskodawczyni ma prawo do pobierania pożytków. Wynika to z tego, iż mąż Wnioskodawczyni wyraził zgodę w treści umowy najmu na zawarcie jej wyłącznie przez Wnioskodawczynię oraz na uzyskiwanie przez Nią z tego tytułu przychodu. Mąż złożył w tym względzie stosowne oświadczenie o charakterze podatkowym do właściwego Urzędu Skarbowego.

Umowa najmu jest zawarta wyłącznie przez Wnioskodawczynię.

Czynności związane z podnajmowaniem są podejmowane przez Wnioskodawczynię w sposób ciągły.

Umowa o najem podpisana jest z jednym najemcą, który we własnym imieniu, za uprzednio wyrażoną przez Wnioskodawczynię zgodą, podnajmuje je w dalszej kolejności gościom. Wnioskodawczyni nie zawiera innych umów cywilnoprawnych o zarządzanie lokalami.

Przyjeżdżający do lokalu goście nie są de facto gośćmi Wnioskodawczyni, tylko gośćmi stałego najemcy Wnioskodawczyni, mimo, że składnikiem czynszu jaki płaci Wnioskodawczyni Jej najemca jest procent od uzyskanych od gości wpływów. Pozyskiwanie gości jest zadaniem najemcy Wnioskodawczyni.

Najem mieszkania zawarty jest na podstawie umowy o najem z jednym najemcą.

Pierwszy przychód z tego tytułu Wnioskodawczyni osiągnęła w (...) r.

Wnioskodawczyni posiada wraz z mężem wspólność majątkową dotyczącą omawianego lokalu.

"Czynsz" z tytułu najmu jest wypłacany Wnioskodawczyni przez Jej jednego najemcę, a składnikiem tego czynszu jest procent od uzyskanych przez najemcę Wnioskodawczyni wpływów od gości.

Dodatkowe usługi zapewnia gościom najemca Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni nie zawiera żadnych dodatkowych umów cywilno-prawnych w celu obsługi lokali.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni przeformułowała pytania oraz przedstawiła własne stanowisko do przeformułowanych pytań

Pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

1. Czy prawidłowo Wnioskodawczyni traktuje przedstawioną formę wynajmu jako najem prywatny?

2. Czy Wnioskodawczyni ma obowiązek rozliczać się z tytułu podatku dochodowego od całości uzyskanych z najmu wpływów oraz czy w związku z tym może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT do przychodów z prywatnego najmu?

Niniejsza interpretacja stanowi udzielenie odpowiedzi w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych na pytanie nr 1 wniosku oraz na pytanie nr 2 w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast w zakresie pytania nr 2, w części dotyczącej podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawczyni ma prawo do traktowania przedstawionego wynajmu jako tzw. wynajmu prywatnego bez konieczności prowadzenia działalności gospodarczej w tym zakresie. Wnioskodawczyni ma również obowiązek rozliczać się z tytułu podatku dochodowego od całości uzyskanych przychodów z najmu, bez podziału przychodów na Wnioskodawczynię i Jej męża. Dodatkowo Wnioskodawczyni ma prawo do korzystania ze zwolnienia z podatku VAT w odniesieniu do przychodów z omawianego najmu.

Przychody z najmu można zaliczyć do jednego z dwóch źródeł:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są: najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Biorąc pod uwagę, iż:

4. umowa najmu nie jest zawarta w ramach żadnej działalności gospodarczej, tylko przez Wnioskodawczynię jako osobę prywatną; - uznać należy, że wskazane lokale mieszkalne nie stanowią majątku związanego z jakąkolwiek działalnością gospodarczą.

