0114-KDIP1-3.4012.622.2019.2.KP - Zwolnienie limitowe z VAT.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 18 lutego 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP1-3.4012.622.2019.2.KP Zwolnienie limitowe z VAT.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 grudnia 2019 r. (data wpływu 16 grudnia 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 9 lutego 2020 r. (data wpływu 9 lutego 2020 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 4 lutego 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.622.2019.1.k.p. (doręczone Stronie w dniu 6 lutego 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia podmiotowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia podmiotowego. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 9 lutego 2020 r. (data wpływu 9 lutego 2020 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 4 lutego 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.622.2019.1.k.p. (skutecznie doręczone Stronie w dniu 6 lutego 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku):

Żona Wnioskodawcy prowadzi firmę świadczącą usługi geodezyjne w formie jednoosobowej działalności gospodarczej (nie dokonuje dostawy towarów bądź świadczenia usług wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy). Jest zwolniona z podatku VAT z powodu nie przekraczania limitu obrotu ze sprzedaży. Wspólnie z żoną Wnioskodawca ma ustawową wspólność majątkową. Wnioskodawca wraz z żoną nie korzysta ze wspólnego rozliczenia PIT. Wnioskodawca planuje założyć firmę świadczącą usługi geodezyjne (takie same jak Jego żona). Wnioskodawca nie będzie dokonywał dostawy towarów bądź świadczył usług wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy. Wartość sprzedaży nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym kwoty 200.000 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia z VAT w swojej działalności niezależnie od działalności żony tzn. czy zarówno Wnioskodawcy jak i Jego żonie będzie przysługiwało niezależnie zwolnienie z VAT w sytuacji, w której firmy (każda niezależnie) nie przekroczy limitu 200.000 zł, a firmy nie będą dokonywać dostawy towarów bądź świadczyć usług wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy?

2. Czy jest możliwa sytuacja, w której Wnioskodawca (świadcząc ten sam rodzaj usług jak firma małżonki) nie skorzysta ze zwolnienia VAT i będzie płatnikiem VAT, natomiast żona będzie zwolniona z VAT z powodu nieprzekroczenia limitu 200.000?

3. Czy w przypadku, w którym jedno z małżonków przekroczy limit 200.000 zł i będzie zobligowane do odprowadzania podatku VAT, drugie cały czas może korzystać ze zwolnienia z powodu nie przekraczania limitu 200.000 zł (do momentu przekroczenia tego limitu)?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku):

Działalności małżonków, pomimo wspólności majątkowej, traktowane są jako odrębne. Przysługujące małżonkom zwolnienie z VAT należy traktować niezależnie (każde ma prawo do zwolnienia przy spełnieniu wszystkich warunków tego zwolnienia m.in. nieprzekroczenia limitu sprzedaży). W związku z tym odnosząc się do zadanych pytań.

Ad 1

Zarówno Wnioskodawcy jak i żonie Wnioskodawcy będzie przysługiwało niezależnie zwolnienie z VAT do momentu przekroczenia przez każdego z nich limitu 200.000 zł (przy założeniu że firmy Wnioskodawcy i Jego żony nie będą dokonywać dostawy towarów bądź świadczyć usług wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy).

Ad 2

Dopuszczalna jest sytuacja, w którym Wnioskodawca nie skorzysta ze zwolnienia z VAT i będzie płatnikiem tego podatku, natomiast żona Wnioskodawcy w ramach swojej działalności będzie zwolniona z VAT z powodu nieprzekroczenia limitu 200.000 zł i nie będzie płatnikiem tego podatku.

Ad 3

W sytuacji, w której jedno z małżonków przekroczy limit 200.000 zł i stanie się płatnikiem VAT, natomiast drugi małżonek będzie nadal mógł korzystać ze zwolnienia do momentu przekroczenia limitu niezależnie w swojej działalności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Na mocy art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1.

wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;

2.

odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a.

transakcji związanych z nieruchomościami,

b.

usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c.

usług ubezpieczeniowych

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych; 3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Jak stanowi art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

W myśl art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z ust. 9 cyt. artykułu, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Stosownie do treści art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Natomiast zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy o VAT, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1.

dokonujących dostaw:

a.

towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b.

towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

* energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),

* wyrobów tytoniowych,

* samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji

c.

budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d.

terenów budowlanych,

e.

nowych środków transportu;

f.

następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:

* preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),

* komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),

* urządzeń elektrycznych i nieelektrycznego sprzętu gospodarstwa domowego (PKWiU 27),

* maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),

g.

hurtowych i detalicznych części do:

* pojazdów samochodowych (PKWiU 45.3),

* motocykli (PKWiU 45.4);

2.

