0114-KDIP1-3.4012.78.2020.1.PRM - Zwolnienie limitowe z VAT a usługi o charakterze pomocy.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2020 r. (data wpływu 10 lutego 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 10 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: "Wnioskodawca" lub "Zainteresowany"), jako osoba fizyczna planującą rozpoczęcie działalności gospodarczej pod własnym imieniem, zamierza prowadzić działalność usługową obejmującą świadczenia pomocy podmiotom gospodarczym w zarządzaniu projektami w dziedzinie nauk technicznych, głównie w obszarze bezpieczeństwa i obronności państwa, w tym projektami własnymi tych podmiotów oraz realizowanymi dla innych beneficjentów na podstawie umów zawartych przez te podmioty z innymi podmiotami gospodarczymi i jednostkami budżetowymi.

Świadczone usługi obejmą:

Powyższe usługi według klasyfikacji PKD zostały zdefiniowane w podklasie 70.22.Z "Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania". Podklasa ta obejmuje doradztwo i bezpośrednią pomoc dla podmiotów gospodarczych i innych jednostek. Jednakże usługi, które Wnioskodawca ma zamiar świadczyć nie są usługami doradztwa, a będą jedynie stanowić bezpośrednią pomoc dla podmiotów gospodarczych i innych jednostek

w zakresie prowadzonej działalności w obszarze realizowanych projektów. Ustawa o podatku VAT wyłącza ze zwolnienia podmiotowego usługi doradztwa, które mieszczą się we wskazanej klasyfikacji PKD, ale których Wnioskodawca świadczyć nie będzie, ograniczając się do czynności usługowej o charakterze pomocy. Jednocześnie planowana działalność i faktyczne wykonywane czynności mieszczą się w klasyfikacji usług o numerze PKWiU 70.22.2 "Pozostałe usługi zarządzania projektami z wyłączeniem projektów budowlanych".

Wnioskodawca przewiduje, że przychód i dochód roczny nie przekroczy kwoty 200.000 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy ograniczając działalność w ramach wskazanego PKD do czynności usługowych o charakterze pomocy (w zakresie faktycznych czynności wskazanym powyżej), Wnioskodawca ma prawo skorzystać ze zwolnienia podmiotowego w zakresie podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, jako że świadczone usługi będą miały charakter osobisty, a nie doradczy i stanowić będą bezpośrednią pomoc dla podmiotów gospodarczych oraz innych jednostek?

Ustawa o VAT wyłącza ze zwolnienia podmiotowego m.in. usługi doradztwa, których, w ramach planowanej działalności, Wnioskodawca nie zamierza świadczyć.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Mając powyższe na uwadze, jak również przywołane przepisy, Wnioskodawca zakłada, że skoro w ramach prowadzonej działalności zgodnie z zakresem wykonywanych czynności, nie zamierza wykonywać jakichkolwiek usług wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, w tym doradczych i nie przekroczy kwoty przychodu i dochodu rocznego na poziomie 200.000 zł, będzie mógł skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, w związku z art. 113 ust. 9 ustawy.

Swoją interpretację Wnioskodawca oparł m.in. na interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy o sygnaturze 0461-ITPP3.4512.579.2016.1.AP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług

(Dz. U. z 2020 r. poz. 106), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 lub art. 8 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych; 3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Stosownie do art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy, wynika, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Natomiast, zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

W myśl art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

W myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi:

Zgodnie z treścią przytoczonego przepisu należy stwierdzić, że usługi w zakresie doradztwa (poza wskazanymi w ww. przepisie wyjątkami) nie mogą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

Zauważyć należy, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin "doradztwo" obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe, techniczne, inżynierskie i inne. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem "doradcy" należy rozumieć "tego, kto doradza". Natomiast "doradzać", w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN 2006, oznacza "udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie". Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca planuje rozpoczęcie działalności gospodarczej pod własnym imieniem obejmującej świadczenie pomocy podmiotom gospodarczym w zarządzaniu projektami w dziedzinie nauk technicznych, głównie w obszarze bezpieczeństwa i obronności państwa. Zainteresowany będzie zarządzał projektami własnymi ww. podmiotów oraz realizowanymi dla innych beneficjentów na podstawie umów zawartych przez te podmioty

z innymi podmiotami gospodarczymi i jednostkami budżetowymi. Usługi, które Wnioskodawca zamierza świadczyć, według klasyfikacji PKD zostały zdefiniowane w podklasie 70.22.Z jako "pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania". Podklasa ta obejmuje zarówno doradztwo jak i bezpośrednią pomoc dla podmiotów gospodarczych i innych jednostek. Zainteresowany podkreśla, że usługi które będzie świadczyć, nie są usługami doradztwa, a jedynie będą bezpośrednią pomocą dla podmiotów gospodarczych i innych jednostek w zakresie planowanej działalności gospodarczej. Planowany zakres wykonywanych czynności, wg Wnioskodawcy, mieści się w klasyfikacji usług o numerze PKWiU 70.22.2 jako, "pozostałe usługi zarządzania projektami z wyłączeniem projektów budowlanych. Zainteresowany przewiduje, że dochód nie przekroczy kwoty 200 000 zł.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego,

w zakresie podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, w ramach wskazanego PKD 70.22.Z, do czynności stanowiących bezpośrednią pomoc dla podmiotów gospodarczych oraz innych podmiotów.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, aby sprzedaż dokonywana przez podatnika podlegała zwolnieniu od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, nie może być stosowana do podatników wskazanych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca planuje rozpocząć usługową działalność gospodarczą, pod własnym imieniem. Działalność będzie obejmować świadczenie bezpośredniej pomocy podmiotom gospodarczym w zarządzaniu projektami w dziedzinie nauk technicznych, głównie w obszarze bezpieczeństwa i obronności państwa. Świadczone usługi obejmą:

Powyższe usługi - zdaniem Wnioskodawcy - mieszczą się w klasyfikacji PKWiU 70.22.2 jako pozostałe usługi zarządzania projektami z wyłączeniem projektów budowlanych. Jak wskazano we wniosku działalność gospodarcza Wnioskodawcy nie będzie dotyczyła usług doradczych. Wskazano, że usługa świadczona przez Zainteresowanego nie będzie miała charakteru doradztwa, nie będzie miało miejsce udzielanie porad, wskazywanie sposobu postępowania czy udzielanie fachowych porad. Działalność Wnioskodawcy będzie obejmowała działania z zakresu bezpośredniej pomocy przy zarządzaniu projektami dla podmiotów gospodarczych oraz innych podmiotów. Wobec powyższego należy stwierdzić, że planowana działalność usługowa Zainteresowanego nie została wyłączona ze zwolnienia z podatku VAT, w oparciu o art. 113

ust. 13 ustawy.

Poza tym Wnioskodawca w opisie sprawy zaznaczył, że przewidywalny dochód z działalności gospodarczej nie przekroczy kwoty 200 000 zł. Należy zatem stwierdzić, że Wnioskodawca będzie mógł korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy, do momentu przekroczenia wartości sprzedaży określonej zgodnie z ww. przepisem, czyli przewidywanej wartości sprzedaży w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej określonej

w art. 113 ust. 1 ustawy.

Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, Wnioskodawca może w 2020 r. skorzystać ze zwolnienia podmiotowego, w zakresie podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 9 oraz w następnych latach na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, w ramach wskazanego PKWiU 70.22.2, w zakresie czynności stanowiących bezpośrednią pomoc dla podmiotów gospodarczych oraz innych podmiotów w roku podatkowym, pod warunkiem nie przekroczenia limitów sprzedaży wskazanych w tych przepisach oraz nie wykonywania czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny, co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.