0114-KDIP2-1.4010.65.2021.2.JS - Ulga B+R w firmie prowadzącej działalność w zakresie produkcji maszyn, urządzeń oraz linii produkcyjnych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2021 r. (data wpływu 19 lutego 2021 r.) uzupełnionego pismem z dnia 29 kwietnia 2021 r. (data nadania 30 kwietnia 2021 r., data wpływu 4 maja 2021 r.) na wezwanie z dnia 19 kwietnia 2021 r. Nr 0114-KDIP2-1.4010.65.2021.1.JS (data nadania 19 kwietnia 2021 r., data odbioru 23 kwietnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* ustalenia, czy podejmowana przez Spółkę działalność w części odnoszącej się do konstruowania i produkcji maszyn, urządzeń oraz linii produkcyjnych, oraz modyfikacji istniejących już produktów poprzez wprowadzenie znaczących zmian, stanowi działalność badawczo-rozwojową (pytanie Nr 1) - jest prawidłowe,

* możliwości zaliczenia do kosztów kwalifikowanych mogących podlegać odliczeniu w ramach ulgi badawczo-rozwojowej w myśl art. 18d ust. 2 i 3 u.p.d.o.p. (pytanie Nr 2), tj.:

* zakup materiałów niezbędnych do wytworzenia maszyn;

* odpisy amortyzacyjne od środka trwałego w postaci:

* ramienia gwintującego wraz ze stołem, adapterem, oraz kompletem oprawek;

* spawarki;

* komputerów PC;

* żurawia warsztatowego, który planuje zakupić Spółka, który również będzie stanowił środek trwały;

* wynagrodzenia pracowników, którzy wykonywali/wykonują/będą wykonywać czynności związane z projektowaniem oraz wytwarzaniem prototypów,

* w części, w której składniki wynagrodzenia stanowią należności ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. a pracownicy faktycznie wykonywali/wykonują/będą wykonywać zadania w ramach realizacji prac B+R,

- jest prawidłowe,

* wynagrodzenia pracowników, w części, w której pracownicy faktycznie nie wykonywali/nie wykonują/nie będą wykonywać zadań w ramach realizacji prac B+R przebywając na zwolnieniu bądź urlopie - jest nieprawidłowe,

* wpłaty na Pracownicze Plany Kapitałowe, w przypadku pracowników zatrudnionych w oparciu o umowy o pracę, które Spółka będzie zobowiązana dokonywać - jest prawidłowe,

* ustalenia, czy (pytanie Nr 3):

* podejmowana przez Spółkę działalność w przypadku wytworzenia i wdrożenia przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności prototypu, stanowi działalność badawczo-rozwojową - jest prawidłowe,

* możliwości zaliczenia do kosztów kwalifikowanych mogących podlegać odliczeniu w ramach ulgi badawczo-rozwojowej w myśl art. 18d ust. 2 u.p.d.o.p., tj.:

* materiały do wytworzenia prototypów, tj. mechanika, łożyska, silniki elektryczne, czujniki, elementy automatyki, stal;

* stanowiska komputerowe do projektowania 3D, tj. odpowiedni sprzęt oraz oprogramowanie,

* środki trwałe bądź wartości niematerialne i prawne wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej,

* wynagrodzenia pracowników, którzy wykonywali/wykonują/będą wykonywać czynności związane z pracami B+R, w części, w której składniki wynagrodzenia stanowią należności ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. a pracownicy faktycznie wykonywali/wykonują/będą wykonywać zadania w ramach realizacji ww. prac,

- jest prawidłowe,

* wynagrodzenia pracowników, w części, w której pracownicy faktycznie nie wykonywali/nie wykonują/nie będą wykonywać zadań w ramach realizacji prac B+R przebywając na zwolnieniu bądź urlopie - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ulgi badawczo-rozwojowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawcą jest Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, zarejestrowana pod adresem (...), (...), dalej jako Spółka. Przedmiotowa działalność w przeważającym zakresie dotyczy produkcji maszyn, urządzeń oraz linii produkcyjnych.

Spółka posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 865, 1018, 1309, 1358, 1495, 1571, 1572, 1649, 1655, 1798, 1978, 2020, 2200, 2217, 2473, z 2020 r. poz. 183, dalej zwana "ustawą o CIT").

Spółka nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402).

Spółka korzysta z dofinansowania uzyskanego od Agencji Rozwoju Przemysłu w zakresie nieobejmującym opisywanych we wniosku inwestycji. Ponadto - nie uzyskała dotacji w tym zakresie. Jednocześnie poniższy stan faktyczny i rozważania Spółki nie uwzględniają jakichkolwiek dofinansowań, a wyłącznie koszty pokrywane ze środków własnych. Dodatkowo, jej działalność nie jest prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 482).

Na wstępie Spółka zaznacza, że we wniosku posługuje się różnymi określeniami dla oznaczenia produkcji maszyn, urządzeń oraz linii produkcyjnych. Mianowicie, jeśli we wniosku używa następujących określeń: projekty, programy, maszyny, urządzenia, linie produkcyjne, rozwiązania to ma na myśli produkcję maszyn, urządzeń, linii produkcyjnych oraz oferowane usługi w tymże zakresie.

Przedmiotowa działalność gospodarcza Spółki dotyczy produkcji maszyn, urządzeń oraz linii produkcyjnych. Wykonywane w jej ramach czynności można podzielić na dwie części - produkcja i sprzedaż maszyn wykonywanych na podstawie projektów stworzonych już wcześniej przez Spółkę lub tworzenie nowych rozwiązań w całym cyklu procesu produkcyjnego danej maszyny, począwszy od przygotowywania szkiców przez wykonanie projektów od podstaw i skończywszy na sprzedaży gotowego sprzętu. Podejmowane prace można podzielić na poszczególne etapy, w ramach których wykonywane są różne działania z zakresu prowadzonej działalności.

W przypadku, kiedy czynności podejmowane przez Spółkę polegają na produkcji i sprzedaży już wcześniej zaprojektowanego modelu maszyny, prace polegają na konstruowaniu, montażu i sprzedaży danego modelu. Na etapie konstruowania i montażu może dochodzić do naniesienia drobnych modyfikacji w projekcie, podyktowanych koniecznością personalizacji danego sprzętu wedle wymagań ze strony zamawiającego. Jednakże, w przeważającej większości działalność podejmowana przez Spółkę polega na prototypowaniu. Poprzez prototypowanie Spółka rozumie tworzenie zupełnie nowych maszyn. Proces ten dzieli się kolejno na przygotowywanie szkicu (schematu) maszyny, w trakcie którego konstruktorzy przygotowują koncepcje funkcjonowania maszyny. Etap ten jest niezwykle pracochłonny oraz wymaga bardzo dokładnej analizy dokonywanej przez konstruktorów, gdyż maszyna musi jak najbardziej odpowiadać potrzebom zamawiającego. W dalszej kolejności zostaje przedstawiona oferta zamawiającemu, co wieńczy się sprzedażą zaprojektowanej maszyny. Po przedstawieniu oferty zamawiającemu, oraz jej zaakceptowaniu, kolejnym etapem prac jest projektowanie maszyny od strony jej konstrukcji, mechanizmów oraz układów pneumatyki. Podobnie jak miało to miejsce przy tworzeniu szkicu (schematu) etap ten jest niezwykle istotny oraz wymaga wykorzystania specjalistycznej wiedzy z zakresu projektowania. W trakcie projektowania dochodzi również do tworzenia równolegle dokumentacji wykonawczej, elektrycznej oraz tworzenia oprogramowania maszyny. W tym miejscu Spółka pragnie zauważyć, że tworzone oprogramowanie może mieć różny efekt końcowy, w związku z tym osoba za nie odpowiedzialna musi opracować jego kod źródłowy w taki sposób - by maszyna była możliwie najbardziej wydajna. Po zakończeniu etapu projektowania, dochodzi do wykonania maszyny. Prace, które dotyczą montażu danej maszyny, Spółka wykonuje samodzielnie na terenie własnego warsztatu. Zdarza się również, że Spółka zamawia, zleca usługi (na przykład malowanie proszkowe, frezowanie, toczenie, wycinanie laserowe blach) zewnętrznemu wykonawcy. Po tym etapie, dochodzi do montażu maszyny u zamawiającego, który jest poprzedzony transportem sprzętu do zamawiającego przy wykorzystaniu podmiotu zewnętrznego.

Pośród maszyn wykonanych w ramach tych procesów można wskazać między innymi automat przeznaczony do pakowania elementów montażowych do okien dachowych (m.in. wkrętów, gwoździ) w worki foliowe - maszyna ta została wykonana na podstawie projektów już wcześniej wykonanych przez Spółkę, a kolejne etapy produkcji poprzedzała dokładna analiza wymagań technicznych. Badanie wymagań technicznych miało na celu przede wszystkim jak najlepsze dostosowanie produktu do specyfiki zadań wynikających z jego przeznaczenia, umożliwiając Spółce pominięcie działań rutynowych i okresowych. W ramach personalizacji sprzętu na potrzeby zamawiającego zmodyfikowano wcześniej już stworzony projekt poprzez wdrożenie nowych, wcześniej niestosowanych przez Spółkę rozwiązań, dotyczących poszczególnych elementów maszyny - zaprojektowano od nowa zgrzewarkę worków, zmieniając jej gabaryty, napędy oraz system rozwijania folii. Rozwiązania te znacząco unowocześniły maszynę oraz wzbogaciły wcześniej stworzony projekt - gdyż jak zostało to wskazane, tego typu rozwiązania, które usprawniają pracę automatu nie były dotychczas stosowane w działalności Spółki. W ramach prac nad wskazanym automatem, wprowadzono również zmiany co do modułów liczących detale, zmieniając ich liczbę oraz zmniejszając je o kilka centymetrów w rzucie z góry. Takie rozwiązanie pozwoliło usprawnić pracę maszyny dzięki zlikwidowaniu wibracji przenoszących się między modułami. Wpłynęło to pozytywnie na dokładność odliczania detali. Modyfikacje te wymagały naniesienia doniosłych zmian w projekcie, które zostały poprzedzone dokładnymi pomiarami oraz późniejszym testowaniem ich działania. Powyższe zapewniło stworzenie produktów, w których części główne zostały zaprojektowane w oparciu o nowe możliwości, które nie tylko skróciły czas pracy, lecz przede wszystkim wprowadziły do Spółki działania dotychczas niewystępujące.

Wśród nowo wprowadzonych rozwiązań, należy również wskazać projekty stołów do ręcznego pakowania, przystosowanych specjalnie do potrzeb pracowników zamawiającego oraz zintegrowanie stworzonej maszyny z maszyną zamawiającego. Wnikliwa analiza oraz testowanie produktu pozwoliło na przystosowanie wszelkich zastosowanych rozwiązań, stanowiących innowacje w skali działalności Spółki w taki sposób, aby maszyna była możliwie najbardziej funkcjonalna i usprawniała procesy związane z działalnością zamawiającego. W trakcie procesów produkcyjnych automatu dokonywano również dokładnych pomiarów, które pozwoliły dostosować poszczególne jego elementy. Opracowanie niniejszego projektu oraz jego wykonanie w sposób oczywisty wynika z działań Spółki, polegających na ciągłym i nieustannym rozwoju swojej oferty, bowiem wszelkie zastosowane innowacje wzbogaciły wachlarz możliwości, dzięki uzyskanemu doświadczeniu oraz wiedzy. Należy również zauważyć, że prace nad produktem były prowadzone w sposób metodyczny, tj. w oparciu o wcześniej ustalony plan, natomiast ich efekt nie jest możliwy do przewidzenia w początkowej fazie produkcji, jednak możliwy do odtworzenia. Ponadto, należy zauważyć, że wprowadzone rozwiązania stanowiły personalizację produktu, który w sposób definitywny odróżniał się od poprzednich, już wykorzystywanych w przedsiębiorstwie. Nie można pominąć faktu, że dane czynności znacząco poszerzyły nie tylko wiedzę i doświadczenie Spółki, ale również jej możliwości ofertowe, a co za tym idzie przyczyniły się do rozwoju jej działalności w zakresie produkcji maszyn, urządzeń oraz linii produkcyjnych, która w przyszłości zostanie wykorzystana i ponownie rozwinięta podczas kolejnych zleceń i prac.

Innym projektem wykonanym i realizowanym przez Spółkę była produkcja maszyn pakujących w woreczki foliowe oraz konfekcjonujących okucia do mebli. Pierwszą z maszyn zaprojektowano i wykonano od podstaw, natomiast co do drugiej wprowadzono modyfikacje w zakresie modułów liczących, które dostosowano do mniejszych elementów. Inną modyfikacją odróżniającą drugą z maszyn od prototypu było dodanie drukarki do etykiet oraz zmodyfikowanie oprogramowania maszyny. Przy produkcji trzeciej maszyny tego typu ograniczono liczbę modułów liczących do jednego, zrezygnowano z instalacji drukarki oraz zmodyfikowano oprogramowanie. Również i w tym przypadku, przed przystąpieniem do kolejnych etapów produkcji maszyn, dokonano wnikliwej analizy wymagań technicznych, a w późniejszej fazie również testowano jej działanie. Wszelkie zastosowane rozwiązania stanowiły novum w skali działalności Spółki oraz znacząco wpłynęły na rozwój jej działalności dzięki zdobytej wiedzy oraz doświadczeniu. Prace nad produkcją maszyn były wykonywane w sposób zaplanowany - począwszy od dokładnej analizy i projektowania prototypu, skończywszy na testowaniu i montażu maszyn u zamawiającego. Wszystkie zastosowane rozwiązania w procesie produkcji nowych automatów są możliwe do odtworzenia.

Kolejnym projektem wykonanym w ramach działalności Spółki było stworzenie maszyny stanowiącej ogniwo w procesie montowania mebli tapicerowanych. Maszynę stworzono od podstaw, a wszelkie zastosowane rozwiązania były dedykowane potrzebom klienta i dostosowane do wszelkich procedur zachodzących w działalności zamawiającego. Wśród rozwiązań wprowadzonych w projekcie były m.in. zasobnik na detale (podajnik wibracyjny zaprojektowany pod detale klienta), podajnik wibracyjny (stworzony na bazie wcześniej stworzonego projektu, wzbogacony o liczne modyfikacje - zmieniono wymiary i kształt misy), moduł pozycjonowania (zaprojektowany i wykonany od podstaw, na bazie wymagań ze strony zamawiającego, co stanowiło novum w zakresie projektów wykonywanych przez Spółkę). Także i w tym przypadku realizacji prac nad projektem, począwszy od wywiadu z klientem oraz stworzenia projektu prototypu, a skończywszy na jego montażu u zamawiającego, towarzyszyła im wnikliwa analiza oraz testowanie efektów pracy nad nim. Wszelkie przeprowadzone działania również przebiegały w sposób zaplanowany, natomiast skutki tych prac są możliwe do odtworzenia. Prace nad maszyną znacząco wzbogaciły doświadczenie i wiedzę Spółki, bowiem rozwiązania w niej zastosowane były zupełnie innowacyjne w dotychczasowej praktyce. Mimo, że maszyna stanowiła jednorazowy produkt, zastosowane w niej rozwiązania automatyzacyjne i techniczne z całą pewnością staną się inspiracją i prototypem innych produktów, niezwiązanych z akurat takim przeznaczeniem produkcyjnym jak powyższy automat.

Podkreślenia wymaga fakt, że tworzenie szkiców, projektów, późniejsza ich implementacja, konstrukcja, montaż oraz sprzedaż produktów, które odnoszą się do całego etapu produkcji konkretnego sprzętu, nie obejmują działań o charakterze rutynowym i okresowym. Każdy projekt obliguje Spółkę i jej pracowników do spersonalizowanego działania i podejścia, w trakcie którego powstają poszczególne elementy sprzętów, a produkt końcowy wyróżnia się na tle wcześniejszych produktów przez nią oferowanych. Każdy projekt jest indywidualny, a efekt końcowy dostosowywany do potrzeb poszczególnych jej zleceniodawców. Charakter podejmowanych czynności nie pozwala na odtwórczość w zakresie kolejnych realizacji. Cały proces wytwarzania maszyn, urządzeń i linii produkcyjnych przewiduje możliwości wprowadzania zmian i modyfikacji początkowych założeń, co z całą pewnością powoduje, iż nie ma mowy o przewidywalności. W jej działaniach istnieje również ryzyko wystąpienia nieprzewidzianych okoliczności, mających wpływ na proces wytwórczy. Powyższe zatem wskazuje, że zmiany i ulepszanie produktów oferowanych przez Spółkę pozbawione są prac o charakterze rutynowym i okresowym.

