0114-KDIP1-3.4012.701.2020.1.PRM - Brak obowiązku wymiany kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii na kasy on-line przy świadczeniu usług medycznych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 31 grudnia 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP1-3.4012.701.2020.1.PRM Brak obowiązku wymiany kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii na kasy on-line przy świadczeniu usług medycznych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2020 r. (data wpływu drogą elektroniczną ePUAP 20 listopada 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku wymiany kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii na kasy on-line przy świadczeniu usług medycznych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku wymiany kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii na kasy on-line przy świadczeniu usług medycznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

S.A. (dalej: "Spółka" lub "Wnioskodawca") jest zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Spółka jest podmiotem leczniczym prowadzącym działalność medyczną w formie spółki prawa handlowego na podstawie ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2020 r. poz. 295 z późn. zm.). Spółka w ramach prowadzonej działalności świadczy usługi medyczne począwszy od podstawowej opieki medycznej, poprzez pomoc specjalistyczną i diagnostyczną. Usługi realizowane są zarówno na rzecz osób prywatnych (osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej), jak i firm. Usługi świadczone są w placówkach medycznych, w formie wizyt domowych oraz za pośrednictwem systemów teleinformatycznych. W ramach prowadzonej działalności Spółka zatrudnia personel medyczny, w tym lekarzy i lekarzy dentystów, na podstawie umów o pracę lub personel medyczny, w tym lekarzy i lekarzy dentystów, wykonujących czynności w ramach umów cywilnoprawnych.

Sprzedaż usług na rzecz osób prywatnych (osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej) rejestrowana jest za pomocą kas rejestrujących zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm., dalej: "ustawa") w sieciach placówek własnych.

Zgodnie z art. 145a ust. 1, z zastrzeżeniem art. 145b ustawy, podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, które nie umożliwiają połączenia i przesyłania danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas, określonych w art. 111a ust. 3 ustawy. Kasa rejestrująca, która za pośrednictwem sieci teleinformatycznej zapewnia możliwość połączenia i przesyłania danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas stanowi tzw. kasę on-line, o której mowa w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2019 r. poz. 816).

Artykuł 145b ustawy wprowadza terminy, do upływu których wybrani podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii. Od dnia następującego po dniu, w którym upływa termin zakończenia możliwości prowadzenia ewidencji za pomocą kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, podatnicy zobowiązani są do prowadzenia rejestracji sprzedaży wyłącznie za pomocą kas on-line. Dla podatników świadczących usługi w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów termin upływa w dniu 31 grudnia 2020 r.

Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2020 r. w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii (Dz. U. z 2020 r. poz. 1059) przedłuża ten termin dla podatników świadczących usługi w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów do dnia 30 czerwca 2021 r.

W tak opisanym stanie faktycznym Spółka pragnie potwierdzić, czy podlega obowiązkowi wprowadzenia kas on-line w terminach wskazanych w art. 145b ustawy oraz w § 1 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie opieki medycznej - działa w branży medycznej zatrudniając lekarzy i lekarzy dentystów na podstawie umowy o pracę lub współpracując w ramach umowy cywilnoprawnej. W art. 145b ustawy wprowadzającym ograniczenia w stosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii jest mowa o świadczeniu usług "w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów", dla których termin stosowania kas on-line został wyznaczony na dzień 1 stycznia 2021 r. Następnie na mocy Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2020 r. w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii termin stosowania tych kas przedłużono do dnia 30 czerwca 2021 r., co oznacza, że termin rozpoczęcia stosowania kas on-line dla usług "w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów" wyznaczony został na dzień 1 lipca 2021 r.

Wnioskodawca ma jednak wątpliwość czy przytoczone przepisy dotyczą jedynie lekarzy i lekarzy dentystów świadczących usługi w ramach indywidualnej praktyki, czy dotyczą również podmiotu leczniczego (spółki prawa handlowego), który świadczy usługi medyczne na rzecz pacjentów, zatrudniając lekarzy i lekarzy dentystów w oparciu o umowę o pracę czy współpracując w ramach umowy cywilnoprawnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca, jako podmiot leczniczy świadczący usługi medyczne na rzecz pacjentów poprzez zatrudnionych lekarzy oraz lekarzy dentystów, na umowach o pracę lub umowy cywilnoprawne, zobowiązany jest do rozpoczęcia prowadzenia ewidencji sprzedaży za pomocą kas rejestrujących on-line z dniem:

a.

1 stycznia 2021 r., na podstawie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, lub

b.

1 lipca 2021 r., na podstawie Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2020 r. w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, lub

c.

z innym dniem wyznaczonym dla usług "w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów"?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Podmiot leczniczy świadczący usługi medyczne na rzecz pacjentów poprzez zatrudnionych lekarzy oraz lekarzy dentystów, na umowach o pracę lub umowy cywilnoprawne, nie ma obowiązku wprowadzenia kas fiskalnych on-line z dniem

a)

1 stycznia 2021 r.,

b)

1 lipca 2021 r., ani

c)

z innym dniem wyznaczonym dla usług "w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów", gdyż nie spełnia on przesłanki uznania go za świadczącego usługi "w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów".

UZASADNIENIE

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są zobowiązani do prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Ustawa zakłada również możliwość - a dla podatników prowadzących działalność gospodarczą w określonych w ustawie rodzajach czynności - obowiązek stosowania kas rejestrujących on-line w celu prowadzenia ewidencji sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Art. 145a ust. 1 ustawy stanowi, że z zastrzeżeniem art. 145b, podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, które nie umożliwiają połączenia i przesyłania danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas, określonych w art. 111a ust. 3. Kasa rejestrująca, która za pośrednictwem sieci teleinformatycznej zapewnia możliwość połączenia i przesyłania danych, między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas stanowi kasę rejestrującą on-line, o której mowa w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących. Natomiast art. 145b ust. 1 ustawy wyznacza terminy, do upływu których w wybranych rodzajach czynności podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii. Tym samym od dnia następującego po dniu upływu możliwości prowadzenia ewidencji za pomocą kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, podatnicy zobowiązani są do prowadzenia rejestracji sprzedaży za pomocą kas on-line.

W myśl art. 145b ust. 1 pkt 3 lit. d ustawy, podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii w terminie do dnia 31 grudnia 2020 r. dla świadczenia usług "w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów". Przepis ust. 1 stosuje się tylko do kas rejestrujących, przy zastosowaniu których jest prowadzona ewidencja sprzedaży w zakresie sprzedaży towarów lub świadczenia usług wymienionych w ust. 1 (art. 145b ust. 2 ustawy).

Termin, o którym mowa w art. 145b ust. 1 pkt 3 lit. d ustawy uległ wydłużeniu na mocy Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2020 r. w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii. Termin stosowania tych kas przedłużono dla usług "w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów" do dnia 30 czerwca 2021 r., co oznacza, że termin rozpoczęcia stosowania kas on-line dla usług "w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów" wyznaczony został na dzień 1 lipca 2021 r.

Działalność w zakresie opieki medycznej regulowana jest ustawą z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2020 r. poz. 295. z późn. zm.). Ustawa ta między innymi określa w jakich formach organizacyjno-prawnych lekarze mogą wykonywać działalność leczniczą.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o działalności leczniczej lekarze, pielęgniarki i fizjoterapeuci mogą wykonywać swój zawód w ramach działalności leczniczej na zasadach określonych w ustawie oraz w przepisach odrębnych, po wpisaniu do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą, o którym mowa w art. 100 tejże ustawy.

Zgodnie z art. 5 ust. 2 pkt 1 ustawy o działalności leczniczej, działalność lecznicza lekarzy może być wykonywana w formie:

a. jednoosobowej działalności gospodarczej jako indywidualna praktyka lekarska, indywidualna praktyka lekarska wyłącznie w miejscu wezwania, indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska, indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska wyłącznie w miejscu wezwania, indywidualna praktyka lekarska wyłącznie w zakładzie leczniczym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym prowadzącym ten zakład lub indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska wyłącznie w zakładzie leczniczym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym prowadzącym ten zakład,

b. spółki cywilnej, spółki jawnej albo spółki partnerskiej jak grupowa praktyka lekarska - zwanych dalej "praktykami zawodowymi".

W myśl art. 5 ust. 3 ustawy o działalności leczniczej wykonywanie zawodu w ramach praktyki zawodowej nie jest prowadzeniem podmiotu leczniczego. Podmiotami leczniczymi stosownie do art. 4 ust. 1 ustawy o działalności leczniczej są:

1.

przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292 z późn. zm.) we wszelkich formach przewidzianych dla wykonywania działalności gospodarczej, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej,

2.

samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej,

3.

jednostki budżetowe, w tym państwowe jednostki budżetowe tworzone i nadzorowane przez Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych, Ministra Sprawiedliwości lub Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, posiadające w strukturze organizacyjnej ambulatorium, ambulatorium z izbą chorych lub lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, pielęgniarkę podstawowej opieki zdrowotnej lub położną podstawowej opieki zdrowotnej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 października 2017 r. o podstawowej opiece zdrowotnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 172 z późn. zm.),

4.

instytuty badawcze, o których mowa w art. 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1383),

5.

fundacje i stowarzyszenia, których celem statutowym jest wykonywanie zadań w zakresie ochrony zdrowia i których statut dopuszcza prowadzenie działalności leczniczej,

5a. posiadające osobowość prawną jednostki organizacyjne stowarzyszeń, o których mowa w punkcie 5,

6. osoby prawne i jednostki organizacyjne działające na podstawie przepisów o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, o stosunku Państwa do innych kościołów i związków wyznaniowych oraz o gwarancjach wolności sumienia i wyznania,

7. jednostki wojskowe - w zakresie, w jakim wykonują działalność leczniczą.

Podsumowując powyższe przepisy należy stwierdzić, że działalność leczniczą, która polega na udzielaniu świadczeń zdrowotnych w ramach działalności gospodarczej, można prowadzić tylko w dwóch formach: jako praktykę zawodową lekarza albo jako podmiot leczniczy. Przy czym należy podkreślić, że zgodnie z art. 5 ust. 3 ustawy o działalności leczniczej jednoznacznie określono, że wykonywanie zawodu w ramach praktyki zawodowej nie jest prowadzeniem podmiotu leczniczego.

Podstawową różnicą pomiędzy podmiotem leczniczym a praktyką zawodową jest możliwość jej prowadzenia w znaczeniu podmiotowym: podmiot leczniczy może prowadzić każdy przedsiębiorca, nie musi to być wyłącznie osoba wykonująca zawód medyczny. Natomiast specyfika indywidualnej praktyki lekarskiej polega na osobistym wykonywaniu zawodu lekarza, tj. wykonywaniu zawodu we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność, którą może prowadzić wyłącznie lekarz. Różnice pomiędzy podmiotem leczniczym a praktyką zawodową odzwierciedlają się także w zakresie odmiennych rejestrów, które są prowadzone dla podmiotów wykonujących działalność leczniczą (w odniesieniu do podmiotów leczniczych, organem właściwym do prowadzenia rejestru jest wojewoda właściwy dla siedziby albo miejsca zamieszkania podmiotu leczniczego, natomiast w odniesieniu do praktyki zawodowej lekarza jest to okręgowa rada lekarska właściwa dla miejsca wykonywania praktyki).

Zdaniem Wnioskodawcy przepis ustawy o podatku towarów i usług wprowadzający obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży za pomocą kas on-line dla usług "w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów" dotyczy wyłącznie usług medycznych wykonywanych przez lekarzy w ramach praktyk zawodowych lekarzy, a nie przez podmioty lecznicze. Wnioskodawca jako podmiot leczniczy prowadzący działalność w formie spółki prawa handlowego w zakresie usług opieki medycznej poprzez zatrudnionych lekarzy i lekarzy dentystów, na umowach o pracę i umowach cywilnoprawnych, nie podlega terminom określonym w art. 145b ust. 1 pkt 3 ustawy oraz w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2020 r. w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, tym samym nie obowiązuje Go termin stosowania kas on-line ani z dniem 1 stycznia 2021 r., ani z dniem 1 lipca 2021 r., ani z innym dniem wyznaczonym dla usług "w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów".

Wnioskodawca jako podmiot leczniczy stosuje zasady ogólne, a nie wyjątek przewidziany dla lekarzy prowadzących indywidualne praktyki wynikający z art. 145b ust. 1 pkt 3 ustawy.

Podatnicy mogą używać kas rejestrujących z papierowym lub elektronicznym zapisem kopii do czasu ich wyeksploatowania lub konieczności wymiany pamięci fiskalnej (w przypadku kas z papierowym zapisem kopii). Art. 145a ust. 7 ustawy wprowadza terminy, po których kasy z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii nie będą mogły być wprowadzane do obrotu. Dla kas z elektronicznym zapisem kopii termin upływa z dniem 31 grudnia 2022 r., dla kas z papierowym zapisem kopii - upłynął z dniem 31 sierpnia 2019 r.

Terminy te nie ograniczają możliwości stosowania tych kas przez podatników, co oznacza, że nie ma obowiązku wymiany kas starego typu od dnia 1 stycznia 2023 r. na kasy on-line. Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w odpowiedziach udzielonych przez Ministerstwo Finansów na najczęściej zadawane pytania, zamieszczonych na stronie internetowej www.podatki.gov.pl w związku z wprowadzeniem przepisów dotyczących kas on-line.

Wobec powyższego, Wnioskodawca jako podmiot leczniczy zatrudniający lekarzy oraz lekarzy dentystów na podstawie umowy o pracę oraz umów cywilnoprawnych, w ramach świadczonych przez nich na rzecz pacjentów Wnioskodawcy usług medycznych, nie będzie zobowiązany ani z dniem 1 stycznia 2021 r., ani z dniem 1 lipca 2021 r., ani z innym dniem wyznaczonym dla usług "w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów", do wymiany aktualnie używanych kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii na kasy on-line.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Z dniem 1 maja 2019 r. weszła w życie ustawa z dnia 15 marca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. z 2019 r. poz. 675). Ustawa ta wprowadza do ustawy o podatku od towarów i usług zmiany w zakresie kas rejestrujących. Ustawa ta zakłada dla podatników prowadzących działalność gospodarczą w określonych w ustawie wrażliwych branżach obowiązek stosowania nowego rodzaju kas rejestrujących (kas on-line) w celu prowadzenia ewidencji sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

W myśl art. 111a ust. 3 ustawy, kasy rejestrujące łączą się z Centralnym Repozytorium Kas za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej w sposób, który zapewnia:

1.

przesyłanie danych z kas rejestrujących do Centralnego Repozytorium Kas w sposób bezpośredni, ciągły, zautomatyzowany lub na żądanie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2 Ordynacji podatkowej;

2.

przesyłanie poleceń z Centralnego Repozytorium Kas do kas rejestrujących, dotyczących pracy kas, i ich odbiór przez te kasy:

a.

związanych z fiskalizacją kasy rejestrującej,

b.

obejmujących określenie:

* sposobu i zakresu przesyłania danych z tej kasy,

* sposobu pracy kasy rejestrującej,

c.

zapewniających prawidłowość pracy kasy rejestrującej.

Wymagania i zasady działania, którym powinny odpowiadać kasy on-line określone zostały w art. 111 ust. 6a ustawy.

W myśl przywołanego przepisu, kasa rejestrująca musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie, przechowywanie i bezpieczne przesyłanie danych z kasy rejestrującej na zewnętrzne nośniki danych oraz umożliwiać połączenie i przesyłanie danych między kasą rejestrującą, a Centralnym Repozytorium Kas określonych w art. 111a ust. 3 (...).

Pojęcie "kasa on-line" zdefiniowane zostało w § 2 pkt 6 rozporządzenia z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2019 r. poz. 816 z późn. zm.), który odwołuje się do treści znowelizowanej ustawy, wskazując, że przez kasę on-line rozumie się kasę, o której mowa w art. 111 ust. 6a ustawy.

Znowelizowana ustawa o VAT wskazuje terminy i grupy podatników, których obejmuje obowiązek posiadania kasy on-line. Natomiast podatnicy prowadzący działalność w innych obszarach niż określone w ustawie zostali zwolnieni z obowiązku posiadania kas rejestracyjnych on-line. W ich przypadku ewidencja sprzedaży może być prowadzona z wykorzystaniem dotychczas stosowanych "tradycyjnych" kas fiskalnych.

Zgodnie z art. 145a ust. 1 ustawy, z zastrzeżeniem art. 145b ustawy, podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, które nie umożliwiają połączenia i przesyłania danych między kasą rejestrującą, a Centralnym Repozytorium Kas, określonych w art. 111a ust. 3.

W myśl art. 145b ust. 1 pkt 3 lit. d ustawy, podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii w terminie do dnia 31 grudnia 2020 r. do świadczenia usług w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów.

Przepis ust. 1 stosuje się tylko do kas rejestrujących, przy zastosowaniu których jest prowadzona ewidencja sprzedaży w zakresie sprzedaży towarów lub świadczenia usług wymienionych w ust. 1 (art. 145b ust. 2 ustawy).

Zgodnie z § 1 ust. 1 pkt 2 lit. d rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2020 r. w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii (Dz. U. z 2020 r. poz. 1059) przedłuża się terminy, w których podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, o których mowa w art. 145b ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług do dnia 30 czerwca 2021 r. do świadczenia usług w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów.

Powyższy przepis określa, że podatnicy ograniczeni są w możliwości prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii do dnia 30 czerwca 2021 r., jeśli świadczą usługi w zakresie opieki medycznej jako lekarze i lekarze dentyści.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem leczniczym, zarejestrowanym jako podatnik podatku VAT. W ramach prowadzonej działalności Spółka świadczy usługi medyczne począwszy od podstawowej opieki medycznej, poprzez pomoc specjalistyczną i diagnostyczną. Wnioskodawca ww. usługi świadczy w placówkach medycznych, w formie wizyt domowych oraz za pośrednictwem systemów teleinformatycznych zarówno na rzecz osób prywatnych jak i firm. Sprzedaż usług na rzecz osób prywatnych rejestrowana jest za pomocą kas rejestrujących w sieciach placówek własnych.