Mając na względzie treść Uchwały NSA z dnia 24 maja 2021 r. (sygnatura akt: II FPS 1/21) o tym, czy najem nieruchomości prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej, czy też jako najem prywatny, decyduje sam podatnik. Przychody z najmu nieruchomości są kwalifikowane jako najem prywatny (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), chyba że podatnik zakwalifikował tę nieruchomości do składników majątkowych związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą, tj. np. wprowadził te nieruchomości do ewidencji środków trwałych. Oznacza to więc, że aby zakwalifikować przychody z najmu do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) nieruchomość musi zostać wprowadzona do ewidencji środków trwałych firmy. Treść przytaczanych przepisów wyklucza z pozarolniczej działalności gospodarczej wszelkie przychody wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2, 4-9, a więc również art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli najem prywatny. Zgodnie z przytoczoną Uchwałą NSA bez znaczenia pozostaje ilość wynajmowanych lokali oraz wielkość osiąganych przychodów i zarobkowy cel prowadzonego wynajmu.

Kwestią kluczową jest rozpoznanie czy do rozliczeń podatkowych z Urzędem Skarbowym Wnioskodawczyni jest zobowiązana samodzielnie od całości przychodów z najmu czy też od połowy przychodów oraz czy Wnioskodawczyni korzysta ze zwolnienia z podatku VAT w odniesieniu do omawianych przychodów z najmu.

Zgodnie z art. 36 § 1 oraz 2 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym. Jednakże przepis dopuszcza sytuację, w której każdy z małżonków samodzielnie zarządza majątkiem wspólnym. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku. Zgodnie art. 37 § 1 pkt 1 k.r.o. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków potrzebna jest zgoda drugiego małżonka. Wynika z tego, że dopuszczalne są sytuacje, w których jedno z małżonków jest stroną czynności prawnej dotyczącej składnika majątku wspólnego, w tym np. rozliczania umowy najmu. W takim przypadku konieczne jest wyrażenie zgody przez drugiego małżonka. Mając na względzie ewentualne posiadanie statusu czynnego podatnika VAT zauważyć należy, iż małżonkowie, rozumiani jako związek, nie są wymienieni jako podatnicy tego podatku. Oznacza to, że w zależności od uzgodnień między nimi podatnikiem podatku VAT będzie albo mąż, albo żona, albo też oboje. W praktyce o tym kto jest podatnikiem zarówno podatku VAT jak i podatku dochodowego od osób fizycznych decyduje uzgodnienie pomiędzy małżonkami.

Jako, że mąż Wnioskodawczyni wyraził zgodę na to, ażebym to Wnioskodawczyni zajmowała się wynajmem rzeczonych lokali mieszkalnych na własny rachunek zasadnym jest, abym to Wnioskodawczyni rozliczała się z podatku dochodowego od osób fizycznych od całości osiąganego z tytułu wynajmu nieruchomości wynagrodzenia. Mąż Wnioskodawczyni wyraził bowiem zgodę w treści umowy najmu na zawarcie jej wyłącznie przez Wnioskodawczynię i uzyskiwania przez Nią z tego tytułu przychodu, jak również złożył stosowne oświadczenie o charakterze podatkowym, o którym mowa była przy okazji wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy. Co za tym idzie to Wnioskodawczynię należy brać pod uwagę pod kątem rozstrzygnięcia podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, najem nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe jest zwolniony z VAT, bez względu na wysokość osiągniętego przychodu. Co więcej, ze zwolnienia tego korzystają zarówno ci podatnicy, którzy świadczą usługi najmu w ramach zarejestrowanej działalności gospodarczej, jak i ci, którzy wykonują je w ramach tzw. najmu prywatnego.

Biorąc pod uwagę wszystko powyższe uznać należy, iż Wnioskodawczyni prawo do traktowania omawianego wynajmu jako tzw. wynajmu prywatnego bez konieczności prowadzenia działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni zobowiązana jest z tego tytułu do rozliczania się z Urzędem Skarbowym z podatku dochodowego od przychodów tak osiągniętych i korzystania ze zwolnienia z podatku VAT w odniesieniu do tych przychodów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, z późn. zm.):

opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i pkt 6 tego przepisu:

- pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),

- najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Przy czym zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczącym źródła przychodów, jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika zatem, że najem dla celów podatkowych może być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 omawianej ustawy podatkowej.

Umowa najmu została zdefiniowana w art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740, z późn. zm.):

Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Stronami umowy najmu są wynajmujący oraz najemca. Do zawarcia umowy najmu dochodzi wówczas, gdy strony uzgodnią istotne jej składniki, do jakich należą przedmiot najmu i czynsz. Na podstawie umowy najmu najemca uzyskuje prawo do używania cudzej rzeczy w zamian za zapłatę czynszu.

Najem może być zawarty na czas oznaczony albo na czas nieoznaczony. Zawarcie umowy na czas oznaczony może polegać na wskazaniu daty kalendarzowej zakończenia najmu, określeniu czasu jego trwania w dniach, tygodniach, bądź innym oznaczeniu jego momentu końcowego. Jeśli w umowie czas nie został w ten sposób określony, ani też nie wynika w sposób dostateczny z okoliczności, uważa się, że została ona zawarta na czas nieoznaczony.

Tak więc podatnicy mogą osiągać przychody z najmu niestanowiącego przedmiotu pozarolniczej działalności gospodarczej, jak i z najmu w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. W obydwu przypadkach przychód jest osiągnięty na podstawie tego samego rodzaju stosunku cywilnoprawnego łączącego strony, jakim jest umowa najmu.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych należy stwierdzić, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodów (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy). W przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą albo najem jest przedmiotem tej działalności, wynajmowanie nieruchomości zaliczane jest do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W tym miejscu wskazać należy na Uchwałę NSA z 24 maja 2021 r., II FPS 1/21, gdzie wskazano: "To zatem podatnik decyduje o tym czy "powiązać" określone składniki swojego mienia z wykonywaniem działalności gospodarczej, czy też zachować je w zarządzie majątkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą i oddać np. w najem. (...)

Przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze są zaliczane bez ograniczeń do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, chyba że stanowią składnik majątkowy mienia osoby fizycznej, który został przez nią wprowadzony do majątku związanego z wykonywaniem działalności gospodarczej.

Zasadą jest zatem kwalifikowanie przychodów do źródła - najem, a wyjątkiem sytuacja, w której podatnik, z uwagi na zakwalifikowanie składników majątku do kategorii "związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą" - do przychodów z działalności gospodarczej."

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że najem dla celów podatkowych może być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza albo jako odrębne źródło przychodów (tzw. najem prywatny). Jeśli przedmiotem najmu są składniki majątku związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, to powinien zostać rozliczony na zasadach właściwych dla tej działalności.

W myśl art. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 1993, z późn. zm.):

Ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne:

- prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą (pkt 1);

- osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. O podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o podatku dochodowym" (pkt 2).

Według art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym, opłacają ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

W myśl art. 6 ust. 1 ww. ustawy

Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej "spółką". Do przychodów przedsiębiorstwa w spadku nie stosuje się przepisu art. 12 stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i ich płatność ust. 10a.

Zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tych tytułów stosuje się przepisy art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Stosownie do art. 6 ust. 1b ww. ustawy

Do przychodów, o których mowa w ust. 1a, nie ma zastosowania przepis art. 8 ust. 1.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100 000 zł z tytułu przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a.

Przedstawiała Pani informacje, z których wynika, że:

Na podstawie zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy oraz przepisów prawnych w tym zakresie należy stwierdzić, że przychód z najmu realizowanego przez Panią należy zakwalifikować do przychodów, jakim jest najem określony w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przychody z tytułu najmu, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podlegają opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w art. 2 ust. 1a oraz art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, według stawki przewidzianej w art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a tej ustawy, tj. 8,5% do kwoty 100 000 zł, natomiast od nadwyżki ponad tę kwotę według stawki 12,5%.

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 12 ust. 5 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, przychody z udziału w spółce w odniesieniu do każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku. W razie braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Z przepisu art. 12 ust. 6 ww. ustawy wynika, że zasada, o której mowa w ust. 5, ma również zastosowanie do małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, osiągających przychody, o których mowa w art. 6 ust. 1a, chyba że złożą pisemne oświadczenie o opodatkowaniu całości przychodu przez jednego z nich.

Zgodnie z ust. 7 tego przepisu, oświadczenie, o którym mowa w ust. 6, składa się właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymany został pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnięty został w grudniu roku podatkowego.

Z art. 12 ust. 8 ww. ustawy wynika, że wybór zasady opodatkowania całości przychodu przez jednego z małżonków wyrażony w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 6, obowiązuje przy dokonywaniu wpłat na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych za cały dany rok podatkowy, chyba że w wyniku rozwodu albo orzeczenia przez sąd separacji nastąpił podział majątku wspólnego małżonków i przedmiot umowy przypadł temu z małżonków, na którym nie ciążył obowiązek dokonywania wpłat na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Zgodnie z art. 12 ust. 8a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, wybór zasady opodatkowania całości przychodu przez jednego z małżonków, wyrażony w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 6, dotyczy również lat następnych, chyba że w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został otrzymany pierwszy w roku podatkowym przychód, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód otrzymany został w grudniu roku podatkowego, małżonkowie zawiadomią w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z opodatkowania całości przychodu przez jednego z małżonków.

W myśl ust. 8c tego artykułu oświadczenie, o którym mowa w ust. 6, oraz zawiadomienie, o którym mowa w ust. 8a, mogą być podpisane przez jednego z małżonków. Podpisanie oświadczenia lub zawiadomienia przez jednego z małżonków traktuje się na równi ze złożeniem przez niego oświadczenia o upoważnieniu go przez jego współmałżonka do złożenia oświadczenia lub zawiadomienia w imieniu obojga małżonków. Oświadczenie to składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania.

Stosownie do art. 71 ust. 1 ustawy z 23 listopada 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw - Dz. U. poz. 2105 z późn. zm.:

Podatnicy osiągający w 2022 r. przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy zmienianej w art. 1, mogą stosować zasady opodatkowania tych przychodów obowiązujące na dzień 31 grudnia 2021 r., z zastrzeżeniem ust. 2.

W myśl art. 71 ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych i podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych mogą, nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2022 r., zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych będących odpowiednio budynkami mieszkalnymi, lokalami mieszkalnymi stanowiącymi odrębną nieruchomość, spółdzielczym własnościowym prawem do lokalu mieszkalnego lub prawem do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, nabytych lub wytworzonych przed dniem 1 stycznia 2022 r.

Oznacza to, że od 1 stycznia do 31 grudnia 2022 r. podatnicy, którzy osiągają przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze (czyli z tzw. najmu prywatnego), mogą stosować formy opodatkowania obowiązujące na 31 grudnia 2021 r.

Zatem zarówno przychody/dochody z najmu prywatnego podatnika, który takie przychody/dochody osiągał do 31 grudnia 2021 r., jak i podatnika, który pierwszy taki przychód/dochód osiągnie od 1 stycznia 2022 r., mogą podlegać opodatkowaniu w 2022 r.:

Mając na uwadze treść powyższych przepisów stwierdzić należy, że przychody osiągnięte z tytułu wynajmu lokali mieszkalnych na zasadach najmu prywatnego, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowuje się na zasadach ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, stosownie do art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. W Pani sytuacji, gdy Pani nie prowadzi działalności gospodarczej, nie ma przeszkód by przychody z tytułu najmu prywatnego lokali mieszkalnych opodatkować na zasadach zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne według stawki przewidzianej w art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a tejże ustawy. Ponadto biorąc pod uwagę, że mąż Pani wyraził zgodę na to, ażeby to Pani zajmowała się wynajmem rzeczonych lokali mieszkalnych na własny rachunek, zasadnym jest, aby to Pani rozliczała się z podatku dochodowego od osób fizycznych od całości osiąganego z tytułu wynajmu nieruchomości wynagrodzenia. Mąż Pani wyraził zgodę na zawarcie umowy najmu wyłącznie przez Panią i uzyskiwania przez Nią z tego tytułu przychodu, jak również złożył stosowne oświadczenie o charakterze podatkowym.

Wobec powyższego, Pani stanowisko w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pani sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pani zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), lbo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.)