Poza projektowaniem i produkcją maszyn, w zakres usług wykonywanych przez Sp. z o.o. wchodzi również modernizacja maszyn, oprogramowania, oraz projektowanie, serwisowanie maszyn i produkcja części zamiennych.

Jak wskazano powyżej, procesy tworzenia maszyn są bardzo złożone i wymagają wykorzystania różnorodnych elementów i surowców, które dobiera się w zależności od specyfiki i przeznaczenia każdej z części poszczególnych maszyn. Wśród wykorzystywanych materiałów i surowców można wskazać elementy stalowe (blachy, profile, rury, przygotówki), które wykorzystywane są do frezowania i toczenia, elementy nierdzewne (blachy i profile), elementy aluminiowe (profile konstrukcyjne ITEM, przygotówki do frezowania, blachy), elementy z tworzyw sztucznych, służące do wygrodzenia, osłon, produkcji części roboczych maszyn, drobne elementy warsztatowe (śruby, nakrętki, wkręty, itp.), taśmy przenośników taśmowych, farby i lakiery, materiały eksploatacyjne, warsztatowe (drut spawalniczy, gazy, tarcze szlifierskie, piły do cięcia, maski spawalnicze, wkłady filtrów powietrza, końcówki do spawarki, taśmy klejące, kleje, zawiasy, uchwyty, rączki itp.), wiertła i frezy do frezarki (często dobierane do wymagań związanych z wykonaniem jakiejś części maszyny), łańcuchy. Ponadto, niezbędnymi elementami koniecznymi do wykonania maszyn są sterowniki maszyn PLC, panele dotykowe, falowniki do silników, różnego rodzaju sterowniki i kontrolery specjalistyczne, czujniki i sensory, elementy pneumatyki, silniki, kable i przewody, korytka kablowe, przyciski i kontrolki, szafy sterownicze oraz obudowy.

W ramach podejmowanych przez Spółkę czynności odnosząc się do produkcji maszyn, urządzeń i linii produkcyjnych, przed ich definitywnym wprowadzeniem do przedsiębiorstw zleceniodawców, należy wskazać, że do prac twórczych, niepowtarzalnych, nierutynowych i nieokresowych należą czynności wdrożeniowe, tj. polegające na montażu stworzonego sprzętu i dostosowaniu go do środowiska pracy klienta. Powyżej wskazany montaż u klienta i jego nadzór, a także wszystkie czynności z nim powiązane - tj. testowanie efektów pracy takiego montażu, uruchomienie maszyny, implementacja poprawek służących finalnemu dostosowaniu produktu oraz zmian i powiązanych z nim poprawek wynikłych w trakcie eksploatacji produktu oraz wprowadzanie modyfikacji i zmian po zamontowaniu, i uruchomieniu ich u klienta - w ocenie Spółki nie mogą być oceniane jako prace rutynowe i nietwórcze, a tym samym jako niespełniające cech działalności badawczo-rozwojowej. Osoby zaangażowane w prace wdrożeniowe i testowe muszą przejawiać pełne zaangażowanie i w dalszym ciągu podejmować czynności pozwalające na ostateczną personalizację i implementację zlecenia. Każde działanie podejmowane już po stworzeniu projektu przejawia element twórczości i innowacyjności, bowiem praca ze zleceniodawcami (klientami Spółki) wymaga od pracowników Spółki czynności nieplanowanych, umożliwiających wprowadzenie poprawek w stworzonym już projekcie, które umożliwią dostosowanie go do indywidualnych potrzeb. Powoduje to, iż nawet na etapie montażu i przeprowadzania szkoleń w przedsiębiorstwach klientów, gdy stworzone maszyny, urządzenia lub linie produkcyjne przeszły etap testów wewnętrznych Spółki, w dalszym ciągu są unowocześniane i zmieniane, a tym samym po implementacji uwag powstaje produkt odmienny. Wskazuje to, że każde takie działanie Spółki nie jest rutynowe i monotonne, ale charakteryzuje się systematycznością, precyzyjnością oraz dostosowywaniem produktów do konkretnych potrzeb zleceniodawców, czyniąc produkt unikatowym.

Choć stworzone maszyny, urządzenia, czy linie produkcyjne powstają na zlecenie klientów Spółki, to po jej stronie znajduje się zarówno opracowanie projektu maszyn i urządzeń, jak i wybranie ścieżki dojścia do konkretnych rozwiązań. To również ona realizuje prace polegające na konstruowaniu, montażu i sprzedaży danych produktów, jednocześnie podejmując decyzje i wdrażając na ich podstawie zmiany we wcześniejszym planie, jeżeli wymaga tego dany etap prac. Wskazać, również należy, że w swoich pracach podejmują się również czynności rutynowych, bazujących na stworzonych już wcześniej projektach. Wynika to z faktu, iż Spółka chciałaby rozpocząć produkcję masową maszyn, urządzeń oraz linii produkcyjnych, która dostępna byłaby na rynku. Ma ona świadomość, że tego typu prace nie będą stanowić prac badawczo-rozwojowych. Jednakże podkreślenia wymaga również, że na chwilę obecną takie czynności nie zajmują dużej ilości czasu w stosunku do czasu pracy poświęconego na stworzeniu prototypu.

Podstawowymi kosztami, które Spółka ponosi w ramach prowadzonej działalności, są:

W ramach prowadzonej działalności, Spółka zatrudnia pracowników, zajmujących następujące stanowiska:

a. Projektanci (konstruktorzy) zajmują się przygotowaniem koncepcji wykonania maszyny dla klienta, co może polegać na opracowaniu zupełnie nowej koncepcji, zastosowaniu już wcześniej istniejących lub zmodyfikowaniu dotychczas stosowanych technik przy wykorzystaniu wiedzy, doświadczenia oraz dostępnych surowców. Działania stosowane przez projektantów mają charakter twórczy, bowiem często zdarza się, że personalizacja produktu wedle wymagań zamawiającego stwarza konieczność zaprojektowania zupełnie nowego, niestosowanego dotychczas w praktyce działalności Spółki rozwiązania. W związku z tym, z całą pewnością można stwierdzić, że podejmowane działania nie mają charakteru rutynowego. Zastosowanie niepraktykowanych wcześniej przez Spółkę rozwiązań wymaga wnikliwej analizy, a także późniejszego testowania tychże rozwiązań, tak aby uczynić je możliwie najbardziej funkcjonalnymi, co z kolei bezpośrednio przekłada się na wzrost jakości świadczonej usługi. Projektanci zajmują się również projektowaniem kompletnej mechaniki maszyny od podstaw lub na bazie uprzednio zastosowanych rozwiązań. Ponadto, wykonują oni również zadania z zakresu przygotowania rysunków wykonawczych na warsztat oraz dobierają technologie wykonania części. Dobierają oni również części z rynku do maszyn, takie jak łożyska, napędy, pneumatyka. W zakres obowiązków projektanta wchodzi ponadto wprowadzanie pewnych poprawek do maszyn po zamontowaniu ich i uruchomieniu u klienta. W razie stosowania nowych, wcześniej niepraktykowanych rozwiązań, projektanci odpowiadają również za nadzorowanie montażu maszyn. Są oni zatrudnieni na umowy o pracę;

b. Spawacz - Spółka w najbliższym czasie planuje zatrudnić pracownika na tym stanowisku. Do spektrum jego zadań będzie należało wykonywanie konstrukcji oraz elementów metalowych, wykorzystywanych później do produkcji maszyn, działając oczywiście przy wykorzystaniu surowców metalowych. Spawacz zostanie zatrudniony na podstawie umowy o pracę;

c. Operator frezarki CNC, toczenie manualne - w obrębie działań wchodzących w zakres obowiązków operatora frezarki znajduje się przede wszystkim wykonywanie części metalowych z wykorzystaniem takich elementów jak blachy, profile, rury i przygotówki oraz części z tworzyw sztucznych. Części te operator tworzy na bazie stworzonych uprzednio projektów. Operator zajmuje się również frezowaniem, do którego wykorzystuje wspomniane powyżej specjalistyczne frezy. Operator frezarki CNC jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę;

d. Automatyk - w zakresie prac wykonywanych przez automatyka znajduje się programowanie sterowania maszyny, panelu dotykowego, programowanie schematu elektrycznego, wykonywanie szaf sterowniczych. Automatyk zajmuje się również podłączaniem części maszyny do sterowania oraz testowaniem działania programu na maszynie wraz z wprowadzaniem ewentualnych poprawek na bieżąco. Zadaniem automatyka jest również uruchomienie maszyny u klienta i wprowadzanie ewentualnych poprawek służących finalnemu dostosowaniu maszyny, a także wprowadzanie ewentualnych poprawek w programie w trakcie jej eksploatacji, które służą jak najlepszemu dostosowaniu maszyny do specyfiki wykonywanych przez nią zadań. Rozwiązania stosowane przez automatyka mają charakter twórczy, bowiem zawsze muszą być przystosowane zarówno do specyfiki maszyny, jej przeznaczenia oraz potrzeb klienta. Prace wykonywane przez automatyka nie mają charakteru rutynowych zmian, bowiem zawsze dostosowane są do projektu oraz wymagań zamawiającego. Każde wykonywane przez niego działanie wymaga dogłębnej analizy oraz zaplanowanego wcześniej działania, którego skutki są możliwe do odtworzenia. Automatyk jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę;

e. Pracownik warsztatu, technik - pracownicy warsztatu zajmują się składaniem oraz montażem zaprojektowanych i wyprodukowanych maszyn, a także zajmują się obróbką techniczną półproduktów, wykonując takie czynności jak wiercenie, gwintowanie, malowanie, dopasowywanie. Ich działania mają bardzo istotną rolę w cyklu produkcji maszyny, bowiem odpowiadają także za prawidłowe działanie maszyny. Dodatkowo do obowiązków pracowników warsztatu należy dbałość o środowisko pracy, tak aby było ono uporządkowane i bezpieczne dla pracowników, a także zajmują się oni wewnętrznymi konserwacjami w obrębie Spółki.

W przyszłości Spółka nie wyklucza, że zatrudni pracowników, których stanowiska będą nazwane w sposób odmienny, natomiast zakres podejmowanych przez nich prac będzie analogiczny do pracowników zaangażowanych w proces prototypowania.

Charakter podejmowanych przez Spółkę czynności, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, wskazuje na ich twórczość. Wynika to zarówno z faktu, że efektem prowadzonych prac jest każdorazowo odmienny od poprzednich produktów, jak i ze względu na cały proces wytwarzania odpowiednich rozwiązań, produktów. Konieczne jest bowiem ustalenie założeń, które ma spełnić każdy z realizowanych projektów, zaprojektowanie - w oparciu o konsultacje z klientem oraz o posiadaną wiedzę i umiejętności - przewidywanego efektu końcowego oraz procesów, w trakcie których ma być on osiągnięty, a także przydzielenie odpowiednich zadań pracownikom zajmującym się konkretnymi czynnościami. Dopiero wtedy możliwe jest przejście do fazy właściwego wytwarzania produktu. Choć etap ten został zaprojektowany tak, by był możliwy do odtworzenia w jak najszerszym zakresie przy każdym z projektów, jednak ze względu na wysoki stopień zindywidualizowania każdej realizacji, pracownicy oraz osoby odpowiedzialne za koordynowanie ich prac niejednokrotnie są zmuszeni do wprowadzenia w nim modyfikacji, gwarantujących prawidłowe wykonanie zadań.

Dla zapewnienia najwyższej jakości oferowanych produktów, Spółka wykorzystuje dostępne źródła wiedzy w celu zdobycia oraz pogłębienia koniecznych kompetencji, a także wykorzystuje wcześniej posiadane informacje wraz z umiejętnościami dla udoskonalenia całego procesu wytwórczego.

Jak zostało już wskazane, prowadząc swoją działalność, Spółka regularnie podejmuje czynności mające na celu zaprojektowanie oraz wytworzenie prototypów zupełnie nowych produktów, bądź też takich, które obecnie znajdują się w jej ofercie, ale zostały istotnie ulepszone. Jest to oczywista konsekwencja podejmowania prac zmierzających w kierunku rozwoju oferty przedsiębiorstwa Spółki, jednak nie zawsze wytworzone prototypy są potem przeznaczane do masowej produkcji. Powody tego są różne - może to być zarówno nieopłacalność produkcji, jak i odłożenie realizacji projektu w czasie. Jednakże, każdorazowo prace prowadzone są w sposób metodyczny, tj. w oparciu o ustalony plan, zaś ich efekt jest niemożliwy do przewidzenia na początkowych etapach tworzenia, natomiast ostatecznie możliwy do odtworzenia.

W celu wytworzenia prototypów, Spółka ponosi i będzie ponosić wydatki obejmujące w szczególności:

Bez poniesienia tych kosztów niemożliwym byłoby podjęcie prac służących tworzeniu prototypów, co przełożyłoby się na możliwości rozwoju.

Z pracownikami zaangażowanymi w przedstawione powyżej prace w przyszłości podpisany zostanie aneks, który m.in. w swoich zapisach wprost potwierdzi, że wykonywane przez pracowników prace mają charakter rozwojowy, a także zobowiązał ich do prowadzenia ewidencji czasu pracy poświęconego w ramach swoich obowiązków na prace rozwojowe. Jednocześnie tego samego dnia Spółka wprowadziła w prowadzonym przedsiębiorstwie Politykę Prac Rozwojowych. Jeżeli w toku rozwoju działalności Spółka zatrudni kolejnego pracownika o analogicznym zakresie prac, jego umowa będzie zawierać analogiczny zapis.

Spółka, oprócz prowadzonych ksiąg rachunkowych, o których mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o CIT, prowadzi również ewidencję pomocniczą, w której wyodrębnia koszty związane z przeprowadzonymi pracami mającymi na celu rozwój jego działalności. Przypisuje w niej poszczególne wydatki do grup rodzajowych i jednocześnie przyporządkowuje je do konkretnych inwestycji oraz projektów.

W związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością opisaną powyżej, zamierza ona dokonać odliczenia, o którym mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, tj. dokonać odliczenia kosztów ponoszonych na działalność badawczo-rozwojową, zgodnie z art. 18d oraz 18e ustawy o CIT.

Pismem z dnia 29 kwietnia 2021 r. Wnioskodawca doprecyzował przedstawiony stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe wskazując m.in., że może natomiast wskazać, że dokonując analizy prowadzonej przez niego działalności, jego zdaniem spełnia ona cechy charakterystyczne dla prac rozwojowych - nie zaś dla badań naukowych. Przede wszystkim, Spółka prowadzi działania obejmujące nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności - każdy nowy projekt w postaci maszyn, urządzeń lub linii produkcyjnych zwiększa zasób wiedzy pracowników Spółki, umożliwiając tym samym późniejsze jej stosowanie przy pracach mających na celu kolejne ulepszenia czy poszerzenie oferty o nowe produkty. Zdobywana oraz wykreowana w ten sposób wiedza nie tylko służy zaprojektowaniu oraz wykonaniu prototypów, ale również opracowywaniu nowych sposobów produkcji, możliwych dzięki wykorzystaniu odpowiedniego sprzętu. Jednocześnie nie jest to działalność obejmująca rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, bowiem wytworzenie zupełnie nowego produktu bądź też ulepszenie go w taki sposób, by posiadał cechy umożliwiające nowy sposób użytkowania, nie nosi w sobie w cech rutynowości. Każdy realizowany projekt wymaga indywidualnego podejścia, szeregu działań, w trakcie których powstają jego poszczególne elementy, a końcowy produkt wyróżnia się na tle wcześniejszych produktów oferowanych przez Spółkę.

Wskazanie, jakiego okresu/lat dotyczy przedmiot zapytania Wnioskodawcy ozn. we wniosku Nr 1 i Nr 3.

Przedmiot zapytania oznaczonego numerem 1 i 3, zawartego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczy okresu od 2019 r. do końca 2020 r. Jednocześnie, ze względu na kontynuowanie działalności w zakresie produkcji maszyn, urządzeń oraz linii produkcyjnych, Spółka chciałaby skorzystać z ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa jest w art. 18d ust. 1 ustawy CIT, również w przyszłości. Oczywiście, uzależnione jest to od dokonania oceny charakteru działań będących przedmiotem wniosku, jednakże jeśli Organ uzna, że prowadzona przez Spółkę działalność stanowi działalność badawczo-rozwojową i stwierdzi, że możliwe jest skorzystanie przez nią z ulgi B+R, to taką ulgę będzie ona chciała rozliczać w przypadku dochodów osiągniętych również w latach kolejnych.

1. Czy Wnioskodawca uzyskuje/będzie uzyskiwał również przychody z zysków kapitałowych, jednakże w stosunku do tych przychodów nie zamierz korzystać z odliczenia w ramach tzw. ulgi na działalność badawczo-rozwojową?