świadczących usługi:

a.

prawnicze,

b.

w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c.

jubilerskie,

d.

ściągania długów, w tym factoringu;

Mając na uwadze powyższe regulacje należy zauważyć, że ustawodawca co do zasady przewidział zastosowanie zwolnienia dla podatników, u których wielkość sprzedaży w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła łącznie 200.000 zł oraz dla podatników rozpoczynających sprzedaż w trakcie roku, jeżeli przewidywana wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty 200.000 zł. Dodatkowo ustawodawca ograniczył możliwość zastosowania zwolnienia w stosunku do czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że żona Wnioskodawcy prowadzi firmę świadczącą usługi geodezyjne w formie jednoosobowej działalności gospodarczej (nie dokonuje dostawy towarów bądź świadczenia usług wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy). Jest zwolniona z podatku VAT z powodu nie przekraczania limitu obrotu ze sprzedaży. Wspólnie z żoną Wnioskodawca ma ustawową wspólność majątkową. Wnioskodawca wraz z żoną nie korzysta ze wspólnego rozliczenia PIT. Wnioskodawca planuje założyć firmę świadczącą usługi geodezyjne (takie same jak Jego żona). Wnioskodawca nie będzie dokonywał dostawy towarów bądź świadczył usług wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy. Wartość sprzedaży nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym kwoty 200.000 zł.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości czy może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT z powodu nie przekroczenia limitu obrotu sprzedaży w swojej działalności niezależnie od działalności żony oraz czy jest możliwa sytuacja, w której współmałżonkowie prowadzą dwie firmy w formie jednoosobowej działalności gospodarczej i jedno z nich jest czynnym podatnikiem podatku VAT, a drugie jest podatnikiem zwolnionym z powodu nieprzekraczania limitu ze sprzedaży.

Wskazać należy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie wymienia małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Przy czym należy zauważyć, że żaden z przepisów ustawy nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, każda osoba fizyczna wykonując samodzielnie (niezależnie) działalność gospodarczą jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Przy tym nie ma przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa. Ponadto nie ma przeszkód, aby jedno z małżonków było czynnym podatnikiem podatku VAT, a drugie z nich podatnikiem zwolnionym.

Z wniosku wynika, że żona Wnioskodawcy prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług geodezyjnych i z tego tytułu jest podatnikiem podatku VAT zwolnionym na podstawie art. 113 ustawy. Wnioskodawca zamierza również założyć działalność gospodarczą w tym samym zakresie jak Jego małżonka. Należy wskazać, że nie ma ograniczeń, aby małżonkowie prowadzili odrębne działalności gospodarcze nawet jeśli te działalności dotyczą tego samego zakresu. W związku z tym Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia podmiotowego odrębnie od małżonki.

W sytuacji, gdy Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej będzie wykonywał wyłącznie czynności, które nie obejmują czynności wskazanych w art. 113 ust. 13 ustawy, a wartość sprzedaży nie przekroczy w 2020 r. (przy założeniu, że działalność będzie rozpoczęta w 2020 r.) kwoty 200.000 zł, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku 2020 zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy Wnioskodawca będzie miał prawo do zastosowania zwolnienia podmiotowego z podatku VAT.

Również Wnioskodawca będzie mógł korzystać ze zwolnienia podmiotowego w kolejnych latach prowadzenia działalności na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy pod warunkiem nieprzekroczenia kwoty 200.000 zł oraz pod warunkiem niewykonywania czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Wobec tego odpowiadając na pytania Wnioskodawcy należy wskazać, że Wnioskodawca będzie miał prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług do wysokości sprzedaży określonej w art. 113 ust. 9 ustawy oraz w kolejnych latach na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. Jednocześnie należy wskazać, że limit zwolnienia podmiotowego przysługuje każdemu z małżonków osobno. Ponadto dopuszczalna jest sytuacja, w której Wnioskodawca nie skorzysta ze zwolnienia wynikającego z art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy i będzie czynnym podatnikiem VAT, niezależnie od statusu podatkowego żony.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Należy zauważyć, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja nie wywiera skutków prawnych dla żony Wnioskodawcy. Żona Wnioskodawcy może wystąpić z odrębnym wnioskiem w sprawie wydania interpretacji indywidualnej.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl