0114-KDIP2-1.4010.97.2018.1.KS

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2018 r. (data wpływu 7 lutego 2018 r.) uzupełnione pismem z dnia 15 marca 2018 r. (data nadania: 19 marca 2018 r., data wpływu 20 marca 2018 r.) na wezwanie z dnia 12 marca 2018 r. nr 0114-KDIP2-1.4010.34.2018.1.KS (data nadania: 12 marca 2018 r., data doręczenia 13 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji ponoszonych przez Spółkę kosztów magazynowania do kosztów pośrednio związanych z przychodem (pytanie nr 2)- jest prawidłowe.

W dniu 7 lutego 2018 r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do podatkowych kosztów uzyskania przychodów kosztów magazynowania i ich kwalifikacji do kosztów pośrednio związanych z przychodem.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Grupa S.A. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest spółką której głównym przedmiotem działalności jest produkcja i sprzedaż cementu. Spółka jest członkiem podatkowej grupy kapitałowej. Począwszy od 1 maja 2014 r., rozliczenia podatku dochodowego od osób prawnych Spółki są dokonywane w ramach tej podatkowej grupy kapitałowej.

Niniejszy wniosek dotyczy ustalenia prawidłowej wysokości kosztów uzyskania przychodów przez Wnioskodawcę w związku z poniżej opisanymi wydatkami ponoszonymi przez Spółkę.

Od 2009 r. Spółka wynajmuje budynki (dalej: Magazyny), w których przechowuje zapasy związane z projektem inwestycyjnym (dalej: Zapasy) polegającym na budowie pieca do wypału klinkieru wraz z instalacjami towarzyszącymi, którego głównym celem było zwiększenie mocy produkcyjnych Spółki. Zapasy te były nabywane od 2009 r. z przeznaczeniem do tego projektu, jednakże do chwili obecnej nie została podjęta ostateczna decyzja odpowiednich władz Spółki co do realizacji tego projektu. Wyjątkowo jednak zdarza się, że z Magazynów są pobierane Zapasy do bieżąco prowadzonych innych inwestycji, czy też działań remontowo-konserwacyjnych, czasem prowadzona jest również sprzedaż Zapasów.

Spółka ponosi szereg kosztów związanych z magazynowaniem Zapasów, m.in.:

* wynajmu Magazynów;

* wynajmu maszyn i urządzeń znajdujących się w Magazynach (np. suwnicy, wózka widłowego);

* bieżącego użytkowania oraz konserwacji Magazynów oraz maszyn i urządzeń znajdujących się w Magazynach;

* ubezpieczenia;

* deratyzacji

(dalej: Koszty Magazynowania).

Wskazane powyżej Koszty Magazynowania są księgowane na odrębnym koncie księgowym i obciążają wynik finansowy Spółki.

Spółka nie rozpoznawała Kosztów Magazynowania jako kosztów uzyskania przychodów, w tym także jako wydatków powiększających wartość początkową środków trwałych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Koszty Magazynowania stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT?

2. Czy Koszty Magazynowania jako tzw. pośrednie koszty uzyskania przychodów mogą zostać potrącone w dacie ich poniesienia?

Przedmiotem interpretacji jest rozstrzygnięcie w zakresie pytania numer 2.

W zakresie pytania oznaczonego numerem 1 wniosek zostanie rozpatrzony odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawodawca wyróżnia koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty pośrednie), odrębnie normując zasady ich potrącalności (art. 15 ust. 4, 4b-4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2343 z późn. zm., dalej: ustaw o CIT).

Ustawa o CIT nie zawiera legalnych definicji kosztów bezpośrednio związanych z przychodami i innych niż bezpośrednio związane z przychodami. Zgodnie jednak z ugruntowanym poglądem, reprezentowanym w orzecznictwie oraz doktrynie prawa podatkowego, kosztami bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. W takim przypadku możliwa jest odpowiednia alokacja poniesionego wydatku do odpowiadającego mu przychodu. Do tej kategorii należą m.in.: koszty produkcji materiałów, koszty zakupu materiałów do produkcji, czy koszty zakupu usług obcych wykorzystanych w procesie produkcyjnym.

Natomiast pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie da się alokować wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika - brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Do tej kategorii należą przykładowo koszty zarządu czy też koszty wynajmu biura.

W pierwszej kolejności należy stwierdzić, że Koszty Magazynowania nie stanowią kosztów bezpośrednio związanych z przychodami. Ich poniesienie nie jest wprost niezbędne do osiągnięcia konkretnych przychodów, a ich wartości nie można alokować do wartości odpowiadających im przychodów.

Koszty Magazynowania będą natomiast stanowiły pośrednie koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 4d ustawy o CIT. Bez wątpienia ww. wydatki stanowią koszty uzyskania przychodów, a jednocześnie są wydatkami niezwiązanymi z określonymi przychodami (tj. nie są kosztami bezpośrednimi). Ich poniesienie przez Spółkę związane jest natomiast z ogółem działalności Spółki, tj. umożliwieniem realizacji przez Spółkę określonych projektów inwestycyjnych. Wnioskodawca zakupił bowiem Zapasy przeznaczone do realizacji inwestycji, które muszą być przechowywane w określonych warunkach, aby mogły być potencjalnie zdatne do ich dalszego wykorzystania.

Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Z kolei, na podstawie art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Z analizy powyższych przepisów wynika, że Wnioskodawca może potrącić Koszy Magazynowania w dacie ich poniesienia, tj. odniesienia ich jako kosztu w ciężar wyniku finansowego Spółki (z wyjątkiem kosztów rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów).

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy znajduje ponadto potwierdzenie m.in. w następujących interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego:

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 stycznia 2014 r., sygn. IPPB3/423-855/13-2/k.k.;

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 30 maja 2008 r., nr IBPB3/423-449/08/AK;

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 stycznia 2009 r., nr IPPB3/423-1558/08-4/EŻ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie kwalifikacji ponoszonych przez Spółkę kosztów magazynowania do kosztów pośrednio związanych z przychodem jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla Organu wydającego przedmiotową interpretację.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.