Spółka Wnioskodawcy w chwili obecnej nie uzyskuje przychodów z zysków kapitałowych, jednak nie wyklucza możliwości ich uzyskiwania w przyszłości. Zdaje sobie ona jednak sprawę z tego, że takie przychody zostały wyłączone z zakresu możliwych do rozliczenia przy wykorzystaniu ulgi badawczo-rozwojowej, dlatego też nie zamierza w tym zakresie z niej korzystać.

2. Czy przedmiotem zapytania Wnioskodawcy są wyłącznie prace B+R realizowane przez Spółkę?

Przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej są wyłącznie działania podejmowane przez Spółkę w zakresie produkcji maszyn, urządzeń oraz linii produkcyjnych. Jednocześnie Wnioskodawca chce podkreślić, że w jego ocenie podejmowane przez Spółkę działania w ww. zakresie wypełniają cechy prac rozwojowych, a tym samym mogą stanowić działalność badawczo-rozwojową, jednakże ze względu na fakt, że nie jest on władny dokonać takiej oceny w sposób wiążący, zwrócił się z odpowiednim wnioskiem do Organu.

Aby wykazać spełnianie cech działalności B+R Wnioskodawca pragnie podkreślić, że jego działalność od samego początku nastawiona jest na produkcję maszyn, urządzeń oraz linii produkcyjnych, w którą zaangażowane są osoby świadczące usługi na rzecz Spółki. Każdy z wytwarzanych produktów jest odmienny od poprzednich, zarówno ze względu na zindywidualizowanie preferencji zlecających, jak i proces angażujący poszczególne rozwiązania w ich pracy. Realizacja założenia nie byłaby możliwa bez posiadania odpowiedniej wiedzy i umiejętności każdego z pracowników. Dodatkowo, aby możliwe było ukończenie każdego projektu Spółka podejmuje działania umożliwiające zwiększenie zasobów wiedzy oraz jej wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Niewątpliwie, działalność Wnioskodawcy opiera się na autorskich i innowacyjnych rozwiązaniach. To Spółka podejmuje się działań i rozwiązań, których jest autorem i realizatorem, a zatem kreacja leży po stronie przedsiębiorstwa. Co istotne, a było podkreślone już we wniosku o indywidualną interpretację, w ramach Spółki regularnie dochodzi do zaprojektowania i wytworzenia zupełnie nowych produktów bądź też takich, które obecnie znajdują się w jej ofercie, ale zostały istotnie ulepszone. Nie można wskazać, by produkty były przeznaczone do produkcji masowej, lecz z uwagi na ustalony plan, efekt konkretnych produktów nie jest możliwy do przewidzenia na samym początku podejmowanych czynności. Proces wytwórczy prowadzony jest natomiast w taki sposób, że występuje później możliwość jego odtworzenia. Wnioskodawca podkreśla, że nie dochodzi do produkcji masowej w chwili obecnej, lecz nie wyklucza możliwości jej rozpoczęcia w przyszłości. Ma on jednak świadomość, że masowość produkcji nie spełnia cech działalności badawczo-rozwojowej, dlatego też nie będzie uwzględniać takiego obszaru w ramach ulgi.

Nic można również, w ocenie Wnioskodawcy, powiedzieć, ażeby jego działalność posiadała miano okresowej i rutynowej. We wniosku o indywidualną interpretację oraz w niniejszej odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia Wnioskodawca wskazał, że jego działalność podejmowana jest regularnie. Nie ma w niej jednak mowy o rutynowości, ponieważ każdorazowo Spółka Wnioskodawcy podejmuje się działań umożliwiających tworzenie nowych rozwiązań i tym samym produktów, które ze względu na swoją innowacyjność w sposób definitywny odróżniają się od już oferowanych.

Powyższe zatem pozwala stwierdzić, że działalność przedsiębrana przez Spółkę wypełnia cechy działalności B+R, lecz w uwagi na to co zostało podkreślone na początku niniejszej odpowiedzi, nie jest ona władna bez żadnych wątpliwości stwierdzić, że prowadzi działalność badawczo-rozwojową, dlatego też zadała pytanie oznaczone we wniosku numerem 1.

3. Czy opisane we wniosku prace Spółki objęte treścią pytania ozn. we wniosku Nr 1 poddanego ocenie przez tut. Organ a odnoszące się do konstruowania i produkcji maszyn, urządzeń oraz linii produkcyjnych oraz modyfikacji istniejących już produktów, dotyczą:

Na wstępie Spółka chce wskazać, że w niniejszej odpowiedzi udzieli zbiorczej informacji na pytania Organu oznaczone w wezwaniu punktem IV. 1. a, b, c):

Spółka skierowała do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który zawiera m.in. pytanie oznaczone numerem 1: (...) (po przeformułowaniu: Czy podejmowana przez Spółkę działalność w części odnoszącej się do konstruowania i produkcji maszyn, urządzeń oraz linii produkcyjnych, oraz modyfikacji istniejących już produktów poprzez wprowadzenie znaczących zmian, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w zw. z art. 4a pkt 26-28 tej ustawy?). Wnioskodawca pragnie wskazać to, co zostało wyartykułowane we wniosku o indywidualną interpretację oraz w niniejszej odpowiedzi na wezwanie Organu, że Wnioskodawca nie jest władny dokonania bezpośredniej kwalifikacji prowadzonej przez niego Spółki jako przedsiębiorstwa podejmującego działania o charakterze badawczo-rozwojowym w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT.

Może on natomiast wskazać, że jego zdaniem cechy takiej działalności są spełniane przez działania podejmowane w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa. Przede wszystkim, działania mające na celu produkcję konkretnych maszyn, urządzeń oraz linii produkcyjnych, realizowane przez konkretnych pracowników, tj. projektantów (konstruktorów), spawaczy, operatorów frezarki CNC, automatyków, pracowników warsztatu i techników, cechują się twórczością. Choć stworzone maszyny, urządzenia czy linie produkcyjne powstają na zlecenie klientów Spółki, to po stronie Spółki znajduje się zarówno opracowanie projektu maszyn i urządzeń, jak i wybranie ścieżki dojścia do konkretnych rozwiązań. To również Spółka realizuje prace polegające na konstruowaniu, montażu i sprzedaży danych produktów, jednocześnie podejmując decyzje i wdrażając na ich podstawie zmiany we wcześniejszym planie, jeżeli wymaga tego dany etap prac.

Podejmowane przez Spółkę działania w zakresie opisanych we wniosku oraz powyżej czynności, realizowane są w sposób systematyczny. Pod tym pojęciem, jak wskazuje w swoich objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwo Finansów, należy rozumieć podejmowanie działań w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Tak niewątpliwie jest w przypadku działalności Spółki - przygotowywanie każdej maszyny, urządzenia czy linii produkcyjnej poprzedzone jest analizą możliwości przedsiębiorstwa, przygotowaniem odpowiedniego projektu, a dalsze etapy realizowane są w ścisłej kolejności, wcześniej ustalonej przez osoby zaangażowane w cały proces. Celem podejmowanych przez Spółkę i jej pracowników działań jest wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, w tym przypadku w postaci nowych konstrukcji maszyn i urządzeń. Nie można jednak pominąć faktu, że w trakcie opracowywania nowych, nigdy wcześniej nierealizowanych w podobnym kształcie projektów, pracownicy zaangażowani w ten proces zdobywają nowe umiejętności oraz poszerzają zakres swojej wiedzy.

Istotne jest również wskazanie, że w ramach Spółki dochodzi do tworzenia zupełnie nowych lub zmodyfikowanych produktów, które w znaczący sposób odróżniają się od poprzednio już oferowanych. Niemniej jednak we wniosku zostało wskazane, że: Choć stworzone maszyny, urządzenia czy linie produkcyjne powstają na zlecenie klientów Spółki, to po jej stronie znajduje się zarówno opracowanie projektu maszyn i urządzeń, jak i wybranie ścieżki dojścia do konkretnych rozwiązań. To również ona realizuje prace polegające na konstruowaniu, montażu i sprzedaży danych produktów, jednocześnie podejmując decyzje i wdrażając na ich podstawie zmiany we wcześniejszym planie, jeżeli wymaga tego dany etap prac. Wskazać również należy, że w swoich pracach podejmują się również czynności rutynowych, bazujących na stworzonych już wcześniej projektach. Wynika to z faktu, iż Spółka chciałaby rozpocząć produkcję masową maszyn, urządzeń oraz linii produkcyjnych, która dostępna byłaby na rynku. Ma ona świadomość, że tego typu prace nie będą stanowić prac badawczo-rozwojowych. Z fragmentu zatem wynika, że w ramach Spółki powstają nowatorskie projekty o innowacyjnym charakterze. Mimo, iż od samego początku w założeniach Spółki była produkcja masowa, to ze względu na potrzeby rynku i konieczność dostosowania produktów do indywidualnych i spersonalizowanych preferencji zleceniodawców, w chwili obecnej nie można wskazać, by element masowości mógł zostać odnaleziony w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy. Nie można jednak przekreślić, że Spółka zaprzestała chęci otwarcia się na taką produkcję. Wynika to z faktu, iż Wnioskodawca chciałby rozpocząć produkcję masową maszyn, urządzeń oraz linii produkcyjnych, która byłaby powszechnie dostępna. W takim przypadku prace będą podejmowane również w ramach czynności rutynowych, bazujących na stworzonych już wcześniej projektach. Wnioskodawca ponownie jednak podkreśla, że ma świadomość, iż tego typu prace nie będą stanowić prac badawczo-rozwojowych, a tym samym ta część przedsiębiorstwa nie będzie uwzględniana w ramach ulgi B+R.

Warto zauważyć, że cechy i opis działalności Wnioskodawca przedstawiał w sposób jasny, czytelny i spójny zarówno we wniosku o indywidualną interpretację, jak i w odpowiedziach na poszczególne pytania niniejszej odpowiedzi na wezwanie Organu do uzupełniania. Nie ma jednak wątpliwości, że w ramach ulgi Wnioskodawca chciałby uwzględnić tylko tę część działalności, która pozbawiona jest cech rutynowości, okresowości, przewidywalności, czy też masowości. Powinno się zatem wskazać, że Spółka zadając pytanie oznaczone we wniosku numerem 1, odnoszące się do konstruowania i produkcji maszyn urządzeń oraz linii produkcyjnych oraz modyfikacji istniejących już produktów, odnosi się tylko do działalności nowatorskiej i twórczej, która w ocenie Wnioskodawcy spełnia cechy działalności badawczo-rozwojowej. Planowana masowa produkcja (tj. niebędąca działalnością badawczo-rozwojową) nie jest przedmiotem pytania oznaczonego we wniosku numerem 1.

4. Czy wszystkie czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach prac B+R, które Spółka zamierza uznać za prace badawczo-rozwojowe były/są/będą działalnością twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań i nie stanowiły/nie stanowią/nie będą stanowić:

ii. nadzorowania tego montażu u klienta,

iii. testowania efektów pracy tego montażu u klienta,

iv. uruchomienia maszyny u klienta,

v. uruchomienie maszyny u klienta i wprowadzanie ewentualnych poprawek służących finalnemu dostosowaniu maszyny, a także wprowadzanie ewentualnych poprawek w programie w trakcie jej eksploatacji,

vi. wprowadzania poprawek do maszyn po zamontowaniu ich i uruchomieniu u klienta,

czyli prac dokonywanych już po zakończeniu prac badawczo-rozwojowych?,

Jeżeli, któreś z ww. prac Spółka zamierza uznać za prace B+R, proszę wymienić enumeratywnie zakres tych prac (czynności) i jednocześnie wskazać:

ii. jeżeli obejmują prace rozwojowe, tj. czy obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług (art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce)? - proszę udzielić jednoznacznej odpowiedzi.

Rozpoczynając, Wnioskodawca pragnie wskazać, że w niniejszej odpowiedzi udzieli zbiorczej informacji na pytania Organu oznaczone w wezwaniu punktem IV. 4. a-i):

Wnioskodawca chce zaznaczyć, że w zakresie stwierdzenia, czy prowadzi działalność badawczo-rozwojową, wystosował we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej pytanie oznaczone numerem 1. Nie jest on jednak władny, by samodzielnie dokonać takiej oceny. W związku z tym, poniższa odpowiedź dotyczy działalności gospodarczej w zakresie produkcji maszyn, urządzeń oraz linii produkcyjnych, a zatem w takim zakresie, w jakim została przedstawiona we wniosku oraz potwierdzona w niniejszym piśmie.

Wykonywane przez Spółkę czynności w zakresie produkcji maszyn, urządzeń, linii produkcyjnych, w tym prace podejmowane zarówno przez zatrudnionych projektantów (konstruktorów), spawaczy, operatorów frezarki CNC, automatyków, pracowników warsztatu, techników, cechują się twórczością. Produkty tworzone w ramach działalności, powstają w wyniku współpracy zespołu specjalistów, a każdy z nich nie tylko wykonuje czynności typowo techniczne, ale projektuje założenia poszczególnych programów, analizuje możliwość zastosowania poszczególnych funkcjonalności. Jeśli w trakcie któregoś etapu prac pojawi się problem, który wymaga opracowania i wdrożenia innego rozwiązania niż zaplanowane, każdy pracownik zaangażowany w projekt musi opracować takie nowe założenia. Niepodejmowanie takich działań uniemożliwiłoby realizację nowatorskiego i innowacyjnego podejścia, których rezultatem jest autorskie rozwiązanie dostosowane do konkretnych potrzeb zleceniodawców Spółki Wnioskodawcy.

Koniecznym jest również zauważenie, że prace nad produkcją maszyn, urządzeń lub linii produkcyjnych nie są rutynowymi i okresowymi zmianami - każdy sprzęt opiera się na konkretnych potrzebach klienta, w związku z czym zespół stoi przed wyzwaniem w postaci jak najpełniejszego spełnienia ich wymagań. Taki charakter działalności wymusza na Spółce Wnioskodawcy realizację następnych projektów w inny sposób, niż przy poprzednich. Nie tylko sam tryb pracy jest odmienny - czy to ze względu na wykorzystywane narzędzia bądź też udział różnych osób - ale również ze względu na konieczność stworzenia produktów o innych funkcjach, co wynika z różnych potrzeb klientów. Wnioskodawca w takich czynnościach po raz kolejny dostrzega bezpośredni związek z cechami działalności badawczo-rozwojowej. Brak przewidywalności oraz rutynowości w przedsiębiorstwie podkreśla fakt, że każdy produkt jest wytworem inwencji, pomysłów oraz efektem połączenia wiedzy i umiejętności projektowych, konstrukcyjnych i mechanicznych. Nie chodzi bowiem tylko o wiedzę na temat wyboru materiałów, ale również technik wyrobu. Cały proces wytworzenia produktu jest systematycznie udoskonalany, co podkreśla fakt, że nie można odnaleźć tam cechy rutynowości. Początkowo, mimo że projekt jest zaplanowany, to nie sposób jest jednak w sposób precyzyjny określić efektu końcowego. Dopiero w trakcie czynności, po dokonywaniu działań modyfikacyjnych i ulepszających poszczególne założenia, możliwe jest określenie cech finalnego produktu. Bez wątpliwości Wnioskodawca może stwierdzić, że każda realizacja, której wynikiem ma być zupełnie nowe urządzenie, maszyna lub linia produkcyjna, wymaga odpowiedniej wiedzy i doświadczenia, posiadanych już przez Spółkę, ale też wzbogaca jej zasoby. Nie można zaprzeczyć, by w takim fragmencie działalności brakowało bezpośredniego powiązania z cechami działalności B+R.

Ze względu na indywidualny charakter każdego produktu stworzonego przez Spółkę, nie są one wdrażane do oferty jako element masowej produkcji. I choć jedną z możliwości stworzenia produktu jest oparcie się na istniejącym już w Spółce Wnioskodawcy projekcie urządzenia, nigdy nie jest to odwzorowanie w całości. Każdorazowo konieczne jest wprowadzenie zmian i modyfikacji, po uwzględnieniu uwag i wytycznych zleceniodawców, których efektem jest powstanie odmiennych i niewystępujących dotychczas w działalności Spółki prac. Nie można jednak pominąć faktu, że produkcja maszyn, urządzeń i linii produkcyjnych stanowi główny filar działalności Spółki Wnioskodawcy, w związku z czym niejako jest to jej bieżąca działalność. Nie jest to jednak równoznaczne z powtarzalnością działań i ich rutynowością, bowiem żaden projekt nie jest taki sam, a charakter podejmowanych czynności - jak wskazano wcześniej - nie pozwala na odtwórczość w zakresie kolejnych realizacji. Wnioskodawca ponownie podkreśla, że nie wyklucza w przyszłości produkcji seryjnej czy też masowej, jednakże jest świadomy, że pozbawienie wytwarzanych produktów charakteru innowacyjnego i twórczego w wyniku wdrożenia ich do powszechnego obrotu, uniemożliwi jego Spółce skorzystanie z ulgi badawczo-rozwojowej.

Co więcej, prace związane z produkcją maszyn, urządzeń i linii produkcyjnych podejmowane są systematycznie. W rozumieniu przedstawionym we wcześniej wspomnianych objaśnieniach podatkowych z 2019 r., należy wskazać, że "najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany". Niewątpliwie, przed przystąpieniem do prac nad każdym nowym urządzeniem, opracowywany jest plan działania i pewne założenia projektu, dzięki czemu proces ten przebiega możliwie sprawnie. Ponownie wskazuje to na bezpośredni związek podejmowanych działań przez Wnioskodawcę, które w jego ocenie spełniają cechy działalności B+R, z każdym projektem i jego realizacją.

Wnioskodawca w zakresie produkcji maszyn, urządzeń i linii produkcyjnych, nie ma na myśli czynności serwisowych, składania maszyn w ramach produkcji seryjnej, komercyjnej lub bieżącej, dokonywanych już po zakończeniu prac B+R, produkcji maszyn i części zamiennych niestanowiących prac B+R oraz wewnętrznych konserwacji w obrębie Spółki. Wnioskiem nie są objęte również inne czynności, spoza tych, które zdaniem Wnioskodawcy spełniają cechy działalności badawczo-rozwojowej.

Jednakże, Wnioskodawca odnosząc się do produkcji maszyn, urządzeń i linii produkcyjnych oraz pytania Organu musi wskazać, że ma na myśli czynności wdrożeniowe, tj. polegające na montażu stworzonego sprzętu i dostosowaniu go do środowiska pracy klienta. Co więcej, w jego ocenie do czynności spełniających cechy prac badawczo-rozwojowych powinny być uwzględnione czynności w zakresie montażu maszyn i jego nadzorowania u klienta, testowania efektów pracy takiego montażu u klienta, uruchomienie maszyny u klienta oraz zaimplementowanie ewentualnych poprawek służących finalnemu dostosowaniu maszyny, a także poprawek w programie w trakcie jego eksploatacji oraz wprowadzania modyfikacji i zmian do maszyn po zamontowaniu ich i uruchomieniu u klienta. Do takich czynności zaliczone powinny być również prace w zakresie składania zaprojektowanych i wyprodukowanych maszyn, itp. czynności. W opinii Wnioskodawcy każde działanie podejmowane już po stworzeniu projektu przejawia element twórczości i innowacyjności, bowiem praca ze zleceniodawcami wymaga od pracowników Spółki czynności nieplanowanych, umożliwiających wprowadzenie poprawek w stworzonym już projekcie, który umożliwi dostosowanie go do indywidualnych potrzeb. Powoduje to, iż nawet na etapie montażu i przeprowadzania szkoleń w przedsiębiorstwach zleceniodawców, gdy stworzone maszyny, urządzenia lub linie produkcyjne przeszły etap testów wewnętrznych Spółki, w dalszym ciągu są unowocześniane i zmieniane, a tym samym po implementacji uwag powstaje produkt odmienny. Wskazuje to, że każde takie działanie Spółki nie jest rutynowe i monotonne, ale charakteryzuje się systematycznością, precyzyjnością oraz dostosowywaniem produktów do konkretnych potrzeb zleceniodawców, czyniąc produkt unikatowym. Również w tych pracach odnaleźć można bezpośredni związek tych czynności z pracami wypełniającymi cechy działalności B+R w ramach danego projektu. Na pierwszy rzut oka czynności wdrożeniowe w przedsiębiorstwach klientów Spółki Wnioskodawcy wydawałyby się nie spełniać cech działalności badawczo-rozwojowej. Jednak ze względu na fakt, iż każdorazowo dopiero na tym etapie dochodzi do wprowadzania kolejnych, choć zdarza się, że niewielkich, ulepszeń to jednak ze względu na swoją specyfikę odróżniają one produkt od produktu proponowanego do wdrożenia. Mimo planowania kolejnych czynności wdrożeniowych, na tym etapie również ujawniają się niemożliwe do przewidzenia fakty, które wymagają od Spółki podjęcia nowatorskich działań, które wcześniej nie były wykorzystywane w jej strukturze.

Odnosząc się do pytania czy prowadzone przez Wnioskodawcę działania obejmują badania naukowe lub prace rozwojowe, chce on wskazać, że nie jest władny do określenia czy jego działalność jest działalnością badawczo-rozwojową będącą pracami rozwojowymi lub badaniami naukowymi. Swoje stanowisko w tym zakresie w sposób kompletny i precyzyjny wyraził w odpowiedzi na pytanie oznaczone chociażby numerem I czy IV. 2 i 3 niniejszego pisma. W tym miejscu Wnioskodawca chce jednak wskazać, że jego zdaniem działalność opisana we wniosku i potwierdzona w niniejszym piśmie spełnia cechy prac rozwojowych. Zauważa on bowiem, że w jej ramach dochodzi do nabywania, łączenia, kształtowania i wykorzystywania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług oferowanych na każdym etapie prac przez Spółkę. Co więcej, w odpowiedzi na niniejsze pytanie (IV.4) podkreślił bezpośrednie powiązanie prac z elementami działalności B+R w ramach każdego projektu. Brak jednak wiążącego uprawnienia, co do wskazania i określenia jego działalności jako badawczo-rozwojowej, nie zmienia faktu, że w sposób kompletny, jasny i spójny wykazał bezpośredni związek podejmowanych przez niego czynności z cechami działalności B+R.

5. Jeżeli podjęta działalność obejmuje działalność polegającą na badaniach naukowych, to należy wyjaśnić czy są to badania naukowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, z późn. zm.), tj.:

W pierwszej kolejności Spółka odsyła do odpowiedzi na pytanie oznaczone numerem I oraz IV. 3 i 4 niniejszego pisma, w którym wskazuje, że nie jest władna bez żadnych wątpliwości stwierdzić, że prowadzi prace rozwojowe. Jednakże, po dokonaniu analizy definicji badań naukowych, tj. badań podstawowych oraz badań aplikacyjnych, Wnioskodawca może stwierdzić, że prowadzona przez niego działalność w ramach Spółki nie nosi cech charakterystycznych dla badań - zarówno podstawowych, jak i aplikacyjnych.

* Jeżeli podjęta działalność obejmuje działalność polegającą na pracach rozwojowych to należy wskazać, czy są to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, tj. czy Spółka w ramach prowadzonej działalności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług?

Jak Wnioskodawca wskazał również w odpowiedzi na pytanie oznaczone numerem 1, w jego opinii prace podejmowane przez jego Spółkę wypełniają cechy charakterystyczne dla prac rozwojowych, nie zaś dla badań naukowych. Dla przypomnienia, poniżej zamieszcza on stosowny fragment: Wnioskodawca może natomiast wskazać, że dokonując analizy prowadzonej przez niego działalności, jej zdaniem spełnia ona cechy charakterystyczne dla prac rozwojowych - nie zaś dla badań naukowych. Przede wszystkim, Spółka Wnioskodawcy prowadzi działania obejmujące nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności - każdy nowy projekt w postaci maszyn, urządzeń lub linii produkcyjnych zwiększa zasób wiedzy pracowników Spółki, umożliwiając tym samym późniejsze jej stosowanie przy pracach mających na celu kolejne ulepszenia czy poszerzenie oferty o nowe produkty. Zdobywana oraz wykreowana w ten sposób wiedza nie tylko służy zaprojektowaniu oraz wykonaniu prototypów, ale również opracowywaniu nowych sposobów produkcji, możliwych dzięki wykorzystaniu odpowiedniego sprzętu. Jednocześnie nie jest to działalność obejmująca rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, bowiem wytworzenie zupełnie nowego produktu bądź też ulepszenie go w taki sposób, by posiadał cechy umożliwiające nowy sposób użytkowania, nie nosi w sobie w cech rutynowości. Każdy realizowany projekt wymaga indywidualnego podejścia, szeregu działań, w trakcie których powstają jego poszczególne elementy, a końcowy produkt wyróżnia się na tle wcześniejszych produktów oferowanych przez Spółkę Wnioskodawcy. Biorąc powyższe pod uwagę Wnioskodawca uważa, że prowadzona bezpośrednio przez niego działalność wypełnia zawarte w elementach składowych definicji prac rozwojowych, tj. art. 4 Ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r. (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, z późn. zm.), aczkolwiek to Organ powinien poddać to ocenie, a tym samym wydać indywidualną interpretację.

* Czy w ramach prac B+R, Spółka w sposób systematyczny opracowuje nowe, modyfikuje oraz ulepsza produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Spółki lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u niej funkcjonujących a charakter tych prac stanowi przejaw działalności twórczej o unikalnym/indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej)?

Wnioskodawca wskazuje, że kwestie związane z systematycznością i innowacyjnością zostały przez niego wyjaśnione zarówno we wniosku o indywidualną interpretację, jak i odpowiedzi na pytanie oznaczone numerem IV. 3, 4 i 5 niniejszego pisma.

Systematyczność czynności powinna obejmować działania metodyczne, zaplanowane i uporządkowane. Spółka do każdego projektu podchodzi w sposób indywidualny, dostosowując efekt końcowy do potrzeb poszczególnych jej zleceniodawców. Systematyczność prac niewątpliwie występuje w przedsiębiorstwie Spółki, bowiem przed rozpoczęciem prac dokonuje ona analiz możliwości (jej i osób w niej zatrudnionych), które pozwolą na powstanie utworu niewystępującego wcześniej w jej ofercie. Po dokonaniu takowych analiz, osoby zatrudnione przez Spółkę przygotowują odpowiednie projekty, które w kolejnych etapach są wytwarzane zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami. Tym samym to Spółka odpowiedzialna jest za cały proces tworzenia, wdrażania, testowania oraz administracji produktu. Efekt końcowy - czyli stworzone maszyny, urządzenia czy linie produkcyjne - staje się nowym, kompleksowym produktem Spółki, udostępnianym klientowi po zakończeniu projektu. Prace te wymagają każdorazowo indywidualnego zaangażowania i podejścia, a następnie podejmowania działań wdrożeniowych i modyfikacyjnych, uwzględniających uwagi zleceniodawców co do konkretnego produktu. Ponadto, aby powstały produkty o charakterze innowacyjnym, będącym wyrazem twórczości intelektualnej - w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy są to nowe maszyny, urządzenia i linie produkcyjne - wykorzystywane są zasoby wiedzy osób zatrudnionych. Wskazać jednak należy, że stworzenie nowych projektów, nierealizowanych w podobnym kształcie, wymaga zdobycia przez nich nowych umiejętności i poszerzania zakresu wiedzy. Niewątpliwym jest, że umiejętności i zakres informacji wykorzystywanych do stworzenia konkretnych projektów wpływa na ich innowacyjność, nowatorskość i kreacyjność.

Podkreślenia wymaga również fakt, że oferowane produkty są na pewno innowacyjne w przedsiębiorstwach klientów przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, bowiem dostosowywane są do ich indywidualnych potrzeb i wskazówek. Ponadto, są one również produktem innowacyjnym w działalności Spółki, ponieważ wytworzone przez nią produkty oferowane są wyłącznie indywidualnym klientom, po uwzględnieniu ich potrzeb oraz charakteru działalności.

Powoduje to, iż każdorazowo powstaje utwór niewystępujący dotychczas w przedsiębiorstwie.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy w ramach przedsiębranych przez Spółkę prac, w sposób systematyczny opracowywane są nowe, zmodyfikowane oraz ulepszone produkty i usługi, niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań funkcjonujących. Tym samym charakter prac Spółki stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej).

* Czy modyfikacja istniejących już produktów oznaczała/będzie oznaczała zmianę i ulepszenie produktu, które nie było/nie będzie miało charakteru prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany?

Wnioskodawca wskazuje, że kwestie związane z rutynowością i okresowością zmian zostały przez nią wyjaśnione zarówno we wniosku o indywidualną interpretację, jak i w odpowiedzi na pytania oznaczone numerem IV. 3, 4 i 5 niniejszego pisma.

Wnioskodawca zadał organowi pytanie oznaczone numerem 1, samodzielnie wskazał, że podejmowane przez Spółkę czynności obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, którego efektem jest powstanie produktu nie występującego dotychczas w jej ofercie. Tworzenie szkiców, projektów, późniejsza ich implementacja, konstrukcja, montaż oraz sprzedaż produktów, które obejmują cały etap produkcji konkretnego sprzętu, nie obejmuje działań o charakterze rutynowym i okresowym. Każdy projekt obliguje Spółkę i jej pracowników do spersonalizowanego działania i podejścia, w trakcie którego powstają poszczególne elementy sprzętów, a produkt końcowy wyróżnia się na tle wcześniejszych produktów oferowanych przez Spółkę Wnioskodawcy. Cały proces wytwarzania maszyn, urządzeń i linii produkcyjnych przewiduje możliwości wprowadzania zmian i modyfikacji początkowych założeń, co z całą pewnością powoduje, iż nie ma mowy o przewidywalności. W jej działaniach istnieje również ryzyko wystąpienia nieprzewidzianych okoliczności, mających wpływ na proces wytwórczy. Powyższe zatem wskazuje, że zmiany i ulepszanie produktów oferowanych przez Spółkę pozbawione są prac o charakterze rutynowym i okresowym.

* Czy ponoszone przez Spółkę wydatki, które mogą stanowić koszty kwalifikowane w ramach ulgi badawczo-rozwojowej będą zaliczane przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów danego roku?

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Kosztami kwalifikowanymi są natomiast koszty uzyskania przychodu poniesione na działalność badawczo-rozwojową. Wnioskodawca ma jednak świadomość, iż w ustawodawstwie podatkowym znajduje się szeroki katalog kosztów, które nie będą mogły stanowić kosztów uzyskania przychodów w danym roku podatkowym. Mając jednak powyższe na uwadze, we wniosku o wydanie interpretacji ogólnej, w pytaniu oznaczonym numerem 2, Wnioskodawca w ramach kosztów kwalifikowanych uwzględnia wyłącznie koszty niewyłączone przez ustawodawcę.

Na potwierdzenie powyższego Wnioskodawca po raz kolejny przywoła poniżej jakie wydatki w jego ocenie powinny stanowić koszt kwalifikowany, jednocześnie zaliczany do kosztów uzyskania przychodów danego roku:

Odnosząc się zatem do powyżej wymienionych kosztów, które Spółka chciałaby uwzględnić w ramach ulgi badawczo-rozwojowej oraz przywołanego rozumienia pojęć kosztów uzyskania przychodu i kosztów kwalifikowanych, ponoszone przez nią wydatki (wskazane we wniosku o indywidualną interpretację oraz wymienione w niniejszym piśmie) będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów danego roku.

* Czy wszystkie wymienione w treści wniosku wydatki oraz składki ZUS poniesione z tytułu tych wynagrodzeń (w części finansowanej przez pracodawcę):

a. dotyczyły/dotyczą/będą dotyczyć pracowników Spółki realizujących prace badawczo-rozwojowe, b. stanowiły/stanowią/będą stanowić po stronie pracowników należności ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust.l ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Wnioskodawca wskazuje, że składniki wynagrodzenia, które chciałby uznać za koszty kwalifikowane, dotyczą wynagrodzeń zatrudnionych projektantów (konstruktorów), spawaczy, operatorów frezarki CNC, automatyków, pracowników warsztatu, techników, którzy zaangażowani są w cały proces wytwarzania maszyn, urządzeń i linii produkcyjnych. Jak Spółka wskazała w treści wniosku oraz jego uzupełnienia, to właśnie ich wynagrodzenia chciałaby uznać za koszty kwalifikowane, ponieważ - jej zdaniem - realizują oni prace, które spełniają cechy działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Stosownie do ustawy o CIT, jeżeli osoby wykonują prace o charakterze badawczo-rozwojowym, to ich wynagrodzenia wraz ze składkami na ubezpieczenia społeczne stanowią koszty kwalifikowane poniesione w związku z działalnością badawczo-rozwojową. W ocenie Wnioskodawcy, podążyć trzeba rozumieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, które przedstawił w wyroku z dnia 19 czerwca 2019 r., o sygn. III SA/Wa 2665/18 - skoro w przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym i odniesionym do niego pytaniu, pracownicy B+R zajmują się wyłącznie działalnością B+R, to tym samym ich czas pracy poświęcony jest wyłącznie tej działalności. W konsekwencji, za okres przebywania na urlopie wypoczynkowym, choroby czy innej usprawiedliwionej nieobecności (np. obowiązkowych badań lekarskich) pracownik uzyskuje stosowne wynagrodzenie wypłacane mu przez pracodawcę oraz sfinansowane przez płatnika składek z tytułu tych należności, określonych w ustawie o SUS, które jako przychód pracownika stanowi koszt uzyskania przychodów dla jego pracodawcy i jednocześnie koszt kwalifikowany z art. 18d ust. 2 pkt 1 PDOPrU. Wnioskodawca wskazuje, że również wynagrodzenia przysługujące za czas urlopu i choroby mieszczą się w ramach wynagrodzenia z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy CIT.

Nie sposób również pominąć, iż sam Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w piśmie z dnia 25 kwietnia 2017 r. o sygn. 0114-KDIP2-1.4010.47.2017.1.MR wskazał, że kosztem kwalifikowanym są zatem wynagrodzenia za czas choroby pracownika lub pozostawania przez niego na urlopie wypoczynkowym. Należy wskazać, że udzielanie pracownikom urlopu, a także umożliwienie pracownikom wykorzystania zwolnienia chorobowego, jest obowiązkiem pracodawcy wynikającym z przepisów kodeksu pracy z dnia 26 czerwca 1974 r. (Dz. U. z 2016 r. poz. 1666). Możliwość skorzystania z tych uprawnień jest nadal wynikiem pozostawania określonego pracownika w stosunku pracy, który został zatrudniony w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej. Podnieść zatem należy, że tut. Organ zgadza się ze zdaniem Wnioskodawcy, że koszt zatrudnienia pracownika realizującego zadania z zakresu wykonywania czynności obejmujących działalność badawczo-rozwojową, tj. wynagrodzenie za czas urlopu i wynagrodzenie chorobowe stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT. Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy w ramach wynagrodzeń pracowników, będących jednocześnie kosztem kwalifikowanym przedsiębranych działalności badawczo-rozwojowej, będą wpłaty na Pracownicze Plany Kapitałowe, które Spółka będzie zobowiązana dokonywać. Pogląd ten znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 listopada 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.344.2019.1.MO, w której wskazano, że należy uznać, że wplata na PPK w części finansowanej przez pracodawcę, jako dodatkowy element wynagrodzenia pracownika wypełnia przesłankę do jej kwalifikacji do kosztów kwalifikowanych działalności B+R, jako należność z tytułu art. 12 ust. 1 ustawy o PIT na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT.

Odnosząc się zatem do pytania Organu, Spółka zamierza uznać za koszty kwalifikowane w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy CIT i odliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej następujące koszty wynagrodzeń świadczonych rzecz pracowników wykonujących prace związane z produkcją maszyn, urządzeń i linii produkcyjnych, uznając za wydatki ponoszone na działalność badawczo-rozwojową:

Ponadto, wskazane składniki wynagrodzenia (oprócz składek na ubezpieczenia społeczne) stanowiły, stanowią i stanowić będą po stronie tych pracowników należności ze stosunku pracy, o których mowa jest w art. 12 ust. 1 ustawy PIT.

* Czy ww. pracownicy realizowali/realizują/będą realizować wyłącznie prace badawczo-rozwojowe? Jeżeli nie, to czy koszty kwalifikowane Wnioskodawca zamierza odliczać jedynie w części, w jakiej pracownicy realizowali zadania w ramach prac badawczo-rozwojowych?

W zakresie obowiązków projektantów (konstruktorów), spawaczy, operatorów frezarki CNC, automatyków, pracowników warsztatu, techników, znajdują się również inne obowiązki, jak np. zbieranie informacji, podnoszenie kwalifikacji zawodowych, konsultacje zespołu pracowniczego Spółki. Jednakże jako wydatki na działalność badawczo-rozwojową Spółka chciałaby uznać ich wynagrodzenia tylko w tym zakresie, w jakim realizują prace związane z produkcją maszyn, urządzeń i linii produkcyjnych. Zdaniem Wnioskodawcy podejmowane prace oraz charakter obowiązków pracowników spełnia cechy działalności badawczo-rozwojowej. Z uwagi jednak na fakt, podkreślany wielokrotnie w niniejszym piśmie, Wnioskodawca nie jest uprawniony do stwierdzenia bez żadnych wątpliwości, że prowadzone są prace rozwojowe. W związku z tym do Organu skierowane zostało pytanie oznaczone we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej numerem 1, w którym poproszono o ocenę prawidłowości stanowiska w zakresie charakteru prowadzonej działalności.

* Czy wystąpią w Spółce koszty diet i innych należności za czas podróży służbowej pracowników? Jeżeli tak proszę wskazać czy związane były/są/będą wyłącznie bezpośrednio z realizacją prac badawczo-rozwojowych?

W związku z charakterem prac Spółki oraz koniecznością przetransportowania, montażu maszyn, urządzeń lub linii produkcyjnej w przedsiębiorstwach zleceniodawców oraz przeprowadzania na ich rzecz szkoleń w zakresie obsługi stworzonych produktów, Spółka ponosi koszty związane z wyjazdami służbowymi pracowników za to odpowiedzialnych. Do takich kosztów można zaliczyć m.in. wyżywienie, nocleg, przejazd. Czynności podejmowane przez takie osoby związane są bezpośrednio z realizacją działalności, która w ocenie Wnioskodawcy spełnia cechy prac badawczo-rozwojowych.

* Czy w przypadku wystąpienia ewentualnie: nagród, dodatków, w tym również jeżeli wystąpią premie itp. składników wynagrodzenia pracownika, stanowiły/stanową/będą stanowiły koszt kwalifikowany wyłącznie w części, w jakiej będą powiązane z pracami B+R Spółki i nie będą obejmowały wynagrodzenia należnego za czas nieobecności pracownika?

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy PIT, na który powołuje się art. 18d ust. 2 pkt 1, w ramach wynagrodzenia przysługującego ze stosunku pracy powinno się uwzględnić m.in. wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, nagrody, dodatki oraz ekwiwalenty za niewykorzystany urlop. Wynagrodzenie zasadnicze pracowników wykonujących prace, zdaniem Wnioskodawcy o charakterze badawczo-rozwojowym, stanowiące koszt przedsiębiorstwa, będą obejmować wynagrodzenia należne za czas nieobecności pracownika. Jednakże, pewnego rodzaju nagrody, dodatki, w tym również premie i podobne do nich składniki wynagrodzenia, w ocenie Wnioskodawcy stanowią koszt działalności badawczo-rozwojowej, ale nie będą one przysługiwać za czas nieobecności pracowników. Ważnym podkreślenia jest, że w chwili obecnej Spółka Wnioskodawcy nie ponosi kosztów związanych m.in. z nagrodami, dodatkami czy też premiami, będącymi składnikami wynagrodzenia pracowników, jednakże nie wyklucza możliwości poniesienia takich kosztów w przyszłości. Odnosząc się zatem do pytania Organu, nagrody, dodatki, w tym również premie i podobne składniki wynagrodzenia pracownika nie obejmują i nie będą obejmować wynagrodzeń należnych pracownikom za czas nieobecności.

* Czy odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowią/będą stanowić koszt kwalifikowany, wyłącznie w części, w jakiej środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne były/są/będą wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej?

Na wstępie Wnioskodawca wskazuje, że we wniosku i w niniejszym piśmie wskazał wyłącznie posiadane przez Spółkę środki trwałe. Jego przedsiębiorstwo nie amortyzuje w chwili obecnej jednak żadnych wartości niematerialnych i prawnych. Tym samym, jeśli działalność Wnioskodawcy zostanie przez Organ uznana za działalność badawczo-rozwojową, to odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, stanowią i będą stanowić koszt kwalifikowany, wyłącznie w części, w jakiej środki trwałe, są i będą wykorzystywane w prowadzonej działalności, która w ocenie Wnioskodawcy spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej. Wnioskodawca nadmienia również, że jeśli w przyszłości w jego przedsiębiorstwie pojawią się wartości niematerialne i prawne, to w ramach kosztów kwalifikowanych chciałby zaliczyć wyłącznie część w jakiej będą one wykorzystywane w prowadzonej działalności spełniającej cechy działalności B+R.

* Czy Spółka będzie dokonywała wpłat na Pracownicze Plany Kapitałowe na rzecz pracowników wykonujących czynności w ramach prac B+R, które zamierza odliczyć w ramach kosztów kwalifikowanych?

Spółka Wnioskodawcy w treści wniosku o indywidualną interpretację wskazała, że będzie dokonywać wpłat na Pracownicze Plany Kapitałowe na rzecz pracowników wykonujących czynności w ramach prac B+R, które zamierza odliczyć w ramach kosztów kwalifikowanych.

Kwestia związana z wpłatami na Pracownicze Plany Kapitałowe stanowi część pytania oznaczonego numerem 2 wniosku o indywidualną interpretację. W związku z tym, Wnioskodawca wskazuje, tak jak podkreślono kilkukrotnie w niniejszym wniosku, że Organ nie powinien pytać o kwestie, które zostały skierowane do Organu w formie zapytania. W odpowiedzi na pytanie oznaczone numerem IV. 6 niniejszego pisma Wnioskodawca w sposób precyzyjny i jasny wyraził stanowisko, że Organ nie może przenosić na podatników ciężaru rozstrzygnięcia kwestii będącej przedmiotem zapytania. Potwierdza to ponownie Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku o sygn. I SA/Bd 31/21, stanowiąc, że rację ma Skarżący, że Organ interpretacyjny nie powinien był przerzucać na niego ciężaru związanego z merytorycznym rozstrzygnięciem wątpliwej kwestii, poza tym i ponad to, czego wymaga od wnioskodawcy przepis art. 14b § 3 O.p. zobowiązujący do przedstawienia we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej własnego stanowiska w sprawie wraz z uzasadnieniem, tj. tzw. własnej oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

a. Uzupełnienie własnego stanowiska w świetle uzupełnionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego (jeżeli ulegnie ono zmianie w związku z uzupełnieniem wniosku), w taki sposób, aby tut. Organ podatkowy mógł dokonać jednoznacznej wykładni konkretnych przepisów prawa podatkowego w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczących sytuacji prawnopodatkowej Wnioskodawcy w kontekście jego odpowiedzialności podatkowej.

Wnioskodawca w sposób szczegółowy przedstawił stan faktyczny oraz własne stanowisko w sprawie, zarówno we wniosku o indywidualną interpretację podatkową, jak i w odpowiedzi a pytania w niniejszym piśmie. W jego ocenie każde zagadnienie zostało przez niego uargumentowane w sposób wyczerpujący i precyzyjny. Co istotne, mimo przeformułowania pytań (co zostało dokonane wyłącznie na wezwanie Organu) oraz dokonanie odpowiedzi na pytania, stanowisko Wnioskodawcy nie uległo zmianie. Zatem Wnioskodawca nie widzi potrzeby do dokonywania uzupełnienia własnego stanowiska.

Ponadto, Wnioskodawca sformułował ostatecznie pytania ozn. we wniosku Nr 1 i Nr 3.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy podejmowana przez Spółkę działalność w części odnoszącej się do konstruowania i produkcji maszyn, urządzeń oraz linii produkcyjnych, oraz modyfikacji istniejących już produktów poprzez wprowadzenie znaczących zmian, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w zw. z art. 4a pkt 26-28 tej ustawy?

2. Czy wydatki na:

* zakup materiałów niezbędnych do wytworzenia maszyn;

* odpisy amortyzacyjne od środka trwałego w postaci ramienia gwintującego wraz ze stołem, adapterem, oraz kompletem oprawek;

* odpisy amortyzacyjne od środka trwałego w postaci spawarki;

* odpisy amortyzacyjne od środków trwałych w postaci komputerów PC;

* odpisy amortyzacyjne od żurawia warsztatowego, który planuje zakupić Spółka, który również będzie stanowił środek trwały;

* wynagrodzenia zatrudnionych pracowników, którzy wykonują czynności związane z projektowaniem oraz wytwarzaniem prototypów, obejmujące również wynagrodzenia za czas choroby oraz urlopu, za godziny nadliczbowe, nagrody, dodatki, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop, wraz z kosztami związanymi z ubezpieczeniami społecznymi, ponoszonymi zarówno po stronie pracownika, jak i pracodawcy, oraz wpłaty na Pracownicze Plany Kapitałowe, w przypadku pracowników zatrudnionych w oparciu o umowy o pracę, które Spółka będzie zobowiązana dokonywać,

można uznać za kwalifikowalne koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową Wnioskodawcy, o których mowa jest w art. 18d ust. 2 oraz 3 ustawy o CIT?

3. Czy w przypadku wytworzenia i wdrożenia przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności prototypu, będzie mógł on być uznany za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w zw. z art. 4a pkt 26-28 tej ustawy, a tym samym czy wydatki, które Spółka poniosła w związku z jego wytworzeniem i wdrożeniem, mogą być uznane za koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 18d ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Artykuł 4a pkt 26 ustawy o CIT, normuje działalność badawczo-rozwojową jako działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Natomiast, w odniesieniu do definicji badań naukowych oraz prac rozwojowych, ustawa o CIT odwołuje się do ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. I tak, badaniami naukowymi są więc:

Odnosząc się zaś do pojęcia prac rozwojowych, zgodnie z art. 4a pkt 28 ustawy o CIT w związku z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, jest to działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, niezbędne jest wyodrębnienie pewnych cech dotyczących możliwości zakwalifikowania działalności prowadzonej przez Spółkę jako prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc się do interpretacji indywidualnej o sygnaturze 0114-KDIP3-1.4011.318.2019.3.MG i stanowiska wnioskodawcy, które zostało w niej przedstawione oraz zaaprobowane przez Organ interpretacyjny, działalność badawczo-rozwojowa powinna: obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe, mieć twórczy charakter, być podejmowana w sposób systematyczny oraz być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy i wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W działalności B+R następuje odniesienie do kryteriów z tzw. Podręcznika Frascati (OECD (2018), Podręcznik Frascati 2015: Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej, Pomiar działalności naukowo-technicznej i innowacyjnej, OECD Publishing, Paris/GUS, Warsaw, https://doi.org/10.1787/97883887189770). Według niego, działalność badawczo-rozwojowa musi być: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna oraz możliwa do przeniesienia lub odtworzenia.

Zdaniem Spółki, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, działalność Spółki spełnia cechy takowej:

a. nowatorskość i twórczość:

charakter działalności prowadzonej przez Spółkę wskazuje na jej twórczość - zarówno pod kątem przebiegu procesu wykonywania prac, jak i ich efektów. Każde z opisanych we wniosku działań prowadzi do wytworzenia zupełnie nowego produktu w przedsiębiorstwie Spółki, a tym samym również w działalności klientów, na rzecz których podejmowane są prace. Nawet jeśli do ich podjęcia wykorzystywane są wcześniej opracowane oraz wykorzystywane rozwiązania, to ostateczny wynik podjętych prac jest czymś oryginalnym. Wynika to z faktu, że zarówno opracowanie planu działania, jak i poszczególne etapy wdrażania danych procesów oraz opracowywania i wytwarzania produktów, wymagają i wymagać będą twórczego działania w postaci planowania oraz projektowania. Jednocześnie warto w tym miejscu zaznaczyć, że zgodnie z Objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX, "uznać należy, iż na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej, w stopniu minimalnym, wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika". Do twórczości, jako cechy warunkującej możliwość zakwalifikowania działalności jako badawczo-rozwojowej, odniósł się również Naczelny Sąd Administracyjny w swoim wyroku z dnia 9 października 2019 r., sygn. II FSK 3589/17. Wskazał w nim, że "zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego należy przyjąć, że legislator podatkowy miał na celu to drugie znaczenie (twórczości), które związane jest nie tylko z nabywaniem i stosowaniem nowych technologii, ale także z ich tworzeniem lub co najmniej współtworzeniem. Wskazuje na to egzemplifikacyjne wyliczenie zawarte w pkt

4a pkt 28) u.p.d.o.p., które za prace rozwojowe uznaje takie, które polegają na opracowywaniu prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, a dodatkowo ich celem ma być dalsze ulepszenie procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony.

Mając zatem na uwadze charakter ulgi podatkowej uregulowanej w art. 18d u.p.d.o.p., która zakłada poniesienie tzw. wydatków kwalifikowanych stwierdzić należy, że ma ona na celu aktywizację przedsiębiorców w kierunku finansowania polskiej nauki, także w przypadku nowatorskich prac rozwojowych". Zgodnie z powyższymi rozważaniami, należy uznać, że podejmowane przez Spółkę działania mają twórczy charakter, bowiem w wymierny sposób powodują stworzenie zupełnie nowych bądź też znacznie ulepszonych rozwiązań oraz produktów.

b. nieprzewidywalność:

skutek prowadzonych prac, mających na celu wytworzenie nowych produktów, co do zasady jest zaplanowany. Jednakże sam proces realizacji danych projektów, pomimo korzystania z istniejących metod, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania, lub znaczną modyfikację dawnych rozwiązań, stosowanych oraz wytwarzanych uprzednio w praktyce Spółki. Już sam tego fakt powoduje, że nie może być mowy o przewidywalności, bowiem wytwarzanie czegoś wcześniej niewystępującego w danym środowisku - w tym przypadku w przedsiębiorstwie Spółki - wiąże się z niepewnością efektu końcowego oraz ryzykiem wystąpienia nieprzewidzianych okoliczności, mających wpływ na proces wytwórczy.

c. metodyczność:

pracownicy zatrudnieni przez Spółkę zobowiązani są w ramach umowy z nią do ścisłej, zgodnej z harmonogramem pracy, którą zobowiązani są należycie udokumentować oraz wykonywać zgodnie z oczekiwaniami Spółki i uchwaloną polityką B+R. Jednocześnie charakterystyka podejmowanych przez Spółkę czynności, mających jej zdaniem charakter prac rozwojowych, wymaga ich realizowania według określonego schematu. Wytwarzanie zupełnie nowych, bądź też znacznie zmienionych w stosunku do tych wcześniej opracowanych, produktów nie może odbywać się bez odpowiedniego planu, jeśli ma zakończyć się zgodnie z oczekiwaniami. W przypadku pracowników, którzy zaangażowani są w wykonywanie prac o charakterze badawczo-rozwojowym, są oni dodatkowo zobowiązani do prowadzenia odpowiedniej ewidencji czasu pracy poświęconego na wykonywanie prac rozwojowych. Służy to nie tylko celom skorzystania z ulgi, o której mowa jest w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, ale również monitorowaniu postępów oraz zaangażowania poszczególnych pracowników w podejmowane działania.

d. możliwość przeniesienia lub odtworzenia:

oprócz wytworzenia zaprojektowanego produktu, stanowiącego novum w działalności Spółki oraz jej klientów, Spółka dąży również do tego, by wytworzone rozwiązania mogły być przez nią odtwarzane i wykorzystywane również w późniejszym czasie. Jest to skutek nieustannej potrzeby udoskonalania rozwiązań stosowanych w przedsiębiorstwie, wynikającej z uwarunkowania rynku oraz konieczności pozostawania konkurencyjnym. Dlatego też podejmowane prace, jak np. te będące przedmiotem wniosku, są dokumentowane w sposób, który umożliwia późniejsze odtworzenie i zwielokrotnienie wdrożonych rozwiązań.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Spółki, można stwierdzić, że prowadzona przez nią działalność spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej zawarte w Podręczniku Frascati oraz art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.

Ad 2

Zgodnie z art. 18d ust. 2 ustawy o CIT, kwalifikowanymi kosztami działalności badawczo-rozwojowej są:

1. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a i c ustawy o PIT, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części. w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

2. nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

2a) nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;

4a) nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4;

Zgodnie z art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

By uznać wydatki za koszty kwalifikowane, spełnione muszą być następujące przesłanki:

W związku z prowadzoną działalnością, która zdaniem Spółki spełnia kryteria konieczne dla uznania jej za działalność badawczo-rozwojową, Spółka ponosi wydatki na:

Powyższe wydatki, stanowiące dla Spółki koszt podatkowy, są niezbędne do podjęcia oraz realizowania prac projektowych oraz wytwórczych w zakresie zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów. Jak Spółka wskazała w stanie faktycznym, bez ich poniesienia w ogóle nie byłoby możliwe podjęcie przedmiotowych działań, z czego wynika bezpośredni związek między nimi a pracami rozwojowymi.

W związku z wprowadzaniem do oferty nowych urządzeń, przyczyniających się do rozwoju działalności prowadzonej przez Spółkę, konieczne było ponoszenie wydatków na nabycie materiałów i surowców. Wśród nich znajdowały się m.in. mechanika, łożyska, silniki elektryczne, czujniki, elementy automatyki, stal, które stanowiły nieodzowne elementy konstrukcji prototypów, bowiem bez nich niemożliwe byłoby złożenie całości choćby automatu, ani ich późniejszy montaż. Choć na gruncie przepisów prawa podatkowego brak jest definicji materiałów, pewną wskazówkę odnaleźć można w art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości, gdzie materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby. Szersze definicje można odnaleźć w pracach przedstawicieli doktryny, m.in. w komentarzu do ustawy o rachunkowości (Ustawa o rachunkowości. Komentarz, wyd. V, red. E. Walińska. Warszawa 2018 gdzie materiały rozumie się jako "składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólno-administracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty. Obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.". Spółka uważa, że materiały, które zakupiła w związku z prowadzoną działalnością, mieszczą się w zakresie takiej definicji. Biorąc powyższe pod uwagę, jej zdaniem może ona zakwalifikować wskazane wydatki jako koszty poniesione w związku z działalnością badawczo-rozwojową.

Wynika to z faktu, że bez ich poniesienia nie byłoby możliwe podjęcie działań ukierunkowanych na produkcję nowych towarów, co znacząco wpłynęłoby na możliwości rozwoju działalności Spółki. Dodatkowo, możliwość uznania wskazanych wydatków jako koszty kwalifikowane wynika wprost z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT. Wszelkie wymienione surowce i materiały są bezpośrednio związane z działalnością, która zdaniem Wnioskodawcy spełnia wymogi konieczne dla uznania jej za działalność badawczo-rozwojową.

Spółka ponosi wydatki na części maszyn, bez których realizacja projektów byłaby niemożliwa, bowiem stanowią one nieodzowne elementy konstrukcyjne prototypowanych maszyn. Natomiast poniesione wydatki na komputery PC, które są wykorzystywane do projektowania 3D stanowią zaplecze pracy wspierające działania podejmowane na tym etapie. Jest to konieczny wydatek, bowiem w istocie pozwala na stworzenie specjalistycznego środowiska do projektowania prototypów, a to z kolei przekłada się na zwiększenie jakości usług, optymalizację czasu pracy oraz dokładność wykonywanych projektów. Spółka pragnie jednocześnie podkreślić, że maszyny wykorzystywane do produkcji, stanowiące środki trwałe podlegające amortyzacji są niezbędne do prowadzenia działalności polegającej na wytwarzaniu prototypów. Należy również zwrócić uwagę, że specjalistyczny i nowoczesny sprzęt, który wykorzystuje Spółka w procesie produkcji jest gwarantem jakości i dokładności wykonywanych prac, a także zwiększa możliwości do wprowadzania niestosowanych wcześniej w praktyce Spółki rozwiązań. Dodatkowo, umożliwia tworzenie nowych rozwiązań stosowanych w prototypach. które przez wzgląd na innowacyjność w skali działań Spółki nie mają charakteru rutynowego. Spółka zyskała możliwość samodzielnego wykonywania grupy czynności w zakresie prototypowania. Również ramię gwintujące wraz ze stołem, adapterem, oraz kompletem oprawek pozytywnie wpływa na przebieg procesów produkcyjnych części maszyn wykonywanych przez Spółkę, gdyż amortyzuje i przyspiesza pracę. Wobec tego, wykorzystanie wskazanego urządzenia przełożyło się na wydajność pracy oraz zredukowanie poczynionych przez Spółkę nakładów czasu pracy na podejmowane przez nią działania.

Cały proces projektowania oraz konstruowania maszyn, urządzeń oraz linii produkcyjnych nie zostałby osiągnięty bez udziału pracowników posiadających odpowiednią wiedzę, umiejętności, doświadczenie oraz kompetencje. Projektanci (konstruktorzy) odpowiedzialni są za przygotowanie koncepcji działania produktu dla klienta, a na dalszym etapie przygotowanie kompletne mechaniki maszyny czy rysunków wykonawczych. Automatyk zajmując się głównie programowaniem sterowania maszyny, schematu elektrycznego czy też testowaniem, a to niewątpliwie przyczynia się do stworzenia nowych i niewystępujących w ofercie Spółki produktów.

Ponadto, takie samo stwierdzenie powinno być odniesione do prac spawacza, operatora frezarki CNC, pracownika warsztatu czy technika, którzy zaangażowani są w prace przed definitywnym wdrażaniem projektów w działalności zleceniodawców. Tym samym przyczyniają się one do bezpośredniego usprawniania produktów i dostosowywania ich do indywidualnych potrzeb zleceniodawców. Można zatem stwierdzić, że działalność Spółki nie posiadałaby cech unikatowości oraz twórczości gdyby nie zaangażowanie pracowników oraz bezpośrednie ich powiązanie połączone z wykorzystywaniem zasobów swojej wiedzy i umiejętności do opisanych czynności.

Spółka zatrudnia w oparciu o umowę o pracę pracowników, których zakres obowiązków obejmuje prace o charakterze rozwojowym. Jak wynika z art. 12 ust. 1 ustawy PIT, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Spółka wypłaca swoim pracownikom wynagrodzenia, a także uiszcza składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. W odniesieniu do tych pracowników, którzy wykonują prace o charakterze rozwojowym, Spółka uważa, że w przypadku uznania jego działalności za działalność badawczo-rozwojową, wydatki, które ponosi w związku z wypłacanymi im wynagrodzeniami oraz składkami na ubezpieczenia społeczne, może zakwalifikować jako koszty poniesione w związku z taką działalnością. Wynika to wprost z ustawy o CIT, która w art. 18d ust. 2 pkt 1 wymienia jako jedne z kosztów kwalifikowanych poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu. Jednocześnie, zdaniem Spółki, w katalogu z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT mieszczą się również wynagrodzenia pracowników za czas choroby oraz urlopu.

Z przepisu art. 92 Kodeksu Pracy wynika jasno, że za czas niezdolności pracownika do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną, wypadku w drodze do pracy lub z pracy albo choroby przypadającej w czasie ciąży oraz poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów oraz poddania się zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów, pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia. Natomiast z art. 172 k.p. wynika, że za czas urlopu pracownikowi przysługuje wynagrodzenie, jakie by otrzymał, gdyby w tym czasie pracował. Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie również w orzecznictwie - WSA w Warszawie w wyroku z dnia 19 czerwca 2019 r., sygn. III SA/Wa 2665/18 podkreślono, że skoro w przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym i odniesionym do niego pytaniu, pracownicy B+R zajmują się wyłącznie działalnością B+R, to tym samym ich czas pracy poświęcony jest wyłącznie tej działalności. W konsekwencji, za okres przebywania na urlopie wypoczynkowym, choroby czy innej usprawiedliwionej nieobecności (np. obowiązkowych badań lekarskich) pracownik uzyskuje stosowne wynagrodzenie wypłacane mu przez pracodawcę oraz sfinansowane przez płatnika składek z tytułu tych należności, określonych w ustawie o SUS, które jako przychód pracownika stanowi koszt uzyskania przychodów dla jego pracodawcy i jednocześnie koszt kwalifikowany z art. 18d ust. 2 pkt 1 PDOPrU.

Ponadto, w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych, podmioty zatrudniające przynajmniej jedną osobę powinny utworzyć Pracownicze Plany Kapitałowe. Wiąże się to z faktem, że zarówno podmiot zatrudniający, jak i pracownik, finansują wpłaty podstawowe z własnych środków. Spółka zatrudnia pracowników, co obliguje ją do podjęcia działań związanych z utworzeniem PPK od 1 stycznia 2021 r. Jako pracodawca, o ile zatrudnione przez nią osoby nie złożą deklaracji o rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK, będzie zobowiązana do wpłacania, co miesiąc kwoty wysokości wynagrodzenia pracownika, a w przypadku zadeklarowania wpłaty dodatkowej - w wysokości 2,5% wynagrodzenia pracownika. Zdaniem Spółki, zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, takie wpłaty będą stanowić przychód dla zatrudnianych przez nią osób. Z tego względu Spółka uważa, że w przypadku uznania prowadzonej przez nią działalności za działalność badawczo-rozwojową, kwoty wpłacane do PPK będzie mogła uznać za koszty kwalifikowane, poniesione w związku z tą działalnością. Poprzez dokonywanie wpłat do PPK, Spółka w istocie będzie dokonywała wypłat należności na rzecz pracowników wykonujących czynności o charakterze rozwojowym, poprzez uwzględnienie ich jako część wynagrodzenia pracowników.

Takie należności mieszczą się w zakresie art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, a co za tym idzie, mogą stanowić koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT. Podobny pogląd znalazł uznanie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 listopada 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.344.2019.1.MO, w której wskazano, że należy uznać, że wpłata na PPK w części finansowanej przez pracodawcę, jako dodatkowy element wynagrodzenia pracownika wypełnia przesłankę do jej kwalifikacji do kosztów kwalifikowanych działalności B+R, jako należność z tytułu art. 12 ust. 1 ustawy o PIT na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT.

Jak zostało wskazane, Spółka skorzystała z dofinansowania z Agencji Rozwoju Przemysłu, jednakże wydatki, opisane we wniosku nie zostały zwrócone Spółce w jakiejkolwiek formie - nie korzystała ona również z pomocy publicznej w zakresie opisanych we wniosku czynności. Ponadto nie uzyskiwała ona dotacji w przedmiotowym zakresie wniosku - a także nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Dodatkowo, działalność Spółki nie jest prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej ani Polskiej Strefy Inwestycji, więc koszty nie są uwzględniane przy kalkulacji dochodu zwolnionego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 lub art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT.

Zgodnie z art. 9 ust. 1b ustawy o CIT, Spółka wyodrębnia wskazane koszty, które jej zdaniem stanowią koszty kwalifikowane ponoszone na działalność badawczo-rozwojową, w prowadzonych księgach rachunkowych.

W związku z faktem, że wskazane koszty mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych wyszczególnionym przez Ustawodawcę oraz spełniają postawione w ustawie o CIT wymogi dla uznania ich za wydatki kwalifikowane, zdaniem Spółki należy uznać je za koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową.

Ad 3

W ramach prowadzonej przez Spółkę działalności, projektowane oraz wytwarzane są prototypy zupełnie nowych produktów bądź takich, które obecnie znajdują się w ofercie Spółki, ale zostały istotnie ulepszone. Zgodnie z Podręcznikiem Frascati, prototypem jest oryginalny model skonstruowany w sposób pozwalający na uwzględnienie w nim wszystkich danych technicznych i osiągów nowego produktu. Według podręcznika, projektowanie takich prototypów, a także ich konstruowanie i testowanie stanowi prace o charakterze badawczo-rozwojowym, niezależnie od tego, czy konstruowany jest jeden, czy więcej prototypów i czy są one tworzone równocześnie, czy też w odstępach czasu.

Wynika to z faktu, że proces ich tworzenia charakteryzuje się wymaganymi cechami, tj. nowatorskością oraz twórczością - na tę cechę wskazuje nawet w swoich objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 r. Minister Finansów, poprzez wskazanie, że twórczym charakterem prac może być w szczególności także opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku, gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna. Prace te prowadzone są w sposób metodyczny, a ich efekt jest niemożliwy do przewidzenia na początkowych etapach tworzenia, natomiast możliwy do odtworzenia. Dlatego, zdaniem Spółki, działalność w ramach której opracowywane oraz wytwarzane są prototypy produktów, może być uznana za działalność badawczo-rozwojową. W celu wytworzenia prototypów, Spółka ponosi i będzie ponosić wydatki obejmujące w szczególności:

Jednak ze względu na sam charakter prac nad prototypami, nie jest ona w stanie wskazać wszystkich potencjalnych kosztów ponoszonych na ten cel.

W związku z tym, zdaniem Spółki, wydatki te mieszczą się w zakresie kosztów, o których mowa w art. 18d ust. 2 i 3 ustawy o CIT, tj. kosztów kwalifikowanych ponoszonych na działalność badawczo-rozwojową. Bez poniesienia tych kosztów niemożliwym byłoby podjęcie prac służących tworzeniu prototypów, co przełożyłoby się na możliwości rozwoju. Przepisy art. 18d ustawy o CIT nie zawierają ograniczeń w zakresie możliwości odliczenia kosztów wskazanych w art. 18d ust. 2 oraz 3 tej ustawy poniesionych na prototypy. Jednocześnie, brak jest również przepisów, które uzależniałyby możliwość zaliczenia takich kosztów do kosztów kwalifikowanych od efektu prac prowadzonych nad prototypami a także od ich przeznaczenia, o ile powstały w celu wprowadzenia udoskonaleń.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie:

* ustalenia, czy podejmowana przez Spółkę działalność w części odnoszącej się do konstruowania i produkcji maszyn, urządzeń oraz linii produkcyjnych, oraz modyfikacji istniejących już produktów poprzez wprowadzenie znaczących zmian, stanowi działalność badawczo-rozwojową (pytanie Nr 1) - jest prawidłowe,

* możliwości zaliczenia do kosztów kwalifikowanych mogących podlegać odliczeniu w ramach ulgi badawczo-rozwojowej w myśl art. 18d ust. 2 i 3 u.p.d.o.p. (pytanie Nr 2), tj.:

* zakup materiałów niezbędnych do wytworzenia maszyn;

* odpisy amortyzacyjne od środka trwałego w postaci:

* ramienia gwintującego wraz ze stołem, adapterem, oraz kompletem oprawek;

* spawarki;

* komputerów PC;

* żurawia warsztatowego, który planuje zakupić Spółka, który również będzie stanowił środek trwały;

* wynagrodzenia pracowników, którzy wykonywali/wykonują/będą wykonywać czynności związane z projektowaniem oraz wytwarzaniem prototypów,

* w części, w której składniki wynagrodzenia stanowią należności ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. a pracownicy faktycznie wykonywali/wykonują/będą wykonywać zadania w ramach realizacji prac B+R,

- jest prawidłowe,

* wynagrodzenia pracowników, w części, w której pracownicy faktycznie nie wykonywali/nie wykonują/nie będą wykonywać zadań w ramach realizacji prac B+R przebywając na zwolnieniu bądź urlopie - jest nieprawidłowe,

* wpłaty na Pracownicze Plany Kapitałowe, w przypadku pracowników zatrudnionych w oparciu o umowy o pracę, które Spółka będzie zobowiązana dokonywać - jest prawidłowe,

* ustalenia, czy (pytanie Nr 3):

* podejmowana przez Spółkę działalność w przypadku wytworzenia i wdrożenia przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności prototypu, stanowi działalność badawczo-rozwojową - jest prawidłowe,

* możliwości zaliczenia do kosztów kwalifikowanych mogących podlegać odliczeniu w ramach ulgi badawczo-rozwojowej w myśl art. 18d ust. 2 u.p.d.o.p., tj.:

* materiały do wytworzenia prototypów, tj. mechanika, łożyska, silniki elektryczne, czujniki, elementy automatyki, stal;

* stanowiska komputerowe do projektowania 3D, tj. odpowiedni sprzęt oraz oprogramowanie,

* środki trwałe bądź wartości niematerialne i prawne wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej,

* wynagrodzenia pracowników, którzy wykonywali/wykonują/będą wykonywać czynności związane z pracami B+R, w części, w której składniki wynagrodzenia stanowią należności ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. a pracownicy faktycznie wykonywali/wykonują/będą wykonywać zadania w ramach realizacji ww. prac,

- jest prawidłowe,

* wynagrodzenia pracowników, w części, w której pracownicy faktycznie nie wykonywali/nie wykonują/nie będą wykonywać zadań w ramach realizacji prac B+R przebywając na zwolnieniu bądź urlopie - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm., dalej: u.p.d.o.p.), przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z nowelizacją art. 4a pkt 27 oraz 28 ww. ustawy, która weszła w życie z dniem 1 października 2018 r. w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 3 lipca 2018 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r. poz. 1669), badania naukowe definiowane w art. 4a pkt 27 ustawy o p.d.o.p. jako badania podstawowe i badania aplikacyjne należy rozumieć odpowiednio zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r. poz. 1668, dalej: "Prawo o SWiN").

W myśl art. 4a pkt 27 u.p.d.o.p., ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

Natomiast w myśl art. 4a pkt 28 u.p.d.o.p., ilekroć mowa jest w ustawie o pracach rozwojowych oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Tym samym zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że "ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia". Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo "systematyczny" występuje w sformułowaniu "podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny", a więc odnosi się do "działalności", czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium "systematyczności" danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji - głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

W tym miejscu wskazać należy, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematycznie prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe mogą obejmować nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Podkreślić, w tym miejscu należy, że przepisy o działalności badawczo-naukowej należy interpretować ściśle. Zatem, tylko te działania podatnika można zaliczyć do działalności badawczo-rozwojowej, które wyczerpują znamiona definicji zawartej w treści art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p., co oznacza, że aktywność podatnika winna być nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym (które nie mają odtwórczego charakteru), związane z postępem naukowym, czy technologicznym.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej "kosztami kwalifikowanymi". Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Stosownie do art. 18d ust. 2 u.p.d.o.p., za koszty kwalifikowane uznaje się:

1. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

2. nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

2a) nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych.;

4a) nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu 11a ust. 1 pkt 4;

W przypadku wartości niematerialnych i prawnych w postaci kosztów prac rozwojowych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3, za koszty kwalifikowane uznaje się dokonywane od tej wartości niematerialnej i prawnej odpisy amortyzacyjne w proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają koszty wymienione w ust. 2 pkt 1-4a lub ust. 3a pkt 2 (art. 18d ust. 2a u.p.d.o.p.).

Natomiast, w myśl art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p., za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Zgodnie z art. 18d ust. 3k u.p.d.o.p., do kosztów kwalifikowanych stanowiących odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przepisu art. 16 ust. 1 pkt 48 nie stosuje się.

Jednocześnie, w art. 18d ust. 4 u.p.d.o.p., ustawodawca dokonał zastrzeżenia, że koszty kwalifikowane ponoszone w ramach badań podstawowych podlegają odliczeniu wyłącznie pod warunkiem, że badania te są prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki.

Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym (art. 18d ust. 5 u.p.d.o.p.).

Stosownie do art. 18d ust. 6 u.p.d.o.p., podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Natomiast, stosownie do art. 18d ust. 7 u.p.d.o.p., kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

W myśl art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p., podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. (...).

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 4g u.p.d.o.p., należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy, z zastrzeżeniem ust. 4ga, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 4h u.p.d.o.p., składki z tytułu należności, o których mowa w ust. 4g, określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, składki na Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 pkt 40, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem, że składki zostaną opłacone:

W przypadku uchybienia tym terminom do składek tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57a i ust. 7d.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p., kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 30 u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na rzecz pracowników z tytułu używania przez nich samochodów na potrzeby podatnika:

Natomiast, zgodnie z brzmieniem art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów 25% poniesionych wydatków, z zastrzeżeniem pkt 30, z tytułu kosztów używania samochodu osobowego na potrzeby działalności gospodarczej - jeżeli samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą prowadzona przez podatnika.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku, gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia (art. 18d ust. 8 u.p.d.o.p.).

Zgodnie z art. 18e u.p.d.o.p., podatnicy korzystający z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, oraz podatnicy, którym przysługuje kwota określona w art. 18da, są obowiązani wykazać w zeznaniu poniesione koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu lub stanowiące podstawę do wyliczenia przysługującej podatnikowi kwoty.

Ad. 1

Z przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wynika, że:

1. Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy a działalność Spółki nie jest prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

2. Przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej są wyłącznie działania podejmowane przez Spółkę.

3. Przedmiotowa działalność gospodarcza Spółki dotyczy produkcji maszyn, urządzeń oraz linii produkcyjnych, natomiast wykonywane w jej ramach czynności można podzielić na dwie części:

* produkcja i sprzedaż maszyn wykonywanych na podstawie projektów stworzonych już wcześniej przez Spółkę

* lub tworzenie nowych rozwiązań w całym cyklu procesu produkcyjnego danej maszyny, począwszy od przygotowywania szkiców przez wykonanie projektów od podstaw i skończywszy na sprzedaży gotowego sprzętu.

Podejmowane prace można podzielić na poszczególne etapy, w ramach których wykonywane są różne działania z zakresu prowadzonej działalności.

4. Celem podejmowanych przez Spółkę i jej pracowników działań jest wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, w tym przypadku w postaci nowych konstrukcji maszyn i urządzeń. Spółka prowadzi działania obejmujące nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności - każdy nowy projekt w postaci maszyn, urządzeń lub linii produkcyjnych zwiększa zasób wiedzy pracowników Spółki, umożliwiając tym samym późniejsze jej stosowanie przy pracach mających na celu kolejne ulepszenia czy poszerzenie oferty o nowe produkty. Zdobywana oraz wykreowana w ten sposób wiedza nie tylko służy zaprojektowaniu oraz wykonaniu prototypów, ale również opracowywaniu nowych sposobów produkcji, możliwych dzięki wykorzystaniu odpowiedniego sprzętu. Działania w ww. zakresie wypełniają cechy prac rozwojowych, nie noszą bowiem cech charakterystycznych dla badań - zarówno podstawowych, jak i aplikacyjnych.

5. Wykonywane przez Spółkę czynności w zakresie produkcji maszyn, urządzeń, linii produkcyjnych, w tym prace podejmowane zarówno przez zatrudnionych projektantów (konstruktorów), spawaczy, operatorów frezarki CNC, automatyków, pracowników warsztatu, techników:

* podejmowane są systematycznie, przed przystąpieniem do prac nad każdym nowym urządzeniem, opracowywany jest plan działania i pewne założenia projektu, dzięki czemu proces ten przebiega możliwie sprawnie,

* cechują się twórczością. Każdy pracownik zaangażowany w projekt musi opracować takie nowe założenia. Niepodejmowanie takich działań uniemożliwiłoby realizację nowatorskiego i innowacyjnego podejścia, których rezultatem jest autorskie rozwiązanie dostosowane do konkretnych potrzeb zleceniodawców Spółki Wnioskodawcy,

* nie są rutynowymi i okresowymi zmianami - każdy sprzęt opiera się na konkretnych potrzebach klienta, w związku z czym zespół stoi przed wyzwaniem w postaci jak najpełniejszego spełnienia ich wymagań. Taki charakter działalności wymusza na Spółce Wnioskodawcy realizację następnych projektów w inny sposób, niż przy poprzednich. Nie tylko sam tryb pracy jest odmienny - czy to ze względu na wykorzystywane narzędzia bądź też udział różnych osób - ale również ze względu na konieczność stworzenia produktów o innych funkcjach, co wynika z różnych potrzeb klientów,

* każdy produkt jest wytworem inwencji, pomysłów oraz efektem połączenia wiedzy i umiejętności projektowych, konstrukcyjnych i mechanicznych,

* cały proces wytworzenia produktu jest systematycznie udoskonalany,

* każdorazowo konieczne jest wprowadzenie zmian i modyfikacji, po uwzględnieniu uwag i wytycznych zleceniodawców, których efektem jest powstanie odmiennych i niewystępujących dotychczas w działalności Spółki prac. Żaden projekt nie jest taki sam, a charakter podejmowanych czynności - jak wskazano wcześniej - nie pozwala na odtwórczość w zakresie kolejnych realizacji,

* ze względu na indywidualny charakter każdego produktu stworzonego przez Spółkę, nie są one wdrażane do oferty jako element masowej produkcji,

6. Wnioskodawca w zakresie produkcji maszyn, urządzeń i linii produkcyjnych wskazuje, że do czynności spełniających cechy prac badawczo-rozwojowych powinny być uwzględnione w Spółce czynności w zakresie montażu maszyn i jego nadzorowania u klienta, testowania efektów pracy takiego montażu u klienta, uruchomienie maszyny u klienta oraz zaimplementowanie ewentualnych poprawek służących finalnemu dostosowaniu maszyny, a także poprawek w programie w trakcie jego eksploatacji oraz wprowadzania modyfikacji i zmian do maszyn po zamontowaniu ich i uruchomieniu u klienta. Do takich czynności zaliczone powinny być również prace w zakresie składania zaprojektowanych i wyprodukowanych maszyn, itp. czynności.

Wnioskodawca w ww. zakresie doprecyzował, że każde działanie podejmowane już po stworzeniu projektu przejawia element twórczości i innowacyjności, bowiem praca ze zleceniodawcami wymaga od pracowników Spółki czynności nieplanowanych, umożliwiających wprowadzenie poprawek w stworzonym już projekcie, który umożliwi dostosowanie go do indywidualnych potrzeb. Powoduje to, iż nawet na etapie montażu i przeprowadzania szkoleń w przedsiębiorstwach zleceniodawców, gdy stworzone maszyny, urządzenia lub linie produkcyjne przeszły etap testów wewnętrznych Spółki, w dalszym ciągu są unowocześniane i zmieniane, a tym samym po implementacji uwag powstaje produkt odmienny. Wskazuje to, że każde takie działanie Spółki nie jest rutynowe i monotonne, ale charakteryzuje się systematycznością, precyzyjnością oraz dostosowywaniem produktów do konkretnych potrzeb zleceniodawców, czyniąc produkt unikatowym. Również w tych pracach odnaleźć można bezpośredni związek tych czynności z pracami wypełniającymi cechy działalności B+R w ramach danego projektu. Na pierwszy rzut oka czynności wdrożeniowe w przedsiębiorstwach klientów Spółki Wnioskodawcy wydawałyby się nie spełniać cech działalności badawczo-rozwojowej, jednak ze względu na fakt, iż każdorazowo dopiero na tym etapie dochodzi do wprowadzania kolejnych, choć zdarza się, że niewielkich, ulepszeń to jednak ze względu na swoją specyfikę odróżniają one produkt od produktu proponowanego do wdrożenia. Mimo planowania kolejnych czynności wdrożeniowych, na tym etapie również ujawniają się niemożliwe do przewidzenia fakty, które wymagają od Spółki podjęcia nowatorskich działań, które wcześniej nie były wykorzystywane w jej strukturze.

7. Wnioskodawca w zakresie produkcji maszyn, urządzeń i linii produkcyjnych, nie ma na myśli czynności serwisowych, składania maszyn w ramach produkcji seryjnej, komercyjnej lub bieżącej, dokonywanych już po zakończeniu prac B+R, produkcji maszyn i części zamiennych niestanowiących prac B+R oraz wewnętrznych konserwacji w obrębie Spółki. Wnioskiem nie są objęte również inne czynności, spoza tych, które zdaniem Wnioskodawcy spełniają cechy działalności badawczo-rozwojowej.

8. Wnioskodawca nie wyklucza w przyszłości produkcji seryjnej czy też masowej, jednakże jest świadomy, że pozbawienie wytwarzanych produktów charakteru innowacyjnego i twórczego w wyniku wdrożenia ich do powszechnego obrotu, uniemożliwi jego Spółce skorzystanie z ulgi badawczo-rozwojowej.

9. Zgodnie z art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p., Spółka wyodrębnia wskazane koszty, które jej zdaniem stanowią koszty kwalifikowane ponoszone na działalność badawczo-rozwojową, w prowadzonych księgach rachunkowych.

10. Spółka nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej.

11. Spółkę w związku z wskazaną powyżej działalnością, zamierza dokonać odliczenia, o którym mowa w art. 18d ust. 1 u.p.d.o.p., tj. dokonać odliczenia kosztów ponoszonych na działalność badawczo-rozwojową, zgodnie z art. 18d oraz 18e u.p.d.o.p.

12. Wniosek dotyczy wyłącznie kosztów pokrywanych ze środków własnych Spółki a planowana masowa produkcja (tj. niebędąca działalnością badawczo-rozwojową) nie jest przedmiotem pytania oznaczonego we wniosku numerem 1.

Reasumując, biorąc pod uwagę przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony powyżej stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe, stwierdzić należy, że podejmowana przez Spółkę działalność w części odnoszącej się do konstruowania i produkcji maszyn, urządzeń oraz linii produkcyjnych, oraz modyfikacji istniejących już produktów poprzez wprowadzenie znaczących zmian, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 w zw. z art. 18d ust. 1 u.p.d.o.p.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania ozn. we wniosku Nr 1, należy uznać za prawidłowe.

Zastrzec, w tym miejscu należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej była jedynie ocena, czy podejmowana przez Spółkę działalność w części odnoszącej się do konstruowania i produkcji maszyn, urządzeń oraz linii produkcyjnych, oraz modyfikacji istniejących już produktów poprzez wprowadzenie znaczących zmian stanowi działalność badawczo-rozwojową. Organ nie oceniał na tym tle innej działalności Spółki, która została wskazana w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, np. w zakresie produkcji części zamiennych.

Ad. 2

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie pytania ozn. we wniosku Nr 2, jest ustalenie, czy wydatki na:

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, na wstępie wskazać należy, że zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p., warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów za koszt kwalifikowany jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują, co należy rozumieć pod pojęciem materiałów. Zatem, przyjmuje się, że materiały, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności

Natomiast odnosząc się w tym miejscu do pojęcia "materiały", odwołać należy się do pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2019 r. poz. 351, ze. zm.). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to "składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp." (Walińska Ewa (red.), Bek-Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam, Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj, Walińska Anna, Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

Mając na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego, a także przedstawiony opis sprawy, należy stwierdzić, że koszty nabycia wymienionych w treści wniosku materiałów, bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową stanowiły/stanowią/mogą stanowić u Wnioskodawcy koszty kwalifikowane, w myśl art. 18d ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania ozn. we wniosku Nr 2 - w tej części (pkt a) - należy uznać za prawidłowe.

Ponadto, stosownie do art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p., za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Zatem, wskazać należy, że w przypadku, gdy środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, wykorzystuje się w działalności badawczo-rozwojowej oraz w innej działalności operacyjnej, podatnicy uprawnieni są wówczas do uznania, w takim przypadku, za koszty kwalifikowane wyłącznie tej części odpisów amortyzacyjnych od ww. środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w jakiej są one wykorzystywane do prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej.

Wnioskodawca w treści wniosku wskazał, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, stanowią i będą stanowić koszt kwalifikowany, wyłącznie w części, w jakiej środki trwałe, są i będą wykorzystywane w prowadzonej działalności, która spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej. Jeśli w przyszłości w Spółce pojawią się wartości niematerialne i prawne, to w ramach kosztów kwalifikowanych, chciałby zaliczyć wyłącznie część, w jakiej będą one wykorzystywane w prowadzonej działalności spełniającej cechy działalności B+R.

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe w przypadku, gdy wskazane w treści pytania środki trwałe, tj.: ramie gwintujące wraz ze stołem, adapterem, oraz kompletem oprawek; spawarka; komputery PC oraz żuraw warsztatowy (który planuje zakupić Spółka), Wnioskodawca wykorzystywał/wykorzystuje/będzie wykorzystywał w działalności badawczo-rozwojowej, uprawniony jest/będzie do uznania, za koszty kwalifikowane w myśl art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p., tej części odpisów amortyzacyjnych, w jakiej były/są/będą te środki trwałe wykorzystywane do prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej:

* w ramach przysługującego Spółce limitu oraz

* w zakresie, w jakim koszty te zostaną sfinansowane ze środków własnych Wnioskodawcy i nie zostaną Wnioskodawcy zwrócone w jakiejkolwiek formie, ani nie zostaną odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania ozn. we wniosku Nr 2 - w tej części (pkt b-e) - należy uznać za prawidłowe.

Jednocześnie, podkreślić w tym miejscu należy, że odnosząc się do kwestii kosztów kwalifikowanych, stanowiska Wnioskodawcy nie sposób uznać w zakresie pytania ozn. we wniosku Nr 2 w całości za prawidłowe.

Odnosząc się bowiem, w tym miejscu do możliwości uznania za koszt kwalifikowany, o którym mowa w treści art. 18d ust. 2 pkt 1 wydatków ponoszonych przez Spółkę na wynagrodzenia pracownicze, a wymienionych w treści pytania (w pkt f), wskazać należy, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane m.in. należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Istotne jest aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych, wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w całości.

Zatem, w przypadku, gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności B+R.

Odnosząc się do kosztów pracowniczych, należy podkreślić, że w przypadku, gdy pracownik nie wykonuje czynności w ramach prac B+R, będąc na zwolnieniu lekarskim, czy na urlopie, a w ramach należności ze stosunku pracy otrzymywał m.in.: wynagrodzenie za czas urlopu oraz inne usprawiedliwione nieobecności, itp. - zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych należności, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, które nie są związane z realizacją działalności B+R.

Powyższe wynika z faktu, że choć ww. wynagrodzenia stanowią należności, o których mowa w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., to jeśli będą obejmowały okres, w którym pracownicy nie wykonywali faktycznie czynności związanych z realizacją działalności badawczo-rozwojowej, będąc np.: na urlopie, zwolnieniu lekarskim itp. nie mogą podlegać odliczeniu, jako koszt kwalifikowany w ramach ulgi, o której mowa w treści art. 18d ust. 2 pkt 1 w zw. z art. 18d ust. 1 updp. Nieobecność pracownika oznacza, że nie wykonywał on wówczas faktycznie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej.

Należy podkreślić, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy takiego podziału/wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego, wskazane jest, aby dla celów dowodowych, ewidencja czasu pracy, poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową, była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi.

Dodatkowo wskazać należy, że w komunikacie Ministerstwa Finansów z dnia 18 maja 2017 r. o Uldze B+R zostało wyraźnie wskazane, że " (...) prowadzenie tego rodzaju ewidencji przewidziane jest wprost w propozycji legislacyjnej przedstawionej w «projekcie ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej». Ustawodawca proponuje tam, aby wynagrodzenia i składki stanowiły koszty kwalifikowane (stanowiące bazę do wyliczenia ulgi B+R) - w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracownika (...)".

W tym miejscu, zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, dodatki, nagrody, premie zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, ze. zm., dalej: "u.p.d.o.f."), jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p.

Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., zwrot "w szczególności" oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, że ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach realizacji Projektów B+R, tj.:

a. koszty wynagrodzeń pracownika za godziny nadliczbowe, nagrody, dodatki, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop oraz sfinansowane składki z tytułu tych należności określone w ustawie o SUS, - w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu (tj. w części dotyczącej zadań faktycznie realizowanych przez pracowników w ramach prac B+R), zgodnie z dyspozycją wskazaną w treści art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p., mogły/mogą/będą mogły stanowić w Spółce koszty kwalifikowane i podlegać odliczeniu w ramach przysługującego limitu.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania ozn. we wniosku Nr 2 - w tej części (pkt f) - należy uznać za prawidłowe.

Za taki koszt nie można natomiast uznać wynagrodzenia za czas choroby oraz urlopu, o których mowa w treści wniosku oraz pytania Wnioskodawcy. Wynika to z faktu, że dla obliczenia proporcji kosztów kwalifikowanych Spółka nie może brać się pod uwagę czasu, w jakim pracownik nie wykonywał pracy, np. w związku z urlopem, chorobą.

Jak już wyżej podkreślano, gdy pracownik nie wykonuje czynności w ramach prac B+R, będąc na zwolnieniu lekarskim, czy na urlopie, a w ramach należności ze stosunku pracy otrzymywał m.in.: wynagrodzenie za czas urlopu oraz inne usprawiedliwione nieobecności, itp. - zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych należności, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, które nie są związane z realizacją działalności B+R.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania ozn. we wniosku Nr 2 - w tej części (pkt f) - należy uznać za nieprawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również kwestii, czy wpłaty na Pracownicze Plany Kapitałowe, w przypadku pracowników zatrudnionych w oparciu o umowy o pracę mogły/mogą/będą mogły być uznane za koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p. w części sfinansowanej przez Spółkę jako płatnika składek.

Artykuł 1 ustawy z dnia 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2215, z późn. zm., dalej: ustawa PPK), określa zasady gromadzenia środków w pracowniczych planach kapitałowych, zwanych dalej "PPK", zawierania umów o zarządzanie PPK i umów o prowadzenie PPK, finansowania i dokonywania wpłat do PPK oraz dokonywania wypłat transferowych, wypłat i zwrotu środków zgromadzonych w PPK.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 18 ustawy PPK, przez osoby zatrudnione należy rozumień:

f. osoby wskazane w lit. a-d przebywające na urlopach wychowawczych lub pobierające zasiłek macierzyński lub zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego - podlegające obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z tych tytułów w Rzeczypospolitej Polskiej, w rozumieniu ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 266, 321, 568, 695 i 875).

Natomiast, w myśl art. 2 ust. 1 pkt 21 tej ustawy, przez podmiot zatrudniający należy rozumieć:

Stosownie do art. 26 ust. 1 ustawy PPK, wpłata podstawowa finansowana przez podmiot zatrudniający wynosi 1,5% wynagrodzenia.

Natomiast, w myśl art. 27 ust. 1 PPK, wpłata podstawowa finansowana przez uczestnika PPK wynosi 2% wynagrodzenia, z zastrzeżeniem ust. 2.

W myśl art. 27 ust. 9 ustawy PPK, wpłaty finansowane przez uczestnika PPK są potrącane z wynagrodzenia po jego opodatkowaniu.

W tym miejscu warto wskazać, że system PPK zakłada powszechność oraz dobrowolność, a wpłaty finansowane są ze środków własnych uczestnika i podmiotu zatrudniającego. Wpłaty na PPK finansowane przez pracodawcę są obliczane jako ustalony procent od wynagrodzenia brutto. Pracodawca realizując obowiązek ustawowy, nie może sam zrezygnować z dokonywania tej wpłaty. Nie wolno mu też potrącać tej kwoty z wynagrodzenia pracownika. Dodatkowo zgodnie z treścią materiałów informacyjnych zamieszczonych na stronie https://www.gov.pl/web/finanse/ppk-pracownicze-plany-kapitalowe "Wpłaty, które w ramach PPK finansuje pracodawca, stanowią w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód pracownika podlegający opodatkowaniu. Pracodawca będzie zobowiązany potrącić stosowny podatek z wynagrodzenia pracownika." Wpłaty dokonywane przez pracodawcę/zleceniodawcę stanowić będą przychód pracownika jako dodatkowy element wynagrodzenia.

W odniesieniu do części składki do PPK sfinansowanej przez pracownika, należy mieć na uwadze, że nie podlega ona odrębnemu (dodatkowemu) zaliczeniu do kosztów kwalifikowanych, gdyż składka taka nie została wymieniona w zamkniętym katalogu wydatków kwalifikowanych działalności B+R zawartym w art. 18d ust. 2 u.p.d.o.p. W tym przypadku pracownik finansuje część składki do PPK z własnych środków, pochodzących z wynagrodzenia. Obowiązek potrącenia z wynagrodzenia składek do PPK finansowanych przez tzw. uczestnika PPK, wynika wprost z art. 27 ust. 9 ustawy o PPK, który wskazuje, że wpłaty finansowane przez uczestnika PPK są potrącane z wynagrodzenia po jego opodatkowaniu.

Jako koszt kwalifikowany w takim przypadku należy uznać jedynie wynagrodzenia (należności), o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p., z których po opodatkowaniu pracownik finansuje swoją część składki do PPK.

Tym samym, Wnioskodawca wpłaty na Pracownicze Plany Kapitałowe, które Spółka będzie zobowiązana dokonywać, może/będzie mogła uznać za koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania ozn. we wniosku Nr 2 - w tej części (pkt f) - należy uznać za prawidłowe.

Ad. 3

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest ustalenie, czy w przypadku wytworzenia i wdrożenia przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności prototypu, będzie mógł on być uznany za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 18d ust. 1 u.p.d.o.p. w zw. z art. 4a pkt 26-28 tej ustawy, a tym samym czy wydatki, które Spółka poniosła w związku z jego wytworzeniem i wdrożeniem, mogą być uznane za koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 18d ust. 2 u.p.d.o.p.

Z przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, wynika, m.in. że:

1. Spółka regularnie podejmuje czynności mające na celu zaprojektowanie oraz wytworzenie prototypów zupełnie nowych produktów, bądź też takich, które obecnie znajdują się w jej ofercie, ale zostały istotnie ulepszone.

2. Każdorazowo prace prowadzone są w sposób metodyczny, tj. w oparciu o ustalony plan, zaś ich efekt jest niemożliwy do przewidzenia na początkowych etapach tworzenia, natomiast ostatecznie możliwy do odtworzenia.

3. Z pracownikami zaangażowanymi w przedstawione powyżej prace w przyszłości podpisany zostanie aneks, który m.in. w swoich zapisach wprost potwierdzi, że wykonywane przez pracowników prace mają charakter rozwojowy, a także zobowiązał ich do prowadzenia ewidencji czasu pracy poświęconego w ramach swoich obowiązków na prace rozwojowe.

4. W celu wytworzenia prototypów, Spółka ponosi i będzie ponosić wydatki.

Odnosząc się do powyższego, na wstępie, należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie w art. 4a pkt 28 u.p.d.o.p., mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących procesów lub usług z uwagi na brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji - głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań.

Skoro, ze złożonego wniosku wynika, że w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności, projektowane oraz wytwarzane są prototypy produktów zupełnie nowych bądź takich, które obecnie znajdują się w jej ofercie, ale zostały istotnie ulepszone, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że w przypadku wytworzenia i wdrożenia przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności prototypu, tego tupu prace mogą/będą mogły być uznane za działalność badawczo-rozwojową w myśl art. 4a pkt 26-28 w zw. z 18d ust. 1 u.p.d.o.p.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania ozn. we wniosku Nr 3 - w tej części - należy uznać za prawidłowe.

Z treści wniosku wynika również, że w celu wytworzenia prototypów, Spółka ponosi i będzie ponosić wydatki, obejmujące w szczególności:

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p., kwalifikowanymi kosztami są wydatki na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Ponadto, w myśl art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p., za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Wnioskodawca w treści wniosku wskazał, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, stanowią i będą stanowić koszt kwalifikowany, wyłącznie w części, w jakiej środki trwałe, są i będą wykorzystywane w prowadzonej działalności, która spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej. Jeśli w przyszłości w Spółce pojawią się wartości niematerialne i prawne, to w ramach kosztów kwalifikowanych, chciałby zaliczyć wyłącznie część, w jakiej będą one wykorzystywane w prowadzonej działalności spełniającej cechy działalności B+R.

W świetle powyższego, za koszty kwalifikowane w myśl ww. przepisów, tj. art. 18d ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p. Wnioskodawca może uznać:

* zakup niezbędnych materiałów do wytworzenia prototypów, tj. mechanika, łożyska, silniki elektryczne, czujniki, elementy automatyki, stal;

* stanowiska komputerowe do projektowania 3D, tj. odpowiedni sprzęt oraz oprogramowanie (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 2, gdy te składniki majątku stanowią/będą stanowiły wyposażenie/materiał).

Natomiast, jeżeli ww. stanowiska komputerowe do projektowania 3D, tj. odpowiedni sprzęt oraz oprogramowanie będzie stanowi/będzie stanowiło środki trwałe bądź wartości niematerialne i prawne wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej mogą/będą mogły stanowić koszt kwalifikowany w myśl art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania ozn. we wniosku Nr 3 - w tej części - należy uznać za prawidłowe.

Jednocześnie, podkreślić w tym miejscu należy, że odnosząc się do kwestii kosztów kwalifikowanych związanych z wytworzonymi prototypami, stanowiska Wnioskodawcy nie sposób uznać w zakresie pytania ozn. we wniosku Nr 3 w całości za prawidłowe.

Zastosowanie najdzie tu ta sama argumentacji co w pytaniu oznaczonym Nr 2 w części dotyczącej możliwości uznania za koszt kwalifikowany w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p. wynagrodzenia pracowników.

Wyjaśnić ponownie w tym miejscu należy, że pojęcie czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p., odnosi się do czasu faktycznie poświęconego. Zatem, odliczeniu nie będą podlegały kwoty wynagrodzeń oraz składek proporcjonalnie przypisanych do dni nieobecności pracownika tj. wynagrodzeń za czas urlopu, wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy.

Zatem, koszty wynagrodzenia pracowników za czas choroby oraz urlopu oraz wydatki na opłacenie składek na ubezpieczenie społeczne od ww. należności nie mogą stanowić kosztów działalności badawczo-rozwojowej, bowiem nie dotyczą czasu pracy faktycznie poświęconego na realizację działalności badawczo-rozwojowej.

Powyższe wyłączenie odnosi się również nagród, dodatków itp. świadczeń przysługujących za czas choroby bądź urlopu pracownika, jeżeli pracownik nie wykonywał/nie wykonuje/nie będzie wykonywał wówczas czynności w ramach prac B+R, będąc na zwolnieniu lekarskim, czy na urlopie, a w ramach należności ze stosunku pracy za ten okres otrzymywał/będzie otrzymywał ww. świadczenie/świadczenia, tj. nagrody, dodatki.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania ozn. we wniosku Nr 3 - w tej części - należy uznać za nieprawidłowe.

Natomiast, pozostałe wydatki a ponoszone na wynagrodzenia pracowników zatrudnionych na umowę o pracę, którzy wykonują działalność rozwojową polegającą na projektowani i wytwarzaniu prototypów, mogą stanowić koszty kwalifikowane, w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania ozn. we wniosku Nr 3 - w tej części - należy uznać za prawidłowe.

Zastrzec, w tym miejscu należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji, w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 3 była wyłącznie ocena możliwości dokonania odliczenia w ramach ulgi badawczo-rozwojowej kosztów kwalifikowanych, wymienionych we wniosku oraz treści własnego stanowiska w sprawie poddanej ocenie przez tut. Organ.

Należy zatem podkreślić, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny i zdarzenie przyszłe są zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Odnosząc się do powołanych we wniosku wyroku sądu administracyjnego i interpretacji indywidualnych stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i tylko do nich się odnoszą; w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa i nie wiążą organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 i 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl