0114-KDIP2-1.4010.456.2023.1.PP - Obowiązki podatkowe związane z wypłatą dywidendy

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 10 października 2023 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP2-1.4010.456.2023.1.PP Obowiązki podatkowe związane z wypłatą dywidendy

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 sierpnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 2 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia:

- czy gdyby Wnioskodawca wypłacił dywidendę nie przekraczającą 2.000.000,00 zł (słownie: dwa miliony złotych; w danym roku podatkowym to mógłby skorzystać ze zwolnienia i nie pobierać zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wypłaty dywidendy na podstawie art. 26 ust. 1f Ustawy o CIT;

- czy gdyby Wnioskodawca wypłacił dywidendę przekraczającą 2.000.000,00 zł (słownie: dwa miliony złotych) w danym roku podatkowym, to we wskazanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca, wypłacający dywidendę na rzecz podmiotu powiązanego, mógłby zastosować zwolnienie z pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wypłaty dywidendy przekraczającej 2.000.000,00 (słownie: dwa miliony złotych) w danym roku podatkowym na podstawie przepisów art. 26 ust. 2e w zw. z ust. 2ea i 2eb, Ustawy o CIT, a tym samym nie pobierze on zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu planowanej wypłaty dywidendy;

- czy w opisanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca, zobowiązany do dochowania należytej staranności zgodnie z art. 26 ust. 1 Ustawy o CIT, wypłacający dywidendę na rzecz Jedynego Wspólnika (100% udziału), przy weryfikowaniu zwolnienia z pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wypłaty dywidendy nie ma obowiązku posiadania pisemnych oświadczeń Jedynego Wspólnika, a w celu wykazania powiązań pomiędzy podmiotami w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 Ustawy o CIT, a wystarczającym do niepobrania zryczałtowanego podatku dochodowego będzie powołanie się na ogólnodostępne informacje dotyczącej Spółki, odpowiadające odpisowi aktualnemu z rejestru przedsiębiorców, pobrane w formie wydruku w trybie art. 4 ust. 4aa ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym tzw. odpis z KRS oraz na umowę Spółki;

- czy w celu uzyskania zwolnienia od pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wypłaty dywidendy, o jakim mowa w art. 26 ust. 2e Ustawy o CIT, koniecznym jest złożenie przez Wnioskodawcę jako płatnika, oświadczenia zgodnie z art. 26 ust. 7a Ustawy o CIT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej zwana: "Wnioskodawca" lub "Spółka") jest polskim rezydentem podatkowym. 100% Wspólnikiem Spółki jest Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością - polski rezydent podatkowy (dalej zwana: "Jedyny Wspólnik"). Spółka zamierza wypłacić na rzecz Jedynego Wspólnika dywidendę.

Zarówno Spółka wypłacająca dywidendę, jak i Jedyny Wspólnik, który uzyskuje przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, mają siedzibę i zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz podlegają tu opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Ponadto zarówno Wnioskodawca, jak i Jedyny Wspólnik, prowadzą rzeczywistą działalność gospodarczą, tj. prowadzą działalność operacyjną, z której uzyskują dochody z działalności gospodarczej. Oznacza to, że Wnioskodawca (podobnie jak Jedyny Wspólnik):

1.

posiada przedsiębiorstwo, w ramach którego faktycznie wykonuje czynności stanowiące działalność gospodarczą, w szczególności podmiot posiada lokal, personel oraz wyposażenie wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej;

2.

nie tworzy struktury funkcjonującej w oderwaniu od przyczyn ekonomicznych (struktura biznesowa jest rzeczywista);

3.

istnieje współmierność między zakresem działalności prowadzonej przez oba podmioty, a faktycznie posiadanym przez nie lokalem, personelem lub wyposażeniem;

4.

zawierane przez Spółki porozumienia są zgodne z rzeczywistością gospodarczą, mają uzasadnienie gospodarcze i nie są w sposób oczywisty sprzeczne z ogólnymi interesami gospodarczymi danego podmiotu;

5.

oba podmioty samodzielnie wykonują swoje podstawowe funkcje gospodarcze przy wykorzystaniu zasobów własnych, w tym obecnych na miejscu osób zarządzających.

Spółka zamierza w przyszłości wypłacić na rzecz Jedynego Wspólnika dywidendę.

Udziały w Spółce są posiadane przez Jedynego Wspólnika bezpośrednio, tj. posiada on tytuł własności udziałów. Udziały nie są objęte żadnym ograniczonym prawem rzeczowym ani umową ograniczającą władztwo ekonomiczne Jedynego Wspólnika. Tym samym Jedyny Wspólnik posiada tytuł prawny do otrzymania dywidendy od Spółki.

Jedyny Wspólnik posiada udziały w Spółce przez okres dłuższy niż dwa lata i zamierza je posiadać w sposób nieprzerwany także po dniu wypłaty dywidendy. Jedyny Wspólnik nie będzie również przechodził żadnego rodzaju restrukturyzacji czy połączeń, wskutek których potencjalnie mogłoby dojść do przerwania ciągłości ww. dwuletniego okresu.

Wnioskodawca i Jedyny Wspólnik są w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 Ustawy o CIT podmiotami powiązanymi kapitałowo, z których jeden podmiot - Jedyny Wspólnik wywiera znaczący wpływ na Spółkę. Jedyny Wspólnik posiada 100% udziałów w kapitale Spółki oraz prawo głosu w organach kontrolnych, a ponadto 100% prawo do udziału w zyskach, co zostało uwidocznione w KRS Wnioskodawcy.

Wnioskodawca będzie posiadał w dniu dokonywania wypłaty dywidendy na rzecz Jedynego Wspólnika, którym jest spółka podlegająca w Rzeczpospolitej Polskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania pisemne oświadczenie Jedynego Wspólnika, o którym mowa w art. 26 ust. 1f Ustawy o CIT, bowiem Jedyny Wspólnik oświadczy, że w stosunku do wypłacanych należności spełnione zostały warunki, o których mowa w art. 22 ust. 4 pkt 4, czyli, że Jedyny Wspólnik, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania. Wnioskodawca nie będzie badał czy Jedyny Wspólnik, czyli podmiot, na rzecz którego zostanie wypłacona dywidenda jest rzeczywistym właścicielem wypłacanej należności w rozumieniu art. 4a pkt 29 Ustawy o CIT. Wnioskodawca nie przewiduje, że będzie także posiadał w dniu dokonywania wypłaty dywidendy pisemnego oświadczenia Jedynego Wspólnika w zakresie czy jest on rzeczywistym właścicielem wypłaconej należności.

Pytania

1. Czy gdyby Wnioskodawca wypłacił dywidendę nie przekraczającą 2.000.000,00 zł (słownie: dwa miliony złotych; w danym roku podatkowym to mógłby skorzystać ze zwolnienia i nie pobierać zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wypłaty dywidendy na podstawie art. 26 ust. 1f Ustawy o CIT?

2. Czy gdyby Wnioskodawca wypłacił dywidendę przekraczającą 2.000.000,00 zł (słownie: dwa miliony złotych) w danym roku podatkowym, to we wskazanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca, wypłacający dywidendę na rzecz podmiotu powiązanego, mógłby zastosować zwolnienie z pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wypłaty dywidendy przekraczającej 2.000.000,00 (słownie: dwa miliony złotych) w danym roku podatkowym na podstawie przepisów art. 26 ust. 2e w zw. z ust. 2ea i 2eb, Ustawy o CIT, a tym samym nie pobierze on zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu planowanej wypłaty dywidendy?

3. Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca, zobowiązany do dochowania należytej staranności zgodnie z art. 26 ust. 1 Ustawy o CIT, wypłacający dywidendę na rzecz Jedynego Wspólnika (100% udziału), przy weryfikowaniu zwolnienia z pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wypłaty dywidendy nie ma obowiązku posiadania pisemnych oświadczeń Jedynego Wspólnika, a w celu wykazania powiązań pomiędzy podmiotami w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 Ustawy o CIT, a wystarczającym do niepobrania zryczałtowanego podatku dochodowego będzie powołanie się na ogólnodostępne informacje dotyczącej Spółki, odpowiadające odpisowi aktualnemu z rejestru przedsiębiorców, pobrane w formie wydruku w trybie art. 4 ust. 4aa ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym tzw. odpis z KRS oraz na umowę Spółki?

4. Czy w celu uzyskania zwolnienia od pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wypłaty dywidendy, o jakim mowa w art. 26 ust. 2e Ustawy o CIT, koniecznym jest złożenie przez Wnioskodawcę jako płatnika, oświadczenia zgodnie z art. 26 ust. 7a Ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

W ocenie Wnioskodawcy, we wskazanym zdarzeniu przyszłym, w stosunku do wypłaconej dywidendy nie przekraczającej kwoty 2.000.000,00 zł (słownie: dwa miliony złotych) w danym roku podatkowym wypłaconej na rzecz Jedynego Wspólnika, którym jest spółka podlegająca w Rzeczpospolitej Polskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, oraz z uwagi na posiadanie przez Wnioskodawcę pisemnego oświadczenia Jedynego Wspólnika, o którym mowa w art. 26 ust. 1f Ustawy o CIT, że w stosunku do wypłacanych należności spełnione zostały warunki, o których mowa w art. 22 ust. 4 pkt 4, czyli, że Jedyny Wspólnik, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania, Wnioskodawca będzie mógł zastosować zwolnienie z pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wypłaty dywidendy.

Ad. 2

W ocenie Wnioskodawcy, we wskazanym zdarzeniu przyszłym, w stosunku do dywidendy która przekroczy kwotę 2.000.000,00 zł (słownie: dwa miliony złotych) w danym roku podatkowym, wypłaconej na rzecz Jedynego Wspólnika, podmiotu powiązanego, którym jest spółka podlegająca w Rzeczpospolitej Polskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Wnioskodawca będzie mógł zastosować zwolnienie z pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wypłaty dywidendy zgodnie z przepisami art. 26 ust. 2e w zw. z ust. 2ea i 2eb Ustawy o CIT, zaś co do dywidendy nie przekraczającej kwoty 2.000.000,00 zł (słownie: dwa miliony złotych) w danym roku podatkowym, z uwagi na posiadanie w dniu wypłaty pisemnego oświadczenia Jedynego Wspólnika, o którym mowa w art. 26 ust. 1f Ustawy o CIT, również będzie mógł zastosować zwolnienie z pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wypłaty dywidendy. Wobec tego Wnioskodawca będzie mógł zastosować zwolnienie z pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wypłaty całej dywidendy, która przekroczy kwotę 2.000.000,00 zł (stawnie: dwa miliony złotych).

Ad. 3

W ocenie Wnioskodawcy, przepisy Ustawy o CIT nie nakładają na Spółkę, płatnika dywidendy, obowiązku posiadania oświadczenia Jedynego Wspólnika, w celu wykazania powiązań pomiędzy podmiotami w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 Ustawy o CIT, a wystarczającym do niepobrania zryczałtowanego podatku dochodowego będzie powołanie się na ogólnodostępne informacje dotyczącej Spółki, odpowiadające odpisowi aktualnemu z rejestru przedsiębiorców, pobrane w formie wydruku w trybie art. 4 ust. 4aa ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym tzw. odpis z KRS oraz na umowę Spółki, czym dochowa ona należytą staranność stosownie do art. 26 ust. 1 Ustawy o CIT.

Ad. 4

W ocenie Wnioskodawcy, we wskazanym zdarzeniu przyszłym, w stosunku do dywidendy wypłaconej na rzecz Jedynego Wspólnika, podmiotu powiązanego, kiedy obie Spółki mają siedzibę i zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania w celu uzyskania zwolnienia od pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wypłaty dywidendy, o jakim mowa w art. 26 ust. 2e Ustawy o CIT, Wnioskodawca, jako płatnik dywidendy nie ma obowiązku złożenia oświadczenia zgodnie z art. 26 ust. 7a Ustawy o CIT.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY:

Ad. 1

W przypadku, kiedy wypłacona dywidenda na rzecz Jedynego Wspólnika, którym jest spółka podlegająca w Rzeczpospolitej Polskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, nie przekracza kwoty 2.000 000,00 zł (słownie: dwa miliony złotych) w danym roku podatkowym oraz z uwagi na posiadanie przez Wnioskodawcę pisemnego oświadczenia Jedynego Wspólnika, o którym mowa w art. 26 ust. 1f Ustawy o CIT, że w stosunku do wypłacanych należności spełnione zostały warunki, o których mowa w art. 22 ust. 4 pkt 4, czyli, że Jedyny Wspólnik, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania. Wnioskodawca będzie mógł zastosować zwolnienie z pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wypłaty dywidendy zgodnie z przepisami Wnioskodawca nie będzie badał czy Jedyny Wspólnik, czyli podmiot, na rzecz którego zostanie wypłacona dywidenda jest rzeczywistym właścicielem wypłacanej należności w rozumieniu art. 4a pkt 29 Ustawy o CIT. Wnioskodawca nie będzie posiadał w dniu dokonywania wypłaty dywidendy pisemnego oświadczenia Jedynego Wspólnika w zakresie czy jest on rzeczywistym właścicielem wypłaconej należności, bowiem wystarczy zwrócić uwagę, na orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, z dnia 27 kwietni 2021 r. w sprawie o sygn. alt II FSK 240/21, który wskazał, iż "Warunek by odbiorca należności był jej rzeczywistym właścicielem został więc wprost zawarty w art. 21 ust. 3 pkt 4 u.p.d.o.p dotyczącym zwolnienia z podatku u źródła dla odsetek i należności licencyjnych. Brak jest natomiast takiego warunku w art. 22 ust. 4 u.p.d.o.p dotyczącym zwolnienia z podatku u źródła dla dywidend. Biorąc powyższe pod uwagę, w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego nie powinno ulegać wątpliwość, że gdyby intencją racjonalnego ustawodawcy było uzależnienie możliwości skorzystania ze zwolnienia dotyczącego dywidend od statusu odbiorcy jako rzeczywistego właściciela - znalazłoby to odpowiednie odzwierciedlenie w treści art. 22 ust. 4 u.p.d.o.p., tak jak ma to miejsce w przepisie z art. 21 ust. 3 u.p.d.o.p.

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, brak w art. 22 ust. 4 u.p.d.o.p. wskazanego powyżej warunku posiadania przez spółkę otrzymującą dywidendę statusu rzeczywistego właściciela przesądza o tym, że dla skorzystania z prawa do zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych w odniesieniu do dywidend nie jest wymagane, by odbiorca dywidendy był jej rzeczywistym właścicielem. Wywodzenie istnienia warunku posiadania statusu rzeczywistego właściciela w odniesieniu do zwolnienia z podatku dochodowego, o którym mowa w art. 22 ust. 4 u.p.d.o.p., wobec braku takiego zastrzeżenia w treści art. 22 ust. 4 u.p.d.o.p oraz biorąc pod uwagę, że warunek taki został sformułowany wyłącznie w odniesieniu do zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 3 u.p.d.o.p stanowi niedopuszczalne wyjście poza granice językowej wykładni tych przepisów.

Także takiego sformułowania nie zawarto w art. 26 ust. 1f u.p.d.o.p. w zakresie należności z tytułu dywidend. Ostatnie zdanie przepisu ust. 1f zawiera, iż sporządzone na piśmie oświadczenie w przypadku należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 (a więc nie dywidend) powinno wskazywać, iż spółka jest rzeczywistym właścicielem wypłacanych należności. Wobec tego Wnioskodawca uznaje, iż badanie, czy też wskazywanie, iż Jedyny Wspólnik jest rzeczywistym właścicielem wypłacanych należności byłoby oczekiwaniem nadmiernym i nie mającym uzasadnienia w obowiązującym prawie.

Ad. 2

Zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a Ustawy o CIT, za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b Ustawy o CIT, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym dywidendy.

Jak stanowi art. 22 ust. 1 Ustawy o CIT. podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a Ustawy CIT przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej otrzymanych od Spółki dokonującej wypłaty na rzecz przez Jedynego Wspólnika ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).

W myśl art. 22 ust. 4 Ustawy CIT, zwalnia się od podatku dochodowego przychody Jedynego Wspólnika z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a, f oraz j wskazanej ustawy (a zatem także dywidendy), z wyjątkiem dochodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1 Ustawy CIT, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1)

wypłacającym dywidendę oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spółka mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2)

uzyskującym dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w pkt 1, jest spółka podlegająca w Rzeczypospolitej Polskiej lub w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania;

3)

spółka, o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1;

4)

spółka, o której mowa w pkt 2, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

Stosownie do art. 22 ust. 4a Ustawy o CIT, zwolnienie, o którym mowa w art. 22 ust. 4 Ustawy CIT, ma zastosowanie w przypadku, kiedy Jedyny Wspólnik uzyskujący dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiada udziały (akcje) w spółce wypłacającej te należności w wysokości, o której mowa w ust. 4 pkt 3 wskazanej ustawy, nieprzerwanie przez okres dwóch lat.

Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 4d Ustawy o CIT, zwolnienie, o którym mowa w art. 22 ust. 4 Ustawy o CIT, stosuje się m.in., jeżeli posiadanie udziałów (akcji) wynika z tytułu własności. Należy zwrócić uwagę, iż dla zastosowania zwolnienia dywidendowego udziały muszą być posiadane bezpośrednio przez Jedynego Wspólnika, tj. musi on być właścicielem udziałów, a nie posiadać je pośrednio, poprzez inny podmiot. W opisanym zdarzeniu przyszłym występuje właśnie taka sytuacja. Udziały, które Jedyny Wspólnik posiada w Spółce, nie są objęte żadnym ograniczonym prawem rzeczowym, ani umową ograniczającą władztwo ekonomiczne Jedynego Wspólnika. Tym samym Jedyny Wspólnik posiada tytuł prawny do otrzymania dywidendy od Spółki. Jedyny Wspólnik prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą w Polsce i podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów. Powyższe ustalenia Wnioskodawcy prowadzą do wniosku, że struktura biznesowa Wnioskodawcy i Jedynego Wspólnika, która prowadzi do powstania i wypłaty dywidendy, ma postać rzeczywistą. Jak wskazał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji nr 0111-KDIB2-2.4010.5.2017.2.JW z dnia 15 września 2017 r., z przytoczonych przepisów jednoznacznie wynika, że warunkiem zwolnienia od podatku z tytułu udziału w zyskach osób prawnych Jedynego Wspólnika jest spełnienie przez uzyskującego dywidendę jednocześnie wszystkich przesłanek, o których mowa w art. 22 ust. 4-4d Ustawy o CIT.

Wiadomym jest, iż art. 22 Ustawy o CIT dotyczy przychodów m.in. z dywidend, a więc dotyczy warunków jakie musi spełnić otrzymujący dywidendę w celu uzyskania zwolnienia dywidendowego, a więc w tym przypadku Jedyny Wspólnik. W przypadku Spółki wypłacającej dywidendę, powinna ona jako płatnik przestrzegać zapisów art. 26 Ustawy o CIT. Art. 26 ust. 1 Ustawy o CIT stanowi, iż osoby prawne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Ponadto zaznacza się, iż przy weryfikowaniu warunków zwolnienia, wynikających z przepisów szczególnych, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem. W dalszej części przepisu art. 26, a mianowicie ust. 2e podkreślono, iż jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 22 ust. 1 na rzecz podmiotu powiązanego przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2.000.000.00 zł (słownie dwa miliony złotych) na rzecz tego samego podatnika, osoby prawne, są obowiązane jako płatnicy pobrać z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2.000.000,00 zł (słownie: dwa miliony złotych):

1)

z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e,

2)

bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W ust. 2ea wskazano, iż przez podmioty powiązane, o których mowa w ust. 2e, rozumie się podmioty powiązane w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4, czyli m.in. podmioty, z których jeden podmiot wywiera znaczący wpływ na co najmniej jeden inny podmiot.

Kluczowym jest dla niniejszego stanu przyszłego ust. 2eb, którzy brzmi, iż przepisu ust. 2e nie stosuje się do podmiotów będących podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1, czyli podatników, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

W ocenie Wnioskodawcy, we wskazanym zdarzeniu przyszłym, podmiot wypłacający dywidendę, czyli pytająca Spółka, będzie miała możliwość, na podstawie przepisów art. 26 ust. 2e w zw. z ust. 2ea i 2eb, Ustawy o CIT, niepobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłaty dywidendy przekraczającej kwotę 2.000.000,00 zł (słownie: dwa miliony złotych) w danym roku podatkowym na rzecz Jedynego Wspólnika, bowiem zarówno Spółka, jak i Jedyny Wspólnik mając siedzibę i zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Wobec tego po zmianie przepisów tj. od 1 stycznia 2022 r. w przypadku wypłaty dywidendy przekraczającej kwotę 2.000.000,00 zł (słownie: dwa miliony złotych) w danym roku podatkowym, Wnioskodawca skorzysta z przepisów art. 26 ust. 2e w zw. z ust. 2ea i 2eb, Ustawy o CIT zaś w stosunku do kwoty poniżej 2 000.000,00 zł (słownie: dwa miliony złotych) z art. 26 ust. 1f Ustawy o CIT, bowiem będzie posiadał pisemne oświadczenie Jedynego Wspólnika.

Wobec tego poza wszelką wątpliwością uznane winno być, iż bezwzględny obowiązek poboru podatku u źródła według stawki krajowej powstaje wyłącznie wtedy, gdy wypłata dywidendy w wysokości przekraczającej łącznie kwotę w danym roku podatkowym 2.000 000.00 zł (słownie: dwa miliony złotych) wypłacana jest na rzecz zagranicznego podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4.

Ad. 3

Wymaga dodania, iż przy weryfikowaniu warunków zwolnienia, wynikających z przepisów szczególnych, Płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności Zdaniem Wnioskodawcy wystarczającym w tym przypadku będzie powołanie się na informacje zawarte w ogólnodostępnej informacji dotyczącej Spółki odpowiadające odpisowi aktualnemu z rejestru przedsiębiorców pobrane w formie wydruku w trybie art. 4 ust. 4aa ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym tzw. odpis z KRS oraz w umowie Spółki. Przepisy Ustawy o CIT nie nakładają na Płatnika obowiązku posiadania jakichkolwiek pisemnych oświadczeń Jedynego Wspólnika, aby powoływać się na dochowanie należytej staranności. Stan faktyczny opisany w niniejszej interpretacji, czyli istniejące powiązania właścicielskie, będzie wystarczający dla zweryfikowana możliwość niepobrania zryczałtowanego podatku dochodowego.

Ad. 4

Zważyć należy, że co prawda art. 26 ust. 7a, stanowi, iż przepisu ust. 2e nie stosuje się, jeżeli płatnik złoży oświadczenie, że:

1)

posiada dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania,

2)

po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w ust. 1, nie posiada wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania,

jednak przepisy te mają zastosowanie wyłącznie w przypadku, kiedy podmiot powiązany otrzymujący dywidendę nie ma siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nie podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Wobec tego Wnioskodawca, który chce przekazać dywidendę na rzecz Jedynego Wspólnika, który ma siedzibę i zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, będzie zwolniony od składania powyższego oświadczenia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT"):

Za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym: dywidendy, nadwyżki bilansowe w spółdzielniach oraz otrzymane przez uczestników funduszy inwestycyjnych lub instytucji wspólnego inwestowania dochody tego funduszu lub tej instytucji, w przypadku gdy statut przewiduje wypłacanie tych dochodów bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych.

Jak stanowi art. 22 ust. 1 ustawy o CIT:

Podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).

Zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT:

zwalnia się od podatku dochodowego przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a, f oraz j, z wyjątkiem dochodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1)

wypłacającym dywidendę oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spółka mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2)

uzyskującym dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w pkt 1, jest spółka podlegająca

w Rzeczypospolitej Polskiej lub w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania;

3)

spółka, o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1;

4)

spółka, o której mowa w pkt 2, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

Stosownie do art. 22 ust. 4a cytowanej wyżej ustawy:

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 4, ma zastosowanie w przypadku, kiedy spółka uzyskująca dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiada udziały (akcje) w spółce wypłacającej te należności w wysokości, o której mowa w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat.

Zgodnie z art. 22 ust. 4b ustawy o CIT:

Zwolnienie to ma również zastosowanie w przypadku, gdy okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 4 pkt 3, przez spółkę uzyskującą dochody (przychody) z tytułu udziału w zysku osoby prawnej mającej siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, upływa po dniu uzyskania tych dochodów (przychodów). W przypadku niedotrzymania warunku posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat spółka, o której mowa w ust. 4 pkt 2, jest obowiązana do zapłaty podatku, wraz z odsetkami za zwłokę, od dochodów (przychodów) określonych w ust. 1 w wysokości 19% dochodów (przychodów) do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym utraciła prawo do zwolnienia. Odsetki nalicza się od następnego dnia po dniu, w którym po raz pierwszy skorzystała ze zwolnienia.

Ponadto zgodnie z art. 22 ust. 4d ustawy o CIT:

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 4, stosuje się:

1)

jeżeli posiadanie udziałów (akcji), o którym mowa w ust. 4 pkt 3, wynika z tytułu własności;

2)

w odniesieniu do dochodów uzyskanych z udziałów (akcji) posiadanych na podstawie tytułu:

a)

własności,

b)

innego niż własność, pod warunkiem że te dochody (przychody) korzystałyby ze zwolnienia, gdyby posiadanie tych udziałów (akcji) nie zostało przeniesione.

W myśli art. 22 ust. 6 ustawy o CIT:

Przepisy ust. 4-4d stosuje się odpowiednio również do podmiotów wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy, przy czym w przypadku Konfederacji Szwajcarskiej przepisy ust. 4-4d mają zastosowanie, jeżeli zostanie spełniony warunek, o którym mowa w ust. 4c pkt 2.

Podsumowując powyższe, należy stwierdzić, że warunkiem zwolnienia od podatku dochodu z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spełnienie przez uzyskującego dywidendę jednocześnie wszystkich przesłanek, o których mowa w art. 22 ust. 4-4d ustawy o CIT.

Powołane przepisy art. 22 ust. 4-4d ustawy o CIT, wprowadzają wyjątek od generalnej zasady opodatkowania wypłacanych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, wyrażonej w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT. Z uwagi na obowiązującą w polskim systemie podatkowym zasadę powszechności opodatkowania, przepisy statuujące zwolnienia od opodatkowania należy interpretować ściśle, zgodnie z zasadami wykładni językowej i w granicach tej wykładni.

Na podstawie art. 22c ustawy o CIT:

1. Przepisów art. 20 ust. 3, art. 21 ust. 3, art. 22 ust. 4, art. 24n ust. 1 oraz art. 24o ust. 1 nie stosuje się, jeżeli skorzystanie ze zwolnienia określonego w tych przepisach było:

1)

sprzeczne w danych okolicznościach z przedmiotem lub celem tych przepisów;

2)

głównym lub jednym z głównych celów dokonania transakcji lub innej czynności albo wielu transakcji lub innych czynności, a sposób działania był sztuczny.

2. Na potrzeby ust. 1 sposób działania nie jest sztuczny, jeżeli na podstawie istniejących okoliczności należy przyjąć, że podmiot działający rozsądnie i kierujący się zgodnymi z prawem celami zastosowałby ten sposób działania w dominującej mierze z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych. Do przyczyn, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie zalicza się celu skorzystania ze zwolnienia określonego w przepisach art. 20 ust. 3, art. 21 ust. 3, art. 22 ust. 4, art. 24n ust. 1 oraz art. 24o ust. 1, sprzecznego z przedmiotem lub celem tych przepisów.

Obowiązki płatnika, w przypadku, gdy wypłaty należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, nie przekraczają w roku podatkowym na rzecz tego samego podatnika łącznie kwoty 2 000 000 zł uregulowane są w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, z kolei w przypadku przekroczenia kwoty 2 000 000 zł - w przepisie art. 26 ust. 2e ww. ustawy.

Zgodnie z treścią art. 26 ust. 1 ustawy o CIT:

Osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem.

Stosownie do art. 26 ust. 1c ustawy o CIT:

Jeżeli łączna kwota należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 wypłacona podatnikowi w obowiązującym u płatnika roku podatkowym nie przekracza kwoty, o której mowa w ust. 2e, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłat z tych tytułów, w związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 3 oraz art. 22 ust. 4, stosują zwolnienia wynikające z tych przepisów pod warunkiem udokumentowania przez spółkę, o której mowa w art. 21 ust. 3 pkt 2 albo w art. 22 ust. 4 pkt 2, mającą siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego:

1)

jej miejsca siedziby dla celów podatkowych, uzyskanym od niej certyfikatem rezydencji, lub

2)

istnienia zagranicznego zakładu - zaświadczeniem wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej państwa, w którym znajduje się jej siedziba lub zarząd, albo przez właściwy organ podatkowy państwa, w którym ten zagraniczny zakład jest położony.

Zgodnie z art. 26 ust. 1f ustawy o CIT:

W przypadku należności z tytułów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1, wypłacanych na rzecz spółki, o której mowa w art. 21 ust. 3 pkt 2 oraz art. 22 ust. 4 pkt 2, lub jej zagranicznego zakładu, jeżeli łączna kwota należności, wypłacona z tych tytułów temu podatnikowi w obowiązującym u płatnika roku podatkowym, nie przekracza kwoty, o której mowa w ust. 2e, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłat tych należności, stosują zwolnienia wynikające z art. 21 ust. 3 oraz art. 22 ust. 4, z uwzględnieniem ust. 1c, pod warunkiem uzyskania od tej spółki lub jej zagranicznego zakładu sporządzonego na piśmie oświadczenia, że w stosunku do wypłacanych należności spełnione zostały warunki, o których mowa odpowiednio w art. 21 ust. 3a i 3c lub art. 22 ust. 4 pkt 4. W przypadku należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1, sporządzone na piśmie oświadczenie powinno wskazywać, że spółka albo zagraniczny zakład jest rzeczywistym właścicielem wypłacanych należności.

W myśl art. 26 ust. 2e ustawy o CIT:

Jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 na rzecz podmiotu powiązanego, przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej

w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2 000 000 zł:

1)

z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e;

2)

bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Natomiast zgodnie z art. 26 ust. 2ea ustawy o CIT:

Przez podmioty powiązane, o których mowa w ust. 2e, rozumie się podmioty powiązane w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4.

Stosownie do art. 11a ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy o CIT:

Ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o:

4)

podmiotach powiązanych - oznacza to:

a)

podmioty, z których jeden podmiot wywiera znaczący wpływ na co najmniej jeden inny podmiot, lub

b)

podmioty, na które wywiera znaczący wpływ:

)

ten sam inny podmiot lub

)

małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia osoby fizycznej wywierającej znaczący wpływ na co najmniej jeden podmiot, lub

c)

spółkę niebędącą osobą prawną i jej wspólnika, lub

ca) spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, i jej komplementariusza, lub

cb) spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1a, i jej wspólnika, lub

d)

podatnika i jego zagraniczny zakład, a w przypadku podatkowej grupy kapitałowej - spółkę kapitałową wchodzącą w jej skład i jej zagraniczny zakład;

5)

powiązaniach - oznacza to relacje, o których mowa w pkt 4, występujące pomiędzy podmiotami powiązanymi;

Zgodnie zaś z art. 26 ust. 2ea ustawy o CIT:

Przepisu ust. 2e nie stosuje się do podmiotów będących podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Stosownie do art. 26 ust. 2g ustawy o CIT:

Jeżeli łączna kwota należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 wypłacona podatnikowi w obowiązującym u płatnika roku podatkowym przekracza kwotę, o której mowa w ust. 2e, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami mogą nie pobrać podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zastosować stawkę wynikającą z takiej umowy bądź zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 3 lub art. 22 ust. 4, na podstawie obowiązującej opinii o stosowaniu preferencji, o której mowa w art. 26b.

Natomiast stosownie do treści art. 26 ust. 7a powyższej ustawy:

Przepisu ust. 2e nie stosuje się, jeżeli płatnik złożył oświadczenie, że:

1)

posiada dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania;

2)

po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w ust. 1, nie posiada wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Jednocześnie szczegółowe reguły składnia tego rodzaju oświadczenia określają przepisy art. 26 ust. 7b-7j ustawy o CIT.

W związku z powyższym, ponownego zaakcentowania wymaga fakt, że w art. 21 oraz w art. 22 ustawy o CIT wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez płatnika (podmioty polskie), w przypadku których, obowiązanym do naliczenia, potrącenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego podatku dochodowego jest ww. płatnik - podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem "u źródła" ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez płatnika (podmiot polski) wypłacającego określone należności na rzecz podatnika, w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 ustawy o CIT.

Płatnik, który chce zastosować zwolnienie wynikające z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT i nie dokonywać poboru podatku u źródła, jest zobowiązany do przeprowadzenia pełnej weryfikacji warunków umożliwiających skorzystanie z tego zwolnienia, zachowując przy tym należytą staranność. To oznacza, że płatnik ma obowiązek weryfikować czy uzyskująca dochody z dywidendy spółka spełnia wszystkie warunki do skorzystania ze zwolnienia z podatku u źródła. W ramach należytej staranności nie można ograniczać się jedynie do weryfikacji warunków zastosowania zwolnienia wynikających z art. 22 ust. 4-6 ustawy o CIT.

Należy zwrócić uwagę, że na podstawie art. 4a pkt 29 ustawy o CIT:

Ilekroć w ustawie jest mowa o rzeczywistym właścicielu - oznacza to podmiot, który spełnia łącznie następujące warunki:

a)

otrzymuje należność dla własnej korzyści, w tym decyduje samodzielnie o jej przeznaczeniu i ponosi ryzyko ekonomiczne związane z utratą tej należności lub jej części,

b)

nie jest pośrednikiem, przedstawicielem, powiernikiem lub innym podmiotem zobowiązanym prawnie lub faktycznie do przekazania całości lub części należności innemu podmiotowi,

c)

prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą w kraju siedziby, jeżeli należności uzyskiwane są w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, przy czym przy ocenie, czy podmiot prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą, uwzględnia się charakter oraz skalę działalności prowadzonej przez ten podmiot w zakresie otrzymanej należności.

W konsekwencji, uściślone w definicji rzeczywistego właściciela przesłanki, tj.:

a)

prowadzenie rzeczywistej działalności gospodarczej w kraju siedziby,

b)

ponoszenie ryzyka ekonomicznego związanego ze stratą lub utratą wartości danej należności oraz

c)

możliwość samodzielnego decydowania o przeznaczeniu otrzymanej należności,

- pełnią rolę pomocniczą dla płatnika dokonującego wypłat należności.

Wskazują one bowiem płatnikowi według jakich kryteriów dokonywać ma weryfikacji statusu odbiorcy należności. Przesłanki te wskazują zaś wyraźnie na konieczność uwzględniania czynników o charakterze faktycznym, a nie tylko prawnym (formalnym).

Należy podkreślić, że uprawnienia do skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT przysługują jedynie podatnikom, a więc podmiotom uzyskującym trwałe przysporzenie majątkowe z tytułu otrzymania danej należności. Podmiot pośredniczący w przekazywaniu płatności z definicji nie spełni więc tego kryterium, w związku z czym nie będzie on uprawniony do skorzystania z preferencyjnego systemu opodatkowania dywidend (por. np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 marca 2016 r. w sprawie o sygn. akt II FSK 82/14).

Dokonując weryfikacji należytej staranności należy odnosić się do aspektów istotnych z punktu widzenia stosowania danej preferencji podatkowej. W szczególności dotyczy to:

1.

weryfikacji statusu kontrahenta jako podatnika (rzeczywistego właściciela) w stosunku do otrzymanej należności, w tym poprzez pryzmat prowadzenia rzeczywistej działalności gospodarczej przez ten podmiot;

2.

weryfikacji rezydencji podatkowej odbiorcy należności;

3.

weryfikacji otrzymanych dokumentów pod kątem ich zgodności ze stanem faktycznym (w tym na podstawie informacji dostępnych publicznie).

Oceniając czy należyta staranność została w określonym przypadku dochowana należy uwzględniać także powszechnie dostępne informacje na temat statusu odbiorców należności.

Należy przy tym podkreślić, że w przypadku podmiotów powiązanych należy oczekiwać wyższych standardów działania, także z uwagi na łatwiejszy dostęp do wszelkiego rodzaju informacji o innych podmiotach z grupy.

W tym kontekście należy wskazać, że przepisy regulujące zwolnienie z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT stanowią implementacji Dyrektywy Rady 2011/96/UE (tzw. Dyrektywy Parent-Subsidiary). Zgodnie zaś z ostatnim orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE), reguła zakazująca praktyk stanowiących nadużycie prawa stanowi ogólną zasadę prawa Unii Europejskiej, która ma zastosowanie niezależnie od kwestii, czy nadużywane prawa i korzyści znajdują podstawę w traktatach, rozporządzeniach, czy też w dyrektywach. TSUE wskazał: "Tak więc w świetle ogólnej zasady prawa Unii zakazującej praktyk stanowiących nadużycie i konieczności przestrzegania tej zasady w ramach wykonywania prawa Unii brak przepisów krajowych lub postanowień umownych mających na celu zapobieganie nadużyciom nie ma wpływu na obowiązek władz krajowych w zakresie odmówienia możliwości skorzystania z praw przewidzianych w dyrektywie 90/435, gdy powołano się na nie w sposób noszący znamiona oszustwa lub nadużycia" (por. wyrok TSUE z dnia 26 lutego 2019 r. sprawach połączonych C-116/16 i C-117/16).

W kontekście przywołanego wyżej stanowiska TSUE a także w świetle celu Dyrektywy Rady 2011/96/UE z dnia 30 listopada 2011 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku spółek dominujących i spółek zależnych różnych państw członkowskich, należy w naszej ocenie przyjąć, że na podmiocie wypłacającym dywidendę ciąży obowiązek weryfikacji, czy odbiorca należności jest z tytułu otrzymania dywidendy podatnikiem (tj. czy powstał u niego obowiązek podatkowy w związku z otrzymaniem dywidendy - wymóg ten wynika także z ogólnych przepisów ustawy o CIT, gdyż zwolnienie z podatku może zostać zastosowane jedynie wobec podmiotu, w stosunku do którego powstał obowiązek podatkowy) oraz czy prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą w kraju siedziby podatnika dla celów podatkowych. Są to bowiem okoliczności konieczne do zweryfikowania w celu potwierdzenia czy nie dochodzi do nadużycia prawa podatkowego. Jednocześnie, zgodnie ze wspomnianym orzecznictwem TSUE:

"To analiza całokształtu okoliczności faktycznych umożliwia sprawdzenie, czy elementy konstytutywne praktyki stanowiącej nadużycie zostały spełnione, a zwłaszcza czy podmioty gospodarcze dokonały transakcji czysto formalnych lub sztucznych, pozbawionych jakiegokolwiek gospodarczego i handlowego uzasadnienia, głównie w celu uzyskania nienależnej korzyści (zob. podobnie wyroki: z dnia 20 czerwca 2013 r., Newey, C 653/11, EU:C:2013:409, pkt 47-49; z dnia 13 marca 2014 r., SICES i in., C 155/13, EU:C:2014:145, pkt 33; a także z dnia 14 kwietnia 2016 r., Cervati i Malvi, C 131/14, EU:C:2016:255, pkt 47)" - pkt 98 wyroku z dnia 26 lutego 2019 r.

Z powyższych konstatacji należy wywieść, że w każdym przypadku konieczne jest udokumentowanie (dla celów dowodowych) przez płatnika, że dochował on należytej staranności przy weryfikacji, o której mowa w 26 ust. 1 ustawy o CIT.

Potwierdzeniem dochowania należytej staranności może być np. w przypadku podmiotów powiązanych np. uzyskanie dokumentów grupowych wskazujących na przepływy finansowe, a także substancję biznesową oraz rolę poszczególnych podmiotów w strukturze grupy.

Przedmiotem Państwa wątpliwość w zakresie pytania nr 1 jest ustalenie, czy przy wypłacie dywidendy nie przekraczającej 2 000 000 zł w danym roku podatkowym będą Państwo mogli skorzystać ze zwolnienia i nie pobierać zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wypłaty dywidendy na podstawie art. 26 ust. 1f Ustawy o CIT.

Z wniosku wynika, że Państwa spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest polskim rezydentem podatkowym. Jedynym Wspólnikiem posiadającym 100% udziału w Państwa zyskach jest również spółka z ograniczoną odpowiedzialnością - polski rezydent podatkowy. Państwa Spółka zamierza wypłacić w przyszłości na rzecz Jedynego Wspólnika dywidendę. Zarówno Spółka wypłacająca dywidendę, jak i Jedyny Wspólnik, który uzyskuje przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, mają siedzibę i zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz podlegają w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Udziały w Spółce są posiadane przez Jedynego Wspólnika bezpośrednio, tj. posiada on tytuł własności udziałów. Jedyny Wspólnik posiada udziały w Spółce przez okres dłuższy niż dwa lata i zamierza je posiadać w sposób nieprzerwany także po dniu wypłaty dywidendy. Jedyny Wspólnik nie będzie również przechodził żadnego rodzaju restrukturyzacji czy połączeń, wskutek których potencjalnie mogłoby dojść do przerwania ciągłości ww. dwuletniego okresu. Państwo i Jedyny Wspólnik są w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 Ustawy o CIT podmiotami powiązanymi kapitałowo, z których jeden podmiot - Jedyny Wspólnik wywiera znaczący wpływ na Spółkę.

Będą Państwo posiadać w dniu dokonywania wypłaty dywidendy na rzecz Jedynego Wspólnika, którym jest spółka podlegająca w Rzeczpospolitej Polskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania pisemne oświadczenie Jedynego Wspólnika, o którym mowa w art. 26 ust. 1f Ustawy o CIT, bowiem Jedyny Wspólnik oświadczy, że w stosunku do wypłacanych należności spełnione zostały warunki, o których mowa w art. 22 ust. 4 pkt 4, czyli, że Jedyny Wspólnik, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

Wskazują Państwo, że nie będą badać czy Jedyny Wspólnik, czyli podmiot, na rzecz którego zostanie wypłacona dywidenda jest rzeczywistym właścicielem wypłacanej należności w rozumieniu art. 4a pkt 29 Ustawy o CIT. Spółka nie będzie posiadała w dniu dokonywania wypłaty dywidendy pisemnego oświadczenia Jedynego Wspólnika w zakresie czy jest on rzeczywistym właścicielem wypłaconej należności.

Odnosząc powyższe przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis sprawy należy stwierdzić, że spełniają Państwo wszystkie warunki zawarte w art. 22 ust. 4 do skorzystania ze zwolnienia w stosunku do wypłaty dywidendy na rzecz Jedynego Wspólnika, tj.:

* Państwo (wypłacający dywidendę) mają siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

* Jedyny Wspólnik (uzyskujący dywidendę) podlega w Rzeczpospolitej Polskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów,

* Jedyny Wspólnik posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w Państwa kapitale,

* Jedyny Wspólnik nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

Ponadto spełniony został również warunek, o którym mowa w art. 22 ust. 4a dotyczący posiadania nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w spółce wypłacającej należności nieprzerwanie przez okres dwóch lat.

Spełniony pozostanie również warunek wynikający z art. 26 ust. 1f, gdyż na dzień wypłaty dywidendy będą Państwo w posiadaniu pisemnego oświadczenie Jedynego Wspólnika, w którym Jedyny Wspólnik oświadczy, że w stosunku do wypłacanych należności spełnione zostały warunki, o których mowa w art. 22 ust. 4 pkt 4, czyli, że Jedyny Wspólnik, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

Jednakże należy mieć na uwadze, że aby mogli Państwo skorzystać Państwa ze zwolnienia zawartego art. 22 ust. 4 ustawy o CIT nie może mieć miejsca żadna z negatywnych przesłanek wskazanych w art. 22c ustawy o CIT.

Ponadto, należy jeszcze raz podkreślić, że obowiązek dochowania należytej staranności spoczywa na płatniku, który chce zastosować zwolnienie wynikające z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT. Płatnik ma obowiązek weryfikować czy uzyskująca dochody z dywidendy spółka spełnia wszystkie warunki do skorzystania ze zwolnienia. Obowiązek dochowania należytej staranności wymagany jest po stronie płatnika bez względu na to, czy suma wypłat należności na rzecz jednego podatnika przekroczy w danym roku podatkowym kwotę 2 mln zł.

Jak już wcześniej podkreślono uprawnienia do skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT przysługują jedynie podatnikom, a więc podmiotom uzyskującym trwałe przysporzenie majątkowe z tytułu otrzymania danej należności. Podmiot pośredniczący w przekazywaniu płatności z definicji nie spełni więc tego kryterium, w związku z czym nie będzie on uprawniony do skorzystania z preferencyjnego systemu opodatkowania dywidend (por. np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 marca 2016 r. w sprawie o sygn. akt II FSK 82/14).

Nie można się zatem zgodzić z Państwem, że dla skorzystania ze zwolnienia o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, wystarczające jest spełnienie warunków wskazanych w art. 22 ust. 4 oraz art. 26 ust. 1f ustawy o CIT. Spełnienie tych warunków powinno być weryfikowane przez płatnika z należytą starannością. Warunki te co prawda nie obejmują weryfikacji tego czy spółka otrzymująca dywidendę jest jej rzeczywistym właścicielem, jednak płatnik, który chce zastosować zwolnienie wynikające z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT i nie dokonywać poboru podatku u źródła, jest zobowiązany do przeprowadzenia pełnej weryfikacji warunków umożliwiających skorzystanie z tego zwolnienia, zachowując przy tym należytą staranność. To oznacza, że płatnik ma obowiązek weryfikować czy uzyskująca dochody z dywidendy spółka spełnia wszystkie warunki do skorzystania ze zwolnienia z podatku u źródła. W ramach należytej staranności nie można ograniczać się jedynie do weryfikacji warunków zastosowania zwolnienia wynikających z art. 22 ust. 4-6 ustawy o CIT.

Podsumowując, Państwa stanowisko odnośnie pytania nr 1 jest nieprawidłowe.

Państwa wątpliwości w zakresie pytania nr 2 oraz nr 4 dotyczącą ustalenia, czy przy wypłacie dywidendy na rzecz podmiotu powiązanego, przekraczającej kwotę 2 000 000 zł w danym roku podatkowym będą Państwo mogli skorzystać ze zwolnienia i nie pobierać zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wypłaty dywidendy na podstawie art. 26 ust. 2e w zw. z ust. 2ea oraz ust. 2eb.

Mając na uwadze powyżej powołane przepisy należy zauważyć, że w przypadku dywidend przekraczających 2 000 000 zł obowiązuje zasada pay&refund wprowadzająca dodatkowe regulacje odnoszące się do możliwości skorzystania ze zwolnienia zawartego w art. 22 ust. 4. Powyższa zasada nie dotyczy jednak polskich rezydentów, a więc i spółek posiadających siedzibę w Polsce zgodnie z art. 26 ust. 2eb ustawy o CIT.

Na powyższe wskazuje literalne brzmienie ww. ust. 2eb art. 26 ustawy o CIT.

Zatem skoro zgodnie z art. 26 ust. 2eb ustawy o CIT przepisu ust. 2e nie stosuje się do podmiotów będących polskimi rezydentami podatkowymi, to zastosowania w niniejszej sprawie nie znajdzie również art. 26 ust. 7a ustawy o CIT.

W związku z czym, za prawidłowe należy uznać Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 oraz pytania nr 4, zgodnie z którymi w stosunku do dywidendy, która przekroczy kwotę 2 000 000 zł w danym roku podatkowym, wypłaconej na rzecz Jedynego Wspólnika, podmiotu powiązanego, którym jest spółka podlegająca w Rzeczpospolitej Polskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, będą Państwo mogli zastosować zwolnienie z pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wypłaty dywidendy zgodnie z przepisami art. 26 ust. 2e w zw. z ust. 2ea i 2eb Ustawy o CIT oraz Państwo, jako płatnik dywidendy nie będą mieli obowiązku złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 26 ust. 7a Ustawy o CIT.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 oraz nr 4 jest prawidłowe.

Natomiast Państwa wątpliwości odnośnie pytania nr 3 dotyczą ustalenia czy Państwo jako płatnik zobowiązani są do dochowania należytej staranności zgodnie z art. 26 ust. 1 Ustawy o CIT, wypłacając dywidendę na rzecz Jedynego Wspólnika (100% udziału), przy weryfikowaniu zwolnienia z pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wypłaty dywidendy nie mają obowiązku posiadania pisemnych oświadczeń Jedynego Wspólnika, a w celu wykazania powiązań pomiędzy podmiotami w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 Ustawy o CIT, wystarczającym do niepobrania zryczałtowanego podatku dochodowego będzie powołanie się na ogólnodostępne informacje dotyczące Wspólnika, odpowiadające odpisowi aktualnemu z rejestru przedsiębiorców, pobrane w formie wydruku w trybie art. 4 ust. 4aa ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym tzw. odpis z KRS oraz na umowę Spółki.

W tym miejscu ponownie należy wskazać, że płatnik, który chce zastosować zwolnienie wynikające z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT jest zobowiązany do przeprowadzenia pełnej weryfikacji warunków umożliwiających skorzystanie z tego zwolnienia, zachowując przy tym należytą staranność. To oznacza, że płatnik ma obowiązek weryfikować czy uzyskująca dochody z dywidendy spółka spełnia wszystkie warunki do skorzystania ze zwolnienia. W ramach należytej staranności nie można ograniczać się jedynie do weryfikacji warunków zastosowania zwolnienia wynikających z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT.

Obowiązek dochowania należytej staranności, o której mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT spoczywa na płatniku, który dokonując wypłaty nie pobiera podatku u źródła na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, stosuje zwolnienie lub obniżoną stawkę. Należy podkreślić, że należyta staranność w weryfikacji warunków niepobrania podatku, zastosowania zwolnienia bądź obniżonej stawki podatku wymagana jest po stronie płatnika bez względu na to, czy suma wypłat należności na rzecz jednego podatnika przekroczy w danym roku podatkowym kwotę 2 mln zł.

Mając na uwadze powołane na wstępie przepisy oraz wyjaśnienia, nie można się zatem zgodzić z Państwa stanowiskiem, że przepisy ustawy o CIT nie nakładają na Spółkę, płatnika dywidendy, obowiązku posiadania oświadczenia Jedynego Wspólnika, w celu wykazania powiązań pomiędzy podmiotami w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 Ustawy o CIT, a wystarczającym do niepobrania zryczałtowanego podatku dochodowego będzie powołanie się na ogólnodostępne informacje dotyczące Wspólnika, odpowiadające odpisowi aktualnemu z rejestru przedsiębiorców, pobrane w formie wydruku w trybie art. 4 ust. 4aa ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym tzw. odpis z KRS oraz na umowę Wspólnika, czym dochowają Państwo należytej staranności stosownie do art. 26 ust. 1 Ustawy o CIT.

Zatem Państwa stanowisko odnośnie pytania nr 3 należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczyć należy, że niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Państwa chroniła.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym i zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że powyższa interpretacja dotyczy tylko problematyki będącej ściśle przedmiotem pytań w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych postawionych przez Państwa we wniosku. Treść pytań wyznacza bowiem granice tematyczne wydawanej interpretacji.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)

z zastosowaniem art. 119a;

2)

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia

11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

* Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...) Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z późn. zm.).

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl