0114-KDIP1-3.4012.626.2019.1.KK - Sprzedaż samochodu używanego w systemie VAT marża.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 grudnia 2019 r. (data wpływu 6 grudnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia kwoty nabycia przy stosowaniu procedury VAT marża - jest prawidłowe.

W dniu 6 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia kwoty nabycia przy stosowaniu procedury VAT marża.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 2018 r., w formie jednoosobowej. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT, posiada nr NIP UE oraz rozlicza się z podatku dochodowego w formie zaliczek miesięcznych w oparciu o prowadzoną KPiR, opodatkowany jest na zasadach ogólnych. Działalność gospodarcza Wnioskodawcy polega na kupnie i sprzedaży używanych samochodów osobowych. Samochody nabywane są od osób fizycznych mieszkających w (...) oraz na (...) portalu aukcyjnym (...). Wnioskodawca kupując używany samochód osobowy na niemieckim portalu aukcyjnym uczestniczy w licytacji, po jej wygraniu otrzymuje potwierdzenie wygrania aukcji, na którym widnieje numer zamówienia, dane samochodu, kwota do zapłaty, numer rachunku bankowego. Wnioskodawca wygrywając aukcję dokonał przedpłaty na podstawie zamówienia o wartości 539,00 euro za wylicytowany samochód. Kontrahent (...) po zaksięgowaniu wpłaty, wystawił Wnioskodawcy pakiet dokumentów potwierdzający zakup samochodu, w skład którego wchodzą następujące faktury:

* faktura 1 za zakup samochodu wystawiona przez podmiot A o numerze (...), na kwotę 8,00 euro;

* faktura 2 za transport samochodu wystawiona przez podmiot B o numerze (...), na kwotę 219,00 euro;

* faktura 3 za przygotowanie dokumentów oraz obsługę aukcji wystawiona przez podmiot B o numerze (...), na kwotę 312,00 euro.

Wnioskodawca nabył samochód od podmiotu wymienionego w ustawie o podatku od towarów i usług wymienionego w art. 120 ust. 10 pkt 3. Kontrahent (...) jest wyłącznym Właścicielem licytowanego samochodu i nie działa na rzecz innego podatnika.

Faktura 1 posiada oznaczenie "towary używane - sprzedaż w ramach VAT marży" - dostawa opodatkowana jest zgodnie z art. 120 ust. 4 i 5 ustawy o podatku od towarów i usług. Faktura 2 oraz 3 posiadają oznaczenie "Import usług - VAT należny rozlicza nabywca". Wszystkie faktury posiadają wspólne cechy: ta sama data, ten sam numer VIN pojazdu, ten sam numer rachunku bankowego, ten sam numer aukcji.

Wnioskodawca przeliczył fakturę za zakupiony samochód po kursie NBP z dnia poprzedzającego wystawienie faktury i w takiej kwocie zaksięgował zakup w KPiR w kolumnie 10, natomiast faktury dotyczące Importu usług przeliczane są po kursie z dnia poprzedzającego wystawienie faktury oraz księgowane są w kolumnie 11 KPiR. Sprzedając zakupiony samochód Wnioskodawca wystawił fakturę VAT - marża i obliczył marżę, stosując stawkę podatku VAT w wysokości 23%. Dotychczas Wnioskodawca rozliczał marżę biorąc pod uwagę fakturę 1 w wartości 8,00 euro, dotyczącą zakupionego samochodu używanego. Koszty o łącznej wartości 531,00 euro dotyczące faktury 2 i 3 nie były brane przez Wnioskodawcę do ustalenia ceny nabycia przy wyliczaniu marży.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedając samochód używany, gdzie podstawą opodatkowania podatkiem VAT jest marża, do kwoty nabycia Wnioskodawca może zaliczyć kwoty wynikające z trzech otrzymanych faktur?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, ustalając marżę do kwoty nabycia samochodu używanego może zaliczyć jedynie kwotę wynikającą z faktury za zakupiony samochód, ponieważ faktury za usługę transportową oraz usługę przygotowania dokumentów w ramach aukcji zostały wystawione przez podmiot niemiecki o innym numerze NIP, niż faktura za zakupiony samochód.

Wnioskodawca uważa, że kwota nabycia to cena, którą podatnik zapłacił dostawcy towaru używanego. W opisanym stanie faktycznym dostawcą samochodu używanego jest podmiot A o numerze (...), który wystawił fakturę za sprzedany samochód o wartości 8,00 euro. Podmiot B o numerze (...) wystawia faktury za usługi, czyli przygotowanie dokumentów, obsługę aukcji oraz transport samochodu z Niemiec do Polski na łączną wartość 531,00 euro, jednak faktury od kontrahenta B (mimo tego, że odpowiadają wartości rynkowej samochodu - kwota 8,00 euro nie odpowiada cenie rynkowej) nie mogą być uwzględnione w cenie nabycia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy, w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Przez kwotę sprzedaży - w myśl art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy - rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7.

Natomiast przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika - art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.

Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych, ustawodawca w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy określił, że przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112) (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Towarami używanymi są zatem te dobra ruchome, które wcześniej zostały choć raz użyte, lecz nadają się do wielokrotnego wykorzystania (nie ulegają zużyciu po jednokrotnym użytku).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy - między innymi - towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży.

Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od określonej kategorii podmiotów. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą uprawnieni są podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy.

I tak, stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy - przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

Powyższe regulacje wskazują, że dla potrzeb zastosowania procedury marży, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru używanego otrzymał od podatnika (nabywcy).

Należy zauważyć, że formułując w art. 120 ustawy szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, ustawodawca, określając w ust. 4 tego artykułu podstawę opodatkowania, posłużył się sformułowaniem "kwota nabycia".

Biorąc pod uwagę ww. przepisy należy stwierdzić, że Wnioskodawca, określając podstawę opodatkowania (marżę), powinien wyliczyć różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia (zapłaconą przez Wnioskodawcę pierwotnemu sprzedawcy), pomniejszoną o kwotę podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą od 2018 r. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT, posiada nr NIP UE. Działalność gospodarcza Wnioskodawcy polega na kupnie i sprzedaży używanych samochodów osobowych. Samochody nabywane są od osób fizycznych mieszkających w (...) oraz na (...) portalu aukcyjnym (...). Wnioskodawca kupując używany samochód osobowy na (...) portalu aukcyjnym uczestniczy w licytacji, po jej wygraniu otrzymuje potwierdzenie wygrania aukcji, na którym widnieje numer zamówienia, dane samochodu, kwota do zapłaty, numer rachunku bankowego. Wnioskodawca wygrywając aukcję dokonał przedpłaty na podstawie zamówienia o wartości 539,00 euro za wylicytowany samochód. Kontrahent (...) po zaksięgowaniu wpłaty wystawił Wnioskodawcy pakiet dokumentów potwierdzający zakup samochodu, w skład którego wchodzą następujące faktury:

* faktura 1 za zakup samochodu wystawiona przez podmiot A o numerze (...), na kwotę 8,00 euro;

* faktura 2 za transport samochodu wystawiona przez podmiot B o numerze (...), na kwotę 219,00 euro;

* faktura 3 za przygotowanie dokumentów oraz obsługę aukcji wystawiona przez podmiot B o numerze (...), na kwotę 312,00 euro.

Wnioskodawca nabył samochód od podmiotu wymienionego w ustawie o podatku od towarów i usług wymienionego w art. 120 ust. 10 pkt 3. Kontrahent (...) jest wyłącznym Właścicielem licytowanego samochodu i nie działa na rzecz innego podatnika.

Faktura 1 posiada oznaczenie "towary używane - sprzedaż w ramach VAT marży" - dostawa opodatkowana jest zgodnie z art. 120 ust. 4 i 5 ustawy o podatku od towarów i usług. Faktura 2 oraz 3 posiadają oznaczenie "Import usług - VAT należny rozlicza nabywca". Wszystkie faktury posiadają wspólne cechy: ta sama data, ten sam numer VIN pojazdu, ten sam numer rachunku bankowego, ten sam numer aukcji.

Sprzedając zakupiony samochód Wnioskodawca wystawił fakturę VAT - marża i obliczył marżę, stosując stawkę podatku VAT w wysokości 23%. Wnioskodawca rozliczył marżę biorąc pod uwagę fakturę 1 w wartości 8,00 euro, dotyczącą zakupionego samochodu używanego. Koszty o łącznej wartości 531,00 euro dotyczące faktury 2 i 3 nie były brane przez Wnioskodawcę do ustalenia ceny nabycia przy wyliczaniu marży.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy sprzedając towar używany (samochód), gdzie podstawą opodatkowania podatkiem VAT jest marża będąca różnicą pomiędzy kwotą sprzedaży i kwotą nabycia, może do kwoty nabycia zaliczyć kwoty z trzech otrzymanych faktur, tj.: za zakup samochodu, za korzystanie z platformy aukcyjnej wraz z opłatą za obsługę dokumentów i obsługę samochodu oraz za transport pojazdu.

Jak wskazano powyżej, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru otrzymał od podatnika (nabywcy). Tak rozumiana cena towaru (kwota nabycia) obejmuje wszystkie koszty związane z transakcją, jeżeli nabywca towaru (kupujący) ponosi ciężar tych opłat płacąc za nie sprzedawcy. Do kwoty nabycia, o której mowa powyżej, nie mogą zostać zaliczone koszty, które nie zostały zapłacone i nie są należne sprzedawcy towaru.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić, że w przedstawionym opisie sprawy podmiot dokonujący dostawy samochodu, jak i podmiot świadczący usługi związane z jego nabyciem (tj. usługi aukcyjne, obsługa dokumentów, usługę transport pojazdu oraz zakup samochodu) są odrębnymi podatnikami podatku od wartości dodanej, co potwierdzają różne numery identyfikacji podatkowej.

W związku z powyższym, opłata za korzystanie z platformy aukcyjnej, opłata za obsługę dokumentów i samochodu oraz transport samochodu nie stanowią składników wynagrodzenia, które sprzedawca samochodu otrzymuje od Wnioskodawcy jako nabywcy samochodu. Faktury dokumentujące ww. usługi oraz faktura za zakup samochodu - jak wynika z wniosku - wystawione są przez różne podmioty (dwie spółki) o różnych nazwach i numerach identyfikacji podatkowej, co oznacza, że wykazane w nich kwoty należne są różnym podmiotom, a nie jedynie sprzedawcy samochodu.

To, że Wnioskodawca należności za zakup samochodu, opłaty aukcyjne, za obsługę dokumentów i transport pojazdu oraz zakup samochodu wpłaca na to samo konto bankowe oraz to, że wszystkie wystawione faktury dotyczą zakupu tego samego pojazdu, nie zmienia tego, że ostatecznie nabył różne towary i usługi od różnych podmiotów, wobec których Wnioskodawca jest zobowiązany zapłacić te należności. Należności z tytułu opłat aukcyjnych, za obsługę dokumentów i obsługę samochodu oraz za transport pojazdu przysługują innemu podmiotowi niż pierwotnemu sprzedawcy samochodu, co potwierdzają faktury wystawione przez różne podmioty. W związku z powyższym, nie mogą one zwiększać kwoty nabycia, o której mowa w art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca przy określeniu kwoty nabycia przedmiotowego samochodu powinien uwzględnić kwotę nabycia samochodu. Natomiast należności za opłatę aukcyjną i za obsługę dokumentacji jak również koszty transportu samochodu, z uwagi na to, że wystawione są przez innego kontrahenta, a nie sprzedawcę samochodu, nie stanowią elementów kwoty nabycia samochodu, o której mowa w art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.

Podsumowując należy stwierdzić, że podstawą opodatkowania przy sprzedaży przez Wnioskodawcę towaru używanego (samochodu) jest różnica między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia (kwotą należną pierwotnemu sprzedawcy samochodu zapłaconą przez Wnioskodawcę), pomniejszona o kwotę podatku od towarów i usług. Przy czym, przy określaniu kwoty nabycia Wnioskodawca powinien uwzględnić kwotę wynikającą z faktury za samochód bez uwzględnienia kwot wynikających z faktury za opłatę aukcyjną i usługę transportową oraz opłaty związane z obsługą dokumentacji, które są należne innemu podmiotowi, a nie pierwotnemu sprzedawcy samochodu. Tym samym do kwoty nabycia samochodu Wnioskodawca nie może zaliczyć kwot wynikających z tych wszystkich otrzymanych i zapłaconych faktur dotyczących nabycia na aukcji samochodu tj. opłaty aukcyjnej i usługę transportową oraz należności za usługę przygotowania dokumentacji przekazania samochodu.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.