W ramach prowadzonej działalności medycznej Spółka zatrudnia personel medyczny, w tym lekarzy i lekarzy dentystów, na podstawie umów o pracę lub w ramach umów cywilnoprawnych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą braku obowiązku ewidencjonowania świadczonych usług w zakresie usług opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów przy zastosowaniu kas rejestrujących on-line.

W niniejszej sprawie, zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie będzie zobowiązana ani z dniem 1 stycznia 2021 r., ani z dniem 1 lipca 2021 r., ani z innym dniem wyznaczonym dla usług w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów do ewidencjonowania i wymiany aktualnie używanych kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii na kasy on-line.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że w myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2020 r. poz. 514) wykonywanie zawodu lekarza polega na udzielaniu przez osobę posiadającą wymagane kwalifikacje, potwierdzone odpowiednimi dokumentami, świadczeń zdrowotnych, w szczególności: badaniu stanu zdrowia, rozpoznawaniu chorób i zapobieganiu im, leczeniu i rehabilitacji chorych, udzielaniu porad lekarskich, a także wydawaniu opinii i orzeczeń lekarskich.

Działalność lecznicza lekarzy, zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2020 r. poz. 295) może być wykonywana w formie:

a.

jednoosobowej działalności gospodarczej jako indywidualna praktyka lekarska, indywidualna praktyka lekarska wyłącznie w miejscu wezwania, indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska, indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska wyłącznie w miejscu wezwania, indywidualna praktyka lekarska wyłącznie w zakładzie leczniczym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym prowadzącym ten zakład lub indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska wyłącznie w zakładzie leczniczym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym prowadzącym ten zakład,

b.

spółki cywilnej, spółki jawnej albo spółki partnerskiej jako grupowa praktyka lekarska.

Cechą charakterystyczną wykonywania zawodu w formie praktyki lekarskiej jest więc udzielanie świadczeń zdrowotnych przez lekarza/lekarzy na własny rachunek i własną odpowiedzialność. Właśnie ta cecha odróżnia prowadzenie praktyki od podmiotu leczniczego, w którym lekarze wykonują zawód na podstawie stosunku prawnego zawartego z podmiotem leczniczym, udzielając świadczeń na rachunek i odpowiedzialność (wobec osób trzecich) podmiotu leczniczego.

Należy zauważyć, że w myśl art. 145b ust. 1 pkt 3 lit. d ustawy, w zw. z § 1 ust. 1 pkt 2 lit. d rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2020 r. w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, podatnicy świadczący usługi w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii w terminie do dnia 30 czerwca 2021 r.

Wykładnia normy zawartej w ww. przepisie wskazuje, że do stosowania kas fiskalnych on-line od dnia 1 lipca 2021 r. zobowiązani są lekarze i lekarze dentyści (osoby fizyczne). Tak więc świadczenie usług w zakresie opieki medycznej przez lekarza lub lekarza dentystę na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub na rzecz rolników ryczałtowych w sytuacji, gdy świadczenia te wykonywane są przez podatnika lub podmioty zatrudniające osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje (lekarze) nie jest objęte obowiązkiem ewidencjonowania usług w ww. zakresie przy zastosowaniu kas rejestrujących on-line.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Spółka świadczy usługi w zakresie opieki medycznej wykonywanej przez lekarzy i lekarzy dentystów zatrudniając osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje tj. lekarzy, na podstawie umów o pracę lub w ramach umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z obowiązujących przepisów, do stosowania kas fiskalnych on-line od dnia 1 lipca 2020 r. na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych w zakresie opieki medycznej zobowiązani są podatnicy będący lekarzami lub lekarzami dentystami, bądź lekarze, lekarze dentyści w ramach grupowej praktyki lekarskiej. Wnioskodawca jako podmiot zatrudniający ww. osoby - niezależnie od formy zatrudnienia - ma prawo prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii.

Podsumowując, Wnioskodawca jako podmiot leczniczy zatrudniający lekarzy oraz lekarzy dentystów na podstawie umów o pracę oraz umów cywilnoprawnych, w ramach świadczonych przez nich usług medycznych, nie będzie zobowiązany ani z dniem 1 stycznia 2021 r. (art. 145b ust. 1 pkt 3 lit. d) ustawy), ani z dniem 1 lipca 2021 r. (§ 1 ust. 1 pkt 2 lit. d) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2020 r. w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii), ani z innym dniem wyznaczonym dla usług w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów, do wymiany aktualnie używanych przez Spółkę kas rejestrujących

z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii na kasy fiskalne on-line.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl