0114-KDIP2-1.4010.199.2023.3.KW - Ulga na wzrost przychodów

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 kwietnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 4 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy:

- Produkty 1 i 2 wyprodukowane i sprzedawane przez Wnioskodawcę to produkty wytworzone przez Wnioskodawcę (podatnika) zgodnie z art. 18eb ust. 2 ustawy o p.d.o.p.;

- Wydatki Na Wzrost Przychodów stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o p.d.o.p., a tym samym Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do zastosowania odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 ustawy o p.d.o.p.;

- określony w art. 18eb ust. 4 ustawy o p.d.o.p., warunek dotyczący okresu 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych nakłada obowiązek spełnienia go w jednym z dwóch lat podatkowych w tym dwuletnim okresie, czy spełnienia go w dwóch latach z rzędu w tym dwuletnim okresie, czy też spełnienia go łącznie w tym okresie;

- dla możliwości skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 ustawy o p.d.o.p., niezbędne jest wykazanie przez Wnioskodawcę związku pomiędzy kosztami uzyskania przychodów poniesionymi w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o p.d.o.p., a osiągniętymi przychodami, o których mowa w art. 18eb ust. 4 ustawy o p.d.o.p., tj. czy dla skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 ustawy o p.d.o.p., Wnioskodawca musi udowodnić, że koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o p.d.o.p., rzeczywiście przyczyniły się do zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, czyli, czy dany koszt wpłynął na zwiększenie przychodów? Jeśli wymagane jest wykazanie tego związku, w jaki sposób Wnioskodawca powinien go wykazać.

Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 31 maja 2023 r. (data wpływu 1 czerwca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

A. Sp. z o.o. (dalej jako: "Spółka" lub "Wnioskodawca") jest spółką posiadającą siedzibę na terytorium Polski oraz podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 z późn. zm.) (dalej jako: ustawa o p.d.o.p.).

W ramach swojej podstawowej działalności, widniejącej w Krajowym Rejestrze Sądowym wynika, że Wnioskodawca zajmuje się produkcją konstrukcji metalowych i ich części PKD 25.11.Z. Potwierdza to również sprawozdanie finansowe Wnioskodawcy za rok 2021 (również dostępne w Krajowym Rejestrze Sądowym), w którym przychody netto ze sprzedaży produktów wynoszą 138 746 308,52 PLN.

Działalność Wnioskodawcy w głównej mierze polega na produkcji rozjazdów, części rozjazdowych i innych elementów nawierzchni szynowej (dalej jako: Produkt 1/Produkty 1).

Opracowane technologie pozwalają Wnioskodawcy na zaopatrywanie rynku w rozwiązania rozjazdowe stosowane na sieciach kolejowych i w zakładach przemysłowych, w komunikacji miejskiej (tramwaj, metro) czy w ramach specjalnych rozwiązań dedykowanych choćby dla kolei górskich. Nacisk kładziony na innowacje produktowe powoduje, że coraz większą część asortymentu wytwarzanego przez Wnioskodawcę stanowią konstrukcje innowacyjne, w tym te związane ze standardami infrastruktury dla kolei dużych prędkości.

Wnioskodawca dysponuje rozbudowanym parkiem maszynowym i halą produkcyjną na której są produkowane Produkty 1. Przykładowy proces produkcji rozjazdu kolejowego wchodzącego w skład oferty Produktów 1 odbywa się w następujący sposób:

1. Materiały niezbędne do produkcji rozjazdu kolejowego (m.in. szyny, kształtowniki) dostarczane są przez huty stali. Pozostałe elementy takie jak (dzioby, odkuwki, odlewy) są dostarczane przez kuźnie lub odlewnie.

2. Pierwszym etapem produkcji rozjazdu kolejowego jest cięcie na odpowiednią długość, realizowane na stanowiskach Krajalni w hali produkcyjnej Wnioskodawcy. Zdarza się, że Wnioskodawca korzysta z szyn ciętych na długość i wierconych, dostarczanych przez zewnętrznego dostawcę.

3. Szyna po cięciu trafia na maszyny obróbczej (CNC), gdzie realizowana jest obróbka mechaniczna. W niewielkiej skali proces obróbki jest zlecany na zewnątrz (np. dzioby do krzyżownic DB, dzioby do krzyżownic RKPD).

4. Jeśli jest to konieczne, elementy konstrukcyjne rozjazdu kolejowego trafiają następnie do zgrzewania na stanowisko Zgrzewarka lub do obróbki cielnej na stanowisko Hartownia znajdujących się na hali produkcyjnej Wnioskodawcy.

5. W celu nadania odpowiedniego promienia elementom rozjazdu kolejowego, rozjazd kolejowy trafia do gięcia na Giętarki znajdujące się na hali produkcyjnej Wnioskodawcy.

6. Tak przygotowany rozjazd kolejowy trafia następnie na stoły montażowe, gdzie realizowany jest proces montażu. Do tego procesu są wykorzystywane materiały, które pochodzą z procesów zlecanych na zewnątrz, tj. wykonanie kompletów płyt (spawanie + obróbka mechaniczna), wykonanie zamknięć nastawczych (obróbka mechaniczna).

7. Jeśli np. dany rozjazd kolejowy (wchodzący w skład portfolio Produkt 1) ma być zamontowany na podrozjazdnicach-montaż tego rozjazdu kolejowego realizowany jest na placu montażowym Wnioskodawcy.

8. Wyprodukowany rozjazd kolejowy jest przedstawiany do odbioru technicznego realizowanego przez Dział Kontroli Jakości Wnioskodawcy, a następnie przekazywany na magazyn wyrobów gotowych.

Produkowane przez Spółkę Produkty 1 są w przeważającej większości sprzedawane do podmiotów niebędących podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o p.d.o.p. Niepowiązanymi z Wnioskodawcą nabywcami Produktów 1 w 2021 r. były polskie firmy budowlane zajmujące się budową i modernizacją infrastruktury szynowej oraz zarządcy sieci kolejowych i tramwajowych. Wysokość przychodów ze sprzedaży Produktów 1 za 2021 r. i 2022 r. do podmiotów niepowiązanych kształtowała się następująco:

- sprzedaż krajowa do podmiotów niepowiązanych w 2021 r. -117 044 863,70 PLN,

- sprzedaż krajowa do podmiotów niepowiązanych w 2022 r. -144 390 613,65 PLN,

- sprzedaż poza terytorium kraju do podmiotów niepowiązanych w 2021 r. -0,00 PLN,

- sprzedaż poza terytorium kraju do podmiotów niepowiązanych w 2022 r. -0,00 PLN.

Wnioskodawca przewiduje, że w 2023 r. osiągnie wzrost sprzedaży Produktów 1 względem 2021 r.

Oprócz produkcji Produktów 1 Wnioskodawca w mniejszym zakresie zajmuje się produkcją wagonów typu "B", dedykowanych do transportu rozjazdów kolejowych w blokach (dalej jako: Produkt 2/Produkty 2).

Wagony typu "B" to innowacyjne rozwiązanie gwarantujące wysoką jakość początkową zabudowywanych konstrukcji rozjazdowych. Technologia zabezpiecza bloki rozjazdów kolejowych przed odkształceniami i uszkodzeniami na etapie załadunku w zakładzie produkcyjnym, transportu i rozładunku w miejscu zabudowy. Bazą systemu są specjalnie zaprojektowane i zbudowane wagony-platformy o nazwie "B" zintegrowane z bezpiecznym i precyzyjnym systemem dźwigowym oraz modułami mocowania i usztywnienia w trakcie transportu i przenoszenia. To innowacyjny, opatentowany, całkowicie niepowtarzalny i zbudowany od podstaw system logistyczny przygotowany koncepcyjnie przez Biuro Badawczo-Rozwojowe Wnioskodawcy.

Produkcja Produktu 2 odbywa się w następujący sposób:

1. Prace projektowe (opracowywanie dokumentacji rysunkowej, utrzymaniowej, odbiorczej itp.) wykonywane są na zlecenie Wnioskodawcy za pośrednictwem zewnętrznego dostawcy X oraz podmiotu powiązanego z Wnioskodawcą.

2. Wykonawstwo konstrukcji spawanej wagonu (operacje spawalnicze oraz naniesienie powłoki lakierniczej na gotową konstrukcję) odbywa się na zlecenie wnioskodawcy za pośrednictwem zewnętrznego dostawcy.

3. Montaż komponentów kolejowych (wózki wraz z zestawami kołowymi, hamulce, instalacja pneumatyczna, zderzaki oraz inne elementy składowe Produktu 2) wykonywany jest na hali produkcyjnej Wnioskodawcy na zlecenie Wnioskodawcy za pośrednictwem podmiotu powiązanego z Wnioskodawcą.

4. Wykonanie układu hydrauliki odpowiedzialnego za podnoszenie i opuszczanie platform uchylnych wagonu (podstawowy oraz awaryjny) wykonywany jest na zlecenie Wnioskodawcy za pośrednictwem zewnętrznego dostawcy.

5. Prace odbiorowe zgodnie z WTWiO wykonywane są na zlecenie Wnioskodawcy za pośrednictwem podmiotu powiązanego z Wnioskodawcą.

6. Sporządzenie dokumentacji odbiorczej wykonywane jest na zlecenie Wnioskodawcy za pośrednictwem podmiotu powiązanego z Wnioskodawcą.

7. Pozyskanie zezwolenia na wprowadzenie pojazdu kolejowego do obrotu wykonywane jest na zlecenie Wnioskodawcy za pośrednictwem zewnętrznego dostawcy.

8. Wystawienie deklaracji zgodności CE -czynności te są wykonywane przez pracowników Wnioskodawcy.

Produkt 2 znajduje się w ofercie Wnioskodawcy od 2020 r. W 2021 r. jedynym nabywcą Produktu 2 był największy w Europie austriacki operator logistyczny prefabrykowanych rozjazdów (podmiot niebędący podmiotem powiązanym z Wnioskodawcą w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy CIT). Struktura przychodów ze sprzedaży Produktu 2 za 2021 r. oraz 2022 r. w podziale kraj/eksport przedstawia się następująco:

- sprzedaż krajowa do podmiotów niepowiązanych w 2021 r. - 0,00 PLN,

- sprzedaż krajowa do podmiotów niepowiązanych w 2022 r. - 0,00 PLN,

- sprzedaż poza terytorium kraju do podmiotów niepowiązanych w 2021 r. - 3 906 666,96 PLN,

- sprzedaż poza terytorium kraju do podmiotów niepowiązanych w 2022 r. - 6 324 296,01 PLN.

Wnioskodawca przewiduje, że w 2023 r. osiągnie wzrost sprzedaży Produktów 2 względem 2021 r.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności poniósł w 2022 r. wydatki celem uzyskania wzrostu przychodów ze sprzedaży Produktów 1 i 2 (dalej również jako: Produkty) znajdujących się w jej ofercie sprzedażowej (dalej jako: "Wydatki Na Wzrost Przychodów").

Poniżej szczegółowy opis Wydatków Na Wzrost Przychodów.

1) Uczestnictwo w targach

Spółka w dniach od 31 maja do 2 czerwca 2022 r. brała udział w największych na świecie targach technologii torowej (...) w Niemczech przez (...). Wnioskodawca prezentował tam szerszej publiczności Produkty 1 i 2. W targach " (...)" brały również udział dwie Spółki powiązane z Wnioskodawcą, promując swoje usługi.

W celu uczestnictwa w targach, Wnioskodawca ponosi wydatki na:

- zwane dalej: "Kosztami Targów".

2. Działania promocyjno-informacyjne

W ramach prowadzonych działań promocyjno-informacyjnych Wnioskodawca posiada aktywną stronę internetową oraz konta w mediach społecznościowych m.in. Facebook, LinkedIn oraz Twitter. Na stronie internetowej oraz kontach w mediach społecznościowych prezentowane są m.in. Produkty 1 i 2 oraz bieżąca aktywność Spółki w zakresie produkowanych Produktów 1 i 2, rozwijanych technologii, aktywności branżowych i działań związanych z CSR (ang. Corporate Social Responsibility).

Przygotowaniem informacji związanych z działaniami promocyjno-informacyjnymi na stronę internetową oraz konta w mediach społecznościowych zajmują się dedykowani pracownicy Działu Marketingu.

Ponadto w ramach prowadzonych działań promocyjno-informacyjnych w celu promocji Produktów 1 i 2 Spółka wykupuje przestrzeń reklamową w czasopismach branżowych gdzie prezentowane są wybrane m.in. Produkty Wnioskodawcy.

W związku z powyższym, Spółka ponosi wydatki na:

- zwane dalej: "Kosztami Promocji".

3) Przygotowanie dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów

Sprzedaż Produktu 2 do danego Klienta wymaga przed sprzedażą każdorazowo pozyskania zezwolenia na wprowadzenie pojazdu kolejowego do obrotu, które jest wydawane przez UTK w oparciu o art. 14 ust. 1 lit. e Rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2018/545 z dnia 4 kwietnia 2018 r. ustanawiające uzgodnienia praktyczne na potrzeby procesu udzielania zezwoleń dla pojazdów kolejowych i zezwoleń dla typu pojazdu kolejowego zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/797.

Ponadto w celu dostosowania Produktu 2 do indywidualnego zamówienia danego Klienta w Produkcie 2 są wprowadzane zmiany, które wymagają opracowania dokumentacji (sprawozdania, raporty) polegającej na ocenie wprowadzonej zmiany na bezpieczeństwo. Wymóg opracowania stosownej dokumentacji jest związany z:

- rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 402/2013 z dnia 30 kwietnia 2013 r. w sprawie wspólnej metody oceny bezpieczeństwa w zakresie wyceny i oceny ryzyka i uchylające rozporządzenie (WE) nr 352/2009 oraz (dalej jako: Rozporządzenie UE 402/2013);

- rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2018/545 z dnia 4 kwietnia 2018 r. ustanawiające uzgodnienia praktyczne na potrzeby procesu udzielania zezwoleń dla pojazdów kolejowych i zezwoleń dla typu pojazdu kolejowego zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/797 (dalej jako: Rozporządzenie UE 2018/545).

W związku z opisanymi działaniami, Spółka ponosi wydatki na:

- zwane dalej "Kosztami Dokumentacji".

Przygotowanie dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu a także w celu składania ofert innym podmiotom

Wnioskodawca przygotowuje dokumentację, która jest niezbędnym elementem przystąpienia do przetargu, a także w celu złożenia potencjalnym Klientom ofert sprzedażowych dot. Produktów 1 lub 2.

Materiały w postaci:

- kopii certyfikatów i dopuszczenia Produktów 1 i 2 do eksploatacji;

- oświadczeń wymaganych zapisami przetargów i zapytań ofertowych;

- kopii stosownych zaświadczeń pozyskanych z urzędów państwowych, m.in. z US i ZUS, KRS, KRK;

wraz opisem Produktów są przygotowywane przez pracowników Działu Biura Obsługi Klienta.

W celu przystąpienia do przetargu lub złożenia oferty do zainteresowanego Klienta, niezbędne jest również przygotowanie przez Spółkę kalkulacji cenowej Produktów 1 lub 2. Kalkulacje cenowe Produktów 1 lub 2 opracowują dedykowani pracownicy Działu Biura Obsługi Klienta, Działu Konstrukcyjnego oraz Działu Technologicznego - w zależności od specyfikacji danego Produktu 1 lub 2.

Oferta cenowa wraz z niezbędną dokumentacją przedkładana jest do przetargu, lub przesyłana przez danego pracownika Działu Biura Obsług Klienta jako oferta w formie mailowej a następnie negocjowana z Klientem.

W związku z przygotowaniem dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu lub złożenia oferty Klientowi, Spółka ponosi wydatki na:

- zwane dalej: "Kosztami Ofertowymi".

Mając na uwadze powyższe, na Wydatki Na Wzrost Przychodów składają się opisane powyżej:

1. Koszty Targów.

2. Koszty Promocji.

3. Koszty Dokumentacji.

4. Koszty Ofertowe.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, że:

- wydatki Na Wzrost Przychodów stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.;

- w przypadku uznania stanowiska Spółki za prawidłowe, skorzysta ona z ulgi przewidzianej w treści przepisu art. 18eb ust. 1 ustawy o p.d.o.p. Przedmiotowa ulga zostanie rozliczona w ramach zeznania rocznego za 2022 r.;

- ulga zostanie wykorzystana do wysokości dochodu uzyskanego przez Spółkę w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym;

- rok podatkowy Spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym;

- Spółka nie korzysta w roku poniesienia wydatków ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a ustawy o p.d.o.p.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

1. Wniosek dotyczy produktów opisanych łącznie jako Produkt 1/Produkty 1 w skład których wchodzą: rozjazdy, części rozjazdowe i inne elementy nawierzchni szynowej.

2. Opisane we wniosku Produkty 1 stanowią produkty, które już przed 1 stycznia 2022 r. znajdowały się w ofercie produktowej Wnioskodawcy (stanowią produkty dotychczas oferowane).

3. Działania promocyjno-informacyjne dot. Produktów Wnioskodawcy prowadzone podczas uczestnictwa w targach technologii torowej " (...)" organizowanych w Niemczech (Munster), obejmowały:

- fizyczną prezentację Produktów Wnioskodawcy (wagon typu "B", rozjazd kolejowy);

- pokaz działania wagonu typu "B";

- wykorzystanie przygotowanych materiałów multimedialnych (filmy, zdjęcia, animacje) oraz systemów multimedialnych (ekran i zasilanie) w celu pełnej prezentacji Produktów Wnioskodawcy;

- przekazywanie materiałów drukowanych, reklam i gadżetów reklamowych w trakcie prezentacji Produktów, pokazów i spotkań indywidualnych;

- dystrybuowanie materiałów reklamowych na stoisku własnym oraz Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Komunikacji.

4. Przy ustaleniu spełnienia warunku, o którym mowa w art. 18eb ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Wnioskodawca uwzględnia wyłącznie przychody, z których dochód podlega opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

5. Wydatki Na Wzrost Przychodów nie zostały Wnioskodawcy zwrócone w jakiejkolwiek formie oraz nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Pytania

1. Czy w przedstawionym stanie faktycznym prawidłowe jest stanowisko, że Produkty 1 i 2 wyprodukowane i sprzedawane przez Wnioskodawcę to produkty wytworzone przez Wnioskodawcę (podatnika) zgodnie z art. 18eb ust. 2 ustawy o p.d.o.p.?

2. Czy przedstawione w opisie stanu faktycznego Wydatki Na Wzrost Przychodów stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o p.d.o.p., a tym samym Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do zastosowania odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 ustawy o p.d.o.p.?

3. Czy określony w art. 18eb ust. 4 ustawy o p.d.o.p., warunek dotyczący okresu 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych nakłada obowiązek spełnienia go w jednym z dwóch lat podatkowych w tym dwuletnim okresie, czy spełnienia go w dwóch latach z rzędu w tym dwuletnim okresie, czy też spełnienia go łącznie w tym okresie?

4. Czy dla możliwości skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 ustawy o p.d.o.p., niezbędne jest wykazanie przez Wnioskodawcę związku pomiędzy kosztami uzyskania przychodów poniesionymi w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o p.d.o.p., a osiągniętymi przychodami, o których mowa w art. 18eb ust. 4 ustawy o p.d.o.p., tj. czy dla skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 ustawy o p.d.o.p., Wnioskodawca musi udowodnić, że koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o p.d.o.p., rzeczywiście przyczyniły się do zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, czyli, czy dany koszt wpłynął na zwiększenie przychodów? Jeśli wymagane jest wykazanie tego związku, w jaki sposób Wnioskodawca powinien go wykazać?

Państwa stanowisko w sprawie

Odpowiedź na pytanie 1.

Na podstawie art. 18eb ust. 2 ustawy o p.d.o.p. należy stwierdzić, iż "Przez produkty rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika". Ustawodawca w art. 18eb ustawy o p.d.o.p. nie dokonał zdefiniowania pojęcia "rzeczy". Z tego względu konieczne jest odniesienie się do regulacji ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. -Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360), który w art. 45 wskazuje, iż rzeczami pozostają tylko przedmioty materialne. W Wielkim Słowniku Języka Polskiego określenie "wytworzyć" oznacza "wykonać jakiś przedmiot lub produkt". Z przytoczonego przepisu wynika, iż warunkiem skorzystania z tzw. ulgi na ekspansję pozostaje wytworzenie przez podatnika rzeczy stanowiących produkty. Z tego też względu Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż Produkty 1 i 2 wytwarzane przez Spółkę mieszczą się w dyspozycji art. 18eb ust. 2 ustawy o p.d.o.p. Należy ponadto podkreślić, iż przepis nie zawiera ograniczeń w zakresie sposobu lub metod wytworzenia produktów. Ustawodawca posłużył się ogólnym zwrotem "wytworzone przez podatnika". Przepisy zawarte w art. 18eb ust. 1-10 ustawy o p.d.o.p. nie ograniczają lub wyłączają możliwości skorzystania z ulgi prowzrostowej przez podatników, którzy korzystają z usług podmiotów zewnętrznych w ramach zlecenia wykonania określonych czynności.

Z tego względu, okoliczność związana z korzystaniem przez Wnioskodawcę ze świadczeń nabywanych od podmiotów powiązanych bądź niepowiązanych w związku z produkcją Produktów 1 i 2 opisanych w treści wniosku zdaniem Wnioskodawcy nie wyłącza możliwości skorzystania z tzw. ulgi na ekspansję. Z literalnego brzmienia przytoczonych przepisów nie wynika w żadnym razie przesłanka bezpośredniości wytworzenia towarów przez podatnika lub zakaz korzystania z usług podmiotów powiązanych lub podmiotów zewnętrznych.

Mając na względzie powyższe należy stwierdzić, iż z mechanizmu określonego w art. 18eb ust. 1-10 ustawy o p.d.o.p. mogą skorzystać zarówno podatnicy wytwarzający samodzielnie produkty, jak i podatnicy wytwarzający produkt i korzystający z usług podmiotów zewnętrznych w ramach zleconych prac. Przyjęcie odmiennego poglądu pozostaje w sprzeczności z orzecznictwem sądów administracyjnych wyrażonym przykładowo w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 maja 2015 r. wydanym do sygn. akt: II FSK 94/14, w którym stwierdzono, iż "wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania, a więc przy wykładni przepisów dotyczących ulg i zwolnień podatkowych nie jest dopuszczalne posługiwanie się wykładnią rozszerzającą.

Tego rodzaju interpretacja kłóciłaby się bowiem z wyrażoną w art. 84 Konstytucji zasadą powszechności opodatkowania. Niemniej z całą pewnością nie jest też dopuszczalne zawężanie kręgu podmiotów uprawnionych do zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 47c u.p.d.o.f. tylko na tej podstawie, że w innym przepisie ustawodawca przewidział zwolnienie dotyczące żołnierzy. Jest to stanowisko sprzeczne z zasadą legalizmu (art. 7 Konstytucji) i zasadą demokratycznego państwa prawa (art. 2 Konstytucji)".

Kolejno, w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 stycznia 2020 r. wydanego do sygn. akt: II FSK 286/18 stwierdzono, iż "Mając na uwadze zasadę lege non distiguente (...), nie powinno się wprowadzać rozróżnień tam, gdzie ustawodawca sam ich nie uczynił (...)".

W wydawanych interpretacjach indywidualnych dotyczących ulg i preferencji podatkowych akcentowana pozostaje zasada interpretacji zgodna z wykładnią językową. Przykładowo w Indywidualnej Interpretacji wydanej przez Dyrektora KIS z dnia 23 grudnia 2022 r. (sygn. 0111-KDIB2-1.4010.412.2022.1.AR) wskazano, iż "z uwagi na obowiązującą w polskim systemie podatkowym zasadę powszechności opodatkowania, przepisy dotyczące ulg i preferencji w opodatkowaniu należy interpretować ściśle, zgodnie z zasadami wykładni językowej i w granicach tej wykładni".

Należy podkreślić, iż w praktyce obrotu gospodarczego korzystanie z usług podmiotów zewnętrznych w ramach wykonywanych indywidualnie czynności pozostaje zjawiskiem powszechnym oraz popularnym. Skomplikowane procesy w zakresie wypełniania opakowań produktem oraz obowiązek zachowania wszelkich norm technicznych wymuszają na podmiotach produkujących korzystanie z usług podmiotów zewnętrznych celem zminimalizowania kosztów zakupu dodatkowego sprzętu. Regulacje prawne nie zabraniają korzystania z usług podmiotów trzecich.

Ograniczenie możliwości zastosowania tzw. ulgi prowzrostowej przez podatników korzystających z usług podmiotów trzecich, które nie wynika z przepisów prawa powszechnie obowiązujących oznaczałoby niezasadne stosowanie wykładni zawężającej, które pozostaje niedopuszczalna w krajowym systemie prawa podatkowego.

Odpowiedź na pytanie 2.

Zgodnie z art. 18eb ust. 1 ustawy o p.d.o.p., podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, nie więcej jednak niż 1 000000 zł w roku podatkowym.

Z kolei, art. 18eb ust. 7 ustawy o p.d.o.p. stanowi, za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty:

Poniżej Wnioskodawca odniósł się do każdego rodzaju Wydatku Na Wzrost Przychodów.

a) Koszty Targów

Wskazane w art. 18eb ust. 7 ustawy o p.d.o.p. "koszty uczestnictwa w targach" należy rozumieć szeroko (w wypadku ich korespondowania z przypadkami wskazanymi w lit. a, b i c niniejszego punktu) z uwagi na brak jakichkolwiek ograniczeń wprowadzonych przez ustawodawcę, które zawężałby rozumienie zwrotu "kosztów uczestnictwa w targach". W związku z powyższym, należy uznać, że wszystkie wskazane przez Wnioskodawcę Koszty Targów mieszczą się w przedmiotowym katalogu. Bowiem ze względu na konstrukcję przepisów należy uznać, że wystarczający jest jakikolwiek związek danego wydatku z kosztami wskazanymi w treści art. 18eb ust. 7 pkt 1 ustawy o p.d.o.p.

W przywołanym przepisie wskazano "koszty uczestnictwa w targach poniesione na organizację miejsca wystawowego". Do tej kategorii kosztów należy zaliczyć wszystkie wydatki ponoszone przez Spółkę, które są związane z uczestnictwem w targach " (...)" i zostały poniesione na organizację miejsca wystawowego.

W tym miejscu należy wskazać, że ustawodawca nie wprowadził definicji legalnej pojęcia "organizacja miejsca wystawowego". Niezbędne jest zatem odniesienie się do słownikowego znaczenia. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) "organizacja" oznacza:

- sposób zorganizowania czegoś,

- organizowanie czegoś.

Nie ulega wątpliwości, że do kategorii "kosztów uczestnictwa w targach poniesionych na organizację miejsca wystawowego" można zaliczyć wszystkie wskazane wydatki, które Spółka poniosła, aby móc zorganizować miejsce wystawowe. Skoro zatem, przywołany przepis stanowi o "organizacji miejsca wystawowego", a poprzez "organizację" należy rozumieć "sposób zorganizowania czegoś", "organizowanie czegoś", to wszystkie działania podjęte przez Spółkę w celu zorganizowania miejsca wystawowego na targach stanowią "organizację miejsca wystawowego". W konsekwencji, wszystkie opisane wydatki poniesione przez Spółkę na tego typu działania stanowią koszty uczestnictwa w targach poniesione na organizację miejsca wystawowego, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 1 lit. a ustawy o p.d.o.p.

b) Koszty Promocji

Wskazane w art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o p.d.o.p. "koszty działań promocyjno-informacyjnych w tym zakupu przestrzeni reklamowych, aktualizacji treści strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów" nie zostały ograniczone przez ustawodawcę żadnymi dodatkowymi warunkami. Możliwe jest zatem interpretowanie wymienionych rodzajów kosztów szeroko. Niezbędne jest jedynie, aby były to koszty działań promocyjno-informacyjnych dotyczące produktów. Spółka podkreśla, że wskazana lista jest katalogiem otwartym, a wymienienie przez ustawodawcę przykładowych rodzajów działań ma jedynie na celu podkreślenie, że tego typu działania spełniają przedmiotową definicję działań promocyjno-informacyjnych.

Prawo podatkowe nie zawiera definicji legalnej "działań promocyjno-informacyjnych". Niezbędne jest zatem odniesienie się do językowego znaczenia tej definicji. Przez "działania promocyjno-informacyjne dotyczące produktów" należy rozumieć "działalność w zakresie promocji i informacji o produktach". Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) "promocja" oznacza "działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia; też: każde z tych działań". Z kolei, "informacja" zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) to "to, co powiedziano lub napisano o kimś lub o czymś, także zakomunikowanie czegoś".

Mając na uwadze powyższe słownikowe znaczenia pojęć "promocja" i "informacja" należy wskazać, że aby daną działalność można było uznać za działania promocyjnoinformacyjne, niezbędne jest, aby była to działalność zmierzająca do zwiększenia popularności jakiegoś produktu i jednocześnie aby była to działalność związana z komunikowaniem (informowaniem) o produktach. Opisane przez Wnioskodawcę w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego działania, na które Spółka ponosi Koszty Promocji, są niewątpliwie działaniami promocyjno-informacyjnymi. Należy podkreślić, że czynności te zmierzają do zwiększenia rozpoznawalności Produktów Spółki i jednocześnie stanowią komunikowanie (informowanie) o Produktach Spółki. Zarówno poprzez stronę internetową, czy też broszury informacyjne, czasopisma branżowe Spółka zwiększa świadomość o jej Produktach.

c) Koszty Dokumentacji

Zgodnie z art. 18eb ust. 7 pkt 4 ustawy o p.d.o.p., za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych. W przywołanym przepisie ustawodawca wskazał, jaka "w szczególności" dokumentacja może być zaliczana do tej kategorii. Niemniej jednak, przywołany przepis nie zawiera katalogu zamkniętego. W konsekwencji, każdy rodzaj dokumentacji, który umożliwia sprzedaż produktów, będzie kwalifikował się do objęcia przywołanym przepisem. Mając na uwadze powyższe, ponoszone przez Spółkę Koszty Dokumentacji, będą stanowiły koszty, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 4 ustawy o p.d.o.p.

d) Koszty Ofertowe

Należy zauważyć, że opisane w art. 18eb ust. 7 pkt 4 ustawy o p.d.o.p., "koszty przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom przez podatników", należy interpretować przez pryzmat znaczenia przywołanych zwrotów w języku powszechnym. Ustawodawca nie wprowadził żadnych dodatkowych warunków bądź ograniczeń w treści art. 18eb ust. 7 pkt 4 ustawy o p.d.o.p. Oznacza to, że wystarczającą przesłanką do wypełnienia dyspozycji przedmiotowego przepisu jest poniesienie wydatku mającego jakikolwiek związek z przytoczoną kategorią kosztów.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że przedstawione w treści stanu faktycznego Koszty Ofertowe wypełniają dyspozycję przepisu art. 18eb ust. 7 pkt 4 ustawy o p.d.o.p. Nie sposób bowiem nie dostrzec związku pomiędzy przytoczonymi Kosztami Ofertowymi, a przygotowaniem dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, bądź w celu składania ofert innym podmiotom. Zaangażowanie pracowników Spółki jest niezbędne do przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu oraz przygotowania dokumentacji w celu składania ofert innym podmiotom. Dlatego wynagrodzenie pracowników, za czas poświęcony na przygotowanie dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, bądź w celu składania ofert innym podmiotom, spełnia definicję kosztów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 4 ustawy o p.d.o.p.

Odpowiedź na pytanie 3.

Zgodnie z treścią art. 18eb ust. 4 ustawy o p.d.o.p., podatnik jest uprawniony do skorzystania z odliczenia pod warunkiem, że w okresie 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego, w którym poniósł koszty zwiększenia przychodów, o których mowa w ust. 1, zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych, lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Wprowadzone regulacje art. 18eb ustawy o p.d.o.p., wskazują sposób określenia wzrostu przychodów ze sprzedaży produktów (warunki skorzystania z ulgi), a także sposób postępowania po stwierdzeniu przez podatnika nieuprawnionego odliczenia (w związku z niedopełnieniem wymaganych warunków).

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy odliczenie przysługuje zatem w przypadku, gdy podatnik wykaże wzrost przychodów ze sprzedaży produktów w okresie 2 lat od poniesienia wydatków z nimi związanych (tj. począwszy od roku, w którym skorzystał z przedmiotowej ulgi). W okolicznościach, gdy podatnik poniesie koszty zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów w 2022 r. i zechce skorzystać z tego tytułu z ulgi, rozliczy ją w zeznaniu CIT-8, co do zasady za tenże rok podatkowy, składanym do końca marca 2023 r. Natomiast okresem, w którym powinno dojść do wymaganego ww. przepisami wzrostu przychodów będą lata 2022 lub 2023. Natomiast wzrost przychodów za 2022 r. lub 2023 r. powinien być w tym przypadku porównany z przychodami z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów, tj. na dzień 31 grudnia 2021 r.

Potwierdzenie takiego stanowiska znajdujemy w piśmie z 2 stycznia 2023 r., nr DD5.054.8.2022, wydanym przez Ministerstwo Finansów, w którym Sekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów Pan Artur Soboń stwierdził, że "wymóg dwuletniego wzrostu przychodów będzie spełniony, jeśli przyrost przychodów względem dnia odniesienia (tj. ostatniego dnia roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia wydatków uprawniających do pomniejszenia podstawy opodatkowania w związku z zastosowaniem ulgi) nastąpi choćby w jednym z wyznaczonych treścią interpretowanego przepisu dwóch lat podatkowych".

Odpowiedź na pytanie 4.

Zgodnie z art. 18eb ust. 4 ustawy o p.d.o.p., podatnik jest uprawniony do skorzystania z odliczenia pod warunkiem, że w okresie 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego, w którym poniósł koszty zwiększenia przychodów, o których mowa w ust. 1, zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych, lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Wnioskodawca zaznacza, że zgodnie z doktryną powszechnie przyjmuje się, że wykładnia językowa jest nie tylko punktem wyjścia wykładni prawa podatkowego, ale także zakreśla jej granice. Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że do skorzystania z ulgi, o której mowa w treści art. 18eb ust. 1 ustawy o p.d.o.p., istotny jest sam fakt poniesienia kosztów, które zostały zdefiniowane w art. 18eb ust. 7 ustawy o p.d.o.p. oraz spełnienie warunku określonego w art. 18eb ust. 4 ustawy o p.d.o.p. (tj. np. zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów).

Jednocześnie, należy zwrócić uwagę, że wyżej przytoczone przepisy nie formułują w swojej treści warunku w postaci wykazania przez Wnioskodawcę związku pomiędzy kosztami uzyskania przychodów poniesionymi w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów a osiągniętymi przychodami, o których mowa w art. 18eb ust. 4 ustawy o p.d.o.p. Spółka zwraca uwagę, że racjonalny ustawodawca, którego celem byłoby wprowadzenie ograniczeń w stosowaniu określonych przepisów dałby temu wyraz w ich treści. Należy również zauważyć, że ze względu na charakter wydatków opisanych w treści art. 18eb ust. 7 ustawy o p.d.o.p., wykazanie związku między wydatkiem a przychodem jest czynnością w praktyce niewykonalną. Przykładowo niemożliwe jest udowodnienie związku przyczynowego pomiędzy wydatkami na nową stronę internetową a wzrostem sprzedaży Produktów. Bowiem, strona internetowa ze swojej natury kreuje całościowo markę Wnioskodawcy, a nie jedynie w zakresie Produktów.

W związku z powyższym dla możliwości skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 ustawy o p.d.o.p., nie jest wymagane wykazanie przez Wnioskodawcę związku pomiędzy kosztami uzyskania przychodów poniesionymi w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o p.d.o.p., a osiągniętymi przychodami, o których mowa w art. 18eb ust. 4 ustawy o p.d.o.p., tj. dla skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 ustawy o p.d.o.p., Wnioskodawca nie musi udowodnić, że koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o p.d.o.p., rzeczywiście przyczyniły się do zwiększenia przychodów ze sprzedaży Produktów, czyli, że dany koszt wpłynął na zwiększenie przychodów.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o ocenę przedstawionego stanowiska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 z późn. zm.), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Jedną z form wsparcia przedsiębiorców w ramach Polskiego Ładu jest ulga na zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, czyli tzw. "ulga na ekspansję". Celem ulgi jest zachęcenie przedsiębiorców do rozwoju swojej działalności i rozszerzania działalności nie tylko na rynek krajowy, ale także na zagraniczne rynki zbytu.

Zauważyć należy, że ulga na ekspansję polega na odliczeniu od podstawy opodatkowania kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów bezpośrednio wytworzonych przez podatnika i zbywanych na rzecz podmiotów niepowiązanych. Ulga umożliwia odliczenie wydatków dwa razy - zarówno jako koszty uzyskania przychodów, jak i w ramach samej ulgi (do kwoty 1 mln zł).

Podatnik będzie mógł zatem odliczyć wskazane poniżej koszty od podstawy opodatkowania, jeżeli po skorzystaniu z ulgi, w okresie 2 następujących po sobie lat podatkowych, począwszy od roku, w którym poniesione zostały koszty zwiększenia przychodów (dokonano odliczenia):

- zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub

- osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych lub

- osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Regulacje dotyczące tej ulgi zawiera dodany do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT") art. 18eb, który w ust. 1 stanowi, że:

Podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT:

Przez produkty rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika.

W świetle art. 18eb ust. 3 ww. ustawy:

Przez zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w ust. 1, rozumie się odpłatne zbycie produktów do podmiotu niebędącego podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4.

W myśl art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT:

Podatnik jest uprawniony do skorzystania z odliczenia pod warunkiem, że w okresie 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego, w którym poniósł koszty zwiększenia przychodów, o których mowa w ust. 1, zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Stosownie do art. 18eb ust. 5 ustawy o CIT:

Przy ustalaniu spełnienia warunku, o którym mowa w ust. 4, uwzględnia się wyłącznie przychody, z których dochód podlega opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 18eb ust. 6 tej ustawy:

W przypadku gdy podatnik, który skorzystał z odliczenia, nie spełni warunku, o którym mowa w ust. 4, jest obowiązany w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym upłynął termin do osiągnięcia przychodów ze sprzedaży produktów, do odpowiedniego doliczenia kwoty uprzednio odliczonej.

Zgodnie natomiast z art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT:

Za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty:

Zgodnie z art. 18eb ust. 8 ustawy o CIT:

Podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

W myśl art. 18eb ust. 9 ustawy o CIT:

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Zgodnie z art. 18eb ust. 10 ustawy o CIT:

Koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Projektowana ulga skierowana jest do podatników, u których w następstwie poniesienia określonych wydatków (m.in. związanych z uczestnictwem w targach, na których prezentowane są produkty, działaniami promocyjnymi, a także przygotowaniem koniecznej dokumentacji), doszło do osiągnięcia (zwiększenia) przychodów ze sprzedaży produktów wytworzonych przez podatnika i zbywanych na rzecz podmiotów niepowiązanych.

Mogą oni odliczyć takie koszty od podstawy opodatkowania, jeżeli po skorzystaniu z ulgi wykażą stosowny wzrost przychodów ze sprzedaży ww. produktów w okresie choćby w jednym z 2 lat podatkowych, począwszy od roku, w którym poniesione zostały koszty zwiększenia tych przychodów (dokonano odliczenia).

Jak wskazano w uzasadnieniu do projektu ustawy wprowadzającej omawiany art. 18eb ustawy o CIT (druk 1532), proponowana ulga skierowana jest zarówno do przedsiębiorców osób fizycznych, jak i do osób prawnych. Zakłada odliczenie od podstawy opodatkowania wydatków, będących kosztami podatkowymi w rozumieniu ustawy, poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów (w tym nieoferowanych dotychczas przez podatnika do sprzedaży), jak również związanych z osiągnięciem takich przychodów w przypadku produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju (rynku zbytu).

Wskazać należy, że katalog kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, uprawniających do ulgi, ma charakter zamknięty. Zatem, tylko te wydatki mogą być odliczone jako koszty uzyskania przychodów. Jednocześnie ocena, czy dany wydatek mieszczący się w powyższym katalogu może być uznany za podlegający odliczeniu, powinna być dokonywana w każdym przypadku indywidualnie.

Z uwagi na obowiązującą w polskim systemie podatkowym zasadę powszechności opodatkowania, przepisy dotyczące ulg i preferencje w opodatkowaniu należy interpretować ściśle, zgodnie z zasadami wykładni językowej i w granicach tej wykładni.

Zgodnie z przytoczonym powyżej art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT, za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów. Zauważyć należy, że użycie w powyższym przepisie sformułowania "w tym" wskazuje na przykładowe wyliczenie kosztów związanych z działaniami promocyjno-informacyjnymi. Przy czym podkreślenia wymaga, że w zawartych przykładach ustawodawca wskazał na działania, które w sposób bezpośredni służą promowaniu i informowaniu o produktach podatnika.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN https://sjp.pwn.pl/ promocja, to działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia. Natomiast reklama, to działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług, plakat, napis, ogłoszenie, krótki film itp. służące temu celowi. Natomiast pojęcie "reklama" wg "Słownika języka polskiego" pod red. M. Szymczyka (Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2002 r.) oznacza rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś przez prasę, radio, telewizję i inne podobne środki, np. plakaty, napisy i ogłoszenia służące temu celowi. Z kolei, informacja zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) to to, co powiedziano lub napisano o kimś lub o czymś, także zakomunikowanie czegoś.

Z kolei pod pojęciem usług reklamowych rozumie się wszelką działalność promocyjną, w wyniku której lub w trakcie której następuje przekazywanie treści mających za zadanie informować o istnieniu lub cechach oferowanych towarów lub usług w celu zwiększenia sprzedaży tych produktów. Usługi reklamowe mogą być wykonywane zarówno przez podmioty, które profesjonalnie zajmują się świadczeniem usług reklamowych, jak i podmioty, dla których wykonanie usługi reklamowej nie jest realizowane w ramach ich podstawowej działalności gospodarczej.

Ad. 1

Przedmiotem wątpliwości Spółki jest w pierwszej kolejności kwestia ustalenia czy w przedstawionym stanie faktycznym prawidłowe jest stanowisko, że Produkty 1 i 2 wyprodukowane i sprzedawane przez Spółkę to produkty wytworzone przez Spółkę (podatnika) zgodnie z art. 18eb ust. 2 ustawy o p.d.o.p.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego w pierwszej kolejności wskazać należy, że z tzw. "ulgi na ekspansję", o której mowa w przepisach art. 18eb ustawy o CIT, mogą skorzystać podatnicy, którzy wytworzyli produkty w ramach swojej działalności gospodarczej.

Zgodnie bowiem z art. 18eb ust. 2 u.p.d.o.p.:

przez produkty rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika.

Wsparciem w ramach ulgi, w świetle art. 18eb ust. 3 u.p.d.o.p. wymienionych regulacji objęte zostało odpłatne zbycie produktów wytworzonych przez podatnika, do podmiotu niebędącego podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p.

Wskazać należy, że pojęcie "rzeczy" należy odnieść do definicji zawartej w art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny, (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 z późn. zm.) w świetle którego:

rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Wymaga podkreślenia, że ustawy podatkowe odwołują się odrębnie do pojęcia "rzeczy" i "praw majątkowych".

W myśl z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT:

Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie (...)"

Stosownie natomiast do treści art. 14 ust. 1 ustawy o CIT:

Przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy, praw majątkowych lub świadczenia usług jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. (...)"

Ustawodawca nie wprowadził na potrzeby przepisu art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT również definicji "wytworzenia" rzeczy, należy więc posłużyć się potocznym rozumieniem tego słowa.

Zgodnie z internetowym Słownikiem języka Polskiego (https://sjp pwn.pl) "wytworzyć" to "zrobić", "wyprodukować coś".

Podatnik, który zleca podmiotom trzecim produkcję wyrobów tylko sprzedawanych pod swoją marką "nie robi" ani "nie produkuje" tych wyrobów. Działania podatnika nie można więc uznać za wytworzenie produktów, w rozumieniu art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT.

Powołane wyżej regulacje oznaczają w sposób niewątpliwy, że intencją ustawodawcy przy projektowaniu przepisów art. 18eb ustawy o CIT, było objęcie przedmiotową ulgą wyłącznie produktów stanowiących rzeczy (a zatem przedmioty materialne) wytworzone przez podatnika.

Zaznaczenia w tym miejscu wymaga, że w doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się pierwszeństwo wykładni językowej nad pozostałymi rodzajami wykładni, tj. systemową i celowościową. Tylko w wyjątkowych sytuacjach wolno odstąpić od literalnego brzmienia przepisu, w szczególności, gdy językowe dyrektywy interpretacyjne nie pozwalają z danego tekstu prawnego wyinterpretować jednoznacznej normy postępowania lub gdy wykładnia językowa pozostaje w oczywistej sprzeczności z treścią innych norm. Jak podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 11 kwietnia 2014 r., II FSK 1077/12, wykładnia językowa konkretnego przepisu prawa jest nie tylko punktem wyjścia wykładni prawa, ale także zakreśla jej granice. Próba dokonania wykładni, która byłaby sprzeczna z językowym znaczeniem przepisu prawa byłaby naruszeniem zasady praworządności. Językowe znaczenie przepisu prawa wyznacza bowiem granice dopuszczalnej wykładni, gdyż "formuła słowna jest (...) granicą wszelkiego dopuszczalnego sensu, jakiego możemy poszukiwać w tekście przepisów prawa" (zob. wyrok NSA z dnia 18 grudnia 2000 r., III SA 3055/09, "Monitor Podatkowy" 2001, nr 4; również R. Mastalski, Wprowadzenie do prawa podatkowego, Warszawa 1995, s. 101-102). Nie ma w szczególności konieczności potrzeby sięgania po argumenty celowościowe wtedy, gdy już po zastosowaniu reguł znaczeniowych albo metody językowej i dyrektyw systemowych uda się osiągnąć właściwy wynik wykładni, to jest ustalić pozbawione cech niedorzeczności znaczenie interpretowanej normy (por. uchwała składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 1 marca 2007 r., III CZP 94/06, OSNC 2007, nr 7-8, poz. 95 i wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 maja 1998 r., I CKN 664/97, OSNC 1999, Nr 1, poz. 7). Jeżeli przepis prawa jest jednoznaczny w swej warstwie językowej, nie zachodzi potrzeba, ani możliwość, stosowania innych metod wykładni. W innych przypadkach ustalenie treści normy prawnej zawartej w gramatycznym sformułowaniu przepisu prawa może wymagać odwołania się do dalszych metod wykładni, np. wykładni systemowej wewnętrznej lub zewnętrznej. Metodami wykładni systemowej czy celowościowej nie można wykroczyć poza ramy możliwych znaczeń interpretowanego przepisu wynikające z jego wykładni gramatycznej. Wykładnia przepisu dokonana z naruszeniem tej zasady stanowi już wykładnię contra legem, a więc prowadzi do naruszenia przepisu podlegającego interpretacji.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku, Spółka zajmuje się produkcją konstrukcji metalowych i ich części. Działalność Spółki w głównej mierze polega na produkcji rozjazdów, części rozjazdowych i innych elementów nawierzchni szynowej (dalej jako: Produkt 1/Produkty 1). Nacisk kładziony na innowacje produktowe powoduje, że coraz większą część asortymentu wytwarzanego przez Wnioskodawcę stanowią konstrukcje innowacyjne, w tym te związane ze standardami infrastruktury dla kolei dużych prędkości. Oprócz produkcji Produktów 1 Wnioskodawca w mniejszym zakresie zajmuje się produkcją wagonów typu "B", dedykowanych do transportu rozjazdów kolejowych w blokach (dalej jako: Produkt 2/Produkty 2). To innowacyjny, opatentowany, całkowicie niepowtarzalny i zbudowany od podstaw system logistyczny przygotowany koncepcyjnie przez Biuro Badawczo-Rozwojowe Spółki.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Produkt 1/Produkty 1 jest w całości wytwarzany przez Spółkę na hali produkcyjnej za pomocą parku maszynowego jakim dysponuje Wnioskodawca. Zdarza się, że Wnioskodawca korzysta z szyn ciętych na długość i wierconych, dostarczanych przez zewnętrznego dostawcę. Ponadto, w niewielkiej skali proces obróbki jest zlecany na zewnątrz (np. dzioby do krzyżownic DB, dzioby do krzyżownic RKPD).

W tym miejscu należy jeszcze raz podkreślić, że intencją ustawodawcy przy projektowaniu przepisów art. 18eb ustawy o CIT, było objęcie przedmiotową ulgą wyłącznie produktów stanowiących rzeczy (przedmioty materialne) wytworzone przez podatnika. W analizowanej sprawie w odniesieniu do Produktu 1/ Produkty 1 zlecenie wykonania niewielkiej części elementów produktu (np. dzioby do krzyżownic DB, dzioby do krzyżownic RKPD) podmiotom trzecim nie przesądza o tym, że sprzedawane produkty nie zostały wytworzone przez Państwa. Tym samym należy uznać, że w stosunku do Produktu 1/Produkty 1 spełniają Państwo warunek wytworzenia przez podatnika oferowanych produktów.

W związku z tym Spółka będzie miała możliwości skorzystania z tzw. ulgi prowzrostowej na podstawie art. 18eb ust. 1-10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie produkcji Produktu 1/Produkty 1.

Natomiast, jeśli chodzi o produkcję wagonów typu "B", czyli Produkt 2/Produkty 2, Spółka we wniosku opisała proces produkcji, z którego jasno wynika, że cały proces produkcji, tj. prace projektowe, wykonawstwo konstrukcji spawanej wagony, montaż komponentów kolejowych, wykonanie hydrauliki, prace odbiorowe, sporządzanie dokumentacji odbiorczej oraz pozyskanie zezwolenia na wprowadzenie pojazdu kolejowego do obrotu wykonywany jest za pomocą zewnętrznego dostawcy lub podmiotu powiązanego ze Spółką, czyli przez podmiot trzeci. Spółka zajmuje się tylko wystawianiem deklaracji zgodności CE dla Produktu 2/Produkty 2. Zatem, w przypadku Produktu 2/Produkty 2, w sytuacji, gdy każdy z etapów produkcji ww. Produktu 2/Produkty 2 był zrealizowany przez zewnętrzne firmy nie można mówić o wyprodukowaniu Produktu 2/ Produkty 2 przez Wnioskodawcę.

Zatem, Spółka nie wytwarza produktu (Produkt 2/Produkty 2) lecz dokonuje sprzedaży gotowego produktu pod własną nazwą lub znakiem towarowym.

Przedstawiony opis sprawy prowadzi więc do wniosku, że Spółka nie wykonuje działalności produkcyjnej w stosunku do Produkt 2/Produkty 2, lecz działalność handlową lub dystrybucyjną i zajmuje się sprzedażą gotowego już towaru handlowego a nie wytwarzaniem produktu.

Jak wskazano powyżej, intencją ustawodawcy przy projektowaniu przepisów art. 18eb ustawy o CIT, było objęcie przedmiotową ulgą wyłącznie produktów stanowiących rzeczy (przedmioty materialne) wytworzone przez podatnika.

Podsumowując powyższe wyjaśnienia oraz mając na uwadze przywołane przepisy prawa należy uznać, że w opisanym stanie faktycznym Spółka będzie miała możliwości skorzystania z tzw. ulgi prowzrostowej na podstawie art. 18eb ust. 1-10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych tylko w stosunku do Produktu 1/Produktów 1, gdyż tylko w stosunku do ww. produktów można uznać, że zostały wytworzone przez Spółkę. W przypadku Produktu 2/Produkty 2, nie można uznać go za produkt wytworzony przez Spółkę, gdyż w przedmiotowym przypadku działania Spółki ograniczyły się tylko do wystawienia deklaracji zgodności CE- tylko te czynności są wykonywane przez pracowników Wnioskodawcy. Pozostałe etapy wytworzenia ww. produktu zostały zrealizowane przez podmioty zewnętrzne.

Wobec powyższego, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 należało uznać w części za prawidłowe (Produkt 1/Produkty 1) a w części za nieprawidłowe (Produkt 2/Produkty 2).

Ad. 2

W odniesieniu do wątpliwości Spółki dotyczących ustalenia czy Wydatki Na Wzrost Przychodów stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o p.d.o.p., a tym samym Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do zastosowania odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 ustawy o p.d.o.p. należy wskazać, że ulga na ekspansję polega na odliczeniu od podstawy opodatkowania kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów bezpośrednio wytworzonych przez podatnika i zbywanych na rzecz podmiotów niepowiązanych. Ulga umożliwia odliczenie wydatków dwa razy - zarówno jako koszty uzyskania przychodów, jak i w ramach samej ulgi (do kwoty 1 mln zł).

Podatnik będzie mógł odliczyć wskazane poniżej koszty od podstawy opodatkowania, jeżeli po skorzystaniu z ulgi, w okresie choćby w jednym z 2 następujących po sobie lat podatkowych, począwszy od roku, w którym poniesione zostały koszty zwiększenia przychodów (dokonano odliczenia):

- zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub

- osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych lub

- osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Odnosząc cyt. powyżej przepisy do przedstawionego we wniosku opisu stwierdzić należy, że nie wszystkie Wydatki Na Wzrost Przychodów Spółki mieszczą się w katalogu kosztów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT.

Uczestnictwo w targach

Mając na uwadze przedstawiony powyżej katalog wydatków/kosztów uprawniających do odliczenia (art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT) stwierdzić należy, że wymienione przez Spółkę następujące koszty uprawniają ją do odliczenia (wg numeracji z wniosku):

Stwierdzić należy, że powyższe wydatki można zaliczyć do kosztów wymienionych w art. 18eb ust. 7 pkt 1 i 2 ustawy CIT, jako działania promocyjno-informacyjne dotyczące wyprodukowanych przez Spółkę produktów lub uznać jako koszty uczestnictwa w targach poniesione na organizację miejsca wystawowego.

Natomiast, koszty Spółki, które nie uprawniają do odliczenia to koszty ponoszone na:

Jak wskazano w odpowiedzi na pytanie nr 1, Produkt 2/Produkty 2 nie można uznać za wytworzony przez Spółkę. Tym samym Wydatki poniesione przez Spółkę Na Wzrost Przychodów nie stanowią kosztu uzyskania przychodów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o p.d.o.p., a tym samym Spółka nie jest/nie będzie uprawniona do zastosowania odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 ustawy o p.d.o.p. w stosunku do wyżej wymienionych wydatków.

Nie można zgodzić się także z Państwa stanowiskiem w zakresie możliwości odliczenia w ramach ulgi na ekspansję wydatków na materiały reklamowe, dla gości odwiedzjących stoisko wystawiennicze obejmujące zakup materiałów reklamowych, posiadających oznaczenie w postaci logo Spółki, tj.m.in. smyczy, pamięci USB, opakowania na materiały reklamowe, torby na materiały reklamowe, słodycze (krówki).

Zdaniem Organu, charakter powyższych wydatków nie wskazuje na promowanie konkretnego produktu lecz wpływa na budowanie całościowego wizerunku Spółki, zwiększa rozpoznawalność marki wśród potencjalnych kontrahentów.

Powyższe odnosi się także do zakupu flagi z logotypem Spółki.

Kosztem uzyskania przychodu nie jest także wydatek na zakup alkoholu. Zauważyć należy, że wydatki na zakup alkoholu nie przyczyniają się do osiągnięcia lub zabezpieczenia źródła przychodów, nie promują one także produktów wytworzonych przez Spółkę. Wydatki te, nawet jeżeli uznawane są za zwyczajowo przyjęte nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Trudno powiązać wydatek na alkohol z logotypem Spółki oraz etykiety na alkohol z logotypem Spółki znajdujący się w materiałach reklamowych, dla gości odwiedzjących stoisko wystawiennicze z osiągnięciem celu Spółka-kontrahent. Zdaniem Organu materiały reklamowe w postaci m.in. alkoholu z logotypem Spółki oraz etykiety na alkohol z logotypem Spółki należy uznać za pozostające poza związkiem przyczynowym, którego istnienie zakłada art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Jako argument potwierdzający stanowisko Organu należy także wskazać na art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości (Dz. U. z 2023 r. poz. 165), który stanowi, że zadania w zakresie przeciwdziałania alkoholizmowi wykonuje się przez odpowiednie kształtowanie polityki społecznej, w szczególności tworzenie warunków sprzyjających realizacji potrzeb, których zaspokajanie motywuje powstrzymywanie się od spożywania alkoholu.

Tym samym, stanowisko Spółki w tym zakresie tej części pytania nr 2 jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Działania promocyjno-informacyjne

Wskazać należy, że ponoszone przez Spółkę następujące koszty uprawniają ją do odliczenia:

Powyższe wydatki można zaliczyć do kosztów wymienionych w art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT, jako koszty działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowej w czasopismach branżowych.

Stwierdzić należy, że mimo braku literalnego odwołania do ponoszonych kosztów pracowniczych w powyższym przepisie, uzasadnione jest, że koszty działań promocyjno-informacyjnych, o których mowa w tym przepisie mogą obejmować również koszty wynagrodzenia pracowników, którzy zajmują się opracowaniem materiałów promocyjnych w tym aktualizacją strony internetowej, wykonują zdjęcia/wizualizacje Produktu 1/Produkty 1. W takim przypadku, na podatniku będzie ciążył obowiązek odpowiedniego udokumentowania czasu poświęconego przez danego pracownika na czynności wymienione w ww. art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT.

Natomiast koszty Spółki, które nie uprawniają do odliczenia to koszty ponoszone w związku z promocją Produktu 2/Produkty 2, który jak wyjaśniono wcześniej nie jest produktem wytworzonym przez Spółkę. W związku z czym, Spółka nie może odliczyć żadnych z ww. kosztów w części związanej z Produktem 2/Produkty 2.

Stanowisko Spółki w tym zakresie odnośnie pytania nr 2 jest więc też w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Przygotowanie dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów

Jak wskazano w przedstawionym stanie faktycznym sprzedaż Produktu 2 do danego Klienta wymaga przed sprzedażą każdorazowo pozyskania zezwolenia na wprowadzenie pojazdu kolejowego do obrotu, które jest wydawane przez Urząd Transportu Kolejowego w oparciu o art. 14 ust. 1 lit. e Rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2018/545 z dnia 4 kwietnia 2018 r. Ponadto w celu dostosowania Produktu 2 do indywidualnego zamówienia danego Klienta w Produkcie 2 są wprowadzane zmiany, które wymagają opracowania dokumentacji (sprawozdania, raporty) polegającej na ocenie wprowadzonej zmiany na bezpieczeństwo.

W związku z opisanymi działaniami, Spółka ponosi wydatki na:

Jak wskazano w odpowiedzi na pytanie nr 1, Produkt 2/Produkty 2 nie można uznać za wytworzony przez Spółkę, tym samym Wydatki Na Wzrost Przychodów nie stanowią kosztu uzyskania przychodów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o p.d.o.p. W związku z powyższym Spółka nie jest/ nie będzie uprawniona do zastosowania odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 ustawy o p.d.o.p.

W świetle powyższego, wydatki na przygotowanie dokumentacji umożliwiającej sprzedaż Produktu 2/Produkty 2 nie uprawniają do odliczenia w ramach tzw. "ulgi na ekspansję" gdyż jak wyjaśniono wcześniej ww. Produkt 2/Produkty 2 nie jest produktem wytworzonym przez Spółkę.

Stanowisko Spółki w tej części jest nieprawidłowe.

Przygotowanie dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu a także w celu składnia ofert innym podmiotom

Wskazać należy, że ponoszone przez Spółkę koszty uprawniają ją do odliczenia wydatków na tzw. "ulgę na ekspansję" tj. wydatki na:

- kopie certyfikatów i dopuszczenia Produktu 1/Produkty 1 do eksploatacji;

- oświadczeń wymaganych zapisami przetargów i zapytań ofertowych;

- kopie stosownych zaświadczeń pozyskanych z urzędów państwowych, m.in. z US i ZUS, KRS, KRK;

oraz wydatki w części odnoszącej się do Produktu 1/Produkty 1 a poniesione na:

Powyższe wydatki można zaliczyć do kosztów wymienionych w art. 18eb ust. 7 pkt 5 ustawy o CIT, jako koszty przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.

Stwierdzić należy, że mimo braku literalnego odwołania do ponoszonych kosztów pracowniczych w powyższym przepisie, koszty przygotowania dokumentacji, o których mowa w tym przepisie powinny obejmować koszty pracownicze w części w jakiej zostały poniesione na przygotowanie takiej dokumentacji. Poza przypadkiem zlecenia takich czynności podmiotowi zewnętrznemu, to najczęściej ponoszenie kosztów pracy własnych pracowników umożliwia przygotowanie dokumentacji przetargowej lub ofertowej. W takim przypadku na podatniku będzie ciążył obowiązek odpowiedniego udokumentowania czasu poświęconego przez danego pracownika na czynności wymienione w ww. art. 18eb ust. 7 pkt 5 ustawy o CIT.

Natomiast koszty Spółki, które nie uprawniają do odliczenia na podstawie art. 18eb ust. 7 pkt 5 ustawy o CIT to ww. koszty dotyczące przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu a także w celu składnia ofert innym podmiotom w części poniesionej na Produkt 2/Produkty 2 gdyż jak wskazano w odpowiedzi na pytanie nr 1 Produkt 2/Produkty 2 nie można uznać za wytworzony przez Spółkę. Tym samym ww. Wydatki Na Wzrost Przychodów w części dotyczącej Produktu 2/Produkty 2 nie stanowią kosztu uzyskania przychodów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o p.d.o.p. W związku z powyższym Spółka nie jest/nie będzie uprawniona w stosunku do ww. kosztów w części dotyczącej na Produkt 2/Produkty 2 do zastosowania odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 ustawy o p.d.o.p.

Reasumując, stwierdzić należy, że Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy przedstawione w opisie stanu faktycznego Wydatki Na Wzrost Przychodów stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o p.d.o.p., a tym samym Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do zastosowania odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 ustawy o p.d.o.p. należało uznać w części za prawidłowe i w części za nieprawidłowe.

Ad. 3

Przedmiotem wątpliwości Spółki w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3 jest ustalenie czy określony w art. 18eb ust. 4 ustawy o p.d.o.p., warunek dotyczący okresu 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych nakłada obowiązek spełnienia go w jednym z dwóch lat podatkowych w tym dwuletnim okresie, czy spełnienia go w dwóch latach z rzędu w tym dwuletnim okresie, czy też spełnienia go łącznie w tym okresie?

Zgodnie z treścią art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT:

podatnik jest uprawniony do skorzystania z odliczenia pod warunkiem, że w okresie 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego, w którym poniósł koszty zwiększenia przychodów, o których mowa w ust. 1, zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych, lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Wprowadzone regulacje art. 18eb ustawy o CIT, wskazują sposób określenia wzrostu przychodów ze sprzedaży produktów (warunki skorzystania z ulgi), a także sposób postępowania po stwierdzeniu przez podatnika nieuprawnionego odliczenia (w związku z niedopełnieniem wymaganych warunków).

Mając na uwadze art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT, odliczenie przysługuje zatem w przypadku, gdy podatnik wykaże wzrost przychodów ze sprzedaży produktów w okresie 2 lat od poniesienia wydatków z nimi związanych (tj. począwszy od roku, w którym skorzystał z przedmiotowej ulgi).

Jak już wcześniej wskazano, w myśl art. 18eb ust. 9 ustawy o CIT:

odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Tak więc, co do zasady odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów.

W okolicznościach, gdy podatnik poniesie koszty zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów w 2022 r. i zechce skorzystać z tego tytułu z ulgi, rozliczy ją w zeznaniu CIT-8 za tenże rok podatkowy, składanym do końca czerwca 2023 r.

Wymóg dwuletniego wzrostu przychodów należy uznać za spełniony w sytuacji, gdy przyrost przychodów względem dnia odniesienia (ostatniego dnia roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia wydatków uprawniających do pomniejszenia podstawy opodatkowania w związku z zastosowaniem ulgi) nastąpi choćby w jednym z wyznaczonych treścią przepisu art. 18eb ust. 4 ustawy o p.d.o.p. dwóch lat podatkowych.

Zatem u podatnika korzystającego z ulgi na ekspansję w zeznaniu CIT-8 za 2022 r. wzrost przychodów ze sprzedaży produktów w dwuletnim okresie, określonym w art. 18eb ust. 4 ustawy o p.d.o.p. powinien nastąpić w 2022 lub 2023 r.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3 należało uznać za prawidłowe.

Ad. 4

Przedmiotem wątpliwości Spółki w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 4 jest ustalenie czy dla możliwości skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 ustawy o p.d.o.p., niezbędne jest wykazanie przez Wnioskodawcę związku pomiędzy kosztami uzyskania przychodów poniesionymi w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o p.d.o.p., a osiągniętymi przychodami, o których mowa w art. 18eb ust. 4 ustawy o p.d.o.p., tj. czy dla skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 ustawy o p.d.o.p., Wnioskodawca musi udowodnić, że koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o p.d.o.p., rzeczywiście przyczyniły się do zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, czyli, czy dany koszt wpłynął na zwiększenie przychodów.

W myśl art. 18bd ust. 1 ustawy o CIT:

podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym.

Projektowana ulga skierowana jest do podatników, u których w następstwie poniesienia określonych wydatków (m.in. związanych z uczestnictwem w targach, na których prezentowane są produkty, działaniami promocyjnymi, a także przygotowaniem koniecznej dokumentacji), doszło do osiągnięcia (zwiększenia) przychodów ze sprzedaży produktów.

Mogą oni odliczyć takie koszty od podstawy opodatkowania, jeżeli po skorzystaniu z ulgi wykażą stosowny wzrost przychodów ze sprzedaży produktów w okresie choćby w jednym z wyznaczonych treścią przepisu 2 lat podatkowych, począwszy od roku, w którym poniesione zostały koszty zwiększenia tych przychodów (dokonano odliczenia).

Wskazać należy, że z treści przepisu art. 18eb ustawy o CIT, nie wynika by w celu skorzystania z ulgi na ekspansję, niezbędne było dowodzenie przez Spółkę, że ponoszone dane koszty uzyskania przychodów w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów rzeczywiście przyczyniły się do zwiększenia przychodów.

Określony w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT, katalog wydatków uprawniających do odliczenia, nie w każdym przypadku musi wprost/bezpośrednio przełożyć się na zwiększenie przychodów. Określa on koszty, które ze swej istoty nastawione są na zwiększenie przychodów (uczestnictwo w targach, działania promocyjno-informacyjne, przystąpienie do przetargu itp.), niemniej jednak nie zawsze skutkiem ich poniesienia będzie zwiększenie konkretnych przychodów lub przychodów które mogłyby być identyfikowane jako wynik podejmowanych działań.

Zatem, wymaganie wobec Spółki, dowodzenia istnienia zależności, o której mowa w pytaniu jest nieuzasadnione. Co jednak nie zwalnia z obowiązku spełnienia warunku, o którym mowa w art. 18eb ust. 4 ustawy CIT, dotyczącego odpowiedniego zwiększenia wielkości przychodów w okresie choćby w jednym z wyznaczonych treścią przepisu 2 lat podatkowych.

Tym samym, aby skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT, nie jest konieczne wskazanie, że koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT, rzeczywiście przyczyniły się do zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów.

Mając powyższe na uwadze, wskazać należy, że stanowisko Spółki w zakresie ustalenia, czy dla możliwości skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 ustawy o p.d.o.p., niezbędne jest wykazanie przez Wnioskodawcę związku pomiędzy kosztami uzyskania przychodów poniesionymi w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o p.d.o.p., a osiągniętymi przychodami, o których mowa w art. 18eb ust. 4 ustawy o p.d.o.p., tj. czy dla skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 ustawy o p.d.o.p., Wnioskodawca musi udowodnić, że koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o p.d.o.p., rzeczywiście przyczyniły się do zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, czyli, czy dany koszt wpłynął na zwiększenie przychodów, należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy - Ordynacja podatkowa. Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2023 r. poz. 259 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.) albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), za pośrednictwem systemu teleinformatycznego e-Urząd Skarbowy na stronie: https://www.podatki.gov.pl/e-urząd-skarbowy/ (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.) będąc użytkownikiem/wyznaczając użytkownika konta w e-Urzędzie Skarbowym,

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z późn. zm.).